अथर्व वेद 1
ग्रंथालय > वेद-संहिता Posted at 2016-03-11 13:15:25
(१,१.१ ) ये त्रिषप्ताः परियन्ति विश्वा रूपाणि बिभ्रतः ।
(१,१.१ ) वाचस्पतिर्बला तेषां तन्वो अद्य दधातु मे ॥१॥
(१,१.२ ) पुनरेहि वचस्पते देवेन मनसा सह ।
(१,१.२ ) वसोष्पते नि रमय मय्येवास्तु मयि श्रुतम् ॥२॥
(१,१.३ ) इहैवाभि वि तनूभे आर्त्नी इव ज्यया ।
(१,१.३ ) वाचस्पतिर्नि यछतु मय्येवास्तु मयि श्रुतम् ॥३॥
(१,१.४ ) उपहूतो वाचस्पतिरुपास्मान् वाचस्पतिर्ह्वयताम् ।
(१,१.४ ) सं श्रुतेन गमेमहि मा श्रुतेन वि राधिषि ॥४॥
(१,२.१ ) विद्मा शरस्य पितरं पर्जन्यं भूरिधायसम् ।
(१,२.१ ) विद्मो ष्वस्य मातरं पृथिवीं भूरिवर्पसम् ॥१॥
(१,२.२ ) ज्याके परि णो नमाश्मानं तन्वं कृधि ।
(१,२.२ ) वीडुर्वरीयोऽरातीरप द्वेषांस्या कृधि ॥२॥
(१,२.३ ) वृक्षं यद्गावः परिषस्वजाना अनुस्फुरं शरमर्चन्त्यृभुम् ।
(१,२.३ ) शरुमस्मद्यावय दिद्युमिन्द्र ॥३॥
(१,२.४ ) यथा द्यां च पृथिवीं चान्तस्तिष्ठति तेजनम् ।
(१,२.४ ) एवा रोगं चास्रावं चान्तस्तिष्ठतु मुञ्ज इत्॥४॥
(१,३.१ ) विद्मा शरस्य पितरं पर्जन्यं शतवृष्ण्यम् ।
(१,३.१ ) तेना ते तन्वे शं करं पृथिव्यां ते निषेचनं बहिष्टे अस्तु बालिति ॥१॥
(१,३.२ ) विद्मा शरस्य पितरं मित्रं शतवृष्ण्यम् ।
(१,३.२ ) तेना ते तन्वे शं करं पृथिव्यां ते निषेचनं बहिष्टे अस्तु बालिति ॥२॥
(१,३.३ ) विद्मा शरस्य पितरं वरुणं शतवृष्ण्यम् ।
(१,३.३ ) तेना ते तन्वे शं करं पृथिव्यां ते निषेचनं बहिष्टे अस्तु बालिति ॥३॥
(१,३.४ ) विद्मा शरस्य पितरं चन्द्रं शतवृष्ण्यम् ।
(१,३.४ ) तेना ते तन्वे शं करं पृथिव्यां ते निषेचनं बहिष्टे अस्तु बालिति ॥४॥
(१,३.५ ) विद्मा शरस्य पितरं सूर्यं शतवृष्ण्यम् ।
(१,३.५ ) तेना ते तन्वे शं करं पृथिव्यां ते निषेचनं बहिष्टे अस्तु बालिति ॥५॥
(१,३.६ ) यदान्त्रेषु गवीन्योर्यद्वस्तावधि संश्रितम् ।
(१,३.६ ) एवा ते मूत्रं मुच्यतां बहिर्बालिति सर्वकम् ॥६॥
(१,३.७ ) प्र ते भिनद्मि मेहनं वर्त्रं वेशन्त्या इव ।
(१,३.७ ) एवा ते मूत्रं मुच्यतां बहिर्बालिति सर्वकम् ॥७॥
(१,३.८ ) विषितं ते वस्तिबिलं समुद्रस्योदधेरिव ।
(१,३.८ ) एवा ते मूत्रं मुच्यतां बहिर्बालिति सर्वकम् ॥८॥
(१,३.९ ) यथेषुका परापतदवसृष्टाधि धन्वनः ।
(१,३.९ ) एवा ते मूत्रं मुच्यतां बहिर्बालिति सर्वकम् ॥९॥
(१,४.१ ) अम्बयो यन्त्यध्वभिर्जामयो अध्वरीयताम् ।
(१,४.१ ) पृञ्चतीर्मधुना पयः ॥१॥
(१,४.२ ) अमूर्या उप सूर्ये याभिर्वा सूर्यः सह ।
(१,४.२ ) ता नो हिन्वन्त्वध्वरम् ॥२॥
(१,४.३ ) अपो देवीरुप ह्वये यत्र गावः पिबन्ति नः ।
(१,४.३ ) सिन्धुभ्यः कर्त्वं हविः ॥३॥
(१,४.४ ) अप्स्वन्तरमृतमप्सु भेषजम् ।
(१,४.४ ) अपामुत प्रशस्तिभिरश्वा भवथ वाजिनो गावो भवथ वाजिनीः ॥४॥
(१,५.१ ) आपो हि ष्ठा मयोभुवस्ता न ऊर्जे दधातन ।
(१,५.१ ) महे रणाय चक्षसे ॥१॥
(१,५.२ ) यो वः शिवतमो रसस्तस्य भाजयतेह नः ।
(१,५.२ ) उशतीरिव मातरः ॥२॥
(१,५.३ ) तस्मा अरं गमाम वो यस्य क्षयाय जिन्वथ ।
(१,५.३ ) आपो जनयथा च नः ॥३॥
(१,५.४ ) ईशाना वार्याणां क्षयन्तीश्चर्षणीनाम् ।
(१,५.४ ) अपो याचामि भेषजम् ॥४॥
(१,६.१ ) शं नो देवीरभिष्टय आपो भवन्तु पीतये ।
(१,६.१ ) शं योरभि स्रवन्तु नः ॥१॥
(१,६.२ ) अप्सु मे सोमो अब्रवीदन्तर्विश्वानि भेषजा ।
(१,६.२ ) अग्निं च विश्वशंभुवम् ॥२॥
(१,६.३ ) आपः पृणीत भेषजं वरूथं तन्वे मम ।
(१,६.३ ) ज्योक्च सूर्यं दृशे ॥३॥
(१,६.४ ) शं न आपो धन्वन्याः शमु सन्त्वनूप्याः ।
(१,६.४ ) शं नः खनित्रिमा आपः शमु याः कुम्भ आभृताः ।
(१,६.४ ) शिवा नः सन्तु वार्षिकीः ॥४॥
(१,७.१ ) स्तुवानमग्न आ वह यातुधानं किमीदिनम् ।
(१,७.१ ) त्वं हि देव वन्दितो हन्ता दस्योर्बभूविथ ॥१॥
(१,७.२ ) आज्यस्य परमेष्ठिन् जातवेदस्तनूवशिन् ।
(१,७.२ ) अग्ने तौलस्य प्राशान यातुधानान् वि लापय ॥२॥
(१,७.३ ) वि लपन्तु यातुधाना अत्त्रिणो ये किमीदिनः ।
(१,७.३ ) अथेदमग्ने नो हविरिन्द्रश्च प्रति हर्यतम् ॥३॥
(१,७.४ ) अग्निः पूर्व आ रभतां प्रेन्द्रो नुदतु बाहुमान् ।
(१,७.४ ) ब्रवीतु सर्वो यातुमान् अयमस्मीत्येत्य ॥४॥
(१,७.५ ) पश्याम ते वीर्यं जातवेदः प्र णो ब्रूहि यातुधानान् नृचक्षः ।
(१,७.५ ) त्वया सर्वे परितप्ताः पुरस्तात्त आ यन्तु प्रब्रुवाणा उपेदम् ॥५॥
(१,७.६ ) आ रभस्व जातवेदोऽस्माकार्थाय जज्ञिषे ।
(१,७.६ ) दूतो नो अग्ने भूत्वा यातुधानान् वि लापय ॥६॥
(१,७.७ ) त्वमग्ने यातुधानान् उपबद्धामिहा वह ।
(१,७.७ ) अथैषामिन्द्रो वज्रेणापि शीर्षाणि वृश्चतु ॥७॥
(१,८.१ ) इदं हविर्यातुधानान् नादी फेनमिवा वहत्।
(१,८.१ ) य इदं स्त्री पुमान् अकरिह स स्तुवतां जनः ॥१॥
(१,८.२ ) अयं स्तुवान आगमदिमं स्म प्रति हर्यत ।
(१,८.२ ) बृहस्पते वशे लब्ध्वाग्नीषोमा वि विध्यतम् ॥२॥
(१,८.३ ) यातुधानस्य सोमप जहि प्रजां नयस्व च ।
(१,८.३ ) नि स्तुवानस्य पातय परमक्ष्युतावरम् ॥३॥
(१,८.४ ) यत्रैषामग्ने जनिमानि वेत्थ गुहा सतामत्त्रिणां जातवेदः ।
(१,८.४ ) तांस्त्वं ब्रह्मणा वावृधानो जह्येषां शततर्हमग्ने ॥४॥
(१,९.१ ) अस्मिन् वसु वसवो धारयन्त्विन्द्रः पूषा वरुणो मित्रो अग्निः ।
(१,९.१ ) इममादित्या उत विश्वे च देवा उत्तरस्मिन् ज्योतिषि धारयन्तु ॥१॥
(१,९.२ ) अस्य देवाः प्रदिशि ज्योतिरस्तु सूर्यो अग्निरुत वा हिरण्यम् ।
(१,९.२ ) सपत्ना अस्मदधरे भवन्तूत्तमं नाकमधि रोहयेमम् ॥२॥
(१,९.३ ) येनेन्द्राय समभरः पयांस्युत्तमेन ब्रह्मणा जातवेदः ।
(१,९.३ ) तेन त्वमग्न इह वर्धयेमं सजातानां श्रैष्ठ्य आ धेह्येनम् ॥३॥
(१,९.४ ) ऐषां यज्ञमुत वर्चो ददेऽहं रायस्पोषमुत चित्तान्यग्ने ।
(१,९.४ ) सपत्ना अस्मदधरे भवन्तूत्तमं नाकमधि रोहयेमम् ॥४॥
(१,१०.१ ) अयं देवानामसुरो वि राजति वशा हि सत्या वरुणस्य राज्ञः ।
(१,१०.१ ) ततस्परि ब्रह्मणा शाशदान उग्रस्य मन्योरुदिमं नयामि ॥१॥
(१,१०.२ ) नमस्ते रजन् वरुणास्तु मन्यवे विश्वं ह्युग्र निचिकेषि द्रुग्धम् ।
(१,१०.२ ) सहस्रमन्यान् प्र सुवामि साकं शतं जीवाति शरदस्तवायम् ॥२॥
(१,१०.३ ) यदुवक्थानृतं जिह्वया वृजिनं बहु ।
(१,१०.३ ) राज्ञस्त्वा सत्यधर्मणो मुञ्चामि वरुणादहम् ॥३॥
(१,१०.४ ) मुञ्चामि त्वा वैश्वानरादर्णवान् महतस्परि ।
(१,१०.४ ) सजातान् उग्रेहा वद ब्रह्म चाप चिकीहि नः ॥४॥
(१,११.१ ) वषट्ते पूषन्न् अस्मिन्त्सूतावर्यमा होता कृणोतु वेधाः ।
(१,११.१ ) सिस्रतां नार्यृतप्रजाता वि पर्वाणि जिहतां सूतवा उ ॥१॥
(१,११.२ ) चतस्रो दिवः प्रदिशश्चतस्रो भूम्या उत ।
(१,११.२ ) देवा गर्भं समैरयन् तं व्यूर्णुवन्तु सूतवे ॥२॥
(१,११.३ ) सूषा व्यूर्णोतु वि योनिं हापयामसि ।
(१,११.३ ) श्रथया सूषणे त्वमव त्वं बिष्कले सृज ॥३॥
(१,११.४ ) नेव मांसे न पीवसि नेव मज्जस्वाहतम् ।
(१,११.४ ) अवैतु पृश्नि शेवलं शुने जराय्वत्तवेऽव जरायु पद्यताम् ॥४॥
(१,११.५ ) वि ते भिनद्मि मेहनं वि योनिं वि गवीनिके ।
(१,११.५ ) वि मातरं च पुत्रं च वि कुमारं जरायुणाव जरायु पद्यताम् ॥५॥
(१,११.६ ) यथा वातो यथा मनो यथा पतन्ति पक्षिणः ।
(१,११.६ ) एवा त्वं दशमास्य साकं जरायुणा पताव जरायु पद्यताम् ॥६॥
(१,१२.१ ) जरायुजः प्रथम उस्रियो वृषा वाताभ्रजा स्तनयन्न् एति वृष्ट्या ।
(१,१२.१ ) स नो मृडाति तन्व ऋजुगो रुजन् य एकमोजस्त्रेधा विचक्रमे ॥१॥
(१,१२.२ ) अङ्गेअङ्गे शोचिषा शिश्रियाणं नमस्यन्तस्त्वा हविषा विधेम ।
(१,१२.२ ) अङ्कान्त्समङ्कान् हविषा विधेम यो अग्रभीत्पर्वास्या ग्रभीता ॥२॥
(१,१२.३ ) मुञ्च शीर्षक्त्या उत कास एनं परुष्परुराविवेशा यो अस्य ।
(१,१२.३ ) यो अभ्रजा वातजा यश्च शुष्मो वनस्पतीन्त्सचतां पर्वतांश्च ॥३॥
(१,१२.४ ) शं मे परस्मै गात्राय शमस्त्ववराय मे ।
(१,१२.४ ) शं मे चतुर्भ्यो अङ्गेभ्यः शमस्तु तन्वे मम ॥४॥
(१,१३.१ ) नमस्ते अस्तु विद्युते नमस्ते स्तनयित्नवे ।
(१,१३.१ ) नमस्ते अस्त्वश्मने येना दूडाशे अस्यसि ॥१॥
(१,१३.२ ) नमस्ते प्रवतो नपाद्यतस्तपः समूहसि ।
(१,१३.२ ) मृडया नस्तनूभ्यो मयस्तोकेभ्यस्कृधि ॥२॥
(१,१३.३ ) प्रवतो नपान् नम एवास्तु तुभ्यं नमस्ते हेतये तपुषे च कृण्मः ।
(१,१३.३ ) विद्म ते धाम परमं गुहा यत्समुद्रे अन्तर्निहितासि नाभिः ॥३॥
(१,१३.४ ) यां त्वा देवा असृजन्त विश्व इषुं कृण्वाना असनाय धृष्णुम् ।
(१,१३.४ ) सा नो मृड विदथे गृणाना तस्यै ते नमो अस्तु देवि ॥४॥
(१,१४.१ ) भगमस्या वर्च आदिष्यधि वृक्षादिव स्रजम् ।
(१,१४.१ ) महाबुध्न इव पर्वतो ज्योक्पितृष्वास्ताम् ॥१॥
(१,१४.२ ) एषा ते राजन् कन्या वधूर्नि धूयतां यम ।
(१,१४.२ ) सा मातुर्बध्यतां गृहेऽथो भ्रातुरथो पितुः ॥२॥
(१,१४.३ ) एषा ते कुलपा राजन् तामु ते परि दद्मसि ।
(१,१४.३ ) ज्योक्पितृष्वासाता आ शीर्ष्णः शमोप्यात्॥३॥
(१,१४.४ ) असितस्य ते ब्रह्मणा कश्यपस्य गयस्य च ।
(१,१४.४ ) अन्तःकोशमिव जामयोऽपि नह्यामि ते भगम् ॥४ ॥
(१,१५.१ ) सं सं स्रवन्तु सिन्धवः सं वाताः सं पतत्रिणः ।
(१,१५.१ ) इमं यज्ञं प्रदिवो मे जुषन्तां संस्राव्येण हविषा जुहोमि ॥१॥
(१,१५.२ ) इहैव हवमा यात म इह संस्रावणा उतेमं वर्धयता गिरः ।
(१,१५.२ ) इहैतु सर्वो यः पशुरस्मिन् तिष्ठतु या रयिः ॥२॥
(१,१५.३ ) ये नदीनां संस्रवन्त्युत्सासः सदमक्षिताः ।
(१,१५.३ ) तेभिर्मे सर्वैः संस्रावैर्धनं सं स्रावयामसि ॥३॥
(१,१५.४ ) ये सर्पिषः संस्रवन्ति क्षीरस्य चोदकस्य च
(१,१५.४ ) तेभिर्मे सर्वैः संस्रावैर्धनं सं स्रावयामसि ॥४॥
(१,१६.१ ) येऽमावास्यां रात्रिमुदस्थुर्व्राजमत्त्रिणः ।
(१,१६.१ ) अग्निस्तुरीयो यातुहा सो अस्मभ्यमधि ब्रवत्॥१॥
(१,१६.२ ) सीसायाध्याह वरुणः सीसायाग्निरुपावति ।
(१,१६.२ ) सीसं म इन्द्रः प्रायछत्तदङ्ग यातुचातनम् ॥२॥
(१,१६.३ ) इदं विष्कन्धं सहत इदं बाधते अत्त्रिणः ।
(१,१६.३ ) अनेन विश्वा ससहे या जातानि पिशाच्याः ॥३॥
(१,१६.४ ) यदि नो गां हंसि यद्यश्वं यदि पूरुषम् ।
(१,१६.४ ) तं त्वा सीसेन विध्यामो यथा नोऽसो अवीरहा ॥४॥
(१,१७.१ ) अमूर्या यन्ति योषितो हिरा लोहितवाससः ।
(१,१७.१ ) अभ्रातर इव जामयस्तिष्ठन्तु हतवर्चसः ॥१॥
(१,१७.२ ) तिष्ठावरे तिष्ठ पर उत त्वं तिष्ठ मध्यमे ।
(१,१७.२ ) कनिष्ठिका च तिष्ठति तिष्ठादिद्धमनिर्मही ॥२॥
(१,१७.३ ) शतस्य धमनीनां सहस्रस्य हिराणाम् ।
(१,१७.३ ) अस्थुरिन् मध्यमा इमाः साकमन्ता अरंसत ॥३॥
(१,१७.४ ) परि वः सिकतावती धनूर्बृहत्यक्रमीत्।
(१,१७.४ ) तिष्ठतेलयता सु कम् ॥४॥
(१,१८.१ ) निर्लक्ष्म्यं ललाम्यं निररातिं सुवामसि ।
(१,१८.१ ) अथ या भद्रा तानि नः प्रजाया अरातिं नयामसि ॥१॥
(१,१८.२ ) निररणिं सविता साविषक्पदोर्निर्हस्तयोर्वरुणो मित्रो अर्यमा ।
(१,१८.२ ) निरस्मभ्यमनुमती रराणा प्रेमां देवा असाविषुः सौभगाय ॥२॥
(१,१८.३ ) यत्त आत्मनि तन्वां घोरमस्ति यद्वा केशेषु प्रतिचक्षणे वा ।
(१,१८.३ ) सर्वं तद्वाचाप हन्मो वयं देवस्त्वा सविता सूदयतु ॥३॥
(१,१८.४ ) रिश्यपदीं वृषदतीं गोषेधां विधमामुत ।
(१,१८.४ ) विलीढ्यं ललाम्यं ता अस्मन् नाशयामसि ॥४॥
(१,१९.१ ) मा नो विदन् विव्याधिनो मो अभिव्याधिनो विदन् ।
(१,१९.१ ) आराच्छरव्या अस्मद्विषूचीरिन्द्र पातय ॥१॥
(१,१९.२ ) विष्वञ्चो अस्मच्छरवः पतन्तु ये अस्ता ये चास्याः ।
(१,१९.२ ) दैवीर्मनुष्येसवो ममामित्रान् वि विध्यत ॥२॥
(१,१९.३ ) यो नः स्वो यो अरणः सजात उत निष्ट्यो यो अस्मामभिदासति ।
(१,१९.३ ) रुद्रः शरव्ययैतान् ममामित्रान् वि विध्यतु ॥३॥
(१,१९.४ ) यः सपत्नो योऽसपत्नो यश्च द्विषन् छपाति नः ।
(१,१९.४ ) देवास्तं सर्वे धूर्वन्तु ब्रह्म वर्म ममान्तरम् ॥४॥
(१,२०.१ ) अदारसृद्भवतु देव सोमास्मिन् यज्ञे मरुतो मृडता नः ।
(१,२०.१ ) मा नो विददभिभा मो अशस्तिर्मा नो विदद्वृजिना द्वेष्या या ॥१॥
(१,२०.२ ) यो अद्य सेन्यो वधोऽघायूनामुदीरते ।
(१,२०.२ ) युवं तं मित्रावरुणावस्मद्यावयतं परि ॥२॥
(१,२०.३ ) इतश्च यदमुतश्च यद्वधं वरुण यावय ।
(१,२०.३ ) वि महच्छर्म यछ वरीयो यावया वधम् ॥३॥
(१,२०.४ ) शास इत्था महामस्यमित्रसाहो अस्तृतः ।
(१,२०.४ ) न यस्य हन्यते सखा न जीयते कदा चन ॥४॥
(१,२१.१ ) स्वस्तिदा विशां पतिर्वृत्रहा विमृधो वशी ।
(१,२१.१ ) वृषेन्द्रः पुर एतु नः सोमपा अभयंकरः ॥१॥
(१,२१.२ ) वि न इन्द्र मृधो जहि नीचा यछ पृतन्यतः ।
(१,२१.२ ) अधमं गमया तमो यो अस्मामभिदासति ॥२॥
(१,२१.३ ) वि रक्षो वि मृधो जहि वि वृत्रस्य हनू रुज ।
(१,२१.३ ) वि मन्युमिन्द्र वृत्रहन्न् अमित्रस्याभिदासतः ॥३॥
(१,२१.४ ) अपेन्द्र द्विषतो मनोऽप जिज्यासतो वधम् ।
(१,२१.४ ) वि महच्छर्म यछ वरीयो यावया वधम् ॥४॥
(१,२२.१ ) अनु सूर्यमुदयतां हृद्द्योतो हरिमा च ते ।
(१,२२.१ ) गो रोहितस्य वर्णेन तेन त्वा परि दध्मसि ॥१॥
(१,२२.२ ) परि त्वा रोहितैर्वर्णैर्दीर्घायुत्वाय दध्मसि ।
(१,२२.२ ) यथायमरपा असदथो अहरितो भुवत्॥२॥
(१,२२.३ ) या रोहिणीर्देवत्या गावो या उत रोहिणीः ।
(१,२२.३ ) रूपंरूपं वयोवयस्ताभिष्ट्वा परि दध्मसि ॥३॥
(१,२२.४ ) शुकेषु ते हरिमाणं रोपणाकासु दध्मसि ।
(१,२२.४ ) अथो हारिद्रवेषु ते हरिमाणं नि दध्मसि ॥४॥
(१,२३.१ ) नक्तंजातासि ओषधे रामे कृष्णे असिक्नि च ।
(१,२३.१ ) इदं रजनि रजय किलासं पलितं च यत्॥१॥
(१,२३.२ ) किलासं च पलितं च निरितो नाशया पृषत्।
(१,२३.२ ) आ त्वा स्वो विशतां वर्णः परा शुक्लानि पातय ॥२॥
(१,२३.३ ) असितं ते प्रलयनमास्थानमसितं तव ।
(१,२३.३ ) असिक्नी अस्योषधे निरितो नाशया पृषत्॥३॥
(१,२३.४ ) अस्थिजस्य किलासस्य तनूजस्य च यत्त्वचि ।
(१,२३.४ ) दूष्या कृतस्य ब्रह्मणा लक्ष्म श्वेतमनीनशम् ॥४॥
(१,२४.१ ) सुपर्णो जातः प्रथमस्तस्य त्वं पित्तमासिथ ।
(१,२४.१ ) तदासुरी युधा जिता रूपं चक्रे वनस्पतीन् ॥१॥
(१,२४.२ ) आसुरी चक्रे प्रथमेदं किलासभेषजमिदं किलासनाशनम् ।
(१,२४.२ ) अनीनशत्किलासं सरूपामकरत्त्वचम् ॥२॥
(१,२४.३ ) सरूपा नाम ते माता सरूपो नाम ते पिता ।
(१,२४.३ ) सरूपकृत्त्वमोषधे सा सरूपमिदं कृधि ॥३॥
(१,२४.४ ) श्यामा सरूपंकरणी पृथिव्या अध्युद्भृता ।
(१,२४.४ ) इदमू षु प्र साधय पुना रूपाणि कल्पय ॥४॥
(१,२५.१ ) यदग्निरापो अदहत्प्रविश्य यत्राकृण्वन् धर्मधृतो नमांसि ।
(१,२५.१ ) तत्र त आहुः परमं जनित्रं स नः संविद्वान् परि वृङ्ग्धि तक्मन् ॥१॥
(१,२५.२ ) यद्यर्चिर्यदि वासि शोचिः शकल्येषि यदि वा ते जनित्रम् ।
(१,२५.२ ) ह्रूडुर्नामासि हरितस्य देव स नः संविद्वान् परि वृङ्ग्धि तक्मन् ॥२॥
(१,२५.३ ) यदि शोको यदि वाभिशोको यदि वा राज्ञो वरुणस्यासि पुत्रः ।
(१,२५.३ ) ह्रूडुर्नामासि हरितस्य देव स नः संविद्वान् परि वृङ्ग्धि तक्मन् ॥३॥
(१,२५.४ ) नमः शीताय तक्मने नमो रूराय शोचिषे कृणोमि ।
(१,२५.४ ) यो अन्येद्युरुभयद्युरभ्येति तृतीयकाय नमो अस्तु तक्मने ॥४॥
(१,२६.१ ) आरेऽसावस्मदस्तु हेतिर्देवासो असत्।
(१,२६.१ ) आरे अश्मा यमस्यथ ॥१॥
(१,२६.२ ) सखासावस्मभ्यमस्तु रातिः सखेन्द्रो भगः ।
(१,२६.२ ) सविता चित्रराधाः ॥२॥
(१,२६.३ ) यूयं नः प्रवतो नपान् मरुतः सूर्यत्वचसः ।
(१,२६.३ ) शर्म यछथ सप्रथाः ॥३॥
(१,२६.४ ) सुषूदत मृडत मृडया नस्तनूभ्यो ।
(१,२६.४ ) मयस्तोकेभ्यस्कृधि ॥४॥
(१,२७.१ ) अमूः पारे पृदाक्वस्त्रिषप्ता निर्जरायवः ।
(१,२७.१ ) तासां जरायुभिर्वयमक्ष्यावपि व्ययामस्यघायोः परिपन्थिनः ॥१॥
(१,२७.२ ) विषूच्येतु कृन्तती पिनाकमिव बिभ्रती ।
(१,२७.२ ) विष्वक्पुनर्भुवा मनोऽसमृद्धा अघायवः ॥२॥
(१,२७.३ ) न बहवः समशकन् नार्भका अभि दाधृषुः ।
(१,२७.३ ) वेणोरद्गा इवाभितोऽसमृद्धा अघायवः ॥३॥
(१,२७.४ ) प्रेतं पादौ प्र स्फुरतं वहतं पृणतो गृहान् ।
(१,२७.४ ) इन्द्रान्येतु प्रथमाजीतामुषिता पुरः ॥४॥
(१,२८.१ ) उप प्रागाद्देवो अग्नी रक्षोहामीवचातनः ।
(१,२८.१ ) दहन्न् अप द्वयाविनो यातुधानान् किमीदिनः ॥१॥
(१,२८.२ ) प्रति दह यातुधानान् प्रति देव किमीदिनः ।
(१,२८.२ ) प्रतीचीः कृष्णवर्तने सं दह यातुधान्यः ॥२॥
(१,२८.३ ) या शशाप शपनेन याघं मूरमादधे ।
(१,२८.३ ) या रसस्य हरणाय जातमारेभे तोकमत्तु सा ॥३॥
(१,२८.४ ) पुत्रमत्तु यातुधानीः स्वसारमुत नप्त्यम् ।
(१,२८.४ ) अधा मिथो विकेश्यो वि घ्नतां यातुधान्यो वि तृह्यन्तामराय्यः ॥४॥
(१,२९.१ ) अभीवर्तेन मणिना येनेन्द्रो अभिववृधे ।
(१,२९.१ ) तेनास्मान् ब्रह्मणस्पतेऽभि राष्ट्राय वर्धय ॥१॥
(१,२९.२ ) अभिवृत्य सपत्नान् अभि या नो अरातयः ।
(१,२९.२ ) अभि पृतन्यन्तं तिष्ठाभि यो नो दुरस्यति ॥२॥
(१,२९.३ ) अभि त्वा देवः सविताभि षोमो अवीवृधत्।
(१,२९.३ ) अभि त्वा विश्वा भूतान्यभीवर्तो यथाससि ॥३॥
(१,२९.४ ) अभीवर्तो अभिभवः सपत्नक्षयणो मणिः ।
(१,२९.४ ) राष्ट्राय मह्यं बध्यतां सपत्नेभ्यः पराभुवे ॥४॥
(१,२९.५ ) उदसौ सूर्यो अगादुदिदं मामकं वचः ।
(१,२९.५ ) यथाहं शत्रुहोऽसान्यसपत्नः सपत्नहा ॥५॥
(१,२९.६ ) सपत्नक्षयणो वृषाभिरष्ट्रो विषासहिः ।
(१,२९.६ ) यथाहमेषां वीराणां विराजानि जनस्य च ॥६॥
(१,३०.१ ) विश्वे देवा वसवो रक्षतेममुतादित्या जागृत यूयमस्मिन् ।
(१,३०.१ ) मेमं सनाभिरुत वान्यनाभिर्मेमं प्रापत्पौरुषेयो वधो यः ॥१॥
(१,३०.२ ) ये वो देवाः पितरो ये च पुत्राः सचेतसो मे शृणुतेदमुक्तम् ।
(१,३०.२ ) सर्वेभ्यो वः परि ददाम्येतं स्वस्त्येनं जरसे वहाथ ॥२॥
(१,३०.३ ) ये देवा दिवि ष्ठ ये पृथिव्यां ये अन्तरिक्ष ओषधीषु पशुष्वप्स्वन्तः ।
(१,३०.३ ) ते कृणुत जरसमायुरस्मै शतमन्यान् परि वृणक्तु मृत्यून् ॥३॥
(१,३०.४ ) येषां प्रयाजा उत वानुयाजा हुतभागा अहुतादश्च देवाः ।
(१,३०.४ ) येषां वः पञ्च प्रदिशो विभक्तास्तान् वो अस्मै सत्रसदः कृणोमि ॥४॥
(१,३१.१ ) आशानामाशापालेभ्यश्चतुर्भ्यो अमृतेभ्यः ।
(१,३१.१ ) इदं भूतस्याध्यक्षेभ्यो विधेम हविषा वयम् ॥१॥
(१,३१.२ ) य आशानामाशापालाश्चत्वार स्थन देवाः ।
(१,३१.२ ) ते नो निरृत्याः पाशेभ्यो मुञ्चतांहसोअंहसः ॥२॥
(१,३१.३ ) अस्रामस्त्वा हविषा यजाम्यश्लोणस्त्वा घृतेन जुहोमि ।
(१,३१.३ ) य आशानामाशापालस्तुरीयो देवः स नः सुभूतमेह वक्षत्॥३॥
(१,३१.४ ) स्वस्ति मात्र उत पित्रे नो अस्तु स्वस्ति गोभ्यो जगते पुरुषेभ्यः ।
(१,३१.४ ) विश्वं सुभूतं सुविदत्रं नो अस्तु ज्योगेव दृशेम सूर्यम् ॥४॥
(१,३२.१ ) इदं जनासो विदथ महद्ब्रह्म वदिष्यति ।
(१,३२.१ ) न तत्पृथिव्यां नो दिवि येन प्राणन्ति वीरुधः ॥१॥
(१,३२.२ ) अन्तरिक्ष आसां स्थाम श्रान्तसदामिव ।
(१,३२.२ ) आस्थानमस्य भूतस्य विदुष्टद्वेधसो न वा ॥२॥
(१,३२.३ ) यद्रोदसी रेजमाने भूमिश्च निरतक्षतम् ।
(१,३२.३ ) आर्द्रं तदद्य सर्वदा समुद्रस्येव श्रोत्याः ॥३॥
(१,३२.४ ) विश्वमन्यामभीवार तदन्यस्यामधि श्रितम् ।
(१,३२.४ ) दिवे च विश्ववेदसे पृथिव्यै चाकरं नमः ॥४॥
(१,३३.१ ) हिरण्यवर्णाः शुचयः पावका यासु जातः सविता यास्वग्निः ।
(१,३३.१ ) या अग्निं गर्भं दधिरे सुवर्णास्ता न आपः शं स्योना भवन्तु ॥१॥
(१,३३.२ ) यासां राजा वरुणो याति मध्ये सत्यानृते अवपश्यन् जनानाम् ।
(१,३३.२ ) या अग्निं गर्भं दधिरे सुवर्णास्ता न आपः शं स्योना भवन्तु ॥२॥
(१,३३.३ ) यासां देवा दिवि कृण्वन्ति भक्षं या अन्तरिक्षे बहुधा भवन्ति ।
(१,३३.३ ) या अग्निं गर्भं दधिरे सुवर्णास्ता न आपः शं स्योना भवन्तु ॥३॥
(१,३३.४ ) शिवेन मा चक्षुषा पश्यतापः शिवया तन्वोप स्पृशत त्वचं मे ।
(१,३३.४ ) घृतश्चुतः शुचयो याः पावकास्ता न आपः शं स्योना भवन्तु ॥४॥
(१,३४.१ ) इयं वीरुन् मधुजाता मधुना त्वा खनामसि ।
(१,३४.१ ) मधोरधि प्रजातासि सा नो मधुमतस्कृधि ॥१॥
(१,३४.२ ) जिह्वाया अग्रे मधु मे जिह्वामूले मधूलकम् ।
(१,३४.२ ) ममेदह क्रतावसो मम चित्तमुपायसि ॥२॥
(१,३४.३ ) मधुमन् मे निक्रमणं मधुमन् मे परायणम् ।
(१,३४.३ ) वाचा वदामि मधुमद्भूयासं मधुसंदृशः ॥३॥
(१,३४.४ ) मधोरस्मि मधुतरो मदुघान् मधुमत्तरः ।
(१,३४.४ ) मामित्किल त्वं वनाः शाखां मधुमतीमिव ॥४॥
(१,३४.५ ) परि त्वा परितत्नुनेक्षुणागामविद्विषे ।
(१,३४.५ ) यथा मां कमिन्यसो यथा मन् नापगा असः ॥५॥
(१,३५.१ ) यदाबध्नन् दाक्षायणा हिरण्यं शतानीकाय सुमनस्यमानाः ।
(१,३५.१ ) तत्ते बद्नाम्यायुषे वर्चसे बलाय दीर्घायुत्वाय शतशारदाय ॥१॥
(१,३५.२ ) नैनं रक्षांसि न पिशाचाः सहन्ते देवानामोजः प्रथमजं ह्येतत्।
(१,३५.२ ) यो बिभर्ति दाक्षायणं हिरण्यं स जीवेषु कृणुते दीर्घमायुः ॥२॥
(१,३५.३ ) अपां तेजो ज्योतिरोजो बलं च वनस्पतीनामुत वीर्याणि ।
(१,३५.३ ) इन्द्र इवेन्द्रियाण्यधि धारयामो अस्मिन् तद्दक्षमाणो बिभरद्धिरण्यम् ॥३॥
(१,३५.४ ) समानां मासामृतुभिष्ट्वा वयं संवत्सरस्य पयसा पिपर्मि ।
(१,३५.४ ) इन्द्राग्नी विश्वे देवास्तेऽनु मन्यन्तामहृणीयमानाः ॥४॥
(२,१.१ ) वेनस्तत्पश्यत्परमं गुहा यद्यत्र विश्वं भवत्येकरूपम् ।
(२,१.१ ) इदं पृश्निरदुहज्जायमानाः स्वर्विदो अभ्यनूषत व्राः ॥१॥
(२,१.२ ) प्र तद्वोचेदमृतस्य विद्वान् गन्धर्वो धाम परमं गुहा यत्।
(२,१.२ ) त्रीणि पदानि निहिता गुहास्य यस्तानि वेद स पितुष्पितासत्॥२॥
(२,१.३ ) स नः पिता जनिता स उत बन्धुर्धामानि वेद भुवनानि विश्वा ।
(२,१.३ ) यो देवानां नामध एक एव तं संप्रश्नं भुवना यन्ति सर्वा ॥३॥
(२,१.४ ) परि द्यावापृथिवी सद्य आयमुपातिष्ठे प्रथमजामृतस्य ।
(२,१.४ ) वाचमिव वक्तरि भुवनेष्ठा धास्युरेष नन्वेषो अग्निः ॥४॥
(२,१.५ ) परि विश्वा भुवनान्यायमृतस्य तन्तुं विततं दृशे कम् ।
(२,१.५ ) यत्र देवा अमृतमानशानाः समाने योनावध्यैरयन्त ॥५॥
(२,२.१ ) दिव्यो गन्धर्वो भुवनस्य यस्पतिरेक एव नमस्यो विक्ष्वीड्यः ।
(२,२.१ ) तं त्वा यौमि ब्रह्मणा दिव्य देव नमस्ते अस्तु दिवि ते सधस्थम् ॥१॥
(२,२.२ ) दिवि स्पृष्टो यजतः सूर्यत्वगवयाता हरसो दैव्यस्य ।
(२,२.२ ) मृडात्गन्धर्वो भुवनस्य यस्पतिरेक एव नमस्यः सुशेवाः ॥२॥
(२,२.३ ) अनवद्याभिः समु जग्म आभिरप्सरास्वपि गन्धर्व आसीत्।
(२,२.३ ) समुद्र आसां सदनं म आहुर्यतः सद्य आ च परा च यन्ति ॥३॥
(२,२.४ ) अभ्रिये दिद्युन् नक्षत्रिये या विश्वावसुं गन्धर्वं सचध्वे ।
(२,२.४ ) ताभ्यो वो देवीर्नम इत्कृणोमि ॥४॥
(२,२.५ ) याः क्लन्दास्तमिषीचयोऽक्षकामा मनोमुहः ।
(२,२.५ ) ताभ्यो गन्धर्वभ्योऽप्सराभ्योऽकरं नमः ॥५॥
(२,३.१ ) अदो यदवधावत्यवत्कमधि पर्वतात्।
(२,३.१ ) तत्ते कृणोमि भेषजं सुभेषजं यथाससि ॥१॥
(२,३.२ ) आदङ्गा कुविदङ्ग शतं या भेषजानि ते ।
(२,३.२ ) तेषामसि त्वमुत्तममनास्रावमरोगणम् ॥२॥
(२,३.३ ) नीचैः खनन्त्यसुरा अरुस्राणमिदं महत्।
(२,३.३ ) तदास्रावस्य भेषजं तदु रोगमनीनशत्॥३॥
(२,३.४ ) उपजीका उद्भरन्ति समुद्रादधि भेषजम् ।
(२,३.४ ) तदास्रावस्य भेषजं तदु रोगमशीशमत्॥४॥
(२,३.५ ) अरुस्राणमिदं महत्पृथिव्या अध्युद्भृतम् ।
(२,३.५ ) तदास्रावस्य भेषजं तदु रोगमनीनशत्॥५॥
(२,३.६ ) शं नो भवन्त्वप ओषधयः शिवाः ।
(२,३.६ ) इन्द्रस्य वज्रो अप हन्तु रक्षस आराद्विसृष्टा इषवः पतन्तु रक्षसाम् ॥६॥
(२,४.१ ) दीर्घायुत्वाय बृहते रणायारिष्यन्तो दक्षमाणाः सदैव ।
(२,४.१ ) मणिं विष्कन्धदूषणं जङ्गिडं बिभृमो वयम् ॥१॥
(२,४.२ ) जङ्गिडो जम्भाद्विशराद्विष्कन्धादभिशोचनात्।
(२,४.२ ) मणिः सहस्रवीर्यः परि णः पातु विश्वतः ॥२॥
(२,४.३ ) अयं विष्कन्धं सहतेऽयं बाधते अत्त्रिणः ।
(२,४.३ ) अयं नो विश्वभेषजो जङ्गिडः पात्वंहसः ॥३॥
(२,४.४ ) देवैर्दत्तेन मणिना जङ्गिडेन मयोभुवा ।
(२,४.४ ) विष्कन्धं सर्वा रक्षांसि व्यायामे सहामहे ॥४॥
(२,४.५ ) शणश्च मा जङ्गिडश्च विष्कन्धादभि रक्षताम् ।
(२,४.५ ) अरण्यादन्य आभृतः कृष्या अन्यो रसेभ्यः ॥५॥
(२,४.६ ) कृत्यादूषिरयं मणिरथो अरातिदूषिः ।
(२,४.६ ) अथो सहस्वान् जङ्गिडः प्र ण आयुंषि तारिषत्॥६॥
(२,५.१ ) इन्द्र जुषस्व प्र वहा याहि शूर हरिभ्याम् ।
(२,५.१ ) पिबा सुतस्य मतेरिह मधोश्चकानश्चारुर्मदाय ॥१॥
(२,५.२ ) इन्द्र जठरं नव्यो न पृणस्व मधोर्दिवो न ।
(२,५.२ ) अस्य सुतस्य स्वर्णोप त्वा मदाः सुवाचो अगुः ॥२॥
(२,५.३ ) इन्द्रस्तुराषाण्मित्रो वृत्रं यो जघान यतीर्न ।
(२,५.३ ) बिभेद वलं भृगुर्न ससहे शत्रून् मदे सोमस्य ॥३॥
(२,५.४ ) आ त्वा विशन्तु सुतास इन्द्र पृणस्व कुक्षी विड्ढि शक्र धियेह्या नः ।
(२,५.४ ) श्रुधी हवं गिरो मे जुषस्वेन्द्र स्वयुग्भिर्मत्स्वेह महे रणाय ॥४॥
(२,५.५ ) इन्द्रस्य नु प्र वोचं वीर्याणि यानि चकार प्रथमानि वज्री ।
(२,५.५ ) अहन्न् अहिमनु अपस्ततर्द प्र वक्षणा अभिनत्पर्वतानाम् ॥५॥
(२,५.६ ) अहन्न् अहिं पर्वते शिश्रियाणं त्वष्टास्मै वज्रं स्वर्यं ततक्ष ।
(२,५.६ ) वाश्रा इव धेनवः स्यन्दमाना अञ्जः समुद्रमव जग्मुरापः ॥६॥
(२,५.७ ) वृषायमाणो अवृणीत सोमं त्रिकद्रुकेषु अपिबत्सुतस्य ।
(२,५.७ ) आ सायकं मघवादत्त वज्रमहन्न् एनं प्रथमजामहीनाम् ॥७॥
(२,६.१ ) समास्त्वाग्न ऋतवो वर्धयन्तु संवत्सरा ऋषयो यानि सत्या ।
(२,६.१ ) सं दिव्येन दीदिहि रोचनेन विश्वा आ माहि प्रदिशश्चतस्रः ॥१॥
(२,६.२ ) सं चेध्यस्वाग्ने प्र च वर्धयेममुच्च तिष्ठ महते सौभगाय ।
(२,६.२ ) मा ते रिषन्न् उपसत्तारो अग्ने ब्रह्माणस्ते यशसः सन्तु मान्ये ॥२॥
(२,६.३ ) त्वामग्ने वृणते ब्राह्मणा इमे शिवो अग्ने संवरणे भवा नः ।
(२,६.३ ) सपत्नहाग्ने अभिमातिजिद्भव स्वे गये जागृह्यप्रयुछन् ॥३॥
(२,६.४ ) क्षत्रेणाग्ने स्वेन सं रभस्व मित्रेणाग्ने मित्रधा यतस्व ।
(२,६.४ ) सजातानां मध्यमेष्ठा राज्ञामग्ने विहव्यो दीदिहीह ॥४॥
(२,६.५ ) अति निहो अति सृधोऽत्यचित्तीरति द्विषः ।
(२,६.५ ) विश्वा ह्यग्ने दुरिता तर त्वमथास्मभ्यं सहवीरं रयिं दाः ॥५॥
(२,७.१ ) अघद्विष्टा देवजाता वीरुच्छपथयोपनी ।
(२,७.१ ) आपो मलमिव प्राणैक्षीत्सर्वान् मच्छपथामधि ॥१॥
(२,७.२ ) यश्च सापत्नः शपथो जाम्याः शपथश्च यः ।
(२,७.२ ) ब्रह्मा यन् मन्युतः शपात्सर्वं तन् नो अधस्पदम् ॥२॥
(२,७.३ ) दिवो मूलमवततं पृथिव्या अध्युत्ततम् ।
(२,७.३ ) तेन सहस्रकाण्डेन परि णः पाहि विश्वतः ॥३॥
(२,७.४ ) परि मां परि मे प्रजां परि णः पाहि यद्धनम् ।
(२,७.४ ) अरातिर्नो मा तारीन् मा नस्तारिशुरभिमातयः ॥४॥
(२,७.५ ) शप्तारमेतु शपथो यः सुहार्त्तेन नः सह ।
(२,७.५ ) चक्षुर्मन्त्रस्य दुर्हार्दः पृष्टीरपि शृणीमसि ॥५॥
(२,८.१ ) उदगातां भगवती विचृतौ नाम तारके ।
(२,८.१ ) वि क्षेत्रियस्य मुञ्चतामधमं पाशमुत्तमम् ॥१॥
(२,८.२ ) अपेयं रात्र्युछत्वपोछन्त्वभिकृत्वरीः ।
(२,८.२ ) वीरुत्क्षेत्रियनाशन्यप क्षेत्रियमुछतु ॥२॥
(२,८.३ ) बभ्रोरर्जुनकाण्डस्य यवस्य ते पलाल्या तिलस्य तिलपिञ्ज्या ।
(२,८.३ ) वीरुत्क्षेत्रियनाशन्यप क्षेत्रियमुछतु ॥३॥
(२,८.४ ) नमस्ते लाङ्गलेभ्यो नम ईषायुगेभ्यः ।
(२,८.४ ) वीरुत्क्षेत्रियनाशन्यप क्षेत्रियमुछतु ॥४॥
(२,८.५ ) नमः सनिस्रसाक्षेभ्यो नमः संदेश्येभ्यः ।
(२,८.५ ) नमः क्षेत्रस्य पतये वीरुत्क्षेत्रियनाशन्यप क्षेत्रियमुछतु ॥५॥
(२,९.१ ) दशवृक्ष मुञ्चेमं रक्षसो ग्राह्या अधि यैनं जग्राह पर्वसु ।
(२,९.१ ) अथो एनं वनस्पते जीवानां लोकमुन् नय ॥१॥
(२,९.२ ) आगादुदगादयं जीवानां व्रातमप्यगात्।
(२,९.२ ) अभूदु पुत्राणां पिता नृणां च भगवत्तमः ॥२॥
(२,९.३ ) अधीतीरध्यगादयमधि जीवपुरा अगान् ।
(२,९.३ ) शतं ह्यस्य भिषजः सहस्रमुत वीरुधः ॥३॥
(२,९.४ ) देवास्ते चीतिमविदन् ब्रह्माण उत वीरुधः ।
(२,९.४ ) चीतिं ते विश्वे देवा अविदन् भूम्यामधि ॥४॥
(२,९.५ ) यश्चकार स निष्करत्स एव सुभिषक्तमः ।
(२,९.५ ) स एव तुभ्यं भेषजानि कृणवद्भिषजा शुचिः ॥५॥
(२,१०.१ ) क्षेत्रियात्त्वा निरृत्या जामिशंसाद्द्रुहो मुञ्चामि वरुणस्य पाशात्।
(२,१०.१ ) अनागसं ब्रह्मणा त्वा कृणोमि शिवे ते द्यावापृथिवी उभे स्ताम् ॥१॥
(२,१०.२ ) शं ते अग्निः सहाद्भिरस्तु शं सोमः सहौषधीभिः ।
(२,१०.२ ) एवाहं त्वां क्षेत्रियान् निरृत्या जामिशंसाद्द्रुहो मुञ्चामि वरुणस्य पाशात्।
(२,१०.२ ) अनागसं ब्रह्मणा त्वा कृणोमि शिवे ते द्यावापृथिवी उभे स्ताम् ॥२॥
(२,१०.३ ) शं ते वातो अन्तरिक्षे वयो धाच्छं ते भवन्तु प्रदिशश्चतस्रः ।
(२,१०.३ ) एवाहं त्वां क्षेत्रियान् निरृत्या जामिशंसाद्द्रुहो मुञ्चामि वरुणस्य पाशात्।
(२,१०.३ ) अनागसं ब्रह्मणा त्वा कृणोमि शिवे ते द्यावापृथिवी उभे स्ताम् ॥३॥
(२,१०.४ ) इमा या देवीः प्रदिशश्चतस्रो वातपत्नीरभि सूर्यो विचष्टे ।
(२,१०.४ ) एवाहं त्वां क्षेत्रियान् निरृत्या जामिशंसाद्द्रुहो मुञ्चामि वरुणस्य पाशात्।
(२,१०.४ ) अनागसं ब्रह्मणा त्वा कृनोमि शिवे ते द्यावापृथिवी उभे स्ताम् ॥४॥
(२,१०.५ ) तासु त्वान्तर्जरस्या दधामि प्र यक्ष्म एतु निरृतिः पराचैः ।
(२,१०.५ ) एवाहं त्वां क्षेत्रियान् निरृत्या जामिशंसाद्द्रुहो मुञ्चामि वरुणस्य पाशात्।
(२,१०.५ ) अनागसं ब्रह्मणा त्वा कृणोमि शिवे ते द्यावापृथिवी उभे स्ताम् ॥५॥
(२,१०.६ ) अमुक्था यक्ष्माद्दुरितादवद्याद्द्रुहः पाशाद्ग्राह्याश्चोदमुक्थाः ।
(२,१०.६ ) एवाहं त्वां क्षेत्रियान् निरृत्या जामिशंसाद्द्रुहो मुञ्चामि वरुणस्य पाशात्।
(२,१०.६ ) अनागसं ब्रह्मणा त्वा कृणोमि शिवे ते द्यावापृथिवी उभे स्ताम् ॥६॥
(२,१०.७ ) अहा अरातिमविदः स्योनमप्यभूर्भद्रे सुकृतस्य लोके ।
(२,१०.७ ) एवाहं त्वां क्षेत्रियान् निरृत्या जामिशंसाद्द्रुहो मुञ्चामि वरुणस्य पाशात्।
(२,१०.७ ) अनागसं ब्रह्मणा त्वा कृणोमि शिवे ते द्यावापृथिवी उभे स्ताम् ॥७॥
(२,१०.८ ) सूर्यमृतं तमसो ग्राह्या अधि देवा मुञ्चन्तो असृजन् निरेनसः ।
(२,१०.८ ) एवाहं त्वां क्षेत्रियान् निरृत्या जामिशंसाद्द्रुहो मुञ्चामि वरुणस्य पाशात्।
(२,१०.८ ) अनागसं ब्रह्मणा त्वा कृणोमि शिवे ते द्यावापृथिवी उभे स्ताम् ॥८॥
(२,११.१ ) दूष्या दूषिरसि हेत्या हेतिरसि मेन्या मेनिरसि ।
(२,११.१ ) आप्नुहि श्रेयांसमति समं क्राम ॥१॥
(२,११.२ ) स्रक्त्योऽसि प्रतिसरोऽसि प्रत्यभिचरणोऽसि ।
(२,११.२ ) आप्नुहि श्रेयांसमति समं क्राम ॥२॥
(२,११.३ ) प्रति तमभि चर योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ।
(२,११.३ ) आप्नुहि श्रेयांसमति समं क्राम ॥३॥
(२,११.४ ) सूरिरसि वर्चोधा असि तनूपानोऽसि ।
(२,११.४ ) आप्नुहि श्रेयांसमति समं क्राम ॥४॥
(२,११.५ ) शुक्रोऽसि भ्राजोऽसि स्वरसि ज्योतिरसि ।
(२,११.५ ) आप्नुहि श्रेयांसमति समं क्राम ॥५॥
(२,१२.१ ) द्यावापृथिवी उर्वन्तरिक्षं क्षेत्रस्य पत्न्युरुगायोऽद्भुतः ।
(२,१२.१ ) उतान्तरिक्षमुरु वातगोपं त इह तप्यन्तां मयि तप्यमाने ॥१॥
(२,१२.२ ) इदं देवाः शृणुत ये यज्ञिया स्थ भरद्वाजो मह्यमुक्थानि शंसति ।
(२,१२.२ ) पाशे स बद्धो दुरिते नि युज्यतां यो अस्माकं मन इदं हिनस्ति ॥२॥
(२,१२.३ ) इदमिन्द्र शृणुहि सोमप यत्त्वा हृदा शोचता जोहवीमि ।
(२,१२.३ ) वृश्चामि तं कुलिशेनेव वृक्षं यो अस्माकं मन इदं हिनस्ति ॥३॥
(२,१२.४ ) अशीतिभिस्तिसृभिः सामगेभिरादित्येभिर्वसुभिरङ्गिरोभिः ।
(२,१२.४ ) इष्टापूर्तमवतु नः पितॄणामामुं ददे हरसा दैव्येन ॥४॥
(२,१२.५ ) द्यावापृथिवी अनु मा दीधीथां विश्वे देवासो अनु मा रभध्वम् ।
(२,१२.५ ) अङ्गिरसः पितरः सोम्यासः पापमा ऋछत्वपकामस्य कर्ता ॥५॥
(२,१२.६ ) अतीव यो मरुतो मन्यते नो ब्रह्म वा यो निन्दिषत्क्रियमाणम् ।
(२,१२.६ ) तपूंषि तस्मै वृजिनानि सन्तु ब्रह्मद्विषं द्यौरभिसंतपाति ॥६॥
(२,१२.७ ) सप्त प्राणान् अष्टौ मन्यस्तांस्ते वृश्चामि ब्रह्मणा ।
(२,१२.७ ) अया यमस्य सादनमग्निदूतो अरंकृतः ॥७॥
(२,१२.८ ) आ दधामि ते पदं समिद्धे जातवेदसि ।
(२,१२.८ ) अग्निः शरीरं वेवेष्ट्वसुं वागपि गछतु ॥८॥
(२,१३.१ ) आयुर्दा अग्ने जरसं वृणानो घृतप्रतीको घृतपृष्ठो अग्ने ।
(२,१३.१ ) घृतं पीत्वा मधु चारु गव्यं पितेव पुत्रान् अभि रक्षतादिमम् ॥१॥
(२,१३.२ ) परि धत्त धत्त नो वर्चसेमं जरामृत्युं कृणुत दीर्घमायुः ।
(२,१३.२ ) बृहस्पतिः प्रायछद्वास एतत्सोमाय राज्ञे परिधातवा उ ॥२॥
(२,१३.३ ) परीदं वासो अधिथाः स्वस्तयेऽभूर्गृष्टीनामभिशस्तिपा उ ।
(२,१३.३ ) शतं च जीव शरदः पुरूची रायश्च पोषमुपसंव्ययस्व ॥३॥
(२,१३.४ ) एह्यश्मानमा तिष्ठाश्मा भवतु ते तनूः ।
(२,१३.४ ) कृण्वन्तु विश्वे देवा आयुष्टे शरदः शतम् ॥४॥
(२,१३.५ ) यस्य ते वासः प्रथमवास्यं हरामस्तं त्वा विश्वेऽवन्तु देवाः ।
(२,१३.५ ) तं त्वा भ्रातरः सुवृधा वर्धमानमनु जायन्तां बहवः सुजातम् ॥५॥
(२,१४.१ ) निःसालां धृष्णुं धिषणमेकवाद्यां जिघत्स्वम् ।
(२,१४.१ ) सर्वाश्चण्डस्य नप्त्यो नाशयामः सदान्वाः ॥१॥
(२,१४.२ ) निर्वो गोष्ठादजामसि निरक्षान् निरुपानशात्।
(२,१४.२ ) निर्वो मगुन्द्या दुहितरो गृहेभ्यश्चातयामहे ॥२॥
(२,१४.३ ) असौ यो अधराद्गृहस्तत्र सन्त्वराय्यः ।
(२,१४.३ ) तत्र सेदिर्न्युच्यतु सर्वाश्च यातुधान्यः ॥३॥
(२,१४.४ ) भूतपतिर्निरजत्विन्द्रश्चेतः सदान्वाः ।
(२,१४.४ ) गृहस्य बुध्न आसीनास्ता इन्द्रो वज्रेणाधि तिष्ठतु ॥४॥
(२,१४.५ ) यदि स्थ क्षेत्रियाणां यदि वा पुरुषेषिताः ।
(२,१४.५ ) यदि स्थ दस्युभ्यो जाता नश्यतेतः सदान्वाः ॥५॥
(२,१४.६ ) परि धामान्यासामाशुर्गाष्ठामिवासरम् ।
(२,१४.६ ) अजैषं सर्वान् आजीन् वो नश्यतेतः सदान्वाः ॥६॥
(२,१५.१ ) यथा द्यौश्च पृथिवी च न बिभीतो न रिष्यतः ।
(२,१५.१ ) एवा मे प्राण मा बिभेः ॥१॥
(२,१५.२ ) यथाहश्च रात्री च न बिभीतो न रिष्यतः ।
(२,१५.२ ) एवा मे प्राण मा बिभेः ॥२॥
(२,१५.३ ) यथा सूर्यश्च चन्द्रश्च न बिभीतो न रिष्यतः ।
(२,१५.३ ) एवा मे प्राण मा बिभेः ॥३॥
(२,१५.४ ) यथा ब्रह्म च क्षत्रं च न बिभीतो न रिष्यतः ।
(२,१५.४ ) एवा मे प्राण मा बिभेः ॥४॥
(२,१५.५ ) यथा सत्यं चानृतं च न बिभीतो न रिष्यतः ।
(२,१५.५ ) एवा मे प्राण मा बिभेः ॥५॥
(२,१५.६ ) यथा भूतं च भव्यं च न बिभीतो न रिष्यतः ।
(२,१५.६ ) एवा मे प्राण मा बिभेः ॥६॥
(२,१६.१ ) प्राणापानौ मृत्योर्मा पातं स्वाहा ॥१॥
(२,१६.२ ) द्यावापृथिवी उपश्रुत्या मा पातं स्वाहा ॥२॥
(२,१६.३ ) सूर्य चक्षुषा मा पाहि स्वाहा ॥३॥
(२,१६.४ ) अग्ने वैश्वानर विश्वैर्मा देवैः पाहि स्वाहा ॥४॥
(२,१६.५ ) विश्वम्भर विश्वेन मा भरसा पाहि स्वाहा ॥५॥
(२,१७.१ ) ओजोऽस्योजो मे दाः स्वाहा ।१॥
(२,१७.२ ) सहोऽसि सहो मे दाः स्वाहा ॥२॥
(२,१७.३ ) बलमसि बलं दाः स्वाहा ॥३॥
(२,१७.४ ) आयुरस्यायुर्मे दाः स्वाह ॥४॥
(२,१७.५ ) श्रोत्रमसि श्रोत्रं मे दाः स्वाह ॥५॥
(२,१७.६ ) चक्षुरसि चक्षुर्मे दाः स्वाह ॥६॥
(२,१७.७ ) परिपाणमसि परिपाणं मे दाः स्वाह ॥७॥
(२,१८.१ ) भ्रातृव्यक्षयणमसि भ्रातृव्यचातनं मे दाः स्वाह ॥१॥
(२,१८.२ ) सपत्नक्षयणमसि सपत्नचातनं मे दाः स्वाह ॥२॥
(२,१८.३ ) अरायक्षयणमस्यरायचातनं मे दाः स्वाह ॥३॥
(२,१८.४ ) पिशाचक्षयणमसि पिशाचचातनं मे दाः स्वाह ॥४॥
(२,१८.५ ) सदान्वाक्षयणमसि सदान्वाचातनं मे दाः स्वाह ॥५॥
(२,१९.१ ) अग्ने यत्ते तपस्तेन तं प्रति तप योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ॥१॥
(२,१९.२ ) अग्ने यत्ते हरस्तेन तं प्रति हर योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ॥२॥
(२,१९.३ ) अग्ने यत्तेऽर्चिस्तेन तं प्रत्यर्च योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ॥३॥
(२,१९.४ ) अग्ने यत्ते शोचिस्तेन तं प्रति शोच योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ॥४॥
(२,१९.५ ) अग्ने यत्ते तेजस्तेन तमतेजसं कृणु योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ॥५॥
(२,२०.१ ) वायो यत्ते तपस्तेन तं प्रति तप योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ॥१॥
(२,२०.२ ) वायो यत्ते हरस्तेन तं प्रति हर योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ॥२॥
(२,२०.३ ) वायो यत्तेऽर्चिस्तेन तं प्रत्यर्च योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ॥३॥
(२,२०.४ ) वायो यत्ते शोचिस्तेन तं प्रति शोच योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ॥४॥
(२,२०.५ ) वायो यत्ते तेजस्तेन तमतेजसं कृणु योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ॥५॥
(२,२१.१ ) सूर्य यत्ते तपस्तेन तं प्रति तप योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ॥१॥
(२,२१.२ ) सूर्य यत्ते हरस्तेन तं प्रति हर योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ॥२॥
(२,२१.३ ) सूर्य यत्तेऽर्चिस्तेन तं प्रत्यर्च योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ॥३॥
(२,२१.४ ) सूर्य यत्ते शोचिस्तेन तं प्रति शोच योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ॥४॥
(२,२१.५ ) सूर्य यत्ते तेजस्तेन तमतेजसं कृणु योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ॥५॥
(२,२२.१ ) चन्द्र यत्ते तपस्तेन तं प्रति तप योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ॥१॥
(२,२२.२ ) चन्द्र यत्ते हरस्तेन तं प्रति हर योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ॥२॥
(२,२२.३ ) चन्द्र यत्तेऽर्चिस्तेन तं प्रत्यर्च योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ॥३॥
(२,२२.४ ) चन्द्र यत्ते शोचिस्तेन तं प्रति शोच योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ॥४॥
(२,२२.५ ) चन्द्र यत्ते तेजस्तेन तमतेजसं कृणु योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ॥५॥
(२,२३.१ ) आपो यद्वस्तपस्तेन तं प्रति तपत योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ॥१॥
(२,२३.२ ) आपो यद्वस्हरस्तेन तं प्रति हरत योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ॥२॥
(२,२३.३ ) आपो यद्वस्ऽर्चिस्तेन तं प्रति अर्चत योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ॥३॥
(२,२३.४ ) आपो यद्वस्शोचिस्तेन तं प्रति शोचत योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ॥४॥
(२,२३.५ ) आपो यद्वस्तेजस्तेन तमतेजसं कृणुत योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ॥५॥
(२,२४.१ ) शेरभक शेरभ पुनर्वो यन्तु यातवः पुनर्हेतिः किमीदिनः ।
(२,२४.१ ) यस्य स्थ तमत्त यो वो प्राहैत्तमत्त स्वा मांसान्यत्त ॥१॥
(२,२४.२ ) शेवृधक शेवृध पुनर्वो यन्तु यातवः पुनर्हेतिः किमीदिनः ।
(२,२४.२ ) यस्य स्थ तमत्त यो वो प्राहैत्तमत्त स्वा मांसान्यत्त ॥२॥
(२,२४.३ ) म्रोकानुम्रोक पुनर्वो यन्तु यातवः पुनर्हेतिः किमीदिनः ।
(२,२४.३ ) यस्य स्थ तमत्त यो वो प्राहैत्तमत्त स्वा मांसान्यत्त ॥३॥
(२,२४.४ ) सर्पानुसर्प पुनर्वो यन्तु यातवः पुनर्हेतिः किमीदिनः ।
(२,२४.४ ) यस्य स्थ तमत्त यो वो प्राहैत्तमत्त स्वा मांसान्यत्त ॥४॥
(२,२४.५ ) जूर्णि पुनर्वो यन्तु यातवः पुनर्हेतिः किमीदिनः ।
(२,२४.५ ) यस्य स्थ तमत्त यो वो प्राहैत्तमत्त स्वा मांसान्यत्त ॥५॥
(२,२४.६ ) उपब्दे पुनर्वो यन्तु यातवः पुनर्हेतिः किमीदिनः ।
(२,२४.६ ) यस्य स्थ तमत्त यो वो प्राहैत्तमत्त स्वा मांसान्यत्त ॥६॥
(२,२४.७ ) अर्जुनि पुनर्वो यन्तु यातवः पुनर्हेतिः किमीदिनः ।
(२,२४.७ ) यस्य स्थ तमत्त यो वो प्राहैत्तमत्त स्वा मांसान्यत्त ॥७॥
(२,२४.८ ) भरूजि पुनर्वो यन्तु यातवः पुनर्हेतिः किमीदिनः ।
(२,२४.८ ) यस्य स्थ तमत्त यो वो प्राहैत्तमत्त स्वा मांसान्यत्त ॥८॥
(२,२५.१ ) शं नो देवी पृश्निपर्ण्यशं निरृत्या अकः ।
(२,२५.१ ) उग्रा हि कण्वजम्भनी तामभक्षि सहस्वतीम् ॥१॥
(२,२५.२ ) सहमानेयं प्रथमा पृश्निपर्ण्यजायत ।
(२,२५.२ ) तयाहं दुर्णाम्नां शिरो वृश्चामि शकुनेरिव ॥२॥
(२,२५.३ ) अरायमसृक्पावानं यश्च स्फातिं जिहीर्षति ।
(२,२५.३ ) गर्भादं कण्वं नाशय पृश्निपर्णि सहस्व च ॥३॥
(२,२५.४ ) गिरिमेनामा वेशय कण्वान् जीवितयोपनान् ।
(२,२५.४ ) तांस्त्वं देवि पृश्निपर्ण्यग्निरिवानुदहन्न् इहि ॥४॥
(२,२५.५ ) पराच एनान् प्र णुद कण्वान् जीवितयोपनान् ।
(२,२५.५ ) तमांसि यत्र गछन्ति तत्क्रव्यादो अजीगमम् ॥५॥
(२,२६.१ ) एह यन्तु पशवो ये परेयुर्वायुर्येषां सहचारं जुजोष ।
(२,२६.१ ) त्वष्टा येषां रूपधेयानि वेदास्मिन् तान् गोष्ठे सविता नि यछतु ॥१॥
(२,२६.२ ) इमं गोष्ठं पशवः सं स्रवन्तु बृहस्पतिरा नयतु प्रजानन् ।
(२,२६.२ ) सिनीवाली नयत्वाग्रमेषामाजग्मुषो अनुमते नि यछ ॥२॥
(२,२६.३ ) सं सं स्रवन्तु पशवः समश्वाः समु पूरुषाः ।
(२,२६.३ ) सं धान्यस्य या स्फातिः संस्राव्येण हविषा जुहोमि ॥३॥
(२,२६.४ ) सं सिञ्चामि गवां क्षीरं समाज्येन बलं रसम् ।
(२,२६.४ ) संसिक्ता अस्माकं वीरा ध्रुवा गावो मयि गोपतौ ॥४॥
(२,२६.५ ) आ हरामि गवां क्षीरमाहार्षं धान्यं रसम् ।
(२,२६.५ ) आहृता अस्माकं वीरा आ पत्नीरिदमस्तकम् ॥५॥
(२,२७.१ ) नेच्छत्रुः प्राशं जयाति सहमानाभिभूरसि ।
(२,२७.१ ) प्राशं प्रतिप्राशो जह्यरसान् कृण्वोषधे ॥१॥
(२,२७.२ ) सुपर्णस्त्वान्वविन्दत्सूकरस्त्वाखनन् नसा ।
(२,२७.२ ) प्राशं प्रतिप्राशो जह्यरसान् कृण्वोषधे ॥२॥
(२,२७.३ ) इन्द्रो ह चक्रे त्वा बाहावसुरेभ्य स्तरीतवे ।
(२,२७.३ ) प्राशं प्रतिप्राशो जह्यरसान् कृण्वोषधे ॥३॥
(२,२७.४ ) पाटामिन्द्रो व्याश्नादसुरेभ्य स्तरीतवे ।
(२,२७.४ ) प्राशं प्रतिप्राशो जह्यरसान् कृण्वोषधे ॥४॥
(२,२७.५ ) तयाहं शत्रून्त्साक्ष इन्द्रः सालावृकामिव ।
(२,२७.५ ) प्राशं प्रतिप्राशो जह्यरसान् कृण्वोषधे ॥५॥
(२,२७.६ ) रुद्र जलाषभेषज नीलशिखण्ड कर्मकृत्।
(२,२७.६ ) प्राशं प्रतिप्राशो जह्यरसान् कृण्वोषधे ॥६॥
(२,२७.७ ) तस्य प्राशं त्वं जहि यो न इन्द्राभिदासति ।
(२,२७.७ ) अधि नो ब्रूहि शक्तिभिः प्राशि मामुत्तरं कृधि ॥७॥
(२,२८.१ ) तुभ्यमेव जरिमन् वर्धतामयं मेममन्ये मृत्यवो हिंसिषुः शतं ये ।
(२,२८.१ ) मातेव पुत्रं प्रमना उपस्थे मित्र एनं मित्रियात्पात्वंहसः ॥१॥
(२,२८.२ ) मित्र एनं वरुणो वा रिशादा जरामृत्युं कृणुतां संविदानौ ।
(२,२८.२ ) तदग्निर्होता वयुनानि विद्वान् विश्वा देवानां जनिमा विवक्ति ॥२॥
(२,२८.३ ) त्वमीशिषे पशूनां पार्थिवानां ये जाता उत वा ये जनित्राः ।
(२,२८.३ ) मेमं प्राणो हासीन् मो अपानो मेमं मित्रा वधिषुर्मो अमित्राः ॥३॥
(२,२८.४ ) द्यौष्ट्वा पिता पृथिवी माता जरामृत्युं कृणुतां संविदाने ।
(२,२८.४ ) यथा जीवा अदितेरुपस्थे प्राणापानाभ्यां गुपितः शतं हिमाः ॥४॥
(२,२८.५ ) इममग्ने आयुषे वर्चसे नय प्रियं रेतो वरुण मित्र राजन् ।
(२,२८.५ ) मातेवास्मा अदिते शर्म यछ विश्वे देवा जरदष्टिर्यथासत्॥५॥
(२,२९.१ ) पार्थिवस्य रसे देवा भगस्य तन्वो बले ।
(२,२९.१ ) आयुष्यमस्मा अग्निः सूर्यो वर्च आ धाद्बृहस्पतिः ॥१॥
(२,२९.२ ) आयुरस्मै धेहि जातवेदः प्रजां त्वष्टरधिनिधेहि अस्मै ।
(२,२९.२ ) रायस्पोषं सवितरा सुवास्मै शतं जीवाति शरदस्तवायम् ॥२॥
(२,२९.३ ) आशीर्ण ऊर्जमुत सौप्रजास्त्वं दक्षं धत्तं द्रविणं सचेतसौ ।
(२,२९.३ ) जयं क्षेत्राणि सहसायमिन्द्र कृण्वानो अन्यान् अधरान्त्सपत्नान् ॥३॥
(२,२९.४ ) इन्द्रेण दत्तो वरुणेन शिष्टो मरुद्भिरुग्रः प्रहितो नो आगन् ।
(२,२९.४ ) एष वां द्यावापृथिवी उपस्थे मा क्षुधन् मा तृषत्॥४॥
(२,२९.५ ) ऊर्जमस्मा ऊर्जस्वती धत्तं पयो अस्मै पयस्वती धत्तम् ।
(२,२९.५ ) ऊर्जमस्मै द्यावपृथिवी अधातां विश्वे देवा मरुत ऊर्जमापः ॥५॥
(२,२९.६ ) शिवाभिष्टे हृदयं तर्पयाम्यनमीवो मोदिषीष्ठाः सुवर्चाः ।
(२,२९.६ ) सवासिनौ पिबतां मन्थमेतमश्विनो रूपं परिधाय मायाम् ॥६॥
(२,२९.७ ) इन्द्र एतां ससृजे विद्धो अग्र ऊर्जां स्वधामजरां सा त एषा ।
(२,२९.७ ) तया त्वं जीव शरदः सुवर्चा मा त आ सुस्रोद्भिषजस्ते अक्रन् ॥७॥
(२,३०.१ ) यथेदं भूम्या अधि तृणं वातो मथायति ।
(२,३०.१ ) एवा मथ्नामि ते मनो यथा मां कामिन्यसो यथा मन् नापगा असः ॥१॥
(२,३०.२ ) सं चेन् नयाथो अश्विना कामिना सं च वक्षथः ।
(२,३०.२ ) सं वां भगासो अग्मत सं चित्तानि समु व्रता ॥२॥
(२,३०.३ ) यत्सुपर्णा विवक्षवो अनमीवा विवक्षवः ।
(२,३०.३ ) तत्र मे गछताद्धवं शल्य इव कुल्मलं यथा ॥३॥
(२,३०.४ ) यदन्तरं तद्बाह्यं यद्बाह्यं तदन्तरम् ।
(२,३०.४ ) कन्यानां विश्वरूपाणां मनो गृभायौषधे ॥४॥
(२,३०.५ ) एयमगन् पतिकामा जनिकामोऽहमागमम् ।
(२,३०.५ ) अश्वः कनिक्रदद्यथा भगेनाहं सहागमम् ॥५॥
(२,३१.१ ) इन्द्रस्य या मही दृषत्क्रिमेर्विश्वस्य तर्हणी ।
(२,३१.१ ) तया पिनष्मि सं क्रिमीन् दृषदा खल्वामिव ॥१॥
(२,३१.२ ) दृष्टमदृष्टमतृहमथो कुरूरुमतृहम् ।
(२,३१.२ ) अल्गण्डून्त्सर्वान् छलुनान् क्रिमीन् वचसा जम्भयामसि ॥२॥
(२,३१.३ ) अल्गण्डून् हन्मि महता वधेन दूना अदूना अरसा अभूवन् ।
(२,३१.३ ) शिष्टान् अशिष्टान् नि तिरामि वाचा यथा क्रिमीणां नकिरुछिषातै ॥३॥
(२,३१.४ ) अन्वान्त्र्यं शीर्षण्यमथो पार्ष्टेयं क्रिमीन् ।
(२,३१.४ ) अवस्कवं व्यध्वरं क्रिमीन् वचसा जम्भयामसि ॥४॥
(२,३१.५ ) ये क्रिमयः पर्वतेशु वनेष्वोषधीषु पशुष्वप्स्वन्तः ।
(२,३१.५ ) ये अस्माकं तन्वमाविविशुः सर्वं तद्धन्मि जनिम क्रिमीणाम् ॥५॥
(२,३२.१ ) उद्यन्न् आदित्यः क्रिमीन् हन्तु निम्रोचन् हन्तु रश्मिभिः ।
(२,३२.१ ) ये अन्तः क्रिमयो गवि ॥१॥
(२,३२.२ ) विश्वरूपं चतुरक्षं क्रिमिं सारङ्गमर्जुनम् ।
(२,३२.२ ) शृणाम्यस्य पृष्टीरपि वृश्चामि यच्छिरः ॥२॥
(२,३२.३ ) अत्रिवद्वः क्रिमयो हन्मि कण्ववज्जमदग्निवत्।
(२,३२.३ ) अगस्त्यस्य ब्रह्मणा सं पिनष्म्यहं क्रिमीन् ॥३॥
(२,३२.४ ) हतो राजा क्रिमीणामुतैषां स्थपतिर्हतः ।
(२,३२.४ ) हतो हतमाता क्रिमिर्हतभ्राता हतस्वसा ॥४॥
(२,३२.५ ) हतासो अस्य वेशसो हतासः परिवेशसः ।
(२,३२.५ ) अथो ये क्षुल्लका इव सर्वे ते क्रिमयो हताः ॥५॥
(२,३२.६ ) प्र ते शृणामि शृङ्गे याभ्यां वितुदायसि ।
(२,३२.६ ) भिनाद्मि ते कुषुम्भं यस्ते विषधानः ॥६॥
(२,३३.१ ) अक्षीभ्यां ते नासिकाभ्यां कर्णाभ्यां छुबुकादधि ।
(२,३३.१ ) यक्ष्मं शीर्षण्यं मस्तिष्काज्जिह्वाया वि वृहामि ते ॥१॥
(२,३३.२ ) ग्रीवाभ्यस्त उष्णिहाभ्यः कीकसाभ्यो अनूक्यात्।
(२,३३.२ ) यक्ष्मं दोषण्यमंसाभ्यां बाहुभ्यां वि वृहामि ते ॥२॥
(२,३३.३ ) हृदयात्ते परि क्लोम्नो हलीक्ष्णात्पार्श्वाभ्याम् ।
(२,३३.३ ) यक्ष्मं मतस्नाभ्यां प्लीह्नो यक्नस्ते वि वृहामसि ॥३॥
(२,३३.४ ) आन्त्रेभ्यस्ते गुदाभ्यो वनिष्ठोरुदरादधि ।
(२,३३.४ ) यक्ष्मं कुक्षिभ्यां प्लाशेर्नाभ्या वि वृहामि ते ॥४॥
(२,३३.५ ) ऊरुभ्यां ते अष्ठीवद्भ्यां पार्ष्णिभ्यां प्रपदाभ्याम् ।
(२,३३.५ ) यक्ष्मं भसद्यं श्रोणिभ्यां भासदं भंससो वि वृहामि ते ॥५॥
(२,३३.६ ) अस्थिभ्यस्ते मज्जभ्यः स्नावभ्यो धमनिभ्यः ।
(२,३३.६ ) यक्ष्मं पाणिभ्यामङ्गुलिभ्यो नखेभ्यो वि वृहामि ते ॥६॥
(२,३३.७ ) अङ्गेअङ्गे लोम्निलोम्नि यस्ते पर्वणिपर्वणि ।
(२,३३.७ ) यक्ष्मं त्वचस्यं ते वयं कश्यपस्य वीबर्हेण विष्वञ्चं वि वृहामसि ॥७॥
(२,३४.१ ) य ईशे पशुपतिः पशूनां चतुष्पदामुत यो द्विपदाम् ।
(२,३४.१ ) निष्क्रीतः स यज्ञियं भागमेतु रायस्पोषा यजमानं सचन्ताम् ॥१॥
(२,३४.२ ) प्रमुञ्चन्तो भुवनस्य रेतो गातुं धत्त यजमानाय देवाः ।
(२,३४.२ ) उपाकृतं शशमानं यदस्थात्प्रियं देवानामप्येतु पाथः ॥२॥
(२,३४.३ ) ये बध्यमानमनु दीध्याना अन्वैक्षन्त मनसा चक्षुषा च ।
(२,३४.३ ) अग्निष्टान् अग्रे प्र मुमोक्तु देवो विश्वकर्मा प्रजया संरराणः ॥३॥
(२,३४.४ ) ये ग्राम्याः पशवो विश्वरूपा विरूपाः सन्तो बहुधैकरूपाः ।
(२,३४.४ ) वायुष्टान् अग्रे प्र मुमोक्तु देवः प्रजापतिः प्रजया संरराणः ॥४॥
(२,३४.५ ) प्रजानन्तः प्रति गृह्णन्तु पूर्वे प्राणमङ्गेभ्यः पर्याचरन्तम् ।
(२,३४.५ ) दिवं गछ प्रति तिष्ठा शरीरैः स्वर्गं याहि पथिभिर्देवयानैः ॥५॥
(२,३५.१ ) ये भक्षयन्तो न वसून्यानृधुर्यान् अग्नयो अन्वतप्यन्त धिष्ण्याः ।
(२,३५.१ ) या तेषामवया दुरिष्टिः स्विष्टिं नस्तां कृणवद्विश्वकर्मा ॥१॥
(२,३५.२ ) यज्ञपतिमृषयः एनसाहुर्निर्भक्तं प्रजा अनुतप्यमानम् ।
(२,३५.२ ) मथव्यान्त्स्तोकान् अप यान् रराध सं नष्टेभिः सृजतु विश्वकर्मा ॥२॥
(२,३५.३ ) अदान्यान्त्सोमपान् मन्यमानो यज्ञस्य विद्वान्त्समये न धीरः ।
(२,३५.३ ) यदेनश्चकृवान् बद्ध एष तं विश्वकर्मन् प्र मुञ्चा स्वस्तये ॥३॥
(२,३५.४ ) घोरा ऋषयो नमो अस्त्वेभ्यश्चक्षुर्यदेषां मनसश्च सत्यम् ।
(२,३५.४ ) बृहस्पतये महिष द्युमन्न् नमो विश्वकर्मन् नमस्ते पाह्यस्मान् ॥४॥
(२,३५.५ ) यज्ञस्य चक्षुः प्रभृतिर्मुखं च वाचा श्रोत्रेण मनसा जुहोमि ।
(२,३५.५ ) इमं यज्ञं विततं विश्वकर्मणा देवा यन्तु सुमनस्यमानाः ॥५॥
(२,३६.१ ) आ नो अग्ने सुमतिं संभलो गमेदिमां कुमारीं सह नो भगेन ।
(२,३६.१ ) जुष्टा वरेषु समनेषु वल्गुरोषं पत्या सौभगमस्तु अस्यै ॥१॥
(२,३६.२ ) सोमजुष्टं ब्रह्मजुष्टमर्यम्ना संभृतं भगम् ।
(२,३६.२ ) धातुर्देवस्य सत्येन कृणोमि पतिवेदनम् ॥२॥
(२,३६.३ ) इयमग्ने नारी पतिं विदेष्ट सोमो हि राजा सुभगां कृणोति ।
(२,३६.३ ) सुवाना पुत्रान् महिषी भवाति गत्वा पतिं सुभगा वि राजतु ॥३॥
(२,३६.४ ) यथाखरो मघवंश्चारुरेष प्रियो मृगाणां सुषदा बभूव ।
(२,३६.४ ) एवा भगस्य जुष्टेयमस्तु नारी संप्रिया पत्याविराधयन्ती ॥४॥
(२,३६.५ ) भगस्य नावमा रोह पूर्णामनुपदस्वतीम् ।
(२,३६.५ ) तयोपप्रतारय यो वरः प्रतिकाम्यः ॥५॥
(२,३६.६ ) आ क्रन्दय धनपते वरमामनसं कृणु ।
(२,३६.६ ) सर्वं प्रदक्षिणं कृणु यो वरः प्रतिकाम्यः ॥६॥
(२,३६.७ ) इदं हिरण्यं गुल्गुल्वयमौक्षो अथो भगः ।
(२,३६.७ ) एते पतिभ्यस्त्वामदुः प्रतिकामाय वेत्तवे ॥७
(२,३६.७ ) आ ते नयतु सविता नयतु पतिर्यः प्रतिकाम्यः ।
(३,१.१ ) अग्निर्नः शत्रून् प्रत्येतु विद्वान् प्रतिदहन्न् अभिशस्तिमरातिम् ।
(३,१.१ ) स सेनां मोहयतु परेषां निर्हस्तांश्च कृणवज्जातवेदाः ॥१॥
(३,१.२ ) यूयमुग्रा मरुत ईदृशे स्थाभि प्रेत मृणत सहध्वम् ।
(३,१.२ ) अमीमृणन् वसवो नाथिता इमे अग्निर्ह्येषां दूतः प्रत्येतु विद्वान् ॥२॥
(३,१.३ ) अमित्रसेनां मघवन्न् अस्मान् छत्रूयतीमभि ।
(३,१.३ ) युवं तामिन्द्र वृत्रहन्न् अग्निश्च दहतं प्रति ॥३॥
(३,१.४ ) प्रसूत इन्द्र प्रवता हरिभ्यां प्र ते वज्रः प्रमृणन्न् एतु शत्रून् ।
(३,१.४ ) जहि प्रतीचो अनूचः पराचो विष्वक्सत्यं कृणुहि चित्तमेषाम् ॥४॥
(३,१.५ ) इन्द्र सेनां मोहयामित्राणाम् ।
(३,१.५ ) अग्नेर्वातस्य ध्राज्या तान् विषूचो वि नाशय ॥५॥
(३,१.६ ) इन्द्रः सेनां मोहयतु मरुतो घ्नन्त्वोजसा ।
(३,१.६ ) चक्षूंस्यग्निरा दत्तां पुनरेतु पराजिता ॥६॥
(३,२.१ ) अग्निर्नो दूतः प्रत्येतु विद्वान् प्रतिदहन्न् अभिशस्तिमरातिम् ।
(३,२.१ ) स चित्तानि मोहयतु परेषां निर्हस्तांश्च कृणवज्जातवेदाः ॥१॥
(३,२.२ ) अयमग्निरमूमुहद्यानि चित्तानि वो हृदि ।
(३,२.२ ) वि वो धमत्वोकसः प्र वो धमतु सर्वतः ॥२॥
(३,२.३ ) इन्द्र चित्तानि मोहयन्न् अर्वाङाकूत्या चर ।
(३,२.३ ) अग्नेर्वातस्य ध्राज्या तान् विषूचो वि नाशय ॥३॥
(३,२.४ ) व्याकूतय एषामिताथो चित्तानि मुह्यत ।
(३,२.४ ) अथो यदद्यैषां हृदि तदेषां परि निर्जहि ॥४॥
(३,२.५ ) अमीषां चित्तानि प्रतिमोहयन्ती गृहाणाङ्गान्यप्वे परेहि ।
(३,२.५ ) अभि प्रेहि निर्दह हृत्सु शोकैर्ग्राह्यामित्रांस्तमसा विध्य शत्रून् ॥५॥
(३,२.६ ) असौ या सेना मरुतः परेषामस्मान् ऐत्यभ्योजसा स्पर्धमाना ।
(३,२.६ ) तां विध्यत तमसापव्रतेन यथैषामन्यो अन्यं न जानात्॥६॥
(३,३.१ ) अचिक्रदत्स्वपा इह भुवदग्ने व्यचस्व रोदसी उरूची ।
(३,३.१ ) युञ्जन्तु त्वा मरुतो विश्ववेदस आमुं नय नमसा रातहव्यम् ॥१॥
(३,३.२ ) दूरे चित्सन्तमरुषास इन्द्रमा च्यावयन्तु सख्याय विप्रम् ।
(३,३.२ ) यद्गायत्रीं बृहतीमर्कमस्मै सौत्रामण्या दधृषन्त देवाः ॥२॥
(३,३.३ ) अद्भ्यस्त्वा राज वरुणो ह्वयतु सोमस्त्वा ह्वयतु पर्वतेभ्यः ।
(३,३.३ ) इन्द्रस्त्वा ह्वयतु विड्भ्य आभ्यः श्येनो भूत्वा विश आ पतेमाः ॥३॥ {४}
(३,३.४ ) श्येनो हव्यं नयत्वा परस्मादन्यक्षेत्रे अपरुद्धं चरन्तम् ।
(३,३.४ ) अश्विना पन्थां कृणुतां सुगं त इमं सजाता अभिसंविशध्वम् ॥४॥ {५}
(३,३.५ ) ह्वयन्तु त्वा प्रतिजनाः प्रति मित्रा अवृषत ।
(३,३.५ ) इन्द्राग्नी विश्वे देवास्ते विशि क्षेममदीधरन् ॥५॥ {६}
(३,३.६ ) यस्ते हवं विवदत्सजातो यश्च निष्ट्यः ।
(३,३.६ ) अपाञ्चमिन्द्र तं कृत्वाथेममिहाव गमय ॥६॥ {७}
(३,४.१ ) आ त्वा गन् राष्त्रं सह वर्चसोदिहि प्राङ्विशां पतिरेकराट्त्वं वि राज ।
(३,४.१ ) सर्वास्त्वा राजन् प्रदिशो ह्वयन्तूपसद्यो नमस्यो भवेह ॥१॥
(३,४.२ ) त्वां विशो वृणतां राज्याय त्वामिमाः प्रदिशः पञ्च देवीः ।
(३,४.२ ) वर्ष्मन् राष्ट्रस्य ककुदि श्रयस्व ततो न उग्रो वि भजा वसूनि ॥२॥
(३,४.३ ) अछ त्वा यन्तु हविनः सजाता अग्निर्दूतो अजिरः सं चरातै ।
(३,४.३ ) जायाः पुत्राः सुमनसो भवन्तु बहुं बलिं प्रति पश्यासा उग्रः ॥३॥
(३,४.४ ) अश्विना त्वाग्रे मित्रावरुणोभा विश्वे देवा मरुतस्त्वा ह्वयन्तु ।
(३,४.४ ) अधा मनो वसुदेयाय कृणुष्व ततो न उग्रो वि भजा वसूनि ॥४॥
(३,४.५ ) आ प्र द्रव परमस्याः परावतः शिवे ते द्यावापृथिवी उभे स्ताम् ।
(३,४.५ ) तदयं राजा वरुणस्तथाह स त्वायमह्वत्स उपेदमेहि ॥५॥
(३,४.६ ) इन्द्रेन्द्र मनुष्याः परेहि सं ह्यज्ञास्था वरुणैः संविदानः ।
(३,४.६ ) स त्वायमह्वत्स्वे सधस्थे स देवान् यक्षत्स उ कल्पयद्विशः ॥६॥
(३,४.७ ) पथ्या रेवतीर्बहुधा विरूपाः सर्वाः संगत्य वरीयस्ते अक्रन् ।
(३,४.७ ) तास्त्वा सर्वाः संविदाना ह्वयन्तु दशमीमुग्रः सुमना वशेह ॥७॥
(३,५.१ ) आयमगन् पर्णमणिर्बली बलेन प्रमृणन्त्सपत्नान् ।
(३,५.१ ) ओजो देवानां पय ओषधीनां वर्चसा मा जिन्वन्त्वप्रयावन् ॥१॥
(३,५.२ ) मयि क्षत्रं पर्णमणे मयि धारयताद्रयिम् ।
(३,५.२ ) अहं राष्ट्रस्याभीवर्गे निजो भूयासमुत्तमः ॥२॥
(३,५.३ ) यं निदधुर्वनस्पतौ गुह्यं देवाः प्रियं मणिम् ।
(३,५.३ ) तमस्मभ्यं सहायुषा देवा ददतु भर्तवे ॥३॥
(३,५.४ ) सोमस्य पर्णः सह उग्रमागन्न् इन्द्रेण दत्तो वरुणेन शिष्टः ।
(३,५.४ ) तं प्रियासं बहु रोचमानो दीर्घायुत्वाय शतशारदाय ॥४॥
(३,५.५ ) आ मारुक्षत्पर्णमणिर्मह्या अरिष्टतातये ।
(३,५.५ ) यथाहमुत्तरोऽसान्यर्यम्ण उत संविदः ॥५॥
(३,५.६ ) ये धीवानो रथकाराः कर्मारा ये मनीषिणः ।
(३,५.६ ) उपस्तीन् पर्ण मह्यं त्वं सर्वान् कृण्वभितो जनान् ॥६॥
(३,५.७ ) ये राजानो राजकृतः सूता ग्रामण्यश्च ये ।
(३,५.७ ) उपस्तीन् पर्ण मह्यं त्वं सर्वान् कृण्वभितो जनान् ॥७॥
(३,५.८ ) पर्णोऽसि तनूपानः सयोनिर्वीरो वीरेण मया ।
(३,५.८ ) संवत्सरस्य तेजसा तेन बध्नामि त्वा मणे ॥८॥
(३,६.१ ) पुमान् पुंसः परिजातोऽश्वत्थः खदिरादधि ।
(३,६.१ ) स हन्तु शत्रून् मामकान् यान् अहं द्वेष्मि ये च माम् ॥१॥
(३,६.२ ) तान् अश्वत्थ निः शृणीहि शत्रून् वैबाधदोधतः ।
(३,६.२ ) इन्द्रेण वृत्रघ्ना मेदी मित्रेण वरुणेन च ॥२॥
(३,६.३ ) यथाश्वत्थ निरभनोऽन्तर्महत्यर्णवे ।
(३,६.३ ) एवा तान्त्सर्वान् निर्भङ्ग्धि यान् अहं द्वेष्मि ये च माम् ॥३॥
(३,६.४ ) यः सहमानश्चरसि सासहान इव ऋषभः ।
(३,६.४ ) तेनाश्वत्थ त्वया वयं सपत्नान्त्सहिषीमहि ॥४॥
(३,६.५ ) सिनात्वेनान् निरृतिर्मृत्योः पाशैरमोक्यैः ।
(३,६.५ ) अश्वत्थ शत्रून् मामकान् यान् अहं द्वेष्मि ये च माम् ॥५॥
(३,६.६ ) यथाश्वत्थ वानस्पत्यान् आरोहन् कृणुषेऽधरान् ।
(३,६.६ ) एवा मे शत्रोर्मूर्धानं विष्वग्भिन्द्धि सहस्व च ॥६॥
(३,६.७ ) तेऽधराञ्चः प्र प्लवन्तां छिन्ना नौरिव बन्धनात्।
(३,६.७ ) न वैबाधप्रणुत्तानां पुनरस्ति निवर्तनम् ॥७॥
(३,६.८ ) प्रैणान् नुदे मनसा प्र चित्तेनोत ब्रह्मणा ।
(३,६.८ ) प्रैणान् वृक्षस्य शाखयाश्वत्थस्य नुदामहे ॥८॥
(३,७.१ ) हरिणस्य रघुष्यदोऽधि शीर्षणि भेषजम् ।
(३,७.१ ) स क्षेत्रियं विषाणया विषूचीनमनीनशत्॥१॥
(३,७.२ ) अनु त्वा हरिणो वृषा पद्भिश्चतुर्भिरक्रमीत्।
(३,७.२ ) विषाणे वि ष्य गुष्पितं यदस्य क्षेत्रियं हृदि ॥२॥
(३,७.३ ) अदो यदवरोचते चतुष्पक्षमिव छदिः ।
(३,७.३ ) तेना ते सर्वं क्षेत्रियमङ्गेभ्यो नाशयामसि ॥३॥
(३,७.४ ) अमू ये दिवि सुभगे विचृतौ नाम तारके ।
(३,७.४ ) वि क्षेत्रियस्य मुञ्चतामधमं पाशमुत्तमम् ॥४॥
(३,७.५ ) आप इद्वा उ भेषजीरापो अमीवचातनीः ।
(३,७.५ ) आपो विश्वस्य भेषजीस्तास्त्वा मुञ्चन्तु क्षेत्रियात्॥५॥
(३,७.६ ) यदासुतेः क्रियमानायाः क्षेत्रियं त्वा व्यानशे ।
(३,७.६ ) वेदाहं तस्य भेषजं क्षेत्रियं नाशयामि त्वत्॥६॥
(३,७.७ ) अपवासे नक्षत्राणामपवास उषसामुत ।
(३,७.७ ) अपास्मत्सर्वं दुर्भूतमप क्षेत्रियमुछतु ॥७॥
(३,८.१ ) आ यातु मित्र ऋतुभिः कल्पमानः संवेशयन् पृथिवीमुस्रियाभिः ।
(३,८.१ ) अथास्मभ्यं वरुणो वायुरग्निर्बृहद्राष्ट्रं संवेश्यं दधातु ॥१॥
(३,८.२ ) धाता रातिः सवितेदं जुशन्तामिन्द्रस्त्वष्टा प्रति हर्यन्तु मे वचः ।
(३,८.२ ) हुवे देवीमदितिं शूरपुत्रां सजातानां मध्यमेष्ठा यथासानि ॥२॥
(३,८.३ ) हुवे सोमं सवितारं नमोभिर्विश्वान् आदित्यामहमुत्तरत्वे ।
(३,८.३ ) अयमग्निर्दीदायद्दीर्घमेव सजातैरिद्धोऽप्रतिब्रुवद्भिः ॥३॥
(३,८.४ ) इहेदसाथ न परो गमाथेर्यो गोपाः पुष्टपतिर्व आजत्।
(३,८.४ ) अस्मै कामायोप कामिनीर्विश्वे वो देवा उपसंयन्तु ॥४॥
(३,८.५ ) सं वो मनांसि सं व्रता समाकूतीर्नमामसि ।
(३,८.५ ) अमी ये विव्रता स्थन तान् वः सं नमयामसि ॥५॥
(३,८.६ ) अहं गृभ्णामि मनसा मनांसि मम चित्तमनु चित्तेभिरेत ।
(३,८.६ ) मम वशेषु हृदयानि वः कृणोमि मम यातमनुवर्त्मान एत ॥६॥
(३,९.१ ) कर्शफस्य विशफस्य द्यौः पिता पृथिवी माता ।
(३,९.१ ) यथाभिचक्र देवास्तथाप कृणुता पुनः ॥१॥
(३,९.२ ) अश्रेष्माणो अधारयन् तथा तन् मनुना कृतम् ।
(३,९.२ ) कृणोमि वध्रि विष्कन्धं मुष्काबर्हो गवामिव ॥२॥
(३,९.३ ) पिशङ्गे सूत्रे खृगलं तदा बध्नन्ति वेधसः ।
(३,९.३ ) श्रवस्युं शुष्मं काबवं वध्रिं कृण्वन्तु बन्धुरः ॥३॥
(३,९.४ ) येना श्रवस्यवश्चरथ देवा इवासुरमायया ।
(३,९.४ ) शुनां कपिरिव दूषणो बन्धुरा काबवस्य च ॥४॥
(३,९.५ ) दुष्ट्यै हि त्वा भत्स्यामि दूषयिष्यामि काबवम् ।
(३,९.५ ) उदाशवो रथा इव शपथेभिः सरिष्यथ ॥५॥
(३,९.६ ) एकशतं विष्कन्धानि विष्ठिता पृथिवीमनु ।
(३,९.६ ) तेषां त्वामग्रे उज्जहरुर्मणिं विष्कन्धदूषणम् ॥६॥
(३,१०.१ ) प्रथमा ह व्युवास सा धेनुरभवद्यमे ।
(३,१०.१ ) सा नः पयस्वती दुहामुत्तरामुत्तरां समाम् ॥१॥
(३,१०.२ ) यां देवाः प्रतिनन्दन्ति रात्रिं धेनुमुपायतीम् ।
(३,१०.२ ) संवत्सरस्य या पत्नी सा नो अस्तु सुमङ्गली ॥२॥
(३,१०.३ ) संवत्सरस्य प्रतिमां यां त्वा रात्र्युपास्महे ।
(३,१०.३ ) सा न आयुष्मतीं प्रजां रायस्पोषेण सं सृज ॥३॥
(३,१०.४ ) इयमेव सा या प्रथमा व्यौछदास्वितरासु चरति प्रविष्टा ।
(३,१०.४ ) महान्तो अस्यां महिमानो अन्तर्वधूर्जिगाय नवगज्जनित्री ॥४॥
(३,१०.५ ) वानस्पत्या ग्रावाणो घोषमक्रत हविष्कृण्वन्तः परिवत्सरीणम् ।
(३,१०.५ ) एकाष्टके सुप्रजसः सुवीरा वयं स्याम पतयो रयीणाम् ॥५॥
(३,१०.६ ) इडायास्पदं घृतवत्सरीसृपं जातवेदः प्रति हव्या गृभाय ।
(३,१०.६ ) ये ग्राम्याः पशवो विश्वरूपास्तेषां सप्तानां मयि रन्तिरस्तु ॥६॥
(३,१०.७ ) आ मा पुष्टे च पोषे च रात्रि देवानां सुमतौ स्याम ।
(३,१०.७ ) पूर्णा दर्वे परा पत सुपूर्णा पुनरा पत ।
(३,१०.७ ) सर्वान् यज्ञान्त्संभुञ्जतीषमूर्जं न आ भर ॥७॥
(३,१०.८ ) आयमगन्त्संवत्सरः पतिरेकाष्टके तव ।
(३,१०.८ ) सा न आयुष्मतीं प्रजां रायस्पोषेण सं सृज ॥८॥
(३,१०.९ ) ऋतून् यज ऋतुपतीन् आर्तवान् उत हायनान् ।
(३,१०.९ ) समाः संवत्सरान् मासान् भूतस्य पतये यजे ॥९॥
(३,१०.१० ) ऋतुभ्यष्ट्वार्तवेभ्यो माद्भ्यः संवत्सरेभ्यः ।
(३,१०.१० ) धात्रे विधात्रे समृधे भूतस्य पतये यजे ॥१०॥
(३,१०.११ ) इडया जुह्वतो वयं देवान् घृतवता यजे ।
(३,१०.११ ) गृहान् अलुभ्यतो वयं सं विशेमोप गोमतः ॥११॥
(३,१०.१२ ) एकाष्टका तपसा तप्यमाना जजान गर्भं महिमानमिन्द्रम् ।
(३,१०.१२ ) तेन देवा व्यसहन्त शत्रून् हन्ता दस्यूनामभवच्छचीपतिः ॥१२॥
(३,१०.१३ ) इन्द्रपुत्रे सोमपुत्रे दुहितासि प्रजापतेः ।
(३,१०.१३ ) कामान् अस्माकं पूरय प्रति गृह्णाहि नो हविः ॥१३॥
(३,११.१ ) मुञ्चामि त्वा हविषा जीवनाय कमज्ञातयक्ष्मादुत राजयक्ष्मात्।
(३,११.१ ) ग्राहिर्जग्राह यद्येतदेनं तस्या इन्द्राग्नी प्र मुमुक्तमेनम् ॥१॥
(३,११.२ ) यदि क्षितायुर्यदि वा परेतो यदि मृत्योरन्तिकमेव ।
(३,११.२ ) तमा हरामि निरृतेरुपस्थादस्पार्शमेनं शतशारदाय ॥२॥
(३,११.३ ) सहस्राक्षेण शतवीर्येण शतायुषा हविषाहार्षमेनम् ।
(३,११.३ ) इन्द्रो यथैनं शरदो नयात्यति विश्वस्य दुरितस्य पारम् ॥३॥
(३,११.४ ) शतं जीव शरदो वर्धमानः शतं हेमन्तान् छतमु वसन्तान् ।
(३,११.४ ) शतं ते इन्द्रो अग्निः सविता बृहस्पतिः शतायुषा हविषाहार्षमेनम् ॥४॥
(३,११.५ ) प्र विशतं प्राणापानावनड्वाहाविव व्रजम् ।
(३,११.५ ) व्यन्ये यन्तु मृत्यवो यान् आहुरितरान् छतम् ॥५॥
(३,११.६ ) इहैव स्तं प्राणापानौ माप गातमितो युवम् ।
(३,११.६ ) शरीरमस्याङ्गानि जरसे वहतं पुनः ॥६॥
(३,११.७ ) जरायै त्वा परि ददामि जरायै नि धुवामि त्वा ।
(३,११.७ ) जरा त्वा भद्रा नेष्ट व्यन्ये यन्तु मृत्यवो यान् आहुरितरान् छतम् ॥७॥
(३,११.८ ) अभि त्वा जरिमाहित गामुक्षणमिव रज्ज्वा ।
(३,११.८ ) यस्त्वा मृत्युरभ्यधत्त जायमानं सुपाशया ।
(३,११.८ ) तं ते सत्यस्य हस्ताभ्यामुदमुञ्चद्बृहस्पतिः ॥८॥
(३,१२.१ ) इहैव ध्रुवां नि मिनोमि शालां क्षेमे तिष्ठाति घृतमुक्षमाणा ।
(३,१२.१ ) तां त्वा शाले सर्ववीराः सुवीरा अरिष्टवीरा उप सं चरेम ॥१॥
(३,१२.२ ) इहैव ध्रुवा प्रति तिष्ठ शालेऽश्वावती गोमती सूनृतावती ।
(३,१२.२ ) ऊर्जस्वती घृतवती पयस्वत्युच्छ्रयस्व महते सौभगाय ॥२॥
(३,१२.३ ) धरुण्यसि शाले बृहछन्दाः पूतिधान्या ।
(३,१२.३ ) आ त्वा वत्सो गमेदा कुमार आ धेनवः सायमास्पन्दमानाः ॥३॥
(३,१२.४ ) इमां शालां सविता वायुरिन्द्रो बृहस्पतिर्नि मिनोतु प्रजानन् ।
(३,१२.४ ) उक्षन्तूद्ना मरुतो घृतेन भगो नो राजा नि कृषिं तनोतु ॥४॥
(३,१२.५ ) मानस्य पत्नि शरणा स्योना देवी देवेभिर्निमितास्यग्रे ।
(३,१२.५ ) तृणं वसाना सुमना असस्त्वमथास्मभ्यं सहवीरं रयिं दाः ॥५॥
(३,१२.६ ) ऋतेन स्थूणामधि रोह वंशोग्रो विराजन्न् अप वृङ्क्ष्व शत्रून् ।
(३,१२.६ ) मा ते रिषन्न् उपसत्तारो गृहाणां शाले शतं जीवेम शरदः सर्ववीराः ॥६॥
(३,१२.७ ) एमां कुमारस्तरुण आ वत्सो जगता सह ।
(३,१२.७ ) एमां परिस्रुतः कुम्भ आ दध्नः कलशैरगुः ॥७॥
(३,१२.८ ) पूर्णं नारि प्र भर कुम्भमेतं घृतस्य धाराममृतेन संभृताम् ।
(३,१२.८ ) इमां पातॄन् अमृतेन समङ्ग्धीष्टापूर्तमभि रक्षात्येनाम् ॥८॥
(३,१२.९ ) इमा आपः प्र भराम्ययक्ष्मा यक्ष्मनाशनीः ।
(३,१२.९ ) गृहान् उप प्र सीदाम्यमृतेन सहाग्निना ॥९॥
(३,१३.१ ) यददः संप्रयतीरहावनदता हते ।
(३,१३.१ ) तस्मादा नद्यो नाम स्थ ता वो नामानि सिन्धवः ॥१॥
(३,१३.२ ) यत्प्रेषिता वरुणेनाच्छीभं समवल्गत ।
(३,१३.२ ) तदाप्नोदिन्द्रो वो यतीस्तस्मादापो अनु ष्ठन ॥२॥
(३,१३.३ ) अपकामं स्यन्दमाना अवीवरत वो हि कम् ।
(३,१३.३ ) इन्द्रो वः शक्तिभिर्देवीस्तस्माद्वार्नाम वो हितम् ॥३॥
(३,१३.४ ) एकः वो देवोऽप्यतिष्ठत्स्यन्दमाना यथावशम् ।
(३,१३.४ ) उदानिषुर्महीरिति तस्मादुदकमुच्यते ॥४॥
(३,१३.५ ) आपो भद्रा घृतमिदाप आसन्न् अग्नीषोमौ बिभ्रत्याप इत्ताः ।
(३,१३.५ ) तीव्रो रसो मधुपृचामरंगम आ मा प्राणेन सह वर्चसा गमेत्॥५॥
(३,१३.६ ) आदित्पश्याम्युत वा शृणोम्या मा घोषो गछति वाङ्मासाम् ।
(३,१३.६ ) मन्ये भेजानो अमृतस्य तर्हि हिरण्यवर्णा अतृपं यदा वः ॥६॥
(३,१३.७ ) इदं व आपो हृदयमयं वत्स ऋतावरीः ।
(३,१३.७ ) इहेत्थमेत शक्वरीर्यत्रेदं वेशयामि वः ॥७॥
(३,१४.१ ) सं वो गोष्ठेन सुषदा सं रय्या सं सुभूत्या ।
(३,१४.१ ) अहर्जातस्य यन् नाम तेना वः सं सृजामसि ॥१॥
(३,१४.२ ) सं वः सृजत्वर्यमा सं पूषा सं बृहस्पतिः ।
(३,१४.२ ) समिन्द्रो यो धनंजयो मयि पुष्यत यद्वसु ॥२॥
(३,१४.३ ) संजग्माना अबिभ्युषीरस्मिन् गोष्ठे करीषिणीः ।
(३,१४.३ ) बिभ्रतीः सोम्यं मध्वनमीवा उपेतन ॥३॥
(३,१४.४ ) इहैव गाव एतनेहो शकेव पुष्यत ।
(३,१४.४ ) इहैवोत प्र जायध्वं मयि संज्ञानमस्तु वः ॥४॥
(३,१४.५ ) शिवो वो गोष्ठो भवतु शारिशाकेव पुष्यत ।
(३,१४.५ ) इहैवोत प्र जायध्वं मया वः सं सृजामसि ॥५॥
(३,१४.६ ) मया गावो गोपतिना सचध्वमयं वो गोष्ठ इह पोषयिष्णुः ।
(३,१४.६ ) रायस्पोषेण बहुला भवन्तीर्जीवा जीवन्तीरुप वः सदेम ॥६॥
(३,१५.१ ) इन्द्रमहं वणिजं चोदयामि स न ऐतु पुरएता नो अस्तु ।
(३,१५.१ ) नुदन्न् अरातिं परिपन्थिनं मृगं स ईशानो धनदा अस्तु मह्यम् ॥१॥
(३,१५.२ ) ये पन्थानो बहवो देवयाना अन्तरा द्यावापृथिवी संचरन्ति ।
(३,१५.२ ) ते मा जुषन्तां पयसा घृतेन यथा क्रीत्वा धनमाहराणि ॥२॥
(३,१५.३ ) इध्मेनाग्न इछमानो घृतेन जुहोमि हव्यं तरसे बलाय ।
(३,१५.३ ) यावदीशे ब्रह्मणा वन्दमान इमां धियं शतसेयाय देवीम् ॥३॥
(३,१५.४ ) इमामग्ने शरणिं मीमृषो नो यमध्वानमगाम दूरम् ।
(३,१५.४ ) शुनं नो अस्तु प्रपणो विक्रयश्च प्रतिपणः फलिनं मा कृणोतु ।
(३,१५.४ ) इदं हव्यं संविदानौ जुषेथां शुनं नो अस्तु चरितमुत्थितं च ॥४॥
(३,१५.५ ) येन धनेन प्रपणं चरामि धनेन देवा धनमिछमानः ।
(३,१५.५ ) तन् मे भूयो भवतु मा कनीयोऽग्ने सातघ्नो देवान् हविषा नि षेध ॥५॥
(३,१५.६ ) येन धनेन प्रपणं चरामि धनेन देवा धनमिछमानः ।
(३,१५.६ ) तस्मिन् म इन्द्रो रुचिमा दधातु प्रजापतिः सविता सोमो अग्निः ॥६॥
(३,१५.७ ) उप त्वा नमसा वयं होतर्वैश्वानर स्तुमः ।
(३,१५.७ ) स नः प्रजास्वात्मसु गोषु प्राणेषु जागृहि ॥७॥
(३,१५.८ ) विश्वाहा ते सदमिद्भरेमाश्वायेव तिष्ठते जातवेदः ।
(३,१५.८ ) रायस्पोषेण समिषा मदन्तो मा ते अग्ने प्रतिवेशा रिषाम ॥८॥
(३,१६.१ ) प्रातरग्निं प्रातरिन्द्रं हवामहे प्रातर्मित्रावरुणा प्रातरश्विना ।
(३,१६.१ ) प्रातर्भगं पूषणं ब्रह्मणस्पतिं प्रातः सोममुत रुद्रं हवामहे ॥१॥
(३,१६.२ ) प्रातर्जितं भगमुग्रं हवामहे वयं पुत्रमदितेर्यो विधर्ता ।
(३,१६.२ ) आध्रश्चिद्यं मन्यमानस्तुरश्चिद्राजा चिद्यं भगं भक्षीत्याह ॥२॥
(३,१६.३ ) भग प्रणेतर्भग सत्यराधो भगेमां धियमुदवा ददन् नः ।
(३,१६.३ ) भग प्र णो जनय गोभिरश्वैर्भग प्र नृभिर्नृवन्तः स्याम ॥३॥
(३,१६.४ ) उतेदानीं भगवन्तः स्यामोत प्रपित्व उत मध्ये अह्नाम् ।
(३,१६.४ ) उतोदितौ मघवन्त्सूर्यस्य वयं देवानां सुमतौ स्याम ॥४॥
(३,१६.५ ) भग एव भगवामस्तु देवस्तेना वयं भगवन्तः स्याम ।
(३,१६.५ ) तं त्वा भग सर्व इज्जोहवीमि स नो भग पुरएता भवेह ॥५॥
(३,१६.६ ) समध्वरायोषसो नमन्त दधिक्रावेव शुचये पदाय ।
(३,१६.६ ) अर्वाचीनं वसुविदं भगं मे रथमिवाश्वा वाजिन आ वहन्तु ॥६॥
(३,१६.७ ) अश्वावतीर्गोमतीर्न उषासो वीरवतीः सदमुछन्तु भद्राः ।
(३,१६.७ ) घृतं दुहाना विश्वतः प्रपीता यूयं पात स्वस्तिभिः सदा नः ॥७॥
(३,१७.१ ) सीरा युञ्जन्ति कवयो युगा वि तन्वते पृथक्।
(३,१७.१ ) धीरा देवेषु सुम्नयौ ॥१॥
(३,१७.२ ) युनक्त सीरा वि युगा तनोत कृते योनौ वपतेह बीजम् ।
(३,१७.२ ) विराजः श्नुष्टिः सभरा असन् नो नेदीय इत्सृण्यः पक्वमा यवन् ॥२॥
(३,१७.३ ) लाङ्गलं पवीरवत्सुशीमं सोमसत्सरु ।
(३,१७.३ ) उदिद्वपतु गामविं प्रस्थावद्रथवाहनं पीबरीं च प्रफर्व्यम् ॥३॥
(३,१७.४ ) इन्द्रः सीतां नि गृह्णातु तां पूषाभि रक्षतु ।
(३,१७.४ ) सा नः पयस्वती दुहामुत्तरामुत्तरां समाम् ॥४॥
(३,१७.५ ) शुनं सुफाला वि तुदन्तु भूमिं शुनं कीनाशा अनु यन्तु वाहान् ।
(३,१७.५ ) शुनासीरा हविषा तोशमाना सुपिप्पला ओषधीः कर्तमस्मै ॥५॥
(३,१७.६ ) शुनं वाहाः शुनं नरः शुनं कृषतु लाङ्गलम् ।
(३,१७.६ ) शुनं वरत्रा बध्यन्तां शुनमष्ट्रामुदिङ्गय ॥६॥
(३,१७.७ ) शुनासीरेह स्म मे जुषेथाम् ।
(३,१७.७ ) यद्दिवि चक्रथुः पयस्तेनेमामुप सिञ्चतम् ॥७॥
(३,१७.८ ) सीते वन्दामहे त्वार्वाची सुभगे भव ।
(३,१७.८ ) यथा नः सुमना असो यथा नः सुफला भुवः ॥८॥
(३,१७.९ ) घृतेन सीता मधुना समक्ता विश्वैर्देवैरनुमता मरुद्भिः ।
(३,१७.९ ) सा नः सीते पयसाभ्याववृत्स्वोर्जस्वती घृतवत्पिन्वमाना ॥९॥
(३,१८.१ ) इमां खनाम्योषधिं वीरुधां बलवत्तमाम् ।
(३,१८.१ ) यया सपत्नीं बाधते यया संविन्दते पतिम् ॥१॥
(३,१८.२ ) उत्तानपर्णे सुभगे देवजूते सहस्वति ।
(३,१८.२ ) सपत्नीं मे परा णुद पतिं मे केवलं कृधि ॥२॥
(३,१८.३ ) नहि ते नाम जग्राह नो अस्मिन् रमसे पतौ ।
(३,१८.३ ) परामेव परावतं सपत्नीं गमयामसि ॥३॥
(३,१८.४ ) उत्तराहमुत्तर उत्तरेदुत्तराभ्यः ।
(३,१८.४ ) अधः सपत्नी या ममाधरा साधराभ्यः ॥४॥
(३,१८.५ ) अहमस्मि सहमानाथो त्वमसि सासहिः ।
(३,१८.५ ) उभे सहस्वती भूत्वा सपत्नीं मे सहावहै ॥५॥
(३,१८.६ ) अभि तेऽधां सहमानामुप तेऽधां सहीयसीम् ।
(३,१८.६ ) मामनु प्र ते मनो वत्सं गौरिव धावतु पथा वारिव धावतु ॥६॥
(३,१९.१ ) संशितं म इदं ब्रह्म संशितं वीर्यं बलम् ।
(३,१९.१ ) संशितं क्षत्रमजरमस्तु जिष्णुर्येषामस्मि पुरोहितः ॥१॥
(३,१९.२ ) समहमेषां राष्ट्रं स्यामि समोजो वीर्यं बलम् ।
(३,१९.२ ) वृश्चामि शत्रूणां बाहून् अनेन हविषा अहम् ॥२॥
(३,१९.३ ) नीचैः पद्यन्तामधरे भवन्तु ये नः सूरिं मघवानं पृतन्यान् ।
(३,१९.३ ) क्षिणामि ब्रह्मणामित्रान् उन् नयामि स्वान् अहम् ॥३॥
(३,१९.४ ) तीक्ष्णीयांसः परशोरग्नेस्तीक्ष्णतरा उत ।
(३,१९.४ ) इन्द्रस्य वज्रात्तीक्ष्णीयांसो येषामस्मि पुरोहितः ॥४॥
(३,१९.५ ) एषामहमायुधा सं स्याम्येषां राष्ट्रं सुवीरं वर्धयामि ।
(३,१९.५ ) एषां क्षत्रमजरमस्तु जिष्ण्वेषां चित्तं विश्वेऽवन्तु देवाः ॥५॥
(३,१९.६ ) उद्धर्षन्तां मघवन् वाजिनान्युद्वीराणां जयतामेतु घोषः ।
(३,१९.६ ) पृथग्घोषा उलुलयः केतुमन्त उदीरताम् ।
(३,१९.६ ) देवा इन्द्रज्येष्ठा मरुतो यन्तु सेनया ॥६॥
(३,१९.७ ) प्रेता जयता नर उग्रा वः सन्तु बाहवः ।
(३,१९.७ ) तीक्ष्णेषवोऽबलधन्वनो हतोग्रायुधा अबलान् उग्रबाहवः ॥७॥
(३,१९.८ ) अवसृष्टा परा पत शरव्ये ब्रह्मसंशिते ।
(३,१९.८ ) जय अमित्रान् प्र पद्यस्व जह्येषां वरंवरं मामीषां मोचि कश्चन ॥८॥
(३,२०.१ ) अयं ते योनिरृत्वियो यतो जातो अरोचथाः ।
(३,२०.१ ) तं जानन्न् अग्न आ रोहाधा नो वर्धय रयिम् ॥१॥
(३,२०.२ ) अग्ने अछा वदेह नः प्रत्यङ्नः सुमना भव ।
(३,२०.२ ) प्र णो यछ विशां पते धनदा असि नस्त्वम् ॥२॥
(३,२०.३ ) प्र णो यछत्वर्यमा प्र भगः प्र बृहस्पतिः ।
(३,२०.३ ) प्र देवीः प्रोत सूनृता रयिं देवी दधातु मे ॥३॥
(३,२०.४ ) सोमं राजानमवसेऽग्निं गीर्भिर्हवामहे ।
(३,२०.४ ) आदित्यं विष्णुं सूर्यं ब्रह्माणं च बृहस्पतिम् ॥४॥
(३,२०.५ ) त्वं नो अग्ने अग्निभिर्ब्रह्म यज्ञं वर्धय ।
(३,२०.५ ) त्वं नो देव दातवे रयिं दानाय चोदय ॥५॥
(३,२०.६ ) इन्द्रवायू उभाविह सुहवेह हवामहे ।
(३,२०.६ ) यथा नः सर्व इज्जनः संगत्यां सुमना असद्दानकामश्च नो भुवत्॥६॥
(३,२०.७ ) अर्यमणं बृहस्पतिमिन्द्रं दानाय चोदय ।
(३,२०.७ ) वातं विष्णुं सरस्वतीं सवितारं च वाजिनम् ॥७॥
(३,२०.८ ) वाजस्य नु प्रसवे सं बभूविमेमा च विश्वा भुवनानि अन्तः ।
(३,२०.८ ) उतादित्सन्तं दापयतु प्रजानन् रयिं च नः सर्ववीरं नि यछ ॥८॥
(३,२०.९ ) दुह्रां मे पञ्च प्रदिषो दुह्रामुर्वीर्यथाबलम् ।
(३,२०.९ ) प्रापेयं सर्वा आकूतीर्मनसा हृदयेन च ॥९॥
(३,२०.१० ) गोसनिं वाचमुदेयं वर्चसा माभ्युदिहि ।
(३,२०.१० ) आ रुन्धां सर्वतो वायुस्त्वष्टा पोषं दधातु मे ॥१०॥
(३,२१.१ ) ये अग्नयो अप्स्वन्तर्ये वृत्रे ये पुरुषे ये अश्मसु ।
(३,२१.१ ) य आविवेशोषधीर्यो वनस्पतींस्तेभ्यो अग्निभ्यो हुतमस्त्वेतत्॥१॥
(३,२१.२ ) यः सोमे अन्तर्यो गोष्वन्तर्य आविष्टो वयःसु यो मृगेषु ।
(३,२१.२ ) य आविवेश द्विपदो यस्चतुष्पदस्तेभ्यो अग्निभ्यो हुतमस्त्वेतत्॥२॥
(३,२१.३ ) य इन्द्रेण सरथं याति देवो वैश्वानर उत विश्वदाव्यः ।
(३,२१.३ ) यं जोहवीमि पृतनासु सासहिं तेभ्यो अग्निभ्यो हुतमस्त्वेतत्॥३॥
(३,२१.४ ) यो देवो विश्वाद्यमु काममाहुर्यं दातारं प्रतिगृह्णन्तमाहुः ।
(३,२१.४ ) यो धीरः शक्रः परिभूरदाभ्यस्तेभ्यो अग्निभ्यो हुतमस्त्वेतत्॥४॥
(३,२१.५ ) यं त्वा होतारं मनसाभि संविदुस्त्रयोदश भौवनाः पञ्च मानवाः ।
(३,२१.५ ) वर्चोधसे यशसे सूनृतावते तेभ्यो अग्निभ्यो हुतमस्त्वेतत्॥५॥
(३,२१.६ ) उक्षान्नाय वशान्नाय सोमपृष्ठाय वेधसे ।
(३,२१.६ ) वैश्वानरज्येष्ठेभ्यस्तेभ्यो अग्निभ्यो हुतमस्त्वेतत्॥६॥
(३,२१.७ ) दिवं पृथिवीमन्वन्तरिक्षं ये विद्युतमनुसंचरन्ति ।
(३,२१.७ ) ये दिक्ष्वन्तर्ये वाते अन्तस्तेभ्यो अग्निभ्यो हुतमस्त्वेतत्॥७॥
(३,२१.८ ) हिरण्यपाणिं सवितारमिन्द्रं बृहस्पतिं वरुणं मित्रमग्निम् ।
(३,२१.८ ) विश्वान् देवान् अङ्गिरसो हवामहे इमं क्रव्यादं शमयन्त्वग्निम् ॥८॥
(३,२१.९ ) शान्तो अग्निः क्रव्याच्छान्तः पुरुषरेषणः ।
(३,२१.९ ) अथो यो विश्वदाव्यस्तं क्रव्यादमशीशमम् ॥९॥
(३,२१.१० ) ये पर्वताः सोमपृष्ठा आप उत्तानशीवरीः ।
(३,२१.१० ) वातः पर्जन्य आदग्निस्ते क्रव्यादमशीशमन् ॥१०॥
(३,२२.१ ) हस्तिवर्चसं प्रथतां बृहद्यशो अदित्या यत्तन्वः संबभूव ।
(३,२२.१ ) तत्सर्वे समदुर्मह्यमेतद्विश्वे देवा अदितिः सजोषाः ॥१॥
(३,२२.२ ) मित्रश्च वरुणश्चेन्द्रो रुद्रश्च चेततु ।
(३,२२.२ ) देवासो विश्वधायसस्ते माञ्जन्तु वर्चसा ॥२॥
(३,२२.३ ) येन हस्ती वर्चसा संबभूव येन राजा मनुष्येस्वप्स्वन्तः ।
(३,२२.३ ) येन देवा देवतामग्र आयन् तेन मामद्य वर्चसाग्ने वर्चस्विनं कृणु ॥३॥
(३,२२.४ ) यत्ते वर्चो जातवेदो बृहद्भवत्याहुतेः ।
(३,२२.४ ) यावत्सूर्यस्य वर्च आसुरस्य च हस्तिनः ।
(३,२२.४ ) तावन् मे अश्विना वर्च आ धत्तां पुष्करस्रजा ॥४॥
(३,२२.५ ) यावच्चतस्रः प्रदिशश्चक्षुर्यावत्समश्नुते ।
(३,२२.५ ) तावत्समैत्विन्द्रियं मयि तद्धस्तिवर्चसम् ॥५॥
(३,२२.६ ) हस्ती मृगाणां सुषदामतिष्ठावान् बभूव हि ।
(३,२२.६ ) तस्य भगेन वर्चसाभि षिञ्चामि मामहम् ॥६॥
(३,२३.१ ) येन वेहद्बभूविथ नाशयामसि तत्त्वत्।
(३,२३.१ ) इदं तदन्यत्र त्वदप दूरे नि दध्मसि ॥१॥
(३,२३.२ ) आ ते योनिं गर्भ एतु पुमान् बाण इवेषुधिम् ।
(३,२३.२ ) आ वीरोऽत्र जायतां पुत्रस्ते दशमास्यः ॥२॥
(३,२३.३ ) पुमांसं पुत्रं जनय तं पुमान् अनु जायताम् ।
(३,२३.३ ) भवासि पुत्राणां माता जातानां जनयाश्च यान् ॥३॥
(३,२३.४ ) यानि बद्राणि बीजान्यृषभा जनयन्ति च ।
(३,२३.४ ) तैस्त्वं पुत्रं विन्दस्व सा प्रसूर्धेनुका भव ॥४॥
(३,२३.५ ) कृणोमि ते प्राजापत्यमा योनिं गर्भ एतु ते ।
(३,२३.५ ) विन्दस्व त्वं पुत्रं नारि यस्तुभ्यं शमसच्छमु तस्मै त्वं भव ॥५॥
(३,२३.६ ) यासां द्यौः पिता पृथिवी माता समुद्रो मूलं वीरुधां बभूव ।
(३,२३.६ ) तास्त्वा पुत्रविद्याय दैवीः प्रावन्त्वोषधयः ॥६॥
(३,२४.१ ) पयस्वतीरोषधयः पयस्वन् मामकं वचः ।
(३,२४.१ ) अथो पयस्वतीनामा भरेऽहं सहस्रशः ॥१॥
(३,२४.२ ) वेदाहं पयस्वन्तं चकार धान्यं बहु ।
(३,२४.२ ) संभृत्वा नाम यो देवस्तं वयं हवामहे योयो अयज्वनो गृहे ॥२॥
(३,२४.३ ) इमा याः पञ्च प्रदिशो मानवीः पञ्च कृष्टयः ।
(३,२४.३ ) वृष्टे शापं नदीरिवेह स्फातिं समावहान् ॥३॥
(३,२४.४ ) उदुत्सं शतधारं सहस्रधारमक्षितम् ।
(३,२४.४ ) एवास्माकेदं धान्यं सहस्रधारमक्षितम् ॥४॥
(३,२४.५ ) शतहस्त समाहर सहस्रहस्त सं किर ।
(३,२४.५ ) कृतस्य कार्यस्य चेह स्फातिं समावह ॥५॥
(३,२४.६ ) तिस्रो मात्रा गन्धर्वाणां चतस्रो गृहपत्न्याः ।
(३,२४.६ ) तासां या स्फातिमत्तमा तया त्वाभि मृशामसि ॥६॥
(३,२४.७ ) उपोहश्च समूहश्च क्षत्तारौ ते प्रजापते ।
(३,२४.७ ) ताविहा वहतां स्फातिं बहुं भूमानमक्षितम् ॥७॥
(३,२५.१ ) उत्तुदस्त्वोत्तुदतु मा धृथाः शयने स्वे ।
(३,२५.१ ) इषुः कामस्य या भीमा तया विध्यामि त्वा हृदि ॥१॥
(३,२५.२ ) आधीपर्णां कामशल्यामिषुं संकल्पकुल्मलाम् ।
(३,२५.२ ) तां सुसंनतां कृत्वा कामो विध्यतु त्वा हृदि ॥२॥
(३,२५.३ ) या प्लीहानं शोषयति कामस्येषुः सुसंनता ।
(३,२५.३ ) प्राचीनपक्षा व्योषा तया विध्यामि त्वा हृदि ॥३॥
(३,२५.४ ) शुचा विद्धा व्योषया शुष्कास्याभि सर्प मा ।
(३,२५.४ ) मृदुर्निमन्युः केवली प्रियवादिन्यनुव्रता ॥४॥
(३,२५.५ ) आजामि त्वाजन्या परि मातुरथो पितुः ।
(३,२५.५ ) यथा मम क्रतावसो मम चित्तमुपायसि ॥५॥
(३,२५.६ ) व्यस्यै मित्रावरुणौ हृदश्चित्तान्यस्यतम् ।
(३,२५.६ ) अथैनामक्रतुं कृत्वा ममैव कृणुतं वशे ॥६॥
(३,२६.१ ) येऽस्यां स्थ प्राच्यां दिशि हेतयो नाम देवास्तेषां वो अग्निरिषवः ।
(३,२६.१ ) ते नो मृडत ते नोऽधि ब्रूत तेभ्यो वो नमस्तेभ्यो वः स्वाहा ॥१॥
(३,२६.२ ) येऽस्यां स्थ दक्षिणायां दिश्यविष्यवो नाम देवास्तेषां वः काम इषवः ।
(३,२६.२ ) ते नो मृडत ते नोऽधि ब्रूत तेभ्यो वो नमस्तेभ्यो वः स्वाहा ॥२॥
(३,२६.३ ) येऽस्यां स्थ प्रतीच्यां दिशि वैराजा नाम देवास्तेषां व आप इषवः ।
(३,२६.३ ) ते नो मृडत ते नोऽधि ब्रूत तेभ्यो वो नमस्तेभ्यो वः स्वाहा ॥३॥
(३,२६.४ ) येऽस्यां स्थोदीच्यां दिशि प्रविध्यन्तो नाम देवास्तेषां वो वात इषवः ।
(३,२६.४ ) ते नो मृडत ते नोऽधि ब्रूत तेभ्यो वो नमस्तेभ्यो वः स्वाहा ॥४॥
(३,२६.५ ) येऽस्यां स्थ ध्रुवायां दिशि निलिम्पा नाम देवास्तेषां व ओषधीरिषवः ।
(३,२६.५ ) ते नो मृडत ते नोऽधि ब्रूत तेभ्यो वो नमस्तेभ्यो वः स्वाहा ॥५॥
(३,२६.६ ) येऽस्यां स्थोर्ध्वायां दिश्यवस्वन्तो नाम देवास्तेषां वो बृहस्पतिरिषवः ।
(३,२६.६ ) ते नो मृडत ते नोऽधि ब्रूत तेभ्यो वो नमस्तेभ्यो वः स्वाहा ॥६॥
(३,२७.१ ) प्राची दिगग्निरधिपतिरसितो रक्षितादित्या इषवः ।
(३,२७.१ ) तेभ्यो नमोऽधिपतिभ्यो नमो रक्षितृभ्यो नम इषुभ्यो नम एभ्यो अस्तु ।
(३,२७.१ ) योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मस्तं वो जम्भे दध्मः ॥१॥
(३,२७.२ ) दक्षिणा दिगिन्द्रोऽधिपतिस्तिरश्चिराजी रक्षिता पितर इषवः ।
(३,२७.२ ) तेभ्यो नमोऽधिपतिभ्यो नमो रक्षितृभ्यो नम इषुभ्यो नम एभ्यो अस्तु ।
(३,२७.२ ) योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मस्तं वो जम्भे दध्मः ॥२॥
(३,२७.३ ) प्रतीची दिग्वरुणोऽधिपतिः पृदाकू रक्षितान्नमिषवः ।
(३,२७.३ ) तेभ्यो नमोऽधिपतिभ्यो नमो रक्षितृभ्यो नम इषुभ्यो नम एभ्यो अस्तु ।
(३,२७.३ ) योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मस्तं वो जम्भे दध्मः ॥३॥
(३,२७.४ ) उदीची दिक्सोमोऽधिपतिः स्वजो रक्षिताशनिरिषवः ।
(३,२७.४ ) तेभ्यो नमोऽधिपतिभ्यो नमो रक्षितृभ्यो नम इषुभ्यो नम एभ्यो अस्तु ।
(३,२७.४ ) योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मस्तं वो जम्भे दध्मः ॥४॥
(३,२७.५ ) ध्रुवा दिग्विष्णुरधिपतिः कल्माषग्रीवो रक्षिता वीरुध इषवः ।
(३,२७.५ ) तेभ्यो नमोऽधिपतिभ्यो नमो रक्षितृभ्यो नम इषुभ्यो नम एभ्यो अस्तु ।
(३,२७.५ ) योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मस्तं वो जम्भे दध्मः ॥५॥
(३,२७.६ ) ऊर्ध्वा दिग्बृहस्पतिरधिपतिः श्वित्रो रक्षिता वर्षमिषवः ।
(३,२७.६ ) तेभ्यो नमोऽधिपतिभ्यो नमो रक्षितृभ्यो नम इषुभ्यो नम एभ्यो अस्तु ।
(३,२७.६ ) योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मस्तं वो जम्भे दध्मः ॥६॥
(३,२८.१ ) एकैकयैषा सृष्ट्या सं बभूव यत्र गा असृजन्त भूतकृतो विश्वरूपाः ।
(३,२८.१ ) यत्र विजायते यमिन्यपर्तुः सा पशून् क्षिणाति रिफती रुशती ॥१॥
(३,२८.२ ) एषा पशून्त्सं क्षिणाति क्रव्याद्भूत्वा व्यद्वरी ।
(३,२८.२ ) उतैनां ब्रह्मणे दद्यात्तथा स्योना शिवा स्यात्॥२॥
(३,२८.३ ) शिवा भव पुरुषेभ्यो गोभ्यो अश्वेभ्यः शिवा ।
(३,२८.३ ) शिवास्मै सर्वस्मै क्षेत्राय शिवा न इहैधि ॥३॥
(३,२८.४ ) इह पुष्टिरिह रस इह सहस्रसातमा भव ।
(३,२८.४ ) पशून् यमिनि पोषय ॥४॥
(३,२८.५ ) यत्रा सुहार्दः सुकृतो मदन्ति विहाय रोगं तन्वः स्वायाः ।
(३,२८.५ ) तं लोकं यमिन्यभिसंबभूव सा नो मा हिंसीत्पुरुषान् पशूंश्च ॥५॥
(३,२८.६ ) यत्रा सुहार्दां सुकृतामग्निहोत्रहुतां यत्र लोकः ।
(३,२८.६ ) तं लोकं यमिन्यभिसंबभूव सा नो मा हिंसीत्पुरुषान् पशूंश्च ॥६॥
(३,२९.१ ) यद्राजानो विभजन्त इष्टापूर्तस्य षोडशं यमस्यामी सभासदः ।
(३,२९.१ ) अविस्तस्मात्प्र मुञ्चति दत्तः शितिपात्स्वधा ॥१॥
(३,२९.२ ) सर्वान् कामान् पूरयत्याभवन् प्रभवन् भवन् ।
(३,२९.२ ) आकूतिप्रोऽविर्दत्तः शितिपान्न् नोप दस्यति ॥२॥
(३,२९.३ ) यो ददाति शितिपादमविं लोकेन संमितम् ।
(३,२९.३ ) स नाकमभ्यारोहति यत्र शुल्को न क्रियते अबलेन बलीयसे ॥३॥
(३,२९.४ ) पञ्चापूपं शितिपादमविं लोकेन संमितम् ।
(३,२९.४ ) प्रदातोप जीवति पितॄणां लोकेऽक्षितम् ॥४॥
(३,२९.५ ) पञ्चापूपं शितिपादमविं लोकेन संमितम् ।
(३,२९.५ ) प्रदातोप जीवति सूर्यामासयोरक्षितम् ॥५॥
(३,२९.६ ) इरेव नोप दस्यति समुद्र इव पयो महत्।
(३,२९.६ ) देवौ सवासिनाविव शितिपान् नोप दस्यति ॥६॥
(३,२९.७ ) क इदं कस्मा अदात्कामः कामायादात्।
(३,२९.७ ) कामो दाता कामः प्रतिग्रहीता कामः समुद्रमा विवेश ।
(३,२९.७ ) कामेन त्वा प्रति गृह्नामि कामैतत्ते ॥७॥
(३,२९.८ ) भूमिष्ट्वा प्रति गृह्णात्वन्तरिक्षमिदं महत्।
(३,२९.८ ) माहं प्राणेन मात्मना मा प्रजया प्रतिगृह्य वि राधिषि ॥८॥
(३,३०.१ ) सहृदयं सांमनस्यमविद्वेषं कृणोमि वः ।
(३,३०.१ ) अन्यो अन्यमभि हर्यत वत्सं जातमिवाघ्न्या ॥१॥
(३,३०.२ ) अनुव्रतः पितुः पुत्रो मात्रा भवतु संमनाः ।
(३,३०.२ ) जाया पत्ये मधुमतीं वाचं वदतु शन्तिवाम् ॥२॥
(३,३०.३ ) मा भ्राता भ्रातरं द्विक्षन् मा स्वसारमुत स्वसा ।
(३,३०.३ ) सम्यञ्चः सव्रता भूत्वा वाचं वदत भद्रया ॥३॥
(३,३०.४ ) येन देवा न वियन्ति नो च विद्विषते मिथः ।
(३,३०.४ ) तत्कृण्मो ब्रह्म वो गृहे संज्ञानं पुरुषेभ्यः ॥४॥
(३,३०.५ ) ज्यायस्वन्तश्चित्तिनो मा वि यौष्ट संराधयन्तः सधुराश्चरन्तः ।
(३,३०.५ ) अन्यो अन्यस्मै वल्गु वदन्त एत सध्रीचीनान् वः संमनसस्क्र्णोमि ॥५॥
(३,३०.६ ) समानी प्रपा सह वोऽन्नभागः समाने योक्त्रे सह वो युनज्मि ।
(३,३०.६ ) सम्यञ्चोऽग्निं सपर्यतारा नाभिमिवाभितः ॥६॥
(३,३०.७ ) सध्रीचीनान् वः संमनसस्कृणोम्येकश्नुष्टीन्त्संवननेन सर्वान् ।
(३,३०.७ ) देवा इवामृतं रक्षमाणाः सायंप्रातः सौमनसो वो अस्तु ॥७॥
(३,३१.१ ) वि देवा जरसावृतन् वि त्वमग्ने अरात्या ।
(३,३१.१ ) व्यहं सर्वेण पाप्मना वि यक्ष्मेण समायुषा ॥१॥
(३,३१.२ ) व्यार्त्या पवमानो वि शक्रः पापकृत्यया ।
(३,३१.२ ) व्यहं सर्वेण पाप्मना वि यक्ष्मेण समायुषा ॥२॥
(३,३१.३ ) वि ग्राम्याः पशव आरण्यैर्व्यापस्तृष्णयासरन् ।
(३,३१.३ ) व्यहं सर्वेण पाप्मना वि यक्ष्मेण समायुषा ॥३॥
(३,३१.४ ) वी मे द्यावापृथिवी इतो वि पन्थानो दिशंदिशम् ।
(३,३१.४ ) व्यहं सर्वेण पाप्मना वि यक्ष्मेण समायुषा ॥४॥
(३,३१.५ ) त्वष्टा दुहित्रे वहतुं युनक्तीतीदं विश्वं भुवनं वि याति ।
(३,३१.५ ) व्यहं सर्वेण पाप्मना वि यक्ष्मेण समायुषा ॥५॥
(३,३१.६ ) अग्निः प्राणान्त्सं दधाति चन्द्रः प्राणेन संहितः ।
(३,३१.६ ) व्यहं सर्वेण पाप्मना वि यक्ष्मेण समायुषा ॥६॥
(३,३१.७ ) प्राणेन विश्वतोवीर्यं देवाः सूर्यं समैरयन् ।
(३,३१.७ ) व्यहं सर्वेण पाप्मना वि यक्ष्मेण समायुषा ॥७॥
(३,३१.८ ) आयुष्मतामायुष्कृतां प्राणेन जीव मा मृथाः ।
(३,३१.८ ) व्यहं सर्वेण पाप्मना वि यक्ष्मेण समायुषा ॥८॥
(३,३१.९ ) प्राणेन प्राणतां प्राणेहैव भव मा मृथाः ।
(३,३१.९ ) व्यहं सर्वेण पाप्मना वि यक्ष्मेण समायुषा ॥९॥
(३,३१.१० ) उदायुषा समायुषोदोषधीनां रसेन ।
(३,३१.१० ) व्यहं सर्वेण पाप्मना वि यक्ष्मेण समायुषा ॥१०॥
(३,३१.११ ) आ पर्जन्यस्य वृष्ट्योदस्थामामृता वयम् ।
(३,३१.११ ) व्यहं सर्वेण पाप्मना वि यक्ष्मेण समायुषा ॥११॥
(४,१.१ ) ब्रह्म जज्ञानं प्रथमं पुरस्ताद्वि सीमतः सुरुचो वेन आवः ।
(४,१.१ ) स बुध्न्या उपमा अस्य विष्ठाः सतश्च योनिमसतश्च वि वः ॥१॥
(४,१.२ ) इयं पित्र्या राष्ट्र्येत्वग्रे प्रथमाय जनुषे भुवनेष्ठाः ।
(४,१.२ ) तस्मा एतं सुरुचं ह्वारमह्यं घर्मं श्रीणन्तु प्रथमाय धास्यवे ॥२॥
(४,१.३ ) प्र यो जज्ञे विद्वान् अस्य बन्धुर्विश्वा देवानां जनिमा विवक्ति ।
(४,१.३ ) ब्रह्म ब्रह्मण उज्जभार मध्यान् निचैरुच्चैः स्वधा अभि प्र तस्थौ ॥३॥
(४,१.४ ) स हि विदः स पृथिव्या ऋतस्था मही क्षेमं रोदसी अस्कभायत्।
(४,१.४ ) महान् मही अस्कभायद्वि जातो द्यां सद्म पार्थिवं च रजः ॥४॥
(४,१.५ ) स भुध्न्यादाष्ट्र जनुषोऽभ्यग्रं बृहस्पतिर्देवता तस्य सम्राट्।
(४,१.५ ) अहर्यच्छुक्रं ज्योतिषो जनिष्टाथ द्युमन्तो वि वसन्तु विप्राः ॥५॥
(४,१.६ ) नूनं तदस्य काव्यो हिनोति महो देवस्य पूर्व्यस्य धाम ।
(४,१.६ ) एष जज्ञे बहुभिः साकमित्था पूर्वे अर्धे विषिते ससन् नु ॥६॥
(४,१.७ ) योऽथर्वाणं पितरं देवबन्धुं बृहस्पतिं नमसाव च गछात्।
(४,१.७ ) त्वं विश्वेषां जनिता यथासः कविर्देवो न दभायत्स्वधावान् ॥७॥
(४,२.१ ) य आत्मदा बलदा यस्य विश्व उपासते प्रशिषं यस्य देवाः ।
(४,२.१ ) योऽस्येशे द्विपदो यश्चतुष्पदः कस्मै देवाय हविषा विधेम ॥१॥
(४,२.२ ) यः प्राणतो निमिषतो महित्वैको राजा जगतो बभूव ।
(४,२.२ ) यस्य छायामृतं यस्य मृत्युः कस्मै देवाय हविषा विधेम ॥२॥
(४,२.३ ) यं क्रन्दसी अवतश्चस्कभाने भियसाने रोदसी अह्वयेथाम् ।
(४,२.३ ) यस्यासौ पन्था रजसो विमानः कस्मै देवाय हविषा विधेम ॥३॥
(४,२.४ ) यस्य द्यौरुर्वी पृथिवी च मही यस्याद उर्वन्तरिक्षम् ।
(४,२.४ ) यस्यासौ सूरो विततो महित्वा कस्मै देवाय हविषा विधेम ॥४॥
(४,२.५ ) यस्य विश्वे हिमवन्तो महित्वा समुद्रे यस्य रसामिदाहुः ।
(४,२.५ ) इमाश्च प्रदिशो यस्य बाहू कस्मै देवाय हविषा विधेम ॥५॥
(४,२.६ ) आपो अग्रे विश्वमावन् गर्भं दधाना अमृता ऋतज्ञाः ।
(४,२.६ ) यासु देवीष्वधि देव आसीत्कस्मै देवाय हविषा विधेम ॥६॥
(४,२.७ ) हिरण्यगर्भः समवर्तताग्रे भूतस्य जातः पतिरेक आसीत्।
(४,२.७ ) स दाधार पृथिवीमुत द्यां कस्मै देवाय हविषा विधेम ॥७॥
(४,२.८ ) आपो वत्सं जनयन्तीर्गर्भमग्रे समैरयन् ।
(४,२.८ ) तस्योत जायमानस्योल्ब आसीद्धिरण्ययः कस्मै देवाय हविषा विधेम ॥८॥
(४,३.१ ) उदितस्त्रयो अक्रमन् व्याघ्रः पुरुषो वृकः ।
(४,३.१ ) हिरुग्घि यन्ति सिन्धवो हिरुग्देवो वनस्पतिर्हिरुङ्नमन्तु शत्रवः ॥१॥
(४,३.२ ) परेणैतु पथा वृकः परमेणोत तस्करः ।
(४,३.२ ) परेण दत्वती रज्जुः परेणाघायुरर्षतु ॥२॥
(४,३.३ ) अक्ष्यौ च ते मुखं च ते व्याघ्र जम्भयामसि ।
(४,३.३ ) आत्सर्वान् विंशतिं नखान् ॥३॥
(४,३.४ ) व्याघ्रं दत्वतां वयं प्रथमं जम्भयामसि ।
(४,३.४ ) आदु ष्टेनमथो अहिं यातुधानमथो वृकम् ॥४॥
(४,३.५ ) यो अद्य स्तेन आयति स संपिष्टो अपायति ।
(४,३.५ ) पथामपध्वंसेनैत्विन्द्रो वज्रेण हन्तु तम् ॥५॥
(४,३.६ ) मूर्णा मृगस्य दन्ता अपिशीर्णा उ पृष्टयः ।
(४,३.६ ) निम्रुक्ते गोधा भवतु नीचायच्छशयुर्मृगः ॥६॥
(४,३.७ ) यत्संयमो न वि यमो वि यमो यन् न संयमः ।
(४,३.७ ) इन्द्रजाः सोमजा आथर्वणमसि व्याघ्रजम्भनम् ॥७॥
(४,४.१ ) यां त्वा गन्धर्वो अखनद्वरुणाय मृतभ्रजे ।
(४,४.१ ) तां त्वा वयं खनामस्योषधिं शेपहर्षणीम् ॥१॥
(४,४.२ ) उदुषा उदु सूर्य उदिदं मामकं वचः ।
(४,४.२ ) उदेजतु प्रजापतिर्वृषा शुष्मेण वाजिना ॥२॥
(४,४.३ ) यथा स्म ते विरोहतोऽभितप्तमिवानति ।
(४,४.३ ) ततस्ते शुष्मवत्तरमियं कृणोत्वोषधिः ॥३॥
(४,४.४ ) उच्छुष्मौषधीनां सारा ऋषभाणाम् ।
(४,४.४ ) सं पुंसामिन्द्र वृष्ण्यमस्मिन् धेहि तनूवशिन् ॥४॥
(४,४.५ ) अपां रसः प्रथमजोऽथो वनस्पतीनाम् ।
(४,४.५ ) उत सोमस्य भ्रातास्युतार्शमसि वृष्ण्यम् ॥५॥
(४,४.६ ) अद्याग्ने अद्य सवितरद्य देवि सरस्वति ।
(४,४.६ ) अद्यास्य ब्रह्मणस्पते धनुरिवा तानया पसः ॥६॥
(४,४.७ ) आहं तनोमि ते पसो अधि ज्यामिव धन्वनि ।
(४,४.७ ) क्रमस्वर्श इव रोहितमनवग्लायता सदा ॥७॥
(४,४.८ ) अश्वस्याश्वतरस्याजस्य पेत्वस्य च ।
(४,४.८ ) अथ ऋषभस्य ये वाजास्तान् अस्मिन् धेहि तनूवशिन् ॥८॥
(४,५.१ ) सहस्रशृङ्गो वृषभो यः समुद्रादुदाचरत्।
(४,५.१ ) तेना सहस्येना वयं नि जनान्त्स्वापयामसि ॥१॥
(४,५.२ ) न भूमिं वातो अति वाति नाति पश्यति कश्चन ।
(४,५.२ ) स्त्रियश्च सर्वाः स्वापय शुनश्चेन्द्रसखा चरन् ॥२॥
(४,५.३ ) प्रोष्ठेशयास्तल्पेशया नारीर्या वह्यशीवरीः ।
(४,५.३ ) स्त्रियो याः पुण्यगन्धयस्ताः सर्वाः स्वापयामसि ॥३॥
(४,५.४ ) एजदेजदजग्रभं चक्षुः प्राणमजग्रभम् ।
(४,५.४ ) अङ्गान्यजग्रभं सर्वा रात्रीणामतिशर्वरे ॥४॥
(४,५.५ ) य आस्ते यश्चरति यश्च तिष्ठन् विपश्यति ।
(४,५.५ ) तेषां सं दध्मो अक्षीणि यथेदं हर्म्यं तथा ॥५॥
(४,५.६ ) स्वप्तु माता स्वप्तु पिता स्वप्तु श्वा स्वप्तु विश्पतिः ।
(४,५.६ ) स्वपन्त्वस्यै ज्ञातयः स्वप्त्वयमभितो जनः ॥६॥
(४,५.७ ) स्वप्न स्वप्नाभिकरणेन सर्वं नि स्वापया जनम् ।
(४,५.७ ) ओत्सूर्यमन्यान्त्स्वापयाव्युषं जागृतादहमिन्द्र इवारिष्टो अक्षितः ॥७॥
(४,६.१ ) ब्राह्मणो जज्ञे प्रथमो दशशीर्षो दशास्यः ।
(४,६.१ ) स सोमं प्रथमः पपौ स चकारारसं विषम् ॥१॥
(४,६.२ ) यावती द्यावापृथिवी वरिम्णा यावत्सप्त सिन्धवो वितष्ठिरे ।
(४,६.२ ) वाचं विषस्य दूषणीं तामितो निरवादिषम् ॥२॥
(४,६.३ ) सुपर्णस्त्वा गरुत्मान् विष प्रथममावयत्।
(४,६.३ ) नामीमदो नारूरुप उतास्मा अभवः पितुः ॥३॥
(४,६.४ ) यस्त आस्यत्पञ्चाङ्गुरिर्वक्राच्चिदधि धन्वनः ।
(४,६.४ ) अपस्कम्भस्य शल्यान् निरवोचमहं विषम् ॥४॥
(४,६.५ ) शल्याद्विषं निरवोचं प्राञ्जनादुत पर्णधेः ।
(४,६.५ ) अपाष्ठाच्छृङ्गात्कुल्मलान् निरवोचमहं विषम् ॥५॥
(४,६.६ ) अरसस्त इषो शल्योऽथो ते अरसं विषम् ।
(४,६.६ ) उतारसस्य वृक्षस्य धनुष्टे अरसारसम् ॥६॥
(४,६.७ ) ये अपीषन् ये अदिहन् य आस्यन् ये अवासृजन् ।
(४,६.७ ) सर्वे ते वध्रयः कृता वध्रिर्विषगिरिः कृतः ॥७॥
(४,६.८ ) वध्रयस्ते खनितारो वध्रिस्त्वमस्योषधे ।
(४,६.८ ) वध्रिः स पर्वतो गिरिर्यतो जातमिदं विषम् ॥८॥
(४,७.१ ) वारिदं वारयातै वरणावत्यामधि ।
(४,७.१ ) तत्रामृतस्यासिक्तं तेना ते वारये विषम् ॥१॥
(४,७.२ ) अरसं प्राच्यं विषमरसं यदुदीच्यम् ।
(४,७.२ ) अथेदमधराच्यं करम्भेण वि कल्पते ॥२॥
(४,७.३ ) करम्भं कृत्वा तिर्यं पीबस्पाकमुदारथिम् ।
(४,७.३ ) क्षुधा किल त्वा दुष्टनो जक्षिवान्त्स न रूरुपः ॥३॥
(४,७.४ ) वि ते मदं मदावति शरमिव पातयामसि ।
(४,७.४ ) प्र त्वा चरुमिव येषन्तं वचसा स्थापयामसि ॥४॥
(४,७.५ ) परि ग्राममिवाचितं वचसा स्थापयामसि ।
(४,७.५ ) तिष्ठा वृक्ष इव स्थाम्न्यभ्रिखाते न रूरुपः ॥५॥
(४,७.६ ) पवस्तैस्त्वा पर्यक्रीणन् दूर्शेभिरजिनैरुत ।
(४,७.६ ) प्रक्रीरसि त्वमोषधेऽभ्रिखाते न रूरुपः ॥६॥
(४,७.७ ) अनाप्ता ये वः प्रथमा यानि कर्माणि चक्रिरे ।
(४,७.७ ) वीरान् नो अत्र मा दभन् तद्व एतत्पुरो दधे ॥७॥
(४,८.१ ) भूतो भूतेषु पय आ दधाति स भूतानामधिपतिर्बभूव ।
(४,८.१ ) तस्य मृत्युश्चरति राजसूयं स राजा अनु मन्यतामिदम् ॥१॥
(४,८.२ ) अभि प्रेहि माप वेन उग्रश्चेत्ता सपत्नहा ।
(४,८.२ ) आ तिष्ठ मित्रवर्धन तुभ्यं देवा अधि ब्रुवन् ॥२॥
(४,८.३ ) आतिष्ठन्तं परि विश्वे अभूषं छ्रियं वसानश्चरति स्वरोचिः ।
(४,८.३ ) महत्तद्वृष्णो असुरस्य नामा विश्वरूपो अमृतानि तस्थौ ॥३॥
(४,८.४ ) व्याघ्रो अधि वैयाघ्रे वि क्रमस्व दिशो महीः ।
(४,८.४ ) विशस्त्वा सर्वा वाञ्छन्त्वापो दिव्याः पयस्वतीः ॥४॥
(४,८.५ ) या आपो दिव्याः पयसा मदन्त्यन्तरिक्ष उत वा पृथिव्याम् ।
(४,८.५ ) तासां त्वा सर्वासामपामभि षिञ्चामि वर्चसा ॥५॥
(४,८.६ ) अभि त्वा वर्चसासिचन्न् आपो दिव्याः पयस्वतीः ।
(४,८.६ ) यथासो मित्रवर्धनस्तथा त्वा सविता करत्॥६॥
(४,८.७ ) एना व्याघ्रं परिषस्वजानाः सिंहं हिन्वन्ति महते सौभगाय ।
(४,८.७ ) समुद्रं न सुभुवस्तस्थिवांसं मर्मृज्यन्ते द्वीपिनमप्स्वन्तः ॥७॥
(४,९.१ ) एहि जीवं त्रायमाणं पर्वतस्यास्यक्ष्यम् ।
(४,९.१ ) विश्वेभिर्देवैर्दत्तं परिधिर्जीवनाय कम् ॥१॥
(४,९.२ ) परिपाणं पुरुषाणां परिपाणं गवामसि ।
(४,९.२ ) अश्वानामर्वतां परिपाणाय तस्थिषे ॥२॥
(४,९.३ ) उतासि परिपाणं यातुजम्भनमाञ्जन ।
(४,९.३ ) उतामृतस्य त्वं वेत्थाथो असि जीवभोजनमथो हरितभेषजम् ॥३॥
(४,९.४ ) यस्याञ्जन प्रसर्पस्यङ्गमङ्गं परुष्परुः ।
(४,९.४ ) ततो यक्ष्मं वि बाधस उग्रो मध्यमशीरिव ॥४॥
(४,९.५ ) नैनं प्राप्नोति शपथो न कृत्या नाभिशोचनम् ।
(४,९.५ ) नैनं विष्कन्धमश्नुते यस्त्वा बिभर्त्याञ्जन ॥५॥
(४,९.६ ) असन्मन्त्राद्दुष्वप्न्याद्दुष्कृताच्छमलादुत ।
(४,९.६ ) दुर्हार्दश्चक्षुषो घोरात्तस्मान् नः पाह्याञ्जन ॥६॥
(४,९.७ ) इदं विद्वान् आञ्जन सत्यं वक्ष्यामि नानृतम् ।
(४,९.७ ) सनेयमश्वं गामहमात्मानं तव पूरुष ॥७॥
(४,९.८ ) त्रयो दासा आञ्जनस्य तक्मा बलास आदहिः ।
(४,९.८ ) वर्षिष्ठः पर्वतानां त्रिककुन् नाम ते पिता ॥८॥
(४,९.९ ) यदाञ्जनं त्रैककुदं जातं हिमवतस्परि ।
(४,९.९ ) यातूंश्च सर्वाञ्जम्भयत्सर्वाश्च यातुधान्यः ॥९॥
(४,९.१० ) यदि वासि त्रैककुदं यदि यामुनमुच्यसे ।
(४,९.१० ) उभे ते भद्रे नाम्नी ताभ्यां नः पाह्याञ्जन ॥१०॥
(४,१०.१ ) वाताज्जातो अन्तरिक्षाद्विद्युतो ज्योतिषस्परि ।
(४,१०.१ ) स नो हिरण्यजाः शङ्खः कृशनः पात्वंहसः ॥१॥
(४,१०.२ ) यो अग्रतो रोचनानां समुद्रादधि जज्ञिषे ।
(४,१०.२ ) शङ्खेन हत्वा रक्षांस्यत्त्रिणो वि षहामहे ॥२॥
(४,१०.३ ) शङ्खेनामीवाममतिं शङ्खेनोत सदान्वाः ।
(४,१०.३ ) शङ्खो नो विश्वभेषजः कृशनः पात्वंहसः ॥३॥
(४,१०.४ ) दिवि जातः समुद्रजः सिन्धुतस्पर्याभृतः ।
(४,१०.४ ) स नो हिरण्यजाः शङ्ख आयुष्प्रतरणो मणिः ॥४॥
(४,१०.५ ) समुद्राज्जातो मणिर्वृत्राज्जातो दिवाकरः ।
(४,१०.५ ) सो अस्मान्त्सर्वतः पातु हेत्या देवासुरेभ्यः ॥५॥
(४,१०.६ ) हिरण्यानामेकोऽसि सोमात्त्वमधि जज्ञिषे ।
(४,१०.६ ) रथे त्वमसि दर्शत इषुधौ रोचनस्त्वं प्र ण आयूंषि तारिषत्॥६॥
(४,१०.७ ) देवानामस्थि कृशनं बभूव तदात्मन्वच्चरत्यप्स्वन्तः ।
(४,१०.७ ) तत्ते बध्नाम्यायुषे वर्चसे बलाय दीर्घायुत्वाय शतशारदाय कार्शनस्त्वाभि रक्षतु ॥७॥
(४,११.१ ) अनड्वान् दाधार पृथिवीमुत द्यामनड्वान् दाधारोर्वन्तरिक्षम् ।
(४,११.१ ) अनड्वान् दाधार प्रदिशः षडुर्वीरनड्वान् विश्वं भुवनमा विवेश ॥१॥
(४,११.२ ) अनड्वान् इन्द्रः स पशुभ्यो वि चष्टे त्रयां छक्रो वि मिमीते अध्वनः ।
(४,११.२ ) भूतं भविष्यद्भुवना दुहानः सर्वा देवानां चरति व्रतानि ॥२॥
(४,११.३ ) इन्द्रो जातो मनुष्येष्वन्तर्घर्मस्तप्तश्चरति शोशुचानः ।
(४,११.३ ) सुप्रजाः सन्त्स उदारे न सर्षद्यो नाश्नीयादनडुहो विजानन् ॥३॥
(४,११.४ ) अनड्वान् दुहे सुकृतस्य लोक ऐनं प्याययति पवमानः पुरस्तात्।
(४,११.४ ) पर्जन्यो धारा मरुत ऊधो अस्य यज्ञः पयो दक्षिणा दोहो अस्य ॥४॥
(४,११.५ ) यस्य नेशे यज्ञपतिर्न यज्ञो नास्य दातेशे न प्रतिग्रहीता ।
(४,११.५ ) यो विश्वजिद्विश्वभृद्विश्वकर्मा घर्मं नो ब्रूत यतमश्चतुष्पात्॥५॥
(४,११.६ ) येन देवाः स्वरारुरुहुर्हित्वा शरीरममृतस्य नाभिम् ।
(४,११.६ ) तेन गेष्म सुकृतस्य लोकं घर्मस्य व्रतेन तपसा यशस्यवः ॥६॥
(४,११.७ ) इन्द्रो रूपेणाग्निर्वहेन प्रजापतिः परमेष्ठी विराट्।
(४,११.७ ) विश्वानरे अक्रमत वैश्वानरे अक्रमतानदुह्यक्रमत ।
(४,११.७ ) सोऽदृंहयत सोऽधारयत ॥७॥
(४,११.८ ) मध्यमेतदनडुहो यत्रैष वह आहितः ।
(४,११.८ ) एतावदस्य प्राचीनं यावान् प्रत्यङ्समाहितः ॥८॥
(४,११.९ ) यो वेदानदुहो दोहान् सप्तानुपदस्वतः ।
(४,११.९ ) प्रजां च लोकं चाप्नोति तथा सप्तऋषयो विदुः ॥९॥
(४,११.१० ) पद्भिः सेदिमवक्रामन्न् इरां जङ्घाभिरुत्खिदन् ।
(४,११.१० ) स्रमेणानड्वान् कीलालं कीनाशश्चाभि गछतः ॥१०॥
(४,११.११ ) द्वादश वा एता रात्रीर्व्रत्या आहुः प्रजापतेः ।
(४,११.११ ) तत्रोप ब्रह्म यो वेद तद्वा अनडुहो व्रतम् ॥११॥
(४,११.१२ ) दुहे सायं दुहे प्रातर्दुहे मध्यंदिनं परि ।
(४,११.१२ ) दोहा ये अस्य संयन्ति तान् विद्मानुपदस्वतः ॥१२॥
(४,१२.१ ) रोहण्यसि रोहण्यस्थ्नश्छिन्नस्य रोहणी ।
(४,१२.१ ) रोहयेदमरुन्धति ॥१॥
(४,१२.२ ) यत्ते रिष्टं यत्ते द्युत्तमस्ति पेष्ट्रं त आत्मनि ।
(४,१२.२ ) धाता तद्भद्रया पुनः सं दधत्परुषा परुः ॥२॥
(४,१२.३ ) सं ते मज्जा मज्ज्ञा भवतु समु ते परुषा परुः ।
(४,१२.३ ) सं ते मांसस्य विस्रस्तं समस्थ्यपि रोहतु ॥३॥
(४,१२.४ ) मज्जा मज्ञा सं धीयतां चर्मणा चर्म रोहतु ।
(४,१२.४ ) असृक्ते अस्थि रोहतु मांसं मांसेन रोहतु ॥४॥
(४,१२.५ ) लोम लोम्ना सं कल्पया त्वचा सं कल्पया त्वचम् ।
(४,१२.५ ) असृक्ते अस्थि रोहतु छिन्नं सं धेह्योषधे ॥५॥
(४,१२.६ ) स उत्तिष्ठ प्रेहि प्र द्रव रथः सुचक्रः ।
(४,१२.६ ) सुपविः सुनाभिः प्रति तिष्ठोर्ध्वः ॥६॥
(४,१२.७ ) यदि कर्तं पतित्वा संशश्रे यदि वाश्मा प्रहृतो जघान ।
(४,१२.७ ) ऋभू रथस्येवाङ्गानि सं दधत्परुषा परुः ॥७॥
(४,१३.१ ) उत देवा अवहितं देवा उन् नयथा पुनः ।
(४,१३.१ ) उतागश्चक्रुषं देवा देवा जीवयथा पुनः ॥१॥
(४,१३.२ ) द्वाविमौ वातौ वात आ सिन्धोरा परावतः ।
(४,१३.२ ) दक्षं ते अन्य आवातु व्यन्यो वातु यद्रपः ॥२॥
(४,१३.३ ) आ वात वाहि भेषजं वि वात वाहि यद्रपः ।
(४,१३.३ ) त्वं हि विश्वभेषज देवानां दूत ईयसे ॥३॥
(४,१३.४ ) त्रायन्तामिमं देवास्त्रायन्तां मरुतां गणाः ।
(४,१३.४ ) त्रायन्तां विश्वा भूतानि यथायमरपा असत्॥४॥
(४,१३.५ ) आ त्वागमं शंतातिभिरथो अरिष्टतातिभिः ।
(४,१३.५ ) दक्षं त उग्रमाभारिषं परा यक्ष्मं सुवामि ते ॥५॥
(४,१३.६ ) अयं मे हस्तो भगवान् अयं मे भगवत्तरः ।
(४,१३.६ ) अयं मे विश्वभेषजोऽयं शिवाभिमर्शनः ॥६॥
(४,१३.७ ) हस्ताभ्यां दशशाखाभ्यां जिह्वा वाचः पुरोगवी ।
(४,१३.७ ) अनामयित्नुभ्यां हस्ताभ्यां ताभ्यां त्वाभि मृशामसि ॥७॥
(४,१४.१ ) अजो ह्यग्नेरजनिष्ट शोकात्सो अपश्यज्जनितारमग्रे ।
(४,१४.१ ) तेन देवा देवतामग्रा आयन् तेन रोहान् रुरुहुर्मेध्यासः ॥१॥
(४,१४.२ ) क्रमध्वमग्निना नाकमुख्यान् हस्तेषु बिभ्रतः ।
(४,१४.२ ) दिवस्पृष्ठं स्वर्गत्वा मिश्रा देवेभिराध्वम् ॥२॥
(४,१४.३ ) पृष्ठात्पृथिव्या अहमन्तरिक्षमारुहमन्तरिक्षाद्दिवमारुहम् ।
(४,१४.३ ) दिवो नाकस्य पृष्ठात्स्वर्ज्योतिरगामहम् ॥३॥
(४,१४.४ ) स्वर्यन्तो नापेक्षन्त आ द्यां रोहन्ति रोदसी ।
(४,१४.४ ) यज्ञं ये विश्वतोधारं सुविद्वांसो वितेनिरे ॥४॥
(४,१४.५ ) अग्ने प्रेहि प्रथमो देवतानां चक्षुर्देवानामुत मानुषानाम् ।
(४,१४.५ ) इयक्षमाणा भृगुभिः सजोषाः स्वर्यन्तु यजमानाः स्वस्ति ॥५॥
(४,१४.६ ) अजमनज्मि पयसा घृतेन दिव्यं सुपर्नं पयसं बृहन्तम् ।
(४,१४.६ ) तेन गेष्म सुकृतस्य लोकं स्वरारोहन्तो अभि नाकमुत्तमम् ॥६॥
(४,१४.७ ) पञ्चौदनं पञ्चभिरङ्गुलिभिर्दर्व्योद्धर पञ्चधैतमोदनम् ।
(४,१४.७ ) प्राच्यां दिशि शिरो अजस्य धेहि दक्षिणायां दिशि दक्षिणं धेहि पार्श्वम् ॥७॥
(४,१४.८ ) प्रतीच्यां दिशि भसदमस्य धेह्युत्तरस्यां दिश्युत्तरं धेहि पार्श्वम् ।
(४,१४.८ ) ऊर्ध्वायां दिश्यजस्यानूकं धेहि दिशि ध्रुवायां धेहि पाजस्यमन्तरिक्षे मध्यतो मध्यमस्य ॥८॥
(४,१४.९ ) शृतमजं शृतया प्रोर्णुहि त्वचा सर्वैरङ्गैः संभृतं विश्वरूपम् ।
(४,१४.९ ) स उत्तिस्ठेतो अभि नाकमुत्तमं पद्भिश्चतुर्भिः प्रति तिष्ठ दिक्षु ॥९॥
(४,१५.१ ) समुत्पतन्तु प्रदिशो नभस्वतीः समभ्राणि वातजूतानि यन्तु ।
(४,१५.१ ) महऋषभस्य नदतो नभस्वतो वाश्रा आपः पृथिवीं तर्पयन्तु ॥१॥
(४,१५.२ ) समीक्षयन्तु तविषाः सुदानवोऽपां रसा ओषधीभिः सचन्ताम् ।
(४,१५.२ ) वर्षस्य सर्गा महयन्तु भूमिं पृथग्जायन्तामोषधयो विश्वरूपाः ॥२॥
(४,१५.३ ) समीक्षयस्व गायतो नभांस्यपां वेगासः पृथगुद्विजन्ताम् ।
(४,१५.३ ) वर्षस्य सर्गा महयन्तु भूमिं पृथग्जायन्तां वीरुधो विश्वरूपाः ॥३॥
(४,१५.४ ) गणास्त्वोप गायन्तु मारुताः पर्जन्य घोषिणः पृथक्।
(४,१५.४ ) सर्गा वर्षस्य वर्षतो वर्षन्तु पृथिवीमनु ॥४॥
(४,१५.५ ) उदीरयत मरुतः समुद्रतस्त्वेषो अर्को नभ उत्पातयाथ ।
(४,१५.५ ) महऋषभस्य नदतो नभस्वतो वाश्रा आपः पृथिवीं तर्पयन्तु ॥५॥
(४,१५.६ ) अभि क्रन्द स्तनयार्दयोदधिं भूमिं पर्जन्य पयसा समङ्धि ।
(४,१५.६ ) त्वया सृष्टं बहुलमैतु वर्षमाशारैषी कृशगुरेत्वस्तम् ॥६॥
(४,१५.७ ) सं वोऽवन्तु सुदानव उत्सा अजगरा उत ।
(४,१५.७ ) मरुद्भिः प्रच्युता मेघा वर्षन्तु पृथिवीमनु ॥७॥
(४,१५.८ ) आशामाशां वि द्योततां वाता वान्तु दिशोदिशः ।
(४,१५.८ ) मरुद्भिः प्रच्युता मेघाः सं यन्तु पृथिवीमनु ॥८॥
(४,१५.९ ) आपो विद्युदभ्रं वर्षं सं वोऽवन्तु सुदानव उत्सा अजगरा उत ।
(४,१५.९ ) मरुद्भिः प्रच्युता मेघाः प्रावन्तु पृथिवीमनु ॥९॥
(४,१५.१० ) अपामग्निस्तनूभिः संविदानो य ओषधीनामधिपा बभूव ।
(४,१५.१० ) स नो वर्षं वनुतां जातवेदाः प्राणं प्रजाभ्यो अमृतं दिवस्परि ॥१०॥
(४,१५.११ ) प्रजापतिः सलिलादा समुद्रादाप ईरयन्न् उदधिमर्दयाति ।
(४,१५.११ ) प्र प्यायतां वृष्णो अश्वस्य रेतोऽर्वान् एतेन स्तनयित्नुनेहि ॥११॥
(४,१५.१२ ) अपो निषिञ्चन्न् असुरः पिता नः श्वसन्तु गर्गरा अपां वरुणाव नीचीरपः सृज ।
(४,१५.१२ ) वदन्तु पृश्निबाहवो मण्डूका इरिणानु ॥१२॥
(४,१५.१३ ) संवत्सरं शशयाना ब्राह्मणा व्रतचारिणः ।
(४,१५.१३ ) वाचं पर्जन्यजिन्वितां प्र मण्दूका अवादिषुः ॥१३॥
(४,१५.१४ ) उपप्रवद मण्डूकि वर्षमा वद तादुरि ।
(४,१५.१४ ) मध्ये ह्रदस्य प्लवस्व विगृह्य चतुरः पदः ॥१४॥
(४,१५.१५ ) खण्वखा३ खैमखा३ मध्ये तदुरि ।
(४,१५.१५ ) वर्षं वनुध्वं पितरो मरुतां मन इछत ॥१५॥
(४,१५.१६ ) महान्तं कोशमुदचाभि षिञ्च सविद्युतं भवतु वातु वातः ।
(४,१५.१६ ) तन्वतां यज्ञं बहुधा विसृष्टा आनन्दिनीरोषधयो भवन्तु ॥१६॥
(४,१६.१ ) बृहन्न् एषामधिष्ठाता अन्तिकादिव पश्यति ।
(४,१६.१ ) य स्तायन् मन्यते चरन्त्सर्वं देवा इदं विदुः ॥१॥
(४,१६.२ ) यस्तिष्ठति चरति यश्च वञ्चति यो निलायं चरति यः प्रतङ्कम् ।
(४,१६.२ ) द्वौ संनिषद्य यन् मन्त्रयेते राजा तद्वेद वरुणस्तृतीयः ॥२॥
(४,१६.३ ) उतेयं भूमिर्वरुणस्य राज्ञ उतासौ द्यौर्बृहती दूरेअन्ता ।
(४,१६.३ ) उतो समुद्रौ वरुणस्य कुक्षी उतास्मिन्न् अल्प उदके निलीनः ॥३॥
(४,१६.४ ) उत यो द्यामतिसर्पात्परस्तान् न स मुच्यातै वरुणस्य राज्ञः ।
(४,१६.४ ) दिव स्पशः प्र चरन्तीदमस्य सहस्राक्षा अति पश्यन्ति भूमिम् ॥४॥
(४,१६.५ ) सर्वं तद्राजा वरुणो वि चष्टे यदन्तरा रोदसी यत्परस्तात्।
(४,१६.५ ) संख्याता अस्य निमिषो जनानामक्षान् इव श्वघ्नी नि मिनोति तानि ॥५॥
(४,१६.६ ) ये ते पाशा वरुण सप्तसप्त त्रेधा तिष्ठन्ति विषिता रुषन्तः ।
(४,१६.६ ) छिनन्तु सर्वे अनृतं वदन्तं यः सत्यवाद्यति तं सृजन्तु ॥६॥
(४,१६.७ ) शतेन पाशैरभि धेहि वरुणैनं मा ते मोच्यनृतवाङ्नृचक्षः ।
(४,१६.७ ) आस्तां जाल्म उदरं श्रंशयित्वा कोश इवाबन्धः परिकृत्यमानः ॥७॥
(४,१६.८ ) यः समाभ्यो वरुणो यो व्याभ्यो यः संदेश्यो वरुणो यो विदेश्यो ।
(४,१६.८ ) यो दैवो वरुणो यश्च मानुषः ॥८॥
(४,१६.९ ) तैस्त्वा सर्वैरभि ष्यामि पाशैरसावामुष्यायणामुष्याः पुत्र ।
(४,१६.९ ) तान् उ ते सर्वान् अनुसंदिशामि ॥९॥
(४,१७.१ ) ईशाणां त्वा भेषजानामुज्जेष आ रभामहे ।
(४,१७.१ ) चक्रे सहस्रवीर्यं सर्वस्मा ओषधे त्वा ॥१॥
(४,१७.२ ) सत्यजितं शपथयावनीं सहमानां पुनःसराम् ।
(४,१७.२ ) सर्वाः समह्व्योषधीरितो नः पारयादिति ॥२॥
(४,१७.३ ) या शशाप शपनेन याघं मूरमादधे ।
(४,१७.३ ) या रसस्य हरणाय जातमारेभे तोकमत्तु सा ॥३॥
(४,१७.४ ) यां ते चक्रुरामे पात्रे यां चक्रुर्नीललोहिते ।
(४,१७.४ ) आमे मांसे कृत्यां यां चक्रुस्तया कृत्याकृतो जहि ॥४॥
(४,१७.५ ) दौष्वप्न्यं दौर्जीवित्यं रक्षो अभ्वमराय्यः ।
(४,१७.५ ) दुर्णाम्नीः सर्वा दुर्वाचस्ता अस्मन् नाशयामसि ॥५॥
(४,१७.६ ) क्षुधामारं तृष्णामारमगोतामनपत्यताम् ।
(४,१७.६ ) अपामार्ग त्वया वयं सर्वं तदप मृज्महे ॥६॥
(४,१७.७ ) तृष्णामारं क्षुधामारमथो अक्षपराजयम् ।
(४,१७.७ ) अपामार्ग त्वया वयं सर्वं तदप मृज्महे ॥७॥
(४,१७.८ ) अपामार्ग ओषधीनां सर्वासामेक इद्वशी ।
(४,१७.८ ) तेन ते मृज्म आस्थितमथ त्वमगदश्चर ॥८॥
(४,१८.१ ) समं ज्योतिः सूर्येणाह्ना रात्री समावती ।
(४,१८.१ ) कृणोमि सत्यमूतयेऽरसाः सन्तु कृत्वरीः ॥१॥
(४,१८.२ ) यो देवाः कृत्यां कृत्वा हरादविदुषो गृहम् ।
(४,१८.२ ) वत्सो धारुरिव मातरं तं प्रत्यगुप पद्यताम् ॥२॥
(४,१८.३ ) अमा कृत्वा पाप्मानं यस्तेनान्यं जिघांसति ।
(४,१८.३ ) अश्मानस्तस्यां दग्धायां बहुलाः फट्करिक्रति ॥३॥
(४,१८.४ ) सहस्रधामन् विशिखान् विग्रीवां छायया त्वम् ।
(४,१८.४ ) प्रति स्म चक्रुषे कृत्यां प्रियां प्रियावते हर ॥४॥
(४,१८.५ ) अनयाहमोषध्या सर्वाः कृत्या अदूदुषम् ।
(४,१८.५ ) यां क्षेत्रे चक्रुर्यां गोषु यां वा ते पुरुषेषु ॥५॥
(४,१८.६ ) यश्चकार न शशाक कर्तुं शश्रे पादमङ्गुरिम् ।
(४,१८.६ ) चकार भद्रमस्मभ्यमात्मने तपनं तु सः ॥६॥
(४,१८.७ ) अपामार्गोऽप मार्ष्टु क्षेत्रियं शपथश्च यः ।
(४,१८.७ ) अपाह यातुधानीरप सर्वा अराय्यः ॥७॥
(४,१८.८ ) अपमृज्य यातुधानान् अप सर्वा अराय्यः ।
(४,१८.८ ) अपामार्ग त्वया वयं सर्वं तदप मृज्महे ॥८॥
(४,१९.१ ) उतो अस्यबन्धुकृदुतो असि नु जामिकृत्।
(४,१९.१ ) उतो कृत्याकृतः प्रजां नदमिवा छिन्धि वार्षिकम् ॥१॥
(४,१९.२ ) ब्राह्मणेन पर्युक्तासि कण्वेन नार्षदेन ।
(४,१९.२ ) सेनेवैषि त्विषीमती न तत्र भयमस्ति यत्र प्राप्नोष्योषधे ॥२॥
(४,१९.३ ) अग्रमेष्योषधीनां ज्योतिषेवाभिदीपयन् ।
(४,१९.३ ) उत त्रातासि पाकस्याथो हन्तासि रक्षसः ॥३॥
(४,१९.४ ) यददो देवा असुरांस्त्वयाग्रे निरकुर्वत ।
(४,१९.४ ) ततस्त्वमध्योषधेऽपामार्गो अजायथाः ॥४॥
(४,१९.५ ) विभिन्दती शतशाखा विभिन्दन् नाम ते पिता ।
(४,१९.५ ) प्रत्यग्वि भिन्धि त्वं तं यो अस्मामभिदासति ॥५॥
(४,१९.६ ) असद्भूम्याः समभवत्तद्यामेति महद्व्यचः ।
(४,१९.६ ) तद्वै ततो विधूपायत्प्रत्यक्कर्तारमृछतु ॥६॥
(४,१९.७ ) प्रत्यङ्हि संबभूविथ प्रतीचीनफलस्त्वम् ।
(४,१९.७ ) सर्वान् मच्छपथामधि वरीयो यावया वधम् ॥७॥
(४,१९.८ ) शतेन मा परि पाहि सहस्रेणाभि रक्षा मा ।
(४,१९.८ ) इन्द्रस्ते वीरुधां पत उग्र ओज्मानमा दधत्॥८॥
(४,२०.१ ) आ पश्यति प्रति पश्यति परा पश्यति पश्यति ।
(४,२०.१ ) दिवमन्तरिक्षमाद्भूमिं सर्वं तद्देवि पश्यति ॥१॥
(४,२०.२ ) तिस्रो दिवस्तिस्रः पृथिवीः षट्चेमाः प्रदिशाः पृथक्।
(४,२०.२ ) त्वयाहं सर्वा भूतानि पश्यानि देव्योषधे ॥२॥
(४,२०.३ ) दिव्यस्य सुपर्णस्य तस्य हासि कनीनिका ।
(४,२०.३ ) सा भूमिमा रुरोहिथ वह्यं श्रान्ता वधूरिव ॥३॥
(४,२०.४ ) तां मे सहस्राक्षो देवो दक्षिणे हस्त आ दधत्।
(४,२०.४ ) तयाहं सर्वं पश्यामि यश्च शूद्र उतार्यः ॥४॥
(४,२०.५ ) आविष्कृणुष्व रूपानि मात्मानमप गूहथाः ।
(४,२०.५ ) अथो सहस्रचक्षो त्वं प्रति पश्याः किमीदिनः ॥५॥
(४,२०.६ ) दर्शय मा यातुधानान् दर्शय यातुधान्यः ।
(४,२०.६ ) पिशाचान्त्सर्वान् दर्शयेति त्वा रभ ओषधे ॥६॥
(४,२०.७ ) कश्यपस्य चक्षुरसि शुन्याश्च चतुरक्ष्याः ।
(४,२०.७ ) वीध्रे सूर्यमिव सर्पन्तं मा पिशाचं तिरस्करः ॥७॥
(४,२०.८ ) उदग्रभं परिपाणाद्यातुधानं किमीदिनम् ।
(४,२०.८ ) तेनाहं सर्वं पश्याम्युत शूद्रमुतार्यम् ॥८॥
(४,२०.९ ) यो अन्तरिक्षेण पतति दिवं यश्च अतिसर्पति ।
(४,२०.९ ) भूमिं यो मन्यते नाथं तं पिशाचं प्र दर्शय ॥९॥
(४,२१.१ ) आ गावो अग्मन्न् उत भद्रमक्रन्त्सीदन्तु गोष्ठे रणयन्त्वस्मे ।
(४,२१.१ ) प्रजावतीः पुरुरूपा इह स्युरिन्द्राय पूर्वीरुषसो दुहानाः ॥१॥
(४,२१.२ ) इन्द्रो यज्वने गृणते च शिक्षत उपेद्ददाति न स्वं मुषायति ।
(४,२१.२ ) भूयोभूयो रयिमिदस्य वर्धयन्न् अभिन्ने खिल्ये नि दधाति देवयुम् ॥२॥
(४,२१.३ ) न ता नशन्ति न दभाति तस्करो नासामामित्रो व्यथिरा दधर्षति ।
(४,२१.३ ) देवांश्च याभिर्यजते ददाति च ज्योगित्ताभिः सचते गोपतिः सह ॥३॥
(४,२१.४ ) न ता अर्वा रेणुककाटोऽश्नुते न संस्कृतत्रमुप यन्ति ता अभि ।
(४,२१.४ ) उरुगायमभयं तस्य ता अनु गावो मर्तस्य वि चरन्ति यज्वनः ॥४॥
(४,२१.५ ) गावो भगो गाव इन्द्रो म इछाद्गाव सोमस्य प्रथमस्य भक्षः ।
(४,२१.५ ) इमा या गावः स जनास इन्द्र इछामि हृदा मनसा चिदिन्द्रम् ॥५॥
(४,२१.६ ) यूयं गावो मेदयथ कृशं चिदश्रीरं चित्कृणुथा सुप्रतीकम् ।
(४,२१.६ ) भद्रं गृहं कृणुथ भद्रवाचो बृहद्वो वय उच्यते सभासु ॥६॥
(४,२१.७ ) प्रजावतीः सूयवसे रुशन्तीः शुद्धा अपः सुप्रपाणे पिबन्तीः ।
(४,२१.७ ) मा व स्तेन ईशत माघशंसः परि वो रुद्रस्य हेतिर्वृणक्तु ॥७॥
(४,२२.१ ) इममिन्द्र वर्धय क्षत्रियं मे इमं विशामेकवृषं कृणु त्वम् ।
(४,२२.१ ) निरमित्रान् अक्ष्णुह्यस्य सर्वांस्तान् रन्धयास्मा अहमुत्तरेषु ॥१॥
(४,२२.२ ) एमं भज ग्रामे अश्वेषु गोषु निष्टं भज यो अमित्रो अस्य ।
(४,२२.२ ) वर्ष्म क्षत्राणामयमस्तु राजेन्द्र शत्रुं रन्धय सर्वमस्मै ॥२॥
(४,२२.३ ) अयमस्तु धनपतिर्धनानामयं विशां विश्पतिरस्तु राजा ।
(४,२२.३ ) अस्मिन्न् इन्द्र महि वर्चांसि धेह्यवर्चसं कृणुहि शत्रुमस्य ॥३॥
(४,२२.४ ) अस्मै द्यावापृथिवी भूरि वामं दुहाथां घर्मदुघे इव धेनू ।
(४,२२.४ ) अयं राजा प्रिय इन्द्रस्य भूयात्प्रियो गवामोषधीनां पशूनाम् ॥४॥
(४,२२.५ ) युनज्मि त उत्तरावन्तमिन्द्रं येन जयन्ति न पराजयन्ते ।
(४,२२.५ ) यस्त्वा करदेकवृषं जनानामुत राज्ञामुत्तमं मानवानाम् ॥५॥
(४,२२.६ ) उत्तरस्त्वमधरे ते सपत्ना ये के च राजन् प्रतिशत्रवस्ते ।
(४,२२.६ ) एकवृष इन्द्रसखा जिगीवां छत्रूयतामा भरा भोजनानि ॥६॥
(४,२२.७ ) सिंहप्रतीको विशो अद्धि सर्वा व्याघ्रप्रतीकोऽव बाधस्व शत्रून् ।
(४,२२.७ ) एकवृष इन्द्रसखा जिगीवां छत्रूयतामा खिदा भोजनानि ॥७॥
(४,२३.१ ) अग्नेर्मन्वे प्रथमस्य प्रचेतसः पाञ्चजन्यस्य बहुधा यमिन्धते ।
(४,२३.१ ) विशोविशः प्रविशिवांसमीमहे स नो मुञ्चत्वंहसः ॥१॥
(४,२३.२ ) यथा हव्यं वहसि जातवेदो यथा यज्ञं कल्पयसि प्रजानन् ।
(४,२३.२ ) एवा देवेभ्यः सुमतिं न आ वह स नो मुञ्चत्वंहसः ॥२॥
(४,२३.३ ) यामन्यामन्न् उपयुक्तं वहिष्ठं कर्मङ्कर्मन्न् आभगमग्निमीडे ।
(४,२३.३ ) रक्षोहणं यज्ञवृधं घृताहुतं स नो मुञ्चत्वंहसः ॥३॥
(४,२३.४ ) सुजातं जातवेदसमग्निं वैश्वानरं विभुम् ।
(४,२३.४ ) हव्यवाहं हवामहे स नो मुञ्चत्वंहसः ॥४॥
(४,२३.५ ) येन ऋषयो बलमद्योतयन् युजा येनासुराणामयुवन्त मायाः ।
(४,२३.५ ) येनाग्निना पणीन् इन्द्रो जिगाय स नो मुञ्चत्वंहसः ॥५॥
(४,२३.६ ) येन देवा अमृतमन्वविन्दन् येनौषधीर्मधुमतीरकृण्वन् ।
(४,२३.६ ) येन देवाः स्वराभरन्त्स नो मुञ्चत्वंहसः ॥६॥
(४,२३.७ ) यस्येदं प्रदिशि यद्विरोचते यज्जातं जनितव्यं च केवलम् ।
(४,२३.७ ) स्तौम्यग्निं नाथितो जोहवीमि स नो मुञ्चत्वंहसः ॥७॥
(४,२४.१ ) इन्द्रस्य मन्महे शश्वदिदस्य मन्महे वृत्रघ्न स्तोमा उप मेम आगुः ।
(४,२४.१ ) यो दाशुषः सुकृतो हवमेति स नो मुञ्चत्वंहसः ॥१॥
(४,२४.२ ) य उग्रीणामुग्रबाहुर्ययुर्यो दानवानां बलमारुरोज ।
(४,२४.२ ) येन जिताः सिन्धवो येन गावः स नो मुञ्चत्वंहसः ॥२॥
(४,२४.३ ) यश्चर्षणिप्रो वृषभः स्वर्विद्यस्मै ग्रावाणः प्रवदन्ति नृम्णम् ।
(४,२४.३ ) यस्याध्वरः सप्तहोता मदिष्ठः स नो मुञ्चत्वंहसः ॥३॥
(४,२४.४ ) यस्य वशास ऋषभास उक्षणो यस्मै मीयन्ते स्वरवः स्वर्विदे ।
(४,२४.४ ) यस्मै शुक्रः पवते ब्रह्मशुम्भितः स नो मुञ्चत्वंहसः ॥४॥
(४,२४.५ ) यस्य जुष्टिं सोमिनः कामयन्ते यं हवन्त इषुमन्तं गविष्टौ ।
(४,२४.५ ) यस्मिन्न् अर्कः शिश्रिये यस्मिन्न् ओजः स नो मुञ्चत्वंहसः ॥५॥
(४,२४.६ ) यः प्रथमः कर्मकृत्याय जज्ञे यस्य वीर्यं प्रथमस्यानुबुद्धम् ।
(४,२४.६ ) येनोद्यतो वज्रोऽभ्यायताहिं स नो मुञ्चत्वंहसः ॥६॥
(४,२४.७ ) यः संग्रामान् नयति सं युधे वशी यः पुष्टानि संसृजति द्वयानि ।
(४,२४.७ ) स्तौमीन्द्रं नाथितो जोहवीमि स नो मुञ्चत्वंहसः ॥७॥
(४,२५.१ ) वायोः सवितुर्विदथानि मन्महे यावात्मन्वद्विशथो यौ च रक्षथः ।
(४,२५.१ ) यौ विश्वस्य परिभू बभूवथुस्तौ नो मुञ्चतमंहसः ॥१॥
(४,२५.२ ) ययोः संख्याता वरिमा पार्हिवानि याभ्यां रजो युपितमन्तरिक्षे ।
(४,२५.२ ) ययोः प्रायं नान्वानशे कश्चन तौ नो मुञ्चतमंहसः ॥२॥
(४,२५.३ ) तव व्रते नि विशन्ते जनासस्त्वय्युदिते प्रेरते चित्रभानो ।
(४,२५.३ ) युवं वायो सविता च भुवनानि रक्षथस्तौ नो मुञ्चतमंहसः ॥३॥
(४,२५.४ ) अपेतो वायो सविता च दुष्कृतमप रक्षांसि शिमिदां च सेधतम् ।
(४,२५.४ ) सं ह्यूर्जया सृजथः सं बलेन तौ नो मुञ्चतमंहसः ॥४॥
(४,२५.५ ) रयिं मे पोषं सवितोत वायुस्तनू दक्षमा सुवतां सुशेवम् ।
(४,२५.५ ) अयक्ष्मतातिं मह इह धत्तं तौ नो मुञ्चतमंहसः ॥५॥
(४,२५.६ ) प्र सुमतिं सवितर्वाय ऊतये महस्वन्तं मत्सरं मादयाथः ।
(४,२५.६ ) अर्वाग्वामस्य प्रवतो नि यछतं तौ नो मुञ्चतमंहसः ॥६॥
(४,२५.७ ) उप श्रेष्ठा न आशिषो देवयोर्धामन्न् अस्थिरन् ।
(४,२५.७ ) स्तौमि देवं सवितारं च वायुं तौ नो मुञ्चन्त्वंहसः ॥७॥
(४,२६.१ ) मन्वे वां द्यावापृथिवी सुभोजसौ सचेतसौ ये अप्रथेथाममिता योजनानि ।
(४,२६.१ ) प्रतिष्ठे ह्यभवतं वसूनां ते नो मुञ्चतमंहसः ॥१॥
(४,२६.२ ) प्रतिष्ठे ह्यभवतं वसूनां प्रवृद्धे देवी सुभगे उरूची ।
(४,२६.२ ) द्यावापृथिवी भवतं मे स्योने ते नो मुञ्चतमंहसः ॥२॥
(४,२६.३ ) असन्तापे सुतपसौ हुवेऽहमुर्वी गम्भीरे कविभिर्नमस्ये ।
(४,२६.३ ) द्यावापृथिवी भवतं मे स्योने ते नो मुञ्चतमंहसः ॥३॥
(४,२६.४ ) ये अमृतं बिभृथो ये हवींषि ये स्रोत्या बिभृथो ये मनुष्यान् ।
(४,२६.४ ) द्यावापृथिवी भवतं मे स्योने ते नो मुञ्चतमंहसः ॥४॥
(४,२६.५ ) ये उस्रिया बिभृथो ये वनस्पतीन् ययोर्वां विश्वा भुवनान्यन्तः ।
(४,२६.५ ) द्यावापृथिवी भवतं मे स्योने ते नो मुञ्चतमंहसः ॥५॥
(४,२६.६ ) ये कीलालेन तर्पयथो ये घृतेन याभ्यामृते न किं चन शक्नुवन्ति ।
(४,२६.६ ) द्यावापृथिवी भवतं मे स्योने ते नो मुञ्चतमंहसः ॥६॥
(४,२६.७ ) यन् मेदमभिशोचति येनयेन वा कृतं पौरुषेयान् न दैवात्।
(४,२६.७ ) स्तौमि द्यावापृथिवी नाथितो जोहवीमि ते नो मुञ्चतमंहसः ॥७॥
(४,२७.१ ) मरुतां मन्वे अधि मे ब्रुवन्तु प्रेमं वाजं वाजसाते अवन्तु ।
(४,२७.१ ) आशून् इव सुयमान् अह्व ऊतये ते नो मुञ्चन्त्वंहसः ॥१॥
(४,२७.२ ) उत्समक्षितं व्यचन्ति ये सदा य आसिञ्चन्ति रसमोषधीषु ।
(४,२७.२ ) पुरो दधे मरुतः पृश्निमातॄंस्ते नो मुञ्चन्त्वंहसः ॥२॥
(४,२७.३ ) पयो धेनूनां रसमोषधीनां जवमर्वतां कवयो य इन्वथ ।
(४,२७.३ ) शग्मा भवन्तु मरुतो नः स्योनास्ते नो मुञ्चन्त्वंहसः ॥३॥
(४,२७.४ ) अपः समुद्राद्दिवमुद्वहन्ति दिवस्पृथिवीमभि ये सृजन्ति ।
(४,२७.४ ) ये अद्भिरीशाना मरुतश्चरन्ति ते नो मुञ्चन्त्वंहसः ॥४॥
(४,२७.५ ) ये कीलालेन तर्पयन्ति ये घृतेन ये वा वयो मेदसा संसृजन्ति ।
(४,२७.५ ) ये अद्भिरीशाना मरुतो वर्षयन्ति ते नो मुञ्चन्त्वंहसः ॥५॥
(४,२७.६ ) यदीदिदं मरुतो मारुतेन यदि देवा दैव्येनेदृगार ।
(४,२७.६ ) यूयमीशिध्वे वसवस्तस्य निष्कृतेस्ते नो मुञ्चन्त्वंहसः ॥६॥
(४,२७.७ ) तिग्ममनीकं विदितं सहस्वन् मारुतं शर्धः पृतनासूग्रम् ।
(४,२७.७ ) स्तौमि मरुतो नाथितो जोहवीमि ते नो मुञ्चन्त्वंहसः ॥७॥
(४,२८.१ ) भवाशर्वौ मन्वे वां तस्य वित्तं ययोर्वामिदं प्रदिशि यद्विरोचते ।
(४,२८.१ ) यावस्येशाथे द्विपदो यौ चतुष्पदस्तौ नो मुञ्चतमंहसः ॥१॥
(४,२८.२ ) ययोरभ्यभ्व उत यद्दूरे चिद्यौ विदिताविषुभृतामसिष्ठौ ।
(४,२८.२ ) यावस्येशथे द्विपदो यौ चतुष्पदस्तौ नो मुञ्चतमंहसः ॥२॥
(४,२८.३ ) सहस्राक्षौ वृत्रहना हुवेहं दूरेगव्यूती स्तुवन्न् एम्युग्रौ ।
(४,२८.३ ) यावस्येशथे द्विपदो यौ चतुष्पदस्तौ नो मुञ्चतमंहसः ॥३॥
(४,२८.४ ) यावारेभाथे बहु साकमग्रे प्र चेदस्राष्ट्रमभिभां जनेषु ।
(४,२८.४ ) यावस्येशथे द्विपदो यौ चतुष्पदस्तौ नो मुञ्चतमंहसः ॥४॥
(४,२८.५ ) ययोर्वधान् नापपद्यते कश्चनान्तर्देवेषूत मानुषेषु ।
(४,२८.५ ) यावस्येशथे द्विपदो यौ चतुष्पदस्तौ नो मुञ्चतमंहसः ॥५॥
(४,२८.६ ) यः कृत्याकृन् मूलकृद्यातुधानो नि तस्मिन् धत्तं वज्रमुग्रौ ।
(४,२८.६ ) यावस्येशथे द्विपदो यौ चतुष्पदस्तौ नो मुञ्चतमंहसः ॥६॥
(४,२८.७ ) अधि नो ब्रूतं पृतनासूग्रौ सं वज्रेण सृजतं यः किमीदी ।
(४,२८.७ ) स्तौमि भवाशर्वौ नाथितो जोहवीमि तौ नो मुञ्चतमंहसः ॥७॥
(४,२९.१ ) मन्वे वां मित्रावरुणावृतावृधौ सचेतसौ द्रुह्वणो यौ नुदेथे ।
(४,२९.१ ) प्र सत्यावानमवथो भरेषु तौ नो मुञ्चतमंहसः ॥१॥
(४,२९.२ ) सचेतसौ द्रुह्वणो यौ नुदेथे प्र सत्यावानमवथो भरेषु ।
(४,२९.२ ) यौ गछथो नृचक्षसौ बभ्रुणा सुतं तौ नो मुञ्चतमंहसः ॥२॥
(४,२९.३ ) यावङ्गिरसमवथो यावगस्तिं मित्रावरुणा जमदग्निमत्त्रिम् ।
(४,२९.३ ) यौ कश्यपमवथो यौ वसिष्ठं तौ नो मुञ्चतमंहसः ॥३॥
(४,२९.४ ) यौ श्यावाश्वमवथो वाध्र्यश्वं मित्रावरुणा पुरुमीढमत्त्रिम् ।
(४,२९.४ ) यौ विमदमवथो सप्तवध्रिं तौ नो मुञ्चतमंहसः ॥४॥
(४,२९.५ ) यौ भरद्वाजमवथो यौ गविष्ठिरं विश्वामित्रं वरुण मित्र कुत्सम् ।
(४,२९.५ ) यौ कक्षीवन्तमवथो प्रोत कण्वं तौ नो मुञ्चतमंहसः ॥५॥
(४,२९.६ ) यौ मेधातिथिमवथो यौ त्रिशोकं मित्रावरुणावुशनां काव्यं यौ ।
(४,२९.६ ) यौ गोतममवथो प्रोत मुग्दलं तौ नो मुञ्चतमंहसः ॥६॥
(४,२९.७ ) ययो रथः सत्यवर्त्म र्जुरश्मिर्मिथुया चरन्तमभियाति दूषयन् ।
(४,२९.७ ) स्तौमि मित्रावरुणौ नाथितो जोहवीमि तौ नो मुञ्चतमंहसः ॥७॥
(४,३०.१ ) अहं रुद्रेभिर्वसुभिश्चराम्यहमादित्यैरुत विश्वदेवैः ।
(४,३०.१ ) अहं मित्रावरुनोभा बिभर्म्यहमिन्द्राग्नी अहमश्विनोभा ॥१॥
(४,३०.२ ) अहं राष्ट्री संगमनी वसूनां चिकितुषी प्रथमा यज्ञियानाम् ।
(४,३०.२ ) तां मा देवा व्यदधुः पुरुत्रा भूरिस्थात्रां भूर्यावेशयन्तः ॥२॥
(४,३०.३ ) अहमेव स्वयमिदं वदामि जुष्टं देवानामुत मानुषाणाम् ।
(४,३०.३ ) यं कामये तन्तमुग्रं कृणोमि तं ब्रह्माणं तमृषिं तं सुमेधाम् ॥३॥
(४,३०.४ ) मया सोऽन्नमत्ति यो विपश्यति यः प्राणति य ईं शृणोत्युक्तम् ।
(४,३०.४ ) अमन्तवो मां त उप क्षियन्ति श्रुधि श्रुत श्रुद्धेयं ते वदामि ॥४॥
(४,३०.५ ) अहं रुद्राय धनुरा तनोमि ब्रह्मद्विषे शरवे हन्तवा उ ।
(४,३०.५ ) अहं जनाय समदं कृणोमि अहं द्यावापृथिवी आ विवेश ॥५॥
(४,३०.६ ) अहं सोममाहनसं बिभर्म्यहं त्वष्टारमुत पूषणं भगम् ।
(४,३०.६ ) अहं दधामि द्रविणा हविष्मते सुप्राव्या यजमानाय सुन्वते ॥६॥
(४,३०.७ ) अहं सुवे पितरमस्य मूर्धन् मम योनिरप्स्वन्तः समुद्रे ।
(४,३०.७ ) ततो वि तिष्ठे भुवनानि विश्वोतामूं द्यां वर्ष्मणोप स्पृशामि ॥७॥
(४,३०.८ ) अहमेव वातैव प्र वाम्यारभमाणा भुवनानि विश्वा ।
(४,३०.८ ) परो दिवा पर एना पृथिव्यैतावती महिम्ना सं बभूव ॥८॥
(४,३१.१ ) त्वया मन्यो सरथमारुजन्तो हर्षमाणा हृषितासो मरुत्वन् ।
(४,३१.१ ) तिग्मेषव आयुधा संशिशाना उप प्र यन्तु नरो अग्निरूपाः ॥१॥
(४,३१.२ ) अग्निरिव मन्यो त्विषितः सहस्व सेनानीर्नः सहुरे हूत एधि ।
(४,३१.२ ) हत्वाय शत्रून् वि भजस्व वेद ओजो मिमानो वि मृधो नुदस्व ॥२॥
(४,३१.३ ) सहस्व मन्यो अभिमातिमस्मै रुजन् मृणन् प्रमृणन् प्रेहि शत्रून् ।
(४,३१.३ ) उग्रं ते पाजो नन्वा रुरुध्रे वशी वशं नयासा एकज त्वम् ॥३॥
(४,३१.४ ) एको बहूनामसि मन्य ईडिता विशंविशं युद्धाय सं शिशाधि ।
(४,३१.४ ) अकृत्तरुक्त्वया युजा वयं द्युमन्तं घोषं विजयाय कृण्मसि ॥४॥
(४,३१.५ ) विजेषकृदिन्द्र इवानवब्रवोऽस्माकं मन्यो अधिपा भवेह ।
(४,३१.५ ) प्रियं ते नाम सहुरे गृणीमसि विद्मा तमुत्सं यत आबभूथ ॥५॥
(४,३१.६ ) आभूत्या सहजा वज्र सायक सहो बिभर्षि सहभूत उत्तरम् ।
(४,३१.६ ) क्रत्वा नो मन्यो सह मेद्येधि महाधनस्य पुरुहूत संसृजि ॥६॥
(४,३१.७ ) संसृष्टं धनमुभयं समाकृतमस्मभ्यं धत्तां वरुणश्च मन्युः ।
(४,३१.७ ) भियो दधाना हृदयेषु शत्रवः पराजितासो अप नि लयन्ताम् ॥७॥
(४,३२.१ ) यस्ते मन्योऽविधद्वज्र सायक सह ओजः पुष्यति विश्वमानुषक्।
(४,३२.१ ) साह्याम दासमार्यं त्वया युजा वयं सहस्कृतेन सहसा सहस्वता ॥१॥
(४,३२.२ ) मन्युरिन्द्रो मन्युरेवास देवो मन्युर्होता वरुणो जातवेदाः ।
(४,३२.२ ) मन्युं विश ईडते मानुषीर्याः पहि नो मन्यो तपसा सजोषाः ॥२॥
(४,३२.३ ) अभीहि मन्यो तवसस्तवीयान् तपसा युजा वि जहि शत्रून् ।
(४,३२.३ ) अमित्रहा वृत्रहा दस्युहा च विश्वा वसून्या भरा त्वं नः ॥३॥
(४,३२.४ ) त्वं हि मन्यो अभिभूत्योजाः स्वयंभूर्भामो अभिमातिषाहः ।
(४,३२.४ ) विश्वचर्षणिः सहुरिः सहीयान् अस्मास्वोजः पृतनासु धेहि ॥४॥
(४,३२.५ ) अभागः सन्न् अप परेतो अस्मि तव क्रत्वा तविषस्य प्रचेतः ।
(४,३२.५ ) तं त्वा मन्यो अक्रतुर्जिहीडाहं स्वा तनूर्बलदावा न एहि ॥५॥
(४,३२.६ ) अयं ते अस्म्युप न एह्यर्वाङ्प्रतीचीनः सहुरे विश्वदावन् ।
(४,३२.६ ) मन्यो वज्रिन्न् अभि न आ ववृत्स्व हनाव दस्यूंरुत बोध्यापेः ॥६॥
(४,३२.७ ) अभि प्रेहि दक्षिणतो भवा नोऽधा वृत्राणि जङ्घनाव भूरि ।
(४,३२.७ ) जुहोमि ते धरुणं मध्वो अग्रमुभावुपांशु प्रथमा पिबाव ॥७॥
(४,३३.१ ) अप नः शोशुचदघमग्ने शुशुग्ध्या रयिम् ।
(४,३३.१ ) अप नः शोशुचदघम् ॥१॥
(४,३३.२ ) सुक्षेत्रिया सुगातुया वसूया च यजामहे ।
(४,३३.२ ) अप नः शोशुचदघम् ॥२॥
(४,३३.३ ) प्र यद्भन्दिष्ठ एषां प्रास्माकासश्च सूरयः ।
(४,३३.३ ) अप नः शोशुचदघम् ॥३॥
(४,३३.४ ) प्र यत्ते अग्ने सूरयो जायेमहि प्र ते वयम् ।
(४,३३.४ ) अप नः शोशुचदघम् ॥४॥
(४,३३.५ ) प्र यदग्नेः सहस्वतो विश्वतो यन्ति भानवः ।
(४,३३.५ ) अप नः शोशुचदघम् ॥५॥
(४,३३.६ ) त्वं हि विश्वतोमुख विश्वतः परिभूरसि ।
(४,३३.६ ) अप नः शोशुचदघम् ॥६॥
(४,३३.७ ) द्विषो नो विश्वतोमुखाति नावेव पारय ।
(४,३३.७ ) अप नः शोशुचदघम् ॥७॥
(४,३३.८ ) स नः सिन्धुमिव नावाति पर्ष स्वस्तये ।
(४,३३.८ ) अप नः शोशुचदघम् ॥८॥
(४,३४.१ ) ब्रह्मास्य शीर्षं बृहदस्य पृष्ठं वामदेव्यमुदरमोदनस्य ।
(४,३४.१ ) छन्दांसि पक्षौ मुखमस्य सत्यं विष्टारी जातस्तपसोऽधि यज्ञः ॥१॥
(४,३४.२ ) अनस्थाः पूताः पवनेन शुद्धाः शुचयः शुचिमपि यन्ति लोकम् ।
(४,३४.२ ) नैषां शिश्नं प्र दहति जातवेदाः स्वर्गे लोके बहु स्त्रैणमेषाम् ॥२॥
(४,३४.३ ) विष्टारिणमोदनं ये पचन्ति नैनान् अवर्तिः सचते कदा चन ।
(४,३४.३ ) आस्ते यम उप याति देवान्त्सं गन्धर्वैर्मदते सोम्येभिः ॥३॥
(४,३४.४ ) विष्टारिणमोदनं ये पचन्ति नैनान् यमः परि मुष्णाति रेतः ।
(४,३४.४ ) रथी ह भूत्वा रथयान ईयते पक्षी ह भूत्वाति दिवः समेति ॥४॥
(४,३४.५ ) एष यज्ञानां विततो वहिष्ठो विष्टारिणं पक्त्वा दिवमा विवेश ।
(४,३४.५ ) आण्डीकं कुमुदं सं तनोति बिसं शालूकं शफको मुलाली ।
(४,३४.५ ) एतास्त्वा धारा उप यन्तु सर्वाः स्वर्गे लोके मधुमत्पिन्वमाना उप त्वा तिष्ठन्तु पुष्करिणीः समन्ताः ॥५॥
(४,३४.६ ) घृतह्रदा मधुकूलाः सुरोदकाः क्षीरेण पूर्णा उदकेन दध्ना ।
(४,३४.६ ) एतास्त्वा धारा उप यन्तु सर्वाः स्वर्गे लोके मधुमत्पिन्वमाना उप त्वा तिष्ठन्तु पुष्करिणीः समन्ताः ॥६॥
(४,३४.७ ) चतुरः कुम्भांश्चतुर्धा ददामि क्षीरेण पूर्नामुदकेन दध्ना ।
(४,३४.७ ) एतास्त्वा धारा उप यन्तु सर्वाः स्वर्गे लोके मधुमत्पिन्वमाना उप त्वा तिष्ठन्तु पुष्करिणीः समन्ताः ॥७॥
(४,३४.८ ) इममोदनं नि दधे ब्राह्मणेषु विष्टारिणं लोकजितं स्वर्गम् ।
(४,३४.८ ) स मे मा क्षेष्ट स्वधया पिन्वमानो विश्वरूपा धेनुः कामदुघा मे अस्तु ॥८॥
(४,३५.१ ) यमोदनं प्रथमजा ऋतस्य प्रजापतिस्तपसा ब्रह्मणेऽपचत्।
(४,३५.१ ) यो लोकानां विधृतिर्नाभिरेषात्तेनौदनेनाति तराणि मृत्युम् ॥१॥
(४,३५.२ ) येनातरन् भूतकृतोऽति मृत्युं यमन्वविन्दन् तपसा श्रमेण ।
(४,३५.२ ) यं पपाच ब्रह्मणे ब्रह्म पूर्वं तेनौदनेनाति तराणि मृत्युम् ॥२॥
(४,३५.३ ) यो दाधार पृथिवीं विश्वभोजसं यो अन्तरिक्षमापृणाद्रसेन ।
(४,३५.३ ) यो अस्तभ्नाद्दिवमूर्ध्वो महिम्ना तेनौदनेनाति तराणि मृत्युम् ॥३॥
(४,३५.४ ) यस्मान् मासा निर्मितास्त्रिंशदराः संवत्सरो यस्मान् निर्मितो द्वादशारः ।
(४,३५.४ ) अहोरात्रा यं परियन्तो नापुस्तेनौदनेनाति तराणि मृत्युम् ॥४॥
(४,३५.५ ) यः प्राणदः प्राणदवान् बभूव यस्मै लोका घृतवन्तः क्षरन्ति ।
(४,३५.५ ) ज्योतिष्मतीः प्रदिशो यस्य सर्वास्तेनौदनेनाति तराणि मृत्युम् ॥५॥
(४,३५.६ ) यस्मात्पक्वादमृतं संबभूव यो गायत्र्या अधिपतिर्बभूव ।
(४,३५.६ ) यस्मिन् वेदा निहिता विश्वरूपास्तेनौदनेनाति तराणि मृत्युम् ॥६॥
(४,३५.७ ) अव बाधे द्विषन्तं देवपीयुं सपत्ना ये मेऽप ते भवन्तु ।
(४,३५.७ ) ब्रह्मौदनं विश्वजितं पचामि शृण्वन्तु मे श्रद्दधानस्य देवाः ॥७॥
(४,३६.१ ) तान्त्सत्यौजाः प्र दहत्वग्निर्वैश्वानरो वृषा ।
(४,३६.१ ) यो नो दुरस्याद्दिप्साच्चाथो यो नो अरातियात्॥१॥
(४,३६.२ ) यो नो दिप्साददिप्सतो दिप्सतो यश्च दिप्सति ।
(४,३६.२ ) वैश्वानरस्य दंष्ट्रयोरग्नेरपि दधामि तम् ॥२॥
(४,३६.३ ) य आगरे मृगयन्ते प्रतिक्रोशेऽमावास्ये ।
(४,३६.३ ) क्रव्यादो अन्यान् दिप्सतः सर्वांस्तान्त्सहसा सहे ॥३॥
(४,३६.४ ) सहे पिशाचान्त्सहसैषां द्रविणं ददे ।
(४,३६.४ ) सर्वान् दुरस्यतो हन्मि सं म आकूतिरृध्यताम् ॥४॥
(४,३६.५ ) ये देवास्तेन हासन्ते सूर्येण मिमते जवम् ।
(४,३६.५ ) नदीषु पर्वतेषु ये सं तैः पशुभिर्विदे ॥५॥
(४,३६.६ ) तपनो अस्मि पिशाचानां व्याघ्रो गोमतामिव ।
(४,३६.६ ) श्वानः सिंहमिव दृष्ट्वा ते न विन्दन्ते न्यञ्चनम् ॥६॥
(४,३६.७ ) न पिशाचैः सं शक्नोमि न स्तेनैः न वनर्गुभिः ।
(४,३६.७ ) पिशाचास्तस्मान् नश्यन्ति यमहं ग्राममाविशे ॥७॥
(४,३६.८ ) यं ग्राममाविशत इदमुग्रं सहो मम ।
(४,३६.८ ) पिशाचास्तस्मान् नश्यन्ति न पापमुप जानते ॥८॥
(४,३६.९ ) ये मा क्रोधयन्ति लपिता हस्तिनं मशका इव ।
(४,३६.९ ) तान् अहं मन्ये दुर्हितान् जने अल्पशयून् इव ॥९॥
(४,३६.१० ) अभि तं निरृतिर्धत्तामश्वमिव अश्वाभिधान्या ।
(४,३६.१० ) मल्वो यो मह्यं क्रुध्यति स उ पाशान् न मुच्यते ॥१०॥
(४,३७.१ ) त्वया पूर्वमथर्वाणो जघ्नू रक्षांस्योषधे ।
(४,३७.१ ) त्वया जघान कश्यपस्त्वया कण्वो अगस्त्यः ॥१॥
(४,३७.२ ) त्वया वयमप्सरसो गन्धर्वांस्चातयामहे ।
(४,३७.२ ) अजशृङ्ग्यज रक्षः सर्वान् गन्धेन नाशय ॥२॥
(४,३७.३ ) नदीं यन्त्वप्सरसोऽपां तारमवश्वसम् ।
(४,३७.३ ) गुल्गुलूः पीला नलद्यौक्षगन्धिः प्रमन्दनी ।
(४,३७.३ ) तत्परेताप्सरसः प्रतिबुद्धा अभूतन ॥३॥
(४,३७.४ ) यत्राश्वत्था न्यग्रोधा महावृक्षाः शिखण्डिनः ।
(४,३७.४ ) तत्परेताप्सरसः प्रतिबुद्धा अभूतन ॥४॥
(४,३७.५ ) यत्र वः प्रेङ्खा हरिता अर्जुना उत यत्राघाताः कर्कर्यः संवदन्ति ।
(४,३७.५ ) तत्परेताप्सरसः प्रतिबुद्धा अभूतन ॥५॥
(४,३७.६ ) एयमगन्न् ओषधीनां वीरुधां वीर्यावती ।
(४,३७.६ ) अजशृङ्ग्यराटकी तीक्ष्णशृङ्गी व्यृषतु ॥६॥
(४,३७.७ ) आनृत्यतः शिखण्डिनो गन्धर्वस्याप्सरापतेः ।
(४,३७.७ ) भिनद्मि मुष्कावपि यामि शेपः ॥७॥
(४,३७.८ ) भीमा इन्द्रस्य हेतयः शतमृष्टीरयस्मयीः ।
(४,३७.८ ) ताभिर्हविरदान् गन्धर्वान् अवकादान् व्यृषतु ॥८॥
(४,३७.९ ) भीमा इन्द्रस्य हेतयः शतमृष्टीर्हिरण्ययीः ।
(४,३७.९ ) ताभिर्हविरदान् गन्धर्वान् अवकादान् व्यृषतु ॥९॥
(४,३७.१० ) अवकादान् अभिशोचान् अप्सु ज्योतय मामकान् ।
(४,३७.१० ) पिशाचान्त्सर्वान् ओषधे प्र मृणीहि सहस्व च ॥१०॥
(४,३७.११ ) श्वेवैकः कपिरिवैकः कुमारः सर्वकेशकः ।
(४,३७.११ ) प्रियो दृश इव भूत्वा गन्धर्वः सचते स्त्रियस्।
(४,३७.११ ) तमितो नाशयामसि ब्रह्मणा वीर्यावता ॥११॥
(४,३७.१२ ) जाया इद्वो अप्सरसो गन्धर्वाः पतयो युयम् ।
(४,३७.१२ ) अप धावतामर्त्या मर्त्यान् मा सचध्वम् ॥१२॥
(४,३८.१ ) उद्भिन्दतीं संजयन्तीमप्सरां साधुदेविनीम् ।
(४,३८.१ ) ग्लहे कृतानि कृण्वानामप्सरां तामिह हुवे ॥१॥
(४,३८.२ ) विचिन्वतीमाकिरन्तीमप्सरां साधुदेविनीम् ।
(४,३८.२ ) ग्लहे कृतानि गृह्णानामप्सरां तामिह हुवे ॥२॥
(४,३८.३ ) यायैः परिनृत्यत्याददाना कृतं ग्लहात्।
(४,३८.३ ) सा नः कृतानि सीषती प्रहामाप्नोतु मायया ।
(४,३८.३ ) सा नः पयस्वत्यैतु मा नो जैषुरिदं धनम् ॥३॥
(४,३८.४ ) या अक्षेषु प्रमोदन्ते शुचं क्रोधं च बिभ्रती ।
(४,३८.४ ) आनन्दिनीं प्रमोदिनीमप्सरां तामिह हुवे ॥४॥
(४,३८.५ ) सूर्यस्य रश्मीन् अनु याः सञ्चरन्ति मरीचीर्वा या अनुसञ्चरन्ति ।
(४,३८.५ ) यासामृषभो दूरतो वाजिनीवान्त्सद्यः सर्वान् लोकान् पर्येति रक्षन् ।
(४,३८.५ ) स न ऐतु होममिमं जुसाणोऽन्तरिक्षेण सह वाजिनीवान् ॥५॥
(४,३८.६ ) अन्तरिक्षेन सह वाजिनीवन् कर्कीं वत्सामिह रक्ष वाजिन् ।
(४,३८.६ ) इमे ते स्तोका बहुला एह्यर्वाङियं ते कर्कीह ते मनोऽस्तु ॥६॥
(४,३८.७ ) अन्तरिक्षेण सह वाजिनीवन् कर्कीं वत्सामिह रक्ष वाजिन् ।
(४,३८.७ ) अयं घासो अयं व्रज इह वत्सां नि बध्नीमः ।
(४,३८.७ ) यथानाम व ईश्महे स्वाहा ॥७॥
(४,३९.१ ) पृथिव्यामग्नये समनमन्त्स आर्ध्नोत्।
(४,३९.१ ) यथा पृथिव्यामग्नये समनमन्न् एवा मह्यं संनमः सं नमन्तु ॥१॥
(४,३९.२ ) पृथिवी धेनुस्तस्या अग्निर्वत्सः ।
(४,३९.२ ) सा मेऽग्निना वत्सेनेषमूर्जं कामं दुहाम् ।
(४,३९.२ ) आयुः प्रथमं प्रजां पोषं रयिं स्वाहा ॥२॥
(४,३९.३ ) अन्तरिक्षे वायवे समनमन्त्स आर्ध्नोत्।
(४,३९.३ ) यथान्तरिक्षे वायवे समनमन्न् एवा मह्यं संनमः सं नमन्तु ॥३॥
(४,३९.४ ) अन्तरिक्षं धेनुस्तस्या वत्सः ।
(४,३९.४ ) सा मे वायुना वत्सेनेषमूर्जं कामं दुहाम् ।
(४,३९.४ ) आयुः प्रथमं प्रजां पोषं रयिं स्वाहा ॥४॥
(४,३९.५ ) दिव्यादित्याय समनमन्त्स आर्ध्नोत्।
(४,३९.५ ) यथा दिव्यादित्याय समनमन्न् एवा मह्यं संनमः सं नमन्तु ॥५॥
(४,३९.६ ) द्यौर्धेनुस्तस्या आदित्यो वत्सः ।
(४,३९.६ ) सा म आदित्येन वत्सेनेषमूर्जं कामं दुहाम् ।
(४,३९.६ ) आयुः प्रथमं प्रजां पोषं रयिं स्वाहा ॥६॥
(४,३९.७ ) दिक्षु चन्द्राय समनमन्त्स आर्ध्नोत्।
(४,३९.७ ) यथा दिक्षु चन्द्राय समनमन्न् एवा मह्यं संनमः सं नमन्तु ॥७॥
(४,३९.८ ) दिशो धेनवस्तासां चन्द्रो वत्सः ।
(४,३९.८ ) ता मे चन्द्रेण वत्सेनेषमूर्जं कामं दुहामायुः प्रथमं प्रजां पोसं रयिं स्वाहा ॥८॥
(४,३९.९ ) अग्नावग्निश्चरति प्रविष्ट ऋषीणां पुत्रो अभिशस्तिपा उ ।
(४,३९.९ ) नमस्कारेण नमसा ते जुहोमि मा देवानां मिथुया कर्म भागम् ॥९॥
(४,३९.१० ) हृदा पूतं मनसा जातवेदो विश्वानि देव वयुनानि विद्वान् ।
(४,३९.१० ) सप्तास्यानि तव जातवेदस्तेभ्यो जुहोमि स जुषस्व हव्यम् ॥१०॥
(४,४०.१ ) ये पुरस्ताज्जुह्वति जातवेदः प्राच्या दिशोऽभिदासन्त्यस्मान् ।
(४,४०.१ ) अग्निमृत्वा ते पराञ्चो व्यथन्तां प्रत्यगेनान् प्रतिसरेण हन्मि ॥१॥
(४,४०.२ ) ये दक्षिणतो जुह्वति जातवेदो दक्षिणाया दिशोऽभिदासन्त्यस्मान् ।
(४,४०.२ ) यममृत्वा ते पराञ्चो व्यथन्तां प्रत्यगेना प्रतिसरेण हन्मि ॥२॥
(४,४०.३ ) ये पश्चाज्जुह्वति जातवेदः प्रतीच्या दिशोऽभिदासन्त्यस्मान् ।
(४,४०.३ ) वरुणमृत्वा ते पराञ्चो व्यथन्तां प्रत्यगेनान् प्रतिसरेण हन्मि ॥३॥
(४,४०.४ ) य उत्तरतो जुह्वति जातवेद उदीच्या दिशोऽभिदासन्त्यस्मान् ।
(४,४०.४ ) सोममृत्वा ते पराञ्चो व्यथन्तां प्रत्यगेनान् प्रतिसरेण हन्मि ॥४॥
(४,४०.५ ) येऽधस्ताज्जुह्वति जातवेद उदीच्या दिशोऽभिदासन्त्यस्मान् ।
(४,४०.५ ) भूमिमृत्वा ते पराञ्चो व्यथन्तां प्रत्यगेनान् प्रतिसरेण हन्मि ॥५॥
(४,४०.६ ) येऽन्तरिक्षाज्जुह्वति जातवेदो व्यध्वाया दिशोऽभिदासन्त्यस्मान् ।
(४,४०.६ ) वायुमृत्वा ते पराञ्चो व्यथन्तां प्रत्यगेनान् प्रतिसरेण हन्मि ॥६॥
(४,४०.७ ) य उपरिष्टाज्जुह्वति जातवेद ऊर्ध्वाया दिशोऽभिदासन्त्यस्मान् ।
(४,४०.७ ) सूर्यमृत्वा ते पराञ्चो व्यथन्तां प्रत्यगेनान् प्रतिसरेण हन्मि ॥७॥
(४,४०.८ ) ये दिशामन्तर्देशेभ्यो जुह्वति जातवेदः सर्वाभ्यो दिग्भ्योऽभिदासन्ति अस्मान् ।
(४,४०.८ ) ब्रह्म र्त्वा ते पराञ्चो व्यथन्तां प्रत्यगेनान् प्रतिसरेण हन्मि ॥८॥
(५,१.१ ) ऋधङ्मन्त्रो योनिं य आबभूवामृतासुर्वर्धमानः सुजन्मा ।
(५,१.१ ) अदब्धासुर्भ्राजमानोऽहेव त्रितो धर्ता दाधार त्रीणि ॥१॥
(५,१.२ ) आ यो धर्माणि प्रथमः ससाद ततो वपूंषि कृणुषे पुरूणि ।
(५,१.२ ) धास्युर्योनिं प्रथम आ विवेशा यो वाचमनुदितां चिकेत ॥२॥
(५,१.३ ) यस्ते शोकाय तन्वं रिरेच क्षरद्धिरण्यं शुचयोऽनु स्वाः ।
(५,१.३ ) अत्रा दधेते अमृतानि नामास्मे वस्त्राणि विश एरयन्ताम् ॥३॥
(५,१.४ ) प्र यदेते प्रतरं पूर्व्यं गुः सदःसद आतिष्ठन्तो अजुर्यम् ।
(५,१.४ ) कविः शुषस्य मातरा रिहाणे जाम्यै धुर्यं पतिमेरयेथाम् ॥४॥
(५,१.५ ) तदू षु ते महत्पृथुज्मन् नमः कविः काव्येना कृणोमि ।
(५,१.५ ) यत्सम्यञ्चावभियन्तावभि क्षामत्रा मही रोधचक्रे वावृधेते ॥५॥
(५,१.६ ) सप्त मर्यादाः कवयस्ततक्षुस्तासामिदेकामभ्यंहुरो गात्।
(५,१.६ ) आयोर्ह स्कम्भ उपमस्य नीडे पथां विसर्गे धरुणेषु तस्थौ ॥६॥
(५,१.७ ) उतामृतासुर्व्रत एमि कृन्वन्न् असुरात्मा तन्वस्तत्सुमद्गुः ।
(५,१.७ ) उत वा शक्रो रत्नं दधात्यूर्जया वा यत्सचते हविर्दाः ॥७॥
(५,१.८ ) उत पुत्रः पितरं क्षत्रमीडे ज्येष्ठं मर्यादमह्वयन्त्स्वस्तये ।
(५,१.८ ) दर्शन् नु ता वरुण यास्ते विष्ठा आवर्व्रततः कृणवो वपूंषि ॥८॥
(५,१.९ ) अर्धमर्धेन पयसा पृणक्ष्यर्धेन शुष्म वर्धसे अमुर ।
(५,१.९ ) अविं वृधाम शग्मियं सखायं वरुणं पुत्रमदित्या इषिरम् ।
(५,१.९ ) कविशस्तान्यस्मै वपूंष्यवोचाम रोदसी सत्यवाचा ॥९॥
(५,२.१ ) तदिदास भुवनेषु ज्येष्ठं यतो यज्ञ उग्रस्त्वेषनृम्णः ।
(५,२.१ ) सद्यो जज्ञानो नि रिणाति शत्रून् अनु यदेनं मदन्ति विश्व ऊमाः ॥१॥
(५,२.२ ) ववृधानः शवसा भूर्योजाः शत्रुर्दासाय भियसं दधाति ।
(५,२.२ ) अव्यनच्च व्यनच्च सस्नि सं ते नवन्त प्रभृता मदेषु ॥२॥
(५,२.३ ) त्वे क्रतुमपि पृञ्चन्ति भूरि द्विर्यदेते त्रिर्भवन्त्यूमाः ।
(५,२.३ ) स्वदोः स्वादीयः स्वादुना सृजा समदः सु मधु मधुनाभि योधीः ॥३॥
(५,२.४ ) यदि चिन् नु त्वा धना जयन्तं रणेरणे अनुमदन्ति विप्राः ।
(५,२.४ ) ओजीयः शुष्मिन्त्स्थिरमा तनुष्व मा त्वा दभन् दुरेवासः कशोकाः ॥४॥
(५,२.५ ) त्वया वयं शाशद्महे रणेषु प्रपश्यन्तो युधेन्यानि भूरि ।
(५,२.५ ) चोदयामि त आयुधा वचोभिः सं ते शिशामि ब्रह्मणा वयांसि ॥५॥
(५,२.६ ) नि तद्दधिषेऽवरे परे च यस्मिन्न् आविथावसा दुरोणे ।
(५,२.६ ) आ स्थापयत मातरं जिगत्नुमत इन्वत कर्वराणि भूरि ॥६॥
(५,२.७ ) स्तुष्व वर्ष्मन् पुरुवर्त्मानं समृभ्वाणमिनतममाप्तमाप्त्यानाम् ।
(५,२.७ ) आ दर्शति शवसा भूर्योजाः प्र सक्षति प्रतिमानं पृथिव्याः ॥७॥
(५,२.८ ) इमा ब्रह्म बृहद्दिवः कृणवदिन्द्राय शूषमग्रियः स्वर्षाः ।
(५,२.८ ) महो गोत्रस्य क्षयति स्वराजा तुरश्चिद्विश्वमर्णवत्तपस्वान् ॥८॥
(५,२.९ ) एवा महान् बृहद्दिवो अथर्वावोचत्स्वां तन्वमिन्द्रमेव ।
(५,२.९ ) स्वसारौ मातरिभ्वरी अरिप्रे हिन्वन्ति चैने शवसा वर्धयन्ति च ॥९॥
(५,३.१ ) ममाग्ने वर्चो विहवेष्वस्तु वयं त्वेन्धानास्तन्वं पुषेम ।
(५,३.१ ) मह्यं नमन्तां प्रदिशश्चतस्रस्त्वयाध्यक्षेण पृतना जयेम ॥१॥
(५,३.२ ) अग्ने मन्युं प्रतिनुदन् परेषां त्वं नो गोपाः परि पाहि विश्वतः ।
(५,३.२ ) अपाञ्चो यन्तु निवता दुरस्यवोऽमैषां चित्तं प्रबुधां वि नेशत्॥२॥
(५,३.३ ) मम देवा विहवे सन्तु सर्व इन्द्रवन्तो मरुतो विष्णुरग्निः ।
(५,३.३ ) ममान्तरिक्षमुरुलोकमस्तु मह्यं वातः पवतां कामायास्मै ॥३॥
(५,३.४ ) मह्यं यजन्तां मम यानीष्टाकूतिः सत्या मनसो मे अस्तु ।
(५,३.४ ) एनो मा नि गां कतमच्चनाहं विश्वे देवा अभि रक्षन्तु मेह ॥४॥
(५,३.५ ) मयि देवा द्रविणमा यजन्तां मयि आशीरस्तु मयि देवहूतिः ।
(५,३.५ ) दैवाः होतारः सनिषन् न एतदरिष्टाः स्याम तन्वा सुवीराः ॥५॥
(५,३.६ ) दैवीः षडुर्वीरुरु नः कृणोत विश्वे देवास इह मादयध्वम् ।
(५,३.६ ) मा नो विददभिभा मो अशस्तिर्मा नो विदद्वृजिना द्वेष्या या ॥६॥
(५,३.७ ) तिस्रो देवीर्महि नः शर्म यछत प्रजायै नस्तन्वे यच्च पुष्टम् ।
(५,३.७ ) मा हास्महि प्रजया मा तनूभिर्मा रधाम द्विषते सोम राजन् ॥७॥
(५,३.८ ) उरुव्यचा नो महिषः शर्म यछत्वस्मिन् हवे पुरुहूतः पुरुक्षु ।
(५,३.८ ) स नः प्रजायै हर्यश्व मृडेन्द्र मा नो रीरिषो मा परा दाः ॥८॥
(५,३.९ ) धाता विधाता भुवनस्य यस्पतिर्देवः सविताभिमातिषाहः ।
(५,३.९ ) आदित्या रुद्रा अश्विनोभा देवाः पान्तु यजमानं निरृथात्॥९॥
(५,३.१० ) ये नः सपत्ना अप ते भवन्त्विन्द्राग्निभ्यामव बाधामह एनान् ।
(५,३.१० ) आदित्या रुद्रा उपरिस्पृशो नो उग्रं चेत्तारमधिराजमक्रत ॥१०॥
(५,३.११ ) अर्वाञ्चमिन्द्रममुतो हवामहे यो गोजिद्धनजिदश्वजिद्यः ।
(५,३.११ ) इमं नो यज्ञं विहवे शृणोत्वस्माकमभूर्हर्यश्व मेदी ॥११॥
(५,४.१ ) यो गिरिष्वजायथा वीरुधां बलवत्तमः ।
(५,४.१ ) कुष्ठेहि तक्मनाशन तक्मानं नाशयन्न् इतः ॥१॥
(५,४.२ ) सुपर्णसुवने गिरौ जातं हिमवतस्परि ।
(५,४.२ ) धनैरभि श्रुत्वा यन्ति विदुर्हि तक्मनाशनम् ॥२॥
(५,४.३ ) अश्वत्थो देवसदनस्तृतीयस्यामितो दिवि ।
(५,४.३ ) तत्रामृतस्य चक्षणं देवाः कुष्ठमवन्वत ॥३॥
(५,४.४ ) हिरण्ययी नौरचरद्धिरण्यबन्धना दिवि ।
(५,४.४ ) तत्रामृतस्य पुष्पं देवाः कुष्ठमवन्वत ॥४॥
(५,४.५ ) हिरण्ययाः पन्थान आसन्न् अरित्राणि हिरण्यया ।
(५,४.५ ) नावो हिरण्ययीरासन् याभिः कुष्ठं निरावहन् ॥५॥
(५,४.६ ) इमं मे कुष्ठ पूरुषं तमा वह तं निष्कुरु ।
(५,४.६ ) तमु मे अगदं कृधि ॥६॥
(५,४.७ ) देवेभ्यो अधि जातोऽसि सोमस्यासि सखा हितः ।
(५,४.७ ) स प्राणाय व्यानाय चक्षुषे मे अस्मै मृड ॥७॥
(५,४.८ ) उदङ्जातो हिमवतः स प्राच्यां नीयसे जनम् ।
(५,४.८ ) तत्र कुष्ठस्य नामान्युत्तमानि वि भेजिरे ॥८॥
(५,४.९ ) उत्तमो नाम कुष्ठस्युत्तमो नाम ते पिता ।
(५,४.९ ) यक्ष्मं च सर्वं नाशय तक्मानं चारसं कृधि ॥९॥
(५,४.१० ) शीर्षामयमुपहत्यामक्ष्योस्तन्वो रपः ।
(५,४.१० ) कुष्ठस्तत्सर्वं निष्करद्दैवं समह वृष्ण्यम् ॥१०॥
(५,५.१ ) रात्री माता नभः पितार्यमा ते पितामहः ।
(५,५.१ ) सिलाची नाम वा असि सा देवानामसि स्वसा ॥१॥
(५,५.२ ) यस्त्वा पिबति जीवति त्रायसे पुरुषं त्वम् ।
(५,५.२ ) भर्त्री हि शश्वतामसि जनानां च न्यञ्चनी ॥२॥
(५,५.३ ) वृक्षंवृक्षमा रोहसि वृषण्यन्तीव कन्यला ।
(५,५.३ ) जयन्ती प्रत्यातिष्ठन्ती स्परणी नाम वा असि ॥३॥
(५,५.४ ) यद्दण्डेन यदिष्वा यद्वारुर्हरसा कृतम् ।
(५,५.४ ) तस्य त्वमसि निष्कृतिः सेमं निष्कृधि पूरुषम् ॥४॥
(५,५.५ ) भद्रात्प्लक्षान् निस्तिष्ठस्यश्वत्थात्खदिराद्धवात्।
(५,५.५ ) भद्रान् न्यग्रोधात्पर्णात्सा न एह्यरुन्धति ॥५॥
(५,५.६ ) हिरण्यवर्णे सुभगे सूर्यवर्णे वपुष्टमे ।
(५,५.६ ) रुतं गछासि निष्कृते निष्कृतिर्नाम वा असि ॥६॥
(५,५.७ ) हिरण्यवर्णे सुभगे शुष्मे लोमशवक्षने ।
(५,५.७ ) अपामसि स्वसा लाक्षे वातो हात्मा बभूव ते ॥७॥
(५,५.८ ) सिलाची नाम कानीनोऽजबभ्रु पिता तव ।
(५,५.८ ) अश्वो यमस्य यः श्यावस्तस्य हास्नास्युक्षिता ॥८॥
(५,५.९ ) अश्वस्यास्नः संपतिता सा वृक्षामभि सिष्यदे ।
(५,५.९ ) सरा पतत्रिणी भूत्वा सा न एह्यरुन्धति ॥९॥
(५,६.१ ) ब्रह्म जज्ञानं प्रथमं पुरस्ताद्वि सीमतः सुरुचो वेन आवः ।
(५,६.१ ) स बुध्न्या उपमा अस्य विष्ठाः सतश्च योनिमसतश्च वि वः ॥१॥
(५,६.२ ) अनाप्ता ये वः प्रथमा यानि कर्माणि चक्रिरे ।
(५,६.२ ) वीरान् नो अत्र मा दभन् तद्व एतत्पुरो दधे ॥२॥
(५,६.३ ) सहस्रधार एव ते समस्वरन् दिवो नाके मधुजिह्वा असश्चतः ।
(५,६.३ ) तस्य स्पशो न नि मिषन्ति भूर्णयः पदेपदे पाशिनः सन्ति सेतवे ॥३॥
(५,६.४ ) पर्यू षु प्र धन्वा वाजसातये परि वृत्राणि सक्षणिः ।
(५,६.४ ) द्विषस्तदध्यर्णवेनेयसे सनिस्रसो नामासि त्रयोदशो मास इन्द्रस्य गृहः ॥४॥
(५,६.५ ) न्वेतेनारात्सीरसौ स्वाहा ।
(५,६.५ ) तिग्मायुधौ तिग्महेती सुशेवौ सोमारुद्राविह सु मृडतं नः ॥५॥
(५,६.६ ) अवैतेनारात्सीरसौ स्वाहा ।
(५,६.६ ) तिग्मायुधौ तिग्महेती सुशेवौ सोमारुद्राविह सु मृडतं नः ॥६॥
(५,६.७ ) अपैतेनारात्सीरसौ स्वाहा ।
(५,६.७ ) तिग्मायुधौ तिग्महेती सुशेवौ सोमारुद्राविह सु मृडतं नः ॥७॥
(५,६.८ ) मुमुक्तमस्मान् दुरितादवद्याज्जुषेथां यज्ञममृतमस्मासु धत्तम् ॥८॥
(५,६.९ ) चक्षुषो हेते मनसो हेते ब्रह्मणो हेते तपसश्च हेते ।
(५,६.९ ) मेन्या मेनिरस्यमेनयस्ते सन्तु येऽस्मामभ्यघायन्ति ॥९॥
(५,६.१० ) योऽस्मांश्चक्षुषा मनसा चित्त्याकूत्या च यो अघायुरभिदासात्।
(५,६.१० ) त्वं तान् अग्ने मेन्यामेनीन् कृणु स्वाहा ॥१०॥
(५,६.११ ) इन्द्रस्य गृहोऽसि ।
(५,६.११ ) तं त्वा प्र पद्ये तं त्वा प्र विशामि सर्वगुः सर्वपूरुषः सर्वात्मा सर्वतनूः सह यन् मेऽस्ति तेन ॥११॥
(५,६.१२ ) इन्द्रस्य शर्मासि ।
(५,६.१२ ) तं त्वा प्र पद्ये तं त्वा प्र विशामि सर्वगुः सर्वपूरुषः सर्वात्मा सर्वतनूः सह यन् मेऽस्ति तेन ॥१२॥
(५,६.१३ ) इन्द्रस्य वर्मासि ।
(५,६.१३ ) तं त्वा प्र पद्ये तं त्वा प्र विशामि सर्वगुः सर्वपूरुषः सर्वात्मा सर्वतनूः सह यन् मेऽस्ति तेन ॥१३॥
(५,६.१४ ) इन्द्रस्य वरूथमसि ।
(५,६.१४ ) तं त्वा प्र पद्ये तं त्वा प्र विशामि सर्वगुः सर्वपूरुषः सर्वात्मा सर्वतनूः सह यन् मेऽस्ति तेन ॥१४॥
(५,७.१ ) आ नो भर मा परि ष्ठा अराते मा नो रक्षीर्दक्षिणां नीयमानाम् ।
(५,७.१ ) नमो वीर्त्साया असमृद्धये नमो अस्त्वरातये ॥१॥
(५,७.२ ) यमराते पुरोधत्से पुरुषं परिरापिणम् ।
(५,७.२ ) नमस्ते तस्मै कृण्मो मा वनिं व्यथयीर्मम ॥२॥
(५,७.३ ) प्र णो वनिर्देवकृता दिवा नक्तं च कल्पताम् ।
(५,७.३ ) अरातिमनुप्रेमो वयं नमो अस्त्वरातये ॥३॥
(५,७.४ ) सरस्वतीमनुमतिं भगं यन्तो हवामहे ।
(५,७.४ ) वाचं जुष्टां मधुमतीमवादिषं देवानां देवहूतिषु ॥४॥
(५,७.५ ) यं याचाम्यहं वाचा सरस्वत्या मनोयुजा ।
(५,७.५ ) श्रद्धा तमद्य विन्दतु दत्ता सोमेन बभ्रुणा ॥५॥
(५,७.६ ) मा वनिं मा वाचं नो वीर्त्सीरुभाविन्द्राग्नी आ भरतां नो वसूनि ।
(५,७.६ ) सर्वे नो अद्य दित्सन्तोऽरातिं प्रति हर्यत ॥६॥
(५,७.७ ) परोऽपेह्यसमृद्धे वि ते हेतिं नयामसि ।
(५,७.७ ) वेद त्वाहं निमीवन्तीं नितुदन्तीमराते ॥७॥
(५,७.८ ) उत नग्ना बोभुवती स्वप्नया सचसे जनम् ।
(५,७.८ ) अराते चित्तं वीर्त्सन्त्याकूतिं पुरुषस्य च ॥८॥
(५,७.९ ) या महती महोन्माना विश्वा आशा व्यानशे ।
(५,७.९ ) तस्यै हिरण्यकेश्यै निरृत्या अकरं नमः ॥९॥
(५,७.१० ) हिरण्यवर्णा सुभगा हिरण्यकशिपुर्मही ।
(५,७.१० ) तस्यै हिरण्यद्रापयेऽरात्या अकरं नमः ॥१०॥
(५,८.१ ) वैकङ्कतेनेध्मेन देवेभ्य आज्यं वह ।
(५,८.१ ) अग्ने तामिह मादय सर्व आ यन्तु मे हवम् ॥१॥
(५,८.२ ) इन्द्रा याहि मे हवमिदं करिष्यामि तच्छृणु ।
(५,८.२ ) इम ऐन्द्रा अतिसरा आकूतिं सं नमन्तु मे ।
(५,८.२ ) तेभिः शकेम वीर्यं जातवेदस्तनूवशिन् ॥२॥
(५,८.३ ) यदसावमुतो देवा अदेवः संश्चिकीर्षति ।
(५,८.३ ) मा तस्याग्निर्हव्यं वाक्षीद्धवं देवा अस्य मोप गुर्ममैव हवमेतन ॥३॥
(५,८.४ ) अति धावतातिसरा इन्द्रस्य वचसा हत ।
(५,८.४ ) अविं वृक इव मथ्नीत स वो जीवन् मा मोचि प्राणमस्यापि नह्यत ॥४॥
(५,८.५ ) यममी पुरोदधिरे ब्रह्माणमपभूतये ।
(५,८.५ ) इन्द्र स ते अधस्पदं तं प्रत्यस्यामि मृत्यवे ॥५॥
(५,८.६ ) यदि प्रेयुर्देवपुरा ब्रह्म वर्माणि चक्रिरे ।
(५,८.६ ) तनूपानं परिपाणं कृण्वाना यदुपोचिरे सर्वं तदरसं कृधि ॥६॥
(५,८.७ ) यान् असावतिसरांश्चकार कृणवच्च यान् ।
(५,८.७ ) त्वं तान् इन्द्र वृत्रहन् प्रतीचः पुनरा कृधि यथामुं तृणहां जनम् ॥७॥
(५,८.८ ) यथेन्द्र उद्वाचनं लब्ध्वा चक्रे अधस्पदम् ।
(५,८.८ ) कृण्वेऽहमधरान् तथा अमूञ्छश्वतीभ्यः समाभ्यः ॥८॥
(५,८.९ ) अत्रैनान् इन्द्र वृत्रहन्न् उग्रो मर्मणि विध्य ।
(५,८.९ ) अत्रैवैनान् अभि तिष्ठेन्द्र मेद्यहं तव ।
(५,८.९ ) अनु त्वेन्द्रा रभामहे स्याम सुमतौ तव ॥९॥
(५,९.१ ) दिवे स्वाहा ॥१॥
(५,९.२ ) पृथिव्यै स्वाहा ॥२॥
(५,९.३ ) अन्तरिक्षाय स्वाहा ॥३॥
(५,९.४ ) अन्तरिक्षाय स्वाहा ॥४॥
(५,९.५ ) दिवे स्वाहा ॥५॥
(५,९.६ ) पृथिव्यै स्वाहा ॥६॥
(५,९.७ ) सूर्यो मे चक्षुर्वातः प्राणोऽन्तरिक्षमात्मा पृथिवी शरीरम् ।
(५,९.७ ) अस्तृतो नामाहमयमस्मि स आत्मानं नि दधे द्यावापृथिवीभ्यां गोपीथाय ॥७॥
(५,९.८ ) उदायुरुद्बलमुत्कृतमुत्कृत्यामुन् मनीषामुदिन्द्रियम् ।
(५,९.८ ) आयुष्कृदायुष्पत्नी स्वधावन्तौ गोपा मे स्तं गोपायतं मा ।
(५,९.८ ) आत्मसदौ मे स्तं मा मा हिंसिष्टम् ॥८॥
(५,१०.१ ) अश्मवर्म मेऽसि यो मा प्राच्या दिशोऽघायुरभिदासात्।
(५,१०.१ ) एतत्स ऋछात्॥१॥
(५,१०.२ ) अश्मवर्म मेऽसि यो मा दक्षिणाया दिशोऽघायुरभिदासात्।
(५,१०.२ ) एतत्स ऋछात्॥२॥
(५,१०.३ ) अश्मवर्म मेऽसि यो मा प्रतीच्या दिशोऽघायुरभिदासात्।
(५,१०.३ ) एतत्स ऋछात्॥३॥
(५,१०.४ ) अश्मवर्म मेऽसि यो मोदीच्या दिशोऽघायुरभिदासात्।
(५,१०.४ ) एतत्स ऋछात्॥४॥
(५,१०.५ ) अश्मवर्म मेऽसि यो मा ध्रुवाया दिशोऽघायुरभिदासात्।
(५,१०.५ ) एतत्स ऋछात्॥५॥
(५,१०.६ ) अश्मवर्म मेऽसि यो मोर्ध्वाया दिशोऽघायुरभिदासात्।
(५,१०.६ ) एतत्स ऋछात्॥६॥
(५,१०.७ ) अश्मवर्म मेऽसि यो मा दिशामन्तर्देशेभ्योऽघायुरभिदासात्।
(५,१०.७ ) एतत्स ऋछात्॥७॥
(५,१०.८ ) बृहता मन उप ह्वये मातरिश्वना प्राणापानौ ।
(५,१०.८ ) सूर्याच्चक्षुरन्तरिक्षाच्छ्रोत्रं पृथिव्याः शरीरम् ।
(५,१०.८ ) सरस्वत्या वाचमुप ह्वयामहे मनोयुजा ॥८॥
(५,११.१ ) कथं महे असुरायाब्रवीरिह कथं पित्रे हरये त्वेषनृम्णः ।
(५,११.१ ) पृश्निं वरुण दक्षिणां ददावान् पुनर्मघ त्वं मनसाचिकित्सीः ॥१॥
(५,११.२ ) न कामेन पुनर्मघो भवामि सं चक्षे कं पृश्निमेतामुपाजे ।
(५,११.२ ) केन नु त्वमथर्वन् काव्येन केन जातेनासि जातवेदाः ॥२॥
(५,११.३ ) सत्यमहं गभीरः काव्येन सत्यं जातेनास्मि जातवेदाः ।
(५,११.३ ) न मे दासो नार्यो महित्वा व्रतं मीमाय यदहं धरिष्ये ॥३॥
(५,११.४ ) न त्वदन्यः कवितरो न मेधया धीरतरो वरुण स्वधावन् ।
(५,११.४ ) त्वं ता विश्वा भुवनानि वेत्थ स चिन् नु त्वज्जनो मायी बिभाय ॥४॥
(५,११.५ ) त्वं ह्यङ्ग वरुण स्वधावन् विश्वा वेत्थ जनिम सुप्रणीते ।
(५,११.५ ) किं रजस एना परो अन्यदस्त्येना किं परेणावरममुर ॥५॥
(५,११.६ ) एकं रजस एना परो अन्यदस्त्येना पर एकेन दुर्णशं चिदर्वाक्।
(५,११.६ ) तत्ते विद्वान् वरुण प्र ब्रवीम्यधोवचसः पणयो भवन्तु नीचैर्दासा उप सर्पन्तु भूमिम् ॥६॥
(५,११.७ ) त्वं ह्यङ्ग वरुण ब्रवीषि पुनर्मघेष्ववद्यानि भूरि ।
(५,११.७ ) मो षु पणींरभ्येतावतो भून् मा त्वा वोचन्न् अराधसं जनासः ॥७॥
(५,११.८ ) मा मा वोचन्न् अराधसं जनासः पुनस्ते पृश्निं जरितर्ददामि ।
(५,११.८ ) स्तोत्रं मे विश्वमा याहि शचीभिरन्तर्विश्वासु मानुषीषु दिक्षु ॥८॥
(५,११.९ ) आ ते स्तोत्राण्युद्यतानि यन्त्वन्तर्विश्वासु मानुषीषु दिक्षु ।
(५,११.९ ) देहि नु मे यन् मे अदत्तो असि युज्यो मे सप्तपदः सखासि ॥९॥
(५,११.१० ) समा नौ बन्धुर्वरुण समा जा वेदाहं तद्यन् नावेषा समा जा ।
(५,११.१० ) ददामि तद्यत्ते अदत्तो अस्मि युज्यस्ते सप्तपदः सखास्मि ॥१०॥
(५,११.११ ) देवो देवाय गृणते वयोधा विप्रो विप्राय स्तुवते सुमेधाः ।
(५,११.११ ) अजीजनो हि वरुण स्वधावन्न् अथर्वाणं पितरं देवबन्धुम् ।
(५,११.११ ) तस्मा उ राधः कृणुहि सुप्रशस्तं सखा नो असि परमं च बन्धुः ॥११॥
(५,१२.१ ) समिद्धो अद्य मनुषो दुरोणे देवो देवान् यजसि जातवेदः ।
(५,१२.१ ) आ च वह मित्रमहश्चिकित्वान् त्वं दूतः कविरसि प्रचेताः ॥१॥
(५,१२.२ ) तनूनपात्पथ ऋतस्य यानान् मध्वा समञ्जन्त्स्वदया सुजिह्व ।
(५,१२.२ ) मन्मानि धीभिरुत यज्ञमृन्धन् देवत्रा च कृणुह्यध्वरं नः ॥२॥
(५,१२.३ ) आजुह्वान ईड्यो बन्द्यश्चा याह्यग्ने वसुभिः सजोषाः ।
(५,१२.३ ) त्वं देवानामसि यह्व होता स एनान् यक्षीषितो यजीयान् ॥३॥
(५,१२.४ ) प्राचीनं बर्हिः प्रदिशा पृथिव्या वस्तोरस्या वृज्यते अग्रे अह्नाम् ।
(५,१२.४ ) व्यु प्रथते वितरं वरीयो देवेभ्यो अदितये स्योनम् ॥४॥
(५,१२.५ ) व्यचस्वतीरुर्विया वि श्रयन्तां पतिभ्यो न जनयः शुम्भमानाः ।
(५,१२.५ ) देवीर्द्वारो बृहतीर्विश्वमिन्वा देवेभ्यो भवत सुप्रायणाः ॥५॥
(५,१२.६ ) आ सुष्वयन्ती यजते उपाके उषासानक्ता सदतां नि योनौ ।
(५,१२.६ ) दिव्ये योषणे बृहती सुरुक्मे अधि श्रियं शुक्रपिशं दधाने ॥६॥
(५,१२.७ ) दैव्या होतारा प्रथमा सुवाचा मिमाना यज्ञं मनुषो यजध्यै ।
(५,१२.७ ) प्रचोदयन्ता विदथेषु कारू प्राचीनं ज्योतिः प्रदिशा दिशन्ता ॥७॥
(५,१२.८ ) आ नो यज्ञं भारती तूयमेत्विडा मनुष्वदिह चेतयन्ती ।
(५,१२.८ ) तिस्रो देवीर्बर्हिरेदं स्योनं सरस्वतीः स्वपसः सदन्ताम् ॥८॥
(५,१२.९ ) य इमे द्यावापृथिवी जनित्री रूपैरपिंशद्भुवनानि विश्वा ।
(५,१२.९ ) तमद्य होतरिषितो यजीयान् देवं त्वष्टारमिह यक्षि विद्वान् ॥९॥
(५,१२.१० ) उपावसृज त्मन्या समञ्जन् देवानां पाथ ऋतुथा हवींषि ।
(५,१२.१० ) वनस्पतिः शमिता देवो अग्निः स्वदन्तु हव्यं मधुना घृतेन ॥१०॥
(५,१२.११ ) सद्यो जातो व्यमिमीत यज्ञमग्निर्देवानामभवत्पुरोगाः ।
(५,१२.११ ) अस्य होतुः प्रशिष्यृतस्य वाचि स्वाहाकृतं हविरदन्तु देवाः ॥११॥
(५,१३.१ ) ददिर्हि मह्यं वरुणो दिवः कविर्वचोभिरुग्रैर्नि रिणामि ते विषम् ।
(५,१३.१ ) खातमखातमुत सक्तमग्रभमिरेव धन्वन् नि जजास ते विषम् ॥१॥
(५,१३.२ ) यत्ते अपोदकं विषं तत्त एतास्वग्रभम् ।
(५,१३.२ ) गृह्णामि ते मध्यममुत्तमं रसमुतावमं भियसा नेशदादु ते ॥२॥
(५,१३.३ ) वृषा मे रवो नभसा न तन्यतुरुग्रेण ते वचसा बाध आदु ते ।
(५,१३.३ ) अहं तमस्य नृभिरग्रभं रसं तमस इव ज्योतिरुदेतु सूर्यः ॥३॥
(५,१३.४ ) चक्षुषा ते चक्षुर्हन्मि विषेण हन्मि ते विषम् ।
(५,१३.४ ) अहे म्रियस्व मा जीवीः प्रत्यगभ्येतु त्वा विषम् ॥४॥
(५,१३.५ ) कैरात पृश्न उपतृण्य बभ्र आ मे शृणुतासिता अलीकाः ।
(५,१३.५ ) मा मे सख्युः स्तामानमपि ष्ठाताश्रावयन्तो नि विषे रमध्वम् ॥५॥
(५,१३.६ ) असितस्य तैमातस्य बभ्रोरपोदकस्य च ।
(५,१३.६ ) सात्रासाहस्याहं मन्योरव ज्यामिव धन्वनो वि मुञ्चामि रथामिव ॥६॥
(५,१३.७ ) आलिगी च विलिगी च पिता च मता च ।
(५,१३.७ ) विद्म वः सर्वतो बन्ध्वरसाः किं करिष्यथ ॥७॥
(५,१३.८ ) उरुगूलाया दुहिता जाता दास्यसिक्न्या ।
(५,१३.८ ) प्रतङ्कं दद्रुषीणां सर्वासामरसं विषम् ॥८॥
(५,१३.९ ) कर्णा श्वावित्तदब्रवीद्गिरेरवचरन्तिका ।
(५,१३.९ ) याः काश्चेमाः खनित्रिमास्तासामरसतमं विषम् ॥९॥
(५,१३.१० ) ताबुवं न ताबुवं न घेत्त्वमसि ताबुवम् ।
(५,१३.१० ) ताबुवेनारसं विषम् ॥१०॥
(५,१३.११ ) तस्तुवं न तस्तुवं न घेत्त्वमसि तस्तुवम् ।
(५,१३.११ ) तस्तुवेनारसं विषम् ॥११॥
(५,१४.१ ) सुपर्णस्त्वान्वविन्दत्सूकरस्त्वाखनन् नसा ।
(५,१४.१ ) दिप्सौषधे त्वं दिप्सन्तमव कृत्याकृतं जहि ॥१॥
(५,१४.२ ) अव जहि यातुधानान् अव कृत्याकृतं जहि ।
(५,१४.२ ) अथो यो अस्मान् दिप्सति तमु त्वं जह्योषधे ॥२॥
(५,१४.३ ) रिश्यस्येव परीशासं परिकृत्य परि त्वचः ।
(५,१४.३ ) कृत्यां कृत्याकृते देवा निष्कमिव प्रति मुञ्चत ॥३॥
(५,१४.४ ) पुनः कृत्यां कृत्याकृते हस्तगृह्य परा णय ।
(५,१४.४ ) समक्षमस्मा आ धेहि यथा कृत्याकृतं हनत्॥४॥
(५,१४.५ ) कृत्याः सन्तु कृत्याकृते शपथः शपथीयते ।
(५,१४.५ ) सुखो रथ इव वर्ततां कृत्या कृत्याकृतं पुनः ॥५॥
(५,१४.६ ) यदि स्त्री यदि वा पुमान् कृत्यां चकार पाप्मने ।
(५,१४.६ ) तामु तस्मै नयामस्यश्वमिवाश्वाभिधान्या ॥६॥
(५,१४.७ ) यदि वासि देवकृता यदि वा पुरुषैः कृता ।
(५,१४.७ ) तां त्वा पुनर्णयामसीन्द्रेण सयुजा वयम् ॥७॥
(५,१४.८ ) अग्ने पृतनाषाट्पृतनाः सहस्व ।
(५,१४.८ ) पुनः कृत्यां कृत्याकृते प्रतिहरणेन हरामसि ॥८॥
(५,१४.९ ) कृतव्यधनि विध्य तं यश्चकार तमिज्जहि ।
(५,१४.९ ) न त्वामचक्रुषे वयं वधाय सं शिशीमहि ॥९॥
(५,१४.१० ) पुत्र इव पितरं गछ स्वज इवाभिष्ठितो दश ।
(५,१४.१० ) बन्धमिवावक्रामी गछ कृत्ये कृत्याकृतं पुनः ॥१०॥
(५,१४.११ ) उदेणीव वारण्यभिस्कन्दं मृगीव ।
(५,१४.११ ) कृत्या कर्तारमृछतु ॥११॥
(५,१४.१२ ) इष्वा ऋजीयः पततु द्यावापृथिवी तं प्रति ।
(५,१४.१२ ) सा तं मृगमिव गृह्णातु कृत्या कृत्याकृतं पुनः ॥१२॥
(५,१४.१३ ) अग्निरिवैतु प्रतिकूलमनुकूलमिवोदकम् ।
(५,१४.१३ ) सुखो रथ इव वर्ततां कृत्या कृत्याकृतं पुनः ॥१३॥
(५,१५.१ ) एका च मे दश च मेऽपवक्तार ओषधे ।
(५,१५.१ ) ऋतजात ऋतावरि मधु मे मधुला करः ॥१॥
(५,१५.२ ) द्वे च मे विंशतिश्च मेऽपवक्तार ओषधे ।
(५,१५.२ ) ऋतजात ऋतावरि मधु मे मधुला करः ॥२॥
(५,१५.३ ) तिस्रश्च मे त्रिंशच्च मेऽपवक्तार ओषधे ।
(५,१५.३ ) ऋतजात ऋतावरि मधु मे मधुला करः ॥३॥
(५,१५.४ ) चतस्रश्च मे चत्वारिंशच्च मेऽपवक्तार ओषधे ।
(५,१५.४ ) ऋतजात ऋतावरि मधु मे मधुला करः ॥४॥
(५,१५.५ ) पञ्च च मे पञ्चाशच्च मेऽपवक्तार ओषधे ।
(५,१५.५ ) ऋतजात ऋतावरि मधु मे मधुला करः ॥५॥
(५,१५.६ ) षट्च मे षष्टिश्च मेऽपवक्तार ओषधे ।
(५,१५.६ ) ऋतजात ऋतावरि मधु मे मधुला करः ॥६॥
(५,१५.७ ) सप्त च मे सप्ततिश्च मेऽपवक्तार ओषधे ।
(५,१५.७ ) ऋतजात ऋतावरि मधु मे मधुला करः ॥७॥
(५,१५.८ ) अष्ट च मेऽशीतिश्च मेऽपवक्तार ओषधे ।
(५,१५.८ ) ऋतजात ऋतावरि मधु मे मधुला करः ॥८॥
(५,१५.९ ) नव च मे नवतिश्च मेऽपवक्तार ओषधे ।
(५,१५.९ ) ऋतजात ऋतावरि मधु मे मधुला करः ॥९॥
(५,१५.१० ) दश च मे शतं च मेऽपवक्तार ओषधे ।
(५,१५.१० ) ऋतजात ऋतावरि मधु मे मधुला करः ॥१०॥
(५,१५.११ ) शतं च मे सहस्रं चापवक्तार ओषधे ।
(५,१५.११ ) ऋतजात ऋतावरि मधु मे मधुला करः ॥११॥
(५,१६.१ ) यद्येकवृषोऽसि सृजारसोऽसि ॥१॥
(५,१६.२ ) यदि द्विवृषोऽसि सृजारसोऽसि ॥२॥
(५,१६.३ ) यदि त्रिवृसोऽसि सृजारसोऽसि ॥३॥
(५,१६.४ ) यदि चतुर्वृषोऽसि सृजारसोऽसि ॥४॥
(५,१६.५ ) यदि पञ्चवृषोऽसि सृजारसोऽसि ॥५॥
(५,१६.६ ) यदि षड्वृषोऽसि सृजारसोऽसि ॥६॥
(५,१६.७ ) यदि सप्तवृषोऽसि सृजारसोऽसि ॥७॥
(५,१६.८ ) यद्यष्टवृषोऽसि सृजारसोऽसि ॥८॥
(५,१६.९ ) यदि नववृषोऽसि सृजारसोऽसि ॥९॥
(५,१६.१० ) यदि दशवृषोऽसि सृजारसोऽसि ॥१०॥
(५,१६.११ ) यद्येकादशोऽसि सोऽपोदकोऽसि ॥११॥
(५,१७.१ ) तेऽवदन् प्रथमा ब्रह्मकिल्बिषेऽकूपारः सलिलो मातरिश्वा ।
(५,१७.१ ) वीडुहरास्तप उग्रं मयोभूरापो देवीः प्रथमजा ऋतस्य ॥१॥
(५,१७.२ ) सोमो राजा प्रथमो ब्रह्मजायां पुनः प्रायछदहृणीयमानः ।
(५,१७.२ ) अन्वर्तिता वरुणो मित्र आसीदग्निर्होता हस्तगृह्या निनाय ॥२॥
(५,१७.३ ) हस्तेनैव ग्राह्य आधिरस्या ब्रह्मजायेति चेदवोचत्।
(५,१७.३ ) न दूताय प्रहेया तस्थ एषा तथा राष्ट्रं गुपितं क्षत्रियस्य ॥३॥
(५,१७.४ ) यामाहुस्तारकैषा विकेशीति दुछुनां ग्राममवपद्यमानाम् ।
(५,१७.४ ) सा ब्रह्मजाया वि दुनोति राष्ट्रं यत्र प्रापादि शश उल्कुषीमान् ॥४॥
(५,१७.५ ) ब्रह्मचारी चरति वेविषद्विषः स देवानां भवत्येकमङ्गम् ।
(५,१७.५ ) तेन जायामन्वविन्दद्बृहस्पतिः सोमेन नीतां जुह्वं न देवाः ॥५॥
(५,१७.६ ) देवा वा एतस्यामवदन्त पूर्वे सप्तऋषयस्तपसा ये निषेदुः ।
(५,१७.६ ) भीमा जाया ब्राह्मणस्यापनीता दुर्धां दधाति परमे व्योमन् ॥६॥
(५,१७.७ ) ये गर्भा अवपद्यन्ते जगद्यच्चापलुप्यते ।
(५,१७.७ ) वीरा ये तृह्यन्ते मिथो ब्रह्मजाया हिनस्ति तान् ॥७॥
(५,१७.८ ) उत यत्पतयो दश स्त्रियाः पूर्वे अब्राह्मणाः ।
(५,१७.८ ) ब्रह्मा चेद्धस्तमग्रहीत्स एव पतिरेकधा ॥८॥
(५,१७.९ ) ब्राह्मण एव पतिर्न राजन्यो न वैश्यः ।
(५,१७.९ ) तत्सूर्यः प्रब्रुवन्न् एति पञ्चभ्यो मानवेभ्यः ॥९॥
(५,१७.१० ) पुनर्वै देवा अददुः पुनर्मनुष्या अददुः ।
(५,१७.१० ) राजानः सत्यं गृह्णाना ब्रह्मजायां पुनर्ददुः ॥१०॥
(५,१७.११ ) पुनर्दाय ब्रह्मजायां कृत्वा देवैर्निकिल्बिषम् ।
(५,१७.११ ) ऊर्जं पृथिव्या भक्त्वोरुगायमुपासते ॥११॥
(५,१७.१२ ) नास्य जाया शतवाही कल्याणी तल्पमा शये ।
(५,१७.१२ ) यस्मिन् राष्ट्रे निरुध्यते ब्रह्मजायाचित्त्या ॥१२॥
(५,१७.१३ ) न विकर्णः पृथुशिरास्तस्मिन् वेश्मनि जायते ।
(५,१७.१३ ) यस्मिन् राष्ट्रे निरुध्यते ब्रह्मजायाचित्त्या ॥१३॥
(५,१७.१४ ) नास्य क्षत्ता निष्कग्रीवः सूनानामेत्यग्रतः ।
(५,१७.१४ ) यस्मिन् राष्ट्रे निरुध्यते ब्रह्मजायाचित्त्या ॥१४॥
(५,१७.१५ ) नास्य श्वेतः कृष्णकर्णो धुरि युक्तो महीयते ।
(५,१७.१५ ) यस्मिन् राष्ट्रे निरुध्यते ब्रह्मजायाचित्त्या ॥१५॥
(५,१७.१६ ) नास्य क्षेत्रे पुष्करिणी नाण्डीकं जायते बिसम् ।
(५,१७.१६ ) यस्मिन् राष्ट्रे निरुध्यते ब्रह्मजायाचित्त्या ॥१६॥
(५,१७.१७ ) नास्मै पृश्निं वि दुहन्ति येऽस्या दोहमुपासते ।
(५,१७.१७ ) यस्मिन् राष्ट्रे निरुध्यते ब्रह्मजायाचित्त्या ॥१७॥
(५,१७.१८ ) नास्य धेनुः कल्याणी नानड्वान्त्सहते धुरम् ।
(५,१७.१८ ) विजानिर्यत्र ब्रह्मणो रात्रिं वसति पापया ॥१८॥
(५,१८.१ ) नैतां ते देवा अददुस्तुभ्यं नृपते अत्तवे ।
(५,१८.१ ) मा ब्राह्मणस्य राजन्य गां जिघत्सो अनाद्याम् ॥१॥
(५,१८.२ ) अक्षद्रुग्धो राजन्यः पाप आत्मपराजितः ।
(५,१८.२ ) स ब्राह्मणस्य गामद्यादद्य जीवानि मा श्वः ॥२॥
(५,१८.३ ) आविष्टिताघविषा पृदाकूरिव चर्मणा ।
(५,१८.३ ) सा ब्राह्मणस्य राजन्य तृष्टैषा गौरनाद्या ॥३॥
(५,१८.४ ) निर्वै क्षत्रं नयति हन्ति वर्चोऽग्निरिवारब्धो वि दुनोति सर्वम् ।
(५,१८.४ ) यो ब्राह्मणं मन्यते अन्नमेव स विषस्य पिबति तैमातस्य ॥४॥
(५,१८.५ ) य एनं हन्ति मृदुं मन्यमानो देवपीयुर्धनकामो न चित्तात्।
(५,१८.५ ) सं तस्येन्द्रो हृदयेऽग्निमिन्धे उभे एनं द्विष्टो नभसी चरन्तम् ॥५॥
(५,१८.६ ) न ब्राह्मणो हिंसितव्योऽग्निः प्रियतनोरिव ।
(५,१८.६ ) सोमो ह्यस्य दायाद इन्द्रो अस्याभिशस्तिपाः ॥६॥
(५,१८.७ ) शतापाष्ठां नि गिरति तां न शक्नोति निःखिदम् ।
(५,१८.७ ) अन्नं यो ब्रह्मणां मल्वः स्वाद्वद्मीति मन्यते ॥७॥
(५,१८.८ ) जिह्वा ज्या भवति कुल्मलं वाङ्नाडीका दन्तास्तपसाभिदिग्धाः ।
(५,१८.८ ) तेभिर्ब्रह्मा विध्यति देवपीयून् हृद्बलैर्धनुर्भिर्देवजूतैः ॥८॥
(५,१८.९ ) तीक्ष्णेषवो ब्राह्मणा हेतिमन्तो यामस्यन्ति शरव्यां न सा मृषा ।
(५,१८.९ ) अनुहाय तपसा मन्युना चोत दुरादव भिन्दन्त्येनम् ॥९॥
(५,१८.१० ) ये सहस्रमराजन्न् आसन् दशशता उत ।
(५,१८.१० ) ते ब्राह्मणस्य गां जग्ध्वा वैतहव्याः पराभवन् ॥१०॥
(५,१८.११ ) गौरेव तान् हन्यमाना वैतहव्यामवातिरत्।
(५,१८.११ ) ये केसरप्राबन्धायाश्चरमाजामपेचिरन् ॥११॥
(५,१८.१२ ) एकशतं ता जनता या भूमिर्व्यधूनुत ।
(५,१८.१२ ) प्रजां हिंसित्वा ब्राह्मणीमसंभव्यं पराभवन् ॥१२॥
(५,१८.१३ ) देवपीयुश्चरति मर्त्येषु गरगीर्णो भवत्यस्थिभूयान् ।
(५,१८.१३ ) यो ब्राह्मणं देवबन्धुं हिनस्ति न स पितृयाणमप्येति लोकम् ॥१३॥
(५,१८.१४ ) अग्निर्वै नः पदवायः सोमो दायाद उच्यते ।
(५,१८.१४ ) हन्ताभिशस्तेन्द्रस्तथा तद्वेधसो विदुः ॥१४॥
(५,१८.१५ ) इषुरिव दिग्धा नृपते पृदाकूरिव गोपते ।
(५,१८.१५ ) सा ब्राह्मणस्येषुर्घोरा तया विध्यति पीयतः ॥१५॥
(५,१९.१ ) अतिमात्रमवर्धन्त नोदिव दिवमस्पृशन् ।
(५,१९.१ ) भृगुं हिंसित्वा सृञ्जया वैतहव्याः पराभवन् ॥१॥
(५,१९.२ ) ये बृहत्सामानमाङ्गिरसमार्पयन् ब्राह्मणं जनाः ।
(५,१९.२ ) पेत्वस्तेषामुभयादमविस्तोकान्यावयत्॥२॥
(५,१९.३ ) ये ब्राह्मणं प्रत्यष्ठीवन् ये वास्मिञ्छुल्कमीषिरे ।
(५,१९.३ ) अस्नस्ते मध्ये कुल्यायाः केशान् खादन्त आसते ॥३॥
(५,१९.४ ) ब्रह्मगवी पच्यमाना यावत्साभि विजङ्गहे ।
(५,१९.४ ) तेजो राष्ट्रस्य निर्हन्ति न वीरो जायते वृषा ॥४॥
(५,१९.५ ) क्रूरमस्या आशसनं तृष्टं पिशितमस्यते ।
(५,१९.५ ) क्षीरं यदस्याः पीयते तद्वै पितृषु किल्बिषम् ॥५॥
(५,१९.६ ) उग्रो राजा मन्यमानो ब्राह्मणं यो जिघत्सति ।
(५,१९.६ ) परा तत्सिच्यते राष्ट्रं ब्राह्मणो यत्र जीयते ॥६॥
(५,१९.७ ) अष्टापदी चतुरक्षी चतुःश्रोत्रा चतुर्हनुः ।
(५,१९.७ ) द्व्यास्या द्विजिह्वा भूत्वा सा राष्ट्रमव धूनुते ब्रह्मज्यस्य ॥७॥
(५,१९.८ ) तद्वै राष्ट्रमा स्रवति नावं भिन्नामिवोदकम् ।
(५,१९.८ ) ब्रह्माणं यत्र हिंसन्ति तद्राष्ट्रं हन्ति दुछुना ॥८॥
(५,१९.९ ) तं वृक्षा अप सेधन्ति छायां नो मोप गा इति ।
(५,१९.९ ) यो ब्राह्मणस्य सद्धनमभि नारद मन्यते ॥९॥
(५,१९.१० ) विषमेतद्देवकृतं राजा वरुणोऽब्रवीत्।
(५,१९.१० ) न ब्राह्मणस्य गां जग्ध्वा रास्त्रे जागार कश्चन ॥१०॥
(५,१९.११ ) नवैव ता नवतयो या भूमिर्व्यधूनुत ।
(५,१९.११ ) प्रजां हिंसित्वा ब्राह्मणीमसंभव्यं पराभवन् ॥११॥
(५,१९.१२ ) यां मृतायानुबध्नन्ति कूद्यं पदयोपनीम् ।
(५,१९.१२ ) तद्वै ब्रह्मज्य ते देवा उपस्तरणमब्रुवन् ॥१२॥
(५,१९.१३ ) अश्रूणि कृपमानस्य यानि जीतस्य वावृतुः ।
(५,१९.१३ ) तं वै ब्रह्मज्य ते देवा अपां भागमधारयन् ॥१३॥
(५,१९.१४ ) येन मृतं स्नपयन्ति श्मश्रूणि येनोन्दते ।
(५,१९.१४ ) तं वै ब्रह्मज्य ते देवा अपां भागमधारयन् ॥१४॥
(५,१९.१५ ) न वर्षं मैत्रावरुणं ब्रह्मज्यमभि वर्षति ।
(५,१९.१५ ) नास्मै समितिः कल्पते न मित्रं नयते वशम् ॥१५॥
(५,२०.१ ) उच्चैर्घोषो दुन्दुभिः सत्वनायन् वानस्पत्यः संभृत उसृइयाभिः ।
(५,२०.१ ) वाचं क्षुणुवानो दमयन्त्सपत्नान्त्सिंह इव जेष्यन्न् अभि तंस्तनीहि ॥१॥
(५,२०.२ ) सिंह इवास्तानीद्द्रुवयो विबद्धोऽभिक्रन्दन्न् ऋषभो वासितामिव ।
(५,२०.२ ) वृषा त्वं वध्रयस्ते सपत्ना ऐन्द्रस्ते शुष्मो अभिमातिषाहः ॥२॥
(५,२०.३ ) वृषेव यूथे सहसा विदानो गव्यन्न् अभि रुव संधनाजित्।
(५,२०.३ ) शुचा विध्य हृदयं परेषां हित्वा ग्रामान् प्रच्युता यन्तु शत्रवः ॥३॥
(५,२०.४ ) संजयन् पृतना ऊर्ध्वमायुर्गृह्या गृह्णानो बहुधा वि चक्ष्व ।
(५,२०.४ ) दैवीं वाचं दुन्दुभ आ गुरस्व वेधाः शत्रूणामुप भरस्व वेदः ॥४॥
(५,२०.५ ) दुन्दुभेर्वाचं प्रयतां वदन्तीमाशृण्वती नाथिता घोषबुद्धा ।
(५,२०.५ ) नारी पुत्रं धावतु हस्तगृह्यामित्री भीता समरे वधानाम् ॥५॥
(५,२०.६ ) पूर्वो दुन्दुभे प्र वदासि वाचं भूम्याः पृष्ठे वद रोचमानः ।
(५,२०.६ ) अमित्रसेनामभिजञ्जभानो द्युमद्वद दुन्दुभे सूनृतावत्॥६॥
(५,२०.७ ) अन्तरेमे नभसी घोषो अस्तु पृथक्ते ध्वनयो यन्तु शीभम् ।
(५,२०.७ ) अभि क्रन्द स्तनयोत्पिपानः श्लोककृन् मित्रतूर्याय स्वर्धी ॥७॥
(५,२०.८ ) धीभिः कृतः प्र वदाति वाचमुद्धर्षय सत्वनामायुधानि ।
(५,२०.८ ) इन्द्रमेदी सत्वनो नि ह्वयस्व मित्रैरमित्रामव जङ्घनीहि ॥८॥
(५,२०.९ ) संक्रन्दनः प्रवदो धृष्णुषेणः प्रवेदकृद्बहुधा ग्रामघोषी ।
(५,२०.९ ) श्रियो वन्वनो वयुनानि विद्वान् कीर्तिं बहुभ्यो वि हर द्विराजे ॥९॥
(५,२०.१० ) श्रेयःकेतो वसुजित्सहीयान्त्संग्रामजित्संशितो ब्रह्मणासि ।
(५,२०.१० ) अंशून् इव ग्रावाधिषवणे अद्रिर्गव्यन् दुन्दुभेऽधि नृत्य वेदः ॥१०॥
(५,२०.११ ) शत्रूषाण्नीषादभिमातिषाहो गवेषणः सहमान उद्भित्।
(५,२०.११ ) वाग्वीव मन्त्रं प्र भरस्व वाचं सांग्रामजित्यायेषमुद्वदेह ॥११॥
(५,२०.१२ ) अच्युतच्युत्समदो गमिष्ठो मृधो जेता पुरएतायोध्यः ।
(५,२०.१२ ) इन्द्रेण गुप्तो विदथा निचिक्यद्धृद्द्योतनो द्विषतां याहि शीभम् ॥१२॥
(५,२१.१ ) विहृदयं वैमनस्यं वदामित्रेषु दुन्दुभे ।
(५,२१.१ ) विद्वेषं कश्मशं भयममित्रेषु नि दध्मस्यव एनान् दुन्दुभे जहि ॥१॥
(५,२१.२ ) उद्वेपमाना मनसा चक्षुषा हृदयेन च ।
(५,२१.२ ) धावन्तु बिभ्यतोऽमित्राः प्रत्रासेनाज्ये हुते ॥२॥
(५,२१.३ ) वानस्पत्यः संभृत उस्रियाभिर्विश्वगोत्र्यः ।
(५,२१.३ ) प्रत्रासममित्रेभ्यो वदाज्येनाभिघारितः ॥३॥
(५,२१.४ ) यथा मृगाः संविजन्त आरण्याः पुरुषादधि ।
(५,२१.४ ) एव त्वं दुन्दुभेऽमित्रान् अभि क्रन्द प्र त्रासयाथो चित्तानि मोहय ॥४॥
(५,२१.५ ) यथा वृकादजावयो धावन्ति बहु बिभ्यतीः ।
(५,२१.५ ) एव त्वं दुन्दुभेऽमित्रान् अभि क्रन्द प्र त्रासयाथो चित्तानि मोहय ॥५॥
(५,२१.६ ) यथा श्येनात्पतत्रिणः संविजन्ते अहर्दिवि सिंहस्य स्तनथोर्यथा ।
(५,२१.६ ) एव त्वं दुन्दुभेऽमित्रान् अभि क्रन्द प्र त्रासयाथो चित्तानि मोहय ॥६॥
(५,२१.७ ) परामित्रान् दुन्दुभिना हरिणस्याजिनेन च ।
(५,२१.७ ) सर्वे देवा अतित्रसन् ये संग्रामस्येषते ॥७॥
(५,२१.८ ) यैरिन्द्रः प्रक्रीडते पद्घोषैश्छायया सह ।
(५,२१.८ ) तैरमित्रास्त्रसन्तु नोऽमी ये यन्त्यनीकशः ॥८॥
(५,२१.९ ) ज्याघोषा दुन्दुभयोऽभि क्रोशन्तु या दिशः ।
(५,२१.९ ) सेनाः पराजिता यतीरमित्राणामनीकशः ॥९॥
(५,२१.१० ) आदित्य चक्षुरा दत्स्व मरीचयोऽनु धावत ।
(५,२१.१० ) पत्सङ्गिनीरा सजन्तु विगते बाहुवीर्ये ॥१०॥
(५,२१.११ ) यूयमुग्रा मरुतः पृश्निमातर इन्द्रेण युजा प्र मृनीत शत्रून् ।
(५,२१.११ ) सोमो राजा वरुणो राजा महादेव उत मृत्युरिन्द्रः ॥११॥
(५,२१.१२ ) एता देवसेनाः सूर्यकेतवः सचेतसः ।
(५,२१.१२ ) अमित्रान् नो जयन्तु स्वाहा ॥१२॥
(५,२२.१ ) अग्निस्तक्मानमप बाधतामितः सोमो ग्रावा वरुणः पूतदक्षाः ।
(५,२२.१ ) वेदिर्बर्हिः समिधः शोशुचाना अप द्वेषांस्यमुया भवन्तु ॥१॥
(५,२२.२ ) अयं यो विश्वान् हरितान् कृणोष्युच्छोचयन्न् अग्निरिवाभिदुन्वन् ।
(५,२२.२ ) अधा हि तक्मन्न् अरसो हि भूया अधा न्यङ्ङधरान् वा परेहि ॥२॥
(५,२२.३ ) यः परुषः पारुषेयोऽवध्वंस इवारुणः ।
(५,२२.३ ) तक्मानं विश्वधावीर्याधराञ्चं परा सुवा ॥३॥
(५,२२.४ ) अधराञ्चं प्र हिणोमि नमः कृत्वा तक्मने ।
(५,२२.४ ) शकम्भरस्य मुष्टिहा पुनरेतु महावृषान् ॥४॥
(५,२२.५ ) ओको अस्य मूजवन्त ओको अस्य महावृषाः ।
(५,२२.५ ) यावज्जातस्तक्मंस्तावान् असि बल्हिकेषु न्योचरः ॥५॥
(५,२२.६ ) तक्मन् व्याल वि गद व्यङ्ग भूरि यावय ।
(५,२२.६ ) दासीं निष्टक्वरीमिछ तां वज्रेण समर्पय ॥६॥
(५,२२.७ ) तक्मन् मूजवतो गछ बल्हिकान् वा परस्तराम् ।
(५,२२.७ ) शूद्रामिछ प्रफर्व्यं तां तक्मन् वीव धूनुहि ॥७॥
(५,२२.८ ) महावृषान् मूजवतो बन्ध्वद्धि परेत्य ।
(५,२२.८ ) प्रैतानि तक्मने ब्रूमो अन्यक्षेत्राणि वा इमा ॥८॥
(५,२२.९ ) अन्यक्षेत्रे न रमसे वशी सन् मृडयासि नः ।
(५,२२.९ ) अभूदु प्रार्थस्तक्मा स गमिष्यति बल्हिकान् ॥९॥
(५,२२.१० ) यत्त्वं शीतोऽथो रूरः सह कासावेपयः ।
(५,२२.१० ) भीमास्ते तक्मन् हेतयस्ताभिः स्म परि वृङ्ग्धि नः ॥१०॥
(५,२२.११ ) मा स्मैतान्त्सखीन् कुरुथा बलासं कासमुद्युगम् ।
(५,२२.११ ) मा स्मातोऽर्वाङैः पुनस्तत्त्वा तक्मन्न् उप ब्रुवे ॥११॥
(५,२२.१२ ) तक्मन् भ्रात्रा बलासेन स्वस्रा कासिकया सह ।
(५,२२.१२ ) पाप्मा भ्रातृव्येण सह गछामुमरणं जनम् ॥१२॥
(५,२२.१३ ) तृतीयकं वितृतीयं सदन्दिमुत शारदम् ।
(५,२२.१३ ) तक्मानं शीतं रूरं ग्रैष्मं नाशय वार्षिकम् ॥१३॥
(५,२२.१४ ) गन्धारिभ्यो मूजवद्भ्योऽङ्गेभ्यो मगधेभ्यः ।
(५,२२.१४ ) प्रैष्यन् जनमिव शेवधिं तक्मानं परि दद्मसि ॥१४॥
(५,२३.१ ) ओते मे द्यावापृथिवी ओता देवी सरस्वती ।
(५,२३.१ ) ओतौ म इन्द्रश्चाग्निश्च क्रिमिं जम्भयतामिति ॥१॥
(५,२३.२ ) अस्येन्द्र कुमारस्य क्रिमीन् धनपते जहि ।
(५,२३.२ ) हता विश्वा अरातय उग्रेण वचसा मम ॥२॥
(५,२३.३ ) यो अक्ष्यौ परिसर्पति यो नासे परिसर्पति ।
(५,२३.३ ) दतां यो मध्यं गछति तं क्रिमिं जम्भयामसि ॥३॥
(५,२३.४ ) सरूपौ द्वौ विरूपौ द्वौ कृष्णौ द्वौ रोहितौ द्वौ ।
(५,२३.४ ) बभ्रुश्च बभ्रुकर्णश्च गृध्रः कोकश्च ते हताः ॥४॥
(५,२३.५ ) ये क्रिमयः शितिकक्षा ये कृष्णाः शितिबाहवः ।
(५,२३.५ ) ये के च विश्वरूपास्तान् क्रिमीन् जम्भयामसि ॥५॥
(५,२३.६ ) उत्पुरस्तात्सूर्य एति विश्वदृष्टो अदृष्टहा ।
(५,२३.६ ) दृष्टांश्च घ्नन्न् अदृष्टांश्च सर्वांश्च प्रमृणन् क्रिमीन् ॥६॥
(५,२३.७ ) येवाषासः कष्कषास एजत्काः शिपवित्नुकाः ।
(५,२३.७ ) दृष्टश्च हन्यतां क्रिमिरुतादृष्टश्च हन्यताम् ॥७॥
(५,२३.८ ) हतो येवाषः क्रिमीणां हतो नदनिमोत ।
(५,२३.८ ) सर्वान् नि मष्मषाकरं दृषदा खल्वामिव ॥८॥
(५,२३.९ ) त्रिशीर्षाणं त्रिककुदं क्रिमिं सारङ्गमर्जुनम् ।
(५,२३.९ ) शृणाम्यस्य पृष्टीरपि वृश्चामि यच्छिरः ॥९॥
(५,२३.१० ) अत्रिवद्वः क्रिमयो हन्मि कण्ववज्जमदग्निवत्।
(५,२३.१० ) अगस्त्यस्य ब्रह्मणा सं पिनष्म्यहं क्रिमीन् ॥१०॥
(५,२३.११ ) हतो राजा क्रिमीणामुतैषां स्थपतिर्हतः ।
(५,२३.११ ) हतो हतमाता क्रिमिर्हतभ्राता हतस्वसा ॥११॥
(५,२३.१२ ) हतासो अस्य वेशसो हतासः परिवेशसः ।
(५,२३.१२ ) अथो ये क्षुल्लका इव सर्वे ते क्रिमयो हताः ॥१२॥
(५,२३.१३ ) सर्वेषां च क्रिमीणां सर्वासां च क्रिमीनाम् ।
(५,२३.१३ ) भिनद्म्यश्मना शिरो दहाम्यग्निना मुखम् ॥१३॥
(५,२४.१ ) सविता प्रसवानामधिपतिः स मावतु ।
(५,२४.१ ) अस्मिन् ब्रह्मण्यस्मिन् कर्मण्यस्यां पुरोधायामस्यां प्रतिष्ठायामस्याम् ।
(५,२४.१ ) चित्त्यामस्यामाकूत्यामस्यामाशिष्यस्यां देवहूत्यां स्वाहा ॥१॥
(५,२४.२ ) अग्निर्वनस्पतीनामधिपतिः स मावतु ।
(५,२४.२ ) अस्मिन् ब्रह्मण्यस्मिन् कर्मण्यस्यां पुरोधायामस्यां प्रतिष्ठायामस्याम् ।
(५,२४.२ ) चित्त्यामस्यामाकूत्यामस्यामाशिष्यस्यां देवहूत्यां स्वाहा ॥२॥
(५,२४.३ ) द्यावापृथिवी दातॄणामधिपतिः स मावतु ।
(५,२४.३ ) अस्मिन् ब्रह्मण्यस्मिन् कर्मण्यस्यां पुरोधायामस्यां प्रतिष्ठायामस्याम् ।
(५,२४.३ ) चित्त्यामस्यामाकूत्यामस्यामाशिष्यस्यां देवहूत्यां स्वाहा ॥३॥
(५,२४.४ ) वरुणोऽपामधिपतिः स मावतु ।
(५,२४.४ ) अस्मिन् ब्रह्मण्यस्मिन् कर्मण्यस्यां पुरोधायामस्यां प्रतिष्ठायामस्याम् ।
(५,२४.४ ) चित्त्यामस्यामाकूत्यामस्यामाशिष्यस्यां देवहूत्यां स्वाहा ॥४॥
(५,२४.५ ) मित्रावरुणौ वृष्ट्याधिपती तौ मावताम् ।
(५,२४.५ ) अस्मिन् ब्रह्मण्यस्मिन् कर्मण्यस्यां पुरोधायामस्यां प्रतिष्ठायामस्याम् ।
(५,२४.५ ) चित्त्यामस्यामाकूत्यामस्यामाशिष्यस्यां देवहूत्यां स्वाहा ॥५॥
(५,२४.६ ) मरुतः पर्वतानामधिपतयस्ते मावन्तु ।
(५,२४.६ ) अस्मिन् ब्रह्मण्यस्मिन् कर्मण्यस्यां पुरोधायामस्यां प्रतिष्ठायामस्याम् ।
(५,२४.६ ) चित्त्यामस्यामाकूत्यामस्यामाशिष्यस्यां देवहूत्यां स्वाहा ॥६॥
(५,२४.७ ) सोमो वीरुधामधिपतिः स मावतु ।
(५,२४.७ ) अस्मिन् ब्रह्मण्यस्मिन् कर्मण्यस्यां पुरोधायामस्यां प्रतिष्ठायामस्याम् ।
(५,२४.७ ) चित्त्यामस्यामाकूत्यामस्यामाशिष्यस्यां देवहूत्यां स्वाहा ॥७॥
(५,२४.८ ) वायुरन्तरिक्षस्याधिपतिः स मावतु ।
(५,२४.८ ) अस्मिन् ब्रह्मण्यस्मिन् कर्मण्यस्यां पुरोधायामस्यां प्रतिष्ठायामस्याम् ।
(५,२४.८ ) चित्त्यामस्यामाकूत्यामस्यामाशिष्यस्यां देवहूत्यां स्वाहा ॥८॥
(५,२४.९ ) सूर्यश्चक्षुषामधिपतिः स मावतु ।
(५,२४.९ ) अस्मिन् ब्रह्मण्यस्मिन् कर्मण्यस्यां पुरोधायामस्यां प्रतिष्ठायामस्याम् ।
(५,२४.९ ) चित्त्यामस्यामाकूत्यामस्यामाशिष्यस्यां देवहूत्यां स्वाहा ॥९॥
(५,२४.१० ) चन्द्रमा नक्षत्राणामधिपतिः स मावतु ।
(५,२४.१० ) अस्मिन् ब्रह्मण्यस्मिन् कर्मण्यस्यां पुरोधायामस्यां प्रतिष्ठायामस्याम् ।
(५,२४.१० ) चित्त्यामस्यामाकूत्यामस्यामाशिष्यस्यां देवहूत्यां स्वाहा ॥१०॥
(५,२४.११ ) इन्द्रो दिवोऽधिपतिः स मावतु ।
(५,२४.११ ) अस्मिन् ब्रह्मण्यस्मिन् कर्मण्यस्यां पुरोधायामस्यां प्रतिष्ठायामस्याम् ।
(५,२४.११ ) चित्त्यामस्यामाकूत्यामस्यामाशिष्यस्यां देवहूत्यां स्वाहा ॥११॥
(५,२४.१२ ) मरुतां पिता पशूनामधिपतिः स मावतु ।
(५,२४.१२ ) अस्मिन् ब्रह्मण्यस्मिन् कर्मण्यस्यां पुरोधायामस्यां प्रतिष्ठायामस्याम् ।
(५,२४.१२ ) चित्त्यामस्यामाकूत्यामस्यामाशिष्यस्यां देवहूत्यां स्वाहा ॥१२॥
(५,२४.१३ ) मृत्युः प्रजानामधिपतिः स मावतु ।
(५,२४.१३ ) अस्मिन् ब्रह्मण्यस्मिन् कर्मण्यस्यां पुरोधायामस्यां प्रतिष्ठायामस्याम् ।
(५,२४.१३ ) चित्त्यामस्यामाकूत्यामस्यामाशिष्यस्यां देवहूत्यां स्वाहा ॥१३॥
(५,२४.१४ ) यमः पितॄणामधिपतिः स मावतु ।
(५,२४.१४ ) अस्मिन् ब्रह्मण्यस्मिन् कर्मण्यस्यां पुरोधायामस्यां प्रतिष्ठायामस्याम् ।
(५,२४.१४ ) चित्त्यामस्यामाकूत्यामस्यामाशिष्यस्यां देवहूत्यां स्वाहा ॥१४॥
(५,२४.१५ ) पितरः परे ते मावन्तु ।
(५,२४.१५ ) अस्मिन् ब्रह्मण्यस्मिन् कर्मण्यस्यां पुरोधायामस्यां प्रतिष्ठायामस्याम् ।
(५,२४.१५ ) चित्त्यामस्यामाकूत्यामस्यामाशिष्यस्यां देवहूत्यां स्वाहा ॥१५॥
(५,२४.१६ ) तता अवरे ते मावन्तु ।
(५,२४.१६ ) अस्मिन् ब्रह्मण्यस्मिन् कर्मण्यस्यां पुरोधायामस्यां प्रतिस्ठायामस्याम् ।
(५,२४.१६ ) चित्त्यामस्यामाकूत्यामस्यामाशिष्यस्यां देवहूत्यां स्वाहा ॥१६॥
(५,२४.१७ ) ततस्ततामहास्ते मावन्तु ।
(५,२४.१७ ) अस्मिन् ब्रह्मण्यस्मिन् कर्मण्यस्यां पुरोधायामस्यां प्रतिष्ठायामस्याम् ।
(५,२४.१७ ) चित्त्यामस्यामाकूत्यामस्यामाशिष्यस्यां देवहूत्यां स्वाहा ॥१७॥
(५,२५.१ ) पर्वताद्दिवो योनेरङ्गादङ्गात्समाभृतम् ।
(५,२५.१ ) शेपो गर्भस्य रेतोधाः सरौ पर्णमिवा दधत्॥१॥
(५,२५.२ ) यथेयं पृथिवी मही भूतानां गर्भमादधे ।
(५,२५.२ ) एवा दधामि ते गर्भं तस्मै त्वामवसे हुवे ॥२॥
(५,२५.३ ) गर्भं धेहि सिनीवालि गर्भं धेहि सरस्वति ।
(५,२५.३ ) गर्भं ते अश्विनोभा धत्तां पुष्करस्रजा ॥३॥
(५,२५.४ ) गर्भं ते मित्रावरुणौ गर्भं देवो बृहस्पतिः ।
(५,२५.४ ) गर्भं त इन्द्रश्चाग्निश्च गर्भं धाता दधातु ते ॥४॥
(५,२५.५ ) विष्णुर्योनिं कल्पयतु त्वष्टा रूपाणि पिंशतु ।
(५,२५.५ ) आ सिञ्चतु प्रजापतिर्धाता गर्भं दधातु ते ॥५॥
(५,२५.६ ) यद्वेद राजा वरुणो यद्वा देवी सरस्वती ।
(५,२५.६ ) यदिन्द्रो वृत्रहा वेद तद्गर्भकरणं पिब ॥६॥
(५,२५.७ ) गर्भो अस्योषधीनां गर्भो वनस्पतीनाम् ।
(५,२५.७ ) गर्भो विश्वस्य भूतस्य सो अग्ने गर्भमेह धाः ॥७॥
(५,२५.८ ) अधि स्कन्द वीरयस्व गर्भमा धेहि योन्याम् ।
(५,२५.८ ) वृषासि वृष्ण्यावन् प्रजायै त्वा नयामसि ॥८॥
(५,२५.९ ) वि जिहीष्व बार्हत्सामे गर्भस्ते योनिमा शयाम् ।
(५,२५.९ ) अदुष्टे देवाः पुत्रं सोमपा उभयाविनम् ॥९॥
(५,२५.१० ) धातः श्रेष्ठेन रूपेणास्या नार्या गवीन्योः ।
(५,२५.१० ) पुमांसं पुत्रमा धेहि दशमे मासि सूतवे ॥१०॥
(५,२५.११ ) त्वष्टः श्रेष्ठेन रूपेणास्या नार्या गवीन्योः ।
(५,२५.११ ) पुमांसं पुत्रमा धेहि दशमे मासि सूतवे ॥११॥
(५,२५.१२ ) सवितः श्रेष्ठेन रूपेणास्या नार्या गवीन्योः ।
(५,२५.१२ ) पुमांसं पुत्रमा धेहि दशमे मासि सूतवे ॥१२॥
(५,२५.१३ ) प्रजापते श्रेष्ठेन रूपेणास्या नार्या गवीन्योः ।
(५,२५.१३ ) पुमांसं पुत्रमा धेहि दशमे मासि सूतवे ॥१३॥
(५,२६.१ ) यजूंषि यज्ञे समिधः स्वाहाग्निः प्रविद्वान् इह वो युनक्तु ॥१॥
(५,२६.२ ) युनक्तु देवः सविता प्रजानन्न् अस्मिन् यज्ञे महिषः स्वाहा ॥२॥
(५,२६.३ ) इन्द्र उक्थामदान्यस्मिन् यज्ञे प्रविद्वान् युनक्तु सुयुजः स्वाहा ॥३॥
(५,२६.४ ) प्रैषा यज्ञे निविदः स्वाहा शिष्टाः पत्नीभिर्वहतेह युक्ताः ॥४॥
(५,२६.५ ) छन्दांसि यज्ञे मरुतः स्वाहा मातेव पुत्रं पिपृतेह युक्ताः ॥५॥
(५,२६.६ ) एयमगन् बर्हिषा प्रोक्षणीभिर्यज्ञं तन्वानादितिः स्वाहा ॥६॥
(५,२६.७ ) विष्णुर्युनक्तु बहुधा तपांस्यस्मिन् यज्ञे सुयुजः स्वाहा ॥७॥
(५,२६.८ ) त्वष्टा युनक्तु बहुधा नु रूपा अस्मिन् यज्ञे युनक्तु सुयुजः स्वाहा ॥८॥
(५,२६.९ ) भगो युनक्त्वाशिषो न्वस्मा अस्मिन् यज्ञे प्रविद्वान् युनक्तु सुयुजः स्वाहा ॥९॥
(५,२६.१० ) सोमो युनक्तु बहुधा पयांस्यस्मिन् यज्ञे सुयुजः स्वाहा ॥१०॥
(५,२६.११ ) इन्द्रो युनक्तु बहुधा पयांस्यस्मिन् यज्ञे सुयुजः स्वाहा ॥११॥
(५,२६.१२ ) अश्विना ब्रह्मणा यातमर्वाञ्चौ वषट्कारेण यज्ञं वर्धयन्तौ ।
(५,२६.१२ ) बृहस्पते ब्रह्मणा याह्यर्वाङ्यज्ञो अयं स्वरिदं यजमानाय स्वाहा ॥१२॥
(५,२७.१ ) ऊर्ध्वा अस्य समिधो भवन्त्यूर्ध्वा शुक्रा शोचीष्यग्नेः ।
(५,२७.१ ) द्युमत्तमा सुप्रतीकः ससूनुस्तनूनपादसुरो भूरिपाणिः ॥१॥
(५,२७.२ ) देवो देवेषु देवः पथो अनक्ति मध्वा घृतेन ॥२॥
(५,२७.३ ) मध्वा यज्ञं नक्षति प्रैणानो नराशंसो अग्निः सुकृद्देवः सविता विश्ववारः ॥३॥
(५,२७.४ ) अछायमेति शवसा घृता चिदीदानो वह्निर्नमसा ॥४॥
(५,२७.५ ) अग्निः स्रुचो अध्वरेषु प्रयक्षु स यक्षदस्य महिमानमग्नेः ॥५॥
(५,२७.६ ) तरी मन्द्रासु प्रयक्षु वसवश्चातिष्ठन् वसुधातरश्च ॥६॥
(५,२७.७ ) द्वारो देवीरन्वस्य विश्वे व्रतं रक्षन्ति विश्वहा ॥७॥
(५,२७.८ ) उरुव्यचसाग्नेर्धाम्ना पत्यमाने ।
(५,२७.८ ) आ सुष्वयन्ती यजते उपाके उषासानक्तेमं यज्ञमवतामध्वरं नः ॥८॥
(५,२७.९ ) दैवा होतार ऊर्ध्वमध्वरं नोऽग्नेर्जिह्वयाभि गृनत गृनता नः स्विष्टये ।
(५,२७.९ ) तिस्रो देवीर्बर्हिरेदं सदन्तामिडा सरस्वती मही भारती गृणाना ॥९॥
(५,२७.१० ) तन् नस्तुरीपमद्भुतं पुरुक्षु ।
(५,२७.१० ) देव त्वष्टा रायस्पोषं वि ष्य नाभिमस्य ॥१०॥
(५,२७.११ ) वनस्पतेऽव सृजा रराणः ।
(५,२७.११ ) त्मना देवेभ्यो अग्निर्हव्यं शमिता स्वदयतु ॥११॥
(५,२७.१२ ) अग्ने स्वाहा कृणुहि जातवेदः ।
(५,२७.१२ ) इन्द्राय यज्ञं विश्वे देवा हविरिदं जुषन्ताम् ॥१२॥
(५,२८.१ ) नव प्राणान् नवभिः सं मिमीते दीर्घायुत्वाय शतशारदाय ।
(५,२८.१ ) हरिते त्रीणि रजते त्रीण्ययसि त्रीणि तपसाविष्टितानि ॥१॥
(५,२८.२ ) अग्निः सूर्यश्चन्द्रमा भूमिरापो द्यौरन्तरिक्षं प्रदिशो दिशश्च ।
(५,२८.२ ) आर्तवा ऋतुभिः संविदाना अनेन मा त्रिवृता पारयन्तु ॥२॥
(५,२८.३ ) त्रयः पोषास्त्रिवृति श्रयन्तामनक्तु पूषा पयसा घृतेन ।
(५,२८.३ ) अन्नस्य भूमा पुरुषस्य भूमा भूमा पशूनां त इह श्रयन्ताम् ॥३॥
(५,२८.४ ) इममादित्या वसुना समुक्षतेममग्ने वर्धय ववृधानः ।
(५,२८.४ ) इममिन्द्र सं सृज वीर्येणास्मिन् त्रिवृच्छ्रयतां पोषयिष्णु ॥४॥
(५,२८.५ ) भूमिष्ट्वा पातु हरितेन विश्वभृदग्निः पिपर्त्वयसा सजोषाः ।
(५,२८.५ ) वीरुद्भिष्टे अर्जुनं संविदानं दक्षं दधातु सुमनस्यमानम् ॥५॥
(५,२८.६ ) त्रेधा जातं जन्मनेदं हिरण्यमग्नेरेकं प्रियतमं बभूव सोमस्यैकं हिंसितस्य परापतत्।
(५,२८.६ ) अपामेकं वेधसां रेत आहुस्तत्ते हिरण्यं त्रिवृदस्त्वायुषे ॥६॥
(५,२८.७ ) त्र्यायुषं जमदग्नेः कश्यपस्य त्र्यायुषम् ।
(५,२८.७ ) त्रेधामृतस्य चक्षणं त्रीण्यायूंषि तेऽकरम् ॥७॥
(५,२८.८ ) त्रयः सुपर्णास्त्रिवृता यदायन्न् एकाक्षरमभिसंभूय शक्राः ।
(५,२८.८ ) प्रत्यौहन् मृत्युममृतेन साकमन्तर्दधाना दुरितानि विश्वा ॥८॥
(५,२८.९ ) दिवस्त्वा पातु हरितं मध्यात्त्वा पात्वर्जुनम् ।
(५,२८.९ ) भूम्या अयस्मयं पातु प्रागाद्देवपुरा अयम् ॥९॥
(५,२८.१० ) इमास्तिस्रो देवपुरास्तास्त्वा रक्षन्तु सर्वतः ।
(५,२८.१० ) तास्त्वं बिभ्रद्वर्चस्व्युत्तरो द्विषतां भव ॥१०॥
(५,२८.११ ) पुरं देवानाममृतं हिरण्यं य आबेधे प्रथमो देवो अग्रे ।
(५,२८.११ ) तस्मै नमो दश प्राचीः कृणोम्यनु मन्यतां त्रिवृदाबधे मे ॥११॥
(५,२८.१२ ) आ त्वा चृतत्वर्यमा पूषा बृहस्पतिः ।
(५,२८.१२ ) अहर्जातस्य यन् नाम तेन त्वाति चृतामसि ॥१२॥
(५,२८.१३ ) ऋतुभिष्ट्वार्तवैरायुषे वर्चसे त्वा ।
(५,२८.१३ ) संवत्सरस्य तेजसा तेन संहनु कृण्मसि ॥१३॥
(५,२८.१४ ) घृतादुल्लुप्तं मधुना समक्तं भूमिदृंहमच्युतं पारयिष्णु ।
(५,२८.१४ ) भिन्दत्सपत्नान् अधरांश्च कृण्वदा मा रोह महते सौभगाय ॥१४॥
(५,२९.१ ) पुरस्ताद्युक्तो वह जातवेदोऽग्ने विद्धि क्रियमाणं यथेदम् ।
(५,२९.१ ) त्वं भिषग्भेषजस्यासि कर्ता त्वया गामश्वं पुरुषं सनेम ॥१॥
(५,२९.२ ) तथा तदग्ने कृणु जातवेदो विश्वेभिर्देवैः सह संविदानः ।
(५,२९.२ ) यो नो दिदेव यतमो जघास यथा सो अस्य परिधिष्पताति ॥२॥
(५,२९.३ ) यथा सो अस्य परिधिष्पताति तथा तदग्ने कृणु जातवेदः ।
(५,२९.३ ) विश्वेभिर्देवैर्सह संविदानः ॥३॥
(५,२९.४ ) अक्ष्यौ नि विध्य हृदयं नि विध्य जिह्वां नि तृन्द्धि प्र दतो मृणीहि ।
(५,२९.४ ) पिशाचो अस्य यतमो जघासाग्ने यविष्ठ प्रति शृणीहि ॥४॥
(५,२९.५ ) यदस्य हृतं विहृतं यत्पराभृतमात्मनो जग्धं यतमत्पिशाचैः ।
(५,२९.५ ) तदग्ने विद्वान् पुनरा भर त्वं शरीरे मांसमसुमेरयामः ॥५॥
(५,२९.६ ) आमे सुपक्वे शबले विपक्वे यो मा पिशाचो अशने ददम्भ ।
(५,२९.६ ) तदात्मना प्रजया पिशाचा वि यातयन्तामगदोऽयमस्तु ॥६॥
(५,२९.७ ) क्षिरे मा मन्थे यतमो ददम्भाकृष्टपच्ये अशने धान्ये यः ।
(५,२९.७ ) तदात्मना प्रजया पिशाचा वि यातयन्तामगदोऽयमस्तु ॥७॥
(५,२९.८ ) अपां मा पाने यतमो ददम्भ क्रव्याद्यातूनां शयने शयानम् ।
(५,२९.८ ) तदात्मना प्रजया पिशाचा वि यातयन्तामगदोऽयमस्तु ॥८॥
(५,२९.९ ) दिवा मा नक्तं यतमो ददम्भ क्रव्याद्यातूनां शयने शयानम् ।
(५,२९.९ ) तदात्मना प्रजया पिशाचा वि यातयन्तामगदोऽयमस्तु ॥९॥
(५,२९.१० ) क्रव्यादमग्ने रुधिरं पिशाचं मनोहनं जहि जातवेदः ।
(५,२९.१० ) तमिन्द्रो वाजी वज्रेण हन्तु छिनत्तु सोमः शिरो अस्य धृष्णुः ॥१०॥
(५,२९.११ ) सनादग्ने मृणसि यातुधानान् न त्वा रक्षांसि पृतनासु जिग्युः ।
(५,२९.११ ) सहमूरान् अनु दह क्रव्यादो मा ते हेत्या मुक्षत दैव्यायाः ॥११॥
(५,२९.१२ ) समाहर जातवेदो यद्धृतं यत्पराभृतम् ।
(५,२९.१२ ) गात्राण्यस्य वर्धन्तामंशुरिवा प्यायतामयम् ॥१२॥
(५,२९.१३ ) सोमस्येव जातवेदो अंशुरा प्यायतामयम् ।
(५,२९.१३ ) अग्ने विरप्शिनं मेध्यमयक्ष्मं कृणु जीवतु ॥१३॥
(५,२९.१४ ) एतास्ते अग्ने समिधः पिशाचजम्भनीः ।
(५,२९.१४ ) तास्त्वं जुषस्व प्रति चैना गृहाण जातवेदः ॥१४॥
(५,२९.१५ ) तार्ष्टाघीरग्ने समिधः प्रति गृह्णाह्यर्चिषा ।
(५,२९.१५ ) जहातु क्रव्याद्रूपं यो अस्य मांसं जिहीर्षति ॥१५॥
(५,३०.१ ) आवतस्त आवतः परावतस्त आवतः ।
(५,३०.१ ) इहैव भव मा नु गा मा पूर्वान् अनु गाः पितॄन् असुं बध्नामि ते दृढम् ॥१॥
(५,३०.२ ) यत्त्वाभिचेरुः पुरुषः स्वो यदरणो जनः ।
(५,३०.२ ) उन्मोचनप्रमोचने उभे वाचा वदामि ते ॥२॥
(५,३०.३ ) यद्दुद्रोहिथ शेपिषे स्त्रियै पुंसे अचित्त्या ।
(५,३०.३ ) उन्मोचनप्रमोचने उभे वाचा वदामि ते ॥३॥
(५,३०.४ ) यतेनसो मातृकृताच्छेषे पितृकृताच्च यत्।
(५,३०.४ ) उन्मोचनप्रमोचने उभे वाचा वदामि ते ॥४॥
(५,३०.५ ) यत्ते माता यत्ते पिता जमिर्भ्राता च सर्जतः ।
(५,३०.५ ) प्रत्यक्सेवस्व भेषजं जरदष्टिं कृणोमि त्वा ॥५॥
(५,३०.६ ) इहैधि पुरुष सर्वेण मनसा सह ।
(५,३०.६ ) दूतौ यमस्य मानु गा अधि जीवपुरा इहि ॥६॥
(५,३०.७ ) अनुहूतः पुनरेहि विद्वान् उदयनं पथः ।
(५,३०.७ ) आरोहणमाक्रमणं जीवतोजीवतोऽयनम् ॥७॥
(५,३०.८ ) मा बिभेर्न मरिष्यसि जरदष्टिं कृणोमि त्वा ।
(५,३०.८ ) निरवोचमहं यक्ष्ममङ्गेभ्यो अङ्गज्वरं तव ॥८॥
(५,३०.९ ) अङ्गभेदो अङ्गज्वरो यश्च ते हृदयामयः ।
(५,३०.९ ) यक्ष्मः श्येन इव प्रापप्तद्वचा साढः परस्तराम् ॥९॥
(५,३०.१० ) ऋषी बोधप्रतीबोधावस्वप्नो यश्च जागृविः ।
(५,३०.१० ) तौ ते प्राणस्य गोप्तारौ दिवा नक्तं च जागृताम् ॥१०॥
(५,३०.११ ) अयमग्निरुपसद्य इह सूर्य उदेतु ते ।
(५,३०.११ ) उदेहि मृत्योर्गम्भीरात्कृष्णाच्चित्तमसस्परि ॥११॥
(५,३०.१२ ) नमो यमाय नमो अस्तु मृत्यवे नमः पितृभ्य उत ये नयन्ति ।
(५,३०.१२ ) उत्पारणस्य यो वेद तमग्निं पुरो दधेऽस्मा अरिष्टतातये ॥१२॥
(५,३०.१३ ) ऐतु प्राण ऐतु मन ऐतु चक्षुरथो बलम् ।
(५,३०.१३ ) शरीरमस्य सं विदां तत्पद्भ्यां प्रति तिष्ठतु ॥१३॥
(५,३०.१४ ) प्राणेनाग्ने चक्षुषा सं सृजेमं समीरय तन्वा सं बलेन ।
(५,३०.१४ ) वेत्थामृतस्य मा नु गान् मा नु भूमिगृहो भुवत्॥१४॥
(५,३०.१५ ) मा ते प्राण उप दसन् मो अपानोऽपि धायि ते ।
(५,३०.१५ ) सूर्यस्त्वाधिपतिर्मृत्योरुदायछतु रश्मिभिः ॥१५॥
(५,३०.१६ ) इयमन्तर्वदति जिह्वा बद्धा पनिष्पदा ।
(५,३०.१६ ) त्वया यक्ष्मं निरवोचं शतं रोपीश्च तक्मनः ॥१६॥
(५,३०.१७ ) अयं लोकः प्रियतमो देवानामपराजितः ।
(५,३०.१७ ) यस्मै त्वमिह मृत्यवे दिष्टः पुरुष जज्ञिषे ।
(५,३०.१७ ) स च त्वानु ह्वयामसि मा पुरा जरसो मृथाः ॥१७॥
(५,३१.१ ) यां ते चक्रुरामे पात्रे यां चक्रुर्मिश्रधान्ये ।
(५,३१.१ ) आमे मांसे कृत्यां यां चक्रुः पुनः प्रति हरामि ताम् ॥१॥
(५,३१.२ ) यां ते चक्रुः कृकवाकावजे वा यां कुरीरिणि ।
(५,३१.२ ) अव्यां ते कृत्यां यां चक्रुः पुनः प्रति हरामि ताम् ॥२॥
(५,३१.३ ) यां ते चक्रुरेकशफे पशूनामुभयादति ।
(५,३१.३ ) गर्दभे कृत्यां यां चक्रुः पुनः प्रति हरामि ताम् ॥३॥
(५,३१.४ ) यां ते चक्रुरमूलायां वलगं वा नराच्याम् ।
(५,३१.४ ) क्षेत्रे ते कृत्यां यां चक्रुः पुनः प्रति हरामि ताम् ॥४॥
(५,३१.५ ) यां ते चक्रुर्गार्हपत्ये पूर्वाग्नावुत दुश्चितः ।
(५,३१.५ ) शालायां कृत्यां यां चक्रुः पुनः प्रति हरामि ताम् ॥५॥
(५,३१.६ ) यां ते चक्रुः सभायां यां चक्रुरधिदेवने ।
(५,३१.६ ) अक्षेषु कृत्यां यां चक्रुः पुनः प्रति हरामि ताम् ॥६॥
(५,३१.७ ) यां ते चक्रुः सेनायां यां चक्रुरिष्वायुधे ।
(५,३१.७ ) दुन्दुभौ कृत्यां यां चक्रुः पुनः प्रति हरामि ताम् ॥७॥
(५,३१.८ ) यां ते कृत्यां कूपेऽवदधुः श्मशाने वा निचख्नुः ।
(५,३१.८ ) सद्मनि कृत्यां यां चक्रुः पुनः प्रति हरामि ताम् ॥८॥
(५,३१.९ ) यां ते चक्रुः पुरुषास्थे अग्नौ संकसुके च याम् ।
(५,३१.९ ) म्रोकं निर्दाहं क्रव्यादं पुनः प्रति हरामि ताम् ॥९॥
(५,३१.१० ) अपथेना जभारैनां तां पथेतः प्र हिण्मसि ।
(५,३१.१० ) अधीरो मर्याधीरेभ्यः सं जभाराचित्त्या ॥१०॥
(५,३१.११ ) यश्चकार न शशाक कर्तुं शश्रे पादमङ्गुरिम् ।
(५,३१.११ ) चकार भद्रमस्मभ्यमभगो भगवद्भ्यः ॥११॥
(५,३१.१२ ) कृत्याकृतं वलगिनं मूलिनं शपथेय्यम् ।
(५,३१.१२ ) इन्द्रस्तं हन्तु महता वधेनाग्निर्विध्यत्वस्तया ॥१२॥
(६,१.१ ) दोषो गाय बृहद्गाय द्युमद्धेहि ।
(६,१.१ ) आथर्वण स्तुहि देवं सवितारम् ॥१॥
(६,१.२ ) तमु ष्टुहि यो अन्तः सिन्धौ सूनुः ।
(६,१.२ ) सत्यस्य युवानमद्रोघवाचं सुशेवम् ॥२॥
(६,१.३ ) स घा नो देवः सविता साविषदमृतानि भूरि ।
(६,१.३ ) उभे सुष्टुती सुगातवे ॥३॥
(६,२.१ ) इन्द्राय सोममृत्विजः सुनोता च धावत ।
(६,२.१ ) स्तोतुर्यो वचः शृणवद्धवं च मे ॥१॥
(६,२.२ ) आ यं विशन्तीन्दवो वयो न वृक्षमन्धसः ।
(६,२.२ ) विरप्शिन् वि मृधो जहि रक्षस्विनीः ॥२॥
(६,२.३ ) सुनोता सोमपाव्ने सोममिन्द्राय वज्रिणे ।
(६,२.३ ) युवा जेतेशानः स पुरुष्टुतः ॥३॥
(६,३.१ ) पातं न इन्द्रापूषणादितिः पान्तु मरुतः ।
(६,३.१ ) अपां नपात्सिन्धवः सप्त पातन पातु नो विष्णुरुत द्यौः ॥१॥
(६,३.२ ) पातां नो द्यावापृथिवी अभिष्टये पातु ग्रावा पातु सोमो नो अंहसः ।
(६,३.२ ) पातु नो देवी सुभगा सरस्वती पात्वग्निः शिवा ये अस्य पायवः ॥२॥
(६,३.३ ) पातां नो देवाश्विना शुभस्पती उषासानक्तोत न उरुष्यताम् ।
(६,३.३ ) अपां नपादभिह्रुती गयस्य चिद्देव त्वष्टर्वर्धय सर्वतातये ॥३॥
(६,४.१ ) त्वष्टा मे दैव्यं वचः पर्जन्यो ब्रह्मणस्पतिः ।
(६,४.१ ) पुत्रैर्भ्रातृभिरदितिर्नु पातु नो दुष्टरं त्रायमाणं सहः ॥१॥
(६,४.२ ) अंशो भगो वरुणो मित्रो अर्यमादितिः पान्तु मरुतः ।
(६,४.२ ) अप तस्य द्वेषो गमेदभिह्रुतो यावयच्छत्रुमन्तितम् ॥२॥
(६,४.३ ) धिये समश्विना प्रावतं न उरुष्या ण उरुज्मन्न् अप्रयुछन् ।
(६,४.३ ) द्यौष्पितर्यावय दुछुना या ॥३॥
(६,५.१ ) उदेनमुत्तरं नयाग्ने घृतेनाहुत ।
(६,५.१ ) समेनं वर्चसा सृज प्रजया च बहुं कृधि ॥१॥
(६,५.२ ) इन्द्रेमं प्रतरं कृधि सजातानामसद्वशी ।
(६,५.२ ) रायस्पोषेण सं सृज जीवातवे जरसे नय ॥२॥
(६,५.३ ) यस्य कृण्मो हविर्गृहे तमग्ने वर्धया त्वम् ।
(६,५.३ ) तस्मै सोमो अधि ब्रवदयं च ब्रह्मणस्पतिः ॥३॥
(६,६.१ ) योऽस्मान् ब्रह्मणस्पतेऽदेवो अभिमन्यते ।
(६,६.१ ) सर्वं तं रन्धयासि मे यजमानाय सुन्वते ॥१॥
(६,६.२ ) यो नः सोम सुशंसिनो दुःशंस आदिदेशति ।
(६,६.२ ) वज्रेणास्य मुखे जहि स संपिष्टो अपायति ॥२॥
(६,६.३ ) यो नः सोमाभिदासति सनाभिर्यश्च निष्ट्यः ।
(६,६.३ ) अप तस्य बलं तिर महीव द्यौर्वधत्मना ॥३॥
(६,७.१ ) येन सोमादितिः पथा मित्रा वा यन्त्यद्रुहः ।
(६,७.१ ) तेना नोऽवसा गहि ॥१॥
(६,७.२ ) येन सोम साहन्त्यासुरान् रन्धयासि नः ।
(६,७.२ ) तेना नो अधि वोचत ॥२॥
(६,७.३ ) येन देवा असुराणामोजांस्यवृणीध्वम् ।
(६,७.३ ) तेना नः शर्म यछत ॥३॥
(६,८.१ ) यथा वृक्षं लिबुजा समन्तं परिषस्वजे ।
(६,८.१ ) एवा परि ष्वजस्व मां यथा मां कामिन्यसो यथा मन् नापगा असः ॥१॥
(६,८.२ ) यथा सुपर्णः प्रपतन् पक्षौ निहन्ति भूम्याम् ।
(६,८.२ ) एवा नि हन्मि ते मनो यथा मां कामिन्यसो यथा मन् नापगा असः ॥२॥
(६,८.३ ) यथेमे द्यावापृथिवी सद्यः पर्येति सूर्यः ।
(६,८.३ ) एवा पर्येमि ते मनो यथा मां कामिन्यसो यथा मन् नापगा असः ॥३॥
(६,९.१ ) वाञ्छ मे तन्वं पादौ वाञ्छाक्ष्यौ वाञ्छ सक्थ्यौ ।
(६,९.१ ) अक्ष्यौ वृषण्यन्त्याः केशा मां ते कामेन शुष्यन्तु ॥१॥
(६,९.२ ) मम त्वा दोषणिश्रिषं कृणोमि हृदयश्रिषम् ।
(६,९.२ ) यथा मम क्रतावसो मम चित्तमुपायसि ॥२॥
(६,९.३ ) यासां नाभिरारेहणं हृदि संवननं कृतं गावो घृतस्य मातरोऽमूं सं वानयन्तु मे ॥३॥
(६,१०.१ ) पृथिव्यै श्रोत्राय वनस्पतिभ्योऽग्नयेऽधिपतये स्वाहा ॥१॥
(६,१०.२ ) प्राणायान्तरिक्षाय वयोभ्यो वायवेऽधिपतये स्वाहा ॥२॥
(६,१०.३ ) दिवे चक्षुषे नक्षत्रेभ्यः सूर्यायाधिपतये स्वाहा ॥३॥
(६,११.१ ) शमीमश्वत्थ आरूढस्तत्र पुंसुवनं कृतम् ।
(६,११.१ ) तद्वै पुत्रस्य वेदनं तत्स्त्रीष्वा भरामसि ॥१॥
(६,११.२ ) पुंसि वै रेतो भवति तत्स्त्रियामनु षिच्यते ।
(६,११.२ ) तद्वै पुत्रस्य वेदनं तत्प्रजापतिरब्रवीत्॥२॥
(६,११.३ ) प्रजापतिरनुमतिः सिनीवाल्यचीकॢपत्।
(६,११.३ ) स्त्रैषूयमन्यत्र दधत्पुमांसमु दधतिह ॥३॥
(६,१२.१ ) परि द्यामिव सूर्योऽहीनां जनिमागमम् ।
(६,१२.१ ) रात्री जगदिवान्यद्धंसात्तेना ते वारये विषम् ॥१॥
(६,१२.२ ) यद्ब्रह्मभिर्यदृषिभिर्यद्देवैर्विदितं पुरा ।
(६,१२.२ ) यद्भूतं भव्यमासन्वत्तेना ते वारये विषम् ॥२॥
(६,१२.३ ) मध्वा पृञ्चे नद्यः पर्वता गिरयो मधु ।
(६,१२.३ ) मधु परुष्णी शीपाला शमास्ने अस्तु शं हृदे ॥३॥
(६,१३.१ ) नमो देववधेभ्यो नमो राजवधेभ्यः ।
(६,१३.१ ) अथो ये विश्यानां वधास्तेभ्यो मृत्यो नमोऽस्तु ते ॥१॥
(६,१३.२ ) नमस्ते अधिवाकाय परावाकाय ते नमः ।
(६,१३.२ ) सुमत्यै मृत्यो ते नमो दुर्मत्यै ते इदं नमः ॥२॥
(६,१३.३ ) नमस्ते यातुधानेभ्यो नमस्ते भेषजेभ्यः ।
(६,१३.३ ) नमस्ते मृत्यो मूलेभ्यो ब्राह्मणेभ्य इदं नमः ॥३॥
(६,१४.१ ) अस्थिस्रंसं परुस्रंसमास्थितं हृदयामयम् ।
(६,१४.१ ) बलासं सर्वं नाशयाङ्गेष्ठा यश्च पर्वसु ॥१॥
(६,१४.२ ) निर्बलासं बलासिनः क्षिणोमि मुष्करं यथा ।
(६,१४.२ ) छिनद्म्यस्य बन्धनं मूलमुर्वार्वा इव ॥२॥
(६,१४.३ ) निर्बलासेतः प्र पताशुङ्गः शिशुको यथा ।
(६,१४.३ ) अथो इत इव हायनोऽप द्राह्यवीरहा ॥३॥
(६,१५.१ ) उत्तमो अस्योषधीनां तव वृक्षा उपस्तयः ।
(६,१५.१ ) उपस्तिरस्तु सोऽस्माकं यो अस्मामभिदासति ॥१॥
(६,१५.२ ) सबन्धुश्चासबन्धुश्च यो अस्मामभिदासति ।
(६,१५.२ ) तेषां सा वृक्षाणामिवाहं भूयासमुत्तमः ॥२॥
(६,१५.३ ) यथा सोम ओषधीनामुत्तमो हविषां कृतः ।
(६,१५.३ ) तलाशा वृक्षाणामिवाहं भूयासमुत्तमः ॥३॥
(६,१६.१ ) आबयो अनाबयो रसस्त उग्र आबयो ।
(६,१६.१ ) आ ते करम्भमद्मसि ॥१॥
(६,१६.२ ) विहह्लो नाम ते पिता मदावती नाम ते माता ।
(६,१६.२ ) स हिन त्वमसि यस्त्वमात्मानमावयः ॥२॥
(६,१६.३ ) तौविलिकेऽवेलयावायमैलब ऐलयीत्।
(६,१६.३ ) बभ्रुश्च बभ्रुकर्णश्चापेहि निराल ॥३॥
(६,१६.४ ) अलसालासि पूर्व सिलाञ्जालास्युत्तरा ।
(६,१६.४ ) नीलागलसाल ॥४॥
(६,१७.१ ) यथेयं पृथिवी मही भूतानां गर्भमादधे ।
(६,१७.१ ) एवा ते ध्रियतां गर्भो अनु सूतुं सवितवे ॥१॥
(६,१७.२ ) यथेयं पृथिवी मही दाधारेमान् वनस्पतीन् ।
(६,१७.२ ) एवा ते ध्रियतां गर्भो अनु सूतुं सवितवे ॥२॥
(६,१७.३ ) यथेयं पृथिवी मही दाधार पर्वतान् गिरीन् ।
(६,१७.३ ) एवा ते ध्रियतां गर्भो अनु सूतुं सवितवे ॥३॥
(६,१७.४ ) यथेयं पृथिवी मही दाधार विष्ठितं जगत्।
(६,१७.४ ) एवा ते ध्रियतां गर्भो अनु सूतुं सवितवे ॥४॥
(६,१८.१ ) ईर्ष्याया ध्राजिं प्रथमां प्रथमस्या उतापराम् ।
(६,१८.१ ) अग्निं हृदय्यं शोकं तं ते निर्वापयामसि ॥१॥
(६,१८.२ ) यथा भूमिर्मृतमना मृतान् मृतमनस्तरा ।
(६,१८.२ ) यथोत मम्रुषो मन एवेर्ष्योर्मृतं मनः ॥२॥
(६,१८.३ ) अदो यत्ते हृदि श्रितं मनस्कं पतयिष्णुकम् ।
(६,१८.३ ) ततस्त ईर्ष्यां मुञ्चामि निरूष्माणं दृतेरिव ॥३॥
(६,१९.१ ) पुनन्तु मा देवजनाः पुनन्तु मनवो धिया ।
(६,१९.१ ) पुनन्तु विश्वा भूतानि पवमानः पुनातु मा ॥१॥
(६,१९.२ ) पवमानः पुनातु मा क्रत्वे दक्षाय जीवसे ।
(६,१९.२ ) अथो अरिष्टतातये ॥२॥
(६,१९.३ ) उभाभ्यां देव सवितः पवित्रेण सवेन च ।
(६,१९.३ ) अस्मान् पुनीहि चक्षसे ॥३॥
(६,२०.१ ) अग्नेरिवास्य दहत एति शुष्मिण उतेव मत्तो विलपन्न् अपायति ।
(६,२०.१ ) अन्यमस्मदिछतु कं चिदव्रतस्तपुर्वधाय नमो अस्तु तक्मने ॥१॥
(६,२०.२ ) नमो रुद्राय नमो अस्तु तक्मने नमो राज्ञे वरुणाय त्विषीमते ।
(६,२०.२ ) नमो दिवे नमः पृथिव्यै नम ओषधीभ्यः ॥२॥
(६,२०.३ ) अयं यो अभिशोचयिष्णुर्विश्वा रूपाणि हरिता कृणोषि ।
(६,२०.३ ) तस्मै तेऽरुणाय बभ्रवे नमः कृणोमि वन्याय तक्मने ॥३॥
(६,२१.१ ) इमा यास्तिस्रः पृथिवीस्तासां ह भूमिरुत्तमा ।
(६,२१.१ ) तासामधि त्वचो अहं भेषजं समु जग्रभम् ॥१॥
(६,२१.२ ) श्रेष्ठमसि भेषजानां वसिष्ठं वीरुधानाम् ।
(६,२१.२ ) सोमो भग इव यामेषु देवेषु वरुणो यथा ॥२॥
(६,२१.३ ) रेवतीरनाधृषः सिषासवः सिषासथ ।
(६,२१.३ ) उत स्थ केशदृम्हणीरथो ह केशवर्धनीः ॥३॥
(६,२२.१ ) कृष्णं नियानं हरयः सुपर्णा अपो वसाना दिवमुत्पतन्ति ।
(६,२२.१ ) त आववृत्रन्त्सदनादृतस्यादिद्घृतेन पृथिवीं व्यूदुः ॥१॥
(६,२२.२ ) पयस्वतीः कृणुथाप ओषधीः शिवा यदेजथा मरुतो रुक्मवक्षसः ।
(६,२२.२ ) ऊर्जं च तत्र सुमतिं च पिन्वत यत्रा नरो मरुतः सिञ्चथा मधु ॥२॥
(६,२२.३ ) उदप्रुतो मरुतस्तामियर्त वृष्टिर्या विश्वा निवतस्पृणाति ।
(६,२२.३ ) एजाति ग्लहा कन्येव तुन्नैरुं तुन्दाना पत्येव जाया ॥३॥
(६,२३.१ ) सस्रुषीस्तदपसो दिवा नक्तं च सस्रुषीः ।
(६,२३.१ ) वरेण्यक्रतुरहमपो देवीरुप ह्वये ॥१॥
(६,२३.२ ) ओता आपः कर्मण्या मुञ्चन्त्वितः प्रणीतये ।
(६,२३.२ ) सद्यः कृण्वन्त्वेतवे ॥२॥
(६,२३.३ ) देवस्य सवितुः सवे कर्म कृण्वन्तु मानुषाः ।
(६,२३.३ ) शं नो भवन्त्वप ओषधीः शिवाः ॥३॥
(६,२४.१ ) हिमवतः प्र स्रवन्ति सिन्धौ समह सङ्गमः ।
(६,२४.१ ) आपो ह मह्यं तद्देवीर्ददन् हृद्द्योतभेषजम् ॥१॥
(६,२४.२ ) यन् मे अक्ष्योरादिद्योत पार्ष्ण्योः प्रपदोश्च यत्।
(६,२४.२ ) आपस्तत्सर्वं निष्करन् भिषजां सुभिषक्तमाः ॥२॥
(६,२४.३ ) सिन्धुपत्नीः सिन्धुराज्ञीः सर्वा या नद्य स्थन ।
(६,२४.३ ) दत्त नस्तस्य भेषजं तेना वो भुनजामहै ॥३॥
(६,२५.१ ) पञ्च च याः पञ्चाशच्च संयन्ति मन्या अभि ।
(६,२५.१ ) इतस्ताः सर्वा नश्यन्तु वाका अपचितामिव ॥१॥
(६,२५.२ ) सप्त च याः सप्ततिश्च संयन्ति ग्रैव्या अभि ।
(६,२५.२ ) इतस्ताः सर्वा नश्यन्तु वाका अपचितामिव ॥२॥
(६,२५.३ ) नव च या नवतिश्च संयन्ति स्कन्ध्या अभि ।
(६,२५.३ ) इतस्ताः सर्वा नश्यन्तु वाका अपचितामिव ॥३॥
(६,२६.१ ) अव मा पाप्मन्त्सृज वशी सन् मृदयासि नः ।
(६,२६.१ ) आ मा भद्रस्य लोके पाप्मन् धेह्यविह्रुतम् ॥१॥
(६,२६.२ ) यो नः पाप्मन् न जहासि तमु त्वा जहिमो वयम् ।
(६,२६.२ ) पथामनु व्यावर्तनेऽन्यं पाप्मानु पद्यताम् ॥२॥
(६,२६.३ ) अन्यत्रास्मन् न्युच्यतु सहस्राक्षो अमर्त्यः ।
(६,२६.३ ) यं द्वेषाम तमृछतु यमु द्विष्मस्तमिज्जहि ॥३॥
(६,२७.१ ) देवाः कपोत इषितो यदिछन् दूतो निरृत्या इदमाजगाम ।
(६,२७.१ ) तस्मा अर्चाम कृणवाम निष्कृतिं शं नो अस्तु द्विपदे शं चतुष्पदे ॥१॥
(६,२७.२ ) शिवः कपोत इषितो नो अस्त्वनागा देवाः शकुनो गृहं नः ।
(६,२७.२ ) अग्निर्हि विप्रो जुषतां हविर्नः परि हेतिः पक्षिणी नो वृणक्तु ॥२॥
(६,२७.३ ) हेतिः पक्षिणी न दभात्यस्मान् आष्ट्री पदं कृणुते अग्निधाने ।
(६,२७.३ ) शिवो गोभ्य उत पुरुषेभ्यो नो अस्तु मा नो देवा इह हिंसीत्कपोत ॥३॥
(६,२८.१ ) ऋचा कपोतं नुदत प्रणोदमिषं मदन्तः परि गां नयामः ।
(६,२८.१ ) संलोभयन्तो दुरिता पदानि हित्वा न ऊर्जं प्र पदात्पथिष्ठः ॥१॥
(६,२८.२ ) परीमेऽग्निमर्षत परीमे गामनेषत ।
(६,२८.२ ) देवेष्वक्रत श्रवः क इमामा दधर्षति ॥२॥
(६,२८.३ ) यः प्रथमः प्रवतमाससाद बहुभ्यः पन्थामनुपस्पशानः ।
(६,२८.३ ) योऽस्येशे द्विपदो यश्चतुष्पदस्तस्मै यमाय नमो अस्तु मृत्यवे ॥३॥
(६,२९.१ ) अमून् हेतिः पतत्रिणी न्येतु यदुलूको वदति मोघमेतत्।
(६,२९.१ ) यद्वा कपोत पदमग्नौ कृणोति ॥१॥
(६,२९.२ ) यौ ते दूतौ निरृत इदमेतोऽप्रहितौ प्रहितौ वा गृहं नः ।
(६,२९.२ ) कपोतोलूकाभ्यामपदं तदस्तु ॥२॥
(६,२९.३ ) अवैरहत्यायेदमा पपत्यात्सुवीरताया इदमा ससद्यात्।
(६,२९.३ ) पराङेव परा वद पराचीमनु संवतम् ।
(६,२९.३ ) यथा यमस्य त्वा गृहेऽरसं प्रतिचाकशान् आभूकं प्रतिचाकशान् ॥३॥
(६,३०.१ ) देवा इमं मधुना संयुतं यवं सरस्वत्यामधि मणावचर्कृषुः ।
(६,३०.१ ) इन्द्र आसीत्सीरपतिः शतक्रतुः कीनाशा आसन् मरुतः सुदानवः ॥१॥
(६,३०.२ ) यस्ते मदोऽवकेशो विकेशो येनाभिहस्यं पुरुषं कृणोषि ।
(६,३०.२ ) आरात्त्वदन्या वनानि वृक्षि त्वं शमि शतवल्शा वि रोह ॥२॥
(६,३०.३ ) बृहत्पलाशे सुभगे वर्षवृद्ध ऋतावरि ।
(६,३०.३ ) मातेव पुत्रेभ्यो मृड केशेभ्यः शमि ॥३॥
(६,३१.१ ) आयं गौः पृश्निरक्रमीदसदन् मातरं पुरः ।
(६,३१.१ ) पितरं च प्रयन्त्स्वः ॥१॥
(६,३१.२ ) अन्तश्चरति रोचना अस्य प्राणादपानतः ।
(६,३१.२ ) व्यख्यन् महिषः स्वः ॥२॥
(६,३१.३ ) त्रिंशद्धामा वि राजति वाक्पतङ्गो अशिश्रियत्।
(६,३१.३ ) प्रति वस्तोरहर्द्युभिः ॥३॥
(६,३२.१ ) अन्तर्दावे जुहुत स्वेतद्यातुधानक्षयणं घृतेन ।
(६,३२.१ ) आराद्रक्षांसि प्रति दह त्वमग्ने न नो गृहाणामुप तीतपासि ॥१॥
(६,३२.२ ) रुद्रो वो ग्रीवा अशरैत्पिशाचाः पृष्टीर्वोऽपि शृणातु यातुधानाः ।
(६,३२.२ ) वीरुद्वो विश्वतोवीर्या यमेन समजीगमत्॥२॥
(६,३२.३ ) अभयं मित्रावरुणाविहास्तु नोऽर्चिषात्त्रिणो नुदतं प्रतीचः ।
(६,३२.३ ) मा ज्ञातारं मा प्रतिष्ठां विदन्त मिथो विघ्नाना उप यन्तु मृत्युम् ॥३॥
(६,३३.१ ) यस्येदमा रजो युजस्तुजे जना नवं स्वः ।
(६,३३.१ ) इन्द्रस्य रन्त्यं बृहत्॥१॥
(६,३३.२ ) नाधृष आ दधृषते धृषाणो धृषितः शवः ।
(६,३३.२ ) पुरा यथा व्यथिः श्रव इन्द्रस्य नाधृषे शवः ॥२॥
(६,३३.३ ) स नो ददातु तां रयिमुरुं पिशङ्गसंदृशम् ।
(६,३३.३ ) इन्द्रः पतिस्तुविष्टमो जनेष्वा ॥३॥
(६,३४.१ ) प्राग्नये वाचमीरय वृषभाय क्षितीनाम् ।
(६,३४.१ ) स नः पर्षदति द्विषः ॥१॥
(६,३४.२ ) यो रक्षांसि निजूर्वत्यग्निस्तिग्मेन शोचिषा ।
(६,३४.२ ) स नः पर्षदति द्विषः ॥२॥
(६,३४.३ ) यः परस्याः परावतस्तिरो धन्वातिरोचते ।
(६,३४.३ ) स नः पर्षदति द्विषः ॥३॥
(६,३४.४ ) यो विश्वाभि विपश्यति भुवना सं च पश्यति ।
(६,३४.४ ) स नः पर्षदति द्विषः ॥४॥
(६,३४.५ ) यो अस्य पारे रजसः शुक्रो अग्निरजायत ।
(६,३४.५ ) स नः पर्षदति द्विषः ॥५॥
(६,३५.१ ) वैश्वानरो न ऊतय आ प्र यातु परावतः ।
(६,३५.१ ) अग्निर्नः सुष्टुतीरुप ॥१॥
(६,३५.२ ) वैश्वानरो न आगमदिमं यज्ञं सजूरुप ।
(६,३५.२ ) अग्निरुक्थेष्वंहसु ॥२॥
(६,३५.३ ) वैश्वानरोऽङ्गिरसां स्तोममुक्थं च चाकॢपत्।
(६,३५.३ ) ऐषु द्युम्नं स्वर्यमत्॥३॥
(६,३६.१ ) ऋतावानं वैश्वानरमृतस्य ज्योतिषस्पतिम् ।
(६,३६.१ ) अजस्रं घर्ममीमहे ॥१॥
(६,३६.२ ) स विश्वा प्रति चाकॢप ऋतूंरुत्सृजते वशी ।
(६,३६.२ ) यज्ञस्य वय उत्तिरन् ॥२॥
(६,३६.३ ) अग्निः परेषु धामसु कामो भूतस्य भव्यस्य ।
(६,३६.३ ) सम्रादेको वि राजति ॥३॥
(६,३७.१ ) उप प्रागात्सहस्राक्षो युक्त्वा शपथो रथम् ।
(६,३७.१ ) शप्तारमन्विछन् मम वृक इवाविमतो गृहम् ॥१॥
(६,३७.२ ) परि णो वृङ्ग्धि शपथ ह्रदमग्निरिवा दहन् ।
(६,३७.२ ) शप्तारमत्र नो जहि दिवो वृक्षमिवाशनिः ॥२॥
(६,३७.३ ) यो नः शपादशपतः शपतो यश्च नः शपात्।
(६,३७.३ ) शुने पेष्ट्रमिवावक्षामं तं प्रत्यस्यामि मृत्यवे ॥३॥
(६,३८.१ ) सिंहे व्याघ्र उत या पृदाकौ त्विषिरग्नौ ब्राह्मणे सूर्ये या ।
(६,३८.१ ) इन्द्रं या देवी सुभगा जजान सा न ऐतु वर्चसा संविदाना ॥१॥
(६,३८.२ ) या हस्तिनि द्वीपिनि या हिरण्ये त्विषिरप्सु गोषु या पुरुषेषु ।
(६,३८.२ ) इन्द्रं या देवी सुभगा जजान सा न ऐतु वर्चसा संविदाना ॥२॥
(६,३८.३ ) रथे अक्षेष्वृषभस्य वाजे वाते पर्जन्ये वरुणस्य शुष्मे ।
(६,३८.३ ) इन्द्रं या देवी सुभगा जजान सा न ऐतु वर्चसा संविदाना ॥३॥
(६,३८.४ ) राजन्ये दुन्दुभावायतायामश्वस्य वाजे पुरुषस्य मायौ ।
(६,३८.४ ) इन्द्रं या देवी सुभगा जजान सा न ऐतु वर्चसा सम्विदाना ॥४॥
(६,३९.१ ) यशो हविर्वर्धतामिन्द्रजूतं सहस्रवीर्यं सुभृतं सहस्कृतम् ।
(६,३९.१ ) प्रसर्स्राणमनु दीर्घाय चक्षसे हविष्मन्तं मा वर्धय ज्येष्ठतातये ॥१॥
(६,३९.२ ) अछा न इन्द्रं यशसं यशोभिर्यशस्विनं नमसाना विधेम ।
(६,३९.२ ) स नो रास्व राष्ट्रमिन्द्रजूतं तस्य ते रातौ यशसः स्याम ॥२॥
(६,३९.३ ) यशा इन्द्रो यशा अग्निर्यशाः सोमो अजायत ।
(६,३९.३ ) यशा विश्वस्य भूतस्य अहमस्मि यशस्तमः ॥३॥
(६,४०.१ ) अभयं द्यावापृथिवी इहास्तु नोऽभयं सोमः सविता नः कृणोतु ।
(६,४०.१ ) अभयं नोऽस्तूर्वन्तरिक्षं सप्तऋषीणां च हविषाभयं नो अस्तु ॥१॥
(६,४०.२ ) अस्मै ग्रामाय प्रदिशश्चतस्र ऊर्जं सुभूतं स्वस्ति सविता नः कृणोतु ।
(६,४०.२ ) अशत्र्विन्द्रो अभयं नः कृणोत्वन्यत्र राज्ञामभि यातु मन्युः ॥२॥
(६,४०.३ ) अनमित्रं नो अधरादनमित्रं न उत्तरात्।
(६,४०.३ ) इन्द्रानमित्रं नः पश्चादनमित्रं पुरस्कृधि ॥३॥
(६,४१.१ ) मनसे चेतसे धिय आकूतय उत चित्तये ।
(६,४१.१ ) मत्यै श्रुताय चक्षसे विधेम हविषा वयम् ॥१॥
(६,४१.२ ) अपानाय व्यानाय प्राणाय भूरिधायसे ।
(६,४१.२ ) सरस्वत्या उरुव्यचे विधेम हविषा वयम् ॥२॥
(६,४१.३ ) मा नो हासिषुरृषयो दैव्या ये तनूपा ये नस्तन्वस्तनूजाः ।
(६,४१.३ ) अमर्त्या मर्त्यामभि नः सचध्वमायुर्धत्त प्रतरं जीवसे नः ॥३॥
(६,४२.१ ) अव ज्यामिव धन्वनो मन्युं तनोमि ते हृदः ।
(६,४२.१ ) यथा संमनसौ भूत्वा सखायाविव सचावहै ॥१॥
(६,४२.२ ) सखायाविव सचावहा अव मन्युं तनोमि ते ।
(६,४२.२ ) अधस्ते अश्मनो मन्युमुपास्यामसि यो गुरुः ॥२॥
(६,४२.३ ) अभि तिष्ठामि ते मन्युं पार्ष्ण्या प्रपदेन च ।
(६,४२.३ ) यथावशो न वादिषो मम चित्तमुपायसि ॥३॥
(६,४३.१ ) अयं दर्भो विमन्युकः स्वाय चारणाय च ।
(६,४३.१ ) मन्योर्विमन्युकस्यायं मन्युशमन उच्यते ॥१॥
(६,४३.२ ) अयं यो भूरिमूलः समुद्रमवतिष्ठति ।
(६,४३.२ ) दर्भः पृथिव्या उत्थितो मन्युशमन उच्यते ॥२॥
(६,४३.३ ) वि ते हनव्यां शरणिं वि ते मुख्यां नयामसि ।
(६,४३.३ ) यथावशो न वादिषो मम चित्तमुपायसि ॥३॥
(६,४४.१ ) अस्थाद्द्यौरस्थात्पृथिव्यस्थाद्विश्वमिदं जगत्।
(६,४४.१ ) अस्थुर्वृक्षा ऊर्ध्वस्वप्नास्तिष्ठाद्रोगो अयं तव ॥१॥
(६,४४.२ ) शतं या भेषजानि ते सहस्रं संगतानि च ।
(६,४४.२ ) श्रेष्ठमास्रावभेषजं वसिष्ठं रोगनाशनम् ॥२॥
(६,४४.३ ) रुद्रस्य मूत्रमस्यमृतस्य नाभिः ।
(६,४४.३ ) विषाणका नाम वा असि पितॄणां मूलादुत्थिता वातीकृतनाशनी ॥३॥
(६,४५.१ ) परोऽपेहि मनस्पाप किमशस्तानि शंससि ।
(६,४५.१ ) परेहि न त्वा कामये वृक्षां वनानि सं चर गृहेषु गोषु मे मनः ॥१॥
(६,४५.२ ) अवशसा निःशसा यत्पराशसोपारिम जाग्रतो यत्स्वपन्तः ।
(६,४५.२ ) अग्निर्विश्वान्यप दुष्कृतान्यजुष्टान्यारे अस्मद्दधातु ॥२॥
(६,४५.३ ) यदिन्द्र ब्रह्मणस्पतेऽपि मृषा चरामसि ।
(६,४५.३ ) प्रचेता न आङ्गिरसो दुरितात्पात्वंहसः ॥३॥
(६,४६.१ ) यो न जीवोऽसि न मृतो देवानाममृतगर्भोऽसि स्वप्न ।
(६,४६.१ ) वरुणानी ते माता यमः पिताररुर्नामासि ॥१॥
(६,४६.२ ) विद्म ते स्वप्न जनित्रं देवजामीनां पुत्रोऽसि यमस्य करणः ।
(६,४६.२ ) अन्तकोऽसि मृत्युरसि तं त्वा स्वप्न तथा सं विद्म स नः स्वप्न दुष्वप्न्यात्पाहि ॥२॥
(६,४६.३ ) यथा कलां यथा शफं यथर्णं संनयन्ति ।
(६,४६.३ ) एवा दुष्वप्न्यं सर्वं द्विषते सं नयामसि ॥३॥
(६,४७.१ ) अग्निः प्रातःसवने पात्वस्मान् वैश्वानरो विश्वकृद्विश्वशंभूः ।
(६,४७.१ ) स नः पावको द्रविणे दधात्वायुष्मन्तः सहभक्षाः स्याम ॥१॥
(६,४७.२ ) विश्वे देवा मरुत इन्द्रो अस्मान् अस्मिन् द्वितीये सवने न जह्युः ।
(६,४७.२ ) आयुष्मन्तः प्रियमेषां वदन्तो वयं देवानां सुमतौ स्याम ॥२॥
(६,४७.३ ) इदं तृतीयं सवनं कवीनामृतेन ये चमसमैरयन्त ।
(६,४७.३ ) ते सौधन्वनाः स्वरानशानाः स्विष्टिं नो अभि वस्यो नयन्तु ॥३॥
(६,४८.१ ) श्येनोऽसि गायत्रछन्दा अनु त्वा रभे ।
(६,४८.१ ) स्वस्ति मा सं वहास्य यज्ञस्योदृचि स्वाहा ॥१॥
(६,४८.२ ) ऋभुरसि जगछन्दा अनु त्वा रभे ।
(६,४८.२ ) स्वस्ति मा सं वहास्य यज्ञस्योदृचि स्वाहा ॥२॥
(६,४८.३ ) वृषासि त्रिष्टुप्छन्दा अनु त्वा रभे ।
(६,४८.३ ) स्वस्ति मा सं वहास्य यज्ञस्योदृचि स्वाहा ॥३॥
(६,४९.१ ) नहि ते अग्ने तन्वः क्रूरमानंश मर्त्यः ।
(६,४९.१ ) कपिर्बभस्ति तेजनं स्वं जरायु गौरिव ॥१॥
(६,४९.२ ) मेष इव वै सं च वि चोर्वच्यसे यदुत्तरद्रावुपरश्च खादतः ।
(६,४९.२ ) शीर्ष्णा शिरोऽप्ससाप्सो अर्दयन्न् अंशून् बभस्ति हरितेभिरासभिः ॥२॥
(६,४९.३ ) सुपर्णा वाचमक्रतोप द्यव्याखरे कृष्णा इषिरा अनर्तिषुः ।
(६,४९.३ ) नि यन् नियन्ति उपरस्य निष्कृतिं पुरू रेतो दधिरे सूर्यश्रितः ॥३॥
(६,५०.१ ) हतं तर्दं समङ्कमाखुमश्विना छिन्तं शिरो अपि पृष्टीः शृणीतम् ।
(६,५०.१ ) यवान् नेददान् अपि नह्यतं मुखमथाभयं कृणुतं धान्याय ॥१॥
(६,५०.२ ) तर्द है पतङ्ग है जभ्य हा उपक्वस ।
(६,५०.२ ) ब्रह्मेवासंस्थितं हविरनदन्त इमान् यवान् अहिंसन्तो अपोदित ॥२॥
(६,५०.३ ) तर्दापते वघापते तृष्टजम्भा आ शृणोत मे ।
(६,५०.३ ) य आरण्या व्यद्वरा ये के च स्थ व्यद्वरास्तान्त्सर्वान् जम्भयामसि ॥३॥
(६,५१.१ ) वायोः पूतः पवित्रेण प्रत्यङ्सोमो अति द्रुतः ।
(६,५१.१ ) इन्द्रस्य युजः सखा ॥१॥
(६,५१.२ ) आपो अस्मान् मातरः सूदयन्तु घृतेन नो घृतप्वः पुनन्तु ।
(६,५१.२ ) विश्वं हि रिप्रं प्रवहन्ति देवीरुदिदाभ्यः शुचिरा पूत एमि ॥२॥
(६,५१.३ ) यत्किं चेदं वरुण दैव्ये जनेऽभिद्रोहं मनुष्याश्चरन्ति ।
(६,५१.३ ) अचित्त्या चेत्तव धर्म युयोपिम मा नस्तस्मादेनसो देव रीरिषः ॥३॥
(६,५२.१ ) उत्सूर्यो दिव एति पुरो रक्षांसि निजूर्वन् ।
(६,५२.१ ) आदित्यः पर्वतेभ्यो विश्वदृष्टो अदृष्टहा ॥१॥
(६,५२.२ ) नि गावो गोष्ठे असदन् नि मृगासो अविक्षत ।
(६,५२.२ ) न्यूर्मयो नदीनं न्यदृष्टा अलिप्सत ॥२॥
(६,५२.३ ) आयुर्ददं विपश्चितं श्रुतां कण्वस्य वीरुधम् ।
(६,५२.३ ) आभारिषं विश्वभेषजीमस्यादृष्टान् नि शमयत्॥३॥
(६,५३.१ ) द्यौश्च म इदं पृथिवी च प्रचेतसौ शुक्रो बृहन् दक्षिणया पिपर्तु ।
(६,५३.१ ) अनु स्वधा चिकितां सोमो अग्निर्वायुर्नः पातु सविता भगश्च ॥१॥
(६,५३.२ ) पुनः प्राणः पुनरात्मा न ऐतु पुनश्चक्षुः पुनरसुर्न ऐतु ।
(६,५३.२ ) वैश्वानरो नो अदब्धस्तनूपा अन्तस्तिष्ठाति दुरितानि विश्वा ॥२॥
(६,५३.३ ) सं वर्चसा पयसा सं तनूभिरगन्महि मनसा सं शिवेन ।
(६,५३.३ ) त्वष्टा नो अत्र वरीयः कृणोत्वनु नो मार्ष्टु तन्वो यद्विरिष्टम् ॥३॥
(६,५४.१ ) इदं तद्युज उत्तरमिन्द्रं शुम्भाम्यष्टये ।
(६,५४.१ ) अस्य क्षत्रं श्रियं महीं वृष्टिरिव वर्धया तृणम् ॥१॥
(६,५४.२ ) अस्मै क्षत्रमग्नीषोमावस्मै धारयतं रयिम् ।
(६,५४.२ ) इमं राष्ट्रस्याभीवर्गे कृणुतं युज उत्तरम् ॥२॥
(६,५४.३ ) सबन्धुश्चासबन्धुश्च यो अस्मामभिदासति ।
(६,५४.३ ) सर्वं तं रन्धयासि मे यजमानाय सुन्वते ॥३॥
(६,५५.१ ) ये पन्थानो बहवो देवयाना अन्तरा द्यावापृथिवी संचरन्ति ।
(६,५५.१ ) तेषामज्यानिं यतमो वहाति तस्मै मा देवाः परि दत्तेह सर्वे ॥१॥
(६,५५.२ ) ग्रीष्मो हेमन्तः शिशिरो वसन्तः शरद्वर्षाः स्विते नो दधात ।
(६,५५.२ ) आ नो गोषु भजता प्रजायां निवात इद्वः शरणे स्याम ॥२॥
(६,५५.३ ) इदावत्सराय परिवत्सराय संवत्सराय कृणुता बृहन् नमः ।
(६,५५.३ ) तेषां वयं सुमतौ यज्ञियानामपि भद्रे सौ मनसे स्याम ॥३॥
(६,५६.१ ) मा नो देवा अहिर्वधीत्सतोकान्त्सहपुरुषान् ।
(६,५६.१ ) सम्यतं न वि ष्परद्व्यात्तं न सं यमन् नमो देवजनेभ्यः ।
(६,५६.२ ) नमोऽस्त्वसिताय नमस्तिरश्चिराजये ।
(६,५६.२ ) स्वजाय बभ्रवे नमो नमो देवजनेभ्यः ॥२॥
(६,५६.३ ) सं ते हन्मि दता दतः समु ते हन्वा हनू ।
(६,५६.३ ) सं ते जिह्वया जिह्वां सं वास्नाह आस्यम् ॥३॥
(६,५७.१ ) इदमिद्वा उ भेषजमिदं रुद्रस्य भेषजम् ।
(६,५७.१ ) येनेषुमेकतेजनां शतशल्यामपब्रवत्॥१॥
(६,५७.२ ) जालाषेणाभि षिञ्चत जालाषेणोप सिञ्चत ।
(६,५७.२ ) जालाषमुग्रं भेषजं तेन नो मृड जीवसे ॥२॥
(६,५७.३ ) शं च नो मयश्च नो मा च नः किं चनाममत्।
(६,५७.३ ) क्षमा रपो विश्वं नो अस्तु भेषजं सर्वं नो अस्तु भेषजम् ॥३॥
(६,५८.१ ) यशसं मेन्द्रो मघवान् कृणोतु यशसं द्यावापृथिवी उभे इमे ।
(६,५८.१ ) यशसं मा देवः सविता कृणोतु प्रियो दातुर्दक्षिणाया इह स्याम् ॥१॥
(६,५८.२ ) यथेन्द्रो द्यावापृथिव्योर्यशस्वान् यथाप ओषधीषु यशस्वतीः ।
(६,५८.२ ) एवा विश्वेषु देवेषु वयं सर्वेषु यशसः स्याम ॥२॥
(६,५८.३ ) यशा इन्द्रो यशा अग्निर्यशाः सोमो अजायत ।
(६,५८.३ ) यशा विश्वस्य भूतस्याहमस्मि यशस्तमः ॥३॥
(६,५९.१ ) अनडुद्भ्यस्त्वं प्रथमं धेनुभ्यस्त्वमरुन्धति ।
(६,५९.१ ) अधेनवे वयसे शर्म यछ चतुष्पदे ॥१॥
(६,५९.२ ) शर्म यछत्वोषधिः सह देवीररुन्धती ।
(६,५९.२ ) करत्पयस्वन्तं गोष्ठमयक्ष्मामुत पूरुषान् ॥२॥
(६,५९.३ ) विश्वरूपां सुभगामछावदामि जीवलाम् ।
(६,५९.३ ) सा नो रुद्रस्यास्तां हेतिं दूरं नयतु गोभ्यः ॥३॥
(६,६०.१ ) अयमा यात्यर्यमा पुरस्ताद्विषितस्तुपः ।
(६,६०.१ ) अस्या इछन्न् अग्रुवै पतिमुत जायामजानये ॥१॥
(६,६०.२ ) अश्रमदियमर्यमन्न् अन्यासां समनं यती ।
(६,६०.२ ) अङ्गो न्वर्यमन्न् अस्या अन्याः समनमायति ॥२॥
(६,६०.३ ) धाता दाधार पृथिवीं धाता द्यामुत सूर्यम् ।
(६,६०.३ ) धातास्या अग्रुवै पतिं दधातु प्रतिकाम्यम् ॥३॥
(६,६१.१ ) मह्यमापो मधुमदेरयन्तां मह्यं सूरो अभरज्ज्योतिषे कम् ।
(६,६१.१ ) मह्यं देवा उत विश्वे तपोजा मह्यं देवः सविता व्यचो धात्॥१॥
(६,६१.२ ) अहं विवेच पृथिवीमुत द्यामहमृतूंरजनयं सप्त साकम् ।
(६,६१.२ ) अहं सत्यमनृतं यद्वदाम्यहं दैवीं परि वाचं विशश्च ॥२॥
(६,६१.३ ) अहं जजान पृथिवीमुत द्यामहमृतूंरजनयं सप्त सिन्धून् ।
(६,६१.३ ) अहं सत्वमनृतं यद्वदामि यो अग्नीषोमावजुषे सखाया ॥३॥
(६,६२.१ ) वैश्वानरो रश्मिभिर्नः पुनातु वातः प्राणेनेषिरो नभोभिः ।
(६,६२.१ ) द्यावापृथिवी पयसा पयस्वती ऋतावरी यज्ञिये न पुनीताम् ॥१॥
(६,६२.२ ) वैश्वानरीं सूनृतामा रभध्वं यस्या आशास्तन्वो वीतपृष्ठाः ।
(६,६२.२ ) तया गृणन्तः सधमादेषु वयं स्याम पतयो रयीनाम् ॥२॥
(६,६२.३ ) वैश्वानरीं वर्चस आ रभध्वं शुद्धा भवन्तः शुचयः पावकाः ।
(६,६२.३ ) इहेडया सधमादं मदन्तो ज्योक्पश्येम सूर्यमुच्चरन्तम् ॥३॥
(६,६३.१ ) यत्ते देवी निरृतिराबबन्ध दाम ग्रीवास्वविमोक्यं यत्।
(६,६३.१ ) तत्ते वि ष्याम्यायुषे वर्चसे बलायादोमदमन्नमद्धि प्रसूतः ॥१॥
(६,६३.२ ) नमोऽस्तु ते निरृते तिग्मतेजोऽयस्मयान् वि चृता बन्धपाशान् ।
(६,६३.२ ) यमो मह्यं पुनरित्त्वां ददाति तस्मै यमाय नमो अस्तु मृत्यवे ॥२॥
(६,६३.३ ) अयस्मये द्रुपदे बेधिष इहाभिहितो मृत्युभिर्ये सहस्रम् ।
(६,६३.३ ) यमेन त्वं पितृभिः संविदान उत्तमं नाकमधि रोहयेमम् ॥३॥
(६,६३.४ ) संसमिद्युवसे वृषन्न् अग्ने विश्वान्यर्य आ ।
(६,६३.४ ) इडस्पदे समिध्यसे स नो वसून्या भर ॥४॥
(६,६४.१ ) सं जानीध्वं सं पृच्यध्वं सं वो मनांसि जानताम् ।
(६,६४.१ ) देवा भागं यथा पूर्वे सम्जानाना उपासते ॥१॥
(६,६४.२ ) समानो मन्त्रः समितिः समानी समानं व्रतं सह चित्तमेषाम् ।
(६,६४.२ ) समानेन वो हविषा जुहोमि समानं चेतो अभिसंविशध्वम् ॥२॥
(६,६४.३ ) समानी व आकूतिः समाना हृदयानि वः ।
(६,६४.३ ) समानमस्तु वो मनः यथा वः सुसहासति ॥३॥
(६,६५.१ ) अव मन्युरवायताव बाहू मनोयुजा ।
(६,६५.१ ) पराशर त्वं तेषां पराञ्चं शुष्ममर्दयाधा नो रयिमा कृधि ॥१॥
(६,६५.२ ) निर्हस्तेभ्यो नैर्हस्तं यं देवाः शरुमस्यथ ।
(६,६५.२ ) वृश्चामि शत्रूणां बाहून् अनेन हविषाऽहम् ॥२॥
(६,६५.३ ) इन्द्रश्चकार प्रथमं नैर्हस्तमसुरेभ्यः ।
(६,६५.३ ) जयन्तु सत्वानो मम स्थिरेणेन्द्रेण मेदिना ॥३॥
(६,६६.१ ) निर्हस्तः शत्रुरभिदासन्न् अस्तु ये सेनाभिर्युधमायन्त्यस्मान् ।
(६,६६.१ ) समर्पयेन्द्र महता वधेन द्रात्वेषामघहारो विविद्धः ॥१॥
(६,६६.२ ) आतन्वाना आयछन्तोऽस्यन्तो ये च धावथ ।
(६,६६.२ ) निर्हस्ताः शत्रवः स्थनेन्द्रो वोऽद्य पराशरीत्॥२॥
(६,६६.३ ) निर्हस्ताः सन्तु शत्रवोऽङ्गैषां म्लापयामसि ।
(६,६६.३ ) अथैषामिन्द्र वेदांसि शतशो वि भजामहै ॥३॥
(६,६७.१ ) परि वर्त्मानि सर्वत इन्द्रः पूषा च सस्रतुः ।
(६,६७.१ ) मुह्यन्त्वद्यामूः सेना अमित्राणां परस्तराम् ॥१॥
(६,६७.२ ) मूढा अमित्राश्चरताशीर्षाण इवाहयः ।
(६,६७.२ ) तेषां वो अग्निमूढानामिन्द्रो हन्तु वरंवरम् ॥२॥
(६,६७.३ ) ऐषु नह्य वृषाजिनं हरिणस्य भियं कृधि ।
(६,६७.३ ) पराङमित्र एषत्वर्वाची गौरुपेषतु ॥३॥
(६,६८.१ ) आयमगन्त्सविता क्षुरेणोष्णेन वाय उदकेनेहि ।
(६,६८.१ ) आदित्या रुद्रा वसव उन्दन्तु सचेतसः सोमस्य राज्ञो वपत प्रचेतसः ॥१॥
(६,६८.२ ) अदितिः श्मश्रु वपत्वाप उन्दन्तु वर्चसा ।
(६,६८.२ ) चिकित्सतु प्रजापतिर्दीर्घायुत्वाय चक्षसे ॥२॥
(६,६८.३ ) येनावपत्सविता क्षुरेण सोमस्य राज्ञो वरुणस्य विद्वान् ।
(६,६८.३ ) तेन ब्रह्माणो वपतेदमस्य गोमान् अश्ववान् अयमस्तु प्रजावान् ॥३॥
(६,६९.१ ) गिरावरगराटेषु हिरन्ये गोषु यद्यशः ।
(६,६९.१ ) सुरायां सिच्यमानायां कीलाले मधु तन् मयि ॥१॥
(६,६९.२ ) अश्विना सारघेण मा मधुनाङ्क्तं शुभस्पती ।
(६,६९.२ ) यथा भर्गस्वतीं वाचमावदानि जनामनु ॥२॥
(६,६९.३ ) मयि वर्चो अथो यशोऽथो यज्ञस्य यत्पयः ।
(६,६९.३ ) तन् मयि प्रजापतिर्दिवि द्यामिव दृंहतु ॥३॥
(६,७०.१ ) यथा मांसं यथा सुरा यथाक्षा अधिदेवने ।
(६,७०.१ ) यथा पुंसो वृषण्यत स्त्रियां निहन्यते मनः ।
(६,७०.१ ) एवा ते अघ्न्ये मनोऽधि वत्से नि हन्यताम् ॥१॥
(६,७०.२ ) यथा हस्ती हस्तिन्याः पदेन पदमुद्युजे ।
(६,७०.२ ) यथा पुंसो वृषण्यत स्त्रियां निहन्यते मनः ।
(६,७०.२ ) एवा ते अघ्न्ये मनोऽधि वत्से नि हन्यताम् ॥२॥
(६,७०.३ ) यथा प्रधिर्यथोपधिर्यथा नभ्यं प्रधावधि ।
(६,७०.३ ) यथा पुंसो वृषण्यत स्त्रियां निहन्यते मनः ।
(६,७०.३ ) एवा ते अघ्न्ये मनोऽधि वत्से नि हन्यताम् ॥३॥
(६,७१.१ ) यदन्नमद्मि बहुधा विरूपं हिरण्यमश्वमुत गामजामविम् ।
(६,७१.१ ) यदेव किं च प्रतिजग्रहाहमग्निष्टद्धोता सुहुतं कृनोतु ॥१॥
(६,७१.२ ) यन् मा हुतमहुतमाजगाम दत्तं पितृभिरनुमतं मनुष्यैः ।
(६,७१.२ ) यस्मान् मे मन उदिव रारजीत्यग्निष्टद्धोता सुहुतं कृणोतु ॥२॥
(६,७१.३ ) यदन्नमद्म्यनृतेन देवा दास्यन्न् अदास्यन्न् उत संगृणामि ।
(६,७१.३ ) वैश्वानरस्य महतो महिम्ना शिवं मह्यं मधुमदस्त्वन्नम् ॥३॥
(६,७२.१ ) यथासितः प्रथयते वशामनु वपूंषि कृण्वन्न् असुरस्य मायया ।
(६,७२.१ ) एवा ते शेपः सहसायमर्कोऽङ्गेनाङ्गं संसमकं कृणोतु ॥१॥
(६,७२.२ ) यथा पसस्तायादरं वातेन स्थूलभं कृतम् ।
(६,७२.२ ) यावत्परस्वतः पसस्तावत्ते वर्धतां पसः ॥२॥
(६,७२.३ ) यावदङ्गीनं पारस्वतं हास्तिनं गार्दभं च यत्।
(६,७२.३ ) यावदश्वस्य वाजिनस्तावत्ते वर्धतां पसः ॥३॥
(६,७३.१ ) एह यातु वरुणः सोमो अग्निर्बृहस्पतिर्वसुभिरेह यातु ।
(६,७३.१ ) अस्य श्रियमुपसंयात सर्व उग्रस्य चेत्तुः संमनसः सजाताः ॥१॥
(६,७३.२ ) यो वः शुष्मो हृदयेष्वन्तराकूतिर्या वो मनसि प्रविष्टा ।
(६,७३.२ ) तान्त्सीवयामि हविषा घृतेन मयि सजाता रमतिर्वो अस्तु ॥२॥
(६,७३.३ ) इहैव स्त माप याताध्यस्मत्पूषा परस्तादपथं वः कृणोतु ।
(६,७३.३ ) वास्तोष्पतिरनु वो जोहवीतु मयि सजाता रमतिः वो अस्तु ॥३॥
(६,७४.१ ) सं वः पृच्यन्तां तन्वः सं मनांसि समु व्रता ।
(६,७४.१ ) सं वोऽयं ब्रह्मणस्पतिर्भगः सं वो अजीगमत्॥१॥
(६,७४.२ ) सम्ज्ञपनं वो मनसोऽथो सम्ज्ञपनं हृदः ।
(६,७४.२ ) अथो भगस्य यच्छ्रान्तं तेन संज्ञपयामि वः ॥२॥
(६,७४.३ ) यथादित्या वसुभिः सम्बभूवुर्मरुद्भिरुग्रा अहृणीयमानाः ।
(६,७४.३ ) एवा त्रिणामन्न् अहृणीयमान इमान् जनान्त्संमनसस्कृधीह ॥३॥
(६,७५.१ ) निरमुं नुद ओकसः सपत्नो यः पृतन्यति ।
(६,७५.१ ) नैर्बाध्येन हविषेन्द्र एनं पराशरीत्॥१॥
(६,७५.२ ) परमां तं परावतमिन्द्रो नुदतु वृत्रहा ।
(६,७५.२ ) यतो न पुनरायति शश्वतीभ्यः समाभ्यः ॥२॥
(६,७५.३ ) एतु तिस्रः परावत एतु पञ्च जनामति ।
(६,७५.३ ) एतु तिस्रोऽति रोचना यतो न पुनरायति ।
(६,७५.३ ) शश्वतीभ्यः समाभ्यो यावत्सूर्यो असद्दिवि ॥३॥
(६,७६.१ ) य एनं परिषीदन्ति समादधति चक्षसे ।
(६,७६.१ ) संप्रेद्धो अग्निर्जिह्वाभिरुदेतु हृदयादधि ॥१॥
(६,७६.२ ) अग्नेः साम्तपनस्याहमायुषे पदमा रभे ।
(६,७६.२ ) अद्धातिर्यस्य पश्यति धूममुद्यन्तमास्यतः ॥२॥
(६,७६.३ ) यो अस्य समिधं वेद क्षत्रियेण समाहिताम् ।
(६,७६.३ ) नाभिह्वारे पदं नि दधाति स मृत्यवे ॥३॥
(६,७६.४ ) नैनं घ्नन्ति पर्यायिणो न सन्नामव गछति ।
(६,७६.४ ) अग्नेर्यः क्षत्रियो विद्वान् नाम गृह्नाति आयुषे ॥४॥
(६,७७.१ ) अस्थाद्द्यौरस्थात्पृथिव्यस्थाद्विश्वमिदं जगत्।
(६,७७.१ ) आस्थाने पर्वता अस्थु स्थाम्न्यश्वामतिष्ठिपम् ॥१॥
(६,७७.२ ) य उदानत्परायणं य उदानण्न्यायनम् ।
(६,७७.२ ) आवर्तनं निवर्तनं यो गोपा अपि तं हुवे ॥२॥
(६,७७.३ ) जातवेदो नि वर्तय शतं ते सन्त्वावृतः ।
(६,७७.३ ) सहस्रं त उपावृतस्ताभिर्नः पुनरा कृधि ॥३॥
(६,७८.१ ) तेन भूतेन हविषायमा प्यायतां पुनः ।
(६,७८.१ ) जायां यामस्मा आवाक्षुस्तां रसेनाभि वर्धताम् ॥१॥
(६,७८.२ ) अभि वर्धतां पयसाभि राष्ट्रेण वर्धताम् ।
(६,७८.२ ) रय्या सहस्रवर्चसेमौ स्तामनुपक्षितौ ॥२॥
(६,७८.३ ) त्वष्टा जायामजनयत्त्वष्टास्यै त्वां पतिम् ।
(६,७८.३ ) त्वष्टा सहस्रमायुंषि दीर्घमायुः कृणोतु वाम् ॥३॥
(६,७९.१ ) अयं नो नभसस्पतिः संस्फानो अभि रक्षतु ।
(६,७९.१ ) असमातिं गृहेषु नः ॥१॥
(६,७९.२ ) त्वं नो नभसस्पते ऊर्जं गृहेसु धारय ।
(६,७९.२ ) आ पुष्टमेत्वा वसु ॥२॥
(६,७९.३ ) देव संस्फान सहस्रापोषस्येशिषे ।
(६,७९.३ ) तस्य नो रास्व तस्य नो धेहि तस्य ते भक्तिवाम्सः स्याम ॥३॥
(६,८०.१ ) अन्तरिक्षेण पतति विश्वा भूतावचाकशत्।
(६,८०.१ ) शुनो दिव्यस्य यन् महस्तेना ते हविषा विधेम ॥१॥
(६,८०.२ ) ये त्रयः कालकाञ्जा दिवि देवा इव श्रिताः ।
(६,८०.२ ) तान्त्सर्वान् अह्व ऊतयेऽस्मा अरिष्टतातये ॥२॥
(६,८०.३ ) अप्सु ते जन्म दिवि ते सधस्थं समुद्रे अन्तर्महिमा ते पृथिव्याम् ।
(६,८०.३ ) शुनो दिव्यस्य यन् महस्तेना ते हविषा विधेम ॥३॥
(६,८१.१ ) यन्तासि यछसे हस्तावप रक्षांसि सेधसि ।
(६,८१.१ ) प्रजां धनं च गृह्णानः परिहस्तो अभूदयम् ॥१॥
(६,८१.२ ) परिहस्त वि धारय योनिं गर्भाय धातवे ।
(६,८१.२ ) मर्यादे पुत्रमा धेहि तं त्वमा गमयागमे ॥२॥
(६,८१.३ ) यं परिहस्तमबिभरदितिः पुत्रकाम्या ।
(६,८१.३ ) त्वष्टा तमस्या आ बध्नाद्यथा पुत्रं जनाद्॥३॥
(६,८२.१ ) आगछत आगतस्य नाम गृह्णाम्यायतः ।
(६,८२.१ ) इन्द्रस्य वृत्रघ्नो वन्वे वासवस्य शतक्रतोः ॥१॥
(६,८२.२ ) येन सूर्यां सावित्रीमश्विनोहतुः पथा ।
(६,८२.२ ) तेन मामब्रवीद्भगो जयामा वहतादिति ॥२॥
(६,८२.३ ) यस्तेऽङ्कुशो वसुदानो बृहन्न् इन्द्र हिरण्ययः ।
(६,८२.३ ) तेना जनियते जायां मह्यं धेहि शचीपते ॥३॥
(६,८३.१ ) अपचितः प्र पतत सुपर्णो वसतेरिव ।
(६,८३.१ ) सूर्यः कृणोतु भेषजं चन्द्रमा वोऽपोछतु ॥१॥
(६,८३.२ ) एन्येका श्येन्येका कृष्णैका रोहिणी द्वे ।
(६,८३.२ ) सर्वासामग्रभं नामावीरघ्नीरपेतन ॥२॥
(६,८३.३ ) असूतिका रामायण्यपचित्प्र पतिष्यति ।
(६,८३.३ ) ग्लौरितः प्र पतिष्यति स गलुन्तो नशिष्यति ॥३॥
(६,८३.४ ) वीहि स्वामाहुतिं जुषानो मनसा स्वाहा मनसा यदिदं जुहोमि ॥४॥
(६,८४.१ ) यस्यास्त आसनि घोरे जुहोम्येषां बद्धानामवसर्जनाय कम् ।
(६,८४.१ ) भूमिरिति त्वाभिप्रमन्वते जना निरृतिरिति त्वाहं परि वेद सर्वतः ॥१॥
(६,८४.२ ) भूते हविष्मती भवैष ते भागो यो अस्मासु ।
(६,८४.२ ) मुञ्चेमान् अमून् एनसः स्वाहा ॥२॥
(६,८४.३ ) एवो ष्वस्मन् निरृतेऽनेहा त्वमयस्मयान् वि चृता बन्धपाशान् ।
(६,८४.३ ) यमो मह्यं पुनरित्त्वां ददाति तस्मै यमाय नमो अस्तु मृत्यवे ॥३॥
(६,८४.४ ) अयस्मये द्रुपदे बेधिष इहाभिहितो मृत्युभिर्ये सहस्रम् ।
(६,८४.४ ) यमेन त्वं पितृभिः संविदान उत्तमं नाकमधि रोहयेमम् ॥४॥
(६,८५.१ ) वरणो वारयाता अयं देवो वनस्पतिः ।
(६,८५.१ ) यक्ष्मो यो अस्मिन्न् आविष्टस्तमु देवा अवीवरन् ॥१॥
(६,८५.२ ) इन्द्रस्य वचसा वयं मित्रस्य वरुणस्य च ।
(६,८५.२ ) देवानां सर्वेषां वाचा यक्ष्मं ते वारयामहे ॥२॥
(६,८५.३ ) यथा वृत्र इमा आपस्तस्तम्भ विश्वधा यतीः ।
(६,८५.३ ) एवा ते अग्निना यक्ष्मं वैश्वानरेण वारये ॥३॥
(६,८६.१ ) वृषेन्द्रस्य वृषा दिवो वृसा पृथिव्या अयम् ।
(६,८६.१ ) वृषा विश्वस्य भूतस्य त्वमेकवृषो भव ॥१॥
(६,८६.२ ) समुद्र ईशे स्रवतामग्निः पृथिव्या वशी ।
(६,८६.२ ) चन्द्रमा नक्षत्राणामीशे त्वमेकवृषो भव ॥२॥
(६,८६.३ ) सम्राडस्यसुराणां ककुन् मनुष्यानाम् ।
(६,८६.३ ) देवानामर्धभागसि त्वमेकवृषो भव ॥३॥
(६,८७.१ ) आ त्वाहार्षमन्तरभूर्ध्रुवस्तिष्ठाविचाचलत्।
(६,८७.१ ) विशस्त्वा सर्वा वाञ्छन्तु मा त्वद्राष्ट्रमधि भ्रशत्॥१॥
(६,८७.२ ) इहैवैधि माप च्योष्ठाः पर्वत इवाविचाचलत्।
(६,८७.२ ) इन्द्र इवेह ध्रुवस्तिष्ठेह राष्ट्रमु धारय ॥२॥
(६,८७.३ ) इन्द्र एतमदीधरत्ध्रुवं ध्रुवेण हविषा ।
(६,८७.३ ) तस्मै सोमो अधि ब्रवदयं च ब्रह्मणस्पतिः ॥३॥
(६,८८.१ ) ध्रुवा द्यौर्ध्रुवा पृथिवी ध्रुवं विश्वमिदं जगत्।
(६,८८.१ ) ध्रुवासः पर्वता इमे ध्रुवो राजा विशामयम् ॥१॥
(६,८८.२ ) ध्रुवं ते राजा वरुणो ध्रुवं देवो बृहस्पतिः ।
(६,८८.२ ) ध्रुवं त इन्द्रश्चाग्निश्च राष्ट्रं धारयतां ध्रुवम् ॥२॥
(६,८८.३ ) ध्रुवोऽच्युतः प्र मृणीहि शत्रून् छत्रूयतोऽधरान् पादयस्व ।
(६,८८.३ ) सर्वा दिशः संमनसः सध्रीचीर्ध्रुवाय ते समितिः कल्पतामिह ॥३॥
(६,८९.१ ) इदं यत्प्रेण्यः शिरो दत्तं सोमेन वृष्ण्यम् ।
(६,८९.१ ) ततः परि प्रजातेन हार्दिं ते शोचयामसि ॥१॥
(६,८९.२ ) शोचयामसि ते हार्दिं शोचयामसि ते मनः ।
(६,८९.२ ) वातं धूम इव सध्र्यङ्मामेवान्वेतु ये मनः ॥२॥
(६,८९.३ ) मह्यं त्वा मित्रावरुणौ मह्यं देवी सरस्वती ।
(६,८९.३ ) मह्यं त्वा मध्यं भूम्या उभावन्तौ समस्यताम् ॥३॥
(६,९०.१ ) यां ते रुद्र इषुमास्यदङ्गेभ्यो हृदयाय च ।
(६,९०.१ ) इदं तामद्य त्वद्वयं विषूचीं वि वृहामसि ॥१॥
(६,९०.२ ) यास्ते शतं धमनयोऽङ्गान्यनु विष्ठिताः ।
(६,९०.२ ) तासां ते सर्वासां वयं निर्विषाणि ह्वयामसि ॥२॥
(६,९०.३ ) नमस्ते रुद्रास्यते नमः प्रतिहितायै ।
(६,९०.३ ) नमो विसृज्यमानायै नमो निपतितायै ॥३॥
(६,९१.१ ) इमं यवमष्टायोगैः षद्योगेभिरचर्कृषुः ।
(६,९१.१ ) तेना ते तन्वो रपोऽपाचीनमप व्यये ॥१॥
(६,९१.२ ) न्यग्वातो वाति न्यक्तपति सूर्यः ।
(६,९१.२ ) नीचीनमघ्न्या दुहे न्यग्भवतु ते रपः ॥२॥
(६,९१.३ ) आप इद्वा उ भेषजीरापो अमीवचातनीः ।
(६,९१.३ ) आपो विश्वस्य भेषजीस्तास्ते कृण्वन्तु भेषजम् ॥३॥
(६,९२.१ ) वातरंहा भव वाजिन् युजमान इन्द्रस्य याहि प्रसवे मनोजवाः ।
(६,९२.१ ) युञ्जन्तु त्वा मरुतो विश्ववेदस आ ते त्वस्ता पत्सु जवं दधातु ॥१॥
(६,९२.२ ) जवस्ते अर्वन् निहितो गुहा यः श्येने वाते उत योऽचरत्परीत्तः ।
(६,९२.२ ) तेन त्वं वाजिन् बलवान् बलेनाजिं जय समने परयिष्णुः ॥२॥
(६,९२.३ ) तनूष्टे वाजिन् तन्वं नयन्ती वाममस्मभ्यं धावतु शर्म तुभ्यम् ।
(६,९२.३ ) अह्रुतो महो धरुणाय देवो दिवीव ज्योतिः स्वमा मिमीयात्॥३॥
(६,९३.१ ) यमो मृत्युरघमारो निरृथो बभ्रुः शर्वोऽस्ता नीलशिखण्डः ।
(६,९३.१ ) देवजनाः सेनयोत्तस्थिवांसस्ते अस्माकं परि वृञ्जन्तु वीरान् ॥१॥
(६,९३.२ ) मनसा होमैर्हरसा घृतेन शर्वायास्त्र उत राज्ञे भवाय ।
(६,९३.२ ) नमस्येभ्यो नम एभ्यः कृणोम्यन्यत्रास्मदघविषा नयन्तु ॥२॥
(६,९३.३ ) त्रायध्वं नो अघविषाभ्यो वधाद्विश्वे देवा मरुतो विश्ववेदसः ।
(६,९३.३ ) अग्नीषोमा वरुणः पूतदक्षा वातापर्जन्ययोः सुमतौ स्याम ॥३॥
(६,९४.१ ) सं वो मनांसि सं व्रता समाकूतीर्नमामसि ।
(६,९४.१ ) अमी ये विव्रता स्थन तान् वः सं नमयामसि ॥१॥
(६,९४.२ ) अहं गृभ्णामि मनसा मनांसि मम चित्तमनु चित्तेभिरेत ।
(६,९४.२ ) मम वशेषु हृदयानि वः कृणोमि मम यातमनुवर्त्मान एत ॥२॥
(६,९४.३ ) ओते मे द्यावापृथिवी ओता देवी सरस्वती ।
(६,९४.३ ) ओतौ म इन्द्रश्चाग्निश्च र्ध्यास्मेदं सरस्वति ॥३॥
(६,९५.१ ) अश्वत्थो देवसदनस्तृतीयस्यामितो दिवि ।
(६,९५.१ ) तत्रामृतस्य चक्षणं देवाः कुष्ठमवन्वत ॥१॥
(६,९५.२ ) हिरण्ययी नौरचरद्धिरण्यबन्धना दिवि ।
(६,९५.२ ) तत्रामृतस्य पुष्पं देवाः कुष्ठमवन्वत ॥२॥
(६,९५.३ ) गर्भो अस्योषधीनां गर्भो हिमवतामुत ।
(६,९५.३ ) गर्भो विश्वस्य भूतस्येमं मे अगदं कृधि ॥३॥
(६,९६.१ ) या ओषधयः सोमराज्ञीर्बह्वीः शतविचक्षणाः ।
(६,९६.१ ) बृहस्पतिप्रसूतास्ता नो मुञ्चन्त्वंहसः ॥१॥
(६,९६.२ ) मुञ्चन्तु मा शपथ्यादथो वरुण्यादुत ।
(६,९६.२ ) अथो यमस्य पड्वीशाद्विश्वस्माद्देवकिल्बिषात्॥२॥
(६,९६.३ ) यच्चक्षुषा मनसा यच्च वाचोपारिम जाग्रतो यत्स्वपन्तः ।
(६,९६.३ ) सोमस्तानि स्वधया नः पुनातु ॥३॥
(६,९७.१ ) अभिभूर्यज्ञो अभिभूरग्निरभिभूः सोमो अभिभूरिन्द्रः ।
(६,९७.१ ) अभ्यहं विश्वाः पृतना यथासान्येवा विधेमाग्निहोत्रा इदं हविः ॥१॥
(६,९७.२ ) स्वधास्तु मित्रावरुणा विपश्चिता प्रजावत्क्षत्रं मधुनेह पिन्वतम् ।
(६,९७.२ ) बाधेथां दूरं निरृतिं पराचैः कृतं चिदेनः प्र मुमुक्तमस्मत्॥२॥
(६,९७.३ ) इमं वीरमनु हर्षध्वमुग्रमिन्द्रं सखायो अनु सं रभध्वम् ।
(६,९७.३ ) ग्रामजितं गोजितं वज्रबाहुं जयन्तमज्म प्रमृणन्तमोजसा ॥३॥
(६,९८.१ ) इन्द्रो जयाति न परा जयाता अधिराजो राजसु राजयातै ।
(६,९८.१ ) चर्कृत्य ईड्यो वन्द्यश्चोपसद्यो नमस्य्श्भवेह ॥१॥
(६,९८.२ ) त्वमिन्द्राधिराजः श्रवस्युस्त्वं भूरभिभूतिर्जनानाम् ।
(६,९८.२ ) त्वं दैवीर्विश इमा वि राजायुष्मत्क्षत्रमजरं ते अस्तु ॥२॥
(६,९८.३ ) प्राच्या दिशस्त्वमिन्द्रासि राजोतोदीच्या दिशो वृत्रहन् छत्रुहोऽसि ।
(६,९८.३ ) यत्र यन्ति स्रोत्यास्तज्जितं ते दक्षिणतो वृषभ एषि हव्यः ॥३॥
(६,९९.१ ) अभि त्वेन्द्र वरिमतः पुरा त्वांहूरणाद्धुवे ।
(६,९९.१ ) ह्वयाम्युग्रं चेत्तारं पुरुणामानमेकजम् ॥१॥
(६,९९.२ ) यो अद्य सेन्यो वधो जिघांसन् न उदीरते ।
(६,९९.२ ) इन्द्रस्य तत्र बाहू समन्तं परि दद्मः ॥२॥
(६,९९.३ ) परि दद्म इन्द्रस्य बाहू समन्तं त्रातुस्त्रायतां नः ।
(६,९९.३ ) देव सवितः सोम राजन्त्सुमनसं मा कृणु स्वस्तये ॥३॥
(६,१००.१ ) देवा अदुः सूर्यो द्यौरदात्पृथिव्यदात्।
(६,१००.१ ) तिस्रः सरस्वतिरदुः सचित्ता विषदूषणम् ॥१॥
(६,१००.२ ) यद्वो देवा उपजीका आसिञ्चन् धन्वन्युदकम् ।
(६,१००.२ ) तेन देवप्रसूतेनेदं दूषयता विषम् ॥२॥
(६,१००.३ ) असुराणां दुहितासि सा देवानामसि स्वसा ।
(६,१००.३ ) दिवस्पृथिव्याः संभूता सा चकर्थारसं विषम् ॥३॥
(६,१०१.१ ) आ वृषायस्व श्वसिहि वर्धस्व प्रथयस्व च ।
(६,१०१.१ ) यथाङ्गं वर्धतां शेपस्तेन योषितमिज्जहि ॥१॥
(६,१०१.२ ) येन कृषं वाजयन्ति येन हिन्वन्त्यातुरम् ।
(६,१०१.२ ) तेनास्य ब्रह्मणस्पते धनुरिवा तानया पसः ॥२॥
(६,१०१.३ ) आहं तनोमि ते पसो अधि ज्यामिव धन्वनि ।
(६,१०१.३ ) क्रमस्व ऋष इव रोहितमनवग्लायता सदा ॥३॥
(६,१०२.१ ) यथायं वाहो अश्विना समैति सं च वर्तते ।
(६,१०२.१ ) एवा मामभि ते मनः समैतु सं च वर्तताम् ॥१॥
(६,१०२.२ ) आहं खिदामि ते मनो राजाश्वः पृष्ट्यामिव ।
(६,१०२.२ ) रेष्मछिन्नं यथा तृणं मयि ते वेष्टतां मनः ॥२॥
(६,१०२.३ ) आञ्जनस्य मदुघस्य कुष्ठस्य नलदस्य च ।
(६,१०२.३ ) तुरो भगस्य हस्ताभ्यामनुरोधनमुद्भरे ॥३॥
(६,१०३.१ ) संदानं वो बृहस्पतिः संदानं सविता करत्।
(६,१०३.१ ) संदानं मित्रो अर्यमा संदानं भगो अश्विना ॥१॥
(६,१०३.२ ) सं परमान्त्समवमान् अथो सं द्यामि मध्यमान् ।
(६,१०३.२ ) इन्द्रस्तान् पर्यहार्दाम्ना तान् अग्ने सं द्या त्वम् ॥२॥
(६,१०३.३ ) अमी ये युधमायन्ति केतून् कृत्वानीकशः ।
(६,१०३.३ ) इन्द्रस्तान् पर्यहार्दाम्न तान् अग्ने सं द्या त्वम् ॥३॥
(६,१०४.१ ) आदानेन संदानेनामित्रान् आ द्यामसि ।
(६,१०४.१ ) अपाना ये चैषां प्राणा असुनासून्त्समछिदन् ॥१॥
(६,१०४.२ ) इदमादानमकरं तपसेन्द्रेण संशितम् ।
(६,१०४.२ ) अमित्रा येऽत्र नः सन्ति तान् अग्न आ द्या त्वम् ॥२॥
(६,१०४.३ ) ऐनान् द्यतामिन्द्राग्नी सोमो राजा च मेदिनौ ।
(६,१०४.३ ) इन्द्रो मरुत्वान् आदानममित्रेभ्यः कृणोतु नः ॥३॥
(६,१०५.१ ) यथा मनो मनस्केतैः परापतत्याशुमत्।
(६,१०५.१ ) एवा त्वं कासे प्र पत मनसोऽनु प्रवाय्यम् ॥१॥
(६,१०५.२ ) यथा बाणः सुसंशितः परापतत्याशुमत्।
(६,१०५.२ ) एवा त्वं कासे प्र पत पृथिव्या अनु संवतम् ॥२॥
(६,१०५.३ ) यथा सूर्यस्य रश्मयः परापतन्त्याशुमत्।
(६,१०५.३ ) एवा त्वं कासे प्र पत समुद्रस्यानु विक्षरम् ॥३॥
(६,१०६.१ ) आयने ते परायने दूर्वा रोहन्तु पुष्पिणीः ।
(६,१०६.१ ) उत्सो वा तत्र जायतां ह्रदो वा पुण्डरीकवान् ॥१॥
(६,१०६.२ ) अपामिदं न्ययनं समुद्रस्य निवेशनम् ।
(६,१०६.२ ) मध्ये ह्रदस्य नो गृहाः पराचीना मुखा कृधि ॥२॥
(६,१०६.३ ) हिमस्य त्वा जरायुणा शाले परि व्ययामसि ।
(६,१०६.३ ) शीतह्रदा हि नो भुवोऽग्निष्कृणोतु भेषजम् ॥३॥
(६,१०७.१ ) विश्वजित्त्रायमाणायै मा परि देहि ।
(६,१०७.१ ) त्रायमाणे द्विपाच्च सर्वं नो रक्ष चतुष्पाड्यच्च नः स्वम् ॥१॥
(६,१०७.२ ) त्रायमाणे विश्वजिते मा परि देहि ।
(६,१०७.२ ) विश्वजिद्द्विपाच्च सर्वं नो रक्ष चतुष्पाड्यच्च नः स्वम् ॥२॥
(६,१०७.३ ) विश्वजित्कल्याण्यै मा परि देहि ।
(६,१०७.३ ) कल्याणि द्विपाच्च सर्वं नो रक्ष चतुष्पाड्यच्च नः स्वम् ॥३॥
(६,१०७.४ ) कल्याणि सर्वविदे मा परि देहि ।
(६,१०७.४ ) सर्वविद्द्विपाच्च सर्वं नो रक्ष चतुष्पाड्यच्च नः स्वम् ॥४॥
(६,१०८.१ ) त्वं नो मेधे प्रथमा गोभिरश्वेभिरा गहि ।
(६,१०८.१ ) त्वं सूर्यस्य रश्मिभिस्त्वं नो असि यज्ञिया ॥१॥
(६,१०८.२ ) मेधामहं प्रथमां ब्रह्मण्वतीं ब्रह्मजूतामृषिष्टुताम् ।
(६,१०८.२ ) प्रपीतां ब्रह्मचारिभिर्देवानामवसे हुवे ॥२॥
(६,१०८.३ ) यां मेधामृभवो विदुर्यां मेधामसुरा विदुः ।
(६,१०८.३ ) ऋषयो भद्रां मेधां यां विदुस्तां मय्या वेशयामसि ॥३॥
(६,१०८.४ ) यामृषयो भूतकृतो मेधां मेधाविनो विदुः ।
(६,१०८.४ ) तया मामद्य मेधयाग्ने मेधाविनं कृणु ॥४॥
(६,१०८.५ ) मेधां सायं मेधां प्रातर्मेधां मध्यन्दिनं परि ।
(६,१०८.५ ) मेधां सूर्यस्य रश्मिभिर्वचसा वेशयामहे ॥५॥
(६,१०९.१ ) पिप्पली क्षिप्तभेषज्युतातिविद्धभेषजी ।
(६,१०९.१ ) तां देवाः समकल्पयन्न् इयं जीवितवा अलम् ॥१॥
(६,१०९.२ ) पिप्पल्यः समवदन्तायतीर्जननादधि ।
(६,१०९.२ ) यं जीवमश्नवामहै न स रिष्याति पूरुषः ॥२॥
(६,१०९.३ ) असुरास्त्वा न्यखनन् देवास्त्वोदवपन् पुनः ।
(६,१०९.३ ) वातीकृतस्य भेषजीमथो क्षिप्तस्य भेषजीम् ॥३॥
(६,११०.१ ) प्रत्नो हि कमीड्यो अध्वरेषु सनाच्च होता नव्यश्च सत्सि ।
(६,११०.१ ) स्वां चाग्ने तन्वं पिप्रायस्वास्मभ्यं च सौभगमा यजस्व ॥१॥
(६,११०.२ ) ज्येष्ठघ्न्यां जातो विचृतोर्यमस्य मूलबर्हणात्परि पाह्येनम् ।
(६,११०.२ ) अत्येनं नेषद्दुरितानि विश्वा दीर्घायुत्वाय शतशारदाय ॥२॥
(६,११०.३ ) व्याघ्रेऽह्न्यजनिष्ट वीरो नक्षत्रजा जायमानः सुवीरः ।
(६,११०.३ ) स मा वधीत्पितरं वर्धमानो मा मातरं प्र मिनीज्जनित्रीम् ॥३॥
(६,१११.१ ) इमं मे अग्ने पुरुषं मुमुग्ध्ययं यो बद्धः सुयतो लालपीति ।
(६,१११.१ ) अतोऽधि ते कृणवद्भागधेयं यदानुन्मदितोऽसति ॥१॥
(६,१११.२ ) अग्निष्टे नि शमयतु यदि ते मन उद्युतम् ।
(६,१११.२ ) कृणोमि विद्वान् भेषजं यथानुन्मदितोऽससि ॥२॥
(६,१११.३ ) देवैनसादुन्मदितमुन्मत्तं रक्षसस्परि ।
(६,१११.३ ) कृणोमि विद्वान् भेषजं यदानुन्मदितोऽसति ॥३॥
(६,१११.४ ) पुनस्त्वा दुरप्सरसः पुनरिन्द्रः पुनर्भगः ।
(६,१११.४ ) पुनस्त्वा दुर्विश्वे देवा यथानुन्मदितोऽससि ॥४॥
(६,११२.१ ) मा ज्येष्ठं वधीदयमग्न एषां मूलबर्हणात्परि पाह्येनम् ।
(६,११२.१ ) स ग्राह्याः पाशान् वि चृत प्रजानन् तुभ्यं देवा अनु जानन्तु विश्वे ॥१॥
(६,११२.२ ) उन् मुञ्च पाशांस्त्वमग्न एषां त्रयस्त्रिभिरुत्सिता येभिरासन् ।
(६,११२.२ ) स ग्राह्याः पाशान् वि चृत प्रजानन् पितापुत्रौ मातरं मुञ्च सर्वान् ॥२॥
(६,११२.३ ) येभिः पाशैः परिवित्तो विबद्धोऽङ्गेअङ्ग आर्पित उत्सितश्च ।
(६,११२.३ ) वि ते मुच्यन्तं विमुचो हि सन्ति भ्रूणघ्नि पूषन् दुरितानि मृक्ष्व ॥३॥
(६,११३.१ ) त्रिते देवा अमृजतैतदेनस्त्रित एनन् मनुष्येषु ममृजे ।
(६,११३.१ ) ततो यदि त्वा ग्राहिरानशे तां ते देवा ब्रह्मणा नाशयन्तु ॥१॥
(६,११३.२ ) मरीचीर्धूमान् प्र विशानु पाप्मन्न् उदारान् गछोत वा नीहारान् ।
(६,११३.२ ) नदीनं फेनामनु तान् वि नश्य भ्रूणघ्नि पूषन् दुरितानि मृक्ष्व ॥२॥
(६,११३.३ ) द्वादशधा निहितं त्रितस्यापमृष्टं मनुष्यैनसानि ।
(६,११३.३ ) ततो यदि त्वा ग्राहिरानशे तां ते देवा ब्रह्मणा नाशयन्तु ॥३॥
(६,११४.१ ) यद्देवा देवहेडनं देवासश्चकृम वयम् ।
(६,११४.१ ) आदित्यास्तस्मान् नो युयमृतस्य ऋतेन मुञ्चत ॥१॥
(६,११४.२ ) ऋतस्य ऋतेनादित्या यजत्रा मुञ्चतेह नः ।
(६,११४.२ ) यज्ञं यद्यज्ञवाहसः शिक्षन्तो नोपशेकिम ॥२॥
(६,११४.३ ) मेदस्वता यजमानाः स्रुचाज्यानि जुह्वतः ।
(६,११४.३ ) अकामा विश्वे वो देवाः शिक्षन्तो नोप शेकिम ॥३॥
(६,११५.१ ) यद्विद्वांसो यदविद्वांस एनांसि चकृमा वयम् ।
(६,११५.१ ) यूयं नस्तस्मान् मुञ्चत विश्वे देवाः सजोषसः ॥१॥
(६,११५.२ ) यदि जाग्रद्यदि स्वपन्न् एन एनस्योऽकरम् ।
(६,११५.२ ) भूतं मा तस्माद्भव्यं च द्रुपदादिव मुञ्चताम् ॥२॥
(६,११५.३ ) द्रुपदादिव मुमुचानः स्विन्नः स्नात्वा मलादिव ।
(६,११५.३ ) पूतं पवित्रेणेवाज्यं विश्वे शुम्भन्तु मैनसः ॥३॥
(६,११६.१ ) यद्यामं चक्रुर्निखनन्तो अग्रे कार्षीवणा अन्नविदो न विद्यया ।
(६,११६.१ ) वैवस्वते राजनि तज्जुहोम्यथ यज्ञियं मधुमदस्तु नोऽन्नम् ॥१॥
(६,११६.२ ) वैवस्वतः कृणवद्भागधेयं मधुभागो मधुना सं सृजाति ।
(६,११६.२ ) मातुर्यदेन इषितं न आगन् यद्वा पिताऽपराद्धो जिहीदे ॥२॥
(६,११६.३ ) यदीदं मातुर्यदि पितुर्नः परि भ्रातुः पुत्राच्चेतस एन आगन् ।
(६,११६.३ ) यावन्तो अस्मान् पितरः सचन्ते तेषां सर्वेषां शिवो अस्तु मन्युः ॥३॥
(६,११७.१ ) अपमित्यमप्रतीत्तं यदस्मि यमस्य येन बलिना चरामि ।
(६,११७.१ ) इदं तदग्ने अनृणो भवामि त्वं पाशान् विचृतं वेत्थ सर्वान् ॥१॥
(६,११७.२ ) इहैव सन्तः प्रति दद्म एनज्जीवा जीवेभ्यो नि हराम एनत्।
(६,११७.२ ) अपमित्य धान्यं यज्जघसाहमिदं तदग्ने अनृणो भवामि ॥२॥
(६,११७.३ ) अनृणा अस्मिन्न् अनृणाः परस्मिन् तृतीये लोके अनृणाः स्याम ।
(६,११७.३ ) ये देवयानाः पितृयाणश्च लोकाः सर्वान् पथो अनृणा आ क्षियेम ॥३॥
(६,११८.१ ) यद्धस्ताभ्यां चकृम किल्बिषाण्यक्षाणां गत्नुमुपलिप्समानाः ।
(६,११८.१ ) उग्रंपश्ये उग्रजितौ तदद्याप्सरसावनु दत्तामृणं नः ॥१॥
(६,११८.२ ) उग्रंपश्ये राष्ट्रभृत्किल्बिषाणि यदक्षवृत्तमनु दत्तं न एतत्।
(६,११८.२ ) ऋणान् नो न ऋणमेर्त्समानो यमस्य लोके अधिरज्जुरायत्॥२॥
(६,११८.३ ) यस्मा ऋणं यस्य जायामुपैमि यं याचमानो अभ्यैमि देवाः ।
(६,११८.३ ) ते वाचं वादिषुर्मोत्तरां मद्देवपत्नी अप्सरसावधीतम् ॥३॥
(६,११९.१ ) यददीव्यन्न् ऋणमहं कृणोम्यदास्यन्न् अग्ने उत संगृणामि ।
(६,११९.१ ) वैश्वानरो नो अधिपा वसिष्ठ उदिन् नयाति सुकृतस्य लोकम् ॥१॥
(६,११९.२ ) वैश्वानराय प्रति वेदयामि यदि ऋणं संगरो देवतासु ।
(६,११९.२ ) स एतान् पाशान् विचृतं वेद सर्वान् अथ पक्वेन सह सं भवेम ॥२॥
(६,११९.३ ) वैश्वानरः पविता मा पुनातु यत्संगरमभिधावाम्याशाम् ।
(६,११९.३ ) अनाजानन् मनसा याचमानो यत्तत्रैनो अप तत्सुवामि ॥३॥
(६,१२०.१ ) यदन्तरिक्षं पृथिवीमुत द्यां यन् मातरं पितरं वा जिहिंसिम ।
(६,१२०.१ ) अयं तस्माद्गार्हपत्यो नो अग्निरुदिन् नयाति सुकृतस्य लोकम् ॥१॥
(६,१२०.२ ) भूमिर्मातादितिर्नो जनित्रं भ्रातान्तरिक्षमभिशस्त्या नः ।
(६,१२०.२ ) द्यौर्नः पिता पित्र्याच्छं भवाति जामिमृत्वा माव पत्सि लोकात्॥२॥
(६,१२०.३ ) यत्रा सुहार्दः सुकृतो मदन्ति विहाय रोगं तन्वः स्वायाः ।
(६,१२०.३ ) अश्लोना अङ्गैरह्रुताः स्वर्गे तत्र पश्येम पितरौ च पुत्रान् ॥३॥
(६,१२१.१ ) विषाणा पाशान् वि ष्याध्यस्मद्य उत्तमा अधमा वारुणा ये ।
(६,१२१.१ ) दुष्वप्न्यं दुरितं नि ष्वास्मदथ गछेम सुकृतस्य लोकम् ॥१॥
(६,१२१.२ ) यद्दारुणि बध्यसे यच्च रज्ज्वां यद्भूम्यां बध्यसे यच्च वाचा ।
(६,१२१.२ ) अयं तस्माद्गार्हपत्यो नो अग्निरुदिन् नयाति सुकृतस्य लोकम् ॥२॥
(६,१२१.३ ) उदगातां भगवती विचृतौ नाम तारके ।
(६,१२१.३ ) प्रेहामृतस्य यछतां प्रैतु बद्धकमोचनम् ॥३॥
(६,१२१.४ ) वि जिहीष्व लोकं कृणु बन्धान् मुञ्चासि बद्धकम् ।
(६,१२१.४ ) योन्या इव प्रच्युतो गर्भः पथः सर्वामनु क्षिय ॥४॥
(६,१२२.१ ) एतं भागं परि ददामि विद्वान् विश्वकर्मन् प्रथमजा ऋतस्य ।
(६,१२२.१ ) अस्माभिर्दत्तं जरसः परस्तादछिन्नं तन्तुमनु सं तरेम ॥१॥
(६,१२२.२ ) ततं तन्तुमन्वेके तरन्ति येषां दत्तं पित्र्यमायनेन ।
(६,१२२.२ ) अबन्ध्वेके ददतः प्रयछन्तो दातुं चेच्छिक्षान्त्स स्वर्ग एव ॥२॥
(६,१२२.३ ) अन्वारभेथामनुसंरभेथामेतं लोकं श्रद्दधानाः सचन्ते ।
(६,१२२.३ ) यद्वां पक्वं परिविष्टमग्नौ तस्य गुप्तये दम्पती सं श्रयेथाम् ॥३॥
(६,१२२.४ ) यज्ञं यन्तं मनसा बृहन्तमन्वारोहामि तपसा सयोनिः ।
(६,१२२.४ ) उपहूता अग्ने जरसः परस्तात्तृतीये नाके सधमादं मदेम ॥४॥
(६,१२२.५ ) शुद्धाः पूता योषितो यज्ञिया इमा ब्रह्मणां हस्तेषु प्रपृथक्सादयामि ।
(६,१२२.५ ) यत्काम इदमभिषिञ्चामि वोऽहमिन्द्रो मरुत्वान्त्स ददातु तन् मे ॥५॥
(६,१२३.१ ) एतं सधस्थाः परि वो ददामि यं शेवधिमावहाज्जातवेदः ।
(६,१२३.१ ) अन्वागन्ता यजमानः स्वस्ति तं स्म जानीत परमे व्योमन् ॥१॥
(६,१२३.२ ) जानीत स्मैनं परमे व्योमन् देवाः सधस्था विद लोकमत्र ।
(६,१२३.२ ) अन्वागन्ता यजमानः स्वस्तीष्टापूर्तं स्म कृणुताविरस्मै ॥२॥
(६,१२३.३ ) देवाः पितरः पितरो देवाः ।
(६,१२३.३ ) यो अस्मि सो अस्मि ॥३॥
(६,१२३.४ ) स पचामि स ददामि ।
(६,१२३.४ ) स यजे स दत्तान् मा यूषम् ॥४॥
(६,१२३.५ ) नाके राजन् प्रति तिष्ठ तत्रैतत्प्रति तिष्ठतु ।
(६,१२३.५ ) विद्धि पूर्तस्य नो राजन्त्स देव सुमना भव ॥५॥
(६,१२४.१ ) दिवो नु मां बृहतो अन्तरिक्षादपां स्तोको अभ्यपप्तद्रसेन ।
(६,१२४.१ ) समिन्द्रियेन पयसाहमग्ने छन्दोभिर्यज्ञैः सुकृतां कृतेन ॥१॥
(६,१२४.२ ) यदि वृक्षादभ्यपप्तत्फलं तद्यद्यन्तरिक्षात्स उ वायुरेव ।
(६,१२४.२ ) यत्रास्पृक्षत्तन्वो यच्च वासस आपो नुदन्तु निरृतिं पराचैः ॥२॥
(६,१२४.३ ) अभ्यञ्जनं सुरभि सा समृद्धिर्हिरण्यं वर्चस्तदु पूत्रिममेव ।
(६,१२४.३ ) सर्वा पवित्रा वितताध्यस्मत्तन् मा तारीन् निरृतिर्मो अरातिः ॥३॥
(६,१२५.१ ) वनस्पते वीड्वङ्गो हि भूया अस्मत्सखा प्रतरणः सुवीरः ।
(६,१२५.१ ) गोभिः संनद्धो असि वीडयस्वास्थाता ते जयतु जेत्वानि ॥१॥
(६,१२५.२ ) दिवस्पृथिव्याः पर्योज उद्भृतं वनस्पतिभ्यः पर्याभृतं सहः ।
(६,१२५.२ ) अपामोज्मानं परि गोभिरावृतमिन्द्रस्य वज्रं हविषा रथं यज ॥२॥
(६,१२५.३ ) इन्द्रस्यौजो मरुतामनीकं मित्रस्य गर्भो वरुणस्य नाभिः ।
(६,१२५.३ ) स इमां नो हव्यदातिं जुषाणो देव रथ प्रति हव्या गृभाय ॥३॥
(६,१२६.१ ) उप श्वासय पृथिवीमुत द्यं पुरुत्रा ते वन्वतां विष्ठितं जगत्।
(६,१२६.१ ) स दुन्दुभे सजूरिन्द्रेण देवैर्दूराद्दवीयो अप सेध शत्रून् ॥१॥
(६,१२६.२ ) आ क्रन्दय बलमोजो न आ धा अभि ष्टन दुरिता बाधमानः ।
(६,१२६.२ ) अप सेध दुन्दुभे दुछुनामित इन्द्रस्य मुष्टिरसि वीडयस्व ॥२॥
(६,१२६.३ ) प्रामूं जयाभीमे जयन्तु केतुमद्दुन्दुभिर्वावदीतु ।
(६,१२६.३ ) समश्वपर्णाः पतन्तु नो नरोऽस्माकमिन्द्र रथिनो जयन्तु ॥३॥
(६,१२७.१ ) विद्रधस्य बलासस्य लोहितस्य वनस्पते ।
(६,१२७.१ ) विसल्पकस्यौषधे मोच्छिषः पिशितं चन ॥१॥
(६,१२७.२ ) यौ ते बलास तिष्ठतः कक्षे मुष्कावपश्रितौ ।
(६,१२७.२ ) वेदाहं तस्य भेषजं चीपुद्रुरभिचक्षणम् ॥२॥
(६,१२७.३ ) यो अङ्ग्यो यः कर्ण्यो यो अक्ष्योर्विसल्पकः ।
(६,१२७.३ ) वि वृहामो विसल्पकं विद्रधं हृदयामयम् ।
(६,१२७.३ ) परा तमज्ञातं यक्ष्ममधराञ्चं सुवामसि ॥३॥
(६,१२८.१ ) शकधूमं नक्षत्राणि यद्राजानमकुर्वत ।
(६,१२८.१ ) भद्राहमस्मै प्रायछन् इदं राष्ट्रमसादिति ॥१॥
(६,१२८.२ ) भद्राहं नो मध्यंदिने भद्राहं सायमस्तु नः ।
(६,१२८.२ ) भद्राहं नो अह्नां प्राता रात्री भद्राहमस्तु नः ॥२॥
(६,१२८.३ ) अहोरात्राभ्यां नक्षत्रेभ्यः सुर्याचन्द्रमसाभ्याम् ।
(६,१२८.३ ) भद्राहमस्मभ्यं राजन् छकधूम त्वं कृधि ॥३॥
(६,१२८.४ ) यो नो भद्राहमकरः सायं नक्तमथो दिवा ।
(६,१२८.४ ) तस्मै ते नक्षत्रराज शकधूम सदा नमः ॥४॥
(६,१२९.१ ) भगेन मा शांशपेन साकमिन्द्रेण मेदिना ।
(६,१२९.१ ) कृणोमि भगिनं माप द्रान्त्वरातयः ॥१॥
(६,१२९.२ ) येन वृक्षामभ्यभवो भगेन वर्चसा सह ।
(६,१२९.२ ) तेन मा भगिनं कृण्वप द्रान्त्वरातयः ॥२॥
(६,१२९.३ ) यो अन्धो यः पुनःसरो भगो वृक्षेष्वाहितः ।
(६,१२९.३ ) तेन मा भगिनं कृण्वप द्रान्त्वरातयः ॥३॥
(६,१३०.१ ) रथजितां राथजितेयीनामप्सरसामयं स्मरः ।
(६,१३०.१ ) देवाः प्र हिणुत स्मरमसौ मामनु शोचतु ॥१॥
(६,१३०.२ ) असौ मे स्मरतादिति प्रियो मे स्मरतादिति ।
(६,१३०.२ ) देवाः प्र हिणुत स्मरमसौ मामनु शोचतु ॥२॥
(६,१३०.३ ) यथा मम स्मरादसौ नामुष्याहं कदा चन ।
(६,१३०.३ ) देवाः प्र हिणुत स्मरमसौ मामनु शोचतु ॥३॥
(६,१३०.४ ) उन् मादयत मरुत उदन्तरिक्ष मादय ।
(६,१३०.४ ) अग्न उन् मादया त्वमसौ मामनु शोचतु ॥४॥
(६,१३१.१ ) नि शीर्षतो नि पत्तत आध्यो नि तिरामि ते ।
(६,१३१.१ ) देवाः प्र हिणुत स्मरमसौ मामनु शोचतु ॥१॥
(६,१३१.२ ) अनुमतेऽन्विदं मन्यस्वाकुते समिदं नमः ।
(६,१३१.२ ) देवाः प्र हिणुत स्मरमसौ मामनु शोचतु ॥२॥
(६,१३१.३ ) यद्धावसि त्रियोजनं पञ्चयोजनमाश्विनम् ।
(६,१३१.३ ) ततस्त्वं पुनरायसि पुत्राणां नो असः पिता ॥३॥
(६,१३२.१ ) यं देवाः स्मरमसिञ्चन्न् अप्स्वन्तः शोशुचानं सहाध्या ।
(६,१३२.१ ) तं ते तपामि वरुणस्य धर्मणा ॥१॥
(६,१३२.२ ) यं विश्वे देवाः स्मरमसिञ्चन्न् अप्स्वन्तः शोशुचानं सहाध्या ।
(६,१३२.२ ) तं ते तपामि वरुणस्य धर्मणा ॥२॥
(६,१३२.३ ) यमिन्द्राणी स्मरमसिञ्चदप्स्वन्तः शोशुचानं सहाध्या ।
(६,१३२.३ ) तं ते तपामि वरुणस्य धर्मणा ॥३॥
(६,१३२.४ ) यमिन्द्राग्नी स्मरमसिञ्चतामप्स्वन्तः शोशुचानं सहाध्या ।
(६,१३२.४ ) तं ते तपामि वरुणस्य धर्मणा ॥४॥
(६,१३२.५ ) यं मित्रावरुणौ स्मरमसिञ्चतामप्स्वन्तः शोशुचानं सहाध्या ।
(६,१३२.५ ) तं ते तपामि वरुणस्य धर्मणा ॥५॥
(६,१३३.१ ) य इमां देवो मेखलामाबबन्ध यः संननाह य उ नो युयोज ।
(६,१३३.१ ) यस्य देवस्य प्रशिषा चरामः स पारमिछात्स उ नो वि मुञ्चात्॥१॥
(६,१३३.२ ) आहुतास्यभिहुत ऋषीणामस्यायुधम् ।
(६,१३३.२ ) पूर्वा व्रतस्य प्राश्नती वीरघ्नी भव मेखले ॥२॥
(६,१३३.३ ) मृत्योरहं ब्रह्मचारी यदस्मि निर्याचन् भूतात्पुरुषं यमाय ।
(६,१३३.३ ) तमहं ब्रह्मणा तपसा श्रमेणानयैनं मेखलया सिनामि ॥३॥
(६,१३३.४ ) श्रद्धाया दुहिता तपसोऽधि जाता स्वसा ऋषीणां भूतकृतां बभूव ।
(६,१३३.४ ) सा नो मेखले मतिमा धेहि मेधामथो नो धेहि तप इन्द्रियं च ॥४॥
(६,१३३.५ ) यां त्वा पूर्वे भूतकृत ऋषयः परिबेधिरे ।
(६,१३३.५ ) सा त्वं परि ष्वजस्व मां दीर्घायुत्वाय मेखले ॥५॥
(६,१३४.१ ) अयं वज्रस्तर्पयतामृतस्यावास्य राष्ट्रमप हन्तु जीवितम् ।
(६,१३४.१ ) शृणातु ग्रीवाः प्र शृणातूष्णिहा वृत्रस्येव शचीपतिः ॥१॥
(६,१३४.२ ) अधरोऽधर उत्तरेभ्यो गूढः पृथिव्या मोत्सृपत्।
(६,१३४.२ ) वज्रेणावहतः शयाम् ॥२॥
(६,१३४.३ ) यो जिनाति तमन्विछ यो जिनाति तमिज्जहि ।
(६,१३४.३ ) जिनतो वज्र त्वं सीमन्तमन्वञ्चमनु पातय ॥३॥
(६,१३५.१ ) यदश्नामि बलं कुर्व इत्थं वज्रमा ददे ।
(६,१३५.१ ) स्कन्धान् अमुष्य शातयन् वृत्रस्येव शचीपतिः ॥१॥
(६,१३५.२ ) यत्पिबामि सं पिबामि समुद्र इव संपिबः ।
(६,१३५.२ ) प्राणान् अमुष्य संपाय सं पिबामो अमुं वयम् ॥२॥
(६,१३५.३ ) यद्गिरामि सं गिरामि समुद्र इव संगिरः ।
(६,१३५.३ ) प्राणान् अमुष्य संगीर्य सं गिरामो अमुं वयम् ॥३॥
(६,१३६.१ ) देवी देव्यामधि जाता पृथिव्यामस्योषधे ।
(६,१३६.१ ) तां त्वा नितत्नि केशेभ्यो दृंहणाय खनामसि ॥१॥
(६,१३६.२ ) दृंह प्रत्नान् जनयाजातान् जातान् उ वर्षीयसस्कृधि ॥२॥
(६,१३६.३ ) यस्ते केशोऽवपद्यते समूलो यश्च वृश्चते ।
(६,१३६.३ ) इदं तं विश्वभेषज्याभि षिञ्चामि वीरुधा ॥३॥
(६,१३७.१ ) यां जमदग्निरखनद्दुहित्रे केशवर्धनीम् ।
(६,१३७.१ ) तां वीतहव्य आभरदसितस्य गृहेभ्यः ॥१॥
(६,१३७.२ ) अभीशुना मेया आसन् व्यामेनानुमेयाः ।
(६,१३७.२ ) केशा नडा इव वर्धन्तां शीर्ष्णस्ते असिताः परि ॥२॥
(६,१३७.३ ) दृंह मूलमाग्रं यछ वि मध्यं यामयौषधे ।
(६,१३७.३ ) केशा नडा इव वर्धन्तां शीर्ष्णस्ते असिताः परि ॥३॥
(६,१३८.१ ) त्वं वीरुधां श्रेष्ठतमाभिश्रुतास्योषधे ।
(६,१३८.१ ) इमं मे अद्य पुरुषं क्लीबमोपशिनं कृधि ॥१॥
(६,१३८.२ ) क्लीबं कृध्योपशिनमथो कुरीरिणं कृधि ।
(६,१३८.२ ) अथास्येन्द्रो ग्रावभ्यामुभे भिनत्त्वाण्ड्यौ ॥२॥
(६,१३८.३ ) क्लीब क्लीबं त्वाकरं वध्रे वध्रिं त्वाकरमरसारसं त्वाकरम् ।
(६,१३८.३ ) कुरीरमस्य शीर्षणि कुम्बं चाधिनिदध्मसि ॥३॥
(६,१३८.४ ) ये ते नाद्यौ देवकृते ययोस्तिष्ठति वृष्ण्यम् ।
(६,१३८.४ ) ते ते भिनद्मि शम्ययामुष्या अधि मुष्कयोः ॥४॥
(६,१३८.५ ) यथा नडं कशिपुने स्त्रियो भिन्दन्त्यश्मना ।
(६,१३८.५ ) एवा भिनद्मि ते शेपोऽमुष्या अधि मुष्कयोः ॥५॥
(६,१३९.१ ) न्यस्तिका रुरोहिथ सुभगंकरणी मम ।
(६,१३९.१ ) शतं तव प्रतानास्त्रयस्त्रिंशन् नितानाः ॥
(६,१३९.१ ) तया सहस्रपर्ण्या हृदयं शोषयामि ते ॥१॥
(६,१३९.२ ) शुष्यतु मयि ते हृदयमथो शुष्यत्वास्यम् ।
(६,१३९.२ ) अथो नि शुष्य मां कामेनाथो शुष्कास्या चर ॥२॥
(६,१३९.३ ) संवननी समुष्पला बभ्रु कल्याणि सं नुद ।
(६,१३९.३ ) अमूं च मां च सं नुद समानं हृदयं कृधि ॥३॥
(६,१३९.४ ) यथोदकमपपुषोऽपशुष्यत्यास्यम् ।
(६,१३९.४ ) एवा नि शुष्य मां कामेनाथो शुष्कास्या चर ॥४॥
(६,१३९.५ ) यथा नकुलो विछिद्य संदधात्यहिं पुनः ।
(६,१३९.५ ) एवा कामस्य विछिन्नं सं धेहि वीर्यावति ॥५॥
(६,१४०.१ ) यौ व्याघ्राववरूधौ जिघत्सतः पितरं मातरं च ।
(६,१४०.१ ) तौ दन्तं ब्रह्मणस्पते शिवौ कृणु जातवेदः ॥१॥
(६,१४०.२ ) व्रीहिमत्तं यवमत्तमथो माषमथो तिलम् ।
(६,१४०.२ ) एष वां भागो निहितो रत्नधेयाय दन्तौ मा हिंसिष्टं पितरं मातरं च ॥२॥
(६,१४०.३ ) उपहूतौ सयुजौ स्योनौ दन्तौ सुमङ्गलौ ।
(६,१४०.३ ) अन्यत्र वां घोरं तन्वः परैतु दन्तौ मा हिंसिष्टं पितरं मातरं च ॥३॥
(६,१४१.१ ) वायुरेनाः समाकरत्त्वष्टा पोषाय ध्रियताम् ।
(६,१४१.१ ) इन्द्र आभ्यो अधि ब्रवद्रुद्रो भूम्ने चिकित्सतु ॥१॥
(६,१४१.२ ) लोहितेन स्वधितिना मिथुनं कर्णयोः कृधि ।
(६,१४१.२ ) अकर्तामश्विना लक्ष्म तदस्तु प्रजया बहु ॥२॥
(६,१४१.३ ) यथा चक्रुर्देवासुरा यथा मनुष्या उत ।
(६,१४१.३ ) एवा सहस्रपोषाय कृणुतं लक्ष्माश्विना ॥३॥
(६,१४२.१ ) उच्छ्रयस्व बहुर्भव स्वेन महसा यव ।
(६,१४२.१ ) मृणीहि विश्वा पात्राणि मा त्वा दिव्याशनिर्वधीत्॥१॥
(६,१४२.२ ) आशृण्वन्तं यवं देवं यत्र त्वाछावदामसि ।
(६,१४२.२ ) तदुच्छ्रयस्व द्यौरिव समुद्र इवैध्यक्षितः ॥२॥
(६,१४२.३ ) अक्षितास्त उपसदोऽक्षिताः सन्तु राशयः ।
(६,१४२.३ ) पृणन्तो अक्षिताः सन्त्वत्तारः सन्त्वक्षिताः ॥३॥
(७,१.१ ) धीती वा ये अनयन् वाचो अग्रं मनसा वा येऽवदन्न् ऋतानि ।
(७,१.१ ) तृतीयेन ब्रह्मणा वावृधानास्तुरीयेणामन्वत नाम धेनोः ॥१॥
(७,१.२ ) स वेद पुत्रः पितरं स मातरं स सूनुर्भुवत्स भुवत्पुनर्मघः ।
(७,१.२ ) स द्यामौर्णोदन्तरिक्षं स्वः स इदं विश्वमभवत्स आभरत्॥२॥
(७,२.१ ) अथर्वाणं पितरं देवबन्धुं मातुर्गर्भं पितुरसुं युवानम् ।
(७,२.१ ) य इमं यज्ञं मनसा चिकेत प्र णो वोचस्तमिहेह ब्रवः ॥१॥
(७,३.१ ) अया विष्ठा जनयन् कर्वराणि स हि घृणिरुरुर्वराय गातुः ।
(७,३.१ ) स प्रत्युदैद्धरुणं मध्वो अग्रं स्वया तन्वा तन्वमैरयत ॥१॥
(७,४.१ ) एकया च दशभिश्च सुहुते द्वाभ्यामिष्टये विंशत्या च ।
(७,४.१ ) तिसृभिश्च वहसे त्रिंशता च वियुग्भिर्वाय इह ता वि मुञ्च ॥१॥
(७,५.१ ) यज्ञेन यज्ञमयजन्त देवास्तानि धर्माणि प्रथमान्यासन् ।
(७,५.१ ) ते ह नाकं महिमानः सचन्त यत्र पूर्वे साध्याः सन्ति देवाः ॥१॥
(७,५.२ ) यज्ञो बभूव स आ बभूव स प्र जज्ञे स उ वावृधे पुनः ।
(७,५.२ ) स देवानामधिपतिर्बभूव सो अस्मासु द्रविणमा दधातु ॥२॥
(७,५.३ ) यद्देवा देवान् हविषाऽयजन्तामर्त्यान् मनसा मर्त्येन ।
(७,५.३ ) मदेम तत्र परमे व्योमन् पश्येम तदुदितौ सूर्यस्य ॥३॥
(७,५.४ ) यत्पुरुषेण हविषा यज्ञं देवा अतन्वत ।
(७,५.४ ) अस्ति नु तस्मादोजीयो यद्विहव्येनेजिरे ॥४॥
(७,५.५ ) मुग्धा देवा उत शुनाऽयजन्तोत गोरङ्गैः पुरुधाऽयजन्त ।
(७,५.५ ) य इमं यज्ञं मनसा चिकेत प्र णो वोचस्तमिहेह ब्रवः ॥५॥
(७,६.१ ) अदितिर्द्यौरदितिरन्तरिक्षमदितिर्माता स पिता स पुत्रः ।
(७,६.१ ) विश्वे देवा अदितिर्पञ्च जना अदितिर्जातमदितिर्जनित्वम् ॥१॥
(७,६.२ ) महीमू षु मातरं सुव्रतानामृतस्य पत्नीमवसे हवामहे ।
(७,६.२ ) तुविक्षत्रामजरन्तीमुरूचीं सुशर्माणमदितिं सुप्रणीतिम् ॥२॥
(७,६.३ ) सुत्रामाणं पृथिवीं द्यामनेहसं सुशर्माणमदितिं सुप्रणीतिम् ।
(७,६.३ ) दैवीं नावं स्वरित्रामनागसो अस्रवन्तीमा रुहेमा स्वस्तये ॥१॥
(७,६.४ ) वाजस्य नु प्रसवे मातरं महीमदितिं नाम वचसा करामहे ।
(७,६.४ ) यस्या उपस्थ उर्वन्तरिक्षं सा नः शर्म त्रिवरूथं नि यछात्॥२॥
(७,७.१ ) दितेः पुत्राणामदितेरकारिषमव देवानां बृहतामनर्मणाम् ।
(७,७.१ ) तेषां हि धाम गभिषक्समुद्रियं नैनान् नमसा परो अस्ति कश्चन ॥१॥
(७,८.१ ) भद्रादधि श्रेयः प्रेहि बृहस्पतिः पुरएता ते अस्तु ।
(७,८.१ ) अथेममस्या वर आ पृथिव्या आरेशत्रुं कृणुहि सर्ववीरम् ॥१॥
(७,९.१ ) प्रपथे पथामजनिष्ट पूषा प्रपथे दिवः प्रपथे पृथिव्याः ।
(७,९.१ ) उभे अभि प्रियतमे सधस्थे आ च परा च चरति प्रजानन् ॥१॥
(७,९.२ ) पूषेमा आशा अनु वेद सर्वाः सो अस्मामभयतमेन नेषत्।
(७,९.२ ) स्वस्तिदा आघृणिः सर्ववीरोऽप्रयुछन् पुर एतु प्रजानन् ॥२॥
(७,९.३ ) पूषन् तव व्रते वयं न रिष्येम कदा चन ।
(७,९.३ ) स्तोतारस्त इह स्मसि ॥३॥
(७,९.४ ) परि पूषा परस्ताद्धस्तं दधातु दक्षिणम् ।
(७,९.४ ) पुनर्नो नष्टमाजतु सं नष्टेन गमेमहि ॥४॥
(७,१०.१ ) यस्ते स्तनः शशयुर्यो मयोभूर्यः सुम्नयुः सुहवो यः सुदत्रः ।
(७,१०.१ ) येन विश्वा पुष्यसि वार्याणि सरस्वति तमिह धातवे कः ॥१॥
(७,११.१ ) यस्ते पृथु स्तनयित्नुर्य ऋष्वो दैवः केतुर्विश्वमाभूषतीदम् ।
(७,११.१ ) मा नो वधीर्विद्युता देव सस्यं मोत वधी रश्मिभिः सूर्यस्य ॥१॥
(७,१२.१ ) सभा च मा समितिश्चावतां प्रजापतेर्दुहितरौ संविदाने ।
(७,१२.१ ) येना संगछा उप मा स शिक्षाच्चारु वदानि पितरः संगतेषु ॥१॥
(७,१२.२ ) विद्म ते सभे नाम नरिष्टा नाम वा असि ।
(७,१२.२ ) ये ते के च सभासदस्ते मे सन्तु सवाचसः ॥२॥
(७,१२.३ ) एषामहं समासीनानां वर्चो विज्ञानमा ददे ।
(७,१२.३ ) अस्याः सर्वस्याः संसदो मामिन्द्र भगिनं कृणु ॥३॥
(७,१२.४ ) यद्वो मनः परागतं यद्बद्धमिह वेह वा ।
(७,१२.४ ) तद्व आ वर्तयामसि मयि वो रमतां मनः ॥४॥
(७,१३.१ ) यथा सूर्यो नक्षत्राणामुद्यंस्तेजांस्याददे ।
(७,१३.१ ) एवा स्त्रीणां च पुंसां च द्विषतां वर्च आ ददे ॥१॥
(७,१३.२ ) यावन्तो मा सपत्नानामायन्तं प्रतिपश्यथ ।
(७,१३.२ ) उद्यन्त्सूर्य इव सुप्तानां द्विषतां वर्च आ ददे ॥२॥
(७,१४.१ ) अभि त्यं देवं सवितारमोण्योः कविक्रतुम् ।
(७,१४.१ ) अर्चामि सत्यसवं रत्नधामभि प्रियं मतिम् ॥१॥
(७,१४.२ ) उर्ध्वा यस्यामतिर्भा अदिद्युतत्सवीमनि ।
(७,१४.२ ) हिरण्यपाणिरमिमीत सुक्रतुः कृपात्स्वः ॥२॥
(७,१४.३ ) सावीर्हि देव प्रथमाय पित्रे वर्ष्माणमस्मै वरिमाणमस्मै ।
(७,१४.३ ) अथास्मभ्यं सवितर्वार्याणि दिवोदिव आ सुवा भूरि पश्वः ॥३॥
(७,१४.४ ) दमूना देवः सविता वरेण्यो दधद्रत्नं पितृभ्य आयूंषि ।
(७,१४.४ ) पिबात्सोमं ममददेनमिष्टे परिज्मा चित्क्रमते अस्य धर्मणि ॥४॥
(७,१५.१ ) तां सवितः सत्यसवां सुचित्रामाहं वृणे सुमतिं विश्ववाराम् ।
(७,१५.१ ) यामस्य कण्वो अदुहत्प्रपीनां सहस्रधारां महिषो भगाय ॥१॥
(७,१६.१ ) बृहस्पते सवितर्वर्धयैनं ज्योतयैनं महते सौभगाय ।
(७,१६.१ ) संशितं चित्संतरं सं शिशाधि विश्व एनमनु मदन्तु देवाः ॥१॥
(७,१७.१ ) धाता दधातु नो रयिमीशानो जगतस्पतिः ।
(७,१७.१ ) स नः पूर्णेन यछतु ॥१॥
(७,१७.२ ) धाता दधातु दाशुषे प्राचीं जीवातुमक्षिताम् ।
(७,१७.२ ) वयं देवस्य धीमहि सुमतिं विश्वराधसः ॥२॥
(७,१७.३ ) धाता विश्वा वार्या दधातु प्रजाकामाय दाशुषे दुरोणे ।
(७,१७.३ ) तस्मै देवा अमृतं सं व्ययन्तु विश्वे देवा अदितिः सजोषाः ॥३॥
(७,१७.४ ) धाता रातिः सवितेदं जुषन्तां प्रजापतिर्निधिपतिर्नो अग्निः ।
(७,१७.४ ) त्वष्टा विष्णुः प्रजया संरराणो यजमानाय द्रविणं दधातु ॥४॥
(७,१८.१ ) प्र नभस्व पृथिवि भिन्द्धीदं दिव्यं नभः ।
(७,१८.१ ) उद्नो दिव्यस्य नो धातरीशानो वि ष्या दृतिम् ॥१॥
(७,१८.२ ) न घ्रंस्तताप न हिमो जघान प्र नभतां पृथिवी जीरदानुः ।
(७,१८.२ ) आपश्चिदस्मै घृतमित्क्षरन्ति यत्र सोमः सदमित्तत्र भद्रम् ॥२॥
(७,१९.१ ) प्रजापतिर्जनयति प्रजा इमा धाता दधातु सुमनस्यमानः ।
(७,१९.१ ) संजानानाः संमनसः सयोनयो मयि पुष्टं पुष्टपतिर्दधातु ॥१॥
(७,२०.१ ) अन्वद्य नोऽनुमतिर्यज्ञं देवेषु मन्यताम् ।
(७,२०.१ ) अग्निश्च हव्यवाहनो भवतां दाशुषे मम ॥१॥
(७,२०.२ ) अन्विदनुमते त्वं मंससे शं च नस्कृधि ।
(७,२०.२ ) जुषस्व हव्यमाहुतं प्रजां देवि ररास्व नः ॥२॥
(७,२०.३ ) अनु मन्यतामनुमन्यमानः प्रजावन्तं रयिमक्षीयमाणम् ।
(७,२०.३ ) तस्य वयं हेडसि मापि भूम सुमृडीके अस्य सुमतौ स्याम ॥३॥
(७,२०.४ ) यत्ते नाम सुहवं सुप्रणीतेऽनुमते अनुमतं सुदानु ।
(७,२०.४ ) तेना नो यज्ञं पिपृहि विश्ववारे रयिं नो धेहि सुभगे सुवीरम् ॥४॥
(७,२०.५ ) एमं यज्ञमनुमतिर्जगाम सुक्षेत्रतायै सुवीरतायै सुजातम् ।
(७,२०.५ ) भद्रा ह्यस्याः प्रमतिर्बभूव सेमं यज्ञमवतु देवगोपा ॥५॥
(७,२०.६ ) अनुमतिः सर्वमिदं बभूव यत्तिष्ठति चरति यदु च विश्वमेजति ।
(७,२०.६ ) तस्यास्ते देवि सुमतौ स्यामानुमते अनु हि मंससे नः ॥६॥
(७,२१.१ ) समेत विश्वे वचसा पतिं दिव एको विभूरतिथिर्जनानाम् ।
(७,२१.१ ) स पूर्व्यो नूतनमाविवासत्तं वर्तनिरनु वावृत एकमित्पुरु ॥१॥
(७,२२.१ ) अयं सहस्रमा नो दृशे कवीनां मतिर्ज्योतिर्विधर्मणि ॥१॥
(७,२२.२ ) ब्रध्नः समीचीरुषसः समैरयन् ।
(७,२२.२ ) अरेपसः सचेतसः स्वसरे मन्युमत्तमाश्चिते गोः ॥२॥
(७,२३.१ ) दौष्वप्न्यं दौर्जीवित्यं रक्षो अभ्वमराय्यः ।
(७,२३.१ ) दुर्णाम्नीः सर्वा दुर्वाचस्ता अस्मन् नाशयामसि ॥१॥
(७,२४.१ ) यन् न इन्द्रो अखनद्यदग्निर्विश्वे देवा मरुतो यत्स्वर्काः ।
(७,२४.१ ) तदस्मभ्यं सविता सत्यधर्मा प्रजापतिरनुमतिर्नि यछात्॥१॥
(७,२५.१ ) ययोरोजसा स्कभिता रजांसि यौ वीर्यैर्वीरतमा शविष्ठा ।
(७,२५.१ ) यौ पत्येते अप्रतीतौ सहोभिर्विष्णुमगन् वरुणं पूर्वहूतिः ॥१॥
(७,२५.२ ) यस्येदं प्रदिशि यद्विरोचते प्र चानति वि च चष्टे शचीभिः ।
(७,२५.२ ) पुरा देवस्य धर्मणा सहोभिर्विष्णुमगन् वरुणं पूर्वहूतिः ॥२॥
(७,२६.१ ) विष्णोर्नु कं प्रा वोचं वीर्याणि यः पार्थिवानि विममे रजांसि ।
(७,२६.१ ) यो अस्कभायदुत्तरं सधस्थं विचक्रमाणस्त्रेधोरुगायः ॥१॥
(७,२६.२ ) प्र तद्विष्णु स्तवते वीर्याणि मृगो न भीमः कुचरो गिरिष्ठाः ।
(७,२६.२ ) परावत आ जगम्यात्परस्याः ॥२॥
(७,२६.३ ) यस्योरुषु त्रिषु विक्रमनेष्वधिक्षियन्ति भुवनानि विश्वा ।
(७,२६.३ ) उरु विष्णो वि क्रमस्वोरु क्षयाय नस्कृधि ।
(७,२६.३ ) घृतं घृतयोने पिब प्रप्र यज्ञपतिं तिर ॥३॥
(७,२६.४ ) इदं विष्णुर्वि चक्रमे त्रेधा नि दधे पदा ।
(७,२६.४ ) समूढमस्य पंसुरे ॥४॥
(७,२६.५ ) त्रीणि पदा वि चक्रमे विष्णुर्गोपा अदाभ्यः ।
(७,२६.५ ) इतो धर्माणि धारयन् ॥५॥
(७,२६.६ ) विष्णोः कर्माणि पश्यत यतो व्रतानि पस्पशे ।
(७,२६.६ ) इन्द्रस्य युज्यः सखा ॥६॥
(७,२६.७ ) तद्विष्णोः परमं पदं सदा पश्यन्ति सूरयः ।
(७,२६.७ ) दिवीव चक्षुराततम् ॥७॥
(७,२६.८ ) दिवो विष्ण उत पृथिव्या महो विष्ण उरोरन्तरिक्षात्।
(७,२६.८ ) हस्तौ पृणस्व बहुभिर्वसव्यैराप्रयछ दक्षिणादोत सव्यात्॥८॥
(७,२७.१ ) इडैवास्मामनु वस्तां व्रतेन यस्याः पदे पुनते देवयन्तः ।
(७,२७.१ ) घृतपदी शक्वरी सोमपृष्ठोप यज्ञमस्थित वैश्वदेवी ॥१॥
(७,२८.१ ) वेदः स्वस्तिर्द्रुघणः स्वस्तिः परशुर्वेदिः परशुर्नः स्वस्ति ।
(७,२८.१ ) हविष्कृतो यज्ञिया यज्ञकामास्ते देवासो यज्ञमिमं जुषन्ताम् ॥१॥
(७,२९.१ ) अग्नाविष्णू महि तद्वां महित्वं पाथो घृतस्य गुह्यस्य नाम ।
(७,२९.१ ) दमेदमे सप्त रत्ना दधानौ प्रति वां जिह्वा घृतमा चरण्यात्॥१॥
(७,२९.२ ) अग्नाविष्णू महि धाम प्रियं वां वीथो घृतस्य गुह्या जुषाणौ ।
(७,२९.२ ) दमेदमे सुष्टुत्या वावृधानौ प्रति वां जिह्वा घृतमुच्चरण्यात्॥२॥
(७,३०.१ ) स्वाक्तं मे द्यावापृथिवी स्वाक्तं मित्रो अकरयम् ।
(७,३०.१ ) स्वाक्तं मे ब्रह्मणस्पतिः स्वाक्तं सविता करत्॥१॥
(७,३१.१ ) इन्द्रोतिभिर्बहुलाभिर्नो अद्य यावच्छ्रेष्ठाभिर्मघवन् छूर जिन्व ।
(७,३१.१ ) यो नो द्वेष्ट्यधर सस्पदीष्ट यमु द्विष्मस्तमु प्राणो जहातु ॥१॥
(७,३२.१ ) उप प्रियं पनिप्नतं युवानमाहुतीवृधम् ।
(७,३२.१ ) अगन्म बिभ्रतो नमो दीर्घमायुः कृणोतु मे ॥१॥
(७,३३.१ ) सं मा सिञ्चन्तु मरुतः सं पूषा सं बृहस्पतिः ।
(७,३३.१ ) सं मायमग्निः सिञ्चतु प्रजया च धनेन च दीर्घमायुः कृणोतु मे ॥१॥
(७,३४.१ ) अग्ने जातान् प्र णुदा मे सपत्नान् प्रत्यजातान् जातवेदो नुदस्व ।
(७,३४.१ ) अधस्पदं कृणुष्व ये पृतन्यवोऽनागसस्ते वयमदितये स्याम ॥१॥
(७,३५.१ ) प्रान्यान्त्सपत्नान्त्सहसा सहस्व प्रत्यजातान् जातवेदो नुदस्व ।
(७,३५.१ ) इदं राष्ट्रं पिपृहि सौभगाय विश्व एनमनु मदन्तु देवाः ॥१॥
(७,३५.२ ) इमा यास्ते शतं हिराः सहस्रं धमनीरुत ।
(७,३५.२ ) तासां ते सर्वासामहमश्मना बिलमप्यधाम् ॥२॥
(७,३५.३ ) परं योनेरवरं ते कृणोमि मा त्वा प्रजाभि भून् मोत सूतुः ।
(७,३५.३ ) अस्वं त्वाप्रजसं कृणोम्यश्मानं ते अपिधानं कृणोमि ॥३॥
(७,३६.१ ) अक्ष्यौ नौ मधुसंकाशे अनीकं नौ समञ्जनम् ।
(७,३६.१ ) अन्तः कृष्णुष्व मां हृदि मन इन् नौ सहासति ॥१॥
(७,३७.१ ) अभि त्वा मनुजातेन दधामि मम वाससा ।
(७,३७.१ ) याथाऽसो मम केवलो नान्यासां कीर्तयाश्चन ॥१॥
(७,३८.१ ) इदं खनामि भेषजं मांपश्यमभिरोरुदम् ।
(७,३८.१ ) परायतो निवर्तनमायतः प्रतिनन्दनम् ॥१॥
(७,३८.२ ) येना निचक्र आसुरीन्द्रं देवेभ्यस्परि ।
(७,३८.२ ) तेना नि कुर्वे त्वामहं यथा तेऽसानि सुप्रिया ॥२॥
(७,३८.३ ) प्रतीची सोममसि प्रतीची उत सूर्यम् ।
(७,३८.३ ) प्रतीची विश्वान् देवान् तां त्वाछावदामसि ॥३॥
(७,३८.४ ) अहं वदामि नेत्त्वं सभायामह त्वं वद ।
(७,३८.४ ) ममेदसस्त्वं केवलो नान्यासां कीर्तयाश्चन ॥४॥
(७,३८.५ ) यदि वासि तिरोजनं यदि वा नद्यस्तिरःि ।
(७,३८.५ ) इयं ह मह्यं त्वामोषधिर्बद्ध्वेव न्यानयत्॥५॥
(७,३९.१ ) दिव्यं सुपर्णं पयसं बृहन्तमपां गर्भं वृषभमोषधीनाम् ।
(७,३९.१ ) अभीपतो वृष्ट्या तर्पयन्तमा नो गोष्ठे रयिष्ठां स्थापयाति ॥१॥
(७,४०.१ ) यस्य व्रतं पशवो यन्ति सर्वे यस्य व्रत उपतिष्ठन्त आपः ।
(७,४०.१ ) यस्य व्रते पुष्टपतिर्निविष्टस्तं सरस्वन्तमवसे हवामहे ॥१॥
(७,४०.२ ) आ प्रत्यञ्चं दाशुषे दाश्वंसं सरस्वन्तं पुष्टपतिं रयिष्ठाम् ।
(७,४०.२ ) रायस्पोषं श्रवस्युं वसाना इह सदनं रयीणाम् ॥२॥
(७,४१.१ ) अति धन्वान्यत्यपस्ततर्द श्येनो नृचक्षा अवसानदर्शः ।
(७,४१.१ ) तरन् विश्वान्यवरा रजंसीन्द्रेण सख्या शिव आ जगम्यात्॥१॥
(७,४१.२ ) श्येनो नृचक्षा दिव्यः सुपर्णः सहस्रपाच्छतयोनिर्वयोधाः ।
(७,४१.२ ) स नो नि यछाद्वसु यत्पराभृतमस्माकमस्तु पितृषु स्वधावत्॥२॥
(७,४२.१ ) सोमारुद्रा वि वृहतं विषूचीममीवा या नो गयमाविवेश ।
(७,४२.१ ) बाधेथां दूरं निरृतिं पराचैः कृतं चिदेनः प्र मुमुक्तमस्मत्॥१॥
(७,४२.२ ) सोमारुद्रा युवमेतान्यस्मद्विश्वा तनूषु भेषजानि धत्तम् ।
(७,४२.२ ) अव स्यतं मुञ्चतं यन् नो असत्तनूषु बद्धं कृतमेनो अस्मत्॥२॥
(७,४३.१ ) शिवास्त एका अशिवास्त एकाः सर्वा बिभर्षि सुमनस्यमानः ।
(७,४३.१ ) तिस्रो वाचो निहिता अन्तरस्मिन् तासामेका वि पपातानु घोषम् ॥१॥
(७,४४.१ ) उभा जिग्यथुर्न परा जयेथे न परा जिग्ये कतरश्चनैनयोः ।
(७,४४.१ ) इन्द्रश्च विष्णो यदपस्पृधेथां त्रेधा सहस्रं वि तदैरयेथाम् ॥१॥
(७,४५.१ ) जनाद्विश्वजनीनात्सिन्धुतस्पर्याभृतम् ।
(७,४५.१ ) दूरात्त्वा मन्य उद्भृतमीर्ष्याया नाम भेषजम् ॥१॥
(७,४५.२ ) अग्नेरिवास्य दहतो दावस्य दहतः पृथक्।
(७,४५.२ ) एतामेतस्येर्ष्यामुद्राग्निमिव शमय ॥१॥
(७,४६.१ ) सिनीवालि पृथुष्टुके या देवानामसि स्वसा ।
(७,४६.१ ) जुषस्व हव्यमाहुतं प्रजां देवि दिदिड्ढि नः ॥१॥
(७,४६.२ ) या सुबाहुः स्वङ्गुरिः सुषूमा बहुसूवरी ।
(७,४६.२ ) तस्यै विश्पत्न्यै हविः सिनीवाल्यै जुहोतन ॥२॥
(७,४६.३ ) या विश्पत्नीन्द्रमसि प्रतीची सहस्रस्तुकाभियन्ती देवी ।
(७,४६.३ ) विष्णोः पत्नि तुभ्यं राता हवींषि पतिं देवि राधसे चोदयस्व ॥३॥
(७,४७.१ ) कुहूं देवीं सुकृतं विद्मनापसमस्मिन् यज्ञे सुहवा जोहवीमि ।
(७,४७.१ ) सा नो रयिं विश्ववारं नि यछाद्ददातु वीरं शतदायमुक्थ्यम् ॥१॥
(७,४७.२ ) कुहूर्देवानाममृतस्य पत्नी हव्या नो अस्य हविषो जुषेत ।
(७,४७.२ ) शृनोतु यज्ञमुशती नो अद्य रायस्पोषं चिकितुषी दधातु ॥२॥
(७,४८.१ ) राकामहं सुहवा सुष्टुती हुवे शृणोतु नः सुभगा बोधतु त्मना ।
(७,४८.१ ) सीव्यत्वपः सूच्याछिद्यमानया ददातु वीरं शतदायमुक्थ्यम् ॥१॥
(७,४८.२ ) यास्ते राके सुमतयः सुपेशसो याभिर्ददासि दाशुषे वसूनि ।
(७,४८.२ ) ताभिर्नो अद्य सुमना उपागहि सहस्रापोषं सुभगे रराणा ॥२॥
(७,४९.१ ) देवानां पत्नीरुशतीरवन्तु नः प्रावन्तु नस्तुजये वाजसातये ।
(७,४९.१ ) याः पार्थिवासो या अपामपि व्रते ता नो देवीः सुहवाः शर्म यछन्तु ॥१॥
(७,४९.२ ) उत ग्ना व्यन्तु देवपत्नीरिन्द्राण्यग्नाय्यश्विनी राट्।
(७,४९.२ ) आ रोदसी वरुनानी शृणोतु व्यन्तु देवीर्य ऋतुर्जनीनाम् ॥२॥
(७,५०.१ ) यथा वृक्षमशनिर्विश्वाहा हन्त्यप्रति ।
(७,५०.१ ) एवाहमद्य कितवान् अक्षैर्बध्यासमप्रति ॥१॥
(७,५०.२ ) तुराणामतुराणां विशामवर्जुषीणाम् ।
(७,५०.२ ) समैतु विश्वतो भगो अन्तर्हस्तं कृतं मम ॥२॥
(७,५०.३ ) ईडे अग्निं स्वावसुं नमोभिरिह प्रसक्तो वि चयत्कृतं नः ।
(७,५०.३ ) रथैरिव प्र भरे वाजयद्भिः प्रदक्षिणं मरुतां स्तोममृध्याम् ॥३॥
(७,५०.४ ) वयं जयेम त्वया युजा वृतमस्माकमंशमुदव भरेभरे ।
(७,५०.४ ) अस्मभ्यमिन्द्र वरीयः सुगं कृधि प्र शत्रूणां मघवन् वृष्ण्या रुज ॥४॥
(७,५०.५ ) अजैषं त्वा संलिखितमजैषमुत संरुधम् ।
(७,५०.५ ) अविं वृको यथा मथदेवा मथ्नामि ते कृतम् ॥५॥
(७,५०.६ ) उत प्रहामतिदीवा जयति कृतमिव श्वघ्नी वि चिनोति काले ।
(७,५०.६ ) यो देवकामो न धनं रुणद्धि समित्तं रायः सृजति स्वधाभिः ॥६॥
(७,५०.७ ) गोभिष्टरेमामतिं दुरेवां यवेन वा क्षुधं पुरुहूत विश्वे ।
(७,५०.७ ) वयं राजसु प्रथमा धनान्यरिष्टासो वृजनीभिर्जयेम ॥७॥
(७,५०.८ ) कृतं मे दक्षिणे हस्ते जयो मे सव्य आहितः ।
(७,५०.८ ) गोजिद्भूयासमश्वजिद्धनंजयो हिरण्यजित्॥८॥
(७,५०.९ ) अक्षाः फलवतीं द्युवं दत्त गां क्षीरिणीमिव ।
(७,५०.९ ) सं मा कृतस्य धारया धनुः स्नाव्नेव नह्यत ॥९॥
(७,५१.१ ) बृहस्पतिर्नः परि पातु पश्चादुतोत्तरस्मादधरादघयोः ।
(७,५१.१ ) इन्द्रः पुरस्तादुत मध्यतो नः सखा सखिभ्यो वरीयः कृणोतु ॥१॥
(७,५२.१ ) संज्ञानं नः स्वेभिः संज्ञानमरणेभिः ।
(७,५२.१ ) संज्ञानमश्विना युवमिहास्मासु नि यछतम् ॥१॥
(७,५२.२ ) सं जानामहै मनसा सं चिकित्वा मा युष्महि मनसा दैव्येन ।
(७,५२.२ ) मा घोषा उत्स्थुर्बहुले विनिर्हते मेषुः पप्तदिन्द्रस्याहन्यागते ॥२॥
(७,५३.१ ) अमुत्रभूयादधि यद्यमस्य बृहस्पते अभिशस्तेरमुञ्चः ।
(७,५३.१ ) प्रत्यौहतामश्विना मृत्युमस्मद्देवानामग्ने भिषजा शचीभिः ॥१॥
(७,५३.२ ) सं क्रामतं मा जहीतं शरीरं प्राणापानौ ते सयुजाविह स्ताम् ।
(७,५३.२ ) शतं जीव शरदो वर्धमानोऽग्निष्टे गोपा अधिपा वसिष्ठः ॥२॥
(७,५३.३ ) आयुर्यत्ते अतिहितं पराचैरपानः प्राणः पुनरा ताविताम् ।
(७,५३.३ ) अग्निष्टदाहार्निरृतेरुपस्थात्तदात्मनि पुनरा वेशयामि ते ॥३॥
(७,५३.४ ) मेमं प्राणो हासीन् मो अपानोऽवहाय परा गात्।
(७,५३.४ ) सप्तर्षिभ्य एनं परि ददामि ते एनं स्वस्ति जरसे वहन्तु ॥४॥
(७,५३.५ ) प्र विषतं प्राणापानावनड्वाहाविव व्रजम् ।
(७,५३.५ ) अयं जरिम्नः शेवधिररिष्ट इह वर्धताम् ॥५॥
(७,५३.६ ) आ ते प्राणं सुवामसि परा यक्ष्मं सुवामि ते ।
(७,५३.६ ) आयुर्नो विश्वतो दधदयमग्निर्वरेण्यः ॥६॥
(७,५३.७ ) उद्वयं तमसस्परि रोहन्तो नाकमुत्तमम् ।
(७,५३.७ ) देवं देवत्रा सूर्यमगन्म ज्योतिरुत्तमम् ॥७॥
(७,५४.१ ) ऋचं साम यजामहे याभ्यां कर्माणि कुर्वते ।
(७,५४.१ ) एते सदसि राजतो यज्ञं देवेषु यछतः ॥१॥
(७,५४.२ ) ऋचं साम यदप्राक्षं हविरोजो यजुर्बलम् ।
(७,५४.२ ) एष मा तस्मान् मा हिंसीद्वेदः पृष्टः शचीपते ॥१॥
(७,५५.१ ) ये ते पन्थानोऽव दिवो येभिर्विश्वमैरयः ।
(७,५५.१ ) तेभिः सुम्नया धेहि नो वसो ॥२॥
(७,५६.१ ) तिरश्चिराजेरसितात्पृदाकोः परि संभृतम् ।
(७,५६.१ ) तत्कङ्कपर्वणो विषमियं वीरुदनीनशत्॥१॥
(७,५६.२ ) इयं वीरुन् मधुजाता मधुश्चुन् मधुला मधूः ।
(७,५६.२ ) सा विह्रुतस्य भेषज्यथो मशकजम्भनी ॥२॥
(७,५६.३ ) यतो दष्टं यतो धीतं ततस्ते निर्ह्वयामसि ।
(७,५६.३ ) अर्भस्य तृप्रदंशिनो मशकस्यारसं विषम् ॥३॥
(७,५६.४ ) अयं यो वक्रो विपरुर्व्यङ्गो मुखानि वक्रा वृजिना कृणोषि ।
(७,५६.४ ) तानि त्वं ब्रह्मणस्पते इषीकामिव सं नमः ॥४॥
(७,५६.५ ) अरसस्य शर्कोटस्य नीचीनस्योपसर्पतः ।
(७,५६.५ ) विषं ह्यस्यादिष्यथो एनमजीजभम् ॥५॥
(७,५६.६ ) न ते बाह्वोर्बलमस्ति न शीर्षे नोत मध्यतः ।
(७,५६.६ ) अथ किं पापयाऽमुया पुछे बिभर्ष्यर्भकम् ॥६॥
(७,५६.७ ) अदन्ति त्वा पिपीलिका वि वृश्चन्ति मयूर्यः ।
(७,५६.७ ) सर्वे भल ब्रवाथ शार्कोटमरसं विषम् ॥७॥
(७,५६.८ ) य उभाभ्यां प्रहरसि पुछेन चास्येन च ।
(७,५६.८ ) आस्ये न ते विषं किमु ते पुछधावसत्॥८॥
(७,५७.१ ) यदाशसा वदतो मे विचुक्षुभे यद्याचमानस्य चरतो जनामनु ।
(७,५७.१ ) यदात्मनि तन्वो मे विरिष्टं सरस्वती तदा पृणद्घृतेन ॥१॥
(७,५७.२ ) सप्त क्षरन्ति सिशवे मरुत्वते पित्रे पुत्रासो अप्यवीवृतन्न् ऋतानि ।
(७,५७.२ ) उभे इदस्योभे अस्य राजत उभे यतेते उभे अस्य पुष्यतः ॥२॥
(७,५८.१ ) इन्द्रावरुणा सुतपाविमं सुतं सोमं पिबतं मद्यं धृतव्रतौ ।
(७,५८.१ ) युवो रथो अध्वरो देववीतये प्रति स्वसरमुप यातु पीतये ॥१॥
(७,५८.२ ) इन्द्रावरुणा मधुमत्तमस्य वृष्णः सोमस्य वृषणा वृषेथाम् ।
(७,५८.२ ) इदं वामन्धः परिषिक्तमासद्यास्मिन् बर्हिषि मादयेथाम् ॥२॥
(७,५९.१ ) यो नः शपादशपतः शपतो यश्च नः शपात्।
(७,५९.१ ) वृक्ष इव विद्युता हत आ मूलादनु शुष्यतु ॥१॥
(७,६०.१ ) ऊर्जं बिभ्रद्वसुवनिः सुमेधा अघोरेण चक्षुषा मित्रियेण ।
(७,६०.१ ) गृहान् ऐमि सुमना वन्दमानो रमध्वं मा बिभीत मत्॥१॥
(७,६०.२ ) इमे गृहा मयोभुव ऊर्जस्वन्तः पयस्वन्तः ।
(७,६०.२ ) पूर्णा वामेन तिष्ठन्तस्ते नो जानन्त्वायतः ॥२॥
(७,६०.३ ) येषामध्येति प्रवसन् येषु सौमनसो बहुः ।
(७,६०.३ ) गृहान् उप ह्वयामहे ते नो जानन्त्वायतः ॥३॥
(७,६०.४ ) उपहूता भूरिधनाः सखायः स्वादुसंमुदः ।
(७,६०.४ ) अक्षुध्या अतृष्या स्त गृहा मास्मद्बिभीतन ॥४॥
(७,६०.५ ) उपहूता इह गाव उपहूता अजावयः ।
(७,६०.५ ) अथो अन्नस्य कीलाल उपहूतो गृहेषु ॥५॥
(७,६०.६ ) सूनृतावन्तः सुभगा इरावन्तो हसामुदाः ।
(७,६०.६ ) अतृष्या अक्षुध्या स्त गृहा मास्मद्बिभीतन ॥६॥
(७,६०.७ ) इहैव स्त मानु गात विश्वा रूपाणि पुष्यत ।
(७,६०.७ ) ऐष्यामि भद्रेणा सह भूयांसो भवता मया ॥७॥
(७,६१.१ ) यदग्ने तपसा तप उपतप्यामहे तपः ।
(७,६१.१ ) प्रियाः श्रुतस्य भूयास्मायुष्मन्तः सुमेधसः ॥१॥
(७,६१.२ ) अग्ने तपस्तप्यामह उप तप्यामहे तपः ।
(७,६१.२ ) श्रुतानि शृण्वन्तः वयमायुष्मन्तः सुमेधसः ॥२॥
(७,६२.१ ) अयमग्निः सत्पतिर्वृद्धवृष्णो रथीव पत्तीन् अजयत्पुरोहितः ।
(७,६२.१ ) नाभा पृथिव्यां निहितो दविद्युतदधस्पदं कृणुतां ये पृतन्यवः ॥१॥
(७,६३.१ ) पृतनाजितं सहमानमग्निमुक्थ्यैर्हवामहे परमात्सधस्थात्।
(७,६३.१ ) स नः पर्षदति दुर्गाणि विश्वा क्षामद्देवोऽति दुरितान्यग्निः ॥१॥
(७,६४.१ ) इदं यत्कृष्णः शकुनिरभिनिष्पतन्न् अपीपतत्।
(७,६४.१ ) आपो मा तस्मात्सर्वस्माद्दुरितात्पान्त्वंहसः ॥१॥
(७,६४.२ ) इदं यत्कृष्णः शकुनिरवामृक्षन् निरृते ते मुखेन ।
(७,६४.२ ) अग्निर्मा तस्मादेनसो गार्हपत्यः प्र मुञ्चतु ॥२॥
(७,६५.१ ) प्रतीचीनफलो हि त्वमपामार्ग रुरोहिथ ।
(७,६५.१ ) सर्वान् मच्छपथामधि वरीयो यवया इतः ॥१॥
(७,६५.२ ) यद्दुष्कृतं यच्छमलं यद्वा चेरिम पापया ।
(७,६५.२ ) त्वया तद्विश्वतोमुखापामार्गाप मृज्महे ॥२॥
(७,६५.३ ) श्यावदता कुनखिना बण्डेन यत्सहासिम ।
(७,६५.३ ) अपामार्ग त्वया वयं सर्वं तदप मृज्महे ॥३॥
(७,६६.१ ) यद्यन्तरिक्षे यदि वात आस यदि वृक्षेषु यदि वोलपेषु ।
(७,६६.१ ) यदश्रवन् पशव उद्यमानं तद्ब्राह्मणं पुनरस्मान् उपैतु ॥१॥
(७,६७.१ ) पुनर्मैत्विन्द्रियं पुनरात्मा द्रविणं ब्राह्मणं च ।
(७,६७.१ ) पुनरग्नयो धिष्ण्या यथास्थाम कल्पयन्तामिहैव ॥१॥
(७,६८.१ ) सरस्वति व्रतेषु ते दिव्येषु देवि धामसु ।
(७,६८.१ ) जुषस्व हव्यमाहुतं प्रजां देवि ररास्व नः ॥१॥
(७,६८.२ ) इदं ते हव्यं घृतवत्सरस्वतीदं पितॄणां हविरास्यं यत्।
(७,६८.२ ) इमानि त उदिता शम्तमानि तेभिर्वयं मधुमन्तः स्याम ॥२॥
(७,६८.३ ) शिवा नः शंतमा भव सुमृडीका सरस्वति ।
(७,६८.३ ) मा ते युयोम संदृशः ॥१॥
(७,६९.१ ) शं नो वातो वातु शं नस्तपतु सूर्यः ।
(७,६९.१ ) अहानि शं भवन्तु नः शं रात्री प्रति धीयताम् ।
(७,६९.१ ) शमुषा नो व्युछतु ॥१॥
(७,७०.१ ) यत्किं चासौ मनसा यच्च वाचा यज्ञैर्जुहोति हविषा यजुषा ।
(७,७०.१ ) तन् मृत्युना निरृतिः संविदाना पुरा सत्यादाहुतिं हन्त्वस्य ॥१॥
(७,७०.२ ) यातुधाना निरृतिरादु रक्षस्ते अस्य घ्नन्त्वनृतेन सत्यम् ।
(७,७०.२ ) इन्द्रेषिता देवा आजमस्य मथ्नन्तु मा तत्सं पादि यदसौ जुहोति ॥२॥
(७,७०.३ ) अजिराधिराजौ श्येनौ संपातिनाविव ।
(७,७०.३ ) आज्यं पृतन्यतो हतां यो नः कश्चाभ्यघायति ॥३॥
(७,७०.४ ) अपाञ्चौ त उभौ बाहू अपि नह्याम्यास्यम् ।
(७,७०.४ ) अग्नेर्देवस्य मन्युना तेन तेऽवधिषं हविः ॥४॥
(७,७०.५ ) अपि नह्यामि ते बाहू अपि नह्याम्यास्यम् ।
(७,७०.५ ) अग्नेर्घोरस्य मन्युना तेनऽवधिषं हविः ॥५॥
(७,७१.१ ) परि त्वाग्ने पुरं वयं विप्रं सहस्य धीमहि ।
(७,७१.१ ) धृषद्वर्णं दिवेदिवे हन्तारं भङ्गुरावतः ॥१॥
(७,७२.१ ) उत्तिष्ठताव पश्यतेन्द्रस्य भागमृत्वियम् ।
(७,७२.१ ) यदि श्रातं जुहोतन यद्यश्रातं ममत्तन ॥१॥
(७,७२.२ ) श्रातं हविरो ष्विन्द्र प्र याहि जगाम सूरो अध्वनो वि मध्यम् ।
(७,७२.२ ) परि त्वासते निधिभिः सखायः कुलपा न व्राजपतिं चरन्तम् ॥२॥
(७,७२.३ ) श्रातं मन्य ऊधनि श्रातमग्नौ सुशृतं मन्ये तदृतं नवीयः ।
(७,७२.३ ) माध्यन्दिनस्य सवनस्य दध्नः पिबेन्द्र वज्रिन् पुरुकृज्जुषाणः ॥१॥
(७,७३.१ ) समिद्धो अग्निर्वृषणा रथी दिवस्तप्तो घर्मो दुह्यते वामिषे मधु ।
(७,७३.१ ) वयं हि वां पुरुदमासो अश्विना हवामहे सधमादेषु कारवः ॥१॥
(७,७३.२ ) समिद्धो अग्निरश्विना तप्तो वां घर्म आ गतम् ।
(७,७३.२ ) दुह्यन्ते नूनं वृषणेह धेनवो दस्रा मदन्ति वेधसः ॥२॥
(७,७३.३ ) इवाहाकृतः शुचिर्देवेषु यज्ञो यो अश्विनोश्चमसो देवपानः ।
(७,७३.३ ) तमु विश्वे अमृतासो जुषाणा गन्धर्वस्य प्रत्यास्ना रिहन्ति ॥३॥
(७,७३.४ ) यदुस्रियास्वाहुतं घृतं पयोऽयं स वामश्विना भाग आ गतम् ।
(७,७३.४ ) माध्वी धर्तारा विदथस्य सत्पती तप्तं घर्मं पिबतं दिवः ॥४॥
(७,७३.५ ) तप्तो वां घर्मो नक्षतु स्वहोता प्र वामध्वर्युश्चरतु पयस्वान् ।
(७,७३.५ ) मधोर्दुग्धस्याश्विना तनाया वीतं पातं पयस उस्रियायाः ॥५॥
(७,७३.६ ) उप द्रव पयसा गोधुगोषमा घर्मे सिञ्च पय उस्रियायाः ।
(७,७३.६ ) वि नाकमख्यत्सविता वरेण्योऽनुप्रयाणमुषसो वि राजति ॥६॥
(७,७३.७ ) उप ह्वये सुदुघां धेनुमेतां सुहस्तो गोधुगुत दोहदेनाम् ।
(७,७३.७ ) श्रेष्ठं सवं सविता साविषन् नोऽभीद्धो घर्मस्तदु षु प्र वोचत्॥७॥
(७,७३.८ ) हिङ्कृण्वती वसुपत्नी वसूनां वत्समिछन्ती मनसा न्यागन् ।
(७,७३.८ ) दुहामश्विभ्यां पयो अघ्न्येयं सा वर्धतां महते सौभगाय ॥८॥
(७,७३.९ ) जुष्टो दमूना अतिथिर्दुरोण इमं नो यज्ञमुप याहि विद्वान् ।
(७,७३.९ ) विश्वा अग्ने अभियुजो विहत्य शत्रूयतामा भरा भोजनानि ॥९॥
(७,७३.१० ) अग्ने शर्ध महते सौभगाय तव द्युम्नान्युत्तमानि सन्तु ।
(७,७३.१० ) सं जास्पत्यं सुयममा कृणुष्व शत्रूयतामभि तिष्ठा महांसि ॥१०॥
(७,७३.११ ) सूयवसाद्भगवती हि भूया अधा वयं भगवन्तः स्याम ।
(७,७३.११ ) अद्धि तृणमघ्न्ये विश्वदानीं पिब शुद्धमुदकमाचरन्ती ॥११॥
(७,७४.१ ) अपचितां लोहिनीनां कृष्णा मातेति शुश्रुम ।
(७,७४.१ ) मुनेर्देवस्य मूलेन सर्वा विध्यामि ता अहम् ॥१॥
(७,७४.२ ) विध्याम्यासां प्रथमां विध्यामि उत मध्यमाम् ।
(७,७४.२ ) इदं जघन्यामासामा छिनद्मि स्तुकामिव ॥२॥
(७,७४.३ ) त्वाष्ट्रेणाहं वचसा वि त ईर्ष्याममीमदम् ।
(७,७४.३ ) अथो यो मन्युष्टे पते तमु ते शमयामसि ॥३॥
(७,७४.४ ) व्रतेन त्वं व्रतपते समक्तो विश्वाहा सुमना दीदिहीह ।
(७,७४.४ ) तं त्वा वयं जातवेदः समिद्धं प्रजावन्त उप सदेम सर्वे ॥४॥
(७,७५.१ ) प्रजावतीः सूयवसे रुशन्तीः शुद्धा अपः सुप्रपाणे पिबन्तीः ।
(७,७५.१ ) मा व स्तेन ईशत माघशंसः परि वो रुद्रस्य हेतिर्वृणक्तु ॥१॥
(७,७५.२ ) पदज्ञा स्थ रमतयः संहिता विश्वनाम्नीः ।
(७,७५.२ ) उप मा देवीर्देवेभिरेत ।
(७,७५.२ ) इमं गोष्ठमिदं सदो घृतेनास्मान्त्समुक्षत ॥२॥
(७,७६.१ ) आ सुस्रसः सुस्रसो असतीभ्यो असत्तराः ।
(७,७६.१ ) सेहोररसतरा हवणाद्विक्लेदीयसीः ॥१॥
(७,७६.२ ) या ग्रैव्या अपचितोऽथो या उपपक्ष्याः ।
(७,७६.२ ) विजाम्नि या अपचितः स्वयंस्रसः ॥२॥
(७,७६.३ ) यः कीकसाः प्रशृणाति तलीद्यमवतिष्ठति ।
(७,७६.३ ) निर्हास्तं सर्वं जायान्यं यः कश्च ककुदि श्रितः ॥३॥
(७,७६.४ ) पक्षी जायान्यः पतति स आ विशति पूरुषम् ।
(७,७६.४ ) तदक्षितस्य भेषजमुभयोः सुक्षतस्य च ॥४॥
(७,७६.५ ) विद्म वै ते जायान्य जानं यतो जायान्य जायसे ।
(७,७६.५ ) कथं ह तत्र त्वं हनो यस्य कृण्मो हविर्गृहे ॥१॥
(७,७६.६ ) धृषत्पिब कलशे सोममिन्द्र वृत्रहा शूर समरे वसूनाम् ।
(७,७६.६ ) माध्यन्दिने सवन आ वृषस्व रयिष्ठानो रयिमस्मासु धेहि ॥२॥
(७,७७.१ ) सांतपना इदं हविर्मरुतस्तज्जुजुष्टन ।
(७,७७.१ ) अस्माकोती रिशादसः ॥१॥
(७,७७.२ ) यो नो मर्तो मरुतो दुर्हृणायुस्तिरश्चित्तानि वसवो जिघांसति ।
(७,७७.२ ) द्रुहः पाशान् प्रति मुञ्चतां सस्तपिष्ठेन तपसा हन्तना तम् ॥२॥
(७,७७.३ ) सम्वत्सरीणा मरुतः स्वर्का उरुक्षयाः सगणा मानुषासः ।
(७,७७.३ ) ते अस्मत्पाशान् प्र मुञ्चन्त्वेनसस्सांतपना मत्सरा मादयिष्णवः ॥३॥
(७,७८.१ ) वि ते मुञ्चामि रशनां वि योक्त्रं वि नियोजनम् ।
(७,७८.१ ) इहैव त्वमजस्र एध्यग्ने ॥१॥
(७,७८.२ ) अस्मै क्षत्राणि धारयन्तमग्ने युनज्मि त्वा ब्रह्मणा दैव्येन ।
(७,७८.२ ) दीदिह्यस्मभ्यं द्रविणेह भद्रं प्रेमं वोचो हविर्दां देवतासु ॥२॥
(७,७९.१ ) यत्ते देवा अकृण्वन् भागधेयममावास्ये संवसन्तो महित्वा ।
(७,७९.१ ) तेना नो यज्ञं पिपृहि विश्ववारे रयिं नो धेहि सुभगे सुवीरम् ॥१॥
(७,७९.२ ) अहमेवास्म्यमावास्या मामा वसन्ति सुकृतो मयीमे ।
(७,७९.२ ) मयि देवा उभये साद्याश्चेन्द्रज्येष्ठाः समगछन्त सर्वे ॥२॥
(७,७९.३ ) आगन् रात्री सङ्गमनी वसूनामूर्जं पुष्टं वस्वावेशयन्ती ।
(७,७९.३ ) अमावास्यायै हविष विधेमोर्जं दुहाना पयसा न आगन् ॥३॥
(७,७९.४ ) अमावास्ये न त्वदेतान्यन्यो विश्वा रूपाणि परिभूर्जजान ।
(७,७९.४ ) यत्कामास्ते जुहुमस्तन् नो अस्तु वयं स्याम पतयो रयिणाम् ॥४॥
(७,८०.१ ) पौर्णमासी जिगाय ।
(७,८०.१ ) तस्यां देवैः संवसन्तो महित्वा नाकस्य पृष्ठे समिषा मदेम ॥१॥
(७,८०.२ ) वृषभं वाजिनं वयं पौर्णमासं यजामहे ।
(७,८०.२ ) स नो ददात्वक्षितां रयिमनुपदस्वतीम् ॥२॥
(७,८०.३ ) प्रजापते न त्वदेतान्यन्यो विश्वा रूपाणि परिभूर्जजान ।
(७,८०.३ ) यत्कामास्ते जुहुमस्तन् नो अस्तु वयं स्याम पतयो रयीणाम् ॥३॥
(७,८०.४ ) पौर्णमासी प्रथमा यज्ञियासीदह्नां रात्रीणामतिशर्वरेषु ।
(७,८०.४ ) ये त्वां यज्ञैर्यज्ञिये अर्धयन्त्यमी ते नाके सुकृतः प्रविष्टाः ॥४॥
(७,८१.१ ) पूर्वापरं चरतो मययैतौ शिशू क्रीडन्तौ परि यातोऽर्णवम् ।
(७,८१.१ ) विश्वान्यो भुवना विचष्ट ऋतूंरन्यो विदधज्जायसे नवः ॥१॥
(७,८१.२ ) नवोनवो भवसि जायमानोऽह्नां केतुरुषसामेष्यग्रम् ।
(७,८१.२ ) भागं देवेभ्यो वि दधास्यायन् प्र चन्द्रमस्तिरसे धीर्घमायुः ॥२॥
(७,८१.३ ) सोमस्याम्शो युधां पतेऽनूनो नाम वा असि ।
(७,८१.३ ) अनूनं दर्श मा कृधि प्रजया च धनेन च ॥३॥
(७,८१.४ ) दर्शोऽसि दर्शतोऽसि समग्रोऽसि समन्तः ।
(७,८१.४ ) समग्रः समन्तो भूयासं गोभिरश्वैः प्रजया पशुभिर्गृहैर्धनेन ॥४॥
(७,८१.५ ) योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मस्तस्य त्वं प्राणेना प्यायस्व ।
(७,८१.५ ) आ वयं प्यासिषीमहि गोभिरश्वैः प्रजया पशुभिर्गृहैर्धनेन ॥५॥
(७,८१.६ ) यं देवा अंशुमाप्याययन्ति यमक्षितमक्षिता भक्षयन्ति ।
(७,८१.६ ) तेनास्मान् इन्द्रो वरुणो बृहस्पतिरा प्याययन्तु भुवनस्य गोपाः ॥६॥
(७,८२.१ ) अभ्यर्चत सुष्टुतिं गव्यमाजिमस्मासु भद्रा द्रविणानि धत्त ।
(७,८२.१ ) इमं यज्ञं नयत देवता नो घृतस्य धारा मधुमत्पवन्ताम् ॥१॥
(७,८२.२ ) मय्यग्रे अग्निं गृह्णामि सह क्षत्रेण वर्चसा बलेन ।
(७,८२.२ ) मयि प्रजां मय्यायुर्दधामि स्वाहा मय्यग्निम् ॥२॥
(७,८२.३ ) इहैवाग्ने अध्य्धारया रयिं मा त्वा नि क्रन् पूर्वचित्ता निकारिणः ।
(७,८२.३ ) क्षत्रेणाग्ने सुयममस्तु तुभ्यमुपसत्ता वर्धतां ते अनिष्टृतः ॥३॥
(७,८२.४ ) अन्वग्निरुषसामग्रमख्यदन्वहानि प्रथमो जातवेदाः ।
(७,८२.४ ) अनु सूर्य उषसो अनु रश्मीन् अनु द्यावापृथिवी आ विवेश ॥४॥
(७,८२.५ ) प्रत्यग्निरुषसामग्रमख्यत्प्रति अहानि प्रथमो जातवेदाः ।
(७,८२.५ ) प्रति सूर्यस्य पुरुधा च रश्मीन् प्रति द्यावापृथिवी आ ततान ॥५॥
(७,८२.६ ) घृतं ते अग्ने दिव्ये सधस्थे घृतेन त्वां मनुरद्या समिन्धे ।
(७,८२.६ ) घृतं ते देवीर्नप्त्य आ वहन्तु घृतं तुभ्यं दुह्रतां गावो अग्ने ॥६॥
(७,८३.१ ) अप्सु ते राजन् वरुण गृहो हिरण्ययो मितः ।
(७,८३.१ ) ततो धृतव्रतो राजा सर्वा धामानि मुञ्चतु ॥१॥
(७,८३.२ ) दाम्नोदाम्नो राजन्न् इतो वरुण मुञ्च नः ।
(७,८३.२ ) यदापो अघ्न्या इति वरुणेति यदूचिम ततो वरुण मुञ्च नः ॥२॥
(७,८३.३ ) उदुत्तमं वरुण पाशमस्मदवाधमं वि मध्यमं श्रथाय ।
(७,८३.३ ) अधा वयमादित्य व्रते तवानागसो अदितये स्याम ॥३॥
(७,८३.४ ) प्रास्मत्पाशान् वरुण मुञ्च सर्वान् य उत्तमा अधमा वारुणा ये ।
(७,८३.४ ) दुष्वप्न्यं दुरितं नि ष्वास्मदथ गछेम सुकृतस्य लोकम् ॥४॥
(७,८४.१ ) अनाधृष्यो जातवेदा अमर्त्यो विराडग्ने क्षत्रभृद्दीदिहीह ।
(७,८४.१ ) विश्वा अमीवाः प्रमुञ्चन् मानुषीभिः शिवाभिरद्य परि पाहि नो गयम् ॥१॥
(७,८४.२ ) इन्द्र क्षत्रमभि वाममोजोऽजायथा वृषभ चर्षणीनाम् ।
(७,८४.२ ) अपानुदो जनममित्रयन्तमुरुं देवेभ्यो अकृणोरु लोकम् ॥२॥
(७,८४.३ ) मृगो न भीमः कुचरो गिरिष्ठाः परावत आ जगम्यात्परस्याः ।
(७,८४.३ ) सृकं संशाय पविमिन्द्र तिग्मं वि शत्रून् ताढि वि मृधो नुदस्व ॥३॥
(७,८५.१ ) त्यमू षु वाजिनं देवजूतं सहोवानं तरुतारं रथानाम् ।
(७,८५.१ ) अरिष्टनेमिं पृतनाजिमाशुं स्वस्तये तार्क्ष्यमिहा हुवेम ॥१॥
(७,८६.१ ) त्रातारमिन्द्रमवितारमिन्द्रं हवेहवे सुहवं शूरमिन्द्रम् ।
(७,८६.१ ) हुवे नु शक्रं पुरुहूतमिन्द्रं स्वस्ति न इन्द्रो मघवान् कृणोतु ॥१॥
(७,८७.१ ) यो अग्नौ रुद्रो यो अप्स्वन्तर्य ओषधीर्वीरुध आविवेश ।
(७,८७.१ ) य इमाविश्वा भुवनानि चाकॢपे तस्मै रुद्राय नमो अस्त्वग्नये ॥१॥
(७,८८.१ ) अपेह्यरिरस्यरिर्वा असि विषे विषमपृक्था विषमिद्वा अपृक्थाः ।
(७,८८.१ ) अहिमेवाभ्यपेहि तं जहि ॥१॥
(७,८९.१ ) अपो दिव्या अचायिषं रसेन समपृक्ष्महि ।
(७,८९.१ ) पयस्वान् अग्न आगमं तं मा सं सृज वर्चसा ॥१॥
(७,८९.२ ) सं माग्ने वर्चसा सृज सं प्रजया समायुषा ।
(७,८९.२ ) विद्युर्मे अस्य देवा इन्द्रो विद्यात्सह ऋषिभिः ॥२॥
(७,८९.३ ) इदमापः प्र वहतावद्यं च मलं च यत्।
(७,८९.३ ) यच्चाभिदुद्रोहानृतं यच्च शेपे अभीरुणम् ॥३॥
(७,८९.४ ) एधोऽस्येधिषीय समिदसि समेधिषीय ।
(७,८९.४ ) तेजोऽसि तेजो मयि धेहि ॥४॥
(७,९०.१ ) अपि वृश्च पुराणवद्व्रततेरिव गुष्पितम् ।
(७,९०.१ ) ओजो दासस्य दम्भय ॥१॥
(७,९०.२ ) वयं तदस्य सम्भृतं वस्विन्द्रेन वि भजामहै ।
(७,९०.२ ) म्लापयामि भ्रजः शिभ्रं वरुणस्य व्रतेन ते ॥२॥
(७,९०.३ ) यथा शेपो अपायातै स्त्रीषु चासदनावयाः ।
(७,९०.३ ) अवस्थस्य क्नदीवतः शाङ्कुरस्य नितोदिनः ।
(७,९०.३ ) यदाततमव तत्तनु यदुत्ततं नि तत्तनु ॥३॥
(७,९१.१ ) इन्द्रः सुत्रामा स्ववामवोभिः सुमृडीको भवतु विश्ववेदाः ।
(७,९१.१ ) बाधतां द्वेषो अभयं नः कृणोतु सुवीर्यस्य पतयः स्याम ॥१॥
(७,९२.१ ) स सुत्रामा स्ववामिन्द्रो अस्मदाराच्चिद्द्वेषः सनुतर्युयोतु ।
(७,९२.१ ) तस्य वयं सुमतौ यज्ञियस्यापि भद्रे सौमनसे स्याम ॥१॥
(७,९३.१ ) इन्द्रेण मन्युना वयमभि ष्याम पृतन्यतः ।
(७,९३.१ ) घ्नन्तो वृत्राण्यप्रति ॥१॥
(७,९४.१ ) ध्रुवं ध्रुवेण हविषाव सोमं नयामसि ।
(७,९४.१ ) यथा न इन्द्रः केवलीर्विशः संमनसस्करत्॥१॥
(७,९५.१ ) उदस्य श्यावौ विथुरौ गृध्रौ द्यामिव पेततुः ।
(७,९५.१ ) उच्छोचनप्रशोचनवस्योच्छोचनौ हृदः ॥१॥
(७,९५.२ ) अहमेनावुदतिष्ठिपं गावौ श्रान्तसदाविव ।
(७,९५.२ ) कुर्कुराविव कूजन्तावुदवन्तौ वृकाविव ॥२॥
(७,९५.३ ) आतोदिनौ नितोदिनावथो संतोदिनावुत ।
(७,९५.३ ) अपि नह्याम्यस्य मेढ्रं य इतः स्त्री पुमान् जभार ॥३॥
(७,९६.१ ) असदन् गावः सदनेऽपप्तद्वसतिं वयः ।
(७,९६.१ ) आस्थाने पर्वता अस्थुः स्थाम्नि वृक्कावतिष्ठिपम् ॥१॥
(७,९७.१ ) यदद्य त्वा प्रयति यज्ञे अस्मिन् होतश्चिकित्वन्न् अवृणीमहीह ।
(७,९७.१ ) ध्रुवमयो ध्रुवमुता शविष्ठैप्रविद्वान् यज्ञमुप याहि सोमम् ॥१॥
(७,९७.२ ) समिन्द्र नो मनसा नेष गोभिः सं सूरिभिर्हरिवन्त्सं स्वस्त्या ।
(७,९७.२ ) सं ब्रह्मणा देवहितं यदस्ति सं देवानां सुमतौ यज्ञियानाम् ॥२॥
(७,९७.३ ) यान् आवह उशतो देव देवांस्तान् प्रेरय स्वे अग्ने सधस्थे ।
(७,९७.३ ) जक्षिवांसः पपिवांसो मधून्यस्मै धत्त वसवो वसूनि ॥३॥
(७,९७.४ ) सुगा वो देवाः सदना अकर्म य आजग्म सवने मा जुषाणाः ।
(७,९७.४ ) वहमाना भरमाणाः स्वा वसूनि वसुं घर्मं दिवमा रोहतानु ॥४॥
(७,९७.५ ) यज्ञ यज्ञं गछ यज्ञपतिं गछ ।
(७,९७.५ ) स्वां योनिं गछ स्वाहा ॥५॥
(७,९७.६ ) एष ते यज्ञो यज्ञपते सहसूक्तवाकः ।
(७,९७.६ ) सुवीर्यः स्वाहा ॥६॥
(७,९७.७ ) वषड्धुतेभ्यो वषडहुतेभ्यः ।
(७,९७.७ ) देवा गातुविदो गातुं वित्त्वा गातुमित ॥७॥
(७,९७.८ ) मनसस्पत इमं नो दिवि देवेषु यज्ञम् ।
(७,९७.८ ) स्वाहा दिवि स्वाहा पृथिव्यां स्वाहान्तरिक्षे स्वाहा वाते धां स्वाहा ॥८॥
(७,९८.१ ) सं बर्हिरक्तं हविषा घृतेन समिन्द्रेण वसुना सं मरुद्भिः ।
(७,९८.१ ) सं देवैर्विश्वदेवेभिरक्तमिन्द्रं गछतु हविः स्वाहा ॥१॥
(७,९९.१ ) परि स्तृणीहि परि धेहि वेदिं मा जामिं मोषीरमुया शयानाम् ।
(७,९९.१ ) होतृषदनं हरितं हिरण्ययं निष्का एते यजमानस्य लोके ॥१॥
(७,१००.१ ) पर्यावर्ते दुष्वप्न्यात्पापात्स्वप्न्यादभूत्याः ।
(७,१००.१ ) ब्रह्माहमन्तरं कृण्वे परा स्वप्नमुखाः शुचः ॥१॥
(७,१०१.१ ) यत्स्वप्ने अन्नमश्नामि न प्रातरधिगम्यते ।
(७,१०१.१ ) सर्वं तदस्तु मे शिवं नहि तद्दृष्यते दिवा ॥१॥
(७,१०२.१ ) नमस्कृत्य द्यावापृथिवीभ्यामन्तरिक्षाय मृत्यवे ।
(७,१०२.१ ) मेक्षाम्यूर्ध्वस्तिष्ठन् मा मा हिंसिषुरीश्वराः ॥१॥
(७,१०३.१ ) को अस्या नो द्रुहोऽवद्यवत्या उन् नेष्यति क्षत्रियो वस्य इछन् ।
(७,१०३.१ ) को यज्ञकामः क उ पूर्तिकामः को देवेषु वनुते दीर्घमायुः ॥१॥
(७,१०४.१ ) कः पृश्निं धेनुं वरुणेन दत्तामथर्वने सुदुघां नित्यवत्साम् ।
(७,१०४.१ ) बृहस्पतिना सख्यं जुषणो यथावशं तन्वः कल्पयाति ॥१॥
(७,१०५.१ ) अपक्रामन् पौरुषेयाद्वृणानो दैव्यं वचः ।
(७,१०५.१ ) प्रणीतीरभ्यावर्तस्व विश्वेभिः सखिभिः सह ॥१॥
(७,१०६.१ ) यदस्मृति चकृम किं चिदग्न उपारिम चरणे जातवेदः ।
(७,१०६.१ ) ततः पाहि त्वं नः प्रचेतः शुभे सखिभ्यो अमृतत्वमस्तु नः ॥१॥
(७,१०७.१ ) अव दिवस्तारयन्ति सप्त सूर्यस्य रश्मयः ।
(७,१०७.१ ) आपः समुद्रिया धारास्तास्शल्यमसिस्रसन् ॥१॥
(७,१०८.१ ) यो न स्तायद्दिप्सति यो न आविः स्वो विद्वान् अरणो वा नो अग्ने ।
(७,१०८.१ ) प्रतीच्येत्वरणी दत्वती तान् मैषामग्ने वास्तु भून् मो अपत्यम् ॥१॥
(७,१०८.२ ) यो नः सुप्तान् जाग्रतो वाभिदासात्तिष्ठतो वा चरतो जातवेदः ।
(७,१०८.२ ) वैश्वानरेण सयुजा सजोषास्तान् प्रतीचो निर्दह जातवेदः ॥२॥
(७,१०९.१ ) इदमुग्राय बभ्रवे नमो यो अक्षेषु तनूवशी ।
(७,१०९.१ ) घृतेन कलिं शिक्षामि स नो मृडातीदृशे ॥१॥
(७,१०९.२ ) घृतमप्सराभ्यो वह त्वमग्ने पांसून् अक्षेभ्यः सिकता अपश्च ।
(७,१०९.२ ) यथाभगं हव्यदातिं जुषाणा मदन्ति देवा उभयानि हव्या ॥२॥
(७,१०९.३ ) अप्सरसः सधमादं मदन्ति हविर्धानमन्तरा सूर्यं च ।
(७,१०९.३ ) ता मे हस्तौ सं सृजन्तु घृतेन सपत्नं मे कितवं रन्धयन्तु ॥३॥
(७,१०९.४ ) आदिनवं प्रतिदीव्ने घृतेनास्मामभि क्षर ।
(७,१०९.४ ) वृक्षमिवाशन्या जहि यो अस्मान् प्रतिदीव्यति ॥४॥
(७,१०९.५ ) यो नो द्युवे धनमिदं चकार यो अक्षाणां ग्लहनं शेषणं च ।
(७,१०९.५ ) स नो देवो हविरिदं जुषाणो गन्धर्वेभिः सधमादं मदेम ॥५॥
(७,१०९.६ ) संवसव इति वो नामधेयमुग्रंपश्या राष्ट्रभृतो ह्यक्षाः ।
(७,१०९.६ ) तेभ्यो व इन्दवो हविषा विधेम वयं स्याम पतयो रयीणाम् ॥६॥
(७,१०९.७ ) देवान् यन् नाथितो हुवे ब्रह्मचर्यं यदूषिम ।
(७,१०९.७ ) अक्षान् यद्बभ्रून् आलभे ते नो मृडन्त्वीदृशे ॥७॥
(७,११०.१ ) अग्न इन्द्रश्च दाशुषे हतो वृत्राण्यप्रति ।
(७,११०.१ ) उभा हि वृत्रहन्तमा ॥१॥
(७,११०.२ ) याभ्यामजयन्त्स्वरग्र एव यावातस्थतुर्भुवनानि विश्वा ।
(७,११०.२ ) प्र चर्षणीवृषणा वज्रबाहू अग्निमिन्द्रं वृत्रहणा हुवेऽहम् ॥२॥
(७,११०.३ ) उप त्वा देवो अग्रमीच्चमसेन बृहस्पतिः ।
(७,११०.३ ) इन्द्र गीर्भिर्न आ विश यजमानाय सुन्वते ॥३॥
(७,१११.१ ) इन्द्रस्य कुक्षिरसि सोमधान आत्मा देवानामुत मानुषाणाम् ।
(७,१११.१ ) इह प्रजा जनय यास्त आसु या अन्यत्रेह तास्ते रमन्ताम् ॥१॥
(७,११२.१ ) शुम्भनी द्यावापृथिवी अन्तिसुम्ने महिव्रते ।
(७,११२.१ ) आपः सप्त सुस्रुवुर्देवीस्ता नो मुञ्चन्त्वंहसः ॥१॥
(७,११२.२ ) मुञ्चन्तु मा शपथ्यादथो वरुण्यादुत ।
(७,११२.२ ) अथो यमस्य पड्वीशाद्विश्वस्माद्देवकिल्बिषात्॥२॥
(७,११३.१ ) तृष्टिके तृष्टवन्दन उदमूं छिन्धि तृष्टिके ।
(७,११३.१ ) यथा कृतद्विष्टासोऽमुष्मै शेप्यावते ॥१॥
(७,११३.२ ) तृष्टासि तृष्टिका विषा विषातक्यसि ।
(७,११३.२ ) परिवृक्ता यथासस्यृषभस्य वशेव ॥२॥
(७,११४.१ ) आ ते ददे वक्षणाभ्य आ तेऽहं हृदयाद्ददे ।
(७,११४.१ ) आ ते मुखस्य सङ्काशात्सर्वं ते वर्च आ ददे ॥१॥
(७,११४.२ ) प्रेतो यन्तु व्याध्यः प्रानुध्याः प्रो अशस्तयः ।
(७,११४.२ ) अग्नी रक्षस्विनीर्हन्तु सोमो हन्तु दुरस्यतीः ॥२॥
(७,११५.१ ) प्र पतेतः पापि लक्ष्मि नश्येतः प्रामुतः पत ।
(७,११५.१ ) अयस्मयेनाङ्केन द्विषते त्वा सजामसि ॥१॥
(७,११५.२ ) या मा लक्ष्मीः पतयालूरजुष्टाभिचस्कन्द वन्दनेव वृक्षम् ।
(७,११५.२ ) अन्यत्रास्मत्सवितस्तामितो धा हिरण्यहस्तो वसु नो रराणः ॥२॥
(७,११५.३ ) एकशतं लक्ष्म्यो मर्त्यस्य साकं तन्वा जनुषोऽधि जाताः ।
(७,११५.३ ) तासां पापिष्ठा निरितः प्र हिण्मः शिवा अस्मभ्यं जातवेदो नियछ ॥३॥
(७,११५.४ ) एता एना व्याकरं खिले गा विष्ठिता इव ।
(७,११५.४ ) रमन्तां पुण्या लक्ष्मीर्याः पापीस्ता अनीनशम् ॥४॥
(७,११६.१ ) नमो रूराय च्यवनाय नोदनाय धृष्णवे ।
(७,११६.१ ) नमः शीताय पूर्वकामकृत्वने ॥१॥
(७,११६.२ ) यो अन्येद्युरुभयद्युरभ्येतीमं मण्डूकम् ।
(७,११६.२ ) अभ्येत्वव्रतः ॥२॥
(७,११७.१ ) आ मन्द्रैरिन्द्र हरिभिर्याहि मयूररोमभिः ।
(७,११७.१ ) मा त्वा के चिद्वि यमन् विं न पाशिनोऽति धन्वेव तामिहि ॥१॥
(७,११८.१ ) मर्माणि ते वर्मणा छादयामि सोमस्त्वा राजामृतेनानु वस्ताम् ।
(७,११८.१ ) उरोर्वरीयो वरुणस्ते कृणोतु जयन्तं त्वानु देवा मदन्तु ॥१॥
(८,१.१ ) अन्तकाय मृत्यवे नमः प्राना अपाना इह ते रमन्ताम् ।
(८,१.१ ) इहायमस्तु पुरुषः सहासुना सूर्यस्य भागे अमृतस्य लोके ॥१॥
(८,१.२ ) उदेनं भगो अग्रभीदुदेनं सोमो अंशुमान् ।
(८,१.२ ) उदेनं मरुतो देवा उदिन्द्राग्नी स्वस्तये ॥२॥
(८,१.३ ) इह तेऽसुरिह प्राण इहायुरिह ते मनः ।
(८,१.३ ) उत्त्वा निरृत्याः पाशेभ्यो दैव्या वचा भरामसि ॥३॥
(८,१.४ ) उत्क्रामातः पुरुष माव पत्था मृत्योः पड्वीषमवमुञ्चमानः ।
(८,१.४ ) मा छित्था अस्माल्लोकादग्नेः सूर्यस्य संदृशः ॥४॥
(८,१.५ ) तुभ्यं वातः पवतां मातरिश्वा तुभ्यं वर्षन्त्वमृतान्यापः ।
(८,१.५ ) सूर्यस्ते तन्वे शं तपाति त्वां मृत्युर्दयतां मा प्र मेष्ठाः ॥५॥
(८,१.६ ) उद्यानं ते पुरुष नावयानं जीवातुं ते दक्षतातिं कृनोमि ।
(८,१.६ ) आ हि रोहेमममृतं सुखं रथमथ जिर्विर्विदथमा वदासि ॥६॥
(८,१.७ ) मा ते मनस्तत्र गान् मा तिरो भून् मा जीवेभ्यः प्र मदो मानु गाः पितॄन् ।
(८,१.७ ) विश्वे देवा अभि रक्षन्तु त्वेह ॥७॥
(८,१.८ ) मा गतानामा दीधीथा ये नयन्ति परावतम् ।
(८,१.८ ) आ रोह तमसो ज्योतिरेह्या ते हस्तौ रभामहे ॥८॥
(८,१.९ ) श्यामश्च त्वा मा शबलश्च प्रेषितौ यमस्य यौ पथिरक्षी श्वानौ ।
(८,१.९ ) अर्वाङेहि मा वि दीध्यो मात्र तिष्ठः पराङ्मनाः ॥९॥
(८,१.१० ) मैतं पन्थामनु गा भीम एष येन पूर्वं नेयथ तं ब्रवीमि ।
(८,१.१० ) तम एतत्पुरुष मा प्र पत्था भयं परस्तादभयं ते अर्वाक्॥१०॥ {१}
(८,१.११ ) रक्षन्तु त्वाग्नयो ये अप्स्वन्ता रक्षतु त्वा मनुष्या यमिन्धते ।
(८,१.११ ) वैश्वानरो रक्षतु जातवेदा दिव्यस्त्वा मा प्र धाग्विद्युता सह ॥११॥
(८,१.१२ ) मा त्वा क्रव्यादभि मंस्तारात्संकसुकाच्चर रक्षतु त्वा द्यौ रक्षतु ।
(८,१.१२ ) पृथिवी सूर्यश्च त्वा रक्षतां चन्द्रमाश्च ।
(८,१.१२ ) अन्तरिक्षं रक्षतु देवहेत्याः ॥१२॥
(८,१.१३ ) बोधश्च त्वा प्रतिबोधश्च रक्षतामस्वप्नश्च त्वानवद्राणश्च रक्षताम् ।
(८,१.१३ ) गोपायंश्च त्वा जागृविश्च रक्षताम् ॥१३॥
(८,१.१४ ) ते त्वा रक्षन्तु ते त्वा गोपायन्तु तेभ्यो नमस्तेभ्यः स्वाहा ॥१४॥
(८,१.१५ ) जीवेभ्यस्त्वा समुदे वायुरिन्द्रो धाता दधातु सविता त्रायमाणः ।
(८,१.१५ ) मा त्वा प्राणो बलं हासीदसुं तेऽनु ह्वयामसि ॥१५॥
(८,१.१६ ) मा त्वा जम्भः संहनुर्मा तमो विदन् मा जिह्वा बर्हिस्प्रमयुः कथा स्याः ।
(८,१.१६ ) उत्त्वादित्या वसवो भरन्तूदिन्द्राग्नी स्वस्तये ॥१६॥
(८,१.१७ ) उत्त्वा द्यौरुत्पृथिव्युत्प्रजापतिरग्रभीत्।
(८,१.१७ ) उत्त्वा मृत्योरोषधयः सोमराज्ञीरपीपरन् ॥१७॥
(८,१.१८ ) अयं देवा इहैवास्त्वयं मामुत्र गादितः ।
(८,१.१८ ) इमं सहस्रवीर्येण मृत्योरुत्पारयामसि ॥१८॥
(८,१.१९ ) उत्त्वा मृत्योरपीपरं सं धमन्तु वयोधसः ।
(८,१.१९ ) मा त्वा व्यस्तकेश्यो मा त्वाघरुदो रुदन् ॥१९॥
(८,१.२० ) आहार्षमविदं त्वा पुनरागाः पुनर्णवः ।
(८,१.२० ) सर्वाङ्ग सर्वं ते चक्षुः सर्वमायुश्च तेऽविदम् ॥२०॥
(८,१.२१ ) व्यवात्ते ज्योतिरभूदप त्वत्तमो अक्रमीत्।
(८,१.२१ ) अप त्वन् मृत्युं निरृतिमप यक्ष्मं नि दध्मसि ॥२१॥ {२}
(८,२.१ ) आ रभस्वेमाममृतस्य श्नुष्टिमछिद्यमाना जरदष्टिरस्तु ते ।
(८,२.१ ) असुं त आयुः पुनरा भरामि रजस्तमो मोप गा मा प्र मेष्ठाः ॥१॥
(८,२.२ ) जीवतां ज्योतिरभ्येह्यर्वाङा त्वा हरामि शतशारदाय ।
(८,२.२ ) अवमुञ्चन् मृत्युपाशान् अशस्तिं द्राघीय आयुः प्रतरं ते दधामि ॥२॥
(८,२.३ ) वातात्ते प्रानमविदं सूर्याच्चक्षुरहं तव ।
(८,२.३ ) यत्ते मनस्त्वयि तद्धारयामि सं वित्स्वाङ्गैर्वद जिह्वयालपन् ॥३॥
(८,२.४ ) प्राणेन त्वा द्विपदां चतुष्पदामग्निमिव जातमभि सं धमामि ।
(८,२.४ ) नमस्ते मृत्यो चक्षुषे नमः प्राणाय तेऽकरम् ॥४॥
(८,२.५ ) अयं जीवतु मा मृतेमं समीरयामसि ।
(८,२.५ ) कृणोम्यस्मै भेषजं मृत्यो मा पुरुषं वधीः ॥५॥
(८,२.६ ) जीवलां नघारिषां जीवन्तीमोषधीमहम् ।
(८,२.६ ) त्रायमाणां सहमानां सहस्वतीमिह हुवेऽस्मा अरिष्टतातये ॥६॥
(८,२.७ ) अधि ब्रूहि मा रभथाः सृजेमं तवैव सन्त्सर्वहायाः इहास्तु ।
(८,२.७ ) भवाशर्वौ मृडतं शर्म यछतमपसिध्य दुरितं धत्तमायुः ॥७॥
(८,२.८ ) अस्मै मृत्यो अधि ब्रूहीमं दयस्वोदितोऽयमेतु ।
(८,२.८ ) अरिष्टः सर्वाङ्गः सुश्रुज्जरसा शतहायन आत्मना भुजमश्नुताम् ॥८॥
(८,२.९ ) देवानां हेतिः परि त्वा वृणक्तु पारयामि त्वा रजस उत्त्वा मृत्योरपीपरम् ।
(८,२.९ ) आरादग्निं क्रव्यादं निरूहं जीवातवे ते परिधिं दधामि ॥९॥
(८,२.१० ) यत्ते नियानं रजसं मृत्यो अनवधर्ष्यम् ।
(८,२.१० ) पथ इमं तस्माद्रक्षन्तो ब्रह्मास्मै वर्म कृण्मसि ॥१०॥ {३}
(८,२.११ ) कृणोमि ते प्राणापानौ जरां मृत्युं दीर्घमायुः स्वस्ति ।
(८,२.११ ) वैवस्वतेन प्रहितान् यमदूतांश्चरतोऽप सेधामि सर्वान् ॥११॥
(८,२.१२ ) आरादरातिं निरृतिं परो ग्राहिं क्रव्यादः पिशाचान् ।
(८,२.१२ ) रक्षो यत्सर्वं दुर्भूतं तत्तम इवाप हन्मसि ॥१२॥
(८,२.१३ ) अग्नेष्ट प्रानममृतादायुष्मतो वन्वे जातवेदसः ।
(८,२.१३ ) यथा न रिष्या अमृतः सजूरसस्तत्ते कृणोमि तदु ते समृध्यताम् ॥१३॥
(८,२.१४ ) शिवे ते स्तां द्यावापृथिवी असंतापे अभिश्रियौ ।
(८,२.१४ ) शं ते सूर्य आ तपतु शं वातो वातु ते हृदे ।
(८,२.१४ ) शिवा अभि क्षरन्तु त्वापो दिव्याः पयस्वतीः ॥१४॥
(८,२.१५ ) शिवास्ते सन्त्वोषधय उत्त्वाहार्षमधरस्या उत्तरां पृथिवीमभि ।
(८,२.१५ ) तत्र त्वादित्यौ रक्षतां सूर्याचन्द्रमसावुभा ॥१५॥
(८,२.१६ ) यत्ते वासः परिधानं यां नीविं कृणुषे त्वम् ।
(८,२.१६ ) शिवं ते तन्वे तत्कृण्मः संस्पर्शेऽद्रूक्ष्णमस्तु ते ॥१६॥
(८,२.१७ ) यत्क्षुरेण मर्चयता सुतेजसा वप्ता वपसि केशश्मश्रु ।
(८,२.१७ ) शुभं मुखं मा न आयुः प्र मोषीः ॥१७॥
(८,२.१८ ) शिवौ ते स्तां व्रीहियवावबलासावदोमधौ ।
(८,२.१८ ) एतौ यक्ष्मं वि बाधेते एतौ मुञ्चतो अंहसः ॥१८॥
(८,२.१९ ) यदश्नासि यत्पिबसि धान्यं कृष्याः पयः ।
(८,२.१९ ) यदाद्यं यदनाद्यं सर्वं ते अन्नमविषं कृणोमि ॥१९॥
(८,२.२० ) अह्ने च त्वा रात्रये चोभाभ्यां परि दद्मसि ।
(८,२.२० ) अरायेभ्यो जिघत्सुभ्य इमं मे परि रक्षत ॥२०॥ {४}
(८,२.२१ ) शतं तेऽयुतं हायनान् द्वे युगे त्रीणि चत्वारि कृण्मः ।
(८,२.२१ ) इन्द्राग्नी विश्वे देवास्तेऽनु मन्यन्तामहृणीयमानाः ॥२१॥
(८,२.२२ ) शरदे त्वा हेमन्ताय वसन्ताय ग्रीष्माय परि दद्मसि ।
(८,२.२२ ) वर्षाणि तुभ्यं स्योनानि येषु वर्धन्त ओषधीः ॥२२॥
(८,२.२३ ) मृत्युरीशे द्विपदां मृत्युरीशे चतुष्पदाम् ।
(८,२.२३ ) तस्मात्त्वां मृत्योर्गोपतेरुद्भरामि स मा बिभेः ॥२३॥
(८,२.२४ ) सोऽरिष्ट न मरिष्यसि न मरिष्यसि मा बिभेः ।
(८,२.२४ ) न वै तत्र म्रियन्ते नो यन्ति अधमं तमः ॥२४॥
(८,२.२५ ) सर्वो वै तत्र जीवति गौरश्वः पुरुषः पशुः ।
(८,२.२५ ) यत्रेदं ब्रह्म क्रियते परिधिर्जीवनाय कम् ॥२५॥
(८,२.२६ ) परि त्वा पातु समानेभ्योऽभिचारात्सबन्धुभ्यः ।
(८,२.२६ ) अमम्रिर्भवामृतोऽतिजीवो मा ते हासिषुरसवः शरीरम् ॥२६॥
(८,२.२७ ) ये मृत्यव एकशतं या नाष्ट्रा अतितार्याः ।
(८,२.२७ ) मुञ्चन्तु तस्मात्त्वां देवा अग्नेर्वैश्वानरादधि ॥२७॥
(८,२.२८ ) अग्नेः शरीरमसि पारयिष्णु रक्षोहासि सपत्नहा ।
(८,२.२८ ) अथो अमीवचातनः पूतुद्रुर्नाम भेषजम् ॥२८॥ {५}
(८,३.१ ) रक्षोहणं वाजिनमा जिघर्मि मित्रं प्रथिष्ठमुप यामि शर्म ।
(८,३.१ ) शिशानो अग्निः क्रतुभिः समिद्धः स नो दिवा स रिषः पातु नक्तम् ॥१॥
(८,३.२ ) अयोदंष्ट्रो अर्चिषा यातुधानान् उप स्पृश जातवेदः समिद्धः ।
(८,३.२ ) आ जिह्वया मूरदेवान् रभस्व क्रव्यादो वृष्ट्वापि धत्स्वासन् ॥२॥
(८,३.३ ) उभोभयाविन्न् उप धेहि दंष्ट्रौ हिंस्रः शिशानोऽवरं परं च ।
(८,३.३ ) उतान्तरिक्षे परि याह्यग्ने जम्भैः सं धेह्यभि यातुधानान् ॥३॥
(८,३.४ ) अग्ने त्वचं यातुधानस्य भिन्धि हिंस्राशनिर्हरसा हन्त्वेनम् ।
(८,३.४ ) प्र पर्वाणि जातवेदः शृणीहि क्रव्यात्क्रविष्णुर्वि चिनोत्वेनम् ॥४॥
(८,३.५ ) यत्रेदानीं पश्यसि जातवेदस्तिष्ठन्तमग्न उत वा चरन्तम् ।
(८,३.५ ) उतान्तरिक्षे पतन्तं यातुधानं तमस्ता विध्य शर्वा शिशानः ॥५॥
(८,३.६ ) यज्ञैरिषूः संनममानो अग्ने इवाचा शल्यामशनिभिर्दिहानः ।
(८,३.६ ) ताभिर्विध्य हृदये यातुधानान् प्रतीचो बाहून् प्रति भङ्ग्ध्येषाम् ॥६॥
(८,३.७ ) उतारब्धान्त्स्पृनुहि जातवेद उतारेभाणामृष्टिभिर्यातुधानान् ।
(८,३.७ ) अग्ने पूर्वो नि जहि शोशुचान आमादः क्ष्विङ्कास्तमदन्त्वेनीः ॥७॥
(८,३.८ ) इह प्र ब्रूहि यतमः सो अग्ने यातुधानो य इदं कृणोति ।
(८,३.८ ) तमा रभस्व समिधा यविष्ठ नृचक्षसश्चक्षुषे रन्धयैनम् ॥८॥
(८,३.९ ) तीक्ष्णेनाग्ने चक्षुषा रक्ष यज्ञं प्राञ्चं वसुभ्यः प्र णय प्रचेतः ।
(८,३.९ ) हिंस्रं रक्षांस्यभि शोशुचानं मा त्वा दभन् यातुधाना नृचक्षः ॥९॥
(८,३.१० ) नृचक्षा रक्षः परि पश्य विक्षु तस्य त्रीणि प्रति शृणीह्यग्रा ।
(८,३.१० ) तस्याग्ने पृष्टीर्हरसा शृणीहि त्रेधा मूलं यातुधानस्य वृश्च ॥१०॥ {६}
(८,३.११ ) त्रिर्यातुधानः प्रसितिं त एत्वृतं यो अग्ने अनृतेन हन्ति ।
(८,३.११ ) तमर्चिषा स्फूर्जयन् जातवेदः समक्षमेनं गृणते नि युङ्ग्धि ॥११॥
(८,३.१२ ) यदग्ने अद्य मिथुना शपातो यद्वाचस्तृष्टं जनयन्त रेभाः ।
(८,३.१२ ) मन्योर्मनसः शरव्या जायते या तया विध्य हृदये यातुधानान् ॥१२॥
(८,३.१३ ) परा शृणीहि तपसा यातुधानान् पराग्ने रक्षो हरसा शृणीहि ।
(८,३.१३ ) परार्चिषा मूरदेवान् छृणीहि परासुतृपः शोशुचतः शृणीहि ॥१३॥
(८,३.१४ ) पराद्य देवा वृजिनं शृणन्तु प्रत्यगेनं शपथा यन्तु सृष्टाः ।
(८,३.१४ ) वाचास्तेनं शरव ऋछन्तु मर्मन् विश्वस्यैतु प्रसितिं यातुधानः ॥१४॥
(८,३.१५ ) यः पौरुषेयेण क्रविषा समङ्क्ते यो अश्व्येन पशुना यातुधानः ।
(८,३.१५ ) यो अघ्न्याया भरति क्षीरमग्ने तेषां शीर्षाणि हरसापि वृश्च ॥१५॥
(८,३.१६ ) विषं गवां यातुधाना भरन्तामा वृश्चन्तामदितये दुरेवाः ।
(८,३.१६ ) परैणान् देवः सविता ददातु परा भागमोषधीनां जयन्ताम् ॥१६॥
(८,३.१७ ) संवत्सरीणं पय उस्रियायास्तस्य माशीद्यातुधानो नृचक्षः ।
(८,३.१७ ) पीयूषमग्ने यतमस्तितृप्सात्तं प्रत्यञ्चमर्चिषा विध्य मर्मणि ॥१७॥
(८,३.१८ ) सनादग्ने मृणसि यातुधानान् न त्वा रक्षांसि पृतनासु जिग्युः ।
(८,३.१८ ) सहमूरान् अनु दह क्रव्यादो मा ते हेत्या मुक्षत दैव्यायाः ॥१८॥
(८,३.१९ ) त्वं नो अग्ने अधरादुदक्तस्त्वं पश्चादुत रक्षा पुरस्तात्।
(८,३.१९ ) प्रति त्ये ते अजरासस्तपिष्ठा अघशंसं शोशुचतो दहन्तु ॥१९॥
(८,३.२० ) पश्चात्पुरस्तादधरादुतोत्तरात्कविः काव्येन परि पाह्यग्ने ।
(८,३.२० ) सखा सखायमजरो जरिम्ने अग्ने मर्ताममर्त्यस्त्वं नः ॥२०॥ {७}
(८,३.२१ ) तदग्ने चक्षुः प्रति धेहि रेभे शफारुजो येन पश्यसि यातुधानान् ।
(८,३.२१ ) अथर्ववज्ज्योतिषा दैव्येन सत्यं धूर्वन्तमचितं न्योष ॥२१॥
(८,३.२२ ) परि त्वाग्ने पुरं वयं विप्रं सहस्य धीमहि ।
(८,३.२२ ) धृषद्वर्णं दिवेदिवे हन्तारं भङ्गुरावतः ॥२२॥
(८,३.२३ ) विषेण भङ्गुरावतः प्रति स्म रक्षसो जहि ।
(८,३.२३ ) अग्ने तिग्मेन शोचिषा तपुरग्राभिरर्चिभिः ॥२३॥
(८,३.२४ ) वि ज्योतिषा बृहता भात्यग्निराविर्विश्वानि कृणुते महित्वा ।
(८,३.२४ ) प्रादेवीर्मायाः सहते दुरेवाः शिशीते शृङ्गे रक्षोभ्यो विनिक्षे ॥२४॥
(८,३.२५ ) ये ते शृङ्गे अजरे जातवेदस्तिग्महेती ब्रह्मसंशिते ।
(८,३.२५ ) ताभ्यां दुर्हार्दमभिदासन्तं किमीदिनम् ।
(८,३.२५ ) प्रत्यञ्चमर्चिषा जातवेदो वि निक्ष्व ॥२५॥
(८,३.२६ ) अग्नी रक्षांसि सेधति शुक्रशोचिरमर्त्यः ।
(८,३.२६ ) शुचिः पावक ईड्यः ॥२६॥ {८}
(८,४.१ ) इन्द्रासोमा तपतं रक्ष उब्जतं न्यर्पयतं वृषणा तमोवृधः ।
(८,४.१ ) परा शृणीतमचितो न्योषतं हतं नुदेथां नि शिशीतमत्त्रिणः ॥१॥
(८,४.२ ) इन्द्रासोमा समघशंसमभ्यघं तपुर्ययस्तु चरुरग्निमामिव ।
(८,४.२ ) ब्रह्मद्विषे क्रव्यादे घोरचक्षसे द्वेषो धत्तमनवायं किमीदिने ॥२॥
(८,४.३ ) इन्द्रासोमा दुष्कृतो वव्रे अन्तरनारम्भणे तमसि प्र विध्यतम् ।
(८,४.३ ) यतो नैषां पुनरेकश्चनोदयत्तद्वामस्तु सहसे मन्युमच्छवः ॥३॥
(८,४.४ ) इन्द्रासोमा वर्तयतं दिवो वधं सं पृथिव्या अघशंसाय तर्हणम् ।
(८,४.४ ) उत्तक्षतं स्वर्यं१ पर्वतेभ्यो येन रक्षो वावृधानं निजूर्वथः ॥४॥
(८,४.५ ) इन्द्रासोमा वर्तयतं दिवस्पर्यग्नितप्तेभिर्युवमश्महन्मभिः ।
(८,४.५ ) तपुर्वधेभिरजरेभिरत्त्रिणो नि पर्शाने विध्यतं यन्तु निस्वरम् ॥५॥
(८,४.६ ) इन्द्रासोमा परि वां भूतु विश्वत इयं मतिः कक्ष्याश्वेव वाजिना ।
(८,४.६ ) यां वां होत्रां परिहिनोमि मेधयेमा ब्रह्माणि नृपती इव जिन्वतम् ॥६॥
(८,४.७ ) प्रति स्मरेथां तुजयद्भिरेवैर्हतं द्रुहो रक्षसो भङ्गुरावतः ।
(८,४.७ ) इन्द्रासोमा दुष्कृते मा सुगं भूद्यो मा कदा चिदभिदासति द्रुहुः ॥७॥
(८,४.८ ) यो मा पाकेन मनसा चरन्तमभिचष्टे अनृतेभिर्वचोभिः ।
(८,४.८ ) आप इव काशिना सम्गृभीता असन्न् अस्त्वसतः इन्द्र वक्ता ॥८॥
(८,४.९ ) ये पाकशंसं विहरन्त एवैर्ये वा भद्रं दूषयन्ति स्वधाभिः ।
(८,४.९ ) अहये वा तान् प्रददातु सोम आ वा दधातु निरृतेरुपष्ठे ॥९॥
(८,४.१० ) यो नो रसं दिप्सति पित्वो अग्ने अश्वानां गवां यस्तनूनाम् ।
(८,४.१० ) रिपु स्तेन स्तेयकृद्दभ्रमेतु नि ष हीयतां तन्वा तना च ॥१०॥ {९}
(८,४.११ ) परः सो अस्तु तन्वा तना च तिस्रः पृथिवीरधो अस्तु विश्वाः ।
(८,४.११ ) प्रति शुष्यतु यशो अस्य देवा यो मा दिवा दिप्सति यश्च नक्तम् ॥११॥
(८,४.१२ ) सुविज्ञानं चिकितुषे जनाय सच्चासच्च वचसी पस्पृधाते ।
(८,४.१२ ) तस्योर्यत्सत्यं यतरदृजीयस्तदित्सोमोऽवति हन्त्यसत्॥१२॥
(८,४.१३ ) न वा उ सोमो वृजिनं हिनोति न क्षत्रियं मिथुया धारयन्तम् ।
(८,४.१३ ) हन्ति रक्षो हन्त्यासद्वदन्तमुभाविन्द्रस्य प्रसितौ शयाते ॥१३॥
(८,४.१४ ) यदि वाहमनृतदेवो अस्मि मोघं वा देवामप्यूहे अग्ने ।
(८,४.१४ ) किमस्मभ्यं जातवेदो हृणीषे द्रोघवाचस्ते निरृथं सचन्ताम् ॥१४॥
(८,४.१५ ) अद्या मुरीय यदि यातुधानो अस्मि यदि वायुस्ततप पुरुषस्य ।
(८,४.१५ ) अधा स वीरैर्दशभिर्वि यूया यो मा मोघं यातुधानेत्याह ॥१५॥
(८,४.१६ ) यो मायातुं यातुधानेत्याह यो वा रक्षाः शिचिरस्मीत्याह ।
(८,४.१६ ) इन्द्रस्तं हन्तु महता वधेन विश्वस्य जन्तोरधमस्पदीष्ट ॥१६॥
(८,४.१७ ) प्र या जिगाति खर्गलेव नक्तमप द्रुहुस्तन्वं१ गूहमाना ।
(८,४.१७ ) वव्रमनन्तमव सा पदीष्टिअ ग्रावाणो घ्नन्तु रक्षस उपब्दैः ॥१७॥
(८,४.१८ ) वि तिष्ठध्वं मरुतो विक्ष्विछत गृभायत रक्षसः सं पिनष्टन् ।
(८,४.१८ ) वयो ये भूत्वा पतयन्ति नक्तभिर्ये वा रिपो दधिरे देवे अध्वरे ॥१८॥
(८,४.१९ ) प्र वर्तय दिवोऽश्मानमिन्द्र सोमशितं मघवन्त्सं शिशाधि ।
(८,४.१९ ) प्राक्तो अपाक्तो अधरादुदक्तोऽभि जहि रक्षसः पर्वतेन ॥१९॥
(८,४.२० ) एत उ त्ये पतयन्ति श्वयातव इन्द्रं दिप्सन्ति दिप्सवोऽदाभ्यम् ।
(८,४.२० ) शिशीते शक्रः पिशुनेभ्यो वधं नुनं सृजदशनिं यातुमद्भ्यः ॥२०॥ {१०}
(८,४.२१ ) इन्द्रो यातूनामभवत्पराशरो हविर्मथीनामभ्याविवासताम् ।
(८,४.२१ ) अभीदु शक्रः परशुर्यथा वनं पात्रेव भिन्दन्त्सत एतु रक्षसः ॥२१॥
(८,४.२२ ) उलूकयातुं शुशुलूकयातुं जहि श्वयातुमुत कोकयातुम् ।
(८,४.२२ ) सुपर्णयातुमुत गृध्रयातुं दृषदेव प्र मृण रक्ष इन्द्र ॥२२॥
(८,४.२३ ) मा नो रक्षो अभि नड्यातुमावदपोछन्तु मिथुना ये किमीदिनः ।
(८,४.२३ ) पृथिवी नः पार्थिवात्पात्वंहसोऽन्तरिक्षं दिव्यात्पात्वस्मान् ॥२३॥
(८,४.२४ ) इन्द्र जहि पुमांसं यातुधानमुत स्त्रियं मायया शाशदानाम् ।
(८,४.२४ ) विग्रीवासो मूरदेवा ऋदन्तु मा ते दृशन्त्सूर्यमुच्चरन्तम् ॥२४॥
(८,४.२५ ) प्रति चक्ष्व वि चक्ष्वेन्द्रश्च सोम जागृतम् ।
(८,४.२५ ) रक्षोभ्यो वधमस्यतमशनिं यातुमद्भ्यः ॥२५॥ {११}
(८,५.१ ) अयं प्रतिसरो मणिर्वीरो वीराय बध्यते ।
(८,५.१ ) वीर्यवान्त्सपत्नहा शूरवीरः परिपाणः सुमङ्गलः ॥१॥
(८,५.२ ) अयं मणिः सपत्नहा सुवीरः सहस्वान् वाजी सहमान उग्रः ।
(८,५.२ ) प्रत्यक्कृत्या दूषयन्न् एति वीरः ॥२॥
(८,५.३ ) अनेनेन्द्रो मणिना वृत्रमहन्न् अनेनासुरान् पराभावयन् मनीषी ।
(८,५.३ ) अनेनाजयद्द्यावापृथिवी उभे इमे अनेनाजयत्प्रदिशश्चतस्रः ॥३॥
(८,५.४ ) अयं स्राक्त्यो मणिः प्रतीवर्तः प्रतिसरः ।
(८,५.४ ) ओजस्वान् विमृधो वशी सो अस्मान् पातु सर्वतः ॥४॥
(८,५.५ ) तदग्निराह तदु सोम आह बृहस्पतिः सविता तदिन्द्रः ।
(८,५.५ ) ते मे देवाः पुरोहिताः प्रतीचीः कृत्याः प्रतिसरैरजन्तु ॥५॥
(८,५.६ ) अन्तर्दधे द्यावापृथिवी उताहरुत सूर्यम् ।
(८,५.६ ) ते मे देवाः पुरोहिताः प्रतीचीः कृत्याः प्रतिसरैरजन्तु ॥६॥
(८,५.७ ) ये स्राक्त्यं मणिं जना वर्माणि कृण्वते ।
(८,५.७ ) सूर्य इव दिवमारुह्य वि कृत्या बाधते वशी ॥७॥
(८,५.८ ) स्राक्त्येन मणिना ऋषिणेव मनीषिणा ।
(८,५.८ ) अजैषं सर्वाः पृतना वि मृधो हन्मि रक्षसः ॥८॥
(८,५.९ ) याः कृत्या आङ्गिरसीर्याः कृत्या आसुरीर्याः ।
(८,५.९ ) कृत्याः स्वयंकृता या उ चान्येभिराभृताः ।
(८,५.९ ) उभयीस्ताः परा यन्तु परावतो नवतिं नाव्या अति ॥९॥
(८,५.१० ) अस्मै मणिं वर्म बध्नन्तु देवा इन्द्रो विष्णुः सविता रुद्रो अग्निः ।
(८,५.१० ) प्रजापतिः परमेष्ठी विराड्वैश्वानर ऋषयश्च सर्वे ॥१०॥ {१२}
(८,५.११ ) उत्तमो अस्योषधीनामनड्वान् जगतामिव व्याघ्रः श्वपदामिव ।
(८,५.११ड्) यमैछामाविदाम तं प्रतिस्पाशनमन्तितम् ॥११॥
(८,५.१२ ) स इद्व्याघ्रो भवत्यथो सिंहो अथो वृषा ।
(८,५.१२ ) अथो सपत्नकर्शनो यो बिभर्तीमं मणिम् ॥१२॥
(८,५.१३ ) नैनं घ्नन्त्यप्सरसो न गन्धर्वा न मर्त्याः ।
(८,५.१३ ) सर्वा दिशो वि राजति यो बिभर्तीमं मणिम् ॥१३॥
(८,५.१४ ) कश्यपस्त्वामसृजत कश्यपस्त्वा समैरयत्।
(८,५.१४ ) अबिभस्त्वेन्द्रो मानुषे बिभ्रत्संश्रेषिणेऽजयत्।
(८,५.१४ ) मणिं सहस्रवीर्यं वर्म देवा अकृण्वत ॥१४॥
(८,५.१५ ) यस्त्वा कृत्याभिर्यस्त्वा दीक्षाभिर्यज्ञैर्यस्त्वा जिघांसति ।
(८,५.१५ ) प्रत्यक्त्वमिन्द्र तं जहि वज्रेण शतपर्वणा ॥१५॥
(८,५.१६ ) अयमिद्वै प्रतीवर्त ओजस्वान् संजयो मणिः ।
(८,५.१६ ) प्रजां धनं च रक्षतु परिपाणः सुमङ्गलः ॥१६॥
(८,५.१७ ) असपत्नं नो अधरादसपत्नं न उत्तरात्।
(८,५.१७ ) इन्द्रासपत्नं नः पश्चाज्ज्योतिः शूर पुरस्कृधि ॥१७॥
(८,५.१८ ) वर्म मे द्यावापृथिवी वर्माहर्वर्म सूर्यः ।
(८,५.१८ ) वर्म म इन्द्रश्चाग्निश्च वर्म धाता दधातु मे ॥१८॥
(८,५.१९ ) ऐन्द्राग्नं वर्म बहुलं यदुग्रं विश्वे देवा नातिविध्यन्ति सर्वे ।
(८,५.१९ ) तन् मे तन्वं त्रायतां सर्वतो बृहदायुष्मां जरदष्टिर्यथासानि ॥१९॥
(८,५.२० ) आ मारुक्षद्देवमणिर्मह्या अरिष्टतातये ।
(८,५.२० ) इमं मेथिमभिसंविशध्वं तनूपानं त्रिवरूथमोजसे ॥२०॥
(८,५.२१ ) अस्मिन्न् इन्द्रो नि दधातु नृम्णमिमं देवासो अभिसंविशध्वम् ।
(८,५.२१ ) दीर्घायुत्वाय शतशारदायायुष्मान् जरदष्टिर्यथासत्॥२१॥
(८,५.२२ ) स्वस्तिदा विशां पतिर्वृत्रहा विमृधो वशी ।
(८,५.२२ ) इन्द्रो बध्नातु ते मणिं जिगीवामपराजितः ।
(८,५.२२ ) सोमपा अभयङ्करो वृषा ।
(८,६.१ ) यौ ते मातोन्ममार्ज जातायाः पतिवेदनौ ।
(८,६.१ ) दुर्णामा तत्र मा गृधदलिंश उत वत्सपः ॥१॥
(८,६.२ ) पलालानुपलालौ शर्कुं कोकं मलिम्लुचं पलीजकम् ।
(८,६.२ ) आश्रेषं वव्रिवाससमृक्षग्रीवं प्रमीलिनम् ॥२॥
(८,६.३ ) मा सं वृतो मोप सृप ऊरू माव सृपोऽन्तरा ।
(८,६.३ ) कृणोम्यस्यै भेषजं बजं दुर्णामचातनम् ॥३॥
(८,६.४ ) दुर्णामा च सुनामा चोभा सम्वृतमिछतः ।
(८,६.४ ) अरायान् अप हन्मः सुनामा स्त्रैणमिछताम् ॥४॥
(८,६.५ ) यः कृष्णः केश्यसुर स्तम्बज उत तुण्डिकः ।
(८,६.५ ) अरायान् अस्या मुष्काभ्यां भंससोऽप हन्मसि ॥५॥
(८,६.६ ) अनुजिघ्रं प्रमृशन्तं क्रव्यादमुत रेरिहम् ।
(८,६.६ ) अरायां छ्वकिष्किणो बजः पिङ्गो अनीनशत्॥६॥
(८,६.७ ) यस्त्वा स्वप्ने निपद्यते भ्राता भूत्वा पितेव च ।
(८,६.७ ) बजस्तान्त्सहतामितः क्लीबरूपांस्तिरीटिनः ॥७॥
(८,६.८ ) यस्त्वा स्वपन्तीं त्सरति यस्त्वा दिप्सति जाग्रतीम् ।
(८,६.८ ) छायामिव प्र तान्त्सूर्यः परिक्रामन्न् अनीनशत्॥८॥
(८,६.९ ) यः कृणोति मृतवत्सामवतोकामिमां स्त्रियम् ।
(८,६.९ ) तमोषधे त्वं नाशयास्याः कमलमञ्जिवम् ॥९॥
(८,६.१० ) ये शालाः परिनृत्यन्ति सायं गर्दभनादिनः ।
(८,६.१० ) कुसूला ये च कुक्षिलाः ककुभाः करुमाः स्रिमाः ।
(८,६.१० ) तान् ओषधे त्वं गन्धेन विषूचीनान् वि नाशय ॥१०॥ {१४}
(८,६.११ ) ये कुकुन्धाः कुकिरभाः कृत्तीर्दूर्शानि बिभ्रति ।
(८,६.११ ) क्लीबा इव प्रनृत्यन्तो वने ये कुर्वते घोषं तान् इतो नाशयामसि ॥११॥
(८,६.१२ ) ये सूर्यं न तितिक्षन्त आतपन्तममुं दिवः ।
(८,६.१२ ) अरायान् बस्तवासिनो दुर्गन्धींल्लोहितास्यान् मककान् नाशयामसि ॥१२॥
(८,६.१३ ) य आत्मानमतिमात्रमंस आधाय बिभ्रति ।
(८,६.१३ ) स्त्रीणां श्रोणिप्रतोदिन इन्द्र रक्षांसि नाशय ॥१३॥
(८,६.१४ ) ये पूर्वे बध्वो यन्ति हस्ते शृङ्गानि बिभ्रतः ।
(८,६.१४ ) आपाकेस्थाः प्रहासिन स्तम्बे ये कुर्वते ज्योतिस्तान् इतो नाशयामसि ॥१४॥
(८,६.१५ ) येषां पश्चात्प्रपदानि पुरः पार्ष्णीः पुरो मुखा ।
(८,६.१५ ) खलजाः शकधूमजा उरुण्डा ये च मट्मटाः कुम्भमुष्का अयाशवः ।
(८,६.१५ ) तान् अस्या ब्रह्मणस्पते प्रतीबोधेन नाशय ॥१५॥
(८,६.१६ ) पर्यस्ताक्षा अप्रचङ्कशा अस्त्रैणाः सन्तु पण्डगाः ।
(८,६.१६ ) अव भेषज पादय य इमां संविवृत्सत्यपतिः स्वपतिं स्त्रियम् ॥१६॥
(८,६.१७ ) उद्धर्षिणं मुनिकेशं जम्भयन्तं मरीमृशम् ।
(८,६.१७ ) उपेषन्तमुदुम्बलं तुण्डेलमुत शालुडम् ।
(८,६.१७ ) पदा प्र विध्य पार्ष्ण्या स्थालीं गौरिव स्पन्दना ॥१७॥
(८,६.१८ ) यस्ते गर्भं प्रतिमृशाज्जातं वा मारयाति ते ।
(८,६.१८ ) पिङ्गस्तमुग्रधन्वा कृणोतु हृदयाविधम् ॥१८॥
(८,६.१९ ) ये अम्नो जतान् मारयन्ति सूतिका अनुशेरते ।
(८,६.१९ ) स्त्रीभागान् पिङ्गो गन्धर्वान् वातो अभ्रमिवाजतु ॥१९॥
(८,६.२० ) परिसृष्टं धरयतु यद्धितं माव पादि तत्।
(८,६.२० ) गर्भं त उग्रौ रक्षतां भेषजौ नीविभार्यौ ॥२०॥ {१५}
(८,६.२१ ) पवीनसात्तङ्गल्वाच्छायकादुत नग्नकात्।
(८,६.२१ ) प्रजायै पत्ये त्वा पिङ्गः परि पातु किमीदिनः ॥२१॥
(८,६.२२ ) द्व्यास्याच्चतुरक्षात्पञ्चपदादनङ्गुरेः ।
(८,६.२२ ) वृन्तादभि प्रसर्पतः परि पाहि वरीवृतात्॥२२॥
(८,६.२३ ) य आमं मांसमदन्ति पौरुषेयं च ये क्रविः ।
(८,६.२३ ) गर्भान् खादन्ति केशवास्तान् इतो नाशयामसि ॥२३॥
(८,६.२४ ) ये सूर्यात्परिसर्पन्ति स्नुषेव श्वशुरादधि ।
(८,६.२४ ) बजश्च तेषां पिङ्गश्च हृदयेऽधि नि विध्यताम् ॥२४॥
(८,६.२५ ) पिङ्ग रक्ष जायमानं मा पुमांसं स्त्रियं क्रन् ।
(८,६.२५ ) आण्डादो गर्भान् मा दभन् बाधस्वेतः किमीदिनः ॥२५॥
(८,६.२६ ) अप्रजास्त्वं मार्तवत्समाद्रोदमघमावयम् ।
(८,६.२६ ) वृक्षादिव स्रजं कृत्वाप्रिये प्रति मुञ्च तत्॥२६॥ {१६}
(८,७.१ ) या बभ्रवो याश्च शुक्रा रोहिणीरुत पृश्नयः ।
(८,७.१ ) असिक्नीः कृष्णा ओषधीः सर्वा अछावदामसि ॥१॥
(८,७.२ ) त्रायन्तामिमं पुरुसं यक्ष्माद्देवेषितादधि ।
(८,७.२ ) यासां द्यौः पिता पृथिवी माता समुद्रो मूलं वीरुधां बभूव ॥२॥
(८,७.३ ) आपो अग्रं दिव्या ओषधयः ।
(८,७.३ ) तास्ते यक्ष्ममेनस्यमङ्गादङ्गादनीनशन् ॥३॥
(८,७.४ ) प्रस्तृणती स्तम्बिनीरेकशुङ्गाः प्रतन्वतीरोषधीरा वदामि ।
(८,७.४ ) अंशुमतीः कण्डिनीर्या विशाखा ह्वयामि ते वीरुधो वैश्वदेवीरुग्राः पुरुषजीवनीः ॥४॥
(८,७.५ ) यद्वः सहः सहमाना वीर्यं१ यच्च वो बलम् ।
(८,७.५ ) तेनेममस्माद्यक्ष्मात्पुरुषं मुञ्चतौषधीरथो कृणोमि भेषजम् ॥५॥
(८,७.६ ) जीवलां नघारिषां जीवन्तीमोषधीमहम् ।
(८,७.६ ) अरुन्धतीमुन्नयन्तीं पुष्पां मधुमतीमिह हुवेऽस्मा अरिष्टतातये ॥६॥
(८,७.७ ) इहा यन्तु प्रचेतसो मेदिनीर्वचसो मम ।
(८,७.७ ) यथेमं पारयामसि पुरुषं दुरितादधि ॥७॥
(८,७.८ ) अग्नेर्घासो अपां गर्भो या रोहन्ति पुनर्णवाः ।
(८,७.८ ) ध्रुवाः सहस्रनाम्नीर्भेषजीः सन्त्वाभृताः ॥८॥
(८,७.९ ) अवकोल्बा उदकात्मान ओषधयः ।
(८,७.९ ) व्यृषन्तु दुरितं तीक्ष्णशृङ्ग्यः ॥९॥
(८,७.१० ) उन्मुञ्चन्तीर्विवरुणा उग्रा या विषदूषनीः ।
(८,७.१० ) अथो बलासनाशनीः कृत्यादूषणीश्च यास्ता इहा यन्त्वोषधीः ॥१०॥ {१७}
(८,७.११ ) अपक्रीताः सहीयसीर्वीरुधो या अभिष्टुताः ।
(८,७.११ ) त्रायन्तामस्मिन् ग्रामे गामश्वं पुरुषं पशुम् ॥११॥
(८,७.१२ ) मधुमन् मूलं मधुमदग्रमासां मधुमन् मध्यं वीरुधां बभूव ।
(८,७.१२ ) मधुमत्पर्णं मधुमत्पुष्पमासां मधोः सम्भक्ता अमृतस्य भक्षो घृतमन्नं दुह्रतां गोपुरोगवम् ॥१२॥
(८,७.१३ ) यावतीः कियतीश्चेमाः पृथिव्यामध्योषधीः ।
(८,७.१३ ) ता मा सहस्रपर्ण्यो मृत्योर्मुञ्चन्त्वंहसः ॥१३॥
(८,७.१४ ) वैयाघ्रो मणिर्वीरुधां त्रायमानोऽभिशस्तिपाः ।
(८,७.१४ ) अमीवाः सर्वा रक्षांस्यप हन्त्वधि दूरमस्मत्॥१४॥
(८,७.१५ ) सिंहस्येव स्तनथोः सं विजन्तेऽग्नेरिव विजन्ते आभृताभ्यः ।
(८,७.१५ ) गवां यक्ष्मः पुरुषाणां वीरुद्भिरतिनुत्तो नाव्या एतु स्रोत्याः ॥१५॥
(८,७.१६ ) मुमुचाना ओषधयोऽग्नेर्वैश्वानरादधि ।
(८,७.१६ ) भूमिं संतन्वतीरित यासां राजा वनस्पतिः ॥१६॥
(८,७.१७ ) या रोहन्त्याङ्गिरसीः पर्वतेषु समेषु च ।
(८,७.१७ ) ता नः पयस्वतीः शिवा ओषधीः सन्तु शं हृदे ॥१७॥
(८,७.१८ ) याश्चाहं वेद वीरुधो याश्च पश्यामि चक्षुषा ।
(८,७.१८ ) अज्ञाता जानीमश्च या यासु विद्म च संभृतम् ॥१८॥
(८,७.१९ ) सर्वाः समग्रा ओषधीर्बोधन्तु वचसो मम ।
(८,७.१९ ) यथेमं पारयामसि पुरुषं दुरितादधि ॥१९॥
(८,७.२० ) अश्वत्थो दर्भो वीरुधां सोमो राजामृतं हविः ।
(८,७.२० ) व्रीहिर्यवश्च भेषजौ दिवसि पुत्रावमर्त्यौ ॥२०॥ {१८}
(८,७.२१ ) उज्जिहीध्वे स्तनयत्यभिक्रन्दत्योषधीः ।
(८,७.२१ ) यदा वः पृश्निमातरः पर्जन्यो रेतसावति ॥२१॥
(८,७.२२ ) तस्यामृतस्येमं बलं पुरुषं पययामसि ।
(८,७.२२ ) अथो कृणोमि भेषजं यथासच्छतहायनः ॥२२॥
(८,७.२३ ) वराहो वेद वीरुधं नकुलो वेद भेषजीम् ।
(८,७.२३ ) सर्पा गन्धर्वा या विदुस्ता अस्मा अवसे हुवे ॥२३॥
(८,७.२४ ) याः सुपर्णा आङ्गिरसीर्दिव्या या रघतो विदुः ।
(८,७.२४ ) वयांसि हंसा या विदुर्यास्च सर्वे पतत्रिणः ।
(८,७.२४ ) मृगा या विदुरोषधीस्ता अस्मा अवसे हुवे ॥२४॥
(८,७.२५ ) यावतीनामोषधीनां गावः प्राश्नन्त्यघ्न्या यवतीनामजावयः ।
(८,७.२५ ) तावतीस्तुभ्यमोषधीः शर्म यछन्त्वाभृताः ॥२५॥
(८,७.२६ ) यावतीषु मनुष्या भेषजं भिषजो विदुः ।
(८,७.२६ ) तावतीर्विश्वभेषजीरा भरामि त्वामभि ॥२६॥
(८,७.२७ ) पुष्पवतीः प्रसूमतीः फलिनीरफला उत ।
(८,७.२७ ) संमातर इव दुह्रामस्मा अरिष्टतातये ॥२७॥
(८,७.२८ ) उत्त्वाहार्षं पञ्चशलादथो दशशलादुत ।
(८,७.२८ ) अथो यमस्य पड्वीशाद्विश्वस्माद्देवकिल्बिषात्॥२८॥ {१९}
(८,८.१ ) इन्द्रो मन्थतु मन्थिता शक्रः शूरः पुरंदरः ।
(८,८.१ ) यथा हनाम सेना अमित्राणां सहस्रशः ॥१॥
(८,८.२ ) पूतिरज्जुरुपध्मानी पूतिं सेनां कृणोत्वमूम् ।
(८,८.२ ) धूममग्निं परादृश्याऽमित्रा हृत्स्वा दधतां भयम् ॥२॥
(८,८.३ ) अमून् अश्वत्थ निः शृणीहि खादामून् खदिराजिरम् ।
(८,८.३ ) ताजद्भङ्ग इव भजन्तां हन्त्वेनान् वधको वधैः ॥३॥
(८,८.४ ) परुषान् अमून् परुषाह्वः कृणोतु हन्त्वेनान् वधको वधैः ।
(८,८.४ ) क्षिप्रं शर इव भजन्तां बृहज्जालेन संदिताः ॥४॥
(८,८.५ ) अन्तरिक्षं जालमासीज्जालदण्डा दिशो महीः ।
(८,८.५ ) तेनाभिधाय दस्यूनां शक्रः सेनामपावपत्॥५॥
(८,८.६ ) बृहद्धि जालं बृहतः शक्रस्य वाजिनीवतः ।
(८,८.६ ) तेन शत्रून् अभि सर्वान् न्युब्ज यथा न मुच्यातै कतमश्चनैषाम् ॥६॥
(८,८.७ ) बृहत्ते जालं बृहत इन्द्र शूर सहस्रार्घस्य शतवीर्यस्य ।
(८,८.७ ) तेन शतं सहस्रमयुतं न्यर्बुदं जघान शक्रो दस्यूनामभिधाय सेनया ॥७॥
(८,८.८ ) अयं लोको जालमासीच्छक्रस्य महतो महान् ।
(८,८.८ ) तेनाहमिन्द्रजालेनामूंस्तमसाभि दधामि सर्वान् ॥८॥
(८,८.९ ) सेदिरुग्रा व्यृद्धिरार्तिश्चानपवाचना ।
(८,८.९ ) श्रमस्तन्द्रीश्च मोहश्च तैरमून् अभि दधामि सर्वान् ॥९॥
(८,८.१० ) मृत्यवेऽमून् प्र यछामि मृत्युपाशैरमी सिताः ।
(८,८.१० ) मृत्योर्ये अघला दूतास्तेभ्य एनान् प्रति नयामि बद्ध्वा ॥१०॥ {२०}
(८,८.११ ) नयतामून् मृत्युदूता यमदूता अपोम्भत ।
(८,८.११ ) परःसहस्रा हन्यन्तां तृणेढ्वेनान् मत्यं भवस्य ॥११॥
(८,८.१२ ) साध्या एकं जालदण्डमुद्यत्य यन्त्योजसा ।
(८,८.१२ ) रुद्रा एकं वसव एकमादित्यैरेक उद्यतः ॥१२॥
(८,८.१३ ) विश्वे देवाः उपरिष्टादुब्जन्तो यन्त्वोजसा ।
(८,८.१३ ) मध्येन घ्नन्तो यन्तु सेनामङ्गिरसो महीम् ॥१३॥
(८,८.१४ ) वनस्पतीन् वानस्पत्यान् ओषधीरुत वीरुधः ।
(८,८.१४ ) द्विपाच्चतुष्पादिष्णामि यथा सेनाममूं हनन् ॥१४॥
(८,८.१५ ) गन्धर्वाप्सरसः सर्पान् देवान् पुण्यजनान् पितॄन् ।
(८,८.१५ ) दृष्टान् अदृष्टान् इष्णामि यथा सेनाममूं हनन् ॥१५॥
(८,८.१६ ) इम उप्ता मृत्युपाशा यान् आक्रम्य न मुच्यसे ।
(८,८.१६ ) अमुष्या हन्तु सेनाया इदं कूटं सहस्रशः ॥१६॥
(८,८.१७ ) घर्मः समिद्धो अग्निनायं होमः सहस्रहः ।
(८,८.१७ ) भवश्च पृश्निबाहुश्च शर्व सेनाममूं हतम् ॥१७॥
(८,८.१८ ) मृत्योराषमा पद्यन्तां क्षुधं सेदिं वधं भयम् ।
(८,८.१८ ) इन्द्रश्चाक्षुजालाभ्यां शर्व सेनाममूं हतम् ॥१८॥
(८,८.१९ ) पराजिताः प्र त्रसतामित्रा नुत्ता धावत ब्रह्मणा ।
(८,८.१९ ) बृहस्पतिप्रनुत्तानां मामीषां मोचि कश्चन ॥१९॥
(८,८.२० ) अव पद्यन्तामेषामायुधानि मा शकन् प्रतिधामिषुम् ।
(८,८.२० ) अथैषां बहु बिभ्यतामिषवः घ्नन्तु मर्मणि ॥२०॥
(८,८.२१ ) सं क्रोशतामेनान् द्यावापृथिवी समन्तरिक्षं सह देवताभिः ।
(८,८.२१ ) मा ज्ञातारं मा प्रतिष्ठां विदन्त मिथो विघ्नाना उप यन्तु मृत्युम् ॥२१॥
(८,८.२२ ) दिशश्चतस्रोऽश्वतर्यो देवरथस्य पुरोदाशाः शफा अन्तरिक्षमुद्धिः ।
(८,८.२२ ) द्यावापृथिवी पक्षसी ऋतवोऽभीशवोऽन्तर्देशाः किम्करा वाक्परिरथ्यम् ॥२२॥
(८,८.२३ ) संवत्सरो रथः परिवत्सरो रथोपस्थो विराडीषाग्नी रथमुखम् ।
(८,८.२३ ) इन्द्रः सव्यष्ठाश्चन्द्रमाः सारथिः ॥२३॥
(८,८.२४ ) इतो जयेतो वि जय सं जय जय स्वाहा ।
(८,८.२४ ) इमे जयन्तु परामी जयन्तां स्वाहैभ्यो दुराहामीभ्यः ।
(८,८.२४ ) नीललोहितेनामून् अभ्यवतनोमि ॥२४॥ {२१}
(८,९.१ ) कुतस्तौ जातौ कतमः सो अर्धः कस्माल्लोकात्कतमस्याः पृथिव्याः ।
(८,९.१ ) वत्सौ विराजः सलिलादुदैतां तौ त्वा पृछामि कतरेण दुग्धा ॥१॥
(८,९.२ ) यो अक्रन्दयत्सलिलं महित्वा योनिं कृत्वा त्रिभुजं शयानः ।
(८,९.२ ) वत्सः कामदुघो विराजः स गुहा चक्रे तन्वः पराचैः ॥२॥
(८,९.३ ) यानि त्रीणि बृहन्ति येषां चतुर्थं वियुनक्ति वाचम् ।
(८,९.३ ) ब्रह्मैनद्विद्यात्तपसा विपश्चिद्यस्मिन्न् एकं युज्यते यस्मिन्न् एकम् ॥३॥
(८,९.४ ) बृहतः परि सामानि षष्ठात्पञ्चाधि निर्मिता ।
(८,९.४ ) बृहद्बृहत्या निर्मितं कुतोऽधि बृहती मिता ॥४॥
(८,९.५ ) बृहती परि मात्राया मातुर्मात्राधि निर्मिता ।
(८,९.५ ) माया ह जज्ञे मायाया मायाया मातली परि ॥५॥
(८,९.६ ) वैश्वानरस्य प्रतिमोपरि द्यौर्यावद्रोदसी विबबाधे अग्निः ।
(८,९.६ ) ततः षष्ठादामुतो यन्ति स्तोमा उदितो यन्त्यभि षष्ठमह्नः ॥६॥
(८,९.७ ) षट्त्वा पृछाम ऋषयः कश्यपेमे त्वं हि युक्तं युयुक्षे योग्यं च ।
(८,९.७ ) विराजमाहुर्ब्रह्मणः पितरं तां नो वि धेहि यतिधा सखिभ्यः ॥७॥
(८,९.८ ) यां प्रच्युतामनु यज्ञाः प्रच्यवन्त उपतिष्ठन्त उपतिष्ठमानाम् ।
(८,९.८ ) यस्या व्रते प्रसवे यक्षमेजति सा विराटृषयः परमे व्योमन् ॥८॥
(८,९.९ ) अप्राणैति प्राणेन प्राणतीनां विराट्स्वराजमभ्येति पश्चात्।
(८,९.९ ) विश्वं मृशन्तीमभिरूपां विराजं पश्यन्ति त्वे न त्वे पश्यन्त्येनाम् ॥९॥
(८,९.१० ) को विराजो मिथुनत्वं प्र वेद क ऋतून् क उ कल्पमस्याः ।
(८,९.१० ) क्रमान् को अस्याः कतिधा विदुग्धान् को अस्या धाम कतिधा व्युष्टीः ॥१०॥ {२२}
(८,९.११ ) इयमेव सा या प्रथमा व्यौछदास्वितरासु चरति प्रविष्टा ।
(८,९.११ ) महान्तो अस्यां महिमानो अन्तर्वधूर्जिगाय नवगज्जनित्री ॥११॥
(८,९.१२ ) छन्दःपक्षे उषसा पेपिशाने समानं योनिमनु सं चरेमे ।
(८,९.१२ ) सूर्यपत्नी सं चरतः प्रजानती केतुमती अजरे भूरिरेतसा ॥१२॥
(८,९.१३ ) ऋतस्य पन्थामनु तिस्र आगुस्त्रयो घर्मा अनु रेत आगुः ।
(८,९.१३ ) प्रजामेका जिन्वत्यूर्जमेका राष्ट्रमेका रक्षति देवयूनाम् ॥१३॥
(८,९.१४ ) अग्नीषोमावदधुर्या तुरीयासीद्यज्ञस्य पक्षावृषयः कल्पयन्तः ।
(८,९.१४ ) गायत्रीं त्रिष्टुभं जगतीमनुष्टुभं बृहदर्कीं यजमानाय स्वराभरन्तीम् ॥१४॥
(८,९.१५ ) पञ्च व्युष्टीरनु पञ्च दोहा गां पञ्चनाम्नीमृतवोऽनु पञ्च ।
(८,९.१५ ) पञ्च दिशः पञ्चदशेन कॢप्तास्ता एकमूर्ध्नीरभि लोकमेकम् ॥१५॥
(८,९.१६ ) षट्जाता भूता प्रथमजा ऋतस्य षटु सामानि षटहं वहन्ति ।
(८,९.१६ ) षट्योगं सीरमनु सामसाम षटाहुर्द्यावापृथिवीः षटुर्वीः ॥१६॥
(८,९.१७ ) षडाहुः शीतान् षडु मास उष्णान् ऋतुं नो ब्रूत यतमोऽतिरिक्तः ।
(८,९.१७ ) सप्त सुपर्णाः कवयो नि षेदुः सप्त छन्दांस्यनु सप्त दीक्षाः ॥१७॥
(८,९.१८ ) सप्त होमाः समिधो ह सप्त मधूनि सप्त ऋतवो ह सप्त ।
(८,९.१८ ) सप्ताज्यानि परि भूतमायन् ताः सप्तगृध्रा इति शुश्रुमा वयम् ॥१८॥
(८,९.१९ ) सप्त छन्दांसि चतुरुत्तराण्यन्यो अन्यस्मिन्न् अध्यार्पितानि ।
(८,९.१९ ) कथं स्तोमाः प्रति तिष्ठन्ति तेषु तानि स्तोमेषु कथमार्पितानि ॥१९॥
(८,९.२० ) कथं गायत्री त्रिवृतं व्याप कथं त्रिष्टुप्पञ्चदशेन कल्पते ।
(८,९.२० ) त्रयस्त्रिंशेन जगती कथमनुष्टुप्कथमेकविंशः ॥२०॥ {२३}
(८,९.२१ ) अष्ट जाता भूता प्रथमजा ऋतस्याष्टेन्द्र ऋत्विजो दैव्या ये ।
(८,९.२१ ) अष्टयोनिरदितिरष्टपुत्रास्तमीं रात्रिमभि हव्यमेति ॥२१॥
(८,९.२२ ) इत्थं श्रेयो मन्यमानेदमागमं युष्माकं सख्ये अहमस्मि शेवा ।
(८,९.२२ ) समानजन्मा क्रतुरस्ति वः शिवः स वः सर्वाः सं चरति प्रजानन् ॥२२॥
(८,९.२३ ) अष्टेन्द्रस्य षड्यमस्य ऋषीणां सप्त सप्तधा ।
(८,९.२३ ) अपो मनुष्यान् ओषधीस्तामु पञ्चानु सेचिरे ॥२३॥
(८,९.२४ ) केवलीन्द्राय दुदुहे हि गृष्टिर्वशं पीयूषं प्रथमं दुहाना ।
(८,९.२४ ) अथातर्पयच्चतुरश्चतुर्धा देवान् मनुष्यामसुरान् उत ऋषीन् ॥२४॥
(८,९.२५ ) को नु गौः क एकऋषिः किमु धाम का आशिषः ।
(८,९.२५ ) यक्षं पृथिव्यामेकवृदेकर्तुः कतमो नु सः ॥२५॥
(८,९.२६ ) एको गौरेक एकऋषिरेकं धामैकधाशिषः ।
(८,९.२६ ) यक्षं पृथिव्यामेकवृदेकर्तुर्नाति रिच्यते ॥२६॥ {२४}
(८,१०.१ ) विराड्वा इदमग्र आसीत्तस्या जातायाः सर्वमबिभेदियमेवेदं भविष्यतीति ॥१॥
(८,१०.२ ) सोदक्रामत्सा गार्हपत्ये न्यक्रामत्।
(८,१०.२ ) गृहमेधी गृहपतिर्भवति य एवं वेद ॥२॥
(८,१०.३ ) सोदक्रामत्साहवनीये न्यक्रामत्।
(८,१०.३ ) यन्त्यस्य देवा देवहूतिं प्रियो देवानां भवति य एवं वेद ॥३॥
(८,१०.४ ) सोदक्रामत्सा दक्षिणाग्नौ न्यक्रामत्।
(८,१०.४ ) यज्ञर्तो दक्षिणीयो वासतेयो भवति य एवं वेद ॥४॥
(८,१०.५ ) सोदक्रामत्सा सभायां न्यक्रामत्।
(८,१०.५ ) यन्त्यस्य सभां सभ्यो भवति य एवं वेद ॥५॥
(८,१०.६ ) सोदक्रामत्सा समितौ न्यक्रामत्।
(८,१०.६ ) यन्त्यस्य समितिं सामित्यो भवति य एवं वेद ॥६॥
(८,१०.७ ) सोदक्रामत्सामन्त्रणे न्यक्रामत्।
(८,१०.७ ) यन्त्यस्यामन्त्रणमामन्त्रणीयो भवति य एवं वेद ॥७॥ {२५}
(८,१०.८ ) सोदक्रामत्सान्तरिक्षे चतुर्धा विक्रान्तातिष्ठत्॥८॥
(८,१०.९ ) तां देवमनुष्या अब्रुवन्न् इयमेव तद्वेद यदुभय उपजीवेमेमामुप ह्वयामहा इति ॥९॥
(८,१०.१० ) तामुपाह्वयन्त ॥१०॥
(८,१०.११ ) ऊर्ज एहि स्वध एहि सूनृत एहीरावत्येहीति ॥११॥
(८,१०.१२ ) तस्या इन्द्रो वत्स आसीद्गायत्र्यभिधान्यभ्रमूधः ॥१२॥
(८,१०.१३ ) बृहच्च रथंतरं च द्वौ स्तनावास्तां यज्ञायज्ञियं च वामदेव्यं च द्वौ ॥१३॥
(८,१०.१४ ) ओषधीरेव रथंतरेण देवा अदुह्रन् व्यचो बृहता ॥१४॥
(८,१०.१५ ) अपो वामदेव्येन यज्ञं यज्ञायज्ञियेन ॥१५॥
(८,१०.१६ ) ओषधीरेवास्मै रथंतरं दुहे व्यचो बृहत्॥१६॥
(८,१०.१७ ) अपो वामदेव्यं यज्ञं यज्ञायज्ञियं य वेद ॥१७॥ {२६}
(८,१०.१८ ) सोदक्रामत्सा वनस्पतीन् आगछत्तां वनस्पतयोऽघ्नत सा संवत्सरे समभवत्।
(८,१०.१८ ) तस्माद्वनस्पतीनां संवत्सरे वृक्णमपि रोहति वृश्चतेऽस्याप्रियो भ्रातृव्यो य एवं वेद ॥१८॥
(८,१०.१९ ) सोदक्रामत्सा पितॄन् आगछत्तां पितरोऽघ्नत सा मासि समभवत्।
(८,१०.१९ ) तस्मात्पितृभ्यो मास्युपमास्यं ददति प्र पितृयाणं पन्थां जानाति य एवं वेद ॥१९॥
(८,१०.२० ) सोदक्रामत्सा देवान् आगछत्तां देवा अघ्नत सार्धमासे समभवत्।
(८,१०.२० ) तस्माद्देवेभ्योऽर्धमासे वषट्कुर्वन्ति प्र देवयानं पन्थां जानाति य एवं वेद ॥२०॥
(८,१०.२१ ) सोदक्रामत्सा मनुष्यान् आगछत्तां मनुष्या अघ्नत सा सद्यः समभवत्।
(८,१०.२१ ) तस्मान् मनुष्येभ्य उभयद्युरुप हरन्त्युपास्य गृहे हरन्ति य एवं वेद ॥२१॥ {२७}
(८,१०.२२ ) सोदक्रामत्सासुरान् आगछत्तामसुरा उपाह्वयन्त माय एहीति ।
(८,१०.२२ ) तस्या विरोचनः प्राह्रादिर्वत्स आसीदयस्पात्रं पात्रम् ।
(८,१०.२२ ) तां द्विमूर्धार्त्व्योऽधोक्तां मायामेवाधोक्॥
(८,१०.२२ ) तां मायामसुरा उप जीवन्त्युपजीवनीयो भवति य एवं वेद ॥२२॥
(८,१०.२३ ) सोदक्रामत्सा पितॄन् आगछत्तां पितर उपाह्वयन्त स्वध एहीति ।
(८,१०.२३ ) तस्या यमो राजा वत्स आसीद्रजतपात्रं पात्रम् ।
(८,१०.२३ ) तामन्तको मार्त्यवोऽधोक्तां स्वधामेवाधोक्।
(८,१०.२३ ) तां स्वधां पितर उप जीवन्त्युपजीवनीयो भवति य एवं वेद ॥२३॥
(८,१०.२४ ) सोदक्रामत्सा मनुष्यान् आगछत्तां मनुष्या उपाह्वयन्तेरावत्येहीति ।
(८,१०.२४ ) तस्या मनुर्वैवस्वतो वत्स आसीत्पृथिवी पात्रम् ।
(८,१०.२४ ) तां पृथी वैन्योऽधोक्तां कृषिं च सस्यं चाधोक्।
(८,१०.२४ ) ते स्वधां कृषिं च सस्यं च मनुष्या उप जीवन्ति कृष्टराधिरुपजीवनीयो भवति य एवं वेद ॥२४॥
(८,१०.२५ ) सोदक्रामत्सा सप्तऋषीन् आगछत्तां सप्तऋषय उपाह्वयन्त ब्रह्मण्वत्येहीति ।
(८,१०.२५ ) तस्याः सोमो राजा वत्स आसीच्छन्दः पात्रम् ।
(८,१०.२५ ) तां बृहस्पतिराङ्गिरसोऽधोक्तां ब्रह्म च तपश्चाधोक्।
(८,१०.२५ ) तद्ब्रह्म च तपश्च सप्तऋषय उप जीवन्ति ब्रह्मवर्चस्युपजीवनीयो भवति य एवं वेद ॥२५॥ {२८}
(८,१०.२६ ) सोदक्रामत्सा देवान् आगछत्तां देवा उपाह्वयन्तोर्ज एहीति ।
(८,१०.२६ ) तस्या इन्द्रो वत्स आसीच्चमसः पात्रम् ।
(८,१०.२६ ) तां देवः सविताधोक्तामूर्जामेवाधोक्।
(८,१०.२६ ) तामूर्जां देवा उप जीवन्त्युपजीवनीयो भवति य एवं वेद ॥२६॥
(८,१०.२७ ) सोदक्रामत्सा गन्धर्वाप्सरस आगछत्तां गन्धर्वाप्सरस उपाह्वयन्त पुण्यगन्ध एहीति ।
(८,१०.२७ ) तस्याश्चित्ररथः सौर्यवर्चसो वत्स आसीत्पुष्करपर्णं पात्रम् ।
(८,१०.२७ ) तां वसुरुचिः सौर्यवर्चसोऽधोक्तां पुण्यमेव गन्धमधोक्।
(८,१०.२७ ) तं पुण्यं गन्धं गन्धर्वाप्सरस उप जीवन्ति पुण्यगन्धिरुपजीवनीयो भवति य एवं वेद ॥२७॥
(८,१०.२८ ) सोदक्रामत्सेतरजनान् आगछत्तामितरजना उपाह्वयन्त तिरोध एहीति ।
(८,१०.२८ ) तस्याः कुबेरो वैश्रवणो वत्स आसीदामपात्रं पात्रम् ।
(८,१०.२८ ) तां रजतनाभिः कबेरकोऽधोक्तां तिरोधामेवाधोक्।
(८,१०.२८ ) तां तिरोधामतिरजना पितर उप जीवन्ति तिरो धत्ते सर्वं पाप्मानमुपजीवनीयो भवति य एवं वेद ॥२८॥
(८,१०.२९ ) सोदक्रामत्सा सर्पान् आगछत्तां सर्पा उपाह्वयन्त विषवत्येहीति ।
(८,१०.२९ ) तस्यास्तक्षको वैशलेयो वत्स आसीदलाबुपात्रं पात्रम् ।
(८,१०.२९ ) तां धृतराष्ट्र ऐरावतोऽधोक्तां विषमेवाधोक्।
(८,१०.२९ ) तद्विषं सर्वा उप जीवन्त्युपजीवनीयो भवति य एवं वेद ॥२९॥ {२९}
(८,१०.३० ) तद्यस्मा एवं विदुषेऽलाबुनाभिषिञ्चेत्प्रत्याहन्यात्॥३०॥
(८,१०.३१ ) न च प्रत्याहन्यान् मनसा त्वा प्रत्याहन्मीति प्रत्याहन्यात्॥३१॥
(८,१०.३२ ) यत्प्रत्याहन्ति विषमेव तत्प्रत्याहन्ति ॥३२॥
(८,१०.३३ ) विषमेवास्याप्रियं भ्रातृव्यमनुविषिच्यते य एवं वेद ॥३३॥ {३०}
(९,१.१ ) दिवस्पृथिव्या अन्तरिक्षात्समुद्रादग्नेर्वातान् मधुकशा हि जज्ञे ।
(९,१.१ ) तां चायित्वामृतं वसानां हृद्भिः प्रजाः प्रति नन्दन्ति सर्वाः ॥१॥
(९,१.२ ) महत्पयो विश्वरूपमस्याः समुद्रस्य त्वोत रेत आहुः ।
(९,१.२ ) यत ऐति मधुकशा रराणा तत्प्राणस्तदमृतं निविष्टम् ॥२॥
(९,१.३ ) पश्यन्त्यस्याश्चरितं पृथिव्यां पृथङ्नरो बहुधा मीमांसमानाः ।
(९,१.३ ) अग्नेर्वातान् मधुकशा हि जज्ञे मरुतामुग्रा नप्तिः ॥३॥
(९,१.४ ) मातादित्यानां दुहिता वसूनां प्राणः प्रजानाममृतस्य नाभिः ।
(९,१.४ ) हिरण्यवर्णा मधुकशा घृताची महान् भर्गश्चरति मर्त्येषु ॥४॥
(९,१.५ ) मधोः कशामजनयन्त देवास्तस्या गर्भो अभवद्विश्वरूपः ।
(९,१.५ ) तं जातं तरुणं पिपर्ति माता स जातो विश्वा भुवना वि चष्टे ॥५॥
(९,१.६ ) कस्तं प्र वेद क उ तं चिकेत यो अस्या हृदः कलशः सोमधानो अक्षितः ।
(९,१.६ ) ब्रह्मा सुमेधाः सो अस्मिन् मदेत ॥६॥
(९,१.७ ) स तौ प्र वेद स उ तौ चिकेत यावस्याः स्तनौ सहस्रधारावक्षितौ ।
(९,१.७ ) ऊर्जं दुहाते अनपस्फुरन्तौ ॥७॥
(९,१.८ ) हिङ्करिक्रती बृहती वयोधा उच्चैर्घोषाभ्येति या व्रतम् ।
(९,१.८ ) त्रीन् घर्मान् अभि वावशाना मिमाति मायुं पयते पयोभिः ॥८॥
(९,१.९ ) यामापीनामुपसीदन्त्यापः शाक्वरा वृषभा ये स्वराजः ।
(९,१.९ ) ते वर्षन्ति ते वर्षयन्ति तद्विदे काममूर्जमापः ॥९॥
(९,१.१० ) स्तनयित्नुस्ते वाक्प्रजापते वृषा शुष्मं क्षिपसि भूम्यामधि ।
(९,१.१० ) अग्नेर्वातान् मधुकशा हि जज्ञे मरुतामुग्रा नप्तिः ॥१०॥ {१}
(९,१.११ ) यथा सोमः प्रातःसवने अश्विनोर्भवति प्रियः ।
(९,१.११ ) एवा मे अश्विना वर्च आत्मनि ध्रियताम् ॥११॥
(९,१.१२ ) यथा सोमो द्वितीये सवन इन्द्राग्न्योर्भवति प्रियः ।
(९,१.१२ ) एवा म इन्द्राग्नी वर्च आत्मनि ध्रियताम् ॥१२॥
(९,१.१३ ) यथा सोमस्तृतीये सवन ऋभूणां भवति प्रियः ।
(९,१.१३ ) एवा म ऋभवो वर्च आत्मनि ध्रियताम् ॥१३॥
(९,१.१४ ) मधु जनिषीय मधु वंसिषीय ।
(९,१.१४ ) पयस्वान् अग्न आगमं तं मा सं सृज वर्चसा ॥१४॥
(९,१.१५ ) सं माग्ने वर्चसा सृज सं प्रजया समायुषा ।
(९,१.१५ ) विद्युर्मे अस्य देवा इन्द्रो विद्यात्सह ऋषिभिः ॥१५॥
(९,१.१६ ) यथा मधु मधुकृतः संभरन्ति मधावधि ।
(९,१.१६ ) एवा मे अश्विना वर्च आत्मनि ध्रियताम् ॥१६॥
(९,१.१७ ) यथा मक्षाः इदं मधु न्यञ्जन्ति मधावधि ।
(९,१.१७ ) एवा मे अश्विना वर्चस्तेजो बलमोजश्च ध्रियताम् ॥१७॥
(९,१.१८ ) यद्गिरिषु पर्वतेषु गोष्वश्वेषु यन् मधु ।
(९,१.१८ ) सुरायां सिच्यमानायां यत्तत्र मधु तन् मयि ॥१८॥
(९,१.१९ ) अश्विना सारघेण मा मधुनाङ्क्तं शुभस्पती ।
(९,१.१९ ) यथा वर्चस्वतीं वाचमावदानि जनामनु ॥१९॥
(९,१.२० ) स्तनयित्नुस्ते वाक्प्रजापते वृषा शुष्मं क्षिपसि भूम्यां दिवि ।
(९,१.२० ) तां पशव उप जीवन्ति सर्वे तेनो सेषमूर्जं पिपर्ति ॥२०॥
(९,१.२१ ) पृथिवी दण्डोऽन्तरिक्षं गर्भो द्यौः कशा विद्युत्प्रकशो हिरण्ययो बिन्दुः ॥२१॥
(९,१.२२ ) यो वै कशायाः सप्त मधूनि वेद मधुमान् भवति ।
(९,१.२२ ) ब्राह्मणश्च राजा च धेनुश्चानड्वांश्च व्रीहिश्च यवश्च मधु सप्तमम् ॥२२॥
(९,१.२३ ) मधुमान् भवति मधुमदस्याहार्यं भवति ।
(९,१.२३ ) मधुमतो लोकान् जयति य एवं वेद ॥२३॥
(९,१.२४ ) यद्वीध्रे स्तनयति प्रजापतिरेव तत्प्रजाभ्यः प्रादुर्भवति ।
(९,१.२४ ) तस्मात्प्राचीनोपवीतस्तिष्ठे प्रजापतेऽनु मा बुध्यस्वेति ।
(९,१.२४ ) अन्वेनं प्रजा अनु प्रजापतिर्बुध्यते य एवं वेद ॥२४॥ {२}
(९,२.१ ) सपत्नहनमृषभं घृतेन कामं शिक्षामि हविषाज्येन ।
(९,२.१ ) नीचैः सपत्नान् मम पदय त्वमभिष्टुतो महता वीर्येण ॥१॥
(९,२.२ ) यन् मे मनसो न प्रियं चक्षुषो यन् मे बभस्ति नाभिनन्दति ।
(९,२.२ ) तद्दुष्वप्न्यं प्रति मुञ्चामि सपत्ने कामं स्तुत्वोदहं भिदेयम् ॥२॥
(९,२.३ ) दुष्वप्न्यं काम दुरितं च कमाप्रजस्तामस्वगतामवर्तिम् ।
(९,२.३ ) उग्र ईशानः प्रति मुञ्च तस्मिन् यो अस्मभ्यमंहूरणा चिकित्सात्॥३॥
(९,२.४ ) नुदस्व काम प्र णुदस्व कामावर्तिं यन्तु मम ये सपत्नाः ।
(९,२.४ ) तेषां नुत्तानामधमा तमांस्यग्ने वास्तूनि निर्दह त्वम् ॥४॥
(९,२.५ ) सा ते काम दुहिता धेनुरुच्यते यामाहुर्वाचं कवयो विराजम् ।
(९,२.५ ) तया सपत्नान् परि वृङ्ग्धि ये मम पर्येनान् प्राणः पशवो जीवनं वृणक्तु ॥५॥
(९,२.६ ) कामस्येन्द्रस्य वरुणस्य राज्ञो विष्णोर्बलेन सवितुः सवेन ।
(९,२.६ ) अग्नेर्होत्रेण प्र णुदे सपत्नां छम्बीव नावमुदकेषु धीरः ॥६॥
(९,२.७ ) अध्यक्षो वाजी मम काम उग्रः कृणोतु मह्यमसपत्नमेव ।
(९,२.७ ) विश्वे देवा मम नाथं भवन्तु सर्वे देवा हवमा यन्तु म इमम् ॥७॥
(९,२.८ ) इदमाज्यं घृतवज्जुषाणाः कामज्येष्ठा इह मादयध्वम् ।
(९,२.८ ) कृण्वन्तो मह्यमसपत्नमेव ॥८॥
(९,२.९ ) इन्द्राग्नी काम सरथं हि भूत्वा नीचैः सपत्नान् मम पादयाथः ।
(९,२.९ ) तेषां पन्नानामधमा तमांस्यग्ने वास्तून्यनुनिर्दह त्वम् ॥९॥
(९,२.१० ) जहि त्वं काम मम ये सपत्ना अन्धा तमांस्यव पादयैनान् ।
(९,२.१० ) निरिन्द्रिया अरसाः सन्तु सर्वे मा ते जीविषुः कतमच्चनाहः ॥१०॥ {३}
(९,२.११ ) अवधीत्कामो मम ये सपत्ना उरुं लोकमकरन् मह्यमेधतुम् ।
(९,२.११ ) मह्यं नमन्तां प्रदिशश्चतस्रो मह्यं षडुर्वीर्घृतमा वहन्तु ॥११॥
(९,२.१२ ) तेऽधराञ्चः प्र प्लवन्तां छिन्ना नौरिव बन्धनात्।
(९,२.१२ ) न सायकप्रणुत्तानां पुनरस्ति निवर्तनम् ॥१२॥
(९,२.१३ ) अग्निर्यव इन्द्रो यवः सोमो यवः ।
(९,२.१३ ) यवयावानो देवा यवयन्त्वेनम् ॥१३॥
(९,२.१४ ) असर्ववीरश्चरतु प्रणुत्तो द्वेष्यो मित्रानां परिवर्ग्यः स्वानाम् ।
(९,२.१४ ) उत पृथिव्यामव स्यन्ति विद्युत उग्रो वो देवः प्र मृणत्सपत्नान् ॥१४॥
(९,२.१५ ) च्युता चेयं बृहत्यच्युता च विद्युद्बिभर्ति स्तनयित्नूंश्च सर्वान् ।
(९,२.१५ ) उद्यन्न् आदित्यो द्रविणेन तेजसा नीचैः सपत्नान् नुदतां मे सहस्वान् ॥१५॥
(९,२.१६ ) यत्ते काम शर्म त्रिवरूथमुद्भु ब्रह्म वर्म विततमनतिव्याध्यं कृतम् ।
(९,२.१६ ) तेन सपत्नान् परि वृङ्ग्धि ये मम पर्येनान् प्राणः पशवो जीवनं वृणक्तु ॥१६॥
(९,२.१७ ) येन देवा असुरान् प्राणुदन्त येनेन्द्रो दस्यून् अधमं तमो निनाय ।
(९,२.१७ ) तेन त्वं काम मम ये सपत्नास्तान् अस्माल्लोकात्प्र णुदस्व दूरम् ॥१७॥
(९,२.१८ ) यथा देवा असुरान् प्राणुदन्त यथेन्द्रो दस्यून् अधमं तमो बबाधे ।
(९,२.१८ ) तथा त्वं काम मम ये सपत्नास्तान् अस्माल्लोकात्प्र णुदस्व दूरम् ॥१८॥
(९,२.१९ ) कामो जज्ञे प्रथमो नैनं देवा आपुः पितरो न मर्त्याः ।
(९,२.१९ ) ततस्त्वमसि ज्यायान् विश्वहा महांस्तस्मै ते काम नम इत्कृनोमि ॥१९॥
(९,२.२० ) यावती द्यावापृथिवी वरिम्णा यावदापः सिष्यदुर्यावदग्निः ।
(९,२.२० ) ततस्त्वमसि ज्यायान् विश्वहा महांस्तस्मै ते काम नम इत्कृणोमि ॥२०॥ {४}
(९,२.२१ ) यावतीर्दिशः प्रदिशो विषूचीर्यावतीराशा अभिचक्षणा दिवः ।
(९,२.२१ ) ततस्त्वमसि ज्यायान् विश्वहा महांस्तस्मै ते काम नम इत्कृणोमि ॥२१॥
(९,२.२२ ) यावतीर्भृङ्गा जत्वः कुरूरवो यावतीर्वघा वृक्षसर्प्यो बभूवुः ।
(९,२.२२ ) ततस्त्वमसि ज्यायान् विश्वहा महांस्तस्मै ते काम नम इत्कृणोमि ॥२२॥
(९,२.२३ ) ज्यायान् निमिषतोऽसि तिष्ठतो ज्यायान्त्समुद्रादसि काम मन्यो ।
(९,२.२३ ) ततस्त्वमसि ज्यायान् विश्वहा महांस्तस्मै ते काम नम इत्कृनोमि ॥२३॥
(९,२.२४ ) न वै वातश्चन काममाप्नोति नाग्निः सूर्यो नोत चन्द्रमाः ।
(९,२.२४ ) ततस्त्वमसि ज्यायान् विश्वहा महांस्तस्मै ते काम नम इत्कृणोमि ॥२४॥
(९,२.२५ ) यास्ते शिवास्तन्वः काम भद्रा याभिः सत्यं भवति यद्वृणिषे ।
(९,२.२५ ) ताभिष्ट्वमस्मामभिसंविशस्वान्यत्र पापीरप वेशया धियः ॥२५॥ {५}
(९,३.१ ) उपमितां प्रतिमितामथो परिमितामुत ।
(९,३.१ ) शालाया विश्ववाराया नद्धानि वि चृतामसि ॥१॥
(९,३.२ ) यत्ते नद्धं विश्ववारे पाशो ग्रन्थिश्च यः कृतः ।
(९,३.२ ) बृहस्पतिरिवाहं बलं वाचा वि स्रंसयामि तत्॥२॥
(९,३.३ ) आ ययाम सं बबर्ह ग्रन्थींश्चकार ते दृढान् ।
(९,३.३ ) परूंषि विद्वां छस्तेवेन्द्रेण वि चृतामसि ॥३॥
(९,३.४ ) वंशानां ते नहनानां प्राणाहस्य तृणस्य च ।
(९,३.४ ) पक्षाणां विश्ववारे ते नद्धानि वि चृतामसि ॥४॥
(९,३.५ ) संदंशानां पलदानां परिष्वञ्जल्यस्य च ।
(९,३.५ ) इदं मानस्य पत्न्या नद्धानि वि चृतामसि ॥५॥
(९,३.६ ) यानि तेऽन्तः शिक्यान्याबेधू रण्याय कम् ।
(९,३.६ ) प्र ते तानि चृतामसि शिवा मानस्य पत्नि न उद्धिता तन्वे भव ॥६॥
(९,३.७ ) हविर्धानमग्निशालं पत्नीनां सदनं सदः ।
(९,३.७ ) सदो देवानामसि देवि शाले ॥७॥
(९,३.८ ) अक्षुमोपशं विततं सहस्राक्षं विषूवति ।
(९,३.८ ) अवनद्धमभिहितं ब्रह्मणा वि चृतामसि ॥८॥
(९,३.९ ) यस्त्वा शाले प्रतिगृह्णाति येन चासि मिता त्वम् ।
(९,३.९ ) उभौ मानस्य पत्नि तौ जीवतां जरदष्टी ॥९॥
(९,३.१० ) अमुत्रैनमा गछताद्दृढा नद्धा परिष्कृता ।
(९,३.१० ) यस्यास्ते विचृतामस्यङ्गमङ्गं परुष्परुः ॥१०॥ {६}
(९,३.११ ) यस्त्वा शाले निमिमाय संजभार वनस्पतीन् ।
(९,३.११ ) प्रजायै चक्रे त्वा शाले परमेष्ठी प्रजापतिः ॥११॥
(९,३.१२ ) नमस्तस्मै नमो दात्रे शालापतये च कृण्मः ।
(९,३.१२ ) नमोऽग्नये प्रचरते पुरुषाय च ते नमः ॥१२॥
(९,३.१३ ) गोभ्यो अश्वेभ्यो नमो यच्छालायां विजायते ।
(९,३.१३ ) विजावति प्रजावति वि ते पाशांश्चृतामसि ॥१३॥
(९,३.१४ ) अग्निमन्तश्छादयसि पुरुषान् पशुभिः सह ।
(९,३.१४ ) विजावति प्रजावति वि ते पाशांश्चृतामसि ॥१४॥
(९,३.१५ ) अन्तरा द्यां च पृथिवीं च यद्व्यचस्तेन शालां प्रति गृह्णामि त इमाम् ।
(९,३.१५ ) यदन्तरिक्षं रजसो विमानं तत्कृण्वेऽहमुदरं शेवधिभ्यः ।
(९,३.१५ ) तेन शालां प्रति गृह्णामि तस्मै ॥१५॥
(९,३.१६ ) ऊर्जस्वती पयस्वती पृथिव्यां निमिता मिता ।
(९,३.१६ ) विश्वान्नं बिभ्रती शाले मा हिंसीः प्रतिगृह्णतः ॥१६॥
(९,३.१७ ) तृणैरावृता पलदान् वसाना रात्रीव शाला जगतो निवेशनी ।
(९,३.१७ ) मिता पृथिव्यां तिष्ठसि हस्तिनीव पद्वती ॥१७॥
(९,३.१८ ) इटस्य ते वि चृताम्यपिनद्धमपोर्णुवन् ।
(९,३.१८ ) वरुणेन समुब्जितां मित्रः प्रातर्व्युब्जतु ॥१८॥
(९,३.१९ ) ब्रह्मणा शालां निमितां कविभिर्निमितां मिताम् ।
(९,३.१९ ) इन्द्राग्नी रक्षतां शालाममृतौ सोम्यं सदः ॥१९॥
(९,३.२० ) कुलायेऽधि कुलायं कोशे कोशः समुब्जितः ।
(९,३.२० ) तत्र मर्तो वि जायते यस्माद्विश्वं प्रजायते ॥२०॥ {७}
(९,३.२१ ) या द्विपक्षा चतुष्पक्षा षट्पक्षा या निमीयते ।
(९,३.२१ ) अष्टापक्षां दशपक्षां शालां मानस्य पत्नीमग्निर्गर्भ इवा शये ॥२१॥
(९,३.२२ ) प्रतीचीं त्वा प्रतीचीनः शाले प्रैम्यहिंसतीम् ।
(९,३.२२ ) अग्निर्ह्यन्तरापश्च ऋतस्य प्रथमा द्वाः ॥२२॥
(९,३.२३ ) इमा आपः प्र भराम्ययक्ष्मा यक्ष्मनाशनीः ।
(९,३.२३ ) गृहान् उप प्र सीदाम्यमृतेन सहाग्निना ॥२३॥
(९,३.२४ ) मा नः पाशं प्रति मुचो गुरुर्भारो लघुर्भव ।
(९,३.२४ ) वधूमिव त्वा शाले यत्रकामं भरामसि ॥२४॥
(९,३.२५ ) प्राच्या दिशः शालाया नमो महिम्ने स्वाहा देवेभ्यः स्वाह्येभ्यः ॥२५॥
(९,३.२६ ) दक्षिणाया दिशः शालाया नमो महिम्ने स्वाहा देवेभ्यः स्वाह्येभ्यः ॥२६॥
(९,३.२७ ) प्रतीच्या दिशः शालाया नमो महिम्ने स्वाहा देवेभ्यः स्वाह्येभ्यः ॥२७॥
(९,३.२८ ) उदीच्या दिशः शालाया नमो महिम्ने स्वाहा देवेभ्यः स्वाह्येभ्यः ॥२८॥
(९,३.२९ ) ध्रुवाया दिशः शालाया नमो महिम्ने स्वाहा देवेभ्यः स्वाह्येभ्यः ॥२९॥
(९,३.३० ) ऊर्ध्वाया दिशः शालाया नमो महिम्ने स्वाहा देवेभ्यः स्वाह्येभ्यः ॥३०॥
(९,३.३१ ) दिशोदिशः शालाया नमो महिम्ने स्वाहा देवेभ्यः स्वाह्येभ्यः ॥३१॥ {८}
(९,४.१ ) साहस्रस्त्वेष ऋषभः पयस्वान् विश्वा रूपाणि वक्षणासु बिभ्रत्।
(९,४.१ ) भद्रं दात्रे यजमानाय शीक्षन् बार्हस्पत्य उस्रियस्तन्तुमातान् ॥१॥
(९,४.२ ) अपां यो अग्ने प्रतिमा बभूव प्रभूः सर्वस्मै पृथिवीव देवी ।
(९,४.२ ) पिता वत्सानां पतिरघ्न्यानां साहस्रे पोषे अपि नः कृणोतु ॥२॥
(९,४.३ ) पुमान् अन्तर्वान्त्स्थविरः पयस्वान् वसोः कबन्धमृषभो बिभर्ति ।
(९,४.३ ) तमिन्द्राय पथिभिर्देवयानैर्हुतमग्निर्वहतु जातवेदाः ॥३॥
(९,४.४ ) पिता वत्सानां पतिरघ्न्यानामथो पिता महतां गर्गराणाम् ।
(९,४.४ ) वत्सो जरायु प्रतिधुक्पीयूष आमिक्षा घृतं तद्वस्य रेतः ॥४॥
(९,४.५ ) देवानां भाग उपनाह एषोऽपां रस ओषधीनां घृतस्य ।
(९,४.५ ) सोमस्य भक्षमवृणीत शक्रो बृहन्न् अद्रिरभवद्यच्छरीरम् ॥५॥
(९,४.६ ) सोमेन पूर्णं कलशं बिभर्षि त्वस्ता रुपाणां जनिता पशूनाम् ।
(९,४.६ ) शिवास्ते सन्तु प्रजन्व इह या इमा न्यस्मभ्यं स्वधिते यछ या अमूः ॥६॥
(९,४.७ ) आजं बिभर्ति घृतमस्य रेतः साहस्रः पोषस्तमु यज्ञमाहुः ।
(९,४.७ ) इन्द्रस्य रूपमृषभो वसानः सो अस्मान् देवाः शिव ऐतु दत्तः ॥७॥
(९,४.८ ) इन्द्रस्यौजो वरुणस्य बाहू अश्विनोरंसौ मरुतामियं ककुत्।
(९,४.८ ) बृहस्पतिं संभृतमेतमाहुर्ये धीरासः कवयो ये मनीषिणः ॥८॥
(९,४.९ ) दैवीर्विशः पयस्वान् आ तनोषि त्वामिन्द्रं त्वां सरस्वन्तमाहुः ।
(९,४.९ ) सहस्रं स एकमुखा ददाति यो ब्राह्मण ऋषभमाजुहोति ॥९॥
(९,४.१० ) बृहस्पतिः सविता ते वयो दधौ त्वष्टुर्वायोः पर्यात्मा त आभृतः ।
(९,४.१० ) अन्तरिक्षे मनसा त्वा जुहोमि बर्हिष्टे द्यावापृथिवी उभे स्ताम् ॥१०॥ {९}
(९,४.११ ) य इन्द्र इव देवेषु गोष्वेति विवावदत्।
(९,४.११ ) तस्य ऋषभस्याङ्गानि ब्रह्मा सं स्तौतु भद्रया ॥११॥
(९,४.१२ ) पार्श्वे आस्तामनुमत्या भगस्यास्तामनूवृजौ ।
(९,४.१२ ) अष्ठीवन्तावब्रवीन् मित्रो ममैतौ केवलाविति ॥१२॥
(९,४.१३ ) भसदासीदादित्यानां श्रोणी आस्तां बृहस्पतेः ।
(९,४.१३ ) पुछं वातस्य देवस्य तेन धूनोत्योषधीः ॥१३॥
(९,४.१४ ) गुदा आसन्त्सिनीवाल्याः सूर्यायास्त्वचमब्रुवन् ।
(९,४.१४ ) उत्थातुरब्रुवन् पद ऋषभं यदकल्पयन् ॥१४॥
(९,४.१५ ) क्रोड आसीज्जामिशंसस्य सोमस्य क्लशो धृतः ।
(९,४.१५ ) देवाः संगत्य यत्सर्व ऋषभं व्यकल्पयन् ॥१५॥
(९,४.१६ ) ते कुष्ठिकाः सरमायै कुर्मेभ्यो अदधुः शफान् ।
(९,४.१६ ) ऊबध्यमस्य कीतेभ्यः श्ववर्तेभ्यो अधारयन् ॥१६॥
(९,४.१७ ) शृङ्गाभ्यां रक्ष ऋषत्यवर्तिं हन्ति चक्षुषा ।
(९,४.१७ ) शृणोति भद्रं कर्णाभ्यां गवां यः पतिरघ्न्यः ॥१७॥
(९,४.१८ ) शतयाजं स यजते नैनं दुन्वन्त्यग्नयः ।
(९,४.१८ ) जिन्वन्ति विश्वे तं देवा यो ब्राह्मण ऋषभमाजुहोति ॥१८॥
(९,४.१९ ) ब्राह्मणेभ्य ऋषभं दत्त्वा वरीयः कृणुते मनः ।
(९,४.१९ ) पुष्टिं सो अघ्न्यानां स्वे गोष्ठेऽव पश्यते ॥१९॥
(९,४.२० ) गावः सन्तु प्रजाः सन्त्वथो अस्तु तनूबलम् ।
(९,४.२० ) तत्सर्वमनु मन्यन्तां देवा ऋषभदायिने ॥२०॥
(९,४.२१ ) अयं पिपान इन्द्र इद्रयिं दधातु चेतनीम् ।
(९,४.२१ ) अयं धेनुं सुदुघां नित्यवत्सां वशं दुहां विपश्चितं परो दिवः ॥२१॥
(९,४.२२ ) पिशङ्गरूपो नभसो वयोधा ऐन्द्रः शुष्मो विश्वरूपो न आगन् ।
(९,४.२२ ) आयुरस्मभ्यं दधत्प्रजां च रायश्च पोषैरभि नः सचताम् ॥२२॥
(९,४.२३ ) उपेहोपपर्चनास्मिन् गोष्ठ उप पृञ्च नः ।
(९,४.२३ ) उप ऋषभस्य यद्रेत उपेन्द्र तव वीर्यम् ॥२३॥
(९,४.२४ ) एतं वो युवानं प्रति दध्मो अत्र तेन क्रीडन्तीश्चरत वशामनु ।
(९,४.२४ ) मा नो हासिष्ट जनुषा सुभागा रायश्च पोषैरभि नः सचध्वम् ॥२४॥ {१०}
(९,५.१ ) आ नयैतमा रभस्व सुकृतां लोकमपि गछतु प्रजानन् ।
(९,५.१ ) तीर्त्वा तमांसि बहुधा महान्त्यजो नाकमा क्रमतां तृतीयम् ॥१॥
(९,५.२ ) इन्द्राय भागं परि त्वा नयाम्यस्मिन् यज्ञे यजमानाय सूरिम् ।
(९,५.२ ) ये नो द्विषन्त्यनु तान् रभस्वानागसो यजमानस्य वीराः ॥२॥
(९,५.३ ) प्र पदोऽव नेनिग्धि दुश्चरितं यच्चचार शुद्धैः शफैरा क्रमतां प्रजानन् ।
(९,५.३ ) तीर्त्वा तमांसि बहुधा विपश्यन्न् अजो नाकमा क्रमतां तृतीयम् ॥३॥
(९,५.४ ) अनुछ्य श्यामेन त्वचमेतां विशस्तर्यथापर्वसिना माभि मंस्थाः ।
(९,५.४ ) माभि द्रुहः परुशः कल्पयैनं तृतीये नाके अधि वि श्रयैनम् ॥४॥
(९,५.५ ) ऋचा कुम्भीमध्यग्नौ श्रयाम्या सिञ्चोदकमव धेह्येनम् ।
(९,५.५ ) पर्याधत्ताग्निना शमितारः शृतो गछतु सुकृतां यत्र लोकः ॥५॥
(९,५.६ ) उत्क्रामातः परि चेदतप्तस्तप्ताच्चरोरधि नाकं तृतीयम् ।
(९,५.६ ) अग्नेरग्निरधि सं बभूविथ ज्योतिष्मन्तमभि लोकं जयैतम् ॥६॥
(९,५.७ ) अजो अग्निरजमु ज्योतिराहुरजं जीवता ब्रह्मणे देयमाहुः ।
(९,५.७ ) अजस्तमांस्यप हन्ति दूरमस्मिंल्लोके श्रद्दधानेन दत्तः ॥७॥
(९,५.८ ) पञ्चौदनः पञ्चधा वि क्रमतामाक्रंस्यमानस्त्रीणि ज्योतींषि ।
(९,५.८ ) ईजानानां सुकृतां प्रेहि मध्यं तृतीये नाके अधि वि श्रयस्व ॥८॥
(९,५.९ ) अजा रोह सुकृतां यत्र लोकः शरभो न चत्तोऽति दुर्गान्येषः ।
(९,५.९ ) पञ्चौदनो ब्रह्मणे दीयमानः स दातारं तृप्त्या तर्पयाति ॥९॥
(९,५.१० ) अजस्त्रिनाके त्रिदिवे त्रिपृष्ठे नाकस्य पृष्ठे ददिवांसं दधाति ।
(९,५.१० ) पञ्चौदनो ब्रह्मणे दीयमानो विश्वरूपा धेनुः कामदुघास्येका ॥१०॥ {११}
(९,५.११ ) एतद्वो ज्योतिः पितरस्तृतीयं पञ्चौदनं ब्रह्मणेऽजं ददाति ।
(९,५.११ ) अजस्तमांस्यप हन्ति दूरमस्मिंल्लोके श्रद्दधानेन दत्तः ॥११॥
(९,५.१२ ) ईजानानां सुकृतां लोकमीप्सन् पञ्चौदनं ब्रह्मणेऽजं ददाति ।
(९,५.१२ ) स व्याप्तिमभि लोकं जयैतं शिवोऽस्मभ्यं प्रतिगृहीतो अस्तु ॥१२॥
(९,५.१३ ) अजो ह्यग्नेरजनिष्ट शोकाद्विप्रो विप्रस्य सहसो विपश्चित्।
(९,५.१३ ) इष्टं पूर्तमभिपूर्तं वषट्कृतं तद्देवा ऋतुशः कल्पयन्तु ॥१३॥
(९,५.१४ ) अमोतं वासो दद्याद्धिरण्यमपि दक्षिणाम् ।
(९,५.१४ ) तथा लोकान्त्समाप्नोति ये दिव्या ये च पार्थिवाः ॥१४॥
(९,५.१५ ) एतास्त्वाजोप यन्तु धाराः सोम्या देवीर्घृतपृष्ठा मधुश्चुतः ।
(९,५.१५ ) स्तभान् पृथिवीमुत द्यां नाकस्य पृष्ठेऽधि सप्तरश्मौ ॥१५॥
(९,५.१६ ) अजोऽस्यज स्वर्गोऽसि त्वया लोकमङ्गिरसः प्राजानन् ।
(९,५.१६ ) तं लोकं पुण्यं प्र ज्ञेषम् ॥१६॥
(९,५.१७ ) येना सहस्रं वहसि येनाग्ने सर्ववेदसम् ।
(९,५.१७ ) तेनेमं यज्ञं नो वह स्वर्देवेषु गन्तवे ॥१७॥
(९,५.१८ ) अजः पक्वः स्वर्गे लोके दधाति पञ्चौदनो निरृतिं बाधमानः ।
(९,५.१८ ) तेन लोकान्त्सूर्यवतो जयेम ॥१८॥
(९,५.१९ ) यं ब्राह्मणे निदधे यं च विक्षु या विप्रुष ओदनानामजस्य ।
(९,५.१९ ) सर्वं तदग्ने सुकृतस्य लोके जानीतान् नः संगमने पथीनाम् ॥१९॥
(९,५.२० ) अजो वा इदमग्ने व्यक्रमत तस्योर इयमभवद्द्यौः पृष्टिहम् ।
(९,५.२० ) अन्तरिक्षं मध्यं दिशः पार्श्वे समुद्रौ कुक्षी ॥२०॥ {१२}
(९,५.२१ ) सत्यं च र्तं च चक्षुषी विश्वं सत्यं श्रद्धा प्राणो विराट्शिरः ।
(९,५.२१ ) एष वा अपरिमितो यज्ञो यदजः पञ्चौदनः ॥२१॥
(९,५.२२ ) अपरिमितमेव यज्ञमाप्नोत्यपरिमितं लोकमव रुन्द्धे ।
(९,५.२२ ) योऽजं पञ्चौदनं दक्षिणाज्योतिषं ददाति ॥२२॥
(९,५.२३ ) नास्यास्थीनि भिन्द्यान् न मज्ज्ञो निर्धयेत्।
(९,५.२३ ) सर्वमेनं समादायेदमिदं प्र वेशयेत्॥२३॥
(९,५.२४ ) इदमिदमेवास्य रूपं भवति तेनैनं सं गमयति ।
(९,५.२४ ) इषं मह ऊर्जमस्मै दुहे योऽजं पञ्चौदनं दक्षिणाज्योतिषं ददाति ॥२४॥
(९,५.२५ ) पञ्च रुक्मा पञ्च नवानि वस्त्रा पञ्चास्मै धेनवः कामदुघा भवन्ति ।
(९,५.२५ ) योऽजं पञ्चौदनं दक्षिणाज्योतिषं ददाति ॥२५॥
(९,५.२६ ) पञ्च रुक्मा ज्योतिरस्मै भवन्ति वर्म वासांसि तन्वे भवन्ति ।
(९,५.२६ ) स्वर्गं लोकमश्नुते योऽजं पञ्चौदनं दक्षिणाज्योतिषं ददाति ॥२६॥
(९,५.२७ ) या पूर्वं पतिं वित्त्वाऽथान्यं विन्दतेऽपरम् ।
(९,५.२७ ) पञ्चौदनं च तावजं ददातो न वि योषतः ॥२७॥
(९,५.२८ ) समानलोको भवति पुनर्भुवापरः पतिः ।
(९,५.२८ ) योऽजं पञ्चौदनं दक्षिणाज्योतिषं ददाति ॥२८॥
(९,५.२९ ) अनुपूर्ववत्सां धेनुमनड्वाहमुपबर्हणम् ।
(९,५.२९ ) वासो हिरण्यं दत्त्वा ते यन्ति दिवमुत्तमाम् ॥२९॥
(९,५.३० ) आत्मानं पितरं पुत्रं पौत्रं पितामहम् ।
(९,५.३० ) जायां जनित्रीं मातरं ये प्रियास्तान् उप ह्वये ॥३०॥ {१३}
(९,५.३१ ) यो वै नैदाघं नाम र्तुं वेद ।
(९,५.३१ ) एष वै नैदाघो नाम र्तुर्यदजः पञ्चौदनः ।
(९,५.३१ ) निरेवाप्रियस्य भ्रातृव्यस्य श्रियं दहति भवत्यात्मना ।
(९,५.३२ ) यो वै कुर्वन्तं नाम र्तुं वेद ।
(९,५.३२ ) कुर्वतींकुर्वतीमेवाप्रियस्य भ्रातृव्यस्य श्रियमा दत्ते ।
(९,५.३२ ) एष वै कुर्वन् नाम र्तुर्यदजः पञ्चौदनः ।
(९,५.३३ ) यो वै संयन्तं नाम र्तुं वेद ।
(९,५.३३ ) संयतींसंयतीमेवाप्रियस्य भ्रातृव्यस्य श्रियमा दत्ते ।
(९,५.३३ ) एष वै संयन् नाम र्तुर्यदजः पञ्चौदनः ।
(९,५.३४ ) यो वै पिन्वन्तं नाम र्तुं वेद ।
(९,५.३४ ) पिन्वतींपिन्वतीमेवाप्रियस्य भ्रातृव्यस्य श्रियमा दत्ते ।
(९,५.३४ ) एष वै पिन्वन् नाम र्तुर्यदजः पञ्चौदनः ।
(९,५.३५ ) यो वा उद्यन्तं नाम र्तुं वेद ।
(९,५.३५ ) उद्यतींुद्यतीमेवाप्रियस्य भ्रातृव्यस्य श्रियमा दत्ते ।
(९,५.३५ ) एष वा उद्यन्न् नाम र्तुर्यदजः पञ्चौदनः ।
(९,५.३६ ) यो वा अभिभुवं नाम र्तुं वेद ।
(९,५.३६ ) अभिभवन्तीमभिभवन्तीमेवाप्रियस्य भ्रातृव्यस्य श्रियमा दत्ते ।
(९,५.३६ ) एष वा अभिभूर्नाम र्तुर्यदजः पञ्चौदनः ।
(९,५.३७ ) अजं च पचत पञ्च चौदनान् ।
(९,५.३७ ) सर्वा दिशः संमनसः सध्रीचीः सान्तर्देशाः प्रति गृह्नन्तु त एतम् ॥३७॥
(९,५.३८ ) तास्ते रक्षन्तु तव तुभ्यमेतं ताभ्य आज्यं हविरिदं जुहोमि ॥३८॥ {१४}
(९,६.१ ) यो विद्याद्ब्रह्म प्रत्यक्षं परूंषि यस्य संभारा ऋचो यस्यानूक्यम् ॥१॥
(९,६.२ ) सामानि यस्य लोमानि यजुर्हृदयमुच्यते परिस्तरणमिद्धविः ॥२॥
(९,६.३ ) यद्वा अतिथिपतिरतिथीन् प्रतिपश्यति देवयजनं प्रेक्षते ॥३॥
(९,६.४ ) यदभिवदति दीक्षामुपैति यदुदकं याचत्यपः प्र णयति ॥४॥
(९,६.५ ) या एव यज्ञ आपः प्रणीयन्ते ता एव ताः ॥५॥
(९,६.६ ) यत्तर्पणमाहरन्ति य एवाग्नीषोमीयः पशुर्बध्यते स एव सः ॥६॥
(९,६.७ ) यदावसथान् कल्पयन्ति सदोहविर्धानान्येव तत्कल्पयन्ति ॥७॥
(९,६.८ ) यदुपस्तृणन्ति बर्हिरेव तत्॥८॥
(९,६.९ ) यदुपरिशयनमाहरन्ति स्वर्गमेव तेन लोकमव रुन्द्धे ॥९॥
(९,६.१० ) यत्कशिपूपबर्हणमाहरन्ति परिधय एव ते ॥१०॥
(९,६.११ ) यदाञ्जनाभ्यञ्जनमाहरन्त्याज्यमेव तत्॥११॥
(९,६.१२ ) यत्पुरा परिवेषात्स्वादमाहरन्ति पुरोदाशावेव तौ ॥१२॥
(९,६.१३ ) यदशनकृतं ह्वयन्ति हविष्कृतमेव तद्ध्वयन्ति ॥१३॥
(९,६.१४ ) ये व्रीहयो यवा निरुप्यन्तेऽंशव एव ते ॥१४॥
(९,६.१५ ) यान्युलूखलमुसलानि ग्रावाण एव ते ॥१५॥
(९,६.१६ ) शूर्पं पवित्रं तुषा ऋजीषाभिषवणीरापः ॥१६॥
(९,६.१७ ) स्रुग्दर्विर्नेक्षणमायवनं द्रोणकलशाः कुम्भ्यो वायव्यानि पात्राणीयमेव कृष्णाजिनम् ॥१७॥ {१५}
(९,६.१८ ) यजमानब्राह्मणं वा एतदतिथिपतिः कुरुते यदाहार्याणि प्रेक्षत इदं भूया३ इदा३ इति ॥१८॥
(९,६.१९ ) यदाह भूय उद्धरेति प्राणमेव तेन वर्षीयांसं कुरुते ॥१९॥
(९,६.२० ) उप हरति हवींष्या सादयति ॥२०॥
(९,६.२१ ) तेषामासन्नानामतिथिरात्मन् जुहोति ॥२१॥
(९,६.२२ ) स्रुचा हस्तेन प्राणे यूपे स्रुक्कारेण वषट्कारेण ॥२२॥
(९,६.२३ ) एते वै प्रियाश्चाप्रियाश्च र्त्विजः स्वर्गं लोकं गमयन्ति यदतिथयः ॥२३॥
(९,६.२४ ) स य एवं विद्वान् न द्विषन्न् अश्नीयान् न द्विषतोऽन्नमश्नीयान् न मीमांसितस्य न मीमांसमानस्य ॥२४॥
(९,६.२५ ) सर्वो वा एष जग्धपाप्मा यस्यान्नमश्नन्ति ॥२५॥
(९,६.२६ ) सर्वो वा एसोऽजग्धपाप्मा यस्यान्नं नाश्नन्ति ॥२६॥
(९,६.२७ ) सर्वदा वा एष युक्तग्रावार्द्रपवित्रो वितताध्वर आहृतयज्ञक्रतुर्य उपहरति ॥२७॥
(९,६.२८ ) प्राजापत्यो वा एतस्य यज्ञो विततो य उपहरति ॥२८॥
(९,६.२९ ) प्रजापतेर्वा एष विक्रमान् अनुविक्रमते य उपहरति ॥२९॥
(९,६.३० ) योऽतिथीनां स आहवनीयो यो वेश्मनि स गार्हपत्यो यस्मिन् पचन्ति स दक्षिणाग्निः ॥३०॥ {१६}
(९,६.३१ ) इष्टं च वा एष पूर्तं च गृहाणामश्नाति यः पूर्वोऽतिथेरश्नाति ॥३१॥
(९,६.३२ ) पयश्च वा एष रसं च गृहाणामश्नाति यः पूर्वोऽतिथेरश्नाति ॥३२॥
(९,६.३३ ) ऊर्जां च वा एष स्फातिं च गृहाणामश्नाति यः पूर्वोऽतिथेरश्नाति ॥३३॥
(९,६.३४ ) प्रजां वा एष पशूंश्च गृहाणामश्नाति यः पूर्वोऽतिथेरश्नाति ॥३४॥
(९,६.३५ ) कीर्तिं वा एष यशश्च गृहाणामश्नाति यः पूर्वोऽतिथेरश्नाति ॥३५॥
(९,६.३६ ) श्रियं वा एष संविदं च गृहाणामश्नाति यः पूर्वोऽतिथेरश्नाति ॥३६॥
(९,६.३७ ) एष वा अतिथिर्यच्छ्रोत्रियस्तस्मात्पूर्वो नाश्नीयात्॥३७॥
(९,६.३८ ) अशितावत्यतिथावश्नीयाद्यज्ञस्य सात्मत्वाय यज्ञस्याविछेदाय तद्व्रतम् ॥३८॥
(९,६.३९ ) एतद्वा उ स्वादीयो यदधिगवं क्षीरं वा मांसं वा तदेव नाश्नीयात्॥३९॥ {१७}
(९,६.४० ) स य एवं विद्वान् क्षीरमुपसिच्योपहरति ।
(९,६.४० ) यावदग्निष्टोमेनेष्ट्वा सुसमृद्धेनावरुन्द्धे तावदेनेनाव रुन्द्धे ॥४०॥
(९,६.४१ ) स य एवं विद्वान्त्सर्पिरुपसिच्योपहरति ।
(९,६.४१ ) यावदतिरात्रेणेष्ट्वा सुसमृद्धेनावरुन्द्धे तावदेनेनाव रुन्द्धे ॥४१॥
(९,६.४२ ) स य एवं विद्वान् मधूपसिच्योपहरति ।
(९,६.४२ ) यावद्सत्त्रसद्येनेष्ट्वा सुसमृद्धेनावरुन्द्धे तावदेनेनाव रुन्द्धे ॥४२॥
(९,६.४३ ) स य एवं विद्वान् मांसमुपसिच्योपहरति ।
(९,६.४३ ) यावद्द्वादशाहेनेष्ट्वा सुसमृद्धेनावरुन्द्धे तावदेनेनाव रुन्द्धे ॥४३॥
(९,६.४४ ) स य एवं विद्वान् उदकमुपसिच्योपहरति ।
(९,६.४४ ) प्रजानां प्रजननाय गछति प्रतिष्ठां प्रियः प्रजानां भवति य एवं विद्वान् उपसिच्योपहरति ॥४४॥ {१८}
(९,६.४५ ) तस्मा उषा हिङ्कृणोति सविता प्र स्तौति ।
(९,६.४५ ) बृहस्पतिरूर्जयोद्गायति त्वष्टा पुष्ट्या प्रति हरति विश्वे देवा निधनम् ॥२॥
(९,६.४५ ) निधनं भूत्याः प्रजायाः पशूनां भवति य एवं वेद ॥४५॥
(९,६.४६ ) तस्मा उद्यन्त्सूर्यो हिङ्कृणोति संगवः प्र स्तौति ।
(९,६.४६ ) मध्यन्दिन उद्गायत्यपराह्णः प्रति हरत्यस्तंयन् निधनम् ।
(९,६.४६ ) निधनं भूत्याः प्रजायाः पशूनां भवति य एवं वेद ॥४६॥
(९,६.४७ ) तस्मा अभ्रो भवन् हिङ्कृणोति स्तनयन् प्र स्तौति ।
(९,६.४७ ) विद्योतमानः प्रति हरति वर्षन्न् उद्गायत्युद्गृह्णन् निधनम् ।
(९,६.४७ ) निधनं भूत्याः प्रजायाः पशूनां भवति य एवं वेद ॥४७॥
(९,६.४८ ) अतिथीन् प्रति पश्यति हिङ्कृणोत्यभि वदति प्र स्तौत्युदकं याचत्युद्गायति ।
(९,६.४८ ) उप हरति प्रति हरत्युच्छिष्टं निधनम् ।
(९,६.४८ ) निधनं भूत्याः प्रजायाः पशूनां भवति य एवं वेद ॥४८॥ {१९}
(९,६.४८ ) यत्क्षत्तारं ह्वयत्या श्रावयत्येव तत्॥४९॥
(९,६.५० ) यत्प्रतिशृणोति प्रत्याश्रावयत्येव तत्॥५०॥
(९,६.५१ ) यत्परिवेष्टारः पात्रहस्ताः पूर्वे चापरे च प्रपद्यन्ते चमसाध्वर्यव एव ते ॥५१॥
(९,६.५२ ) तेषां न कश्चनाहोता ॥५२॥
(९,६.५३ ) यद्वा अतिथिपतिरतिथीन् परिविष्य गृहान् उपोदैत्यवभृथमेव तदुपावैति ॥५३॥
(९,६.५४ ) यत्सभागयति दक्षिणाः सभागयति यदनुतिष्ठत उदवस्यत्येव तत्॥५४॥
(९,६.५५ ) स उपहूतः पृथिव्यां भक्षयत्युपहूतस्तस्मिन् यत्पृथिव्यां विश्वरूपम् ॥५५॥
(९,६.५६ ) स उपहूतोऽन्तरिक्षे भक्षयत्युपहूतस्तस्मिन् यद्दिवि विश्वरूपम् ॥५६॥
(९,६.५७ ) स उपहूतो दिवि भक्षयत्युपहूतस्तस्मिन् यद्दिवि विश्वरूपम् ॥५७॥
(९,६.५८ ) स उपहूतो देवेषु भक्षयत्युपहूतस्तस्मिन् यद्दिवि विश्वरूपम् ॥५८॥
(९,६.५९ ) स उपहूतो लोकेषु भक्षयत्युपहूतस्तस्मिन् यद्दिवि विश्वरूपम् ॥५९॥
(९,६.६० ) स उपहूत उपहूतः ॥६०॥
(९,६.६१ ) आप्नोतीमं लोकमाप्नोत्यमुम् ॥६१॥
(९,६.६२ ) ज्योतिष्मतो लोकान् जयति य एवं वेद ॥६२॥ {२०}
(९,७.१ ) प्रजापतिश्च परमेष्ठी च शृङ्गे इन्द्रः शिरो अग्निर्ललाटं यमः कृकाटम् ॥१॥
(९,७.२ ) सोमो राजा मस्तिष्को द्यौरुत्तरहनुः पृथिव्यधरहनुः ॥२॥
(९,७.३ ) विद्युज्जिह्वा मरुतो दन्ता रेवतिर्ग्रीवाः कृत्तिका स्कन्धा घर्मो वहः ॥३॥
(९,७.४ ) विश्वं वायुः स्वर्गो लोकः कृष्णद्रं विधरणी निवेष्यः ॥४॥
(९,७.५ ) श्येनः क्रोतोऽन्तरिक्षं पाजस्यं बृहस्पतिः ककुद्बृहतीः कीकसाः ॥५॥
(९,७.६ ) देवानां पत्नीः पृष्टय उपसदः पर्शवः ॥६॥
(९,७.७ ) मित्रश्च वरुणश्चांसौ त्वष्टा चार्यमा च दोषणी महादेवो बाहू ॥७॥
(९,७.८ ) इन्द्राणी भसद्वायुः पुछं पवमानो बालाः ॥८॥
(९,७.९ ) ब्रह्म च क्षत्रं च श्रोणी बलमूरू ॥९॥
(९,७.१० ) धाता च सविता चाष्ठीवन्तौ जङ्घा गन्धर्वा अप्सरसः कुष्ठिका अदितिः शफाः ॥१०॥
(९,७.११ ) चेतो हृदयं यकृन् मेधा व्रतं पुरीतत्॥११॥
(९,७.१२ ) क्षुत्कुक्षिरिरा वनिष्ठुः पर्वताः प्लाशयः ॥१२॥
(९,७.१३ ) क्रोधो वृक्कौ मन्युराण्डौ प्रजा शेपः ॥१३॥
(९,७.१४ ) नदी सूत्री वर्षस्य पतय स्तना स्तनयित्नुरूधः ॥१४॥
(९,७.१५ ) विश्वव्यचास्चर्मौषधयो लोमानि नक्षत्राणि रूपम् ॥१५॥
(९,७.१६ ) देवजना गुदा मनुष्या आन्त्राण्यत्रा उदरम् ॥१६॥
(९,७.१७ ) रक्षांसि लोहितमितरजना ऊबध्यम् ॥१७॥
(९,७.१८ ) अभ्रं पीबो मज्जा निधनम् ॥१८॥
(९,७.१९ ) अग्निरासीन उत्थितोऽश्विना ॥१९॥
(९,७.२० ) इन्द्रः प्राङ्तिष्ठन् दक्षिणा तिष्ठन् यमः ॥२०॥
(९,७.२१ ) प्रत्यङ्तिष्ठन् धातोदङ्तिष्ठन्त्सविता ॥२१॥
(९,७.२२ ) तृणानि प्राप्तः सोमो राजा ॥२२॥
(९,७.२३ ) मित्र ईक्षमाण आवृत्त आनन्दः ॥२३॥
(९,७.२४ ) युज्यमानो वैश्वदेवो युक्तः प्रजापतिर्विमुक्तः सर्वम् ॥२४॥
(९,७.२५ ) एतद्वै विश्वरूपं सर्वरूपं गोरूपम् ॥२५॥
(९,७.२६ ) उपैनं विश्वरूपाः सर्वरूपाः पशवस्तिष्ठन्ति य एवं वेद ॥२६॥ {२१}
(९,८.१ ) शीर्षक्तिं शीर्षामयं कर्णशूलं विलोहितम् ।
(९,८.१ ) सर्वं शीर्षन्यं ते रोगं बहिर्निर्मन्त्रयामहे ॥१॥
(९,८.२ ) कर्णाभ्यां ते कङ्कूषेभ्यः कर्णशूलं विसल्पकम् ।
(९,८.२ ) सर्वं शीर्षन्यं ते रोगं बहिर्निर्मन्त्रयामहे ॥२॥
(९,८.३ ) यस्य हेतोः प्रच्यवते यक्ष्मः कर्णतो आस्यतः ।
(९,८.३ ) सर्वं शीर्षन्यं ते रोगं बहिर्निर्मन्त्रयामहे ॥३॥
(९,८.४ ) यः कृणोति प्रमोतमन्धं कृणोति पूरुषम् ।
(९,८.४ ) सर्वं शीर्षन्यं ते रोगं बहिर्निर्मन्त्रयामहे ॥४॥
(९,८.५ ) अङ्गभेदमङ्गज्वरं विश्वाङ्ग्यं विसल्पकम् ।
(९,८.५ ) सर्वं शीर्षन्यं ते रोगं बहिर्निर्मन्त्रयामहे ॥५॥
(९,८.६ ) यस्य भीमः प्रतीकाश उद्वेपयति पूरुषम् ।
(९,८.६ ) तक्मानं विश्वशारदं बहिर्निर्मन्त्रयामहे ॥६॥
(९,८.७ ) य ऊरू अनुसर्पत्यथो एति गवीनिके ।
(९,८.७ ) यक्ष्मं ते अन्तरङ्गेभ्यो बहिर्निर्मन्त्रयामहे ॥७॥
(९,८.८ ) यदि कामादपकामाद्धृदयाज्जायते परि ।
(९,८.८ ) हृदो बलासमङ्गेभ्यो बहिर्निर्मन्त्रयामहे ॥८॥
(९,८.९ ) हरिमाणं ते अङ्गेभ्योऽप्वामन्तरोदरात्।
(९,८.९ ) यक्ष्मोधामन्तरात्मनो बहिर्निर्मन्त्रयामहे ॥९॥
(९,८.१० ) आसो बलासो भवतु मूत्रं भवत्वामयत्।
(९,८.१० ) यक्ष्माणां सर्वेषां विषं निरवोचमहं त्वत्॥१०॥ {२२}
(९,८.११ ) बहिर्बिलं निर्द्रवतु काहाबाहं तवोदरात्।
(९,८.११ ) यक्ष्माणां सर्वेषां विषं निरवोचमहं त्वत्॥११॥
(९,८.१२ ) उदरात्ते क्लोम्नो नाभ्या हृदयादधि ।
(९,८.१२ ) यक्ष्माणां सर्वेषां विषं निरवोचमहं त्वत्॥१२॥
(९,८.१३ ) याः सीमानं विरुजन्ति मूर्धानं प्रत्यर्षनीः ।
(९,८.१३ ) अहिंसन्तीरनामया निर्द्रवन्तु बहिर्बिलम् ॥१३॥
(९,८.१४ ) या हृदयमुपर्षन्त्यनुतन्वन्ति कीकसाः ।
(९,८.१४ ) अहिंसन्तीरनामया निर्द्रवन्तु बहिर्बिलम् ॥१४॥
(९,८.१५ ) याः पार्श्वे उपर्षन्त्यनुनिक्षन्ति पृष्टीः ।
(९,८.१५ ) अहिंसन्तीरनामया निर्द्रवन्तु बहिर्बिलम् ॥१५॥
(९,८.१६ ) यास्तिरश्चीः उपर्षन्त्यर्षणीर्वक्षणासु ते ।
(९,८.१६ ) अहिंसन्तीरनामया निर्द्रवन्तु बहिर्बिलम् ॥१६॥
(९,८.१७ ) या गुदा अनुसर्पन्त्यान्त्राणि मोहयन्ति च ।
(९,८.१७ ) अहिंसन्तीरनामया निर्द्रवन्तु बहिर्बिलम् ॥१७॥
(९,८.१८ ) या मज्ज्ञो निर्धयन्ति परूंषि विरुजन्ति च ।
(९,८.१८ ) अहिंसन्तीरनामया निर्द्रवन्तु बहिर्बिलम् ॥१८॥
(९,८.१९ ) ये अङ्गानि मदयन्ति यक्ष्मासो रोपणास्तव ।
(९,८.१९ ) यक्ष्माणां सर्वेषां विषं निरवोचमहं त्वत्॥१९॥
(९,८.२० ) विसल्पस्य विद्रधस्य वातीकारस्य वालजेः ।
(९,८.२० ) यक्ष्माणां सर्वेषां विषं निरवोचमहं त्वत्॥२०॥
(९,८.२१ ) पादाभ्यां ते जानुभ्यां श्रोणिभ्यां परि भंससः ।
(९,८.२१ ) अनूकादर्षणीरुष्णिहाभ्यः शीर्ष्णो रोगमनीनशम् ॥२१॥
(९,८.२२ ) सं ते शीर्ष्णः कपालानि हृदयस्य च यो विधुः ।
(९,८.२२ ) उद्यन्न् आदित्य रश्मिभिः शीर्ष्णो रोगमनीनशोऽङ्गभेदमशीशमः ॥२२॥ {२३}
(९,९.१ ) अस्य वामस्य पलितस्य होतुस्तस्य भ्राता मध्यमो अस्त्यश्नः ।
(९,९.१ ) तृतीयो भ्राता घृतपृष्ठो अस्यात्रापश्यं विश्पतिं सप्तपुत्रम् ॥१॥
(९,९.२ ) सप्त युञ्जन्ति रथमेकचक्रमेको अश्वो वहति सप्तनामा ।
(९,९.२ ) त्रिनाभि चक्रमजरमनर्वं यत्रेमा विश्वा भुवनाधि तस्थुः ॥२॥
(९,९.३ ) इमं रथमधि ये सप्त तस्थुः सप्तचक्रं सप्त वहन्त्यश्वाः ।
(९,९.३ ) सप्त स्वसारो अभि सं नवन्त यत्र गवां निहिता सप्त नाम ॥३॥
(९,९.४ ) को ददर्श प्रथमं जायमानमस्थन्वन्तं यदनस्था बिभर्ति ।
(९,९.४ ) भूम्या असुरसृगात्मा क्व स्वित्को विद्वांसमुप गात्प्रष्टुमेतत्॥४॥
(९,९.५ ) इह ब्रवीतु य ईमङ्ग वेदास्य वामस्य निहितं पदं वेः ।
(९,९.५ ) शीर्ष्णः क्षीरं दुह्रते गावो अस्य वव्रिं वसाना उदकं पदाऽपुः ॥५॥
(९,९.६ ) पाकः पृछामि मनसाऽविजानन् देवानामेना निहिता पदानि ।
(९,९.६ ) वत्से बष्कयेऽधि सप्त तन्तून् वि तत्निरे कवय ओतवा उ ॥६॥
(९,९.७ ) अचिकित्वांस्चिकितुषश्चिदत्र कवीन् पृछामि विद्वनो न विद्वान् ।
(९,९.७ ) वि यस्तस्तम्भ षटिमा रजांस्यजस्य रूपे किमपि स्विदेकम् ॥७॥
(९,९.८ ) माता पितरमृत आ बभाजऽधीत्यग्रे मनसा सं हि जग्मे ।
(९,९.८ ) सा बीभत्सुर्गर्भरसा निविद्धा नमस्वन्त इदुपवाकमीयुः ॥८॥
(९,९.९ ) युक्ता मातासिद्धुरि दक्षिणाया अतिष्ठद्गर्भो वृजनीष्वन्तः ।
(९,९.९ ) अमीमेद्वत्सो अनु गामपश्यद्विश्वरूप्यं त्रिषु योगनेषु ॥९॥
(९,९.१० ) तिस्रो मतॄस्त्रीन् पितॄन् बिभ्रदेक उर्ध्वस्तस्थौ नेमव ग्लापयन्त ।
(९,९.१० ) मन्त्रयन्ते दिवो अमुष्य पृष्ठे विश्वविदो वाचमविश्वविन्नाम् ॥१०॥ {२४}
(९,९.११ ) पञ्चारे चक्रे परिवर्तमाने यस्मिन्न् आतस्थुर्भुवनानि विश्वा ।
(९,९.११ ) तस्य नाक्षस्तप्यते भूरिभारः सनादेव न छिद्यते सनाभिः ॥११॥
(९,९.१२ ) पञ्चपादं पितरं द्वादशाकृतिं दिव आहुः परे अर्धे पुरीषिणम् ।
(९,९.१२ ) अथेमे अन्य उपरे विचक्षणे सप्तचक्रे षडर आहुरर्पितम् ॥१२॥
(९,९.१३ ) द्वादशारं नहि तज्जराय वर्वर्ति चक्रं परि द्यामृतस्य ।
(९,९.१३ ) आ पुत्रा अग्ने मिथुनासो अत्र सप्त शतानि विंशतिश्च तस्थुः ॥१३॥
(९,९.१४ ) सनेमि चक्रमजरं वि ववृत उत्तानायां दश युक्ता वहन्ति ।
(९,९.१४ ) सूर्यस्य चक्षू रजसैत्यावृतं यस्मिन्न् आतस्थुर्भुवनानि विश्वा ॥१४॥
(९,९.१५ ) स्त्रियः सतीस्तामु मे पुंसः आहुः पश्यदक्षण्वान्न् वि चेतदन्धः ।
(९,९.१५ ) कविर्यः पुत्रः स ईमा चिकेत यस्ता विजानात्स पितुष्पितासत्॥१५॥
(९,९.१६ ) साकंजानां सप्तथमाहुरेकजं षडिद्यमा ऋषयो देवजा इति ।
(९,९.१६ ) तेषामिष्टानि विहितानि धामश स्थात्रे रेजन्ते विकृतानि रूपशः ॥१६॥
(९,९.१७ ) अवः परेण पर एना अवरेण पदा वत्सं बिभ्रती गौरुदस्थात्।
(९,९.१७ ) सा कद्रीची कं स्विदर्धं परागात्क्व स्वित्सूते नहि यूथे अस्मिन् ॥१७॥
(९,९.१८ ) अवः परेण पितरं यो अस्य वेदावः परेण पर एनावरेण ।
(९,९.१८ ) कवीयमानः क इह प्र वोचद्देवं मनः कुतो अधि प्रजातम् ॥१८॥
(९,९.१९ ) ये अर्वाञ्चस्तामु पराच आहुर्ये पराञ्चस्तामु अर्वाच आहुः ।
(९,९.१९ ) इन्द्रश्च या चक्रथुः सोम तानि धुरा न युक्ता रजसो वहन्ति ॥१९॥
(९,९.२० ) द्वा सुपर्णा सयुजा सखाया समानं वृक्षं परि षस्वजाते ।
(९,९.२० ) तयोरन्यः पिप्पलं स्वाद्वत्त्यनश्नन्न् अन्यो अभि चाकशीति ॥२०॥
(९,९.२१ ) यस्मिन् वृक्षे मध्वदः सुपर्णा निविशन्ते सुवते चाधि विश्वे ।
(९,९.२१ ) तस्य यदाहुः पिप्पलं स्वाद्वग्रे तन् नोन् नशद्यः पितरं न वेद ॥२१॥
(९,९.२२ ) यत्रा सुपर्णा अमृतस्य भक्षमनिमेषं विदथाभिस्वरन्ति ।
(९,९.२२ ) एना विश्वस्य भुवनस्य गोपाः स मा धीरः पाकमत्रा विवेश ॥२२॥ {२५}
(९,१०.१ ) यद्गायत्रे अधि गायत्रमाहितं त्रैष्टुभं वा त्रैष्टुभान् निरतक्षत ।
(९,१०.१ ) यद्वा जगज्जगत्याहितं पदं य इत्तद्विदुस्ते अमृतत्वमानुशुः ॥१॥
(९,१०.२ ) गायत्रेण प्रति मिमीते अर्कमर्केण साम त्रैष्टुभेन वाकम् ।
(९,१०.२ ) वाकेन वाकं द्विपदा चतुष्पदाक्षरेण मिमते सप्त वाणीः ॥२॥
(९,१०.३ ) जगता सिन्धुं दिव्यस्कभायद्रथंतरे सूर्यं पर्यपश्यत्।
(९,१०.३ ) गायत्रस्य समिधस्तिस्र आहुस्ततो मह्ना प्र रिरिचे महित्वा ॥३॥
(९,१०.४ ) उप ह्वये सुदुघां धेनुमेतां सुहस्तो गोधुगुत दोहदेनाम् ।
(९,१०.४ ) श्रेष्ठं सवं सविता साविषन् नोऽभीद्धो घर्मस्तदु षु प्र वोचत्॥४॥
(९,१०.५ ) हिङ्कृण्वती वसुपत्नी वसूनां वत्समिछन्ती मनसाभ्यागात्।
(९,१०.५ ) दुहामश्विभ्यां पयो अघ्न्येयं सा वर्धतां महते सौभगाय ॥५॥
(९,१०.६ ) गौरमीमेदभि वत्सं मिषन्तं मूर्धानं हिङ्ङकृणोन् मातवा उ ।
(९,१०.६ ) सृक्वाणं घर्ममभि वावशाना मिमाति मायुं पयते पयोभिः ॥६॥
(९,१०.७ ) अयं स शिङ्क्ते येन गौरभिवृता मिमाति मयुं ध्वसनावधि श्रिता ।
(९,१०.७ ) सा चित्तिभिर्नि हि चकार मर्त्यान् विद्युद्भवन्ती प्रति वव्रिमौहत ॥७॥
(९,१०.८ ) अनच्छये तुरगातु जीवमेजद्ध्रुवं मध्य आ पस्त्यानाम् ।
(९,१०.८ ) जीवो मृतस्य चरति स्वधाभिरमर्त्यो मर्त्येना सयोनिः ॥८॥
(९,१०.९ ) विधुं दद्राणं सलिलस्य पृष्ठे युवानं सन्तं पलितो जगार ।
(९,१०.९ ) देवस्य पश्य काव्यं महित्वाद्य ममार स ह्यः समान ॥९॥
(९,१०.१० ) य ईं चकार न सो अस्य वेद य ईं ददर्श हिरुगिन् नु तस्मात्।
(९,१०.१० ) स मातुर्योना परिवीतो अन्तर्बहुप्रजा निरृतिरा विवेश ॥१०॥ {२६}
(९,१०.११ ) अपश्यं गोपामनिपद्यमानमा च परा च पथिभिश्चरन्तम् ।
(९,१०.११ ) स सध्रीचीः स विषूचीर्वसान आ वरीवर्ति भुवनेष्वन्तः ॥११॥
(९,१०.१२ ) द्यौर्नः पिता जनिता नाभिरत्र बन्धुर्नो माता पृथिवी महीयम् ।
(९,१०.१२ ) उत्तानयोश्चम्वोर्योनिरन्तरत्रा पिता दुहितुर्गर्भमाधात्॥१२॥
(९,१०.१३ ) पृछामि त्वा परमन्तं पृथिव्याः पृछामि वृष्णो अश्वस्य रेतः ।
(९,१०.१३ ) पृछामि विश्वस्य भुवनस्य नाभिं पृछामि वाचः परमं व्योम ॥१३॥
(९,१०.१४ ) इयं वेदिः परो अन्तः पृथिव्या अयं सोमो वृष्णो अश्वस्य रेतः ।
(९,१०.१४ ) अयं यज्ञो विश्वस्य भुवनस्य नाभिर्ब्रह्मायं वाचः परमं व्योम ॥१४॥
(९,१०.१५ ) न वि जानामि यदिवेदमस्मि निण्यः संनद्धो मनसा चरामि ।
(९,१०.१५ ) यदा मागन् प्रथमजा ऋतस्यादिद्वाचो अश्नुवे भागमस्याः ॥१५॥
(९,१०.१६ ) अपाङ्प्राङेति स्वधया गृभीतोऽमर्त्यो मर्त्येना सयोनिः ।
(९,१०.१६ ) ता शश्वन्ता विषूचीना वियन्ता न्यन्यं चिक्युर्न नि चिक्युरन्यम् ॥१६॥
(९,१०.१७ ) सप्तार्धगर्भा भुवनस्य रेतो विष्णोस्तिष्ठन्ति प्रदिशा विधर्मणि ।
(९,१०.१७ ) ते धीतिभिर्मनसा ते विपश्चितः परिभुवः परि भवन्ति विश्वतः ॥१७॥
(९,१०.१८ ) ऋचो अक्षरे परमे व्योमन् यस्मिन् देवा अधि विश्वे निषेदुः ।
(९,१०.१८ ) यस्तन् न वेद किमृचा करिष्यति य इत्तद्विदुस्ते अमी समासते ॥१८॥
(९,१०.१९ ) ऋचः पदं मात्रया कल्पयन्तोऽर्धर्चेन चकॢपुर्विश्वमेजत्।
(९,१०.१९ ) त्रिपाद्ब्रह्म पुरुरूपं वि तष्ठे तेन जीवन्ति प्रदिशश्चतस्रः ॥१९॥
(९,१०.२० ) सूयवसाद्भगवती हि भूया अधा वयं भगवन्तः स्याम ।
(९,१०.२० ) अद्धि तृणमघ्न्ये विश्वदानीं पिब शुद्धमुदकमाचरन्ती ॥२०॥ {२७}
(९,१०.२१ ) गौरिन् मिमाय सलिलानि तक्षती एकपदी द्विपदी सा चतुष्पदी ।
(९,१०.२१ ) अष्टापदी नवपदी बभूवुषी सहस्राक्षरा भुवनस्य पङ्क्तिस्तस्याः समुद्रा अधि वि क्षरन्ति ॥२१॥
(९,१०.२२ ) कृष्णं नियानं हरयः सुपर्णा अपो वसाना दिवमुत्पतन्ति ।
(९,१०.२२ ) तमाववृत्रन्त्सदनादृतस्यादिद्घृतेन पृथिवीं व्यूदुः ॥२२॥
(९,१०.२३ ) अपादेति प्रथमा पद्वतीनां कस्तद्वां मित्रावरुणा चिकेत ।
(९,१०.२३ ) गर्भो भारं भरत्या चिदस्या ऋतं पिपर्ति अनृतं नि पाति ॥२३॥
(९,१०.२४ ) विराड्वाग्विराट्पृथिवी विराडन्तरिक्षं विराट्प्रजापतिः ।
(९,१०.२४ ) विराण्मृत्युः साध्यानामधिराजो बभूव तस्य भूतं भव्यं वशे स मे भूतं भव्यं वशे कृणोतु ॥२४॥
(९,१०.२५ ) शकमयं धूममारादपश्यं विषूवता पर एनावरेण ।
(९,१०.२५ ) उक्षाणं पृश्निमपचन्त वीरास्तानि धर्माणि प्रथमान्यासन् ॥२५॥
(९,१०.२६ ) त्रयः केशिन ऋतुथा वि चक्षते संवत्सरे वपत एक एषाम् ।
(९,१०.२६ ) विश्वमन्यो अभिचष्टे शचीभिर्ध्राजिरेकस्य ददृशे न रूपम् ॥२६॥
(९,१०.२७ ) चत्वारि वाक्परिमिता पदानि तानि विदुर्ब्राह्मणा ये मनीषिणः ।
(९,१०.२७ ) गुहा त्रीणि निहिता नेङ्गयन्ति तुरीयं वाचो मनुष्या वदन्ति ॥२७॥
(९,१०.२८ ) इन्द्रं मित्रं वरुणमग्निमाहुरथो दिव्यः स सुपर्णो गरुत्मान् ।
(९,१०.२८ ) एकं सद्विप्रा बहुधा वदन्त्यग्निं यमं मातरिश्वानमाहुः ॥२८॥ {२८}
(१०,१.१ ) यां कल्पयन्ति वहतौ वधूमिव विश्वरूपां हस्तकृतां चिकित्सवः ।
(१०,१.१ ) सारादेत्वप नुदाम एनाम् ॥१॥
(१०,१.२ ) शीर्षण्वती नस्वती कर्णिणी कृत्याकृता संभृता विश्वरूपा ।
(१०,१.२ ) सारादेत्वप नुदाम एनाम् ॥२॥
(१०,१.३ ) शूद्रकृता राजकृता स्त्रीकृता ब्रह्मभिः कृता ।
(१०,१.३ ) जाया पत्या नुत्तेव कर्तारं बन्ध्वृछतु ॥३॥
(१०,१.४ ) अनयाहमोषध्या सर्वाः कृत्या अदूदुषम् ।
(१०,१.४ ) यां क्षेत्रे चक्रुर्यां गोषु यां वा ते पुरुषेषु ॥४॥
(१०,१.५ ) अघमस्त्वघकृते शपथः शपथीयते ।
(१०,१.५ ) प्रत्यक्प्रतिप्रहिण्मो यथा कृत्याकृतं हनत्॥५॥
(१०,१.६ ) प्रतीचीन आङ्गिरसोऽध्यक्षो नः पुरोहितः ।
(१०,१.६ ) प्रतीचीः कृत्या आकृत्यामून् कृत्याकृतो जहि ॥६॥
(१०,१.७ ) यस्त्वोवाच परेहीति प्रतिकूलमुदाय्यम् ।
(१०,१.७ ) तं कृत्येऽभिनिवर्तस्व मास्मान् इछो अनागसः ॥७॥
(१०,१.८ ) यस्ते परूंषि संदधौ रथस्येव र्भुर्धिया ।
(१०,१.८ ) तं गछ तत्र तेऽयनमज्ञातस्तेऽयं जनः ॥८॥
(१०,१.९ ) ये त्वा कृत्वालेभिरे विद्वला अभिचारिणः ।
(१०,१.९ ) शंभ्विदं कृत्यादूषणं प्रतिवर्त्म पुनःसरं तेन त्वा स्नपयामसि ॥९॥
(१०,१.१० ) यद्दुर्भगां प्रस्नपितां मृतवत्सामुपेयिम ।
(१०,१.१० ) अपैतु सर्वं मत्पापं द्रविणं मोप तिष्ठतु ॥१०॥ {१}
(१०,१.११ ) यत्ते पितृभ्यो ददतो यज्ञे वा नाम जगृहुः ।
(१०,१.११ ) संदेश्यात्सर्वस्मात्पापादिमा मुञ्चन्तु त्वौषधीः ॥११॥
(१०,१.१२ ) देवैनसात्पित्र्यान् नामग्राहात्संदेश्यादभिनिष्कृतात्।
(१०,१.१२ ) मुञ्चन्तु त्वा वीरुधो वीर्येण ब्रह्मणा ऋग्भिः पयसा ऋषीणाम् ॥१२॥
(१०,१.१३ ) यथा वातश्च्यावयति भूम्या रेणुमन्तरिक्षाच्चाभ्रम् ।
(१०,१.१३ ) एवा मत्सर्वं दुर्भूतं ब्रह्मनुत्तमपायति ॥१३॥
(१०,१.१४ ) अप क्राम नानदती विनद्धा गर्दभीव ।
(१०,१.१४ ) कर्तॄन् नक्षस्वेतो नुत्ता ब्रह्मणा वीर्यावता ॥१४॥
(१०,१.१५ ) अयं पन्थाः कृत्येति त्वा नयामोऽभिप्रहितां प्रति त्वा प्र हिण्मः ।
(१०,१.१५ ) तेनाभि याहि भञ्जत्यनस्वतीव वाहिनी विश्वरूपा कुरूतिनी ॥१५॥
(१०,१.१६ ) पराक्ते ज्योतिरपथं ते अर्वागन्यत्रास्मदयना कृणुष्व ।
(१०,१.१६ ) परेणेहि नवतिं नाव्या अति दुर्गाः स्रोत्या मा क्षणिष्ठाः परेहि ॥१६॥
(१०,१.१७ ) वात इव वृक्षान् नि मृणीहि पादय मा गामश्वं पुरुषमुच्छिष एषाम् ।
(१०,१.१७ ) कर्तॄन् निवृत्येतः कृत्येऽप्रजास्त्वाय बोधय ॥१७॥
(१०,१.१८ ) यां ते बर्हिषि यां श्मशाने क्षेत्रे कृत्यां वलगं वा निचख्नुः ।
(१०,१.१८ ) अग्नौ वा त्वा गार्हपत्येऽभिचेरुः पाकं सन्तं धीरतरा अनागसम् ॥१८॥
(१०,१.१९ ) उपाहृतमनुबुद्धं निखातं वैरं त्सार्यन्वविदाम कर्त्रम् ।
(१०,१.१९ ) तदेतु यत आभृतं तत्राश्व इव वि वर्ततां हन्तु कृत्याकृतः प्रजाम् ॥१९॥
(१०,१.२० ) स्वायसा असयः सन्ति नो गृहे विद्मा ते कृत्ये यतिधा परूंषि ।
(१०,१.२० ) उत्तिष्ठैव परेहीतोऽज्ञाते किमिहेछसि ॥२०॥ {२}
(१०,१.२१ ) ग्रीवास्ते कृत्ये पादौ चापि कर्त्स्यामि निर्द्रव ।
(१०,१.२१ ) इन्द्राग्नी अस्मान् रक्षतां यौ प्रजानां प्रजावती ॥२१॥
(१०,१.२२ ) सोमो राजाधिपा मृडिता च भूतस्य नः पतयो मृडयन्तु ॥२२॥
(१०,१.२३ ) भवाशर्वावस्यतां पापकृते कृत्याकृते ।
(१०,१.२३ ) दुष्कृते विद्युतं देवहेतिम् ॥२३॥
(१०,१.२४ ) यद्येयथ द्विपदी चतुष्पदी कृत्याकृता संभृता विश्वरूपा ।
(१०,१.२४ ) सेतोऽष्टापदी भूत्वा पुनः परेहि दुछुने ॥२४॥
(१०,१.२५ ) अभ्यक्ताक्ता स्वरंकृता सर्वं भरन्ती दुरितं परेहि ।
(१०,१.२५ ) जानीहि कृत्ये कर्तारं दुहितेव पितरं स्वम् ॥२५॥
(१०,१.२६ ) परेहि कृत्ये मा तिष्ठो विद्धस्येव पदं नय ।
(१०,१.२६ ) मृगः स मृगयुस्त्वं न त्वा निकर्तुमर्हति ॥२६॥
(१०,१.२७ ) उत हन्ति पूर्वासिनं प्रत्यादायापर इष्वा ।
(१०,१.२७ ) उत पूर्वस्य निघ्नतो नि हन्त्यपरः प्रति ॥२७॥
(१०,१.२८ ) एतद्धि शृणु मे वचोऽथेहि यत एयथ ।
(१०,१.२८ ) यस्त्वा चकार तं प्रति ॥२८॥
(१०,१.२९ ) अनागोहत्या वै भीमा कृत्ये मा नो गामश्वं पुरुषं वधीः ।
(१०,१.२९ ) यत्रयत्रासि निहिता ततस्त्वोत्थापयामसि पर्णाल्लघीयसी भव ॥२९॥
(१०,१.३० ) यदि स्थ तमसावृता जालेनभिहिता इव ।
(१०,१.३० ) सर्वाः संलुप्येतः कृत्याः पुनः कर्त्रे प्र हिण्मसि ॥३०॥
(१०,१.३१ ) कृत्याकृतो वलगिनोऽभिनिष्कारिणः प्रजाम् ।
(१०,१.३१ ) मृणीहि कृत्ये मोच्छिषोऽमून् कृत्याकृतो जहि ॥३१॥
(१०,१.३२ ) यथा सूर्यो मुच्यते तमसस्परि रात्रिं जहात्युषसश्च केतून् ।
(१०,१.३२ ) एवाहं सर्वं दुर्भूतं कर्त्रं कृत्याकृता कृतं हस्तीव रजो दुरितं जहामि ॥३२॥ {३}
(१०,२.१ ) केन पार्ष्णी आभृते पूरुषस्य केन मांसं संभृतं केन गुल्फौ ।
(१०,२.१ ) केनाङ्गुलीः पेशनीः केन खानि केनोच्छ्लङ्खौ मध्यतः कः प्रतिष्ठाम् ॥१॥
(१०,२.२ ) कस्मान् नु गुल्फावधरावकृण्वन्न् अष्ठीवन्तावुत्तरौ पुरुषस्य ।
(१०,२.२ ) जङ्घे निरृत्य न्यदधुः क्व स्विज्जानुनोः संधी क उ तच्चिकेत ॥२॥
(१०,२.३ ) चतुष्टयं युजते संहितान्तं जानुभ्यामूर्ध्वं शिथिरं कबन्धम् ।
(१०,२.३ ) श्रोणी यदूरू क उ तज्जजान याभ्यां कुसिन्धं सुदृढं बभूव ॥३॥
(१०,२.४ ) कति देवाः कतमे त आसन् य उरो ग्रीवाश्चिक्युः पुरुषस्य ।
(१०,२.४ ) कति स्तनौ व्यदधुः कः कफोदौ कति स्कन्धान् कति पृष्टीरचिन्वन् ॥४॥
(१०,२.५ ) को अस्य बाहू समभरद्वीर्यां करवादिति ।
(१०,२.५ ) अंसौ को अस्य तद्देवः कुसिन्धे अध्या दधौ ॥५॥
(१०,२.६ ) कः सप्त खानि वि ततर्द शीर्षणि कर्णाविमौ नासिके चक्षणी मुखम् ।
(१०,२.६ ) येषां पुरुत्रा विजयस्य मह्ननि चतुष्पादो द्विपदो यन्ति यामम् ॥६॥
(१०,२.७ ) हन्वोर्हि जिह्वामदधात्पुरूचीमधा महीमधि शिश्राय वाचम् ।
(१०,२.७ ) स आ वरीवर्ति भुवनेष्वन्तरपो वसानः क उ तच्चिकेत ॥७॥
(१०,२.८ ) मस्तिष्कमस्य यतमो ललातं ककाटिकां प्रथमो यः कपालम् ।
(१०,२.८ ) चित्वा चित्यं हन्वोः पूरुषस्य दिवं रुरोह कतमः स देवः ॥८॥
(१०,२.९ ) प्रियाप्रियाणि बहुला स्वप्नं संबाधतन्द्यः ।
(१०,२.९ ) आनन्दान् उग्रो नन्दांश्च कस्माद्वहति पूरुषः ॥९॥
(१०,२.१० ) आर्तिरवर्तिर्निरृतिः कुतो नु पुरुषेऽमतिः ।
(१०,२.१० ) राद्धिः समृद्धिरव्यृद्धिर्मतिरुदितयः कुतः ॥१०॥ {४}
(१०,२.११ ) को अस्मिन्न् आपो व्यदधात्विषूवृतः पुरूवृतः सिन्धुसृत्याय जाताः ।
(१०,२.११ ) तीव्रा अरुणा लोहिनीस्ताम्रधूम्रा ऊर्ध्वा अवाचीः पुरुषे तिरश्चीः ॥११॥
(१०,२.१२ ) को अस्मिन् रूपमदधात्को मह्मानं च नाम च ।
(१०,२.१२ ) गातुं को अस्मिन् कः केतुं कश्चरित्रानि पुरुषे ॥१२॥
(१०,२.१३ ) को अस्मिन् प्राणमवयत्को अपानं व्यानमु ।
(१०,२.१३ ) समानमस्मिन् को देवोऽधि शिश्राय पुरुषे ॥१३॥
(१०,२.१४ ) को अस्मिन् यज्ञमदधादेको देवोऽधि पुरुषे ।
(१०,२.१४ ) को अस्मिन्त्सत्यं कोऽनृतं कुतो मृत्युः कुतोऽमृतम् ॥१४॥
(१०,२.१५ ) को अस्मै वासः पर्यदधात्को अस्यायुरकल्पयत्।
(१०,२.१५ ) बलं को अस्मै प्रायछत्को अस्याकल्पयज्जवम् ॥१५॥
(१०,२.१६ ) केनापो अन्वतनुत केनाहरकरोद्रुचे ।
(१०,२.१६ ) उषसं केनान्वैन्द्ध केन सायंभवं ददे ॥१६॥
(१०,२.१७ ) को अस्मिन् रेतो न्यदधात्तन्तुरा तायतामिति ।
(१०,२.१७ ) मेधां को अस्मिन्न् अध्यौहत्को बाणं को नृतो दधौ ॥१७॥
(१०,२.१८ ) केनेमां भूमिमौर्णोत्केन पर्यभवद्दिवम् ।
(१०,२.१८ ) केनाभि मह्ना पर्वतान् केन कर्माणि पुरुषः ॥१८॥
(१०,२.१९ ) केन पर्जन्यमन्वेति केन सोमं विचक्षणम् ।
(१०,२.१९ ) केन यज्ञं च श्रद्धां च केनास्मिन् निहितं मनः ॥१९॥
(१०,२.२० ) केन श्रोत्रियमाप्नोति केनेमं परमेष्ठिनम् ।
(१०,२.२० ) केनेममग्निं पूरुषः केन संवत्सरं ममे ॥२०॥ {५}
(१०,२.२१ ) ब्रह्म श्रोत्रियमाप्नोति ब्रह्मेमं परमेष्ठिनम् ।
(१०,२.२१ ) ब्रह्मेममग्निं पूरुषो ब्रह्म संवत्सरं ममे ॥२१॥
(१०,२.२२ ) केन देवामनु क्षियति केन दैवजनीर्विशः ।
(१०,२.२२ ) केनेदमन्यन् नक्षत्रं केन सत्क्षत्रमुच्यते ॥२२॥
(१०,२.२३ ) ब्रह्म देवामनु क्षियति ब्रह्म दैवजनीर्विशः ।
(१०,२.२३ ) ब्रह्मेदमन्यन् नक्षत्रं ब्रह्म सत्क्षत्रमुच्यते ॥२३॥
(१०,२.२४ ) केनेयं भूमिर्विहिता केन द्यौरुत्तरा हिता ।
(१०,२.२४ ) केनेदमूर्ध्वं तिर्यक्चान्तरिक्षं व्यचो हितम् ॥२४॥
(१०,२.२५ ) ब्रह्मणा भूमिर्विहिता ब्रह्म द्यौरुत्तरा हिता ।
(१०,२.२५ ) ब्रह्मेदमूर्ध्वं तिर्यक्चान्तरिक्षं व्यचो हितम् ॥२५॥
(१०,२.२६ ) मूर्धानमस्य संसीव्याथर्वा हृदयं च यत्।
(१०,२.२६ ) मस्तिष्कादूर्ध्वः प्रैरयत्पवमानोऽधि शीर्षतः ॥२६॥
(१०,२.२७ ) तद्वा अथर्वणः शिरो देवकोशः समुब्जितः ।
(१०,२.२७ ) तत्प्राणो अभि रक्षति शिरो अन्नमथो मनः ॥२७॥
(१०,२.२८ ) ऊर्ध्वो नु सृष्टा३ तिर्यङ्नु सृष्टा३ सर्वा दिशः पुरुष आ बभूवा३ ।
(१०,२.२८ ) पुरं यो ब्रह्मणो वेद यस्याः पुरुष उच्यते ॥२८॥
(१०,२.२९ ) यो वै तां ब्रह्मणो वेदामृतेनावृतां पुरम् ।
(१०,२.२९ ) तस्मै ब्रह्म च ब्राह्माश्च चक्षुः प्राणं प्रजां ददुः ॥२९॥
(१०,२.३० ) न वै तं चक्षुर्जहाति न प्राणो जरसः पुरा ।
(१०,२.३० ) पुरं यो ब्रह्मणो वेद यस्याः पुरुष उच्यते ॥३०॥
(१०,२.३१ ) अष्टाचक्रा नवद्वारा देवानां पूरयोध्या ।
(१०,२.३१ ) तस्यां हिरण्ययः कोशः स्वर्गो ज्योतिषावृतः ॥३१॥
(१०,२.३२ ) तस्मिन् हिरण्यये कोशे त्र्यरे त्रिप्रतिष्ठिते ।
(१०,२.३२ ) तस्मिन् यद्यक्षमात्मन्वत्तद्वै ब्रह्मविदो विदुः ॥३२॥
(१०,२.३३ ) प्रभ्राजमानां हरिणीं यशसा संपरीवृताम् ।
(१०,२.३३ ) पुरं हिरण्ययीं ब्रह्मा विवेशापराजिताम् ॥३३॥ {६}
(१०,३.१ ) अयं मे वरणो मणिः सपत्नक्षयणो वृषा ।
(१०,३.१ ) तेना रभस्व त्वं शत्रून् प्र मृणीहि दुरस्यतः ॥१॥
(१०,३.२ ) प्रैणान् छृणीहि प्र मृणा रभस्व मणिस्ते अस्तु पुरएता पुरस्तात्।
(१०,३.२ ) अवारयन्त वरणेन देवा अभ्याचारमसुराणां श्वःश्वः ॥२॥
(१०,३.३ ) अयं मणिर्वरणो विश्वभेषजः सहस्राक्षो हरितो हिरण्ययः ।
(१०,३.३ ) स ते शत्रून् अधरान् पादयाति पूर्वस्तान् दभ्नुहि ये त्वा द्विषन्ति ॥३॥
(१०,३.४ ) अयं ते कृत्यां विततां पौरुषेयादयं भयात्।
(१०,३.४ ) अयं त्वा सर्वस्मात्पापाद्वरणो वारयिष्यते ॥४॥
(१०,३.५ ) वरणो वारयाता अयं देवो वनस्पतिः ।
(१०,३.५ ) यक्ष्मो यो अस्मिन्न् आविष्टस्तमु देवा अवीवरन् ॥५॥
(१०,३.६ ) स्वप्नं सुप्त्वा यदि पश्यासि पापं मृगः सृतिं यति धावादजुष्टाम् ।
(१०,३.६ ) परिक्षवाच्छकुनेः पापवादादयं मणिर्वरणो वारयिष्यते ॥६॥
(१०,३.७ ) अरात्यास्त्वा निरृत्या अभिचारादथो भयात्।
(१०,३.७ ) मृत्योरोजीयसो वधाद्वरणो वारयिष्यते ॥७॥
(१०,३.८ ) यन् मे माता यन् मे पिता भ्रातरो यच्च मे स्वा यदेनश्चकृमा वयम् ।
(१०,३.८ ) ततो नो वारयिष्यतेऽयं देवो वनस्पतिः ॥८॥
(१०,३.९ ) वरणेन प्रव्यथिता भ्रातृव्या मे सबन्धवः ।
(१०,३.९ ) असूर्तं रजो अप्यगुस्ते यन्त्वधमं तमः ॥९॥
(१०,३.१० ) अरिष्टोऽहमरिष्टगुरायुष्मान्त्सर्वपूरुषः ।
(१०,३.१० ) तं मायं वरणो मणिः परि पातु दिशोदिशः ॥१०॥ {७}
(१०,३.११ ) अयं मे वरण उरसि राजा देवो वनस्पतिः ।
(१०,३.११ ) स मे शत्रून् वि बाधतामिन्द्रो दस्यून् इवासुरान् ॥११॥
(१०,३.१२ ) इमं बिभर्मि वरणमायुष्मान् छतशारदः ।
(१०,३.१२ ) स मे राष्ट्रं च क्षत्रं च पशून् ओजश्च मे दधत्॥१२॥
(१०,३.१३ ) यथा वातो वनस्पतीन् वृक्षान् भनक्त्योजसा ।
(१०,३.१३ ) एवा सपत्नान् मे भङ्ग्धि पूर्वान् जातामुतापरान् वरणस्त्वाभि रक्षतु ॥१३॥
(१०,३.१४ ) यथा वातश्चाग्निश्च वृक्षान् प्सातो वनस्पतीन् ।
(१०,३.१४ ) एवा सपत्नान् मे प्साहि पूर्वान् जातामुतापरान् वरणस्त्वाभि रक्षतु ॥१४॥
(१०,३.१५ ) यथा वातेन प्रक्षीणा वृक्षाः शेरे न्यर्पिताः ।
(१०,३.१५ ) एवा सपत्नांस्त्वं मम प्र क्षिणीहि न्यर्पय ।
(१०,३.१५ ) पूर्वान् जातामुतापरान् वरणस्त्वाभि रक्षतु ॥१५॥
(१०,३.१६ ) तांस्त्वं प्र छिन्द्धि वरण पुरा दिष्टात्पुरायुषः ।
(१०,३.१६ ) य एनं पशुषु दिप्सन्ति ये चास्य राष्ट्रदिप्सवः ॥१६॥
(१०,३.१७ ) यथा सूर्यो अतिभाति यथास्मिन् तेज आहितम् ।
(१०,३.१७ ) एवा मे वरणो मणिः कीर्तिं भूतिं नि यछतु ।
(१०,३.१७ ) तेजसा मा समुक्षतु यशसा समनक्तु मा ॥१७॥
(१०,३.१८ ) यथा यशश्चन्द्रमस्यादित्ये च नृचक्षसि ।
(१०,३.१८ ) एवा मे वरणो मणिः कीर्तिं भूतिं नि यछतु ।
(१०,३.१८ ) तेजसा मा समुक्षतु यशसा समनक्तु मा ॥१८॥
(१०,३.१९ ) यथा यशः पृथिव्यां यथास्मिन् जातवेदसि ।
(१०,३.१९ ) एवा मे वरणो मणिः कीर्तिं भूतिं नि यछतु ।
(१०,३.१९ ) तेजसा मा समुक्षतु यशसा समनक्तु मा ॥१९॥
(१०,३.२० ) यथा यशः कन्यायां यथास्मिन्त्संभृते रथे ।
(१०,३.२० ) एवा मे वरणो मणिः कीर्तिं भूतिं नि यछतु ।
(१०,३.२० ) तेजसा मा समुक्षतु यशसा समनक्तु मा ॥२०॥ {८}
(१०,३.२१ ) यथा यशः सोमपीथे मधुपर्के यथा यशः ।
(१०,३.२१ ) एवा मे वरणो मणिः कीर्तिं भूतिं नि यछतु ।
(१०,३.२१ ) तेजसा मा समुक्षतु यशसा समनक्तु मा ॥२१॥
(१०,३.२२ ) यथा यशोऽग्निहोत्रे वषट्कारे यथा यशः ।
(१०,३.२२ ) एवा मे वरणो मणिः कीर्तिं भूतिं नि यछतु ।
(१०,३.२२ ) तेजसा मा समुक्षतु यशसा समनक्तु मा ॥२२॥
(१०,३.२३ ) यथा यशो यजमाने यथास्मिन् यज्ञ आहितम् ।
(१०,३.२३ ) एवा मे वरणो मणिः कीर्तिं भूतिं नि यछतु ।
(१०,३.२३ ) तेजसा मा समुक्षतु यशसा समनक्तु मा ॥२३॥
(१०,३.२४ ) यथा यशः प्रजापतौ यथास्मिन् परमेष्ठिनि ।
(१०,३.२४ ) एवा मे वरणो मणिः कीर्तिं भूतिं नि यछतु ।
(१०,३.२४ ) तेजसा मा समुक्षतु यशसा समनक्तु मा ॥२४॥
(१०,३.२५ ) यथा देवेष्वमृतं यथैषु सत्यमाहितम् ।
(१०,३.२५ ) एवा मे वरणो मणिः कीर्तिं भूतिं नि यछतु ।
(१०,३.२५ ) तेजसा मा समुक्षतु यशसा समनक्तु मा ॥२५॥ {९}
(१०,४.१ ) इन्द्रस्य प्रथमो रथो देवानामपरो रथो वरुणस्य तृतीय इत्।
(१०,४.१ ) अहीनामपमा रथ स्थानुमारदथार्षत्॥१॥
(१०,४.२ ) दर्भः शोचिस्तरूणकमश्वस्य वारः परुषस्य वारः ।
(१०,४.२ ) रथस्य बन्धुरम् ॥२॥
(१०,४.३ ) अव श्वेत पदा जहि पूर्वेण चापरेण च ।
(१०,४.३ ) उदप्लुतमिव दार्वहीनामरसं विषं वारुग्रम् ॥३॥
(१०,४.४ ) अरंघुषो निमज्योन्मज पुनरब्रवीत्।
(१०,४.४ ) उदप्लुतमिव दार्वहीनामरसं विषं वारुग्रम् ॥४॥
(१०,४.५ ) पैद्वो हन्ति कसर्णीलं पैद्वः श्वित्रमुतासितम् ।
(१०,४.५ ) पैद्वो रथर्व्याः शिरः सं बिभेद पृदाक्वाः ॥५॥
(१०,४.६ ) पैद्व प्रेहि प्रथमोऽनु त्वा वयमेमसि ।
(१०,४.६ ) अहीन् व्यस्यतात्पथो येन स्मा वयमेमसि ॥६॥
(१०,४.७ ) इदं पैद्वो अजायतेदमस्य परायणम् ।
(१०,४.७ ) इमान्यर्वतः पदाहिघ्न्यो वाजिनीवतः ॥७॥
(१०,४.८ ) संयतं न वि ष्परद्व्यात्तं न सं यमत्।
(१०,४.८ ) अस्मिन् क्षेत्रे द्वावही स्त्री च पुमांश्च तावुभावरसा ॥८॥
(१०,४.९ ) अरसास इहाहयो ये अन्ति ये च दूरके ।
(१०,४.९ ) घनेन हन्मि वृश्चिकमहिं दण्डेनागतम् ॥९॥
(१०,४.१० ) अघाश्वस्येदं भेषजमुभयो स्वजस्य च ।
(१०,४.१० ) इन्द्रो मेऽहिमघायन्तमहिं पैद्वो अरन्धयत्॥१०॥ {१०}
(१०,४.११ ) पैद्वस्य मन्महे वयं स्थिरस्य स्थिरधाम्नः ।
(१०,४.११ ) इमे पश्चा पृदाकवः प्रदीध्यत आसते ॥११॥
(१०,४.१२ ) नष्टासवो नष्टविषा हता इन्द्रेण वज्रिणा ।
(१०,४.१२ ) जघानेन्द्रो जघ्निमा वयम् ॥१२॥
(१०,४.१३ ) हतास्तिरश्चिराजयो निपिष्टासः पृदाकवः ।
(१०,४.१३ ) दर्विं करिक्रतं श्वित्रं दर्भेष्वसितं जहि ॥१३॥
(१०,४.१४ ) कैरातिका कुमारिका सका खनति भेषजम् ।
(१०,४.१४ ) हिरण्ययीभिरभ्रिभिर्गिरीनामुप सानुषु ॥१४॥
(१०,४.१५ ) आयमगन् युवा भिषक्पृश्निहापराजितः ।
(१०,४.१५ ) स वै स्वजस्य जम्भन उभयोर्वृश्चिकस्य च ॥१५॥
(१०,४.१६ ) इन्द्रो मेऽहिमरन्धयन् मित्रश्च वरुणश्च ।
(१०,४.१६ ) वातापर्जन्योभा ॥१६॥
(१०,४.१७ ) इन्द्रो मेऽहिमरन्धयत्पृदाकुं च पृदाक्वम् ।
(१०,४.१७ ) स्वजं तिरश्चिराजिं कसर्णीलं दशोनसिम् ॥१७॥
(१०,४.१८ ) इन्द्रो जघान प्रथमं जनितारमहे तव ।
(१०,४.१८ ) तेषामु तृह्यमाणानां कः स्वित्तेषामसद्रसः ॥१८॥
(१०,४.१९ ) सं हि शीर्षाण्यग्रभं पौञ्जिष्ठ इव कर्वरम् ।
(१०,४.१९ ) सिन्धोर्मध्यं परेत्य व्यनिजमहेर्विषम् ॥१९॥
(१०,४.२० ) अहीनां सर्वेषां विषं परा वहन्तु सिन्धवः ।
(१०,४.२० ) हतास्तिरश्चिराजयो निपिष्टासः पृदाकवः ॥२०॥ {११}
(१०,४.२१ ) ओषधीनामहं वृण उर्वरीरिव साधुया ।
(१०,४.२१ ) नयाम्यर्वतीरिवाहे निरैतु विषम् ॥२१॥
(१०,४.२२ ) यदग्नौ सूर्ये विषं पृथिव्यामोषधीषु यत्।
(१०,४.२२ ) कान्दाविषं कनक्नकं निरैत्वैतु ते विषम् ॥२२॥
(१०,४.२३ ) ये अग्निजा ओषधिजा अहीनां ये अप्सुजा विद्युत आबभूवुः ।
(१०,४.२३ ) येषां जातानि बहुधा महान्ति तेभ्यः सर्पेभ्यो नमसा विधेम ॥२३॥
(१०,४.२४ ) तौदी नामासि कन्या घृताची नाम वा असि ।
(१०,४.२४ ) अधस्पदेन ते पदमा ददे विषदूषणम् ॥२४॥
(१०,४.२५ ) अङ्गादङ्गात्प्र च्यावय हृदयं परि वर्जय ।
(१०,४.२५ ) अधा विषस्य यत्तेजोऽवाचीनं तदेतु ते ॥२५॥
(१०,४.२६ ) आरे अभूद्विषमरौद्विषे विषमप्रागपि ।
(१०,४.२६ ) अग्निर्विषमहेर्निरधात्सोमो निरणयीत्।
(१०,४.२६ ) दंष्टारमन्वगाद्विषमहिरमृत ॥२६॥ {१२}
(१०,५.१ ) इन्द्रस्यौज स्थेन्द्रस्य सह स्थेन्द्रस्य बलं स्थेन्द्रस्य वीर्यं स्थेन्द्रस्य नृम्णं स्थ ।
(१०,५.१ ) जिष्णवे योगाय ब्रह्मयोगैर्वो युनज्मि ॥१॥
(१०,५.२ ) इन्द्रस्यौज स्थेन्द्रस्य सह स्थेन्द्रस्य बलं स्थेन्द्रस्य वीर्यं स्थेन्द्रस्य नृम्णं स्थ ।
(१०,५.२ ) जिष्णवे योगाय क्षत्रयोगैर्वो युनज्मि ॥२॥
(१०,५.३ ) इन्द्रस्यौज स्थेन्द्रस्य सह स्थेन्द्रस्य बलं स्थेन्द्रस्य वीर्यं स्थेन्द्रस्य नृम्णं स्थ ।
(१०,५.३ ) जिष्णवे योगायेन्द्रयोगैर्वो युनज्मि ॥३॥
(१०,५.४ ) इन्द्रस्यौज स्थेन्द्रस्य सह स्थेन्द्रस्य बलं स्थेन्द्रस्य वीर्यं स्थेन्द्रस्य नृम्णं स्थ ।
(१०,५.४ ) जिष्णवे योगाय सोमयोगैर्वो युनज्मि ॥४॥
(१०,५.५ ) इन्द्रस्यौज स्थेन्द्रस्य सह स्थेन्द्रस्य बलं स्थेन्द्रस्य वीर्यं स्थेन्द्रस्य नृम्णं स्थ ।
(१०,५.५ ) जिष्णवे योगायाप्सुयोगैर्वो युनज्मि ॥५॥
(१०,५.६ ) इन्द्रस्यौज स्थेन्द्रस्य सह स्थेन्द्रस्य बलं स्थेन्द्रस्य वीर्यं स्थेन्द्रस्य नृम्णं स्थ ।
(१०,५.६ ) जिष्णवे योगाय विश्वानि मा भूतान्युप तिष्ठन्तु युक्ता म आप स्थ ॥६॥
(१०,५.७ ) अग्नेर्भाग स्थ अपां शुक्रमापो देवीर्वर्चो अस्मासु धत्त ।
(१०,५.७ ) प्रजापतेर्वो धाम्नास्मै लोकाय सादये ॥७॥
(१०,५.८ ) इन्द्रस्य भाग स्थ अपां शुक्रमापो देवीर्वर्चो अस्मासु धत्त ।
(१०,५.८ ) प्रजापतेर्वो धाम्नास्मै लोकाय सादये ॥८॥
(१०,५.९ ) सोमस्य भाग स्थ अपां शुक्रमापो देवीर्वर्चो अस्मासु धत्त ।
(१०,५.९ ) प्रजापतेर्वो धाम्नास्मै लोकाय सादये ॥९॥
(१०,५.१० ) वरुणस्य भाग स्थ अपां शुक्रमापो देवीर्वर्चो अस्मासु धत्त ।
(१०,५.१० ) प्रजापतेर्वो धाम्नास्मै लोकाय सादये ॥१०॥ {१३}
(१०,५.११ ) मित्रावरुणयोर्भाग स्थ अपां शुक्रमापो देवीर्वर्चो अस्मासु धत्त ।
(१०,५.११ ) प्रजापतेर्वो धाम्नास्मै लोकाय सादये ॥११॥
(१०,५.१२ ) यमस्य भाग स्थ अपां शुक्रमापो देवीर्वर्चो अस्मासु धत्त ।
(१०,५.१२ ) प्रजापतेर्वो धाम्नास्मै लोकाय सादये ॥१२॥
(१०,५.१३ ) पितॄणां भाग स्थ अपां शुक्रमापो देवीर्वर्चो अस्मासु धत्त ।
(१०,५.१३ ) प्रजापतेर्वो धाम्नास्मै लोकाय सादये ॥१३॥
(१०,५.१४ ) देवस्य सवितुर्भाग स्थ अपां शुक्रमापो देवीर्वर्चो अस्मासु धत्त ।
(१०,५.१४ ) प्रजापतेर्वो धाम्नास्मै लोकाय सादये ॥१४॥
(१०,५.१५ ) यो व आपोऽपां भागोऽप्स्वन्तर्यजुष्यो देवयजनः ।
(१०,५.१५ ) इदं तमति सृजामि तं माभ्यवनिक्षि ।
(१०,५.१५ ) तेन तमभ्यतिसृजामो योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ।
(१०,५.१५ ) तं वधेयं तं स्तृषीयानेन ब्रह्मणानेन कर्मणानया मेन्या ॥ १५ ॥
(१०,५.१६ ) यो व आपोऽपामूर्मिरप्स्वन्तर्यजुष्यो देवयजनः ।
(१०,५.१६ ) इदं तमति सृजामि तं माभ्यवनिक्षि ।
(१०,५.१६ ) तेन तमभ्यतिसृजामो योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ।
(१०,५.१६ ) तं वधेयं तं स्तृषीयानेन ब्रह्मणानेन कर्मणानया मेन्या ॥ १६ ॥
(१०,५.१७ ) यो व आपोऽपां वत्सोऽप्स्वन्तर्यजुष्यो देवयजनः ।
(१०,५.१७ ) इदं तमति सृजामि तं माभ्यवनिक्षि ।
(१०,५.१७ ) तेन तमभ्यतिसृजामो योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ।
(१०,५.१७ ) तं वधेयं तं स्तृषीयानेन ब्रह्मणानेन कर्मणानया मेन्या ॥ १७ ॥
(१०,५.१८ ) यो व आपोऽपां वृषभोऽप्स्वन्तर्यजुष्यो देवयजनः ॥
(१०,५.१८ ) इदं तमति सृजामि तं माभ्यवनिक्षि ।
(१०,५.१८ ) तेन तमभ्यतिसृजामो योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ॥
(१०,५.१८ ) तं वधेयं तं स्तृषीयानेन ब्रह्मणानेन कर्मणानया मेन्या ॥ १८ ॥
(१०,५.१९ ) यो व आपोऽपां हिरण्यगर्भोऽप्स्वन्तर्यजुष्यो देवयजनः ।
(१०,५.१९ ) इदं तमति सृजामि तं माभ्यवनिक्षि ।
(१०,५.१९ ) तेन तमभ्यतिसृजामो योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ।
(१०,५.१९ ) तं वधेयं तं स्तृषीयानेन ब्रह्मणानेन कर्मणानया मेन्या ॥ १९ ॥
(१०,५.२० ) यो व आपोऽपामश्मा पृश्निर्दिव्योऽप्स्वन्तर्यजुष्यो देवयजनः ।
(१०,५.२० ) इदं तमति सृजामि तं माभ्यवनिक्षि ।
(१०,५.२० ) तेन तमभ्यतिसृजामो योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ।
(१०,५.२० ) तं वधेयं तं स्तृषीयानेन ब्रह्मणानेन कर्मणानया मेन्या ॥ २० ॥
(१०,५.२१ ) यो व आपोऽपामग्नयोऽप्स्वन्तर्यजुष्यो देवयजनः ।
(१०,५.२१ ) इदं तमति सृजामि तं माभ्यवनिक्षि ।
(१०,५.२१ ) तेन तमभ्यतिसृजामो योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ।
(१०,५.२१ ) तं वधेयं तं स्तृषीयानेन ब्रह्मणानेन कर्मणानया मेन्या ॥ २१ ॥
(१०,५.२२ ) यदर्वाचीनं त्रैहायणादनृतं किं चोदिम ।
(१०,५.२२ ) आपो मा तस्मात्सर्वस्माद्दुरितात्पान्त्वंहसः ॥२२॥
(१०,५.२३ ) समुद्रं वः प्र हिणोमि स्वां योनिमपीतन ।
(१०,५.२३ ) अरिष्टाः सर्वहायसो मा च नः किं चनाममत्॥२३॥
(१०,५.२४ ) अरिप्रा आपो अप रिप्रमस्मत्।
(१०,५.२४ ) प्रास्मदेनो दुरितं सुप्रतीकाः प्र दुष्वप्न्यं प्र मलं वहन्तु ॥२४॥
(१०,५.२५ ) विष्णोः क्रमोऽसि सपत्नहा पृथिवीसंशितोऽग्नितेजाः ।
(१०,५.२५ ) पृथिवीमनु वि क्रमेऽहं पृथिव्यास्तं निर्भजामो योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ।
(१०,५.२५ ) स मा जीवीत्तं प्रानो जहातु ॥२५॥
(१०,५.२६ ) विष्णोः क्रमोऽसि सपत्नहान्तरिक्षसंशितो वायुतेजाः ।
(१०,५.२६ ) अन्तरिक्षमनु वि क्रमेऽहमन्तरिक्षात्तं निर्भजामो योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ।
(१०,५.२६ ) स मा जीवीत्तं प्रानो जहातु ॥२६॥
(१०,५.२७ ) विष्णोः क्रमोऽसि सपत्नहा द्यौसंशितः सूर्यतेजाः ।
(१०,५.२७ ) दिवमनु वि क्रमेऽहं दिवस्तं निर्भजामो योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ।
(१०,५.२७ ) स मा जिवीत्तं प्रानो जहातु ॥२७॥
(१०,५.२८ ) विष्णोः क्रमोऽसि सपत्नहा दिक्संशितो मनस्तेजाः ।
(१०,५.२८ ) दिशो अनु वि क्रमेऽहं दिग्भ्यस्तं निर्भजामो योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ।
(१०,५.२८ ) स मा जीवीत्तं प्रानो जहातु ॥२८॥
(१०,५.२९ ) विष्णोः क्रमोऽसि सपत्नहाशासंशितो वाततेजाः ।
(१०,५.२९ ) आशा अनु वि क्रमेऽहमाशाभ्यस्तं निर्भजामो योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ।
(१०,५.२९ ) स मा जीवीत्तं प्रानो जहातु ॥२९॥
(१०,५.३० ) विष्णोः क्रमोऽसि सपत्नहा ऋक्संशितो सामतेजाः ।
(१०,५.३० ) ऋचोऽनु वि क्रमेऽहमृग्भ्यस्तं निर्भजामो योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ।
(१०,५.३० ) स मा जीवीत्तं प्रानो जहातु ॥३०॥ {१५}
(१०,५.३१ ) विष्णोः क्रमोऽसि सपत्नहा यज्ञसंशितो ब्रह्मतेजाः ।
(१०,५.३१ ) यज्ञमनु वि क्रमेऽहं यज्ञात्तं निर्भजामो योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ।
(१०,५.३१ ) स मा जीवीत्तं प्रानो जहातु ॥३१॥
(१०,५.३२ ) विष्णोः क्रमोऽसि सपत्नहौषधीसंशितो सोमतेजाः ।
(१०,५.३२ ) ओषधीरनु वि क्रमेऽहमोषधीभ्यस्तं निर्भजामो योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ।
(१०,५.३२ ) स मा जीवीत्तं प्रानो जहातु ॥३२॥
(१०,५.३३ ) विष्णोः क्रमोऽसि सपत्नहाप्सुसंशितो वरुणतेजाः ।
(१०,५.३३ ) अपोऽनु वि क्रमेऽहमद्भ्यस्तं निर्भजामो योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ।
(१०,५.३३ ) स मा जीवीत्तं प्रानो जहातु ॥३३॥
(१०,५.३४ ) विष्णोः क्रमोऽसि सपत्नहा कृषिसंशितोऽन्नतेजाः ।
(१०,५.३४ ) कृषिमनु वि क्रमेऽहं कृष्यास्तं निर्भजामो योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ।
(१०,५.३४ ) स मा जीवीत्तं प्रानो जहातु ॥३४॥
(१०,५.३५ ) विस्णोः क्रमोऽसि सपत्नहा प्राणसंशितः पुरुषतेजाः ।
(१०,५.३५ ) प्राणमनु वि क्रमेऽहं प्राणात्तं निर्भजामो योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ।
(१०,५.३५ ) स मा जीवीत्तं प्रानो जहातु ॥३५॥
(१०,५.३६ ) जितमस्माकमुद्भिन्नमस्माकमभ्यष्ठां विश्वाः पृतना अरातीः ।
(१०,५.३६ ) इदमहमामुष्यायणस्यामुष्याः पुत्रस्य वर्चस्तेजः प्राणमायुर्नि वेष्टयामीदमेनमधराञ्चं पादयामि ॥३६॥
(१०,५.३७ ) सूर्यस्यावृतमन्वावर्ते दक्षिणामन्वावृतम् ।
(१०,५.३७ ) सा मे द्रविणं यछतु सा मे ब्राह्मणवर्चसम् ॥३७॥
(१०,५.३८ ) दिशो ज्योतिष्मतीरभ्यावर्ते ।
(१०,५.३८ ) ता मे द्रविणं यछन्तु ता मे ब्राह्मणवर्चसम् ॥३८॥
(१०,५.३९ ) सप्तऋषीन् अभ्यावर्ते ।
(१०,५.३९ ) ते मे द्रविणं यछन्तु ते मे ब्राह्मणवर्चसम् ॥३९॥
(१०,५.४० ) ब्रह्माभ्यावर्ते ।
(१०,५.४० ) तन् मे द्रविणं यछन्तु तन् मे ब्राह्मणवर्चसम् ॥४०॥ {१६}
(१०,५.४१ ) ब्राह्मणामभ्यावर्ते ।
(१०,५.४१ ) ते मे द्रविणं यछन्तु ते मे ब्राह्मणवर्चसम् ॥४१॥
(१०,५.४२ ) यं वयं मृगयामहे तं वधै स्तृणवामहै ।
(१०,५.४२ ) व्यात्ते परमेष्ठिनो ब्रह्मणापीपदाम तम् ॥४२॥
(१०,५.४३ ) वैश्वानरस्य दंष्ट्राभ्यां हेतिस्तं समधादभि ।
(१०,५.४३ ) इयं तं प्सात्वाहुतिः समिद्देवी सहीयसी ॥४३॥
(१०,५.४४ ) राज्ञो वरुणस्य बन्धोऽसि ।
(१०,५.४४ ) सोऽमुमामुष्यायणममुष्याः पुत्रमन्ने प्राणे बधान ॥४४॥
(१०,५.४५ ) यत्ते अन्नं भुवस्पत आक्षियति पृथिवीमनु ।
(१०,५.४५ ) तस्य नस्त्वं भुवस्पते संप्रयछ प्रजापते ॥४५॥
(१०,५.४६ ) अपो दिव्या अचायिषं रसेन समपृक्ष्महि ।
(१०,५.४६ ) पयस्वान् अग्न आगमं तं मा सं सृज वर्चसा ॥४६॥
(१०,५.४७ ) सं माग्ने वर्चसा सृज सं प्रजया समायुषा ।
(१०,५.४७ ) विद्युर्मे अस्य देवा इन्द्रो विद्यात्सह ऋषिभिः ॥४७॥
(१०,५.४८ ) यदग्ने अद्य मिथुना शपतो यद्वाचस्तृष्टं जनयन्त रेभाः ।
(१०,५.४८ ) मन्योर्मनसः शरव्या जायते या तया विध्य हृदये यातुधानान् ॥४८॥
(१०,५.४९ ) परा शृणीहि तपसा यातुधानान् पराग्ने रक्षो हरसा शृणीहि ।
(१०,५.४९ ) परार्चिषा मूरदेवां छृणीहि परासुतृपः शोशुचतः शृणीहि ॥४९॥
(१०,५.५० ) अपामस्मै वज्रं प्र हरामि चतुर्भृष्टिं शीर्षभिद्याय विद्वान् ।
(१०,५.५० ) सो अस्याङ्गानि प्र शृणातु सर्वा तन् मे देवा अनु जानन्तु विश्वे ॥५०॥ {१७}
(१०,६.१ ) अरातीयोर्भ्रातृव्यस्य दुर्हार्दो द्विषतः शिरः ।
(१०,६.१ ) अपि वृश्चाम्योजसा ॥१॥
(१०,६.२ ) वर्म मह्यमयं मणिः फालाज्जातः करिष्यति ।
(१०,६.२ ) पूर्णो मन्थेन मागमद्रसेन सह वर्चसा ॥२॥
(१०,६.३ ) यत्त्वा शिक्वः परावधीत्तक्षा हस्तेन वास्या ।
(१०,६.३ ) आपस्त्वा तस्मज्जीवलाः पुनन्तु शुचयः शुचिम् ॥३॥
(१०,६.४ ) हिरण्यस्रगयं मणिः श्रद्धां यज्ञं महो दधत्।
(१०,६.४ ) गृहे वसतु नोऽतिथिः ॥४॥
(१०,६.५ ) तस्मै घृतं सुरं मध्वन्नमन्नं क्षदामहे ।
(१०,६.५ ) स नः पितेव पुत्रेभ्यः श्रेयःश्रेयश्चिकित्सतु भूयोभूयः श्वःश्वो देवेभ्यो मणिरेत्य ॥५॥
(१०,६.६ ) यमबध्नाद्बृहस्पतिर्मणिं फालं घृतश्चुतमुग्रं कधिरमोजसे ।
(१०,६.६ ) तमग्निः प्रत्यमुञ्चत सो अस्मै दुह आज्यं भूयोभूयः श्वःश्वस्तेन त्वं द्विषतो जहि ॥६॥
(१०,६.७ ) यमबध्नाद्बृहस्पतिर्मणिं फालं घृतश्चुतमुग्रं कधिरमोजसे ।
(१०,६.७ ) तमिन्द्रः प्रत्यमुञ्चतौजसे वीर्याय कम् ।
(१०,६.७ ) सो अस्मै बलमिद्दुहे भूयोभूयः श्वःश्वस्तेन त्वं द्विषतो जहि ॥७॥
(१०,६.८ ) यमबध्नाद्बृहस्पतिर्मणिं फालं घृतश्चुतमुग्रं कधिरमोजसे ।
(१०,६.८ ) तं सोमः प्रत्यमुञ्चत महे श्रोत्राय चक्षसे ।
(१०,६.८ ) सो अस्मै वर्च इद्दुहे भूयोभूयः श्वःश्वस्तेन त्वं द्विषतो जहि ॥८॥
(१०,६.९ ) यमबध्नाद्बृहस्पतिर्मणिं फालं घृतश्चुतमुग्रं खदिरमोजसे ।
(१०,६.९ ) तं सूर्यः प्रत्यमुञ्चत तेनेमा अजयद्दिशः ।
(१०,६.९ ) सो अस्मै भूतिमिद्दुहे भूयोभूयः श्वःश्वस्तेन त्वं द्विषतो जहि ॥९॥
(१०,६.१० ) यमबध्नाद्बृहस्पतिर्मणिं फालं घृतश्चुतमुग्रं खदिरमोजसे ।
(१०,६.१० ) तं बिभ्रच्चन्द्रमा मणिमसुराणां पुरोऽजयद्दानवानां हिरण्ययीः ।
(१०,६.१० ) सो अस्मै श्रियमिद्दुहे भूयोभूयः श्वःश्वस्तेन त्वं द्विषतो जहि ॥१०॥ {१८}
(१०,६.११ ) यमबध्नाद्बृहस्पतिर्वाताय मणिमाशवे ।
(१०,६.११ ) सो अस्मै वाजिनमिद्दुहे भूयोभूयः श्वःश्वस्तेन त्वं द्विषतो जहि ॥११॥
(१०,६.१२ ) यमबध्नाद्बृहस्पतिर्वाताय मणिमाशवे ।
(१०,६.१२ ) तेनेमां मणिना कृषिमश्विनावभि रक्षतः ।
(१०,६.१२ ) स भिषग्भ्यां महो दुहे भूयोभूयः श्वःश्वस्तेन त्वं द्विषतो जहि ॥१२॥
(१०,६.१३ ) यमबध्नाद्बृहस्पतिर्वाताय मणिमाशवे ।
(१०,६.१३ ) तं बिभ्रत्सविता मणिं तेनेदमजयत्स्वः ।
(१०,६.१३ ) सो अस्मै सूनृतां दुहे भूयोभूयः श्वःश्वस्तेन त्वं द्विषतो जहि ॥१३॥
(१०,६.१४ ) यमबध्नाद्बृहस्पतिर्वाताय मणिमाशवे ।
(१०,६.१४ ) तमापो बिभ्रतीर्मणिं सदा धावन्त्यक्षिताः ।
(१०,६.१४ ) स आभ्योऽमृतमिद्दुहे भूयोभूयः श्वःश्वस्तेन त्वं द्विषतो जहि ॥१४॥
(१०,६.१५ ) यमबध्नाद्बृहस्पतिर्वाताय मणिमाशवे ।
(१०,६.१५ ) तं राजा वरुणो मणिं प्रत्यमुञ्चत शंभुवम् ।
(१०,६.१५ ) सो अस्मै सत्यमिद्दुहे भूयोभूयः श्वःश्वस्तेन त्वं द्विषतो जहि ॥१५॥
(१०,६.१६ ) यमबध्नाद्बृहस्पतिर्वाताय मणिमाशवे ।
(१०,६.१६ ) तं देवा बिभ्रतो मणिं सर्वांल्लोकान् युधाजयन् ।
(१०,६.१६ ) स एभ्यो जितिमिद्दुहे भूयोभूयः श्वःश्वस्तेन त्वं द्विषतो जहि ॥१६॥
(१०,६.१७ ) यमबध्नाद्बृहस्पतिर्वाताय मणिमाशवे ।
(१०,६.१७ ) तमिमं देवता मणिं प्रत्यमुञ्चन्त शम्भुवम् ।
(१०,६.१७ ) स आभ्यो विश्वमिद्दुहे भूयोभूयः श्वःश्वस्तेन त्वं द्विषतो जहि ॥१७॥
(१०,६.१८ ) ऋतवस्तमबध्नतार्तवास्तमबध्नत ।
(१०,६.१८ ) संवत्सरस्तं बद्ध्वा सर्वं भूतं वि रक्षति ॥१८॥
(१०,६.१९ ) अन्तर्देशा अबध्नत प्रदिशस्तमबध्नत ।
(१०,६.१९ ) प्रजापतिसृष्टो मणिर्द्विषतो मेऽधरामकः ॥१९॥
(१०,६.२० ) अथर्वाणो अबध्नताथर्वणा अबध्नत ।
(१०,६.२० ) तैर्मेदिनो अङ्गिरसो दस्यूनां बिभिदुः पुरस्तेन त्वं द्विषतो जहि ॥२०॥ {१९}
(१०,६.२१ ) तं धाता प्रत्यमुञ्चत स भूतं व्यकल्पयत्।
(१०,६.२१ ) तेन त्वं द्विषतो जहि ॥२१॥
(१०,६.२२ ) यमबध्नाद्बृहस्पतिर्देवेभ्यो असुरक्षितिम् ।
(१०,६.२२ ) स मायं मणिरागमद्रसेन सह वर्चसा ॥२२॥
(१०,६.२३ ) यमबध्नाद्बृहस्पतिर्देवेभ्यो असुरक्षितिम् ।
(१०,६.२३ ) स मायं मणिरागमत्सह गोभिरजाविभिरन्नेन प्रजया सह ॥२३॥
(१०,६.२४ ) यमबध्नाद्बृहस्पतिर्देवेभ्यो असुरक्षितिम् ।
(१०,६.२४ ) स मायं मणिरागमत्सह व्रीहियवाभ्यां महसा भूत्या सह ॥२४॥
(१०,६.२५ ) यमबध्नाद्बृहस्पतिर्देवेभ्यो असुरक्षितिम् ।
(१०,६.२५ ) स मायं मणिरागमन् मधोर्घृतस्य धारया कीलालेन मणिः सह ॥२५॥
(१०,६.२६ ) यमबध्नाद्बृहस्पतिर्देवेभ्यो असुरक्षितिम् ।
(१०,६.२६ ) स मायं मणिरागमदूर्जया पयसा सह द्रविणेन श्रिया सह ॥२६॥
(१०,६.२७ ) यमबध्नाद्बृहस्पतिर्देवेभ्यो असुरक्षितिम् ।
(१०,६.२७ ) स मायं मणिरागमत्तेजसा त्विष्या सह यशसा कीर्त्या सह ॥२७॥
(१०,६.२८ ) यमबध्नाद्बृहस्पतिर्देवेभ्यो असुरक्षितिम् ।
(१०,६.२८ ) स मायं मणिरागमत्सर्वाभिर्भूतिभिः सह ॥२८॥
(१०,६.२९ ) तमिमं देवता मणिं मह्यं ददतु पुष्टये ।
(१०,६.२९ ) अभिभुं क्षत्रवर्धनं सपत्नदम्भनं मणिम् ॥२९॥
(१०,६.३० ) ब्रह्मणा तेजसा सह प्रति मुञ्चामि मे शिवम् ।
(१०,६.३० ) असपत्नः सपत्नहा सपत्नान् मेऽधरामकः ॥३०॥ {२०}
(१०,६.३१ ) उत्तरं द्विषतो मामयं मणिः कृणोतु देवजाः ।
(१०,६.३१ ) यस्य लोका इमे त्रयः पयो दुग्धमुपासते ।
(१०,६.३१ ) स मायमधि रोहतु मणिः श्रैष्ठ्याय मूर्धतः ॥३१॥
(१०,६.३२ ) यं देवाः पितरो मनुष्या उपजीवन्ति सर्वदा ।
(१०,६.३२ ) स मायमधि रोहतु मणिः श्रैष्ठ्याय मूर्धतः ॥३२॥
(१०,६.३३ ) यथा बीजमुर्वरायां कृष्टे फालेन रोहति ।
(१०,६.३३ ) एवा मयि प्रजा पशवोऽन्नमन्नं वि रोहतु ॥३३॥
(१०,६.३४ ) यस्मै त्वा यज्ञवर्धन मणे प्रत्यमुचं शिवम् ।
(१०,६.३४ ) तं त्वं शतदक्षिण मणे श्रैष्ठ्याय जिन्वतात्॥३४॥
(१०,६.३५ ) एतमिध्मं समाहितं जुषणो अग्ने प्रति हर्य होमैः ।
(१०,६.३५ ) तस्मिन् विधेम सुमतिं स्वस्ति प्रजां चक्षुः पशून्त्समिद्धे जातवेदसि ब्रह्मणा ॥३५॥ {२१}
(१०,७.१ ) कस्मिन्न् अङ्गे तपो अस्याधि तिष्ठति कस्मिन्न् अङ्ग ऋतमस्याध्याहितम् ।
(१०,७.१ ) क्व व्रतं क्व श्रद्धास्य तिष्ठति कस्मिन्न् अङ्गे सत्यमस्य प्रतिष्ठितम् ॥१॥
(१०,७.२ ) कस्मादङ्गाद्दीप्यते अग्निरस्य कस्मादङ्गात्पवते मातरिश्व ।
(१०,७.२ ) कस्मादङ्गाद्वि मिमीतेऽधि चन्द्रमा मह स्कम्भस्य मिमानो अङ्गम् ॥२॥
(१०,७.३ ) कस्मिन्न् अङ्गे तिष्ठति भूमिरस्य कस्मिन्न् अङ्गे तिष्ठत्यन्तरिक्षम् ।
(१०,७.३ ) कस्मिन्न् अङ्गे तिष्ठत्याहिता द्यौः कस्मिन्न् अङ्गे तिष्ठत्युत्तरं दिवः ॥३॥
(१०,७.४ ) क्व प्रेप्सन् दीप्यत ऊर्ध्वो अग्निः क्व प्रेप्सन् पवते मातरिश्वा ।
(१०,७.४ ) यत्र प्रेप्सन्तीरभियन्त्यावृतः स्कम्भं तं ब्रूहि कतमः स्विदेव सः ॥४॥
(१०,७.५ ) क्वार्धमासाः क्व यन्ति मासाः संवत्सरेण सह संविदानाः ।
(१०,७.५ ) यत्र यन्त्यृतवो यत्रार्तवाः स्कम्भं तं ब्रूहि कतमः स्विदेव सः ॥५॥
(१०,७.६ ) क्व प्रेप्सन्ती युवती विरूपे अहोरात्रे द्रवतः संविदाने ।
(१०,७.६ ) यत्र प्रेप्सन्तीरभियन्त्यापः स्कम्भं तं ब्रूहि कतमः स्विदेव सः ॥६॥
(१०,७.७ ) यस्मिन्त्स्तब्ध्वा प्रजापतिर्लोकान्त्सर्वामधारयत्।
(१०,७.७ ) स्कम्भं तं ब्रूहि कतमः स्विदेव सः ॥७॥
(१०,७.८ ) यत्परममवमं यच्च मध्यमं प्रजापतिः ससृजे विश्वरूपम् ।
(१०,७.८ ) कियता स्कम्भः प्र विवेश तत्र यन् न प्राविशत्कियत्तद्बभूव ॥८॥
(१०,७.९ ) कियता स्कम्भः प्र विवेश भूतं कियद्भविष्यदन्वाशयेऽस्य ।
(१०,७.९ ) एकं यदङ्गमकृणोत्सहस्रधा कियता स्कम्भः प्र विवेश तत्र ॥९॥
(१०,७.१० ) यत्र लोकाम्श्च कोशांश्चापो ब्रह्म जना विदुः ।
(१०,७.१० ) असच्च यत्र सच्चान्त स्कम्भं तं ब्रूहि कतमः स्विदेव सः ॥१०॥ {२२}
(१०,७.११ ) यत्र तपः पराक्रम्य व्रतं धारयत्युत्तरम् ।
(१०,७.११ ) ऋतं च यत्र श्रद्धा चापो ब्रह्म समाहिताः स्कम्भं तं ब्रूहि कतमः स्विदेव सः ॥११॥
(१०,७.१२ ) यस्मिन् भूमिरन्तरिक्षं द्यौर्यस्मिन्न् अध्याहिता ।
(१०,७.१२ ) यत्राग्निश्चन्द्रमाः सूर्यो वातस्तिष्ठन्त्यार्पिताः स्कम्भं तं ब्रूहि कतमः स्विदेव सः ॥१२॥
(१०,७.१३ ) यस्य त्रयस्त्रिंशद्देवा अङ्गे सर्वे समाहिताः ।
(१०,७.१३ ) स्कम्भं तं ब्रूहि कतमः स्विदेव सः ॥१३॥
(१०,७.१४ ) यत्र ऋषयः प्रथमजा ऋचः साम यजुर्मही ।
(१०,७.१४ ) एकर्षिर्यस्मिन्न् आर्पितः स्कम्भं तं ब्रूहि कतमः स्विदेव सः ॥१४॥
(१०,७.१५ ) यत्रामृतं च मृत्युश्च पुरुषेऽधि समाहिते ।
(१०,७.१५ ) समुद्रो यस्य नाड्यः पुरुषेऽधि समाहिताः स्कम्भं तं ब्रूहि कतमः स्विदेव सः ॥१५॥
(१०,७.१६ ) यस्य चतस्रः प्रदिशो नाड्यस्तिष्ठन्ति प्रथमाः ।
(१०,७.१६ ) यज्ञो यत्र पराक्रान्तः स्कम्भं तं ब्रूहि कतमः स्विदेव सः ॥१६॥
(१०,७.१७ ) ये पुरुषे ब्रह्म विदुस्ते विदुः परमेष्ठिनम् ।
(१०,७.१७ ) यो वेद परमेष्ठिनं यश्च वेद प्रजापतिम् ।
(१०,७.१७ ) ज्येष्ठं ये ब्राह्मणं विदुस्ते स्कम्भमनुसंविदुः ॥१७॥
(१०,७.१८ ) यस्य शिरो वैश्वानरश्चक्षुरङ्गिरसोऽभवन् ।
(१०,७.१८ ) अङ्गानि यस्य यातवः स्कम्भं तं ब्रूहि कतमः स्विदेव सः ॥१८॥
(१०,७.१९ ) यस्य ब्रह्म मुखमाहुर्जिह्वां मधुकशामुत ।
(१०,७.१९ ) विराजमूधो यस्याहुः स्कम्भं तं ब्रूहि कतमः स्विदेव सः ॥१९॥
(१०,७.२० ) यस्मादृचो अपातक्षन् यजुर्यस्मादपाकषन् ।
(१०,७.२० ) सामानि यस्य लोमान्यथर्वाङ्गिरसो मुखं स्कम्भं तं ब्रूहि कतमः स्विदेव सः ॥२०॥ {२३}
(१०,७.२१ ) असच्चाखां प्रतिष्ठन्तीं परममिव जना विदुः ।
(१०,७.२१ ) उतो सन् मन्यन्तेऽवरे ये ते शाखामुपासते ॥२१॥
(१०,७.२२ ) यत्रादित्याश्च रुद्राश्च वसवश्च समाहिताः ।
(१०,७.२२ ) भूतं च यत्र भव्यं च सर्वे लोकाः प्रतिष्ठिताः स्कम्भं तं ब्रूहि कतमः स्विदेव सः ॥२२॥
(१०,७.२३ ) यस्य त्रयस्त्रिंशद्देवा निधिं रक्षन्ति सर्वदा ।
(१०,७.२३ ) निधिं तमद्य को वेद यं देवा अभिरक्षथ ॥२३॥
(१०,७.२४ ) यत्र देवा ब्रह्मविदो ब्रह्म ज्येष्ठमुपासते ।
(१०,७.२४ ) यो वै तान् विद्यात्प्रत्यक्षं स ब्रह्मा वेदिता स्यात्॥२४॥
(१०,७.२५ ) बृहन्तो नाम ते देवा येऽसतः परि जज्ञिरे ।
(१०,७.२५ ) एकं तदङ्गं स्कम्भस्यासदाहुः परो जनाः ॥२५॥
(१०,७.२६ ) यत्र स्कम्भः प्रजनयन् पुराणं व्यवर्तयत्।
(१०,७.२६ ) एकं तदङ्गं स्कम्भस्य पुराणमनुसंविदुः ॥२६॥
(१०,७.२७ ) यस्य त्रयस्त्रिंशद्देवा अङ्गे गात्रा विभेजिरे ।
(१०,७.२७ ) तान् वै त्रयस्त्रिंशद्देवान् एके ब्रहम्विदो विदुः ॥२७॥
(१०,७.२८ ) हिरण्यगर्भं परममनत्युद्यं जना विदुः ।
(१०,७.२८ ) स्कम्भस्तदग्रे प्रासिञ्चद्धिरण्यं लोके अन्तरा ॥२८॥
(१०,७.२९ ) स्कम्भे लोकाः स्कम्भे तपः स्कम्भेऽध्यृतमाहितम् ।
(१०,७.२९ ) स्कम्भ त्वा वेद प्रत्यक्षमिन्द्रे सर्वं समाहितम् ॥२९॥
(१०,७.३० ) इन्द्रे लोका इन्द्रे तप इन्द्रेऽध्यृतमाहितम् ।
(१०,७.३० ) इन्द्रं त्वा वेद प्रत्यक्षं स्कम्भे सर्वं प्रतिष्ठितम् ॥३०॥ {२४}
(१०,७.३१ ) नाम नाम्ना जोहवीति पुरा सूर्यात्पुरोषसः ।
(१०,७.३१ ) यदजः प्रथमं संबभूव स ह तत्स्वराज्यमियाय यस्मान् नान्यत्परमस्ति भूतम् ॥३१॥
(१०,७.३२ ) यस्य भूमिः प्रमान्तरिक्षमुतोदरम् ।
(१०,७.३२ ) दिवं यश्चक्रे मूर्धानं तस्मै ज्येष्ठाय ब्रह्मणे नमः ॥३२॥
(१०,७.३३ ) यस्य सूर्यश्चक्षुश्चन्द्रमाश्च पुनर्णवः ।
(१०,७.३३ ) अग्निं यश्चक्र आस्यं तस्मै ज्येष्ठाय ब्रह्मणे नमः ॥३३॥
(१०,७.३४ ) यस्य वातः प्राणापानौ चक्षुरङ्गिरसोऽभवन् ।
(१०,७.३४ ) दिशो यश्चक्रे प्रज्ञानीस्तस्मै ज्येष्ठाय ब्रह्मणे नमः ॥३४॥
(१०,७.३५ ) स्कम्भो दाधार द्यावापृथिवी उभे इमे स्कम्भो दाधारोर्वन्तरिक्षम् ।
(१०,७.३५ ) स्कम्भो दाधार प्रदिशः षडुर्वीः स्कम्भ इदं विश्वं भुवनमा विवेश ॥३५॥
(१०,७.३६ ) यः श्रमात्तपसो जातो लोकान्त्सर्वान्त्समानशे ।
(१०,७.३६ ) सोमं यश्चक्रे केवलं तस्मै ज्येष्ठाय ब्रह्मणे नमः ॥३६॥
(१०,७.३७ ) कथं वातो नेलयति कथं न रमते मनः ।
(१०,७.३७ ) किमापः सत्यं प्रेप्सन्तीर्नेलयन्ति कदा चन ॥३७॥
(१०,७.३८ ) महद्यक्षं भुवनस्य मध्ये तपसि क्रान्तं सलिलस्य पृष्ठे ।
(१०,७.३८ ) तस्मिन् छ्रयन्ते य उ के च देवा वृक्षस्य स्कन्धः परित इव शाखाः ॥३८॥
(१०,७.३९ ) यस्मै हस्ताभ्यां पादाभ्यां वाचा श्रोत्रेण चक्षुषा ।
(१०,७.३९ ) यस्मै देवाः सदा बलिं प्रयछन्ति विमितेऽमितं स्कम्भं तं ब्रूहि कतमः स्विदेव सः ॥३९॥
(१०,७.४० ) अप तस्य हतं तमो व्यावृत्तः स पाप्मना ।
(१०,७.४० ) सर्वाणि तस्मिन् ज्योतींषि यानि त्रीणि प्रजापतौ ॥४०॥
(१०,७.४१ ) यो वेतसं हिरण्ययं तिष्ठन्तं सलिले वेद ।
(१०,७.४१ ) स वै गुह्यः प्रजापतिः ॥४१॥
(१०,७.४२ ) तन्त्रमेके युवती विरूपे अभ्याक्रामं वयतः षण्मयूखम् ।
(१०,७.४२ ) प्रान्या तन्तूंस्तिरते धत्ते अन्या नाप वृञ्जाते न गमातो अन्तम् ॥४२॥
(१०,७.४३ ) तयोरहं परिनृत्यन्त्योरिव न वि जानामि यतरा परस्तात्।
(१०,७.४३ ) पुमान् एनद्वयत्युद्गृणन्ति पुमान् एनद्वि जभाराधि नाके ॥४३॥
(१०,७.४४ ) इमे मयूखा उप तस्तभुर्दिवं सामानि चक्रुस्तसराणि वातवे ॥४४॥ {२५}
(१०,८.१ ) यो भूतं च भव्यं च सर्वं यश्चाधितिष्ठति ।
(१०,८.१ ) स्वर्यस्य च केवलं तस्मै ज्येष्ठाय ब्रह्मणे नमः ॥१॥
(१०,८.२ ) स्कम्भेनेमे विष्टभिते द्यौश्च भूमिश्च तिष्ठतः ।
(१०,८.२ ) स्कम्भ इदं सर्वमात्मन्वद्यत्प्राणन् निमिषच्च यत्॥२॥
(१०,८.३ ) तिस्रो ह प्रजा अत्यायमायन् न्यन्या अर्कमभितोऽविशन्त ।
(१०,८.३ ) बृहन् ह तस्थौ रजसो विमानो हरितो हरिणीरा विवेश ॥३॥
(१०,८.४ ) द्वादश प्रधयश्चक्रमेकं त्रीणि नभ्यानि क उ तच्चिकेत ।
(१०,८.४ ) तत्राहतास्त्रीणि शतानि शङ्कवः षष्टिश्च खीला अविचाचला ये ॥४॥
(१०,८.५ ) इदं सवितर्वि जानीहि षड्यमा एक एकजः ।
(१०,८.५ ) तस्मिन् हापित्वमिछन्ते य एषामेक एकजः ॥५॥
(१०,८.६ ) आविः सन् निहितं गुहा जरन् नाम महत्पदम् ।
(१०,८.६ ) तत्रेदं सर्वमार्पितमेजत्प्राणत्प्रतिष्ठितम् ॥६॥
(१०,८.७ ) एकचक्रं वर्तत एकनेमि सहस्राक्षरं प्र पुरो नि पश्चा ।
(१०,८.७ ) अर्धेन विश्वं भुवनं जजान यदस्यार्धं क्व तद्बभूव ॥७॥
(१०,८.८ ) पञ्चवाही वहत्यग्रमेषां प्रष्टयो युक्ता अनुसंवहन्ति ।
(१०,८.८ ) अयातमस्य ददृशे न यातं परं नेदीयोऽवरं दवीयः ॥८॥
(१०,८.९ ) तिर्यग्बिलश्चमस ऊर्ध्वबुध्नस्तस्मिन् यशो निहितं विश्वरूपम् ।
(१०,८.९ ) तदासत ऋषयः सप्त साकं ये अस्य गोपा महतो बभूवुः ॥९॥
(१०,८.१० ) या पुरस्ताद्युज्यते या च पश्चाद्या विश्वतो युज्यते या च सर्वतः ।
(१०,८.१० ) यया यज्ञः प्राङ्तायते तां त्वा पृछामि कतमा सा ऋचाम् ॥१०॥ {२६}
(१०,८.११ ) यदेजति पतति यच्च तिष्ठति प्राणदप्राणन् निमिषच्च यद्भुवत्।
(१०,८.११ ) तद्दाधार पृथिवीं विश्वरूपं तत्संभूय भवत्येकमेव ॥११॥
(१०,८.१२ ) अनन्तं विततं पुरुत्रानन्तमन्तवच्चा समन्ते ।
(१०,८.१२ ) ते नाकपालश्चरति विचिन्वन् विद्वान् भूतमुत भव्यमस्य ॥१२॥
(१०,८.१३ ) प्रजापतिश्चरति गर्भे अन्तरदृश्यमानो बहुधा वि जायते ।
(१०,८.१३ ) अर्धेन विश्वं भुवनं जजान यदस्यार्धं कतमः स केतुः ॥१३॥
(१०,८.१४ ) ऊर्ध्वं भरन्तमुदकं कुम्भेनेवोदहार्यम् ।
(१०,८.१४ ) पश्यन्ति सर्वे चक्षुषा न सर्वे मनसा विदुः ॥१४॥
(१०,८.१५ ) दूरे पूर्णेन वसति दूर ऊनेन हीयते ।
(१०,८.१५ ) महद्यक्षं भुवनस्य मध्ये तस्मै बलिं राष्ट्रभृतो भरन्ति ॥१५॥
(१०,८.१६ ) यतः सूर्यः उदेत्यस्तं यत्र च गछति ।
(१०,८.१६ ) तदेव मन्येऽहं ज्येष्ठं तदु नात्येति किं चन ॥१६॥
(१०,८.१७ ) ये अर्वाङ्मध्य उत वा पुराणं वेदं विद्वांसमभितो वदन्ति ।
(१०,८.१७ ) आदित्यमेव ते परि वदन्ति सर्वे अग्निं द्वितीयं त्रिवृतं च हंसम् ॥१७॥
(१०,८.१८ ) सहस्राह्ण्यं वियतावस्य पक्षौ हरेर्हंसस्य पततः स्वर्गम् ।
(१०,८.१८ ) स देवान्त्सर्वान् उरस्युपदद्य संपश्यन् याति भुवनानि विश्वा ॥१८॥
(१०,८.१९ ) सत्येनोर्ध्वस्तपति ब्रह्मणार्वाङ्वि पश्यति ।
(१०,८.१९ ) प्राणेन तिर्यङ्प्राणति यस्मिन् ज्येष्ठमधि श्रितम् ॥१९॥
(१०,८.२० ) यो वै ते विद्यादरणी याभ्यां निर्मथ्यते वसु ।
(१०,८.२० ) स विद्वान् ज्येष्ठं मन्येत स विद्याद्ब्राह्मणं महत्॥२०॥ {२७}
(१०,८.२१ ) अपादग्रे समभवत्सो अग्रे स्वराभरत्।
(१०,८.२१ ) चतुष्पाद्भूत्वा भोग्यः सर्वमादत्त भोजनम् ॥२१॥
(१०,८.२२ ) भोग्यो भवदथो अन्नमदद्बहु ।
(१०,८.२२ ) यो देवमुत्तरावन्तमुपासातै सनातनम् ॥२२॥
(१०,८.२३ ) सनातनमेनमाहुरुताद्य स्यात्पुनर्णवः ।
(१०,८.२३ ) अहोरात्रे प्र जायेते अन्यो अन्यस्य रूपयोः ॥२३॥
(१०,८.२४ ) शतं सहस्रमयुतं न्यर्बुदमसंख्येयं स्वमस्मिन् निविष्टम् ।
(१०,८.२४ ) तदस्य घ्नन्त्यभिपश्यत एव तस्माद्देवो रोचतेष एतत्॥२४॥
(१०,८.२५ ) बालादेकमणीयस्कमुतैकं नेव दृश्यते ।
(१०,८.२५ ) ततः परिष्वजीयसी देवता सा मम प्रिया ॥२५॥
(१०,८.२६ ) इयं कल्याण्यजरा मर्त्यस्यामृता गृहे ।
(१०,८.२६ ) यस्मै कृता शये स यश्चकार जजार सः ॥२६॥
(१०,८.२७ ) त्वं स्त्री त्वं पुमान् असि त्वं कुमार उत वा कुमारी॥
(१०,८.२७ ) त्वं जीर्णो दण्डेन वञ्चसि त्वं जातो भवसि विश्वतोमुखः ॥२७॥
(१०,८.२८ ) उतैषां पितोत वा पुत्र एषामुतैषां ज्येष्ठ उत वा कनिष्ठः ।
(१०,८.२८ ) एको ह देवो मनसि प्रविष्टः प्रथमो जातः स उ गर्भे अन्तः ॥२८॥
(१०,८.२९ ) पूर्णात्पूर्णमुदचति पूर्णं पूर्णेन सिच्यते ।
(१०,८.२९ ) उतो तदद्य विद्याम यतस्तत्परिषिच्यते ॥२९॥
(१०,८.३० ) एषा सनत्नी सनमेव जातैषा पुराणी परि सर्वं बभूव ।
(१०,८.३० ) मही देव्युषसो विभाती सैकेनैकेन मिषता वि चष्टे ॥३०॥ {२८}
(१०,८.३१ ) अविर्वै नाम देवतर्तेनास्ते परीवृता ।
(१०,८.३१ ) तस्या रूपेणेमे वृक्षा हरिता हरितस्रजः ॥३१॥
(१०,८.३२ ) अन्ति सन्तं न जहात्यन्ति सन्तं न पश्यति ।
(१०,८.३२ ) देवस्य पश्य काव्यं न ममार न जीर्यति ॥३२॥
(१०,८.३३ ) अपूर्वेणेषिता वाचस्ता वदन्ति यथायथम् ।
(१०,८.३३ ) वदन्तीर्यत्र गछन्ति तदाहुर्ब्राह्मणं महत्॥३३॥
(१०,८.३४ ) यत्र देवाश्च मनुष्याश्चारा नाभाविव श्रिताः ।
(१०,८.३४ ) अपां त्वा पुष्पं पृछामि यत्र तन् मायया हितम् ॥३४॥
(१०,८.३५ ) येभिर्वात इषितः प्रवाति ये ददन्ते पञ्च दिशः सध्रीचीः ।
(१०,८.३५ ) य आहुतिमत्यमन्यन्त देवा अपां नेतारः कतमे त आसन् ॥३५॥
(१०,८.३६ ) इमामेषां पृथिवीं वस्त एकोऽन्तरिक्षं पर्येको बभूव ।
(१०,८.३६ ) दिवमेषां ददते यो विधर्ता विश्वा आशाः प्रति रक्षन्त्येके ॥३६॥
(१०,८.३७ ) यो विद्यात्सूत्रं विततं यस्मिन्न् ओताः प्रजा इमाः ।
(१०,८.३७ ) सूत्रं सूत्रस्य यो विद्याद्स विद्याद्ब्राह्मणं महत्॥३७॥
(१०,८.३८ ) वेदाहं सूत्रं विततं यस्मिन्न् ओताः प्रजा इमाः ।
(१०,८.३८ ) सूत्रं सूत्रस्याहं वेदाथो यद्ब्राह्मणं महद्॥३८॥
(१०,८.३९ ) यदन्तरा द्यावापृथिवी अग्निरैत्प्रदहन् विश्वदाव्यः ।
(१०,८.३९ ) यत्रातिष्ठन्न् एकपत्नीः परस्तात्क्वेवासीन् मातरिश्वा तदानीम् ॥३९॥
(१०,८.४० ) अप्स्वासीन् मातरिश्वा प्रविष्टः प्रविष्टा देवाः सलिलान्यासन्॥
(१०,८.४० ) बृहन् ह तस्थौ रजसो विमानः पवमानो हरित आ विवेश ॥४०॥
(१०,८.४१ ) उत्तरेणेव गयत्रीममृतेऽधि वि चक्रमे ।
(१०,८.४१ ) साम्ना ये साम संविदुरजस्तद्ददृशे क्व ॥४१॥
(१०,८.४२ ) निवेशनः संगमनो वसूनां देव इव सविता सत्यधर्मा ।
(१०,८.४२ ) इन्द्रो न तस्थौ समरे धनानाम् ॥४२॥
(१०,८.४३ ) पुण्डरीकं नवद्वारं त्रिभिर्गुणेभिरावृतम् ।
(१०,८.४३ ) तस्मिन् यद्यक्षमात्मन्वत्तद्वै ब्रह्मविदो विदुः ॥४३॥
(१०,८.४४ ) अकामो धीरो अमृतः स्वयंभू रसेन तृप्तो न कुतश्चनोनः ।
(१०,८.४४ ) तमेव विद्वान् न बिभाय मृत्योरात्मानं धीरमजरं युवानम् ॥४४॥ {२९}
(१०,९.१ ) अघायतामपि नह्या मुखानि सपत्नेषु वज्रमर्पयैतम् ।
(१०,९.१ ) इन्द्रेण दत्ता प्रथमा शतौदना भ्रातृव्यघ्नी यजमानस्य गातुः ॥१॥
(१०,९.२ ) वेदिष्टे चर्म भवतु बर्हिर्लोमानि यानि ते ।
(१०,९.२ ) एषा त्वा रशनाग्रभीद्ग्रावा त्वैषोऽधि नृत्यतु ॥२॥
(१०,९.३ ) बालास्ते प्रोक्षणीः सन्तु जीह्वा सं मार्ष्टु अघ्न्ये ।
(१०,९.३ ) शुद्धा त्वं यज्ञिया भूत्वा दिवं प्रेहि शतौदने ॥३॥
(१०,९.४ ) यः शतौदनां पचति कामप्रेण स कल्पते ।
(१०,९.४ ) प्रीता ह्यस्य ऋत्विजः सर्वे यन्ति यथायथम् ॥४॥
(१०,९.५ ) स स्वर्गमा रोहति यत्रादस्त्रिदिवं दिवः ।
(१०,९.५ ) अपूपनाभिं कृत्वा यो ददाति शतौदनाम् ॥५॥
(१०,९.६ ) स तांल्लोकान्त्समाप्नोति ये दिव्या ये च पार्थिवाः ।
(१०,९.६ ) हिरण्यज्योतिषं कृत्वा यो ददाति शतौदनाम् ॥६॥
(१०,९.७ ) ये ते देवि शमितारः पक्तारो ये च ते जनाः ।
(१०,९.७ ) ते त्वा सर्वे गोप्स्यन्ति मैभ्यो भैषीः शतौदने ॥७॥
(१०,९.८ ) वसवस्त्वा दक्षिणत उत्तरान् मरुतस्त्वा ।
(१०,९.८ ) आदित्याः पश्चाद्गोप्स्यन्ति साग्निष्टोममति द्रव ॥८॥
(१०,९.९ ) देवाः पितरो मनुष्या गन्धर्वाप्सरसश्च ये ।
(१०,९.९ ) ते त्वा सर्वे गोप्स्यन्ति सातिरात्रमति द्रव ॥९॥
(१०,९.१० ) अन्तरिक्षं दिवं भूमिमादित्यान् मरुतो दिशः ।
(१०,९.१० ) लोकान्त्स सर्वान् आप्नोति यो ददाति शतौदनाम् ॥१०॥ {३०}
(१०,९.११ ) घृतं प्रोक्षन्ती सुभगा देवी देवान् गमिष्यति ।
(१०,९.११ ) पक्तारमघ्न्ये मा हिंसीर्दिवं प्रेहि शतौदने ॥११॥
(१०,९.१२ ) ये देवा दिविषदो अन्तरिक्षसदश्च ये ये चेमे भूम्यामधि ।
(१०,९.१२ ) तेभ्यस्त्वं धुक्ष्व सर्वदा क्षीरं सर्पिरथो मधु ॥१२॥
(१०,९.१३ ) यत्ते शिरो यत्ते मुखं यौ कर्णौ ये च ते हनू ।
(१०,९.१३ ) आमिक्षां दुह्रतां दात्रे क्षीरं सर्पिरथो मधु ॥१३॥
(१०,९.१४ ) यौ त ओष्ठौ ये नासिके ये शृङ्गे ये च तेऽक्षिणी ।
(१०,९.१४ ) आमिक्षां दुह्रतां दात्रे क्षीरं सर्पिरथो मधु ॥१४॥
(१०,९.१५ ) यत्ते क्लोमा यद्धृदयं पुरीतत्सहकण्ठिका ।
(१०,९.१५ ) आमिक्षां दुह्रतां दात्रे क्षीरं सर्पिरथो मधु ॥१५॥
(१०,९.१६ ) यत्ते यकृद्ये मतस्ने यदान्त्रं याश्च ते गुदाः ।
(१०,९.१६ ) आमिक्षां दुह्रतां दात्रे क्षीरं सर्पिरथो मधु ॥१६॥
(१०,९.१७ ) यस्ते प्लाशिर्यो वनिष्ठुर्यौ कुक्षी यच्च चर्म ते ।
(१०,९.१७ ) आमिक्षां दुह्रतां दात्रे क्षीरं सर्पिरथो मधु ॥१७॥
(१०,९.१८ ) यत्ते मज्जा यदस्थि यन् मंसं यच्च लोहितम् ।
(१०,९.१८ ) आमिक्षां दुह्रतां दात्रे क्षीरं सर्पिरथो मधु ॥१८॥
(१०,९.१९ ) यौ ते बाहू ये दोषणी यावंसौ या च ते ककुत्।
(१०,९.१९ ) आमिक्षां दुह्रतां दात्रे क्षीरं सर्पिरथो मधु ॥१९॥
(१०,९.२० ) यास्ते ग्रीवा ये स्कन्धा याः पृष्टीर्याश्च पर्शवः ।
(१०,९.२० ) आमिक्षां दुह्रतां दात्रे क्षीरं सर्पिरथो मधु ॥२०॥ {३१}
(१०,९.२१ ) यौ त उरू अष्ठीवन्तौ ये श्रोणी या च ते भसत्।
(१०,९.२१ ) आमिक्षां दुह्रतां दात्रे क्षीरं सर्पिरथो मधु ॥२१॥
(१०,९.२२ ) यत्ते पुछं ये ते बाला यदूधो ये च ते स्तनाः ।
(१०,९.२२ ) आमिक्षां दुह्रतां दात्रे क्षीरं सर्पिरथो मधु ॥२२॥
(१०,९.२३ ) यास्ते जङ्घाः याः कुष्ठिका ऋछरा ये च ते शफाः ।
(१०,९.२३ ) आमिक्षां दुह्रतां दात्रे क्षीरं सर्पिरथो मधु ॥२३॥
(१०,९.२४ ) यत्ते चर्म शतौदने यानि लोमान्यघ्न्ये ।
(१०,९.२४ ) आमिक्षां दुह्रतां दात्रे क्षीरं सर्पिरथो मधु ॥२४॥
(१०,९.२५ ) क्रोडौ ते स्तां पुरोदाशावाज्येनाभिघारितौ ।
(१०,९.२५ ) तौ पक्षौ देवि कृत्वा सा पक्तारं दिवं वह ॥२५॥
(१०,९.२६ ) उलूखले मुसले यश्च चर्मणि यो वा शूर्पे तण्डुलः कणः ।
(१०,९.२६ ) यं वा वातो मातरिश्वा पवमानो ममाथाग्निष्टद्धोता सुहुतं कृणोतु ॥२६॥
(१०,९.२७ ) अपो देवीर्मधुमतीर्घृतश्चुतो ब्रह्मणां हस्तेषु प्रपृथक्सादयामि ।
(१०,९.२७ ) यत्काम इदमभिषिञ्चामि वोऽहं तन् मे सर्वं सं पद्यतां वयं स्याम पतयो रयीणाम् ॥२७॥ {३२}
(१०,१०.१ ) नमस्ते जायमानायै जाताया उत ते नमः ।
(१०,१०.१ ) बालेभ्यः शफेभ्यो रूपायाघ्न्ये ते नमः ॥१॥
(१०,१०.२ ) यो विद्यात्सप्त प्रवतः सप्त विद्यात्परावतः ।
(१०,१०.२ ) शिरो यज्ञस्य यो विद्यात्स वशां प्रति गृह्णीयात्॥२॥
(१०,१०.३ ) वेदाहं सप्त प्रवतः सप्त वेद परावतः ।
(१०,१०.३ ) शिरो यज्ञस्याहं वेद सोमं चास्यां विचक्षणम् ॥३॥
(१०,१०.४ ) यया द्यौर्यया पृथिवी ययापो गुपिता इमाः ।
(१०,१०.४ ) वशां सहस्रधारां ब्रह्मणाछावदामसि ॥४॥
(१०,१०.५ ) शतं कंसाः शतं दोग्धारः शतं गोप्तारो अधि पृष्ठे अस्याः ।
(१०,१०.५ ) ये देवास्तस्यां प्राणन्ति ते वशां विदुरेकधा ॥५॥
(१०,१०.६ ) यज्ञपदीराक्षीरा स्वधाप्राणा महीलुका ।
(१०,१०.६ ) वशा पर्जन्यपत्नी देवामप्येति ब्रह्मणा ॥६॥
(१०,१०.७ ) अनु त्वाग्निः प्राविशदनु सोमो वशे त्वा ।
(१०,१०.७ ) ऊधस्ते भद्रे पर्जन्यो विद्युतस्ते स्तना वशे ॥७॥
(१०,१०.८ ) अपस्त्वं धुक्षे प्रथमा उर्वरा अपरा वशे ।
(१०,१०.८ ) तृतीयं राष्ट्रं धुक्षेऽन्नं क्षीरं वशे त्वम् ॥८॥
(१०,१०.९ ) यदादित्यैर्हूयमानोपातिष्ठ ऋतवरि ।
(१०,१०.९ ) इन्द्रः सहस्रं पात्रान्त्सोमं त्वापाययद्वशे ॥९॥
(१०,१०.१० ) यदनूचीन्द्रमैरात्त्वा ऋषभोऽह्वयत्।
(१०,१०.१० ) तस्मात्ते वृत्रहा पयः क्षीरं क्रुद्धोऽहरद्वशे ॥१०॥ {३३}
(१०,१०.११ ) यत्ते क्रुद्धो धनपतिरा क्षीरमहरद्वशे ।
(१०,१०.११ ) इदं तदद्य नाकस्त्रिषु पात्रेषु रक्षति ॥११॥
(१०,१०.१२ ) त्रिषु पात्रेषु तं सोममा देव्यहरद्वशा ।
(१०,१०.१२ ) अथर्वा यत्र दीक्षितो बर्हिष्यास्त हिरण्यये ॥१२॥
(१०,१०.१३ ) सं हि सोमेनागत समु सर्वेण पद्वता ।
(१०,१०.१३ ) वशा समुद्रमध्यष्ठद्गन्धर्वैः कलिभिः सह ॥१३॥
(१०,१०.१४ ) सं हि वातेनागत समु सर्वैः पतत्रिभिः ।
(१०,१०.१४ ) वशा समुद्रे प्रानृत्यदृचः सामानि बिभ्रती ॥१४॥
(१०,१०.१५ ) सं हि सूर्येणागत समु सर्वेण चक्षुषा ।
(१०,१०.१५ ) वशा समुद्रमत्यख्यद्भद्रा ज्योतींषि बिभ्रती ॥१५॥
(१०,१०.१६ ) अभीवृता हिरण्येन यदतिष्ठ ऋतावरि ।
(१०,१०.१६ ) अश्वः समुद्रो भूत्वाध्यस्कन्दद्वशे त्वा ॥१६॥
(१०,१०.१७ ) तद्भद्राः समगछन्त वशा देष्ट्र्यथो स्वधा ।
(१०,१०.१७ ) अथर्वा यत्र दीक्षितो बर्हिष्यास्त हिरण्यये ॥१७॥
(१०,१०.१८ ) वशा माता राजन्यस्य वशा माता स्वधे तव ।
(१०,१०.१८ ) वशाया यज्ञ आयुधं ततश्चित्तमजायत ॥१८॥
(१०,१०.१९ ) ऊर्ध्वो बिन्दुरुदचरद्ब्रह्मणः ककुदादधि ।
(१०,१०.१९ ) ततस्त्वं जज्ञिषे वशे ततो होताजायत ॥१९॥
(१०,१०.२० ) आस्नस्ते गाथा अभवन्न् उष्णिहाभ्यो बलं वशे ।
(१०,१०.२० ) पाजस्याज्जज्ञे यज्ञ स्तनेभ्यो रश्मयस्तव ॥२०॥ {३४}
(१०,१०.२१ ) ईर्माभ्यामयनं जातं सक्थिभ्यां च वशे तव ।
(१०,१०.२१ ) आन्त्रेभ्यो जज्ञिरे अत्रा उदरादधि वीरुधः ॥२१॥
(१०,१०.२२ ) यदुदरं वरुणस्यानुप्राविशथा वशे ।
(१०,१०.२२ ) ततस्त्वा ब्रह्मोदह्वयत्स हि नेत्रमवेत्तव ॥२२॥
(१०,१०.२३ ) सर्वे गर्भादवेपन्त जायमानादसूस्वः ।
(१०,१०.२३ ) ससूव हि तामाहु वशेति ब्रह्मभिः कॢप्तः स ह्यस्या बन्धुः ॥२३॥
(१०,१०.२४ ) युध एकः सं सृजति यो अस्या एक इद्वशी ।
(१०,१०.२४ ) तरांसि यज्ञा अभवन् तरसां चक्षुरभवद्वशा ॥२४॥
(१०,१०.२५ ) वशा यज्ञं प्रत्यगृह्णाद्वशा सूर्यमधारयत्।
(१०,१०.२५ ) वशायामन्तरविशदोदनो ब्रह्मणा सह ॥२५॥
(१०,१०.२६ ) वशामेवामृतमाहुर्वशां मृत्युमुपासते ।
(१०,१०.२६ ) वशेदं सर्वमभवद्देवा मनुष्या असुराः पितर ऋषयः ॥२६॥
(१०,१०.२७ ) य एवं विद्यात्स वशां प्रति गृह्णीयात्।
(१०,१०.२७ ) तथा हि यज्ञः सर्वपाद्दुहे दात्रेऽनपस्फुरन् ॥२७॥
(१०,१०.२८ ) तिस्रो जिह्वा वरुणस्यान्तर्दीद्यत्यासनि ।
(१०,१०.२८ ) तासां या मध्ये राजति सा वशा दुष्प्रतिग्रहा ॥२८॥
(१०,१०.२९ ) चतुर्धा रेतो अभवद्वशायाः ।
(१०,१०.२९ ) आपस्तुरीयममृतं तुरीयं यज्ञस्तुरीयं पशवस्तुरीयम् ॥२९॥
(१०,१०.३० ) वशा द्यौर्वशा पृथिवी वशा विष्णुः प्रजापतिः ।
(१०,१०.३० ) वशाया दुग्धमपिबन्त्साध्या वसवश्च ये ॥३०॥
(१०,१०.३१ ) वशाया दुग्धं पीत्वा साध्या वसवश्च ये ।
(१०,१०.३१ ) ते वै ब्रध्नस्य विष्टपि पयो अस्या उपासते ॥३१॥
(१०,१०.३२ ) सोममेनामेके दुह्रे घृतमेक उपासते ।
(१०,१०.३२ ) य एवं विदुषे वशां ददुस्ते गतास्त्रिदिवं दिवः ॥३२॥
(१०,१०.३३ ) ब्राह्मणेभ्यो वशां दत्त्वा सर्वांल्लोकान्त्समश्नुते ।
(१०,१०.३३ ) ऋतं ह्यस्यामार्पितमपि ब्रह्माथो तपः ॥३३॥
(१०,१०.३४ ) वशां देवा उप जीवन्ति वशां मनुष्या उत ।
(१०,१०.३४ ) वशेदं सर्वमभवद्यावत्सूर्यो विपश्यति ॥३४॥ {३५}
Search
Search here.