अथर्व वेद 2
ग्रंथालय > वेद-संहिता Posted at 2016-03-11 13:56:52
(११,१.१ ) अग्ने जायस्वादितिर्नाथितेयं ब्रह्मौदनं पचति पुत्रकामा ।
(११,१.१ ) सप्तऋषयो भूतकृतस्ते त्वा मन्थन्तु प्रजया सहेह ॥१॥
(११,१.२ ) कृणुत धूमं वृषणः सखायोऽद्रोघाविता वाचमछ ।
(११,१.२ ) अयमग्निः पृतनाषाट्सुवीरो येन देवा असहन्त दस्यून् ॥२॥
(११,१.३ ) अग्नेऽजनिष्ठा महते वीर्याय ब्रह्मौदनाय पक्तवे जातवेदः ।
(११,१.३ ) सप्तऋषयो भूतकृतस्ते त्वाजीजनन्न् अस्यै रयिं सर्ववीरं नि यछ ॥३॥
(११,१.४ ) समिद्धो अग्ने समिधा समिध्यस्व विद्वान् देवान् यज्ञियामेह वक्षः ।
(११,१.४ ) तेभ्यो हविः श्रपयं जातवेद उत्तमं नाकमधि रोहयेमम् ॥४॥
(११,१.५ ) त्रेधा भागो निहितो यः पुरा वो देवानां पितॄणां मर्त्यानाम् ।
(११,१.५ ) अंशां जानीध्वं वि भजामि तान् वो यो देवानां स इमां पारयाति ॥५॥
(११,१.६ ) अग्ने सहस्वान् अभिभूरभीदसि नीचो न्युब्ज द्विषतः सपत्नान् ।
(११,१.६ ) इयं मात्रा मीयमाना मिता च सजातांस्ते बलिहृतः कृणोतु ॥६॥
(११,१.७ ) साकं सजातैः पयसा सहैध्युदुब्जैनां महते वीर्याय ।
(११,१.७ ) ऊर्ध्वो नाकस्याधि रोह विष्टपं स्वर्गो लोक इति यं वदन्ति ॥७॥
(११,१.८ ) इयं मही प्रति गृह्णातु चर्म पृथिवी देवी सुमनस्यमाना ।
(११,१.८ ) अथ गछेम सुकृतस्य लोकम् ॥८॥
(११,१.९ ) एतौ ग्रावाणौ सयुजा युङ्धि चर्मणि निर्बिन्ध्यंशून् यजमानाय साधु ।
(११,१.९ ) अवघ्नती नि जहि य इमां पृतन्यव ऊर्ध्वं प्रजामुद्भरन्त्युदूह ॥९॥
(११,१.१० ) गृहाण ग्रावाणौ सकृतौ वीर हस्त आ ते देवा यज्ञिया यज्ञमगुः ।
(११,१.१० ) त्रयो वरा यतमांस्त्वं वृणीषे तास्ते समृद्धीरिह राधयामि ॥१०॥ {१}
(११,१.११ ) इयं ते धीतिरिदमु ते जनित्रं गृह्णातु त्वामदितिः शूरपुत्रा ।
(११,१.११ ) परा पुनीहि य इमां पृतन्यवोऽस्यै रयिं सर्ववीरं नि यछ ॥११॥
(११,१.१२ ) उपश्वसे द्रुवये सीदता यूयं वि विच्यध्वं यज्ञियासस्तुषैः ।
(११,१.१२ ) श्रिया समानान् अति सर्वान्त्स्यामाधस्पदं द्विषतस्पादयामि ॥१२॥
(११,१.१३ ) परेहि नारि पुनरेहि क्षिप्रमपां त्वा गोष्ठो अध्यरुक्षद्भराय ।
(११,१.१३ ) तासां गृह्णीताद्यतमा यज्ञिया असन् विभाज्य धीरीतरा जहीतात्॥१३॥
(११,१.१४ ) एमा अगुर्योषितः शुम्भमाना उत्तिष्ठ नारि तवसं रभस्व ।
(११,१.१४ ) सुपत्नी पत्या प्रजया प्रजावत्या त्वागन् यज्ञः प्रति कुम्भं गृभाय ॥१४॥
(११,१.१५ ) ऊर्जो भागो निहितो यः पुरा व ऋषिप्रशिष्टाप आ भरैताः ।
(११,१.१५ ) अयं यज्ञो गातुविन् नाथवित्प्रजाविदुग्रः पशुविद्वीरविद्वो अस्तु ॥१५॥
(११,१.१६ ) अग्ने चरुर्यज्ञियस्त्वाध्यरुक्षच्छुचिस्तपिष्ठस्तपसा तपैनम् ।
(११,१.१६ ) आर्षेया दैवा अभिसंगत्य भागमिमं तपिष्ठा ऋतुभिस्तपन्तु ॥१६॥
(११,१.१७ ) शुद्धाः पूता योषितो यज्ञिया इमा आपश्चरुमव सर्पन्तु शुभ्राः ।
(११,१.१७ ) अदुः प्रजां बहुलां पशून् नः पक्तौदनस्य सुकृतामेतु लोकम् ॥१७॥
(११,१.१८ ) ब्रह्मणा शुद्धा उत पूता घृतेन सोमस्यांशवस्तण्डुला यज्ञिया इमे ।
(११,१.१८ ) अपः प्र विशत प्रति गृह्णातु वश्चरुरिमं पक्त्वा सुकृतामेत लोकम् ॥१८॥
(११,१.१९ ) उरुः प्रथस्व महता महिम्ना सहस्रपृष्ठः सुकृतस्य लोके ।
(११,१.१९ ) पितामहाः पितरः प्रजोपजाहं पक्ता पञ्चदशस्ते अस्मि ॥१९॥
(११,१.२० ) सहस्रपृष्ठः शतधारो अक्षितो ब्रह्मौदनो देवयानः स्वर्गः ।
(११,१.२० ) अमूंस्त आ दधामि प्रजया रेषयैनान् बलिहाराय मृडतान् मह्यमेव ॥२०॥ {२}
(११,१.२१ ) उदेहि वेदिं प्रजया वर्धयैनां नुदस्व रक्षः प्रतरं धेह्येनाम् ।
(११,१.२१ ) श्रिया समानान् अति सर्वान्त्स्यामाधस्पदं द्विषतस्पादयामि ॥२१॥
(११,१.२२ ) अभ्यावर्तस्व पशुभिः सहैनां प्रत्यङ्ङेनां देवताभिः सहैधि ।
(११,१.२२ ) मा त्वा प्रापच्छपथो माभिचारः स्वे क्षेत्रे अनमीवा वि राज ॥२२॥
(११,१.२३ ) ऋतेन तष्टा मनसा हितैषा ब्रह्मौदनस्य विहिता वेदिरग्रे ।
(११,१.२३ ) अंसध्रीं शुद्धामुप धेहि नारि तत्रौदनं सादय दैवानाम् ॥२३॥
(११,१.२४ ) अदितेर्हस्तां स्रुचमेतां द्वितीयां सप्तऋषयो भूतकृतो यामकृण्वन् ।
(११,१.२४ ) सा गात्राणि विदुष्योदनस्य दर्विर्वेद्यामध्येनं चिनोतु ॥२४॥
(११,१.२५ ) शृतं त्वा हव्यमुप सीदन्तु दैवा निःसृप्याग्नेः पुनरेनान् प्र सीद ।
(११,१.२५ ) सोमेन पूतो जठरे सीद ब्रह्मणामार्षेयास्ते मा रिषन् प्राशितारः ॥२५॥
(११,१.२६ ) सोम राजन्त्संज्ञानमा वपैभ्यः सुब्राह्मणा यतमे त्वोपसीदान् ।
(११,१.२६ ) ऋषीन् आर्षेयांस्तपसोऽधि जातान् ब्रह्मौदने सुहवा जोहवीमि ॥२६॥
(११,१.२७ ) शुद्धाः पूता योषितो यज्ञिया इमा ब्रह्मणां हस्तेषु प्रपृथक्सादयामि ।
(११,१.२७ ) यत्काम इदमभिषिञ्चामि वोऽहमिन्द्रो मरुत्वान्त्स ददादिदं मे ॥२७॥
(११,१.२८ ) इदं मे ज्योतिरमृतं हिरण्यं पक्वं क्षेत्रात्कामदुघा म एषा ।
(११,१.२८ ) इदं धनं नि दधे ब्राह्मणेषु कृण्वे पन्थां पितृषु यः स्वर्गः ॥२८॥
(११,१.२९ ) अग्नौ तुषान् आ वप जातवेदसि परः कम्बूकामप मृड्ढि दूरम् ।
(११,१.२९ ) एतं शुश्रुम गृहराजस्य भागमथो विद्म निरृतेर्भागधेयम् ॥२९॥
(११,१.३० ) श्राम्यतः पचतो विद्धि सुन्वतः पन्थां स्वर्गमधि रोहयैनम् ।
(११,१.३० ) येन रोहात्परमापद्य यद्वय उत्तमं नाकं परमं व्योम ॥३०॥ {३}
(११,१.३१ ) बभ्रेरध्वर्यो मुखमेतद्वि मृड्ढ्याज्याय लोकं कृणुहि प्रविद्वान् ।
(११,१.३१ ) घृतेन गात्रानु सर्वा वि मृड्ढि कृण्वे पन्थां पितृषु यः स्वर्गः ॥३१॥
(११,१.३२ ) बभ्रे रक्षः समदमा वपैभ्योऽब्राह्मणा यतमे त्वोपसीदान् ।
(११,१.३२ ) पुरीषिणः प्रथमानाः पुरस्तादार्षेयास्ते मा रिषन् प्राशितारः ॥३२॥
(११,१.३३ ) आर्षेयेषु नि दध ओदन त्वा नानार्षेयाणामप्यस्त्यत्र ।
(११,१.३३ ) अग्निर्मे गोप्ता मरुतश्च सर्वे विश्वे देवा अभि रक्षन्तु पक्वम् ॥३३॥
(११,१.३४ ) यज्ञं दुहानं सदमित्प्रपीनं पुमांसं धेनुं सदनं रयीणाम् ।
(११,१.३४ ) प्रजामृतत्वमुत दीर्घमायू रायश्च पोषैरुप त्वा सदेम ॥३४॥
(११,१.३५ ) वृषभोऽसि स्वर्ग ऋषीन् आर्षेयान् गछ ।
(११,१.३५ ) सुकृतां लोके सीद तत्र नौ संस्कृतम् ॥३५॥
(११,१.३६ ) समाचिनुष्वानुसंप्रयाह्यग्ने पथः कल्पय देवयानान् ।
(११,१.३६ ) एतैः सुकृतैरनु गछेम यज्ञं नाके तिष्ठन्तमधि सप्तरश्मौ ॥३६॥
(११,१.३७ ) येन देवा ज्योतिषा द्यामुदायन् ब्रह्मौदनं पक्त्वा सुकृतस्य लोकम् ।
(११,१.३७ ) तेन गेष्म सुकृतस्य लोकं स्वरारोहन्तो अभि नाकमुत्तमम् ॥३७॥ {४}
(११,२.१ ) भवाशर्वौ मृडतं माभि यातं भूतपती पशुपती नमो वाम् ।
(११,२.१ ) प्रतिहितामायतां मा वि स्राष्टं मा नो हिंसिष्टं द्विपदो मा चतुष्पदः ॥१॥
(११,२.२ ) शुने क्रोष्ट्रे मा शरीराणि कर्तमलिक्लवेभ्यो गृध्रेभ्यो ये च कृष्णा अविष्यवः ।
(११,२.२ ) मक्षिकास्ते पशुपते वयांसि ते विघसे मा विदन्त ॥२॥
(११,२.३ ) क्रन्दाय ते प्राणाय याश्च ते भव रोपयः ।
(११,२.३ ) नमस्ते रुद्र कृण्मः सहस्राक्षायामर्त्य ॥३॥
(११,२.४ ) पुरस्तात्ते नमः कृण्म उत्तरादधरादुत ।
(११,२.४ ) अभीवर्गाद्दिवस्पर्यन्तरिक्षाय ते नमः ॥४॥
(११,२.५ ) मुखाय ते पशुपते यानि चक्षूंषि ते भव ।
(११,२.५ ) त्वचे रूपाय संदृशे प्रतीचीनाय ते नमः ॥५॥
(११,२.६ ) अङ्गेभ्यस्त उदराय जिह्वाया आस्याय ते ।
(११,२.६ ) दद्भ्यो गन्धाय ते नमः ॥६॥
(११,२.७ ) अस्त्रा नीलशिखण्डेन सहस्राक्षेण वाजिना ।
(११,२.७ ) रुद्रेणार्धकघातिना तेन मा समरामहि ॥७॥
(११,२.८ ) स नो भवः परि वृणक्तु विश्वत आप इवाग्निः परि वृणक्तु नो भवः ।
(११,२.८ ) मा नोऽभि मांस्त नमो अस्त्वस्मै ॥८॥
(११,२.९ ) चतुर्नमो अष्टकृत्वो भवाय दश कृत्वः पशुपते नमस्ते ।
(११,२.९ ) तवेमे पञ्च पशवो विभक्ता गावो अश्वाः पुरुषा अजावयः ॥९॥
(११,२.१० ) तव चतस्रः प्रदिशस्तव द्यौस्तव पृथिवी तवेदमुग्रोर्वन्तरिक्षम् ।
(११,२.१० ) तवेदं सर्वमात्मन्वद्यत्प्राणत्पृथिवीमनु ॥१०॥ {५}
(११,२.११ ) उरुः कोशो वसुधानस्तवायं यस्मिन्न् इमा विश्वा भुवनान्यन्तः ।
(११,२.११ ) स नो मृड पशुपते नमस्ते परः क्रोष्टारो अभिभाः श्वानः परो यन्त्वघरुदो विकेश्यः ॥११॥
(११,२.१२ ) धनुर्बिभर्षि हरितं हिरण्ययं सहस्रघ्निं शतवधं शिखण्डिन् ।
(११,२.१२ ) रुद्रस्येषुश्चरति देवहेतिस्तस्यै नमो यतमस्यां दिशीतः ॥१२॥
(११,२.१३ ) योऽभियातो निलयते त्वां रुद्र निचिकीर्षति ।
(११,२.१३ ) पश्चादनुप्रयुङ्क्षे तं विद्धस्य पदनीरिव ॥१३॥
(११,२.१४ ) भवारुद्रौ सयुजा संविदानावुभावुग्रौ चरतो वीर्याय ।
(११,२.१४ ) ताभ्यां नमो यतमस्यां दिशीतः ॥१४॥
(११,२.१५ ) नमस्ते अस्त्वायते नमो अस्तु परायते ।
(११,२.१५ ) नमस्ते रुद्र तिष्ठत आसीनायोत ते नमः ॥१५॥
(११,२.१६ ) नमः सायं नमः प्रातर्नमो रात्र्या नमो दिवा ।
(११,२.१६ ) भवाय च शर्वाय चोभाभ्यामकरं नमः ॥१६॥
(११,२.१७ ) सहस्राक्षमतिपश्यं पुरस्ताद्रुद्रमस्यन्तं बहुधा विपश्चितम् ।
(११,२.१७ ) मोपाराम जिह्वयेयमानम् ॥१७॥
(११,२.१८ ) श्यावाश्वं कृष्णमसितं मृणन्तं भीमं रथं केशिनः पादयन्तम् ।
(११,२.१८ ) पूर्वे प्रतीमो नमो अस्त्वस्मै ॥१८॥
(११,२.१९ ) मा नोऽभि स्रा मत्यं देवहेतिं मा नः क्रुधः पशुपते नमस्ते ।
(११,२.१९ ) अन्यत्रास्मद्दिव्यां शाखां वि धूनु ॥१९॥
(११,२.२० ) मा नो हिंसीरधि नो ब्रूहि परि णो वृङ्धि मा क्रुधः ।
(११,२.२० ) मा त्वया समरामहि ॥२०॥ {६}
(११,२.२१ ) मा नो गोषु पुरुषेषु मा गृधो नो अजाविषु ।
(११,२.२१ ) अन्यत्रोग्र वि वर्तय पियारूणां प्रजां जहि ॥२१॥
(११,२.२२ ) यस्य तक्मा कासिका हेतिरेकमश्वस्येव वृषणः क्रन्द एति ।
(११,२.२२ ) अभिपूर्वं निर्णयते नमो अस्त्वस्मै ॥२२॥
(११,२.२३ ) योऽन्तरिक्षे तिष्ठति विष्टभितोऽयज्वनः प्रमृणन् देवपीयून् ।
(११,२.२३ ) तस्मै नमो दशभिः शक्वरीभिः ॥२३॥
(११,२.२४ ) तुभ्यमारण्याः पशवो मृगा वने हिता हंसाः सुपर्णाः शकुना वयांसि ।
(११,२.२४ ) तव यक्षं पशुपते अप्स्वन्तस्तुभ्यं क्षरन्ति दिव्या आपो वृधे ॥२४॥
(११,२.२५ ) शिंशुमारा अजगराः पुरीकया जषा मत्स्या रजसा येभ्यो अस्यसि ।
(११,२.२५ ) न ते दूरं न परिष्ठास्ति ते भव सद्यः सर्वां परि पश्यसि भूमिं पूर्वस्माद्धंस्युत्तरस्मिन्त्समुद्रे ॥२५॥
(११,२.२६ ) मा नो रुद्र तक्मना मा विषेण मा नः सं स्रा दिव्येनाग्निना ।
(११,२.२६ ) अन्यत्रास्मद्विद्युतं पातयैताम् ॥२६॥
(११,२.२७ ) भवो दिवो भव ईशे पृथिव्या भव आ पप्र उर्वन्तरिक्षम् ।
(११,२.२७ ) तस्यै नमो यतमस्यां दिशीतः ॥२७॥
(११,२.२८ ) भव राजन् यजमानाय मृड पशूनां हि पशुपतिर्बभूथ ।
(११,२.२८ ) यः श्रद्दधाति सन्ति देवा इति चतुष्पदे द्विपदेऽस्य मृड ॥२८॥
(११,२.२९ ) मा नो महान्तमुत मा नो अर्भकं मा नो वहन्तमुत मा नो वक्ष्यतः ।
(११,२.२९ ) मा नो हिंसीः पितरं मातरं च स्वां तन्वं रुद्र मा रीरिषो नः ॥२९॥
(११,२.३० ) रुद्रस्यैलबकारेभ्योऽसंसूक्तगिलेभ्यः ।
(११,२.३० ) इदं महास्येभ्यः श्वभ्यो अकरं नमः ॥३०॥
(११,२.३१ ) नमस्ते घोषिणीभ्यो नमस्ते केशिनीभ्यः ।
(११,२.३१ ) नमो नमस्कृताभ्यो नमः संभुञ्जतीभ्यः ।
(११,२.३१ ) नमस्ते देव सेनाभ्यः स्वस्ति नो अभयं च नः ॥३१॥ {७}
(११,३.१ ) तस्यौदनस्य बृहस्पतिः शिरो ब्रह्म मुखम् ॥१॥
(११,३.२ ) द्यावापृथिवी श्रोत्रे सूर्याचन्द्रमसावक्षिणी सप्तऋषयः प्राणापानाः ॥२॥
(११,३.३ ) चक्षुर्मुसलं काम उलूखलम् ॥३॥
(११,३.४ ) दितिः शूर्पमदितिः शूर्पग्राही वातोऽपाविनक्॥४॥
(११,३.५ ) अश्वाः कणा गावस्तण्डुला मशकास्तुषाः ॥५॥
(११,३.६ ) कब्रु फलीकरणाः शरोऽभ्रम् ॥६॥
(११,३.७ ) श्याममयोऽस्य मांसानि लोहितमस्य लोहितम् ॥७॥
(११,३.८ ) त्रपु भस्म हरितं वर्णः पुष्करमस्य गन्धः ॥८॥
(११,३.९ ) खलः पात्रं स्फ्यावंसावीषे अनूक्ये ॥९॥
(११,३.१० ) आन्त्राणि जत्रवो गुदा वरत्राः ॥१०॥
(११,३.११ ) इयमेव पृथिवी कुम्भी भवति राध्यमानस्यौदनस्य द्यौरपिधानम् ॥११॥
(११,३.१२ ) सीताः पर्शवः सिकता ऊबध्यम् ॥१२॥
(११,३.१३ ) ऋतं हस्तावनेजनं कुल्योपसेचनम् ॥१३॥
(११,३.१४ ) ऋचा कुम्भ्यधिहितार्त्विज्येन प्रेषिता ॥१४॥
(११,३.१५ ) ब्रह्मणा परिगृहीता साम्ना पर्यूढा ॥१५॥
(११,३.१६ ) बृहदायवनं रथन्तरं दर्विः ॥१६॥
(११,३.१७ ) ऋतवः पक्तार आर्तवाः समिन्धते ॥१७॥
(११,३.१८ ) चरुं पञ्चबिलमुखं घर्मोऽभीन्धे ॥१८॥ [नोते COऋऋईङ्Eण्डा एद्. श्ড়्ড়्]
(११,३.१९ ) ओदनेन यज्ञवतः सर्वे लोकाः समाप्याः ॥१९॥
(११,३.२० ) यस्मिन्त्समुद्रो द्यौर्भूमिस्त्रयोऽवरपरं श्रिताः ॥२०॥
(११,३.२१ ) यस्य देवा अकल्पन्तोच्छिष्टे षडशीतयः ॥२१॥
(११,३.२२ ) तं त्वौदनस्य पृछामि यो अस्य महिमा महान् ॥२२॥
(११,३.२३ ) स य ओदनस्य महिमानं विद्यात्॥२३॥
(११,३.२४ ) नाल्प इति ब्रूयान् नानुपसेचन इति नेदं च किं चेति ॥२४॥
(११,३.२५ ) यावद्दाताभिमनस्येत तन् नाति वदेत्॥२५॥
(११,३.२६ ) ब्रह्मवादिनो वदन्ति पराञ्चमोदनं प्राशी३ः प्रत्यञ्चा३ इति ॥२६॥
(११,३.२७ ) त्वमोदनं प्राशी३ त्वामोदना३ इति ॥२७॥
(११,३.२८ ) पराञ्चं चैनं प्राशीः प्राणास्त्वा हास्यन्तीत्येनमाह ॥२८॥
(११,३.२९ ) प्रत्यञ्चं चैनं प्राशीरपानास्त्वा हास्यन्तीत्येनमाह ॥२९॥
(११,३.३० ) नैवाहमोदनं न मामोदनः ॥३०॥
(११,३.३१ ) ओदन एवौदनं प्राशीत्॥३१॥ {८}
(११,३.३२[४.१]अ) ततश्चैनमन्येन शीर्ष्णा प्राशीर्येन चैतं पूर्व ऋषयः प्राश्नन् ।
(११,३.३२[४.१]ब्) ज्येष्ठतस्ते प्रजा मरिष्यतीत्येनमाह ।
(११,३.३२[४.१]च्) तं वा अहं नार्वाञ्चं न पराञ्चं न प्रत्यञ्चम् ।
(११,३.३२[४.१]द्) बृहस्पतिना शीर्ष्णा ।
(११,३.३२[४.१]ए) तेनैनं प्राशिषं तेनैनमजीगमम् ।
(११,३.३२[४.१]f) एष वा ओदनः सर्वाङ्गः सर्वपरुः सर्वतनूः ।
(११,३.३२[४.१]ग्) सर्वाङ्ग एव सर्वपरुः सर्वतनूः सं भवति य एवं वेद ॥३२॥ [१]
(११,३.३३[४.२]अ) ततश्चैनमन्याभ्यां श्रोत्राभ्यां प्राशीर्याभ्यां चैतं पूर्व ऋषयः प्राश्नन् ।
(११,३.३३[४.२]ब्) बधिरो भविष्यसीत्येनमाह ।
(११,३.३३[४.२]च्) तं वा अहं नार्वाञ्चं न पराञ्चं न प्रत्यञ्चम् ।
(११,३.३३[४.२]द्) द्यावापृथिवीभ्यां श्रोत्राभ्याम् ।
(११,३.३३[४.२]ए) ताभ्यामेनं प्राशिषं ताभ्यामेनमजीगमम् ।
(११,३.३३[४.२]f) एष वा ओदनः सर्वाङ्गः सर्वपरुः सर्वतनूः ।
(११,३.३३[४.२]ग्) सर्वाङ्ग एव सर्वपरुः सर्वतनूः सं भवति य एवं वेद ॥३३॥ [२]
(११,३.३४[४.३]अ) ततश्चैनमन्याभ्यामक्षीभ्यां प्राशीर्याभ्यां चैतं पूर्व ऋषयः प्राश्नन् ।
(११,३.३४[४.३]ब्) अन्धो भविष्यसीत्येनमाह ।
(११,३.३४[४.३]च्) तं वा अहं नार्वाञ्चं न पराञ्चं न प्रत्यञ्चम् ।
(११,३.३४[४.३]द्) सूर्याचन्द्रमसाभ्यामक्षीभ्याम् ।
(११,३.३४[४.३]ए) ताभ्यामेनं प्राशिषं ताभ्यामेनमजीगमम् ।
(११,३.३४[४.३]f) एष वा ओदनः सर्वाङ्गः सर्वपरुः सर्वतनूः ।
(११,३.३४[४.३]ग्) सर्वाङ्ग एव सर्वपरुः सर्वतनूः सं भवति य एवं वेद ॥३४॥ [३]
(११,३.३५[४.४]अ) ततश्चैनमन्येन मुखेन प्राशीर्येन चैतं पूर्व ऋषयः प्राश्नन् ।
(११,३.३५[४.४]ब्) मुखतस्ते प्रजा मरिष्यतीत्येनमाह ।
(११,३.३५[४.४]च्) तं वा अहं नार्वाञ्चं न पराञ्चं न प्रत्यञ्चम् ।
(११,३.३५[४.४]द्) ब्रह्मणा मुखेन ।
(११,३.३५[४.४]ए) तेनैनं प्राशिषं तेनैनमजीगमम् ।
(११,३.३५[४.४]f) एष वा ओदनः सर्वाङ्गः सर्वपरुः सर्वतनूः ।
(११,३.३५[४.४]ग्) सर्वाङ्ग एव सर्वपरुः सर्वतनूः सं भवति य एवं वेद ॥३५॥ [४]
(११,३.३६[४.५]अ) ततश्चैनमन्यया जिह्वया प्राशीर्यया चैतं पूर्व ऋषयः प्राश्नन् ।
(११,३.३६[४.५]ब्) जिह्वा ते मरिष्यतीत्येनमाह ।
(११,३.३६[४.५]च्) तं वा अहं नार्वाञ्चं न पराञ्चं न प्रत्यञ्चम् ।
(११,३.३६[४.५]द्) अग्नेर्जिह्वया ।
(११,३.३६[४.५]ए) तयैनं प्राशिषं तयैनमजीगमम् ।
(११,३.३६[४.५]f) एष वा ओदनः सर्वाङ्गः सर्वपरुः सर्वतनूः ।
(११,३.३६[४.५]ग्) सर्वाङ्ग एव सर्वपरुः सर्वतनूः सं भवति य एवं वेद ॥३६॥ [५]
(११,३.३७[४.६]अ) ततश्चैनमन्यैर्दन्तैः प्राशीर्यैश्चैतं पूर्व ऋषयः प्राश्नन् ।
(११,३.३७[४.६]ब्) दन्तास्ते शत्स्यन्तीत्येनमाह ।
(११,३.३७[४.६]च्) तं वा अहं नार्वाञ्चं न पराञ्चं न प्रत्यञ्चम् ।
(११,३.३७[४.६]द्) ऋतुभिर्दन्तैः ।
(११,३.३७[४.६]ए) तैरेनं प्राशिषं तैरेनमजीगमम् ।
(११,३.३७[४.६]f) एष वा ओदनः सर्वाङ्गः सर्वपरुः सर्वतनूः ।
(११,३.३७[४.६]ग्) सर्वाङ्ग एव सर्वपरुः सर्वतनूः सं भवति य एवं वेद ॥३७॥ [६]
(११,३.३८[४.७]अ) ततश्चैनमन्यैः प्राणापानैः प्राशीर्यैश्चैतं पूर्व ऋषयः प्राश्नन् ।
(११,३.३८[४.७]ब्) प्राणापानास्त्वा हास्यन्तीत्येनमाह ।
(११,३.३८[४.७]च्) तं वा अहं नार्वाञ्चं न पराञ्चं न प्रत्यञ्चम् ।
(११,३.३८[४.७]द्) सप्तऋषिभिः प्राणापानैः ।
(११,३.३८[४.७]ए) तैरेनं प्राशिषं तैरेनमजीगमम् ।
(११,३.३८[४.७]f) एष वा ओदनः सर्वाङ्गः सर्वपरुः सर्वतनूः ।
(११,३.३८[४.७]ग्) सर्वाङ्ग एव सर्वपरुः सर्वतनूः सं भवति य एवं वेद ॥३८॥ [७]
(११,३.३९[४.८]अ) ततश्चैनमन्येन व्यचसा प्राशीर्येन चैतं पूर्व ऋषयः प्राश्नन् ।
(११,३.३९[४.८]ब्) राजयक्ष्मस्त्वा हनिष्यतीत्येनमाह ।
(११,३.३९[४.८]च्) तं वा अहं नार्वाञ्चं न पराञ्चं न प्रत्यञ्चम् ।
(११,३.३९[४.८]द्) अन्तरिक्षेण व्यचसा ।
(११,३.३९[४.८]ए) तेनैनं प्राशिषं तेनैनमजीगमम् ।
(११,३.३९[४.८]f) एष वा ओदनः सर्वाङ्गः सर्वपरुः सर्वतनूः ।
(११,३.३९[४.८]ग्) सर्वाङ्ग एव सर्वपरुः सर्वतनूः सं भवति य एवं वेद ॥३९॥ [८]
(११,३.४०[४.९]अ) ततश्चैनमन्येन पृष्ठेन प्राशीर्येन चैतं पूर्व ऋषयः प्राश्नन् ।
(११,३.४०[४.९]ब्) विद्युत्त्वा हनिष्यतीत्येनमाह ।
(११,३.४०[४.९]च्) तं वा अहं नार्वाञ्चं न पराञ्चं न प्रत्यञ्चम् ।
(११,३.४०[४.९]द्) दिवा पृष्ठेन ।
(११,३.४०[४.९]ए) तेनैनं प्राशिषं तेनैनमजीगमम् ।
(११,३.४०[४.९]f) एष वा ओदनः सर्वाङ्गः सर्वपरुः सर्वतनूः ।
(११,३.४०[४.९]ग्) सर्वाङ्ग एव सर्वपरुः सर्वतनूः सं भवति य एवं वेद ॥४०॥ [९]
(११,३.४१[४.१०]अ) ततश्चैनमन्येनोरसा प्राशीर्येन चैतं पूर्व ऋषयः प्राश्नन् ।
(११,३.४१[४.१०]ब्) कृष्या न रात्स्यसीत्येनमाह ।
(११,३.४१[४.१०]च्) तं वा अहं नार्वाञ्चं न पराञ्चं न प्रत्यञ्चम् ।
(११,३.४१[४.१०]द्) पृथिव्योरसा ।
(११,३.४१[४.१०]ए) तेनैनं प्राशिषं तेनैनमजीगमम् ।
(११,३.४१[४.१०]f) एष वा ओदनः सर्वाङ्गः सर्वपरुः सर्वतनूः ।
(११,३.४१[४.१०]ग्) सर्वाङ्ग एव सर्वपरुः सर्वतनूः सं भवति य एवं वेद ॥४१॥ [१०]
(११,३.४२[४.११]अ) ततश्चैनमन्येनोदरेण प्राशीर्येन चैतं पूर्व ऋषयः प्राश्नन् ।
(११,३.४२[४.११]ब्) उदरदारस्त्वा हनिष्यतीत्येनमाह ।
(११,३.४२[४.११]च्) तं वा अहं नार्वाञ्चं न पराञ्चं न प्रत्यञ्चम् ।
(११,३.४२[४.११]द्) सत्येनोदरेण ।
(११,३.४२[४.११]ए) तेनैनं प्राशिषं तेनैनमजीगमम् ।
(११,३.४२[४.११]f) एष वा ओदनः सर्वाङ्गः सर्वपरुः सर्वतनूः ।
(११,३.४२[४.११]ग्) सर्वाङ्ग एव सर्वपरुः सर्वतनूः सं भवति य एवं वेद ॥४२॥ [११]
(११,३.४३[४.१२]अ) ततश्चैनमन्येन वस्तिना प्राशीर्येन चैतं पूर्व ऋषयः प्राश्नन् ।
(११,३.४३[४.१२]ब्) अप्सु मरिष्यसीत्येनमाह ।
(११,३.४३[४.१२]च्) तं वा अहं नार्वाञ्चं न पराञ्चं न प्रत्यञ्चम् ।
(११,३.४३[४.१२]द्) समुद्रेण वस्तिना ।
(११,३.४३[४.१२]ए) तेनैनं प्राशिषं तेनैनमजीगमम् ।
(११,३.४३[४.१२]f) एष वा ओदनः सर्वाङ्गः सर्वपरुः सर्वतनूः ।
(११,३.४३[४.१२]ग्) सर्वाङ्ग एव सर्वपरुः सर्वतनूः सं भवति य एवं वेद ॥४३॥ [१२]
(११,३.४४[४.१३]अ) ततश्चैनमन्याभ्यामूरुभ्यां प्राशीर्याभ्यां चैतं पूर्व ऋषयः प्राश्नन् ।
(११,३.४४[४.१३]ब्) ऊरू ते मरिष्यत इत्येनमाह ।
(११,३.४४[४.१३]च्) तं वा अहं नार्वाञ्चं न पराञ्चं न प्रत्यञ्चम् ।
(११,३.४४[४.१३]द्) मित्रावरुणयोरूरुभ्याम् ।
(११,३.४४[४.१३]ए) ताभ्यामेनं प्राशिषं ताभ्यामेनमजीगमम् ।
(११,३.४४[४.१३]f) एष वा ओदनः सर्वाङ्गः सर्वपरुः सर्वतनूः ।
(११,३.४४[४.१३]ग्) सर्वाङ्ग एव सर्वपरुः सर्वतनूः सं भवति य एवं वेद ॥४४॥ [१३]
(११,३.४५[४.१४]अ) ततश्चैनमन्याभ्यामष्ठीवद्भ्यां प्राशीर्याभ्यां चैतं पूर्व ऋषयः प्राश्नन् ।
(११,३.४५[४.१४]ब्) स्रामो भविष्यसीत्येनमाह ।
(११,३.४५[४.१४]च्) तं वा अहं नार्वाञ्चं न पराञ्चं न प्रत्यञ्चम् ।
(११,३.४५[४.१४]द्) त्वष्टुरष्ठीवद्भ्याम् ।
(११,३.४५[४.१४]ए) ताभ्यामेनं प्राशिषं ताभ्यामेनमजीगमम् ।
(११,३.४५[४.१४]f) एष वा ओदनः सर्वाङ्गः सर्वपरुः सर्वतनूः ।
(११,३.४५[४.१४]ग्) सर्वाङ्ग एव सर्वपरुः सर्वतनूः सं भवति य एवं वेद ॥४५॥ [१४]
(११,३.४६[४.१५]अ) ततश्चैनमन्याभ्यां पादाभ्यां प्राशीर्याभ्यां चैतं पूर्व ऋषयः प्राश्नन् ।
(११,३.४६[४.१५]ब्) बहुचारी भविष्यसीत्येनमाह ।
(११,३.४६[४.१५]च्) तं वा अहं नार्वाञ्चं न पराञ्चं न प्रत्यञ्चम् ।
(११,३.४६[४.१५]द्) अश्विनोः पादाभ्याम् ।
(११,३.४६[४.१५]ए) ताभ्यामेनं प्राशिषं ताभ्यामेनमजीगमम् ।
(११,३.४६[४.१५]f) एष वा ओदनः सर्वाङ्गः सर्वपरुः सर्वतनूः ।
(११,३.४६[४.१५]ग्) सर्वाङ्ग एव सर्वपरुः सर्वतनूः सं भवति य एवं वेद ॥४६॥ [१५]
(११,३.४७[४.१६]अ) ततश्चैनमन्याभ्यां प्रपदाभ्यां प्राशीर्याभ्यां चैतं पूर्व ऋषयः प्राश्नन् ।
(११,३.४७[४.१६]ब्) सर्पस्त्वा हनिष्यतीत्येनमाह ।
(११,३.४७[४.१६]च्) तं वा अहं नार्वाञ्चं न पराञ्चं न प्रत्यञ्चम् ।
(११,३.४७[४.१६]द्) सवितुः प्रपदाभ्याम् ।
(११,३.४७[४.१६]ए) ताभ्यामेनं प्राशिषं ताभ्यामेनमजीगमम् ।
(११,३.४७[४.१६]f) एष वा ओदनः सर्वाङ्गः सर्वपरुः सर्वतनूः ।
(११,३.४७[४.१६]ग्) सर्वाङ्ग एव सर्वपरुः सर्वतनूः सं भवति य एवं वेद ॥४७॥ [१६]
(११,३.४८[४.१७]अ) ततश्चैनमन्याभ्यां हस्ताभ्यां प्राशीर्याभ्यां चैतं पूर्व ऋषयः प्राश्नन् ।
(११,३.४८[४.१७]ब्) ब्राह्मणं हनिष्यसीत्येनमाह ।
(११,३.४८[४.१७]च्) तं वा अहं नार्वाञ्चं न पराञ्चं न प्रत्यञ्चम् ।
(११,३.४८[४.१७]द्) ऋतस्य हस्ताभ्याम् ।
(११,३.४८[४.१७]ए) ताभ्यामेनं प्राशिषं ताभ्यामेनमजीगमम् ।
(११,३.४८[४.१७]f) एष वा ओदनः सर्वाङ्गः सर्वपरुः सर्वतनूः ।
(११,३.४८[४.१७]ग्) सर्वाङ्ग एव सर्वपरुः सर्वतनूः सं भवति य एवं वेद ॥४८॥ [१७]
(११,३.४९[४.१८]अ) ततश्चैनमन्यया प्रतिष्ठया प्राशीर्यया चैतं पूर्व ऋषयः प्राश्नन् ।
(११,३.४९[४.१८]ब्) अप्रतिष्ठानोऽनायतनो मरिष्यसीत्येनमाह ।
(११,३.४९[४.१८]च्) तं वा अहं नार्वाञ्चं न पराञ्चं न प्रत्यञ्चम् ।
(११,३.४९[४.१८]द्) सत्ये प्रतिष्ठाय ।
(११,३.४९[४.१८]ए) तयैनं प्राशिषं तयैनमजीगमम् ।
(११,३.४९[४.१८]f) एष वा ओदनः सर्वाङ्गः सर्वपरुः सर्वतनूः ।
(११,३.४९[४.१८]ग्) सर्वाङ्ग एव सर्वपरुः सर्वतनूः सं भवति य एवं वेद ॥४९॥ [१८] {९}
(११,३.५०[५.१]अ) एतद्वै ब्रध्नस्य विष्टपं यदोदनः ॥५०॥ [१]
(११,३.५१[५.२]अ) ब्रध्नलोको भवति ब्रध्नस्य विष्टपि श्रयते य एवं वेद ॥५१॥ [२]
(११,३.५२[५.३]अ) एतस्माद्वा ओदनात्त्रयस्त्रिंशतं लोकान् निरमिमीत प्रजापतिः ॥५२॥ [३]
(११,३.५३[५.४]अ) तेषां प्रज्ञानाय यज्ञमसृजत ॥५३॥ [४]
(११,३.५४[५.५]अ) स य एवं विदुष उपद्रष्टा भवति प्राणं रुणद्धि ॥५४॥ [५]
(११,३.५५[५.६]अ) न च प्राणं रुणद्धि सर्वज्यानिं जीयते ॥५५॥ [६]
(११,३.५६[५.७]अ) न च सर्वज्यानिं जीयते पुरैनं जरसः प्राणो जहाति ॥५६॥ [७] {१०}
(११,४[६].१ ) प्राणाय नमो यस्य सर्वमिदं वशे ।
(११,४[६].१ ) यो भूतः सर्वस्येश्वरो यस्मिन्त्सर्वं प्रतिष्ठितम् ॥१॥
(११,४[६].२ ) नमस्ते प्राण क्रन्दाय नमस्ते स्तनयित्नवे ।
(११,४[६].२ ) नमस्ते प्राण विद्युते नमस्ते प्राण वर्षते ॥२॥
(११,४[६].३ ) यत्प्राण स्तनयित्नुनाभिक्रन्दत्योषधीः ।
(११,४[६].३ ) प्र वीयन्ते गर्भान् दधतेऽथो बह्वीर्वि जायन्ते ॥३॥
(११,४[६].४ ) यत्प्राण ऋतावागतेऽभिक्रन्दत्योषधीः ।
(११,४[६].४ ) सर्वं तदा प्र मोदते यत्किं च भूम्यामधि ॥४॥
(११,४[६].५ ) यदा प्राणो अभ्यवर्षीद्वर्षेण पृथिवीं महीम् ।
(११,४[६].५ ) पशवस्तत्प्र मोदन्ते महो वै नो भविष्यति ॥५॥
(११,४[६].६ ) अभिवृष्टा ओषधयः प्राणेन समवादिरन् ।
(११,४[६].६ ) आयुर्वै नः प्रातीतरः सर्वा नः सुरभीरकः ॥६॥
(११,४[६].७ ) नमस्ते अस्त्वायते नमो अस्तु परायते ।
(११,४[६].७ ) नमस्ते प्राण तिष्ठत आसीनायोत ते नमः ॥७॥
(११,४[६].८ ) नमस्ते प्राण प्राणते नमो अस्त्वपानते ।
(११,४[६].८ ) पराचीनाय ते नमः प्रतीचीनाय ते नमः सर्वस्मै त इदं नमः ॥८॥
(११,४[६].९ ) या ते प्राण प्रिया तनूर्यो ते प्राण प्रेयसी ।
(११,४[६].९ ) अथो यद्भेषजं तव तस्य नो धेहि जीवसे ॥९॥
(११,४[६].१० ) प्राणः प्रजा अनु वस्ते पिता पुत्रमिव प्रियम् ।
(११,४[६].१० ) प्राणो ह सर्वस्येश्वरो यच्च प्राणति यच्च न ॥१०॥ {११}
(११,४[६].११ ) प्राणो मृत्युः प्राणस्तक्मा प्राणं देवा उपासते ।
(११,४[६].११ ) प्राणो ह सत्यवादिनमुत्तमे लोक आ दधत्॥११॥
(११,४[६].१२ ) प्राणो विराट्प्राणो देष्ट्री प्राणं सर्व उपासते ।
(११,४[६].१२ ) प्राणो ह सूर्यश्चन्द्रमाः प्राणमाहुः प्रजापतिम् ॥१२॥
(११,४[६].१३ ) प्राणापानौ व्रीहियवावनड्वान् प्राण उच्यते ।
(११,४[६].१३ ) यवे ह प्राण आहितोऽपानो व्रीहिरुच्यते ॥१३॥
(११,४[६].१४ ) अपानति प्राणति पुरुषो गर्भे अन्तरा ।
(११,४[६].१४ ) यदा त्वं प्राण जिन्वस्यथ स जायते पुनः ॥१४॥
(११,४[६].१५ ) प्राणमाहुर्मातरिश्वानं वातो ह प्राण उच्यते ।
(११,४[६].१५ ) प्राणे ह भूतं भव्यं च प्राणे सर्वं प्रतिष्ठितम् ॥१५॥
(११,४[६].१६ ) आथर्वणीराङ्गिरसीर्दैवीर्मनुष्यजा उत ।
(११,४[६].१६ ) ओषधयः प्र जायन्ते यदा त्वं प्राण जिन्वसि ॥१६॥
(११,४[६].१७ ) यदा प्राणो अभ्यवर्षीद्वर्षेण पृथिवीं महीम् ।
(११,४[६].१७ ) ओषधयः प्र जायन्तेऽथो याः काश्च वीरुधः ॥१७॥
(११,४[६].१८ ) यस्ते प्राणेदं वेद यस्मिंश्चासि प्रतिष्ठितः ।
(११,४[६].१८ ) सर्वे तस्मै बलिं हरान् अमुष्मिंल्लोक उत्तमे ॥१८॥
(११,४[६].१९ ) यथा प्राण बलिहृतस्तुभ्यं सर्वाः प्रजा इमाः ।
(११,४[६].१९ ) एवा तस्मै बलिं हरान् यस्त्वा शृणवत्सुश्रवः ॥१९॥
(११,४[६].२० ) अन्तर्गर्भश्चरति देवतास्वाभूतो भूतः स उ जायते पुनः ।
(११,४[६].२० ) स भूतो भव्यं भविष्यत्पिता पुत्रं प्र विवेशा शचीभिः ॥२०॥ {१२}
(११,४[६].२१ ) एकं पादं नोत्खिदति सलिलाद्धंस उच्चरन् ।
(११,४[६].२१ ) यदङ्ग स तमुत्खिदेन् नैवाद्य न श्वः स्यात्।
(११,४[६].२१ ) न रात्री नाहः स्यान् न व्युछेत्कदा चन ॥२१॥
(११,४[६].२२ ) अष्टाचक्रं वर्तत एकनेमि सहस्राक्षरं प्र पुरो नि पश्चा ।
(११,४[६].२२ ) अर्धेन विश्वं भुवनं जजान यदस्यार्धं कतमः स केतुः ॥२२॥
(११,४[६].२३ ) यो अस्य विश्वजन्मन ईशे विश्वस्य चेष्टतः ।
(११,४[६].२३ ) अन्येषु क्षिप्रधन्वने तस्मै प्राण नमोऽस्तु ते ॥२३॥
(११,४[६].२४ ) यो अस्य सर्वजन्मन ईशे सर्वस्य चेष्टतः ।
(११,४[६].२४ ) अतन्द्रो ब्रह्मणा धीरः प्राणो मानु तिष्ठतु ॥२४॥
(११,४[६].२५ ) ऊर्ध्वः सुप्तेषु जागार ननु तिर्यङ्नि पद्यते ।
(११,४[६].२५ ) न सुप्तमस्य सुप्तेष्वनु शुश्राव कश्चन ॥२५॥
(११,४[६].२६ ) प्राण मा मत्पर्यावृतो न मदन्यो भविष्यसि ।
(११,४[६].२६ ) अपां गर्भमिव जीवसे प्राण बध्नामि त्वा मयि ॥२६॥ {१३}
(११,५[७].१ ) ब्रह्मचारीष्णंश्चरति रोदसी उभे तस्मिन् देवाः संमनसो भवन्ति ।
(११,५[७].१ ) स दाधार पृथिवीं दिवं च स आचार्यं तपसा पिपर्ति ॥१॥
(११,५[७].२ ) ब्रह्मचारिणं पितरो देवजनाः पृथग्देवा अनुसंयन्ति सर्वे ।
(११,५[७].२ ) गन्धर्वा एनमन्वायन् त्रयस्त्रिंशत्त्रिशताः षट्सहस्राः सर्वान्त्स देवांस्तपसा पिपर्ति ॥२॥
(११,५[७].३ ) आचार्य उपनयमानो ब्रह्मचारिणं कृणुते गर्भमन्तः ।
(११,५[७].३ ) तं रात्रीस्तिस्र उदरे बिभर्ति तं जातं द्रष्टुमभिसंयन्ति देवाः ॥३॥
(११,५[७].४ ) इयं समित्पृथिवी द्यौर्द्वितीयोतान्तरिक्षं समिधा पृणाति ।
(११,५[७].४ ) ब्रह्मचारी समिधा मेखलया श्रमेण लोकांस्तपसा पिपर्ति ॥४॥
(११,५[७].५ ) पूर्वो जातो ब्रह्मणो ब्रह्मचारी घर्मं वसानस्तपसोदतिष्ठत्।
(११,५[७].५ ) तस्माज्जातं ब्राह्मणं ब्रह्म ज्येष्ठं देवाश्च सर्वे अमृतेन साकम् ॥५॥
(११,५[७].६ ) ब्रह्मचार्येति समिधा समिद्धः कार्ष्णं वसानो दीक्षितो दीर्घश्मश्रुः ।
(११,५[७].६ ) स सद्य एति पूर्वस्मादुत्तरं समुद्रं लोकान्त्संगृभ्य मुहुराचरिक्रत्॥६॥
(११,५[७].७ ) ब्रह्मचारी जनयन् ब्रह्मापो लोकं प्रजापतिं परमेष्ठिनं विराजम् ।
(११,५[७].७ ) गर्भो भूत्वामृतस्य योनाविन्द्रो ह भूत्वासुरांस्ततर्ह ॥७॥
(११,५[७].८ ) आचार्यस्ततक्ष नभसी उभे इमे उर्वी गम्भीरे पृथिवीं दिवं च ।
(११,५[७].८ ) ते रक्षति तपसा ब्रह्मचारी तस्मिन् देवाः संमनसो भवन्ति ॥८॥
(११,५[७].९ ) इमां भूमिं पृथिवीं ब्रह्मचारी भिक्षामा जभार प्रथमो दिवं च ।
(११,५[७].९ ) ते कृत्वा समिधावुपास्ते तयोरार्पिता भुवनानि विश्वा ॥९॥
(११,५[७].१० ) अर्वागन्यः परो अन्यो दिवस्पृष्ठाद्गुहा निधी निहितौ ब्राह्मणस्य ।
(११,५[७].१० ) तौ रक्षति तपसा ब्रह्मचारी तत्केवलं कृणुते ब्रह्म विद्वान् ॥१०॥ {१४}
(११,५[७].११ ) अर्वागन्य इतो अन्यः पृथिव्या अग्नी समेतो नभसी अन्तरेमे ।
(११,५[७].११ ) तयोः श्रयन्ते रश्मयोऽधि दृढास्तान् आ तिष्ठति तपसा ब्रह्मचारी ॥११॥
(११,५[७].१२ ) अभिक्रन्दन् स्तनयन्न् अरुणः शितिङ्गो बृहच्छेपोऽनु भूमौ जभार ।
(११,५[७].१२ ) ब्रह्मचारी सिञ्चति सानौ रेतः पृथिव्यां तेन जीवन्ति प्रदिशश्चतस्रः ॥१२॥
(११,५[७].१३ ) अग्नौ सूर्ये चन्द्रमसि मातरिश्वन् ब्रह्मचार्यप्सु समिधमा दधाति ।
(११,५[७].१३ ) तासामर्चींषि पृथगभ्रे चरन्ति तासामाज्यं पुरुषो वर्षमापः ॥१३॥
(११,५[७].१४ ) आचार्यो मृत्युर्वरुणः सोम ओषधयः पयः ।
(११,५[७].१४ ) जीमूता आसन्त्सत्वानस्तैरिदं स्वराभृतम् ॥१४॥
(११,५[७].१५ ) अमा घृतं कृणुते केवलमाचार्यो भूत्वा वरुणः ।
(११,५[७].१५ ) यद्यदैछत्प्रजापतौ तद्ब्रह्मचारी प्रायछत्स्वान् मित्रो अध्यात्मनः ॥१५॥
(११,५[७].१६ ) आचार्यो ब्रह्मचारी ब्रह्मचारी प्रजापतिः ।
(११,५[७].१६ ) प्रजापतिर्वि राजति विराडिन्द्रोऽभवद्वशी ॥१६॥
(११,५[७].१७ ) ब्रह्मचर्येण तपसा राजा राष्ट्रं वि रक्षति ।
(११,५[७].१७ ) आचार्यो ब्रह्मचर्येण ब्रह्मचारिणमिछते ॥१७॥
(११,५[७].१८ ) ब्रह्मचर्येण कन्या युवानं विन्दते पतिम् ।
(११,५[७].१८ ) अनड्वान् ब्रह्मचर्येणाश्वो घासं जिगीषति ॥१८॥
(११,५[७].१९ ) ब्रह्मचर्येण तपसा देवा मृत्युमपाघ्नत ।
(११,५[७].१९ ) इन्द्रो ह ब्रह्मचर्येण देवेभ्यः स्वराभरत्॥१९॥
(११,५[७].२० ) ओषधयो भूतभव्यमहोरात्रे वनस्पतिः ।
(११,५[७].२० ) संवत्सरः सह ऋतुभिस्ते जाता ब्रह्मचारिणः ॥२०॥ {१५}
(११,५[७].२१ ) पार्थिवा दिव्याः पशव आरण्या ग्राम्याश्च ये ।
(११,५[७].२१ ) अपक्षाः पक्षिणश्च ये ते जाता ब्रह्मचारिणः ॥२१॥
(११,५[७].२२ ) पृथक्सर्वे प्राजापत्याः प्राणान् आत्मसु बिभ्रति ।
(११,५[७].२२ ) तान्त्सर्वान् ब्रह्म रक्षति ब्रह्मचारिण्याभृतम् ॥२२॥
(११,५[७].२३ ) देवानामेतत्परिषूतमनभ्यारूढं चरति रोचमानम् ।
(११,५[७].२३ ) तस्माज्जातं ब्राह्मणं ब्रह्म ज्येष्ठं देवाश्च सर्वे अमृतेन साकम् ॥२३॥
(११,५[७].२४ ) ब्रह्मचारी ब्रह्म भ्राजद्बिभर्ति तस्मिन् देवा अधि विश्वे समोताः ।
(११,५[७].२४ ) प्राणापानौ जनयन्न् आद्व्यानं वाचं मनो हृदयं ब्रह्म मेधाम् ॥२४॥
(११,५[७].२५ ) चक्षुः श्रोत्रं यशो अस्मासु धेह्यन्नं रेतो लोहितमुदरम् ॥२५॥
(११,५[७].२६ ) तानि कल्पन् ब्रह्मचारी सलिलस्य पृष्ठे तपोऽतिष्ठत्तप्यमानः समुद्रे ।
(११,५[७].२६ ) स स्नातो बभ्रुः पिङ्गलः पृथिव्यां बहु रोचते ॥२६॥ {१६}
(११,६[८].१ ) अग्निं ब्रूमो वनस्पतीन् ओषधीरुत वीरुधः ।
(११,६[८].१ ) इन्द्रं बृहस्पतिं सूर्यं ते नो मुञ्चन्त्वंहसः ॥१॥
(११,६[८].२ ) ब्रूमो राजानं वरुणं मित्रं विष्णुमथो भगम् ।
(११,६[८].२ ) अंशं विवस्वन्तं ब्रूमस्ते नो मुञ्चन्त्वंहसः ॥२॥
(११,६[८].३ ) ब्रूमो देवं सवितारं धातारमुत पूषणम् ।
(११,६[८].३ ) त्वष्टारमग्रियं ब्रूमस्ते नो मुञ्चन्त्वंहसः ॥३॥
(११,६[८].४ ) गन्धर्वाप्सरसो ब्रूमो अश्विना ब्रह्मणस्पतिम् ।
(११,६[८].४ ) अर्यमा नाम यो देवस्ते नो मुञ्चन्त्वंहसः ॥४॥
(११,६[८].५ ) अहोरात्रे इदं ब्रूमः सूर्याचन्द्रमसावुभा ।
(११,६[८].५ ) विश्वान् आदित्यान् ब्रूमस्ते नो मुञ्चन्त्वंहसः ॥५॥
(११,६[८].६ ) वातं ब्रूमः पर्जन्यमन्तरिक्षमथो दिशः ।
(११,६[८].६ ) आशाश्च सर्वा ब्रूमस्ते नो मुञ्चन्त्वंहसः ॥६॥
(११,६[८].७ ) मुञ्चन्तु मा शपथ्यादहोरात्रे अथो उषाः ।
(११,६[८].७ ) सोमो मा देवो मुञ्चतु यमाहुश्चन्द्रमा इति ॥७॥
(११,६[८].८ ) पार्थिवा दिव्याः पशव आरण्या उत ये मृगाः ।
(११,६[८].८ ) शकुन्तान् पक्षिणो ब्रूमस्ते नो मुञ्चन्त्वंहसः ॥८॥
(११,६[८].९ ) भवाशर्वाविदं ब्रूमो रुद्रं पशुपतिश्च यः ।
(११,६[८].९ ) इषूर्या एषां संविद्म ता नः सन्तु सदा शिवाः ॥९॥
(११,६[८].१० ) दिवं ब्रूमो नक्षत्राणि भूमिं यक्षाणि पर्वतान् ।
(११,६[८].१० ) समुद्रा नद्यो वेशन्तास्ते नो मुञ्चन्त्वंहसः ॥१०॥ {१७}
(११,६[८].११ ) सप्तऋषीन् वा इदं ब्रूमोऽपो देवीः प्रजापतिम् ।
(११,६[८].११ ) पितॄन् यमश्रेष्ठान् ब्रूमस्ते नो मुञ्चन्त्वंहसः ।११॥
(११,६[८].१२ ) ये देवा दिविषदो अन्तरिक्षसदश्च ये ।
(११,६[८].१२ ) पृथिव्यां शक्रा ये श्रितास्ते नो मुञ्चन्त्वंहसः ॥१२॥
(११,६[८].१३ ) आदित्या रुद्रा वसवो दिवि देवा अथर्वाणः ।
(११,६[८].१३ ) अङ्गिरसो मनीषिणस्ते नो मुञ्चन्त्वंहसः ॥१३॥
(११,६[८].१४ ) यज्ञं ब्रूमो यजमानमृचः सामानि भेषजा ।
(११,६[८].१४ ) यजूंषि होत्रा ब्रूमस्ते नो मुञ्चन्त्वंहसः ॥१४॥
(११,६[८].१५ ) पञ्च राज्यानि वीरुधां सोमश्रेष्ठानि ब्रूमः ।
(११,६[८].१५ ) दर्भो भङ्गो यवः सहस्ते नो मुञ्चन्त्वंहसः ॥१५॥
(११,६[८].१६ ) अरायान् ब्रूमो रक्षांसि सर्पान् पुण्यजनान् पितॄन् ।
(११,६[८].१६ ) मृत्यून् एकशतं ब्रूमस्ते नो मुञ्चन्त्वंहसः ॥१६॥
(११,६[८].१७ ) ऋतून् ब्रूम ऋतुपतीन् आर्तवान् उत हायनान् ।
(११,६[८].१७ ) समाः संवत्सरान् मासांस्ते नो मुञ्चन्त्वंहसः ॥१७॥
(११,६[८].१८ ) एत देवा दक्षिणतः पश्चात्प्राञ्च उदेत ।
(११,६[८].१८ ) पुरस्तादुत्तराच्छक्रा विश्वे देवाः समेत्य ते नो मुञ्चन्त्वंहसः ॥१८॥
(११,६[८].१९ ) विश्वान् देवान् इदं ब्रूमः सत्यसन्धान् ऋतावृधः ।
(११,६[८].१९ ) विश्वाभिः पत्नीभिः सह ते नो मुञ्चन्त्वंहसः ॥१९॥
(११,६[८].२० ) सर्वान् देवान् इदं ब्रूमः सत्यसन्धान् ऋतावृधः ।
(११,६[८].२० ) सर्वाभिः पत्नीभिः सह ते नो मुञ्चन्त्वंहसः ॥२०॥
(११,६[८].२१ ) भूतं ब्रूमो भूतपतिं भूतानामुत यो वशी ।
(११,६[८].२१ ) भूतानि सर्वा संगत्य ते नो मुञ्चन्त्वंहसः ॥२१॥
(११,६[८].२२ ) या देवीः पञ्च प्रदिशो ये देवा द्वादश ऋतवः ।
(११,६[८].२२ ) संवत्सरस्य ये दंष्ट्रास्ते नः सन्तु सदा शिवाः ॥२२॥
(११,६[८].२३ ) यन् मातली रथक्रीतममृतं वेद भेषजम् ।
(११,६[८].२३ ) तदिन्द्रो अप्सु प्रावेशयत्तदापो दत्त भेषजम् ॥२३॥ {१८}
(११,७[९].१ ) उच्छिष्टे नाम रूपं चोच्छिष्टे लोक आहितः ।
(११,७[९].१ ) उच्छिष्ट इन्द्रश्चाग्निश्च विश्वमन्तः समाहितम् ॥१॥
(११,७[९].२ ) उच्छिष्टे द्यावापृथिवी विश्वं भूतं समाहितम् ।
(११,७[९].२ ) आपः समुद्र उच्छिष्टे चन्द्रमा वात आहितः ॥२॥
(११,७[९].३ ) सन्न् उच्छिष्टे असंश्चोभौ मृत्युर्वाजः प्रजापतिः ।
(११,७[९].३ ) लौक्या उच्छिष्ट आयत्ता व्रश्च द्रश्चापि श्रीर्मयि ॥३॥
(११,७[९].४ ) दृढो दृंह स्थिरो न्यो ब्रह्म विश्वसृजो दश ।
(११,७[९].४ ) नाभिमिव सर्वतश्चक्रमुच्छिष्टे देवताः श्रिताः ॥४॥
(११,७[९].५ ) ऋक्साम यजुरुच्छिष्ट उद्गीथः प्रस्तुतं स्तुतम् ।
(११,७[९].५ ) हिङ्कार उच्छिष्टे स्वरः साम्नो मेडिश्च तन् मयि ॥५॥
(११,७[९].६ ) ऐन्द्राग्नं पावमानं महानाम्नीर्महाव्रतम् ।
(११,७[९].६ ) उच्छिष्टे यज्ञस्याङ्गान्यन्तर्गर्भ इव मातरि ॥६॥
(११,७[९].७ ) राजसूयं वाजपेयमग्निष्टोमष्तदध्वरः ।
(११,७[९].७ ) अर्काश्वमेधावुच्छिष्टे जीवबर्हिर्मदिन्तमः ॥७॥
(११,७[९].८ ) अग्न्याधेयमथो दीक्षा कामप्रश्छन्दसा सह ।
(११,७[९].८ ) उत्सन्ना यज्ञाः सत्राण्युच्छिष्टेऽधि समाहिताः ॥८॥
(११,७[९].९ ) अग्निहोत्रं च श्रद्धा च वषट्कारो व्रतं तपः ।
(११,७[९].९ ) दक्षिणेष्टं पूर्तं चोच्छिष्टेऽधि समाहिताः ॥९॥
(११,७[९].१० ) एकरात्रो द्विरात्रः सद्यःक्रीः प्रक्रीरुक्थ्यः ।
(११,७[९].१० ) ओतं निहितमुच्छिष्टे यज्ञस्याणूनि विद्यया ॥१०॥ {१९}
(११,७[९].११ ) चतूरात्रः पञ्चरात्रः षड्रात्रश्चोभयः सह ।
(११,७[९].११ ) षोडशी सप्तरात्रश्चोच्छिष्टाज्जज्ञिरे सर्वे ये यज्ञा अमृते हिताः ॥११॥
(११,७[९].१२ ) प्रतीहारो निधनं विश्वजिच्चाभिजिच्च यः ।
(११,७[९].१२ ) साह्नातिरात्रावुच्छिष्टे द्वादशाहोऽपि तन् मयि ॥१२॥
(११,७[९].१३ ) सूनृता संनतिः क्षेमः स्वधोर्जामृतं सहः ।
(११,७[९].१३ ) उच्छिष्टे सर्वे प्रत्यञ्चः कामाः कामेन तातृपुः ॥१३॥
(११,७[९].१४ ) नव भूमीः समुद्रा उच्छिष्टेऽधि श्रिता दिवः ।
(११,७[९].१४ ) आ सूर्यो भात्युच्छिष्टेऽहोरात्रे अपि तन् मयि ॥१४॥
(११,७[९].१५ ) उपहव्यं विषूवन्तं ये च यज्ञा गुहा हिताः ।
(११,७[९].१५ ) बिभर्ति भर्ता विश्वस्योच्छिष्टो जनितुः पिता ॥१५॥
(११,७[९].१६ ) पिता जनितुरुच्छिष्टोऽसोः पौत्रः पितामहः ।
(११,७[९].१६ ) स क्षियति विश्वस्येशानो वृषा भूम्यामतिघ्न्यः ॥१६॥
(११,७[९].१७ ) ऋतं सत्यं तपो राष्ट्रं श्रमो धर्मश्च कर्म च ।
(११,७[९].१७ ) भूतं भविष्यदुच्छिष्टे वीर्यं लक्ष्मीर्बलं बले ॥१७॥
(११,७[९].१८ ) समृद्धिरोज आकूतिः क्षत्रं राष्ट्रं षडुर्व्यः ।
(११,७[९].१८ ) संवत्सरोऽध्युच्छिष्ट इडा प्रैषा ग्रहा हविः ॥१८॥
(११,७[९].१९ ) चतुर्होतार आप्रियश्चातुर्मास्यानि नीविदः ।
(११,७[९].१९ ) उच्छिष्टे यज्ञा होत्राः पशुबन्धास्तदिष्टयः ॥१९॥
(११,७[९].२० ) अर्धमासाश्च मासाश्चार्तवा ऋतुभिः सह ।
(११,७[९].२० ) उच्छिष्टे घोषिणीराप स्तनयित्नुः श्रुतिर्मही ॥२०॥ {२०}
(११,७[९].२१ ) शर्कराः सिकता अश्मान ओषधयो वीरुधस्तृणा ।
(११,७[९].२१ ) अभ्राणि विद्युतो वर्षमुच्छिष्टे संश्रिता श्रिता ॥२१॥
(११,७[९].२२ ) राद्धिः प्राप्तिः समाप्तिर्व्याप्तिर्मह एधतुः ।
(११,७[९].२२ ) अत्याप्तिरुच्छिष्टे भूतिश्चाहिता निहिता हिता ॥२२॥
(११,७[९].२३ ) यच्च प्राणति प्राणेन यच्च पश्यति चक्षुषा ।
(११,७[९].२३ ) उच्छिष्टाज्जज्ञिरे सर्वे दिवि देवा दिविश्रितः ॥२३॥
(११,७[९].२४ ) ऋचः सामानि छन्दांसि पुराणं यजुषा सह ।
(११,७[९].२४ ) उच्छिष्टाज्जज्ञिरे सर्वे दिवि देवा दिविश्रितः ॥२४॥
(११,७[९].२५ ) प्राणापानौ चक्षुः श्रोत्रमक्षितिश्च क्षितिश्च या ।
(११,७[९].२५ ) उच्छिष्टाज्जज्ञिरे सर्वे दिवि देवा दिविश्रितः ॥२५॥
(११,७[९].२६ ) आनन्दा मोदाः प्रमुदोऽभीमोदमुदश्च ये ।
(११,७[९].२६ ) उच्छिष्टाज्जज्ञिरे सर्वे दिवि देवा दिविश्रितः ॥२६॥
(११,७[९].२७ ) देवाः पितरो मनुष्या गन्धर्वाप्सरसश्च ये ।
(११,७[९].२७ ) उच्छिष्टाज्जज्ञिरे सर्वे दिवि देवा दिविश्रितः ॥२७॥ {२१}
(११,८[१०].१ ) यन् मन्युर्जायामावहत्संकल्पस्य गृहादधि ।
(११,८[१०].१ ) क आसं जन्याः के वराः क उ ज्येष्ठवरोऽभवत्॥१॥
(११,८[१०].२ ) तपश्चैवास्तां कर्म चान्तर्महत्यर्णवे ।
(११,८[१०].२ ) त आसं जन्यास्ते वरा ब्रह्म ज्येष्ठवरोऽभवत्॥२॥
(११,८[१०].३ ) दश साकमजायन्त देवा देवेभ्यः पुरा ।
(११,८[१०].३ ) यो वै तान् विद्यात्प्रत्यक्षं स वा अद्य महद्वदेत्॥३॥
(११,८[१०].४ ) प्राणापानौ चक्षुः श्रोत्रमक्षितिश्च क्षितिश्च या ।
(११,८[१०].४ ) व्यानोदानौ वाङ्मनस्ते वा आकूतिमावहन् ॥४॥
(११,८[१०].५ ) अजाता आसन्न् ऋतवोऽथो धाता बृहस्पतिः ।
(११,८[१०].५ ) इन्द्राग्नी अश्विना तर्हि कं ते ज्येष्ठमुपासत ॥५॥
(११,८[१०].६ ) तपश्चैवास्तां कर्म चान्तर्महत्यर्णवे ।
(११,८[१०].६ ) तपो ह जज्ञे कर्मणस्तत्ते ज्येष्ठमुपासत ॥६॥
(११,८[१०].७ ) येत आसीद्भूमिः पूर्वा यामद्धातय इद्विदुः ।
(११,८[१०].७ ) यो वै तां विद्यान् नामथा स मन्येत पुराणवित्॥७॥
(११,८[१०].८ ) कुत इन्द्रः कुतः सोमः कुतो अग्निरजायत ।
(११,८[१०].८ ) कुतस्त्वष्टा समभवत्कुतो धाताजायत ॥८॥
(११,८[१०].९ ) इन्द्रादिन्द्रः सोमात्सोमो अग्नेरग्निरजायत ।
(११,८[१०].९ ) त्वष्टा ह जज्ञे त्वष्टुर्धातुर्धाताजायत ॥९॥
(११,८[१०].१० ) ये त आसन् दश जाता देवा देवेभ्यः पुरा ।
(११,८[१०].१० ) पुत्रेभ्यो लोकं दत्त्वा कस्मिंस्ते लोक आसते ॥१०॥ {२२}
(११,८[१०].११ ) यदा केशान् अस्थि स्नाव मांसं मज्जानमाभरत्।
(११,८[१०].११ ) शरीरं कृत्वा पादवत्कं लोकमनु प्राविशत्॥११॥
(११,८[१०].१२ ) कुतः केशान् कुतः स्नाव कुतो अस्थीन्याभरत्।
(११,८[१०].१२ ) अङ्गा पर्वाणि मज्जानं को मांसं कुत आभरत्॥१२॥
(११,८[१०].१३ ) संसिचो नाम ते देवा ये संभारान्त्समभरन् ।
(११,८[१०].१३ ) सर्वं संसिच्य मर्त्यं देवाः पुरुषमाविशन् ॥१३॥
(११,८[१०].१४ ) ऊरू पादावष्ठीवन्तौ शिरो हस्तावथो मुखम् ।
(११,८[१०].१४ ) पृष्टीर्बर्जह्ये पार्श्वे कस्तत्समदधादृषिः ॥१४॥
(११,८[१०].१५ ) शिरो हस्तावथो मुखं जिह्वां ग्रीवाश्च कीकसाः ।
(११,८[१०].१५ ) त्वचा प्रावृत्य सर्वं तत्संधा समदधान् मही ॥१५॥
(११,८[१०].१६ ) यत्तच्छरीरमशयत्संधया संहितं महत्।
(११,८[१०].१६ ) येनेदमद्य रोचते को अस्मिन् वर्णमाभरत्॥१६॥
(११,८[१०].१७ ) सर्वे देवा उपाशिक्षन् तदजानाद्वधूः सती ।
(११,८[१०].१७ ) ईशा वशस्य या जाया सास्मिन् वर्णमाभरत्॥१७॥
(११,८[१०].१८ ) यदा त्वष्टा व्यतृणत्पिता त्वष्टुर्य उत्तरः ।
(११,८[१०].१८ ) गृहं कृत्वा मर्त्यं देवाः पुरुषमाविशन् ॥१८॥
(११,८[१०].१९ ) स्वप्नो वै तन्द्रीर्निरृतिः पाप्मानो नाम देवताः ।
(११,८[१०].१९ ) जरा खालत्यं पालित्यं शरीरमनु प्राविशन् ॥१९॥
(११,८[१०].२० ) स्तेयं दुष्कृतं वृजिनं सत्यं यज्ञो यशो बृहत्।
(११,८[१०].२० ) बलं च क्षत्रमोजश्च शरीरमनु प्राविशन् ॥२०॥ {२३}
(११,८[१०].२१ ) भूतिश्च वा अभूतिश्च रातयोऽरातयश्च याः ।
(११,८[१०].२१ ) क्षुधश्च सर्वास्तृष्णाश्च शरीरमनु प्राविशन् ॥२१॥
(११,८[१०].२२ ) निन्दाश्च वा अनिन्दाश्च यच्च हन्तेति नेति च ।
(११,८[१०].२२ ) शरीरं श्रद्धा दक्षिणाश्रद्धा चानु प्राविशन् ॥२२॥
(११,८[१०].२३ ) विद्याश्च वा अविद्याश्च यच्चान्यदुपदेश्यम् ।
(११,८[१०].२३ ) शरीरं ब्रह्म प्राविशदृचः सामाथो यजुः ॥२३॥
(११,८[१०].२४ ) आनन्दा मोदाः प्रमुदोऽभीमोदमुदश्च ये ।
(११,८[१०].२४ ) हसो नरिष्टा नृत्तानि शरीरमनु प्राविशन् ॥२४॥
(११,८[१०].२५ ) आलापाश्च प्रलापाश्चाभीलापलपश्च ये ।
(११,८[१०].२५ ) शरीरं सर्वे प्राविशन्न् आयुजः प्रयुजो युजः ॥२५॥
(११,८[१०].२६ ) प्राणापानौ चक्षुः श्रोत्रमक्षितिश्च क्षितिश्च या ।
(११,८[१०].२६ ) व्यानोदानौ वाङ्मनः शरीरेण त ईयन्ते ॥२६॥
(११,८[१०].२७ ) आशिषश्च प्रशिषश्च संशिषो विशिषश्च याः ।
(११,८[१०].२७ ) चित्तानि सर्वे संकल्पाः शरीरमनु प्राविशन् ॥२७॥
(११,८[१०].२८ ) आस्तेयीश्च वास्तेयीश्च त्वरणाः कृपणाश्च याः ।
(११,८[१०].२८ ) गुह्याः शुक्रा स्थूला अपस्ता बीभत्सावसादयन् ॥२८॥
(११,८[१०].२९ ) अस्थि कृत्वा समिधं तदष्टापो असादयन् ।
(११,८[१०].२९ ) रेतः कृत्वाज्यं देवाः पुरुषमाविशन् ॥२९॥
(११,८[१०].३० ) या आपो याश्च देवता या विराड्ब्रह्मणा सह ।
(११,८[१०].३० ) शरीरं ब्रह्म प्राविशच्छरीरेऽधि प्रजापतिः ॥३०॥
(११,८[१०].३१ ) सूर्यश्चक्षुर्वातः प्राणं पुरुषस्य वि भेजिरे ।
(११,८[१०].३१ ) अथास्येतरमात्मानं देवाः प्रायछन्न् अग्नये ॥३१॥
(११,८[१०].३२ ) तस्माद्वै विद्वान् पुरुषमिदं ब्रह्मेति मन्यते ।
(११,८[१०].३२ ) सर्वा ह्यस्मिन् देवता गावो गोष्ठ इवासते ॥३२॥
(११,८[१०].३३ ) प्रथमेन प्रमारेण त्रेधा विष्वङ्वि गछति ।
(११,८[१०].३३ ) अद एकेन गछत्यद एकेन गछतीहैकेन नि षेवते ॥३३॥
(११,८[१०].३४ ) अप्सु स्तीमासु वृद्धासु शरीरमन्तरा हितम् ।
(११,८[१०].३४ ) तस्मिं छवोऽध्यन्तरा तस्माच्छवोऽध्युच्यते ॥३४॥ {२४}
(११,९[११].१ ) ये बाहवो या इषवो धन्वनां वीर्याणि च ।
(११,९[११].१ ) असीन् परशून् आयुधं चित्ताकूतं च यद्धृदि ।
(११,९[११].१ ) सर्वं तदर्बुदे त्वममित्रेभ्यो दृशे कुरूदारांश्च प्र दर्शय ॥१॥
(११,९[११].२ ) उत्तिष्ठत सं नह्यध्वं मित्रा देवजना यूयम् ।
(११,९[११].२ ) संदृष्टा गुप्ता वः सन्तु या नो मित्राण्यर्बुदे ॥२॥
(११,९[११].३ ) उत्तिष्ठतमा रभेतामादानसंदानाभ्याम् ।
(११,९[११].३ ) अमित्राणां सेना अभि धत्तमर्बुदे ॥३॥
(११,९[११].४ ) अर्बुदिर्नाम यो देव ईशानश्च न्यर्बुदिः ।
(११,९[११].४ ) याभ्यामन्तरिक्षमावृतमियं च पृथिवी मही ।
(११,९[११].४ ) ताभ्यामिन्द्रमेदिभ्यामहं जितमन्वेमि सेनया ॥४॥
(११,९[११].५ ) उत्तिष्ठ त्वं देवजनार्बुदे सेनया सह ।
(११,९[११].५ ) भञ्जन्न् अमित्राणां सेनां भोगेभिः परि वारय ॥५॥
(११,९[११].६ ) सप्त जातान् न्यर्बुद उदाराणां समीक्षयन् ।
(११,९[११].६ ) तेभिष्ट्वमाज्ये हुते सर्वैरुत्तिष्ठ सेनया ॥६॥
(११,९[११].७ ) प्रतिघ्नानाश्रुमुखी कृधुकर्णी च क्रोशतु ।
(११,९[११].७ ) विकेशी पुरुषे हते रदिते अर्बुदे तव ॥७॥
(११,९[११].८ ) संकर्षन्ती करूकरं मनसा पुत्रमिछन्ती ।
(११,९[११].८ ) पतिं भ्रातरमात्स्वान् रदिते अर्बुदे तव ॥८॥
(११,९[११].९ ) अलिक्लवा जाष्कमदा गृध्राः श्येनाः पतत्रिणः ।
(११,९[११].९ ) ध्वाङ्क्षाः शकुनयस्तृप्यन्त्वमित्रेषु समीक्षयन् रदिते अर्बुदे तव ॥९॥
(११,९[११].१० ) अथो सर्वं श्वापदं मक्षिका तृप्यतु क्रिमिः ।
(११,९[११].१० ) पौरुषेयेऽधि कुणपे रदिते अर्बुदे तव ॥१०॥ {२५}
(११,९[११].११ ) आ गृह्णीतं सं बृहतं प्राणापानान् न्यर्बुदे ।
(११,९[११].११ ) निवाशा घोषाः सं यन्त्वमित्रेषु समीक्षयन् रदिते अर्बुदे तव ॥११॥
(११,९[११].१२ ) उद्वेपय सं विजन्तां भियामित्रान्त्सं सृज ।
(११,९[११].१२ ) उरुग्राहैर्बाह्वङ्कैर्विध्यामित्रान् न्यर्बुदे ॥१२॥
(११,९[११].१३ ) मुह्यन्त्वेषां बाहवश्चित्ताकूतं च यद्धृदि ।
(११,९[११].१३ ) मैषामुच्छेषि किं चन रदिते अर्बुदे तव ॥१३॥
(११,९[११].१४ ) प्रतिघ्नानाः सं धावन्तूरः पटौरावाघ्नानाः ।
(११,९[११].१४ ) अघारिणीर्विकेश्यो रुदत्यः पुरुषे हते रदिते अर्बुदे तव ॥१४॥
(११,९[११].१५ ) श्वन्वतीरप्सरसो रूपका उतार्बुदे ।
(११,९[११].१५ ) अन्तःपात्रे रेरिहतीं रिशां दुर्णिहितैषिणीम् ।
(११,९[११].१५ ) सर्वास्ता अर्बुदे त्वममित्रेभ्यो दृशे कुरूदारांश्च प्र दर्शय ॥१५॥
(११,९[११].१६ ) खडूरेऽधिचङ्क्रमां खर्विकां खर्ववासिनीम् ।
(११,९[११].१६ ) य उदारा अन्तर्हिता गन्धर्वाप्सरसश्च ये ।
(११,९[११].१६ ) सर्पा इतरजना रक्षांसि ॥१६॥
(११,९[११].१७ ) चतुर्दंष्ट्रां छ्यावदतः कुम्भमुष्कामसृङ्मुखान् ।
(११,९[११].१७ ) स्वभ्यसा ये चोद्भ्यसाः ॥१७॥
(११,९[११].१८ ) उद्वेपय त्वमर्बुदेऽमित्राणाममूः सिचः ।
(११,९[११].१८ ) जयंश्च जिष्णुश्चामित्रां जयतामिन्द्रमेदिनौ ॥१८॥
(११,९[११].१९ ) प्रब्लीनो मृदितः शयां हतोऽमित्रो न्यर्बुदे ।
(११,९[११].१९ ) अग्निजिह्वा धूमशिखा जयन्तीर्यन्तु सेनया ॥१९॥
(११,९[११].२० ) तयार्बुदे प्रणुत्तानामिन्द्रो हन्तु वरंवरम् ।
(११,९[११].२० ) अमित्राणां शचीपतिर्मामीषां मोचि कश्चन ॥२०॥ {२६}
(११,९[११].२१ ) उत्कसन्तु हृदयान्यूर्ध्वः प्राण उदीषतु ।
(११,९[११].२१ ) शौष्कास्यमनु वर्तताममित्रान् मोत मित्रिणः ॥२१॥
(११,९[११].२२ ) ये च धीरा ये चाधीराः पराञ्चो बधिराश्च ये ।
(११,९[११].२२ ) तमसा ये च तूपरा अथो बस्ताभिवासिनः ।
(११,९[११].२२ ) सर्वांस्तामर्बुदे त्वममित्रेभ्यो दृशे कुरूदारांश्च प्र दर्शय ॥२२॥
(११,९[११].२३ ) अर्बुदिश्च त्रिषन्धिश्चामित्रान् नो वि विध्यताम् ।
(११,९[११].२३ ) यथैषामिन्द्र वृत्रहन् हनाम शचीपतेऽमित्राणां सहस्रशः ॥२३॥
(११,९[११].२४ ) वनस्पतीन् वानस्पत्यान् ओषधीरुत वीरुधः ।
(११,९[११].२४ ) गन्धर्वाप्सरसः सर्पान् देवान् पुण्यजनान् पितॄन् ।
(११,९[११].२४ ) सर्वांस्तामर्बुदे त्वममित्रेभ्यो दृशे कुरूदारांश्च प्र दर्शय ॥२४॥
(११,९[११].२५ ) ईशां वो मरुतो देव आदित्यो ब्रह्मणस्पतिः ।
(११,९[११].२५ ) ईशां व इन्द्रश्चाग्निश्च धाता मित्रः प्रजापतिः ।
(११,९[११].२५ ) ईशां व ऋषयश्चक्रुरमित्रेषु समीक्षयन् रदिते अर्बुदे तव ॥२५॥
(११,९[११].२६ ) तेषां सर्वेषामीशाना उत्तिष्ठत सं नह्यध्वम् ।
(११,९[११].२६ ) मित्रा देवजना यूयमिमं संग्रामं संजित्य यथालोकं वि तिष्ठध्वम् ॥२६॥ {२७}
(११,१०[१२].१ ) उत्तिष्ठत सं नह्यध्वमुदाराः केतुभिः सह ।
(११,१०[१२].१ ) सर्पा इतरजना रक्षांस्यमित्रान् अनु धावत ॥१॥
(११,१०[१२].२ ) ईशां वो वेद राज्यं त्रिषन्धे अरुणैः केतुभिः सह ।
(११,१०[१२].२ ) ये अन्तरिक्षे ये दिवि पृथिव्यां ये च मानवाः ।
(११,१०[१२].२ ) त्रिषन्धेस्ते चेतसि दुर्णामान उपासताम् ॥२॥
(११,१०[१२].३ ) अयोमुखाः सूचीमुखा अथो विकङ्कतीमुखाः ।
(११,१०[१२].३ ) क्रव्यादो वातरंहस आ सजन्त्वमित्रान् वज्रेण त्रिषन्धिना ॥३॥
(११,१०[१२].४ ) अन्तर्धेहि जातवेद आदित्य कुणपं बहु ।
(११,१०[१२].४ ) त्रिषन्धेरियं सेना सुहितास्तु मे वशे ॥४॥
(११,१०[१२].५ ) उत्तिष्ठ त्वं देवजनार्बुदे सेनया सह ।
(११,१०[१२].५ ) अयं बलिर्व आहुतस्त्रिषन्धेराहुतिः प्रिया ॥५॥
(११,१०[१२].६ ) शितिपदी सं द्यतु शरव्येयं चतुष्पदी ।
(११,१०[१२].६ ) कृत्येऽमित्रेभ्यो भव त्रिषन्धेः सह सेनया ॥६॥
(११,१०[१२].७ ) धूमाक्षी सं पततु कृधुकर्णी च क्रोशतु ।
(११,१०[१२].७ ) त्रिषन्धेः सेनया जिते अरुणाः सन्तु केतवः ॥७॥
(११,१०[१२].८ ) अवायन्तां पक्षिणो ये वयांस्यन्तरिक्षे दिवि ये चरन्ति ।
(११,१०[१२].८ ) श्वापदो मक्षिकाः सं रभन्तामामादो गृध्राः कुणपे रदन्ताम् ॥८॥
(११,१०[१२].९ ) यामिन्द्रेण संधां समधत्था ब्रह्मणा च बृहस्पते ।
(११,१०[१२].९ ) तयाहमिन्द्रसंधया सर्वान् देवान् इह हुव इतो जयत मामुतः ॥९॥
(११,१०[१२].१० ) बृहस्पतिराङ्गिरस ऋषयो ब्रह्मसंशिताः ।
(११,१०[१२].१० ) असुरक्षयणं वधं त्रिषन्धिं दिव्याश्रयन् ॥१०॥ {२८}
(११,१०[१२].११ ) येनासौ गुप्त आदित्य उभाविन्द्रश्च तिष्ठतः ।
(११,१०[१२].११ ) त्रिषन्धिं देवा अभजन्तौजसे च बलाय च ॥११॥
(११,१०[१२].१२ ) सर्वांल्लोकान्त्समजयन् देवा आहुत्यानया ।
(११,१०[१२].१२ ) बृहस्पतिराङ्गिरसो वज्रं यमसिञ्चतासुरक्षयणं वधम् ॥१२॥
(११,१०[१२].१३ ) बृहस्पतिराङ्गिरसो वज्रं यमसिञ्चतासुरक्षयणं वधम् ।
(११,१०[१२].१३ ) तेनाहममूं सेनां नि लिम्पामि बृहस्पतेऽमित्रान् हन्म्योजसा ॥१३॥
(११,१०[१२].१४ ) सर्वे देवा अत्यायन्ति ये अश्नन्ति वषट्कृतम् ।
(११,१०[१२].१४ ) इमां जुषध्वमाहुतिमितो जयत मामुतः ॥१४॥
(११,१०[१२].१५ ) सर्वे देवा अत्यायन्तु त्रिषन्धेराहुतिः प्रिया ।
(११,१०[१२].१५ ) संधां महतीं रक्षत ययाग्रे असुरा जिताः ॥१५॥
(११,१०[१२].१६ ) वायुरमित्राणामिष्वग्राण्याञ्चतु ।
(११,१०[१२].१६ ) इन्द्र एषां बाहून् प्रति भनक्तु मा शकन् प्रतिधामिषुम् ।
(११,१०[१२].१६ ) आदित्य एषामस्त्रं वि नाशयतु चन्द्रमा युतामगतस्य पन्थाम् ॥१६॥
(११,१०[१२].१७ ) यदि प्रेयुर्देवपुरा ब्रह्म वर्माणि चक्रिरे ।
(११,१०[१२].१७ ) तनूपानं परिपाणं कृण्वाना यदुपोचिरे सर्वं तदरसं कृधि ॥१७॥
(११,१०[१२].१८ ) क्रव्यादानुवर्तयन् मृत्युना च पुरोहितम् ।
(११,१०[१२].१८ ) त्रिषन्धे प्रेहि सेनया जयामित्रान् प्र पद्यस्व ॥१८॥
(११,१०[१२].१९ ) त्रिषन्धे तमसा त्वममित्रान् परि वारय ।
(११,१०[१२].१९ ) पृषदाज्यप्रणुत्तानां मामीषां मोचि कश्चन ॥१९॥
(११,१०[१२].२० ) शितिपदी सं पतत्वमित्राणाममूः सिचः ।
(११,१०[१२].२० ) मुह्यन्त्वद्यामूः सेना अमित्राणां न्यर्बुदे ॥२०॥ {२९}
(११,१०[१२].२१ ) मूढा अमित्रा न्यर्बुदे जह्येषां वरंवरम् ।
(११,१०[१२].२१ ) अनया जहि सेनया ॥२१॥
(११,१०[१२].२२ ) यश्च कवची यश्चाकवचोऽमित्रो यश्चाज्मनि ।
(११,१०[१२].२२ ) ज्यापाशैः कवचपाशैरज्मनाभिहतः शयाम् ॥२२॥
(११,१०[१२].२३ ) ये वर्मिणो येऽवर्माणो अमित्रा ये च वर्मिणः ।
(११,१०[१२].२३ ) सर्वांस्तामर्बुदे हतां छ्वानोऽदन्तु भूम्याम् ॥२३॥
(११,१०[१२].२४ ) ये रथिनो ये अरथा असादा ये च सादिनः ।
(११,१०[१२].२४ ) सर्वान् अदन्तु तान् हतान् गृध्राः श्येनाः पतत्रिणः ॥२४॥
(११,१०[१२].२५ ) सहस्रकुणपा शेतामामित्री सेना समरे वधानाम् ।
(११,१०[१२].२५ ) विविद्धा ककजाकृता ॥२५॥
(११,१०[१२].२६ ) मर्माविधं रोरुवतं सुपर्णैरदन्तु दुश्चितं मृदितं शयानम् ।
(११,१०[१२].२६ ) य इमां प्रतीचीमाहुतिममित्रो नो युयुत्सति ॥२६॥
(११,१०[१२].२७ ) यां देवा अनुतिष्ठन्ति यस्या नास्ति विराधनम् ।
(११,१०[१२].२७ ) तयेन्द्रो हन्तु वृत्रहा वज्रेण त्रिषन्धिना ॥२७॥ {३०}
(१२,१.१ ) सत्यं बृहदृतमुग्रं दीक्षा तपो ब्रह्म यज्ञः पृथिवीं धारयन्ति ।
(१२,१.१ ) सा नो भूतस्य भव्यस्य पत्न्युरुं लोकं पृथिवी नः कृणोतु ॥१॥
(१२,१.२ ) असंबाधं मध्यतो मानवानां यस्या उद्वतः प्रवतः समं बहु ।
(१२,१.२ ) नानावीर्या ओषधीर्या बिभर्ति पृथिवी नः प्रथतां राध्यतां नः ॥२॥
(१२,१.३ ) यस्यां समुद्र उत सिन्धुरापो यस्यामन्नं कृष्टयः संबभूवुः ।
(१२,१.३ ) यस्यामिदं जिन्वति प्राणदेजत्सा नो भूमिः पूर्वपेये दधातु ॥३॥
(१२,१.४ ) यस्याश्चतस्रः प्रदिशः पृथिव्या यस्यामन्नं कृष्टयः संबभूवुः ।
(१२,१.४ ) या बिभर्ति बहुधा प्राणदेजत्सा नो भूमिर्गोष्वप्यन्ने दधातु ॥४॥
(१२,१.५ ) यस्यां पूर्वे पूर्वजना विचक्रिरे यस्यां देवा असुरान् अभ्यवर्तयन् ।
(१२,१.५ ) गवामश्वानां वयसश्च विष्ठा भगं वर्चः पृथिवी नो दधातु ॥५॥
(१२,१.६ ) विश्वंभरा वसुधानी प्रतिष्ठा हिरण्यवक्षा जगतो निवेशनी ।
(१२,१.६ ) वैश्वानरं बिभ्रती भूमिरग्निमिन्द्रऋषभा द्रविणे नो दधातु ॥६॥
(१२,१.७ ) यां रक्षन्त्यस्वप्ना विश्वदानीं देवा भूमिं पृथिवीमप्रमादम् ।
(१२,१.७ ) सा नो मधु प्रियं दुहामथो उक्षतु वर्चसा ॥७॥
(१२,१.८ ) यार्णवेऽधि सलिलमग्र आसीत्यां मायाभिरन्वचरन् मनीषिणः ।
(१२,१.८ ) यस्या हृदयं परमे व्योमन्त्सत्येनावृतममृतं पृथिव्याः ।
(१२,१.८ ) सा नो भूमिस्त्विषिं बलं राष्ट्रे दधातूत्तमे ॥८॥
(१२,१.९ ) यस्यामापः परिचराः समानीरहोरात्रे अप्रमादं क्षरन्ति ।
(१२,१.९ ) सा नो भूमिर्भूरिधारा पयो दुहामथो उक्षतु वर्चसा ॥९॥
(१२,१.१० ) यामश्विनावमिमातां विष्णुर्यस्यां विचक्रमे ।
(१२,१.१० ) इन्द्रो यां चक्र आत्मनेऽनमित्रां शचीपतिः ।
(१२,१.१० ) सा नो भूमिर्वि सृजतां माता पुत्राय मे पयः ॥१०॥ {१}
(१२,१.११ ) गिरयस्ते पर्वता हिमवन्तोऽरण्यं ते पृथिवि स्योनमस्तु ।
(१२,१.११ ) बभ्रुं कृष्णां रोहिणीं विश्वरूपां ध्रुवां भूमिं पृथिवीमिन्द्रगुप्ताम् ।
(१२,१.११ ) अजीतोऽहतो अक्षतोऽध्यष्ठां पृथिवीमहम् ॥११॥
(१२,१.१२ ) यत्ते मध्यं पृथिवि यच्च नभ्यं यास्त ऊर्जस्तन्वः संबभूवुः ।
(१२,१.१२ ) तासु नो धेह्यभि नः पवस्व माता भूमिः पुत्रो अहं पृथिव्याः पर्जन्यः पिता स उ नः पिपर्तु ॥१२॥
(१२,१.१३ ) यस्यां वेदिं परिगृह्णन्ति भूम्यां यस्यां यज्ञं तन्वते विश्वकर्माणः ।
(१२,१.१३ ) यस्यां मीयन्ते स्वरवः पृथिव्यामूर्ध्वाः शुक्रा आहुत्याः पुरस्तात्।
(१२,१.१३ ) सा नो भूमिर्वर्धयद्वर्धमाना ॥१३॥
(१२,१.१४ ) यो नो द्वेषत्पृथिवि यः पृतन्याद्योऽभिदासान् मनसा यो वधेन ।
(१२,१.१४ ) तं नो भूमे रन्धय पूर्वकृत्वरि ॥१४॥
(१२,१.१५ ) त्वज्जातास्त्वयि चरन्ति मर्त्यास्त्वं बिभर्षि द्विपदस्त्वं चतुष्पदः ।
(१२,१.१५ ) तवेमे पृथिवि पञ्च मानवा येभ्यो ज्योतिरमृतं मर्त्येभ्य उद्यन्त्सूर्यो रश्मिभिरातनोति ॥१५॥
(१२,१.१६ ) ता नः प्रजाः सं दुह्रतां समग्रा वाचो मधु पृथिवि धेहि मह्यम् ॥१६॥
(१२,१.१७ ) विश्वस्वं मातरमोषधीनां ध्रुवां भूमिं पृथिवीं धर्मणा धृताम् ।
(१२,१.१७ ) शिवां स्योनामनु चरेम विश्वहा ॥१७॥
(१२,१.१८ ) महत्सधस्थं महती बभूविथ महान् वेग एजथुर्वेपथुष्टे ।
(१२,१.१८ ) महांस्त्वेन्द्रो रक्षत्यप्रमादम् ।
(१२,१.१८ ) सा नो भूमे प्र रोचय हिरण्यस्येव संदृशि मा नो द्विक्षत कश्चन ॥१८॥
(१२,१.१९ ) अग्निर्भूम्यामोषधीष्वग्निमापो बिभ्रत्यग्निरश्मसु ।
(१२,१.१९ ) अग्निरन्तः पुरुषेषु गोष्वश्वेष्वग्नयः ॥१९॥
(१२,१.२० ) अग्निर्दिव आ तपत्यग्नेर्देवस्योर्वन्तरिक्षम् ।
(१२,१.२० ) अग्निं मर्तास इन्धते हव्यवाहं घृतप्रियम् ॥२०॥ {२}
(१२,१.२१ ) अग्निवासाः पृथिव्यसितज्ञूस्त्विषीमन्तं संशितं मा कृणोतु ॥२१॥
(१२,१.२२ ) भूम्यां देवेभ्यो ददति यज्ञं हव्यमरंकृतम् ।
(१२,१.२२ ) भूम्यां मनुष्या जीवन्ति स्वधयान्नेन मर्त्याः ।
(१२,१.२२ ) सा नो भूमिः प्राणमायुर्दधातु जरदष्टिं मा पृथिवी कृणोतु ॥२२॥
(१२,१.२३ ) यस्ते गन्धः पृथिवि संबभूव यं बिभ्रत्योषधयो यमापः ।
(१२,१.२३ ) यं गन्धर्वा अप्सरसश्च भेजिरे तेन मा सुरभिं कृणु मा नो द्विक्षत कश्चन ॥२३॥
(१२,१.२४ ) यस्ते गन्धः पुष्करमाविवेश यं संजभ्रुः सूर्याया विवाहे ।
(१२,१.२४ ) अमर्त्याः पृथिवि गन्धमग्रे तेन मा सुरभिं कृणु मा नो द्विक्षत कश्चन ॥२४॥
(१२,१.२५ ) यस्ते गन्धः पुरुषेषु स्त्रीषु पुंसु भगो रुचिः ।
(१२,१.२५ ) यो अश्वेषु वीरेषु यो मृगेषूत हस्तिषु ।
(१२,१.२५ ) कन्यायां वर्चो यद्भूमे तेनास्मामपि सं सृज मा नो द्विक्षत कश्चन ॥२५॥
(१२,१.२६ ) शिला भूमिरश्मा पांसुः सा भूमिः संधृता धृता ।
(१२,१.२६ ) तस्यै हिरण्यवक्षसे पृथिव्या अकरं नमः ॥२६॥
(१२,१.२७ ) यस्यां वृक्षा वानस्पत्या ध्रुवास्तिष्ठन्ति विश्वहा ।
(१२,१.२७ ) पृथिवीं विश्वधायसं धृतामछावदामसि ॥२७॥
(१२,१.२८ ) उदीराणा उतासीनास्तिष्ठन्तः प्रक्रामन्तः ।
(१२,१.२८ ) पद्भ्यां दक्षिणसव्याभ्यां मा व्यथिष्महि भूम्याम् ॥२८॥
(१२,१.२९ ) विमृग्वरीं पृथिवीमा वदामि क्षमां भूमिं ब्रह्मणा वावृधानाम् ।
(१२,१.२९ ) ऊर्जं पुष्टं बिभ्रतीमन्नभागं घृतं त्वाभि नि षीदेम भूमे ॥२९॥
(१२,१.३० ) शुद्धा न आपस्तन्वे क्षरन्तु यो नः सेदुरप्रिये तं नि दध्मः ।
(१२,१.३० ) पवित्रेण पृथिवि मोत्पुनामि ॥३०॥ {३}
(१२,१.३१ ) यास्ते प्राचीः प्रदिशो या उदीचीर्यास्ते भूमे अधराद्याश्च पश्चात्।
(१२,१.३१ ) स्योनास्ता मह्यं चरते भवन्तु मा नि पप्तं भुवने शिश्रियाणः ॥३१॥
(१२,१.३२ ) मा नः पश्चान् मा पुरस्तान् नुदिष्ठा मोत्तरादधरादुत ।
(१२,१.३२ ) स्वस्ति भूमे नो भव मा विदन् परिपन्थिनो वरीयो यावया वधम् ॥३२॥
(१२,१.३३ ) यावत्तेऽभि विपश्यामि भूमे सूर्येण मेदिना ।
(१२,१.३३ ) तावन् मे चक्षुर्मा मेष्टोत्तरामुत्तरां समाम् ॥३३॥
(१२,१.३४ ) यच्छयानः पर्यावर्ते दक्षिणं सख्यमभि भूमे पार्श्वमुत्तानास्त्वा प्रतीचीं यत्पृष्टीभिरधिशेमहे ।
(१२,१.३४ ) मा हिंसीस्तत्र नो भूमे सर्वस्य प्रतिशीवरि ॥३४॥
(१२,१.३५ ) यत्ते भूमे विखनामि क्षिप्रं तदपि रोहतु ।
(१२,१.३५ ) मा ते मर्म विमृग्वरि मा ते हृदयमर्पिपम् ॥३५॥
(१२,१.३६ ) ग्रीष्मस्ते भूमे वर्षाणि शरद्धेमन्तः शिशिरो वसन्तः ।
(१२,१.३६ ) ऋतवस्ते विहिता हायनीरहोरात्रे पृथिवि नो दुहाताम् ॥३६॥
(१२,१.३७ ) याप सर्पं विजमाना विमृग्वरी यस्यामासन्न् अग्नयो ये अप्स्वन्तः ।
(१२,१.३७ ) परा दस्यून् ददती देवपीयून् इन्द्रं वृणाना पृथिवी न वृत्रं शक्राय दध्रे वृषभाय वृष्णे ॥३७॥
(१२,१.३८ ) यस्यां सदोहविर्धाने यूपो यस्यां निमीयते ।
(१२,१.३८ ) ब्रह्माणो यस्यामर्चन्त्यृग्भिः साम्ना यजुर्विदः युज्यन्ते यस्यामृत्विजः सोममिन्द्राय पातवे ॥३८॥
(१२,१.३९ ) यस्यां पूर्वे भूतकृत ऋषयो गा उदानृचुः ।
(१२,१.३९ ) सप्त सत्रेण वेधसो यज्ञेन तपसा सह ॥३९॥
(१२,१.४० ) सा नो भूमिरा दिशतु यद्धनं कामयामहे ।
(१२,१.४० ) भगो अनुप्रयुङ्क्तामिन्द्र एतु पुरोगवः ॥४०॥ {४}
(१२,१.४१ ) यस्यां गायन्ति नृत्यन्ति भूम्यां मर्त्या व्यैलबाः ।
(१२,१.४१ ) युध्यन्ते यस्यामाक्रन्दो यस्यां वदति दुन्दुभिः ।
(१२,१.४१ ) सा नो भूमिः प्र णुदतां सपत्नान् असपत्नं मा पृथिवी कृणोतु ॥४१॥
(१२,१.४२ ) यस्यामन्नं व्रीहियवौ यस्या इमाः पञ्च कृष्टयः ।
(१२,१.४२ ) भूम्यै पर्जन्यपत्न्यै नमोऽस्तु वर्षमेदसे ॥४२॥
(१२,१.४३ ) यस्याः पुरो देवकृताः क्षेत्रे यस्या विकुर्वते ।
(१२,१.४३ ) प्रजापतिः पृथिवीं विश्वगर्भामाशामाशां रण्यां नः कृणोतु ॥४३॥
(१२,१.४४ ) निधिं बिभ्रती बहुधा गुहा वसु मणिं हिरण्यं पृथिवी ददातु मे ।
(१२,१.४४ ) वसूनि नो वसुदा रासमाना देवी दधातु सुमनस्यमाना ॥४४॥
(१२,१.४५ ) जनं बिभ्रती बहुधा विवाचसं नानाधर्माणं पृथिवी यथौकसम् ।
(१२,१.४५ ) सहस्रं धारा द्रविणस्य मे दुहां ध्रुवेव धेनुरनपस्फुरन्ती ॥४५॥
(१२,१.४६ ) यस्ते सर्पो वृश्चिकस्तृष्टदंश्मा हेमन्तजब्धो भृमलो गुहा शये ।
(१२,१.४६ ) क्रिमिर्जिन्वत्पृथिवि यद्यदेजति प्रावृषि तन् नः सर्पन् मोप सृपद्यच्छिवं तेन नो मृड ॥४६॥
(१२,१.४७ ) ये ते पन्थानो बहवो जनायना रथस्य वर्त्मानसश्च यातवे ।
(१२,१.४७ ) यैः संचरन्त्युभये भद्रपापास्तं पन्थानं जयेमानमित्रमतस्करं यच्छिवं तेन नो मृड ॥४७॥
(१२,१.४८ ) मल्वं बिभ्रती गुरुभृद्भद्रपापस्य निधनं तितिक्षुः ।
(१२,१.४८ ) वराहेण पृथिवी संविदाना सूकराय वि जिहीते मृगाय ॥४८॥
(१२,१.४९ ) ये त आरण्याः पशवो मृगा वने हिताः सिंहा व्याघ्राः पुरुषादश्चरन्ति ।
(१२,१.४९ ) उलं वृकं पृथिवि दुछुनामित ऋक्षीकां रक्षो अप बाधयास्मत्॥४९॥
(१२,१.५० ) ये गन्धर्वा अप्सरसो ये चारायाः किमीदिनः ।
(१२,१.५० ) पिशाचान्त्सर्वा रक्षांसि तान् अस्मद्भूमे यावय ॥५०॥ {५}
(१२,१.५१ ) यां द्विपादः पक्षिणः संपतन्ति हंसाः सुपर्णाः शकुना वयांसि ।
(१२,१.५१ ) यस्यां वातो मातरिश्वेयते रजांसि कृण्वंश्च्यावयंश्च वृक्षान् ।
(१२,१.५१ ) वातस्य प्रवामुपवामनु वात्यर्चिः ॥५१॥
(१२,१.५२ ) यस्यां कृष्णमरुणं च संहिते अहोरात्रे विहिते भूम्यामधि ।
(१२,१.५२ ) वर्षेण भूमिः पृथिवी वृतावृता सा नो दधातु भद्रया प्रिये धामनिधामनि ॥५२॥
(१२,१.५३ ) द्यौश्च म इदं पृथिवी चान्तरिक्षं च मे व्यचः ।
(१२,१.५३ ) अग्निः सूर्य आपो मेधां विश्वे देवाश्च सं ददुः ॥५३॥
(१२,१.५४ ) अहमस्मि सहमान उत्तरो नाम भूम्याम् ।
(१२,१.५४ ) अभीषाडस्मि विश्वाषाडाशामाशां विषासहिः ॥५४॥
(१२,१.५५ ) अदो यद्देवि प्रथमाना पुरस्ताद्देवैरुक्ता व्यसर्पो महित्वम् ।
(१२,१.५५ ) आ त्वा सुभूतमविशत्तदानीमकल्पयथाः प्रदिशश्चतस्रः ॥५५॥
(१२,१.५६ ) ये ग्रामा यदरण्यं याः सभा अधि भूम्याम् ।
(१२,१.५६ ) ये संग्रामाः समितयस्तेषु चारु वदेम ते ॥५६॥
(१२,१.५७ ) अश्व इव रजो दुधुवे वि तान् जनान् य आक्षियन् पृथिवीं यादजायत ।
(१२,१.५७ ) मन्द्राग्रेत्वरी भुवनस्य गोपा वनस्पतीनां गृभिरोषधीनाम् ॥५७॥
(१२,१.५८ ) यद्वदामि मधुमत्तद्वदामि यदीक्षे तद्वनन्ति मा ।
(१२,१.५८ ) त्विषीमान् अस्मि जूतिमान् अवान्यान् हन्मि दोधतः ॥५८॥
(१२,१.५९ ) शन्तिवा सुरभिः स्योना कीलालोध्नी पयस्वती ।
(१२,१.५९ ) भूमिरधि ब्रवीतु मे पृथिवी पयसा सह ॥५९॥
(१२,१.६० ) यामन्वैछद्धविषा विश्वकर्मान्तरर्णवे रजसि प्रविष्टाम् ।
(१२,१.६० ) भुजिष्यं पात्रं निहितं गुहा यदाविर्भोगे अभवन् मातृमद्भ्यः ॥६०॥
(१२,१.६१ ) त्वमस्यावपनी जनानामदितिः कामदुघा पप्रथाना ।
(१२,१.६१ ) यत्त ऊनं तत्त आ पूरयाति प्रजापतिः प्रथमजा ऋतस्य ॥६१॥
(१२,१.६२ ) उपस्थास्ते अनमीवा अयक्ष्मा अस्मभ्यं सन्तु पृथिवि प्रसूताः ।
(१२,१.६२ ) दीर्घं न आयुः प्रतिबुध्यमाना वयं तुभ्यं बलिहृतः स्याम ॥६२॥
(१२,१.६३ ) भूमे मातर्नि धेहि मा भद्रया सुप्रतिष्ठितम् ।
(१२,१.६३ ) संविदाना दिवा कवे श्रियां मा धेहि भूत्याम् ॥६३॥ {६}
(१२,२.१ ) नडमा रोह न ते अत्र लोक इदं सीसं भागधेयं त एहि ।
(१२,२.१ ) यो गोषु यक्ष्मः पुरुषेषु यक्ष्मस्तेन त्वं साकमधराङ्परेहि ॥१॥
(१२,२.२ ) अघशंसदुःशंसाभ्यां करेणानुकरेण च ।
(१२,२.२ ) यक्ष्मं च सर्वं तेनेतो मृत्युं च निरजामसि ॥२॥
(१२,२.३ ) निरितो मृत्युं निरृतिं निररातिमजामसि ।
(१२,२.३ ) यो नो द्वेष्टि तमद्ध्यग्ने अक्रव्याद्यमु द्विष्मस्तमु ते प्र सुवामसि ॥३॥
(१२,२.४ ) यद्यग्निः क्रव्याद्यदि वा व्याघ्र इमं गोष्ठं प्रविवेशान्योकाः ।
(१२,२.४ ) तं माषाज्यं कृत्वा प्र हिणोमि दूरं स गछत्वप्सुषदोऽप्यग्नीन् ॥४॥
(१२,२.५ ) यत्त्वा क्रुद्धाः प्रचक्रुर्मन्युना पुरुषे मृते ।
(१२,२.५ ) सुकल्पमग्ने तत्त्वया पुनस्त्वोद्दीपयामसि ॥५॥
(१२,२.६ ) पुनस्त्वादित्या रुद्रा वसवः पुनर्ब्रह्मा वसुनीतिरग्ने ।
(१२,२.६ ) पुनस्त्वा ब्रह्मणस्पतिराधाद्दीर्घायुत्वाय शतशारदाय ॥६॥
(१२,२.७ ) यो अग्निः क्रव्यात्प्रविवेश नो गृहमिमं पश्यन्न् इतरं जातवेदसम् ।
(१२,२.७ ) तं हरामि पितृयज्ञाय दूरं स घर्ममिन्धां परमे सधस्थे ॥७॥
(१२,२.८ ) क्रव्यादमग्निं प्र हिणोमि दूरं यमराज्ञो गछतु रिप्रवाहः ।
(१२,२.८ ) इहायमितरो जातवेदा देवो देवेभ्यो हव्यं वहतु प्रजानन् ॥८॥
(१२,२.९ ) क्रव्यादमग्निमिषितो हरामि जनान् दृंहन्तं वज्रेण मृत्युम् ।
(१२,२.९ ) नि तं शास्मि गार्हपत्येन विद्वान् पितॄणां लोकेऽपि भागो अस्तु ॥९॥
(१२,२.१० ) क्रव्यादमग्निं शशमानमुक्थ्यं प्र हिणोमि पथिभिः पितृयाणैः ।
(१२,२.१० ) मा देवयानैः पुनरा गा अत्रैवैधि पितृषु जागृहि त्वम् ॥१०॥ {७}
(१२,२.११ ) समिन्धते संकसुकं स्वस्तये शुद्धा भवन्तः शुचयः पावकाः ।
(१२,२.११ ) जहाति रिप्रमत्येन एति समिद्धो अग्निः सुपुना पुनाति ॥११॥
(१२,२.१२ ) देवो अग्निः संकसुको दिवस्पृष्ठान्यारुहत्।
(१२,२.१२ ) मुच्यमानो निरेणसोऽमोगस्मामशस्त्याः ॥१२॥
(१२,२.१३ ) अस्मिन् वयं संकसुके अग्नौ रिप्राणि मृज्महे ।
(१२,२.१३ ) अभूम यज्ञियाः शुद्धाः प्र ण आयूंषि तारिषत्॥१३॥
(१२,२.१४ ) संकसुको विकसुको निरृथो यश्च निस्वरः ।
(१२,२.१४ ) ते ते यक्ष्मं सवेदसो दूराद्दूरमनीनशन् ॥१४॥
(१२,२.१५ ) यो नो अश्वेषु वीरेषु यो नो गोष्वजाविषु ।
(१२,२.१५ ) क्रव्यादं निर्णुदामसि यो अग्निर्जनयोपनः ॥१५॥
(१२,२.१६ ) अन्येभ्यस्त्वा पुरुषेभ्यो गोभ्यो अश्वेभ्यस्त्वा ।
(१२,२.१६ ) निः क्रव्यादं नुदामसि यो अग्निर्जीवितयोपनः ॥१६॥
(१२,२.१७ ) यस्मिन् देवा अमृजत यस्मिन् मनुष्या उत ।
(१२,२.१७ ) तस्मिन् घृतस्तावो मृष्ट्वा त्वमग्ने दिवं रुह ॥१७॥
(१२,२.१८ ) समिद्धो अग्न आहुत स नो माभ्यपक्रमीः ।
(१२,२.१८ ) अत्रैव दीदिहि द्यवि ज्योक्च सूर्यं दृशे ॥१८॥
(१२,२.१९ ) सीसे मृड्ढ्वं नडे मृड्ढ्वमग्नौ संकसुके च यत्।
(१२,२.१९ ) अथो अव्यां रामायां शीर्षक्तिमुपबर्हणे ॥१९॥
(१२,२.२० ) सीसे मलं सादयित्वा शीर्षक्तिमुपबर्हणे ।
(१२,२.२० ) अव्यामसिक्न्यां मृष्ट्वा शुद्धा भवत यज्ञियाः ॥२०॥ {८}
(१२,२.२१ ) परं मृत्यो अनु परेहि पन्थां यस्त एष इतरो देवयानात्।
(१२,२.२१ ) चक्षुष्मते शृण्वते ते ब्रवीमीहेमे वीरा बहवो भवन्तु ॥२१॥
(१२,२.२२ ) इमे जीवा वि मृतैराववृत्रन्न् अभूद्भद्रा देवहुतिर्नो अद्य ।
(१२,२.२२ ) प्राञ्चो अगाम नृतये हसाय सुवीरासो विदथमा वदेम ॥२२॥
(१२,२.२३ ) इमं जीवेभ्यः परिधिं दधामि मैषां नु गादपरो अर्थमेतम् ।
(१२,२.२३ ) शतं जीवन्तः शरदः पुरूचीस्तिरो मृत्युं दधतां पर्वतेन ॥२३॥
(१२,२.२४ ) आ रोहतायुर्जरसं वृणाना अनुपूर्वं यतमाना यति स्थ ।
(१२,२.२४ ) तान् वस्त्वष्टा सुजनिमा सजोषाः सर्वमायुर्नयतु जीवनाय ॥२४॥
(१२,२.२५ ) यथाहान्यनुपूर्वं भवन्ति यथ र्तव ऋतुभिर्यन्ति साकम् ।
(१२,२.२५ ) यथा न पूर्वमपरो जहात्येवा धातरायूंषि कल्पयैषाम् ॥२५॥
(१२,२.२६ ) अश्मन्वती रीयते सं रभध्वं वीरयध्वं प्र तरता सखायः ।
(१२,२.२६ ) अत्रा जहीत ये असन् दुरेवा अनमीवान् उत्तरेमाभि वाजान् ॥२६॥
(१२,२.२७ ) उत्तिष्ठता प्र तरता सखायोऽश्मन्वती नदी स्यन्दत इयम् ।
(१२,२.२७ ) अत्रा जहीत ये असन्न् अशिवाः शिवान्त्स्योनान् उत्तरेमाभि वाजान् ॥२७॥
(१२,२.२८ ) वैश्वदेवीं वर्चसा आ रभध्वं शुद्धा भवन्तः शुचयः पावकाः ।
(१२,२.२८ ) अतिक्रामन्तो दुरिता पदानि शतं हिमाः सर्ववीरा मदेम ॥२८॥
(१२,२.२९ ) उदीचीनैः पथिभिर्वायुमद्भिरतिक्रामन्तोऽवरान् परेभिः ।
(१२,२.२९ ) त्रिः सप्त कृत्व ऋषयः परेता मृत्युं प्रत्यौहन् पदयोपनेन ॥२९॥
(१२,२.३० ) मृत्योः पदं योपयन्त एत द्राघीय आयुः प्रतरं दधानाः ।
(१२,२.३० ) आसीना मृत्युं नुदता सधस्थेऽथ जीवासो विदथमा वदेम ॥३०॥ {९}
(१२,२.३१ ) इमा नारीरविधवाः सुपत्नीराञ्जनेन सर्पिषा सं स्पृशन्ताम् ।
(१२,२.३१ ) अनश्रवो अनमीवाः सुरत्ना आ रोहन्तु जनयो योनिमग्रे ॥३१॥
(१२,२.३२ ) व्याकरोमि हविषाहमेतौ तौ ब्रह्मणा व्यहं कल्पयामि ।
(१२,२.३२ ) स्वधां पितृभ्यो अजरां कृणोमि दीर्घेणायुषा समिमान्त्सृजामि ॥३२॥
(१२,२.३३ ) यो नो अग्निः पितरो हृत्स्वन्तराविवेशामृतो मर्त्येषु ।
(१२,२.३३ ) मय्यहं तं परि गृह्णामि देवं मा सो अस्मान् द्विक्षत मा वयं तम् ॥३३॥
(१२,२.३४ ) अपावृत्य गार्हपत्यात्क्रव्यादा प्रेत दक्षिणा ।
(१२,२.३४ ) प्रियं पितृभ्य आत्मने ब्रह्मभ्यः कृणुता प्रियम् ॥३४॥
(१२,२.३५ ) द्विभागधनमादाय प्र क्षिणात्यवर्त्या ।
(१२,२.३५ ) अग्निः पुत्रस्य ज्येष्ठस्य यः क्रव्यादनिराहितः ॥३५॥
(१२,२.३६ ) यत्कृषते यद्वनुते यच्च वस्नेन विन्दते ।
(१२,२.३६ ) सर्वं मर्त्यस्य तन् नास्ति क्रव्याच्चेदनिराहितः ॥३६॥
(१२,२.३७ ) अयज्ञियो हतवर्चा भवति नैनेन हविरत्तवे ।
(१२,२.३७ ) छिनत्ति कृष्या गोर्धनाद्यं क्रव्यादनुवर्तते ॥३७॥
(१२,२.३८ ) मुहुर्गृध्यैः प्र वदत्यार्तिं मर्त्यो नीत्य ।
(१२,२.३८ ) क्रव्याद्यान् अग्निरन्तिकादनुविद्वान् वितावति ॥३८॥
(१२,२.३९ ) ग्राह्या गृहाः सं सृज्यन्ते स्त्रिया यन् म्रियते पतिः ।
(१२,२.३९ ) ब्रह्मैव विद्वान् एष्यो यः क्रव्यादं निरादधत्॥३९॥
(१२,२.४० ) यद्रिप्रं शमलं चकृम यच्च दुष्कृतम् ।
(१२,२.४० ) आपो मा तस्माच्छुम्भन्त्वग्नेः संकसुकाच्च यत्॥४०॥ {१०}
(१२,२.४१ ) ता अधरादुदीचीराववृत्रन् प्रजानैतीः पथिभिर्देवयानैः ।
(१२,२.४१ ) पर्वतस्य वृषभस्याधि पृष्ठे नवाश्चरन्ति सरितः पुराणीः ॥४१॥
(१२,२.४२ ) अग्ने अक्रव्यान् निः क्रव्यादं नुदा देवयजनं वह ॥४२॥
(१२,२.४३ ) इमं क्रव्यादा विवेशायं क्रव्यादमन्वगात्।
(१२,२.४३ ) व्याघ्रौ कृत्वा नानानं तं हरामि शिवापरम् ॥४३॥
(१२,२.४४ ) अन्तर्धिर्देवानां परिधिर्मनुष्याणामग्निर्गार्हपत्य उभयान् अन्तरा श्रितः ॥४४॥
(१२,२.४५ ) जीवानामायुः प्र तिर त्वमग्ने पितॄणां लोकमपि गछन्तु ये मृताः ।
(१२,२.४५ ) सुगार्हपत्यो वितपन्न् अरातिमुषामुषां श्रेयसीं धेह्यस्मै ॥४५॥
(१२,२.४६ ) सर्वान् अग्ने सहमानः सपत्नान् ऐषामूर्जं रयिमस्मासु धेहि ॥४६॥
(१२,२.४७ ) इममिन्द्रं वह्निं पप्रिमन्वारभध्वं स वो निर्वक्षद्दुरितादवद्यात्।
(१२,२.४७ ) तेनाप हत शरुमापतन्तं तेन रुद्रस्य परि पातास्ताम् ॥४७॥
(१२,२.४८ ) अनड्वाहं प्लवमन्वारभध्वं स वो निर्वक्षद्दुरितादवद्यात्।
(१२,२.४८ ) आ रोहत सवितुर्नावमेतां षड्भिरुर्वीभिरमतिं तरेम ॥४८॥
(१२,२.४९ ) अहोरात्रे अन्वेषि बिभ्रत्क्षेम्यस्तिष्ठन् प्रतरणः सुवीरः ।
(१२,२.४९ ) अनातुरान्त्सुमनसस्तल्प बिभ्रज्ज्योगेव नः पुरुषगन्धिरेधि ॥४९॥
(१२,२.५० ) ते देवेभ्य आ वृश्चन्ते पापं जीवन्ति सर्वदा ।
(१२,२.५० ) क्रव्याद्यान् अग्निरन्तिकादश्व इवानुवपते नडम् ॥५०॥ {११}
(१२,२.५१ ) येऽश्रद्धा धनकाम्या क्रव्यादा समासते ।
(१२,२.५१ ) ते वा अन्येषां कुम्भीं पर्यादधति सर्वदा ॥५१॥
(१२,२.५२ ) प्रेव पिपतिषति मनसा मुहुरा वर्तते पुनः ।
(१२,२.५२ ) क्रव्याद्यान् अग्निरन्तिकादनुविद्वान् वितावति ॥५२॥
(१२,२.५३ ) अविः कृष्णा भागधेयं पशूनां सीसं क्रव्यादपि चन्द्रं त आहुः ।
(१२,२.५३ ) माषाः पिष्टा भागधेयं ते हव्यमरण्यान्या गह्वरं सचस्व ॥५३॥
(१२,२.५४ ) इषीकां जरतीमिष्ट्वा तिल्पिञ्जं दण्डनं नडम् ।
(१२,२.५४ ) तमिन्द्र इध्मं कृत्वा यमस्याग्निं निरादधौ ॥५४॥
(१२,२.५५ ) प्रत्यञ्चमर्कं प्रत्यर्पयित्वा प्रविद्वान् पन्थां वि ह्याविवेश ।
(१२,२.५५ ) परामीषामसून् दिदेश दीर्घेणायुषा समिमान्त्सृजामि ॥५५॥ {१२}
(१२,३.१ ) पुमान् पुंसोऽधि तिष्ठ चर्मेहि तत्र ह्वयस्व यतमा प्रिया ते ।
(१२,३.१ ) यावन्तावग्रे प्रथमं समेयथुस्तद्वां वयो यमराज्ये समानम् ॥१॥
(१२,३.२ ) तावद्वां चक्षुस्तति वीर्याणि तावत्तेजस्ततिधा वाजिनानि ।
(१२,३.२ ) अग्निः शरीरं सचते यदैधोऽधा पक्वान् मिथुना सं भवाथः ॥२॥
(१२,३.३ ) समस्मिंल्लोके समु देवयाने सं स्मा समेतं यमराज्येषु ।
(१२,३.३ ) पूतौ पवित्रैरुप तद्ध्वयेथां यद्यद्रेतो अधि वां संबभूव ॥३॥
(१२,३.४ ) आपस्पुत्रासो अभि सं विशध्वमिमं जीवं जीवधन्याः समेत्य ।
(१२,३.४ ) तासां भजध्वममृतं यमाहुरोदनं पचति वां जनित्री ॥४॥
(१२,३.५ ) यं वां पिता पचति यं च माता रिप्रान् निर्मुक्त्यै शमलाच्च वाचः ।
(१२,३.५ ) स ओदनः शतधारः स्वर्ग उभे व्याप नभसी महित्वा ॥५॥
(१२,३.६ ) उभे नभसी उभयांश्च लोकान् ये यज्वनामभिजिताः स्वर्गाः ।
(१२,३.६ ) तेषां ज्योतिष्मान् मधुमान् यो अग्रे तस्मिन् पुत्रैर्जरसि सं श्रयेथाम् ॥६॥
(१२,३.७ ) प्राचींप्राचीं प्रदिशमा रभेथामेतं लोकं श्रद्दधानाः सचन्ते ।
(१२,३.७ ) यद्वां पक्वं परिविष्टमग्नौ तस्य गुप्तये दंपती सं श्रयेथाम् ॥७॥
(१२,३.८ ) दक्षिणां दिशमभि नक्षमाणौ पर्यावर्तेथामभि पात्रमेतत्।
(१२,३.८ ) तस्मिन् वां यमः पितृभिः संविदानः पक्वाय शर्म बहुलं नि यछात्॥८॥
(१२,३.९ ) प्रतीची दिशामियमिद्वरं यस्यां सोमो अधिपा मृडिता च ।
(१२,३.९ ) तस्यां श्रयेथां सुकृतः सचेथामधा पक्वान् मिथुना सं भवाथः ॥९॥
(१२,३.१० ) उत्तरं राष्ट्रं प्रजयोत्तरावद्दिशामुदीची कृणवन् नो अग्रम् ।
(१२,३.१० ) पाङ्क्तं छन्दः पुरुषो बभूव विश्वैर्विश्वाङ्गैः सह सं भवेम ॥१०॥ {१३}
(१२,३.११ ) ध्रुवेयं विराण्नमो अस्त्वस्यै शिवा पुत्रेभ्य उत मह्यमस्तु ।
(१२,३.११ ) सा नो देव्यदिते विश्ववार इर्य इव गोपा अभि रक्ष पक्वम् ॥११॥
(१२,३.१२ ) पितेव पुत्रान् अभि सं स्वजस्व नः शिवा नो वाता इह वान्तु भूमौ ।
(१२,३.१२ ) यमोदनं पचतो देवते इह तं नस्तप उत सत्यं च वेत्तु ॥१२॥
(१२,३.१३ ) यद्यद्कृष्णः शकुन एह गत्वा त्सरन् विषक्तं बिल आससाद ।
(१२,३.१३ ) यद्वा दास्यार्द्रहस्ता समङ्क्त उलूखलं मुसलं शुम्भतापः ॥१३॥
(१२,३.१४ ) अयं ग्रावा पृथुबुध्नो वयोधाः पूतः पवित्रैरप हन्तु रक्षः ।
(१२,३.१४ ) आ रोह चर्म महि शर्म यछ मा दंपती पौत्रमघं नि गाताम् ॥१४॥
(१२,३.१५ ) वनस्पतिः सह देवैर्न आगन् रक्षः पिशाचामपबाधमानः ।
(१२,३.१५ ) स उच्छ्रयातै प्र वदाति वाचं तेन लोकामभि सर्वान् जयेम ॥१५॥
(१२,३.१६ ) सप्त मेधान् पशवः पर्यगृह्णन् य एषां ज्योतिष्मामुत यश्चकर्श ।
(१२,३.१६ ) त्रयस्त्रिंशद्देवतास्तान्त्सचन्ते स नः स्वर्गमभि नेष लोकम् ॥१६॥
(१२,३.१७ ) स्वर्गं लोकमभि नो नयासि सं जायया सह पुत्रैः स्याम ।
(१२,३.१७ ) गृह्णामि हस्तमनु मैत्वत्र मा नस्तारीन् निरृतिर्मो अरातिः ॥१७॥
(१२,३.१८ ) ग्राहिं पाप्मानमति तामयाम तमो व्यस्य प्र वदासि वल्गु ।
(१२,३.१८ ) वानस्पत्य उद्यतो मा जिहिंसीर्मा तण्डुलं वि शरीर्देवयन्तम् ॥१८॥
(१२,३.१९ ) विश्वव्यचा घृतपृष्ठो भविष्यन्त्सयोनिर्लोकमुप याह्येतम् ।
(१२,३.१९ ) वर्षवृद्धमुप यछ शूर्पं तुषं पलावान् अप तद्विनक्तु ॥१९॥
(१२,३.२० ) त्रयो लोकाः संमिता ब्राह्मणेन द्यौरेवासौ पृथिव्यन्तरिक्षम् ।
(१२,३.२० ) अंशून् गृभीत्वान्वारभेथामा प्यायन्तां पुनरा यन्तु शूर्पम् ॥२०॥ {१४}
(१२,३.२१ ) पृथग्रूपाणि बहुधा पशूनामेकरूपो भवसि सं समृद्ध्या ।
(१२,३.२१ ) एतां त्वचं लोहिनीं तां नुदस्व ग्रावा शुम्भाति मलग इव वस्त्रा ॥२१॥
(१२,३.२२ ) पृथिवीं त्वा पृथिव्यामा वेशयामि तनूः समानी विकृता त एषा ।
(१२,३.२२ ) यद्यद्द्युत्तं लिखितमर्पणेन तेन मा सुस्रोर्ब्रह्मणापि तद्वपामि ॥२२॥
(१२,३.२३ ) जनित्रीव प्रति हर्यासि सूनुं सं त्वा दधामि पृथिवीं पृथिव्या ।
(१२,३.२३ ) उखा कुम्भी वेद्यां मा व्यथिष्ठा यज्ञायुधैराज्येनातिषक्ता ॥२३॥
(१२,३.२४ ) अग्निः पचन् रक्षतु त्वा पुरस्तादिन्द्रो रक्षतु दक्षिणतो मरुत्वान् ।
(१२,३.२४ ) वरुणस्त्वा दृंहाद्धरुणे प्रतीच्या उत्तरात्त्वा सोमः सं ददातै ॥२४॥
(१२,३.२५ ) पूताः पवित्रैः पवन्ते अभ्राद्दिवं च यन्ति पृथिवीं च लोकान् ।
(१२,३.२५ ) ता जीवला जीवधन्याः प्रतिष्ठाः पात्र आसिक्ताः पर्यग्निरिन्धाम् ॥२५॥
(१२,३.२६ ) आ यन्ति दिवः पृथिवीं सचन्ते भूम्याः सचन्ते अध्यन्तरिक्षम् ।
(१२,३.२६ ) शुद्धाः सतीस्ता उ शुम्भन्त एव ता नः स्वर्गमभि लोकं नयन्तु ॥२६॥
(१२,३.२७ ) उतेव प्रभ्वीरुत संमितास उत शुक्राः शुचयश्चामृतासः ।
(१२,३.२७ ) ता ओदनं दंपतिभ्यां प्रशिष्टा आपः शिक्षन्तीः पचता सुनाथाः ॥२७॥
(१२,३.२८ ) संख्याता स्तोकाः पृथिवीं सचन्ते प्राणापानैः संमिता ओषधीभिः ।
(१२,३.२८ ) असंख्याता ओप्यमानाः सुवर्णाः सर्वं व्यापुः शुचयः शुचित्वम् ॥२८॥
(१२,३.२९ ) उद्योधन्त्यभि वल्गन्ति तप्ताः फेनमस्यन्ति बहुलांश्च बिन्दून् ।
(१२,३.२९ ) योषेव दृष्ट्वा पतिमृत्वियायैतैस्तण्डुलैर्भवता समापः ॥२९॥
(१२,३.३० ) उत्थापय सीदतो बुध्न एनान् अद्भिरात्मानमभि सं स्पृशन्ताम् ।
(१२,३.३० ) अमासि पात्रैरुदकं यदेतन् मितास्तण्डुलाः प्रदिशो यदीमाः ॥३०॥ {१५}
(१२,३.३१ ) प्र यछ पर्शुं त्वरया हरौसमहिंसन्त ओषधीर्दान्तु पर्वन् ।
(१२,३.३१ ) वासां सोमः परि राज्यं बभूवामन्युता नो वीरुधो भवन्तु ॥३१॥
(१२,३.३२ ) नवं बर्हिरोदनाय स्तृणीत प्रियं हृदश्चक्षुषो वल्ग्वस्तु ।
(१२,३.३२ ) तस्मिन् देवाः सह दैवीर्विशन्त्विमं प्राश्नन्त्वृतुभिर्निषद्य ॥३२॥
(१२,३.३३ ) वनस्पते स्तीर्णमा सीद बर्हिरग्निष्टोभैः संमितो देवताभिः ।
(१२,३.३३ ) त्वष्ट्रेव रूपं सुकृतं स्वधित्यैना एहाः परि पात्रे ददृश्राम् ॥३३॥
(१२,३.३४ ) षष्ट्यां शरत्सु निधिपा अभीछात्स्वः पक्वेनाभ्यश्नवातै ।
(१२,३.३४ ) उपैनं जीवान् पितरश्च पुत्रा एतं स्वर्गं गमयान्तमग्नेः ॥३४॥
(१२,३.३५ ) धर्ता ध्रियस्व धरुणे पृथिव्या अच्युतं त्वा देवताश्च्यावयन्तु ।
(१२,३.३५ ) तं त्वा दंपती जीवन्तौ जीवपुत्रावुद्वासयातः पर्यग्निधानात्॥३५॥
(१२,३.३६ ) सर्वान्त्समागा अभिजित्य लोकान् यावन्तः कामाः समतीतृपस्तान् ।
(१२,३.३६ ) वि गाहेथामायवनं च दर्विरेकस्मिन् पात्रे अध्युद्धरैनम् ॥३६॥
(१२,३.३७ ) उप स्तृणीहि प्रथय पुरस्ताद्घृतेन पात्रमभि घारयैतत्।
(१२,३.३७ ) वाश्रेवोस्रा तरुणं स्तनस्युमिमं देवासो अभिहिङ्कृणोत ॥३७॥
(१२,३.३८ ) उपास्तरीरकरो लोकमेतमुरुः प्रथतामसमः स्वर्गः ।
(१२,३.३८ ) तस्मिं छ्रयातै महिषः सुपर्णो देवा एनं देवताभ्यः प्र यछान् ॥३८॥
(१२,३.३९ ) यद्यज्जाया पचति त्वत्परःपरः पतिर्वा जाये त्वत्तिरः ।
(१२,३.३९ ) सं तत्सृजेथां सह वां तदस्तु संपादयन्तौ सह लोकमेकम् ॥३९॥
(१२,३.४० ) यावन्तो अस्याः पृथिवीं सचन्ते अस्मत्पुत्राः परि ये संबभूवुः ।
(१२,३.४० ) सर्वांस्तामुप पात्रे ह्वयेथां नाभिं जानानाः शिशवः समायान् ॥४०॥ {१६}
(१२,३.४१ ) वसोर्या धारा मधुना प्रपीना घृतेन मिश्रा अमृतस्य नाभयः ।
(१२,३.४१ ) सर्वास्ता अव रुन्धे स्वर्गः षष्ट्यां शरत्सु निधिपा अभीछात्॥४१॥
(१२,३.४२ ) निधिं निधिपा अभ्येनमिछादनीश्वरा अभितः सन्तु येऽन्ये ।
(१२,३.४२ ) अस्माभिर्दत्तो निहितः स्वर्गस्त्रिभिः काण्डैस्त्रीन्त्स्वर्गान् अरुक्षत्॥४२॥
(१२,३.४३ ) अग्नी रक्षस्तपतु यद्विदेवं क्रव्याद्पिशाच इह मा प्र पास्त ।
(१२,३.४३ ) नुदाम एनमप रुध्मो अस्मदादित्या एनमङ्गिरसः सचन्ताम् ॥४३॥
(१२,३.४४ ) आदित्येभ्यो अङ्गिरोभ्यो मध्विदं घृतेन मिश्रं प्रति वेदयामि ।
(१२,३.४४ ) शुद्धहस्तौ ब्राह्मणस्यानिहत्यैतं स्वर्गं सुकृतावपीतम् ॥४४॥
(१२,३.४५ ) इदं प्रापमुत्तमं काण्डमस्य यस्माल्लोकात्परमेष्ठी समाप ।
(१२,३.४५ ) आ सिञ्च सर्पिर्घृतवत्समङ्ग्ध्येष भागो अङ्गिरसो नो अत्र ॥४५॥
(१२,३.४६ ) सत्याय च तपसे देवताभ्यो निधिं शेवधिं परि दद्म एतम् ।
(१२,३.४६ ) मा नो द्यूतेऽव गान् मा समित्यां मा स्मान्यस्मा उत्सृजता पुरा मत्॥४६॥
(१२,३.४७ ) अहं पचाम्यहं ददामि ममेदु कर्मन् करुणेऽधि जाया ।
(१२,३.४७ ) कौमारो लोको अजनिष्ट पुत्रोऽन्वारभेथां वय उत्तरावत्॥४७॥
(१२,३.४८ ) न किल्बिषमत्र नाधारो अस्ति न यन् मित्रैः समममान एति ।
(१२,३.४८ ) अनूनं पात्रं निहितं न एतत्पक्तारं पक्वः पुनरा विशाति ॥४८॥
(१२,३.४९ ) प्रियं प्रियाणां कृणवाम तमस्ते यन्तु यतमे द्विषन्ति ।
(१२,३.४९ ) धेनुरनड्वान् वयोवय आयदेव पौरुषेयमप मृत्युं नुदन्तु ॥४९॥
(१२,३.५० ) समग्नयः विदुरन्यो अन्यं य ओषधीः सचते यश्च सिन्धून् ।
(१२,३.५० ) यावन्तो देवा दिव्यातपन्ति हिरण्यं ज्योतिः पचतो बभूव ॥५०॥ {१७}
(१२,३.५१ ) एषा त्वचां पुरुषे सं बभूवानग्नाः सर्वे पशवो ये अन्ये ।
(१२,३.५१ ) क्षत्रेणात्मानं परि धापयाथोऽमोतं वासो मुखमोदनस्य ॥५१॥
(१२,३.५२ ) यदक्षेषु वदा यत्समित्यां यद्वा वदा अनृतं वित्तकाम्या ।
(१२,३.५२ ) समानं तन्तुमभि सम्वसानौ तस्मिन्त्सर्वं शमलं सादयाथः ॥५२॥
(१२,३.५३ ) वर्षं वनुष्वापि गछ देवांस्त्वचो धूमं पर्युत्पातयासि ।
(१२,३.५३ ) विश्वव्यचा घृतपृष्ठो भविष्यन्त्सयोनिर्लोकमुप याह्येतम् ॥५३॥
(१२,३.५४ ) तन्वं स्वर्गो बहुधा वि चक्रे यथा विद आत्मन्न् अन्यवर्णाम् ।
(१२,३.५४ ) अपाजैत्कृष्णां रुशतीं पुनानो या लोहिनी तां ते अग्नौ जुहोमि ॥५४॥
(१२,३.५५ ) प्राच्यै त्वा दिशेऽग्नयेऽधिपतयेऽसिताय रक्षित्र आदित्यायेषुमते ।
(१२,३.५५ ) एतं परि दद्मस्तं नो गोपायतास्माकमैतोः ।
(१२,३.५५ ) दिष्टं नो अत्र जरसे नि नेषज्जरा मृत्यवे परि णो ददात्वथ पक्वेन सह सं भवेम ॥५५॥
(१२,३.५६ ) दक्षिणायै त्वा दिश इन्द्रायाधिपतये तिरश्चिराजये रक्षित्रे यमायेषुमते ।
(१२,३.५६ ) एतं परि दद्मस्तं नो गोपायतास्माकमैतोः ।
(१२,३.५६ ) दिष्टं नो अत्र जरसे नि नेषज्जरा मृत्यवे परि णो ददात्वथ पक्वेन सह सं भवेम ॥५६॥
(१२,३.५७ ) प्रतीच्यै त्वा दिशे वरुणायाधिपतये पृदाकवे रक्षित्रेऽन्नायेषुमते ।
(१२,३.५७ ) एतं परि दद्मस्तं नो गोपायतास्माकमैतोः ।
(१२,३.५७ ) दिष्टं नो अत्र जरसे नि नेषज्जरा मृत्यवे परि णो ददात्वथ पक्वेन सह सं भवेम ॥५७॥
(१२,३.५८ ) उदीच्यै त्वा दिशे सोमायाधिपतये स्वजाय रक्षित्रेऽशन्या इषुमत्यै ।
(१२,३.५८ ) एतं परि दद्मस्तं नो गोपायतास्माकमैतोः ।
(१२,३.५८ ) दिष्टं नो अत्र जरसे नि नेषज्जरा मृत्यवे परि णो ददात्वथ पक्वेन सह सं भवेम ॥५८॥
(१२,३.५९ ) ध्रुवायै त्वा दिशे विष्णवेऽधिपतये कल्माषग्रीवाय रक्षित्र ओषधीभ्य इषुमतीभ्यः ।
(१२,३.५९ ) एतं परि दद्मस्तं नो गोपायतास्माकमैतोः ।
(१२,३.५९ ) दिष्टं नो अत्र जरसे नि नेषज्जरा मृत्यवे परि णो ददात्वथ पक्वेन सह सं भवेम ॥५९॥
(१२,३.६० ) ऊर्ध्वायै त्वा दिशे बृहस्पतयेऽधिपतये श्वित्राय रक्षित्रे वर्षायेषुमते ।
(१२,३.६० ) एतं परि दद्मस्तं नो गोपायतास्माकमैतोः ।
(१२,३.६० ) दिष्टं नो अत्र जरसे नि नेषज्जरा मृत्यवे परि णो ददात्वथ पक्वेन सह सं भवेम ॥६०॥ {१८}
(१२,४.१ ) ददामीत्येव ब्रूयादनु चैनामभुत्सत ।
(१२,४.१ ) वशां ब्रह्मभ्यो याचद्भ्यस्तत्प्रजावदपत्यवत्॥१॥
(१२,४.२ ) प्रजया स वि क्रीणीते पशुभिश्चोप दस्यति ।
(१२,४.२ ) य आर्षेयेभ्यो याचद्भ्यो देवानां गां न दित्सति ॥२॥
(१२,४.३ ) कूटयास्य सं शीर्यन्ते श्लोणया काटमर्दति ।
(१२,४.३ ) बण्डया दह्यन्ते गृहाः काणया दीयते स्वम् ॥३॥
(१२,४.४ ) विलोहितो अधिष्ठानाच्छक्नो विन्दति गोपतिम् ।
(१२,४.४ ) तथा वशायाः संविद्यं दुरदभ्ना ह्युच्यसे ॥४॥
(१२,४.५ ) पदोरस्या अधिष्ठानाद्विक्लिन्दुर्नाम विन्दति ।
(१२,४.५ ) अनामनात्सं शीर्यन्ते या मुखेनोपजिघ्रति ॥५॥
(१२,४.६ ) यो अस्याः कर्णावास्कुनोत्या स देवेषु वृश्चते ।
(१२,४.६ ) लक्ष्म कुर्व इति मन्यते कनीयः कृणुते स्वम् ॥६॥
(१२,४.७ ) यदस्याः कस्मै चिद्भोगाय बालान् कश्चित्प्रकृन्तति ।
(१२,४.७ ) ततः किशोरा म्रियन्ते वत्सांश्च घातुको वृकः ॥७॥
(१२,४.८ ) यदस्या गोपतौ सत्या लोम ध्वाङ्क्षो अजीहिडत्।
(१२,४.८ ) ततः कुमारा म्रियन्ते यक्ष्मो विन्दत्यनामनात्॥८॥
(१२,४.९ ) यदस्याः पल्पूलनं शकृद्दासी समस्यति ।
(१२,४.९ ) ततोऽपरूपं जायते तस्मादव्येष्यदेनसः ॥९॥
(१२,४.१० ) जायमानाभि जायते देवान्त्सब्राह्मणान् वशा ।
(१२,४.१० ) तस्माद्ब्रह्मभ्यो देयैषा तदाहुः स्वस्य गोपनम् ॥१०॥ {१९}
(१२,४.११ ) य एनां वनिमायन्ति तेषां देवकृता वशा ।
(१२,४.११ ) ब्रह्मज्येयं तदब्रुवन् य एनां निप्रियायते ॥११॥
(१२,४.१२ ) य आर्षेयेभ्यो याचद्भ्यो देवानां गां न दित्सति ।
(१२,४.१२ ) आ स देवेषु वृश्चते ब्राह्मणानां च मन्यवे ॥१२॥
(१२,४.१३ ) यो अस्य स्याद्वशाभोगो अन्यामिछेत तर्हि सः ।
(१२,४.१३ ) हिंस्ते अदत्ता पुरुषं याचितां च न दित्सति ॥१३॥
(१२,४.१४ ) यथा शेवधिर्निहितो ब्राह्मणानां तथा वशा ।
(१२,४.१४ ) तामेतदछायन्ति यस्मिन् कस्मिंश्च जायते ॥१४॥
(१२,४.१५ ) स्वमेतदछायन्ति यद्वशां ब्राह्मणा अभि ।
(१२,४.१५ ) यथैनान् अन्यस्मिन् जिनीयादेवास्या निरोधनम् ॥१५॥
(१२,४.१६ ) चरेदेवा त्रैहायणादविज्ञातगदा सती ।
(१२,४.१६ ) वशां च विद्यान् नारद ब्राह्मणास्तर्ह्येष्याः ॥१६॥
(१२,४.१७ ) य एनामवशामाह देवानां निहितं निधिम् ।
(१२,४.१७ ) उभौ तस्मै भवाशर्वौ परिक्रम्येषुमस्यतः ॥१७॥
(१२,४.१८ ) यो अस्या ऊधो न वेदाथो अस्या स्तनान् उत ।
(१२,४.१८ ) उभयेनैवास्मै दुहे दातुं चेदशकद्वशाम् ॥१८॥
(१२,४.१९ ) दुरदभ्नैनमा शये याचितां च न दित्सति ।
(१२,४.१९ ) नास्मै कामाः समृध्यन्ते यामदत्त्वा चिकीर्षति ॥१९॥
(१२,४.२० ) देवा वशामयाचन् मुखं कृत्वा ब्राह्मणम् ।
(१२,४.२० ) तेषां सर्वेषामददद्धेडं न्येति मानुषः ॥२०॥ {२०}
(१२,४.२१ ) हेडं पशूनां न्येति ब्राह्मणेभ्योऽददद्वशाम् ।
(१२,४.२१ ) देवानां निहितं भागं मर्त्यश्चेन् निप्रियायते ॥२१॥
(१२,४.२२ ) यदन्ये शतं याचेयुर्ब्राह्मणा गोपतिं वशाम् ।
(१२,४.२२ ) अथैनां देवा अब्रुवन्न् एवं ह विदुषो वशा ॥२२॥
(१२,४.२३ ) य एवं विदुषेऽदत्त्वाथान्येभ्यो ददद्वशाम् ।
(१२,४.२३ ) दुर्गा तस्मा अधिष्ठाने पृथिवी सहदेवता ॥२३॥
(१२,४.२४ ) देवा वशामयाचन् यस्मिन्न् अग्रे अजायत ।
(१२,४.२४ ) तामेतां विद्यान् नारदः सह देवैरुदाजत ॥२४॥
(१२,४.२५ ) अनपत्यमल्पपशुं वशा कृणोति पूरुषम् ।
(१२,४.२५ ) ब्राह्मणैश्च याचितामथैनां निप्रियायते ॥२५॥
(१२,४.२६ ) अग्नीषोमाभ्यां कामाय मित्राय वरुणाय च ।
(१२,४.२६ ) तेभ्यो याचन्ति ब्राह्मणास्तेष्वा वृश्चतेऽददत्॥२६॥
(१२,४.२७ ) यावदस्या गोपतिर्नोपशृणुयादृचः स्वयम् ।
(१२,४.२७ ) चरेदस्य तावद्गोषु नास्य श्रुत्वा गृहे वसेत्॥२७॥
(१२,४.२८ ) यो अस्या ऋच उपश्रुत्याथ गोष्वचीचरत्।
(१२,४.२८ ) आयुश्च तस्य भूतिं च देवा वृश्चन्ति हीडिताः ॥२८॥
(१२,४.२९ ) वशा चरन्ती बहुधा देवानां निहितो निधिः ।
(१२,४.२९ ) आविष्कृणुष्व रूपाणि यदा स्थाम जिघांसति ॥२९॥
(१२,४.३० ) आविरात्मानं कृणुते यदा स्थाम जिघांसति ।
(१२,४.३० ) अथो ह ब्रह्मभ्यो वशा याञ्च्याय कृणुते मनः ॥३०॥ {२१}
(१२,४.३१ ) मनसा सं कल्पयति तद्देवामपि गछति ।
(१२,४.३१ ) ततो ह ब्रह्माणो वशामुपप्रयन्ति याचितुम् ॥३१॥
(१२,४.३२ ) स्वधाकारेण पितृभ्यो यज्ञेन देवताभ्यः ।
(१२,४.३२ ) दानेन राजन्यो वशाया मातुर्हेडं न गछति ॥३२॥
(१२,४.३३ ) वशा माता राजन्यस्य तथा संभूतमग्रशः ।
(१२,४.३३ ) तस्या आहुरनर्पणं यद्ब्रह्मभ्यः प्रदीयते ॥३३॥
(१२,४.३४ ) यथाज्यं प्रगृहीतमालुम्पेत्स्रुचो अग्नये ।
(१२,४.३४ ) एवा ह ब्रह्मभ्यो वशामग्नय आ वृश्चतेऽददत्॥३४॥
(१२,४.३५ ) पुरोडाशवत्सा सुदुघा लोकेऽस्मा उप तिष्ठति ।
(१२,४.३५ ) सास्मै सर्वान् कामान् वशा प्रददुषे दुहे ॥३५॥
(१२,४.३६ ) सर्वान् कामान् यमराज्ये वशा प्रददुषे दुहे ।
(१२,४.३६ ) अथाहुर्नारकं लोकं निरुन्धानस्य याचिताम् ॥३६॥
(१२,४.३७ ) प्रवीयमाना चरति क्रुद्धा गोपतये वशा ।
(१२,४.३७ ) वेहतं मा मन्यमानो मृत्योः पाशेषु बध्यताम् ॥३७॥
(१२,४.३८ ) यो वेहतं मन्यमानोऽमा च पचते वशाम् ।
(१२,४.३८ ) अप्यस्य पुत्रान् पौत्रांश्च याचयते बृहस्पतिः ॥३८॥
(१२,४.३९ ) महदेषाव तपति चरन्ती गोषु गौरपि ।
(१२,४.३९ ) अथो ह गोपतये वशाददुषे विषं दुहे ॥३९॥
(१२,४.४० ) प्रियं पशूनां भवति यद्ब्रह्मभ्यः प्रदीयते ।
(१२,४.४० ) अथो वशायास्तत्प्रियं यद्देवत्रा हविः स्यात्॥४०॥ {२२}
(१२,४.४१ ) या वशा उदकल्पयन् देवा यज्ञादुदेत्य ।
(१२,४.४१ ) तासां विलिप्त्यं भीमामुदाकुरुत नारदः ॥४१॥
(१२,४.४२ ) तां देवा अमीमांसन्त वशेया३ अवशेति ।
(१२,४.४२ ) तामब्रवीन् नारद एषा वशानां वशतमेति ॥४२॥
(१२,४.४३ ) कति नु वशा नारद यास्त्वं वेत्थ मनुष्यजाः ।
(१२,४.४३ ) तास्त्वा पृछामि विद्वांसं कस्या नाश्नीयादब्राह्मणः ॥४३॥
(१२,४.४४ ) विलिप्त्या बृहस्पते या च सूतवशा वशा ।
(१२,४.४४ ) तस्या नाश्नीयादब्राह्मणो य आशंसेत भूत्याम् ॥४४॥
(१२,४.४५ ) नमस्ते अस्तु नारदानुष्ठु विदुषे वशा ।
(१२,४.४५ ) कतमासां भीमतमा यामदत्त्वा पराभवेत्॥४५॥
(१२,४.४६ ) विलिप्ती या बृहस्पतेऽथो सूतवशा वशा ।
(१२,४.४६ ) तस्या नाश्नीयादब्राह्मणो य आशंसेत भूत्याम् ॥४६॥
(१२,४.४७ ) त्रीणि वै वशाजातानि विलिप्ती सूतवशा वशा ।
(१२,४.४७ ) ताः प्र यछेद्ब्रह्मभ्यः सोऽनाव्रस्कः प्रजापतौ ॥४७॥
(१२,४.४८ ) एतद्वो ब्राह्मणा हविरिति मन्वीत याचितः ।
(१२,४.४८ ) वशां चेदेनं याचेयुर्या भीमाददुषो गृहे ॥४८॥
(१२,४.४९ ) देवा वशां पर्यवदन् न नोऽदादिति हीडिताः ।
(१२,४.४९ ) एताभिरृग्भिर्भेदं तस्माद्वै स पराभवत्॥४९॥
(१२,४.५० ) उतैनां भेदो नाददाद्वशामिन्द्रेण याचितः ।
(१२,४.५० ) तस्मात्तं देवा आगसोऽवृश्चन्न् अहमुत्तरे ॥५०॥
(१२,४.५१ ) ये वशाया अदानाय वदन्ति परिरापिणः ।
(१२,४.५१ ) इन्द्रस्य मन्यवे जाल्मा आ वृश्चन्ते अचित्त्या ॥५१॥
(१२,४.५२ ) ये गोपतिं पराणीयाथाहुर्मा ददा इति ।
(१२,४.५२ ) रुद्रस्यास्तां ते हेतीं परि यन्त्यचित्त्या ॥५२॥
(१२,४.५३ ) यदि हुतं यद्यहुताममा च पचते वशाम् ।
(१२,४.५३ ) देवान्त्सब्राह्मणान् ऋत्वा जिह्मो लोकान् निरृछति ॥५३॥ {२३}
(१२,५.५३ ) श्रमेण तपसा सृष्टा ब्रह्मणा वित्ता र्ते श्रिता ॥१॥
(१२,५.२ ) सत्येनावृता श्रिया प्रावृता यशसा परीवृता ॥२॥
(१२,५.३ ) स्वधया परिहिता श्रद्धया पर्यूढा दीक्षया गुप्ता यज्ञे प्रतिष्ठिता लोको निधनम् ॥३॥
(१२,५.४ ) ब्रह्म पदवायं ब्राह्मणोऽधिपतिः ॥४॥
(१२,५.५ ) तामाददानस्य ब्रह्मगवीं जिनतो ब्राह्मणं क्षत्रियस्य ॥५॥
(१२,५.६ ) अप क्रामति सूनृता वीर्यं पुन्या लक्ष्मीः ॥६॥ {२४}
(१२,५.७ ) ओजश्च तेजश्च सहश्च बलं च वाक्चेन्द्रियं च श्रीश्च धर्मश्च ॥७॥
(१२,५.८ ) ब्रह्म च क्षत्रं च राष्ट्रं च विशश्च त्विषिश्च यशश्च वर्चश्च द्रविणं च ॥८॥
(१२,५.९ ) आयुश्च रूपं च नाम च कीर्तिश्च प्राणश्चापानश्च चक्षुश्च श्रोत्रं च ॥९॥
(१२,५.१० ) पयश्च रसश्चान्नं चान्नाद्यं च र्तं च सत्यं चेष्टं च पूर्तं च प्रजा च पशवश्च ॥१०॥
(१२,५.११ ) तानि सर्वाण्यप क्रामन्ति ब्रह्मगवीमाददानस्य जिनतो ब्राह्मणं क्षत्रियस्य ॥११॥ {२५}
(१२,५.१२ ) सैषा भीमा ब्रह्मगव्यघविषा साक्षात्कृत्या कूल्बजमावृता ॥१२॥
(१२,५.१३ ) सर्वाण्यस्यां घोराणि सर्वे च मृत्यवः ॥१३॥
(१२,५.१४ ) सर्वाण्यस्यां क्रूराणि सर्वे पुरुषवधाः ॥१४॥
(१२,५.१५ ) सा ब्रह्मज्यं देवपीयुं ब्रह्मगव्यादीयमाना मृत्योः पद्वीष आ द्यति ॥१५॥
(१२,५.१६ ) मेनिः शतवधा हि सा ब्रह्मज्यस्य क्षितिर्हि सा ॥१६॥
(१२,५.१७ ) तस्माद्वै ब्राह्मणानां गौर्दुराधर्षा विजानता ॥१७॥
(१२,५.१८ ) वज्रो धावन्ती वैश्वानर उद्वीता ॥१८॥
(१२,५.१९ ) हेतिः शफान् उत्खिदन्ती महादेवोऽपेक्षमाणा ॥१९॥
(१२,५.२० ) क्षुरपविरीक्षमाणा वाश्यमानाभि स्फूर्जति ॥२०॥
(१२,५.२१ ) मृत्युर्हिङ्कृण्वत्युग्रो देवः पुछं पर्यस्यन्ती ॥२१॥
(१२,५.२२ ) सर्वज्यानिः कर्णौ वरीवर्जयन्ती राजयक्ष्मो मेहन्ती ॥२२॥
(१२,५.२३ ) मेनिर्दुह्यमाना शीर्षक्तिर्दुग्धा ॥२३॥
(१२,५.२४ ) सेदिरुपतिष्ठन्ती मिथोयोधः परामृष्टा ॥२४॥
(१२,५.२५ ) शरव्या मुखेऽपिनह्यमान ऋतिर्हन्यमाना ॥२५॥
(१२,५.२६ ) अघविषा निपतन्ती तमो निपतिता ॥२६॥
(१२,५.२७ ) अनुगछन्ती प्राणान् उप दासयति ब्रह्मगवी ब्रह्मज्यस्य ॥२७॥ {२६}
(१२,५.२८ ) वैरं विकृत्यमाना पौत्राद्यं विभाज्यमाना ॥२८॥
(१२,५.२९ ) देवहेतिर्ह्रियमाणा व्यृद्धिर्हृता ॥२९॥
(१२,५.३० ) पाप्माधिधीयमाना पारुष्यमवधीयमाना ॥३०॥
(१२,५.३१ ) विषं प्रयस्यन्ती तक्मा प्रयस्ता ॥३१॥
(१२,५.३२ ) अघं प्रच्यमाना दुष्वप्न्यं पक्वा ॥३२॥
(१२,५.३३ ) मूलबर्हणी पर्याक्रियमाणा क्षितिः पर्याकृता ॥३३॥
(१२,५.३४ ) असंज्ञा गन्धेन शुगुद्ध्रियमाणाशीविष उद्धृता ॥३४॥
(१२,५.३५ ) अभूतिरुपह्रियमाणा पराभूतिरुपहृता ॥३५॥
(१२,५.३६ ) शर्वः क्रुद्धः पिश्यमाना शिमिदा पिशिता ॥३६॥
(१२,५.३७ ) अवर्तिरश्यमाना निरृतिरशिता ॥३७॥
(१२,५.३८ ) अशिता लोकाच्छिनत्ति ब्रह्मगवी ब्रह्मज्यमस्माच्चामुष्माच्च ॥३८॥ {२७}
(१२,५.३९ ) तस्या आहननं कृत्या मेनिराशसनं वलग ऊबध्यम् ॥३९॥
(१२,५.४० ) अस्वगता परिह्णुता ॥४०॥
(१२,५.४१ ) अग्निः क्रव्याद्भूत्वा ब्रह्मगवी ब्रह्मज्यं प्रविश्यात्ति ॥४१॥
(१२,५.४२ ) सर्वास्याङ्गा पर्वा मूलानि वृश्चति ॥४२॥
(१२,५.४३ ) छिनत्त्यस्य पितृबन्धु परा भावयति मातृबन्धु ॥४३॥
(१२,५.४४ ) विवाहां ज्ञातीन्त्सर्वान् अपि क्षापयति ब्रह्मगवी ब्रह्मज्यस्य क्षत्रियेणापुनर्दीयमाना ॥४४॥
(१२,५.४५ ) अवास्तुमेनमस्वगमप्रजसं करोत्यपरापरणो भवति क्षीयते ॥४५॥
(१२,५.४६ ) य एवं विदुषो ब्राह्मणस्य क्षत्रियो गामादत्ते ॥४६॥ {२८}
(१२,५.४७ ) क्षिप्रं वै तस्याहनने गृध्राः कुर्वत ऐलबम् ॥४७॥
(१२,५.४८ ) क्षिप्रं वै तस्यादहनं परि नृत्यन्ति केशिनीराघ्नानाः पाणिनोरसि कुर्वाणाः पापमैलबम् ॥४८॥
(१२,५.४९ ) क्षिप्रं वै तस्य वास्तुषु वृकाः कुर्वत ऐलबम् ॥४९॥
(१२,५.५० ) क्षिप्रं वै तस्य पृछन्ति यत्तदासी३ इदं नु ता३ इति ॥५०॥
(१२,५.५१ ) छिन्ध्या छिन्धि प्र छिन्ध्यपि क्षापय क्षापय ॥५१॥
(१२,५.५२ ) आददानमाङ्गिरसि ब्रह्मज्यमुप दासय ॥५२॥
(१२,५.५३ ) वैश्वदेवी ह्युच्यसे कृत्या कूल्बजमावृता ॥५३॥
(१२,५.५४ ) ओषन्ती समोषन्ती ब्रह्मणो वज्रः ॥५४॥
(१२,५.५५ ) क्षुरपविर्मृत्युर्भूत्वा वि धाव त्वम् ॥५५॥
(१२,५.५६ ) आ दत्से जिनतां वर्च इष्टं पूर्तं चाशिषः ॥५६॥
(१२,५.५७ ) आदाय जीतं जीताय लोकेऽमुष्मिन् प्र यछसि ॥५७॥
(१२,५.५८ ) अघ्न्ये पदवीर्भव ब्राह्मणस्याभिशस्त्या ॥५८॥
(१२,५.५९ ) मेनिः शरव्या भवाघादघविषा भव ॥५९॥
(१२,५.६० ) अघ्न्ये प्र शिरो जहि ब्रह्मज्यस्य कृतागसो देवपीयोरराधसः ॥६०॥
(१२,५.६१ ) त्वया प्रमूर्णं मृदितमग्निर्दहतु दुश्चितम् ॥६१॥ {२९}
(१२,५.६२ ) वृश्च प्र वृश्च सं वृश्च दह प्र दह सं दह ॥६२॥
(१२,५.६३ ) ब्रह्मज्यं देव्यघ्न्य आ मूलादनुसंदह ॥६३॥
(१२,५.६४ ) यथायाद्यमसादनात्पापलोकान् परावतः ॥६४॥
(१२,५.६५ ) एवा त्वं देव्यघ्न्ये ब्रह्मज्यस्य कृतागसो देवपीयोरराधसः ॥६५॥
(१२,५.६६ ) वज्रेण शतपर्वणा तीक्ष्णेन क्षुरभृष्टिना ॥६६॥
(१२,५.६७ ) प्र स्कन्धान् प्र शिरो जहि ॥६७॥
(१२,५.६८ ) लोमान्यस्य सं छिन्धि त्वचमस्य वि वेष्टय ॥६८॥
(१२,५.६९ ) मांसान्यस्य शातय स्नावान्यस्य सं वृह ॥६९॥
(१२,५.७० ) अस्थीन्यस्य पीडय मज्जानमस्य निर्जहि ॥७०॥
(१२,५.७१ ) सर्वास्याङ्गा पर्वाणि वि श्रथय ॥७१॥
(१२,५.७२ ) अग्निरेनं क्रव्यात्पृथिव्या नुदतामुदोषतु वायुरन्तरिक्षान् महतो वरिम्णः ॥७२॥
(१२,५.७३ ) सूर्य एनं दिवः प्र णुदतां न्योषतु ॥७३॥ {३०}
(१३,१.१ ) उदेहि वाजिन् यो अप्स्वन्तरिदं राष्ट्रं प्र विश सूनृतावत्।
(१३,१.१ ) यो रोहितो विश्वमिदं जजान स त्वा राष्ट्राय सुभृतं बिभर्तु ॥१॥
(१३,१.२ ) उद्वाज आ गन् यो अप्स्वन्तर्विश आ रोह त्वद्योनयो याः ।
(१३,१.२ ) सोमं दधानोऽप ओषधीर्गाश्चतुष्पदो द्विपद आ वेशयेह ॥२॥
(१३,१.३ ) यूयमुग्रा मरुतः पृश्निमातर इन्द्रेण युजा प्र मृणीत शत्रून् ।
(१३,१.३ ) आ वो रोहितः शृणवत्सुदानवस्त्रिषप्तासो मरुतः स्वादुसंमुदः ॥३॥
(१३,१.४ ) रुहो रुरोह रोहित आ रुरोह गर्भो जनीनां जनुषामुपस्थम् ।
(१३,१.४ ) ताभिः संरब्धमन्वविन्दन् षडुर्वीर्गातुं प्रपश्यन्न् इह राष्ट्रमाहाः ॥४॥
(१३,१.५ ) आ ते राष्ट्रमिह रोहितोऽहार्षीद्व्यास्थन् मृधो अभयं ते अभूत्।
(१३,१.५ ) तस्मै ते द्यावापृथिवी रेवतीभिः कामं दुहातामिह शक्वरीभिः ॥५॥
(१३,१.६ ) रोहितो द्यावापृथिवी जजान तत्र तन्तुं परमेष्ठी ततान ।
(१३,१.६ ) तत्र शिश्रियेऽज एकपादोऽदृंहद्द्यावापृथिवी बलेन ॥६॥
(१३,१.७ ) रोहितो द्यावापृथिवी अदृंहत्तेन स्व स्तभितं तेन नाकः ।
(१३,१.७ ) तेनान्तरिक्षं विमिता रजांसि तेन देवा अमृतमन्वविन्दन् ॥७॥
(१३,१.८ ) वि रोहितो अमृशद्विश्वरूपं समाकुर्वाणः प्ररुहो रुहश्च ।
(१३,१.८ ) दिवं रूढ्वा महता महिम्ना सं ते राष्ट्रमनक्तु पयसा घृतेन ॥८॥
(१३,१.९ ) यास्ते रुहः प्ररुहो यास्त आरुहो याभिरापृणासि दिवमन्तरिक्षम् ।
(१३,१.९ ) तासां ब्रह्मणा पयसा ववृधानो विशि राष्ट्रे जागृहि रोहितस्य ॥९॥
(१३,१.१० ) यस्ते विशस्तपसः संबभूवुर्वत्सं गायत्रीमनु ता इहागुः ।
(१३,१.१० ) तास्त्वा विशन्तु मनसा शिवेन संमाता वत्सो अभ्येतु रोहितः ॥१०॥ {१}
(१३,१.११ ) ऊर्ध्वो रोहितो अधि नाके अस्थाद्विश्वा रूपाणि जनयन् युवा कविः ।
(१३,१.११ ) तिग्मेनाग्निर्ज्योतिषा वि भाति तृतीये चक्रे रजसि प्रियाणि ॥११॥
(१३,१.१२ ) सहस्रशृङ्गो वृषभो जातवेदा घृताहुतः सोमपृष्ठः सुवीरः ।
(१३,१.१२ ) मा मा हासीन् नाथितो नेत्त्वा जहानि गोपोषं च मे वीरपोषं च धेहि ॥१२॥
(१३,१.१३ ) रोहितो यज्ञस्य जनिता मुखं च रोहिताय वाचा श्रोत्रेण मनसा जुहोमि ।
(१३,१.१३ ) रोहितं देवा यन्ति सुमनस्यमानाः स मा रोहैः सामित्यै रोहयतु ॥१३॥
(१३,१.१४ ) रोहितो यज्ञं व्यदधाद्विश्वकर्मणे तस्मात्तेजांस्युप मेमान्यागुः ।
(१३,१.१४ ) वोचेयं ते नाभिं भुवनस्याधि मज्मनि ॥१४॥
(१३,१.१५ ) आ त्वा रुरोह बृहत्युत पङ्क्तिरा ककुब्वर्चसा जातवेदः ।
(१३,१.१५ ) आ त्वा रुरोहोष्णिहाक्षरो वषट्कार आ त्वा रुरोह रोहितो रेतसा सह ॥१५॥
(१३,१.१६ ) अयं वस्ते गर्भं पृथिव्या दिवं वस्तेऽयमन्तरिक्षम् ।
(१३,१.१६ ) अयं ब्रध्नस्य विष्टपि स्वर्लोकान् व्यानशे ॥१६॥
(१३,१.१७ ) वाचस्पते पृथिवी नः स्योना स्योना योनिस्तल्पा नः सुशेवा ।
(१३,१.१७ ) इहैव प्राणः सख्ये नो अस्तु तं त्वा परमेष्ठिन् पर्यग्निरायुषा वर्चसा दधातु ॥१७॥
(१३,१.१८ ) वाचस्पत ऋतवः पञ्च ये नौ वैश्वकर्मणाः परि ये संबभूवुः ।
(१३,१.१८ ) इहैव प्राणः सख्ये नो अस्तु तं त्वा परमेष्ठिन् परि रोहित आयुषा वर्चसा दधातु ॥१८॥
(१३,१.१९ ) वाचस्पते सौमनसं मनश्च गोष्ठे नो गा जनय योनिषु प्रजाः ।
(१३,१.१९ ) इहैव प्राणः सख्ये नो अस्तु तं त्वा परमेष्ठिन् पर्यहमायुषा वर्चसा दधातु ॥१९॥
(१३,१.२० ) परि त्वा धात्सविता देवो अग्निर्वर्चसा मित्रावरुणावभि त्वा ।
(१३,१.२० ) सर्वा अरातीरवक्रामन्न् एहीदं राष्ट्रमकरः सुनृतावत्॥२०॥ {२}
(१३,१.२१ ) यं त्वा पृषती रथे प्रष्टिर्वहति रोहित ।
(१३,१.२१ ) शुभा यासि रिणन्न् अपः ॥२१॥
(१३,१.२२ ) अनुव्रता रोहिणी रोहितस्य सूरिः सुवर्णा बृहती सुवर्चाः ।
(१३,१.२२ ) तया वाजान् विश्वरूपां जयेम तया विश्वाः पृतना अभि ष्याम ॥२२॥
(१३,१.२३ ) इदं सदो रोहिणी रोहितस्यासौ पन्थाः पृषती येन याति ।
(१३,१.२३ ) तां गन्धर्वाः कश्यपा उन् नयन्ति तां रक्षन्ति कवयोऽप्रमादम् ॥२३॥
(१३,१.२४ ) सूर्यस्याश्वा हरयः केतुमन्तः सदा वहन्त्यमृताः सुखं रथम् ।
(१३,१.२४ ) घृतपावा रोहितो भ्राजमानो दिवं देवः पृषतीमा विवेश ॥२४॥
(१३,१.२५ ) यो रोहितो वृषभस्तिग्मशृङ्गः पर्यग्निं परि सूर्यं बभूव ।
(१३,१.२५ ) यो विष्टभ्नाति पृथिवीं दिवं च तस्माद्देवा अधि सृष्टीः सृजन्ते ॥२५॥
(१३,१.२६ ) रोहितो दिवमारुहन् महतः पर्यर्णवात्।
(१३,१.२६ ) सर्वो रुरोह रोहितो रुहः ॥२६॥
(१३,१.२७ ) वि मिमीष्व पयस्वतीं घृताचीं देवानां धेनुरनपस्पृगेषा ।
(१३,१.२७ ) इन्द्रः सोमं पिबतु क्षेमो अस्त्वग्निः प्र स्तौतु वि मृधो नुदस्व ॥२७॥
(१३,१.२८ ) समिद्धो अग्निः समिधानो घृतवृद्धो घृताहुतः ।
(१३,१.२८ ) अभीषाट्विश्वाषाडग्निः सपत्नान् हन्तु ये मम ॥२८॥
(१३,१.२९ ) हन्त्वेनान् प्र दहत्वरिर्यो नः पृतन्यति ।
(१३,१.२९ ) क्रव्यादाग्निना वयं सपत्नान् प्र दहामसि ॥२९॥
(१३,१.३० ) अवाचीनान् अव जहीन्द्र वज्रेण बाहुमान् ।
(१३,१.३० ) अधा सपत्नान् मामकान् अग्नेस्तेजोभिरादिषि ॥३०॥ {३}
(१३,१.३१ ) अग्ने सपत्नान् अधरान् पादयास्मद्व्यथया सजातमुत्पिपानं बृहस्पते ।
(१३,१.३१ ) इन्द्राग्नी मित्रावरुणावधरे पद्यन्तामप्रतिमन्यूयमानाः ॥३१॥
(१३,१.३२ ) उद्यंस्त्वं देव सूर्य सपत्नान् अव मे जहि ।
(१३,१.३२ ) अवैनान् अश्मना जहि ते यन्त्वधमं तमः ॥३२॥
(१३,१.३३ ) वत्सो विराजो वृषभो मतीनामा रुरोह शुक्रपृष्ठोऽन्तरिक्षम् ।
(१३,१.३३ ) घृतेनार्कमभ्यर्चन्ति वत्सं ब्रह्म सन्तं ब्रह्मणा वर्धयन्ति ॥३३॥
(१३,१.३४ ) दिवं च रोह पृथिवीं च रोह राष्ट्रं च रोह द्रविणं च रोह ।
(१३,१.३४ ) प्रजां च रोहामृतं च रोह रोहितेन तन्वं सं स्पृषस्व ॥३४॥
(१३,१.३५ ) ये देवा राष्ट्रभृतोऽभितो यन्ति सूर्यम् ।
(१३,१.३५ ) तैष्टे रोहितः सम्विदानो राष्ट्रं दधातु सुमनस्यमानः ॥३५॥
(१३,१.३६ ) उत्त्वा यज्ञा ब्रह्मपूता वहन्त्यध्वगतो हरयस्त्वा वहन्ति ।
(१३,१.३६ ) तिरः समुद्रमति रोचसेऽर्णवम् ॥३६॥
(१३,१.३७ ) रोहिते द्यावापृथिवी अधि श्रिते वसुजिति गोजिति संधनाजिति ।
(१३,१.३७ ) सहस्रं यस्य जनिमानि सप्त च वोचेयं ते नाभिं भुवनस्याधि मज्मनि ॥३७॥
(१३,१.३८ ) यशा यासि प्रदिशो दिशश्च यशाः पशूनामुत चर्षणीनाम् ।
(१३,१.३८ ) यशाः पृथिव्या अदित्या उपस्थेऽहं भूयासं सवितेव चारुः ॥३८॥
(१३,१.३९ ) अमुत्र सन्न् इह वेत्थेतः संस्तानि पश्यसि ।
(१३,१.३९ ) इतः पश्यन्ति रोचनं दिवि सूर्यं विपश्चितम् ॥३९॥
(१३,१.४० ) देवो देवान् मर्चयस्यन्तश्चरस्यर्णवे ।
(१३,१.४० ) समानमग्निमिन्धते तं विदुः कवयः परे ॥४०॥ {४}
(१३,१.४१ ) अवः परेण पर एनावरेण पदा वत्सं बिब्रती गौरुदस्थात्।
(१३,१.४१ ) सा कद्रीची कं स्विदर्धं परागात्क्व स्वित्सूते नहि यूथे अस्मिन् ॥४१॥
(१३,१.४२ ) एकपदी द्विपदी सा चतुष्पद्यष्टापदी नवपदी बभूवुषी ।
(१३,१.४२ ) सहस्राक्षरा भुवनस्य पङ्क्तिस्तस्याः समुद्रा अधि वि क्षरन्ति ॥४२॥
(१३,१.४३ ) आरोहन् द्याममृतः प्राव मे वचः ।
(१३,१.४३ ) उत्त्वा यज्ञा ब्रह्मपूता वहन्त्यध्वगतो हरयस्त्वा वहन्ति ॥४३॥
(१३,१.४४ ) वेद तत्ते अमर्त्य यत्त आक्रमणं दिवि ।
(१३,१.४४ ) यत्ते सधस्थं परमे व्योमन् ॥४४॥
(१३,१.४५ ) सूर्यो द्यां सूर्यः पृठिवीं सूर्य आपोऽति पश्यति ।
(१३,१.४५ ) सूर्यो भूतस्यैकं चक्षुरा रुरोह दिवं महीम् ॥४५॥
(१३,१.४६ ) उर्वीरासन् परिधयो वेदिर्भूमिरकल्पत ।
(१३,१.४६ ) तत्रैतावग्नी आधत्त हिमं घ्रंसं च रोहितः ॥४६॥
(१३,१.४७ ) हिमं घ्रंसं चाधाय यूपान् कृत्वा पर्वतान् ।
(१३,१.४७ ) वर्षाज्यावग्नी ईजाते रोहितस्य स्वर्विदः ॥४७॥
(१३,१.४८ ) स्वर्विदो रोहितस्य ब्रह्मणाग्निः समिध्यते ।
(१३,१.४८ ) तस्माद्घ्रंसस्तस्माद्धिमस्तस्माद्यज्ञोऽजायत ॥४८॥
(१३,१.४९ ) ब्रह्मणाग्नी वावृधानौ ब्रह्मवृद्धौ ब्रह्माहुतौ ।
(१३,१.४९ ) ब्रह्मेद्धावग्नी ईजाते रोहितस्य स्वर्विदः ॥४९॥
(१३,१.५० ) सत्ये अन्यः समाहितोऽप्स्वन्यः समिध्यते ।
(१३,१.५० ) ब्रह्मेद्धावग्नी ईजाते रोहितस्य स्वर्विदः ॥५०॥ {५}
(१३,१.५१ ) यं वातः परिशुम्भति यं वेन्द्रो ब्रह्मणस्पतिः ।
(१३,१.५१ ) ब्रह्मेद्धावग्नी ईजाते रोहितस्य स्वर्विदः ॥५१॥
(१३,१.५२ ) वेदिं भूमिं कल्पयित्वा दिवं कृत्वा दक्षिणाम् ।
(१३,१.५२ ) घ्रंसं तदग्निं कृत्वा चकार विश्वमात्मन्वद्वर्षेणाज्येन रोहितः ॥५२॥
(१३,१.५३ ) वर्षमाजं घ्रंसो अग्निर्वेदिर्भूमिरकल्पत ।
(१३,१.५३ ) तत्रैतान् पर्वतान् अग्निर्गीर्भिरूर्ध्वामकल्पयत्॥५३॥
(१३,१.५४ ) गीर्भिरूर्ध्वान् कल्पयित्वा रोहितो भूमिमब्रवीत्।
(१३,१.५४ ) त्वयीदं सर्वं जायतां यद्भूतं यच्च भाव्यम् ॥५४॥
(१३,१.५५ ) स यज्ञः प्रथमो भूतो भव्यो अजायत ।
(१३,१.५५ ) तस्माद्ध जज्ञ इदं सर्वं यत्किं चेदं विरोचते रोहितेन ऋषिणाभृतम् ॥५५॥
(१३,१.५६ ) यश्च गां पदा स्फुरति प्रत्यङ्सूर्यं च मेहति ।
(१३,१.५६ ) तस्य वृश्चामि ते मूलं न छायां करवोऽपरम् ॥५६॥
(१३,१.५७ ) यो माभिछायमत्येषि मां चाग्निं चान्तरा ।
(१३,१.५७ ) तस्य वृश्चामि ते मूलं न छायां करवोऽपरम् ॥५७॥
(१३,१.५८ ) यो अद्य देव सूर्य त्वां च मां चान्तरायति ।
(१३,१.५८ ) दुष्वप्न्यं तस्मिं छमलं दुरितानि च मृज्महे ॥५८॥
(१३,१.५९ ) मा प्र गाम पथो वयं मा यज्ञादिन्द्र सोमिनः ।
(१३,१.५९ ) मान्त स्थुर्नो अरातयः ॥५९॥
(१३,१.६० ) यो यज्ञस्य प्रसाधनस्तन्तुर्देवेष्वाततः ।
(१३,१.६० ) तमाहुतमशीमहि ॥६०॥ {६}
(१३,२.१ ) उदस्य केतवो दिवि शुक्रा भ्राजन्त ईरते ।
(१३,२.१ ) आदित्यस्य नृचक्षसो महिव्रतस्य मीढुषः ॥१॥
(१३,२.२ ) दिशां प्रज्ञानां स्वरयन्तमर्चिषा सुपक्षमाशुं पतयन्तमर्णवे ।
(१३,२.२ ) स्तवाम सूर्यं भुवनस्य गोपां यो रश्मिभिर्दिश आभाति सर्वाः ॥२॥
(१३,२.३ ) यत्प्राङ्प्रत्यङ्स्वधया यासि शीभं नानारूपे अहनी कर्षि मायया ।
(१३,२.३ ) तदादित्य महि तत्ते महि श्रवो यदेको विश्वं परि भूम जायसे ॥३॥
(१३,२.४ ) विपश्चितं तरणिं भ्राजमानं वहन्ति यं हरितः सप्त बह्वीः ।
(१३,२.४ ) स्रुताद्यमत्त्रिर्दिवमुन्निनाय तं त्वा पश्यन्ति परियान्तमाजिम् ॥४॥
(१३,२.५ ) मा त्वा दभन् परियान्तमाजिं स्वस्ति दुर्गामति याहि शीभम् ।
(१३,२.५ ) दिवं च सूर्य पृथिवीं च देवीमहोरात्रे विमिमानो यदेषि ॥५॥
(१३,२.६ ) स्वस्ति ते सूर्य चरसे रथाय येनोभावन्तौ परियासि सद्यः ।
(१३,२.६ ) यं ते वहन्ति हरितो वहिष्ठाः शतमश्वा यदि वा सप्त बह्वीः ॥६॥
(१३,२.७ ) सुखं सूर्य रथमंशुमन्तं स्योनं सुवह्निमधि तिष्ठ वाजिनम् ।
(१३,२.७ ) यं ते वहन्ति हरितो वहिष्ठाः शतमश्वा यदि वा सप्त बह्वीः ॥७॥
(१३,२.८ ) सप्त सूर्यो हरितो यातवे रथे हिरण्यत्वचसो बृहतीरयुक्त ।
(१३,२.८ ) अमोचि शुक्रो रजसः परस्ताद्विधूय देवस्तमो दिवमारुहत्॥८॥
(१३,२.९ ) उत्केतुना बृहता देव आगन्न् अपावृक्तमोऽभि ज्योतिरश्रैत्।
(१३,२.९ ) दिव्यः सुपर्णः स वीरो व्यख्यददितेः पुत्रो भुवनानि विश्वा ॥९॥
(१३,२.१० ) उद्यन् रश्मीन् आ तनुषे विश्वा रुपाणि पुष्यसि ।
(१३,२.१० ) उभा समुद्रौ क्रतुना वि भासि सर्वांल्लोकान् परिभूर्भ्राजमानः ॥१०॥ {७}
(१३,२.११ ) पूर्वापरं चरतो माययैतौ शिशू क्रीडन्तौ परि यातोऽर्णवम् ।
(१३,२.११ ) विश्वान्यो भुवना विचष्टे हैरण्यैरन्यं हरितो वहन्ति ॥११॥
(१३,२.१२ ) दिवि त्वात्त्रिरधारयत्सूर्या मासाय कर्तवे ।
(१३,२.१२ ) स एषि सुधृतस्तपन् विश्वा भूतावचाकशत्॥१२॥
(१३,२.१३ ) उभावन्तौ समर्षसि वत्सः संमातराविव ।
(१३,२.१३ ) नन्वेतदितः पुरा ब्रह्म देवा अमी विदुः ॥१३॥
(१३,२.१४ ) यत्समुद्रमनु श्रितं तत्सिषासति सूर्यः ।
(१३,२.१४ ) अध्वास्य विततो महान् पूर्वश्चापरश्च यः ॥१४॥
(१३,२.१५ ) तं समाप्नोति जूतिभिस्ततो नाप चिकित्सति ।
(१३,२.१५ ) तेनामृतस्य भक्षं देवानां नाव रुन्धते ॥१५॥
(१३,२.१६ ) उदु त्यं जातवेदसं देवं वहन्ति केतवः ।
(१३,२.१६ ) दृशे विश्वाय सूर्यम् ॥१६॥
(१३,२.१७ ) अप त्ये तायवो यथा नक्षत्रा यन्त्यक्तुभिः ।
(१३,२.१७ ) सूराय विश्वचक्षसे ॥१७॥
(१३,२.१८ ) अदृश्रन्न् अस्य केतवो वि रश्मयो जनामनु ।
(१३,२.१८ ) भ्राजन्तो अग्नयो यथा ॥१८॥
(१३,२.१९ ) तरणिर्विश्वदर्शतो ज्योतिष्कृदसि सूर्य ।
(१३,२.१९ ) विश्वमा भासि रोचन ॥१९॥
(१३,२.२० ) प्रत्यङ्देवानां विशः प्रत्यङ्ङुदेषि मानुषीः ।
(१३,२.२० ) प्रत्यङ्विश्वं स्वर्दृशे ॥२०॥ {८}
(१३,२.२१ ) येना पावक चक्षसा भुरण्यन्तं जनामनु ।
(१३,२.२१ ) त्वं वरुण पश्यसि ॥२१॥
(१३,२.२२ ) वि द्यामेषि रजस्पृथ्वहर्मिमानो अक्तुभिः ।
(१३,२.२२ ) पश्यन् जन्मानि सूर्य ॥२२॥
(१३,२.२३ ) सप्त त्वा हरितो रथे वहन्ति देव सूर्य ।
(१३,२.२३ ) शोचिष्केशं विचक्षणम् ॥२३॥
(१३,२.२४ ) अयुक्त सप्त शुन्ध्युवः सूरो रथस्य नप्त्यः ।
(१३,२.२४ ) ताभिर्याति स्वयुक्तिभिः ॥२४॥
(१३,२.२५ ) रोहितो दिवमारुहत्तपसा तपस्वी ।
(१३,२.२५ ) स योनिमैति स उ जायते पुनः स देवानामधिपतिर्बभूव ॥२५॥
(१३,२.२६ ) यो विश्वचर्षणिरुत विश्वतोमुखो यो विश्वतस्पाणिरुत विश्वतस्पृथः ।
(१३,२.२६ ) सं बाहुभ्यां भरति सं पतत्रैर्द्यावापृथिवी जनयन् देव एकः ॥२६॥
(१३,२.२७ ) एकपाद्द्विपदो भूयो वि चक्रमे द्विपात्त्रिपादमभ्येति पश्चात्।
(१३,२.२७ ) द्विपाद्ध षट्पदो भूयो वि चक्रमे त एकपदस्तन्वं समासते ॥२७॥
(१३,२.२८ ) अतन्द्रो यास्यन् हरितो यदास्थाद्द्वे रूपे कृणुते रोचमानः ।
(१३,२.२८ ) केतुमान् उद्यन्त्सहमानो रजांसि विश्वा आदित्य प्रवतो वि भासि ॥२८॥
(१३,२.२९ ) बण्महामसि सूर्य बडादित्य महामसि ।
(१३,२.२९ ) महांस्ते महतो महिमा त्वमादित्य महामसि ॥२९॥
(१३,२.३० ) रोचसे दिवि रोचसे अन्तरिक्षे पतङ्ग पृथिव्यां रोचसे रोचसे अप्स्वन्तः ।
(१३,२.३० ) उभा समुद्रौ रुच्या व्यापिथ देवो देवासि महिषः स्वर्जित्॥३०॥ {९}
(१३,२.३१ ) अर्वाङ्परस्तात्प्रयतो व्यध्व आशुर्विपश्चित्पतयन् पतङ्गः ।
(१३,२.३१ ) विष्णुर्विचित्तः शवसाधितिष्ठन् प्र केतुना सहते विश्वमेजत्॥३१॥
(१३,२.३२ ) चित्राश्चिकित्वान् महिषः सुपर्ण आरोचयन् रोदसी अन्तरिक्षम् ।
(१३,२.३२ ) अहोरात्रे परि सूर्यं वसाने प्रास्य विश्वा तिरतो वीर्याणि ॥३२॥
(१३,२.३३ ) तिग्मो विभ्राजन् तन्वं शिशानोऽरंगमासः प्रवतो रराणः ।
(१३,२.३३ ) ज्योतिष्मान् पक्षी महिषो वयोधा विश्वा आस्थात्प्रदिशः कल्पमानः ॥३३॥
(१३,२.३४ ) चित्रं देवानां केतुरनीकं ज्योतिष्मान् प्रदिशः सूर्य उद्यन् ।
(१३,२.३४ ) दिवाकरोऽति द्युम्नैस्तमांसि विश्वातारीद्दुरितानि शुक्रः ॥३४॥
(१३,२.३५ ) चित्रं देवानामुदगादनीकं चक्षुर्मित्रस्य वरुणस्याग्नेः ।
(१३,२.३५ ) आप्राद्द्यावापृथिवी अन्तरिक्षं सूर्य आत्मा जगतस्तस्थुषश्च ॥३५॥
(१३,२.३६ ) उच्चा पतन्तमरुणं सुपर्णं मध्ये दिवस्तरणिं भ्राजमानम् ।
(१३,२.३६ ) पश्यम त्वा सवितारं यमाहुरजस्रं ज्योतिर्यदविन्ददत्त्रिः ॥३६॥
(१३,२.३७ ) दिवस्पृष्ठे धावमानं सुपर्णमदित्याः पुत्रं नाथकाम उप यामि भीतः ।
(१३,२.३७ ) स नः सूर्य प्र तिर दीर्घमायुर्मा रिषाम सुमतौ ते स्याम ॥३७॥
(१३,२.३८ ) सहस्राह्ण्यं वियतावस्य पक्षौ हरेर्हंसस्य पततः स्वर्गम् ।
(१३,२.३८ ) स देवान्त्सर्वान् उरस्युपदद्य संपश्यन् याति भुवनानि विश्वा ॥३८॥
(१३,२.३९ ) रोहितः कालो अभवद्रोहितोऽग्रे प्रजापतिः ।
(१३,२.३९ ) रोहितो यज्ञानां मुखं रोहितः स्वराभरत्॥३९॥
(१३,२.४० ) रोहितो लोको अभवद्रोहितोऽत्यतपद्दिवम् ।
(१३,२.४० ) रोहितो रश्मिभिर्भूमिं समुद्रमनु सं चरत्॥४०॥ {१०}
(१३,२.४१ ) सर्वा दिशः समचरद्रोहितोऽधिपतिर्दिवः ।
(१३,२.४१ ) दिवं समुद्रमाद्भूमिं सर्वं भूतं वि रक्षति ॥४१॥
(१३,२.४२ ) आरोहन् छुक्रो बृहतीरतन्द्रो द्वे रूपे कृणुते रोचमानः ।
(१३,२.४२ ) चित्रश्चिकित्वान् महिषो वातमाया यावतो लोकान् अभि यद्विभाति ॥४२॥
(१३,२.४३ ) अभ्यन्यदेति पर्यन्यदस्यतेऽहोरात्राभ्यां महिषः कल्पमानः ।
(१३,२.४३ ) सूर्यं वयं रजसि क्षियन्तं गातुविदं हवामहे नाधमानाः ॥४३॥
(१३,२.४४ ) पृथिवीप्रो महिषो नाधमानस्य गातुरदब्धचक्षुः परि विश्वं बभूव ।
(१३,२.४४ ) विश्वं संपश्यन्त्सुविदत्रो यजत्र इदं शृणोतु यदहं ब्रवीमि ॥४४॥
(१३,२.४५ ) पर्यस्य महिमा पृथिवीं समुद्रं ज्योतिषा विभ्राजन् परि द्यामन्तरिक्षम् ।
(१३,२.४५ ) सर्वं संपश्यन्त्सुविदत्रो यजत्र इदं शृणोतु यदहं ब्रवीमि ॥४५॥
(१३,२.४६ ) अबोध्यग्निः समिधा जनानां प्रति धेनुमिवायतीमुषसम् ।
(१३,२.४६ ) यह्वा इव प्र वयामुज्जिहानाः प्र भानवः सिस्रते नाकमछ ॥४६॥ {११}
(१३,३.१ ) य इमे द्यावापृथिवी जजान यो द्रापिं कृत्वा भुवनानि वस्ते ।
(१३,३.१ ) यस्मिन् क्षियन्ति प्रदिशः षडुर्वीर्याः पतङ्गो अनु विचाकशीति ।
(१३,३.१ ) तस्य देवस्य क्रुद्धस्यैतदागो य एवं विद्वांसं ब्राह्मणं जिनाति ।
(१३,३.२ ) यस्माद्वाता ऋतुथा पवन्ते यस्मात्समुद्रा अधि विक्षरन्ति ।
(१३,३.२ ) तस्य देवस्य क्रुद्धस्यैतदागो य एवं विद्वांसं ब्राह्मणं जिनाति ।
(१३,३.२ ) उद्वेपय रोहित प्र क्षिणीहि ब्रह्मज्यस्य प्रति मुञ्च पाशान् ॥२॥
(१३,३.३ ) यो मारयति प्राणयति यस्मात्प्राणन्ति भुवनानि विश्वा ।
(१३,३.३ ) तस्य देवस्य क्रुद्धस्यैतदागो य एवं विद्वांसं ब्राह्मणं जिनाति ।
(१३,३.३ ) उद्वेपय रोहित प्र क्षिणीहि ब्रह्मज्यस्य प्रति मुञ्च पाशान् ॥३॥
(१३,३.४ ) यः प्राणेन द्यावापृथिवी तर्पयत्यपानेन समुद्रस्य जठरं यः पिपर्ति ।
(१३,३.४ ) तस्य देवस्य क्रुद्धस्यैतदागो य एवं विद्वांसं ब्राह्मणं जिनाति ।
(१३,३.४ ) उद्वेपय रोहित प्र क्षिणीहि ब्रह्मज्यस्य प्रति मुञ्च पाशान् ॥४॥
(१३,३.५ ) यस्मिन् विराट्परमेष्ठी प्रजापतिरग्निर्वैश्वानरः सह पङ्क्त्या श्रितः ।
(१३,३.५ ) यः परस्य प्राणं परमस्य तेज आददे ।
(१३,३.५ ) तस्य देवस्य क्रुद्धस्यैतदागो य एवं विद्वांसं ब्राह्मणं जिनाति ।
(१३,३.६ ) यस्मिन् षडुर्वीः पञ्च दिशो अधिश्रिताश्चतस्र आपो यज्ञस्य त्रयोऽक्षराः ।
(१३,३.६ ) यो अन्तरा रोदसी क्रुद्धश्चक्षुषैक्षत ।
(१३,३.६ ) तस्य देवस्य क्रुद्धस्यैतदागो य एवं विद्वांसं ब्राह्मणं जिनाति ।
(१३,३.७ ) यो अन्नादो अन्नपतिर्बभूव ब्रह्मणस्पतिरुत यः ।
(१३,३.७ ) भूतो भविष्यत्भुवनस्य यस्पतिः ।
(१३,३.७ ) तस्य देवस्य क्रुद्धस्यैतदागो य एवं विद्वांसं ब्राह्मणं जिनाति ।
(१३,३.८ ) अहोरात्रैर्विमितं त्रिंशदङ्गं त्रयोदशं मासं यो निर्मिमीते ।
(१३,३.८ ) तस्य देवस्य क्रुद्धस्यैतदागो य एवं विद्वांसं ब्राह्मणं जिनाति ।
(१३,३.८ ) उद्वेपय रोहित प्र क्षिणीहि ब्रह्मज्यस्य प्रति मुञ्च पाशान् ॥८॥
(१३,३.९ ) कृस्णं नियानं हरयः सुपर्णा अपो वसाना दिवमुत्पतन्ति ।
(१३,३.९ ) त आववृत्रन्त्सदनादृतस्य ।
(१३,३.९ ) तस्य देवस्य क्रुद्धस्यैतदागो य एवं विद्वांसं ब्राह्मणं जिनाति ।
(१३,३.१० ) यत्ते चन्द्रं कश्यप रोचनावद्यत्संहितं पुष्कलं चित्रभानु यस्मिन्त्सूर्या आर्पिताः सप्त साकम् ।
(१३,३.१० ) तस्य देवस्य क्रुद्धस्यैतदागो य एवं विद्वांसं ब्राह्मणं जिनाति ।
(१३,३.१० ) उद्वेपय रोहित प्र क्षिणीहि ब्रह्मज्यस्य प्रति मुञ्च पाशान् ॥१०॥ {१२}
(१३,३.११ ) बृहदेनमनु वस्ते पुरस्ताद्रथंतरं प्रति गृह्णाति पश्चात्।
(१३,३.११ ) ज्योतिर्वसाने सदमप्रमादम् ।
(१३,३.११ ) तस्य देवस्य क्रुद्धस्यैतदागो य एवं विद्वांसं ब्राह्मणं जिनाति ।
(१३,३.१२ ) बृहदन्यतः पक्ष आसीद्रथंतरमन्यतः सबले सध्रीची ।
(१३,३.१२ ) यद्रोहितमजनयन्त देवाः ।
(१३,३.१२ ) तस्य देवस्य क्रुद्धस्यैतदागो य एवं विद्वांसं ब्राह्मणं जिनाति ।
(१३,३.१३ ) स वरुणः सायमग्निर्भवति स मित्रो भवति प्रातरुद्यन् ।
(१३,३.१३ ) स सविता भूत्वान्तरिक्षेण याति स इन्द्रो भूत्वा तपति मध्यतो दिवम् ।
(१३,३.१३ ) तस्य देवस्य क्रुद्धस्यैतदागो य एवं विद्वांसं ब्राह्मणं जिनाति ।
(१३,३.१४ ) सहस्राह्ण्यं वियतावस्य पक्षौ हरेर्हंसस्य पततः स्वर्गम् ।
(१३,३.१४ ) स देवान्त्सर्वान् उरस्युपदद्य संपश्यन् याति भुवनानि विश्वा ।
(१३,३.१४ ) तस्य देवस्य क्रुद्धस्यैतदागो य एवं विद्वांसं ब्राह्मणं जिनाति ।
(१३,३.१५ ) अयं स देवो अप्स्वन्तः सहस्रमूलः परुशाको अत्त्रिः ।
(१३,३.१५ ) य इदं विश्वं भुवनं जजान ।
(१३,३.१५ ) तस्य देवस्य क्रुद्धस्यैतदागो य एवं विद्वांसं ब्राह्मणं जिनाति ।
(१३,३.१६ ) शुक्रं वहन्ति हरयो रघुष्यदो देवं दिवि वर्चसा भ्राजमानम् ।
(१३,३.१६ ) यस्योर्ध्वा दिवं तन्वस्तपन्त्यर्वाङ्सुवर्णैः पटरैर्वि भाति ।
(१३,३.१६ ) तस्य देवस्य क्रुद्धस्यैतदागो य एवं विद्वांसं ब्राह्मणं जिनाति ।
(१३,३.१७ ) येनादित्यान् हरितः सम्वहन्ति येन यज्ञेन बहवो यन्ति प्रजानन्तः ।
(१३,३.१७ ) यदेकं ज्योतिर्बहुधा विभाति ।
(१३,३.१७ ) तस्य देवस्य क्रुद्धस्यैतदागो य एवं विद्वांसं ब्राह्मणं जिनाति ।
(१३,३.१८ ) सप्त युञ्जन्ति रथमेकचक्रमेको अश्वो वहति सप्तनामा ।
(१३,३.१८ ) त्रिनाभि चक्रमजरमनर्वं यत्रेमा विश्वा भुवनाधि तस्थुः ।
(१३,३.१८ ) तस्य देवस्य क्रुद्धस्यैतदागो य एवं विद्वांसं ब्राह्मणं जिनाति ।
(१३,३.१९ ) अष्टधा युक्तो वहति वह्निरुग्रः पिता देवानां जनिता मतीनाम् ।
(१३,३.१९ ) ऋतस्य तन्तुं मनसा मिमानः सर्वा दिशः पवते मातरिश्वा ।
(१३,३.१९ ) तस्य देवस्य क्रुद्धस्यैतदागो य एवं विद्वांसं ब्राह्मणं जिनाति ।
(१३,३.२० ) संयञ्चं तन्तुं प्रदिशोऽनु सर्वा अन्तर्गायत्र्याममृतस्य गर्भे ।
(१३,३.२० ) तस्य देवस्य क्रुद्धस्यैतदागो य एवं विद्वांसं ब्राह्मणं जिनाति ।
(१३,३.२० ) उद्वेपय रोहित प्र क्षिणीहि ब्रह्मज्यस्य प्रति मुञ्च पाशान् ॥२०॥ {१३}
(१३,३.२१ ) निम्रुचस्तिस्रो व्युषो ह तिस्रस्त्रीणि रजांसि दिवो अङ्ग तिस्रः ।
(१३,३.२१ ) विद्मा ते अग्ने त्रेधा जनित्रं त्रेधा देवानां जनिमानि विद्म ।
(१३,३.२१ ) तस्य देवस्य क्रुद्धस्यैतदागो य एवं विद्वांसं ब्राह्मणं जिनाति ।
(१३,३.२२ ) वि य और्णोत्पृथिवीं जायमान आ समुद्रमदधातन्तरिक्षे ।
(१३,३.२२ ) तस्य देवस्य क्रुद्धस्यैतदागो य एवं विद्वांसं ब्राह्मणं जिनाति ।
(१३,३.२२ ) उद्वेपय रोहित प्र क्षिणीहि ब्रह्मज्यस्य प्रति मुञ्च पाशान् ॥२२॥
(१३,३.२३ ) त्वमग्ने क्रतुभिः केतुभिर्हितोऽर्कः समिद्ध उदरोचथा दिवि ।
(१३,३.२३ ) किमभ्यार्चन् मरुतः पृश्निमातरो यद्रोहितमजनयन्त देवाः ।
(१३,३.२३ ) तस्य देवस्य क्रुद्धस्यैतदागो य एवं विद्वांसं ब्राह्मणं जिनाति ।
(१३,३.२४ ) य आत्मदा बलदा यस्य विश्व उपासते प्रशिषं यस्य देवाः ।
(१३,३.२४ ) योऽस्येशे द्विपदो यश्चतुष्पदः ।
(१३,३.२४ ) तस्य देवस्य क्रुद्धस्यैतदागो य एवं विद्वांसं ब्राह्मणं जिनाति ।
(१३,३.२५ ) एकपाद्द्विपदो भूयो वि चक्रमे द्विपात्त्रिपादमभ्येति पश्चात्।
(१३,३.२५ ) चतुष्पाच्चक्रे द्विपदामभिस्वरे संपश्यन् पङ्क्तिमुपतिष्ठमानः ।
(१३,३.२५ ) तस्य देवस्य क्रुद्धस्यैतदागो य एवं विद्वांसं ब्राह्मणं जिनाति ।
(१३,३.२६ ) कृष्णायः पुत्रो अर्जुनो रात्र्या वत्सोऽजायत ।
(१३,३.२६ ) स ह द्यामधि रोहति रुहो रुरोह रोहितः ॥२६॥ {१४}
(१३,४.२६ ) स एति सविता स्वर्दिवस्पृष्ठेऽवचाकशत्॥१॥
(१३,४.२ ) रश्मिभिर्नभ आभृतं महेन्द्र एत्यावृतः ॥२॥
(१३,४.३ ) स धाता स विधर्ता स वायुर्नभ उच्छ्रितम् ॥३॥
(१३,४.४ ) सोऽर्यमा स वरुणः स रुद्रः स महादेवः ॥४॥
(१३,४.५ ) सो अग्निः स उ सूर्यः स उ एव महायमः ॥५॥
(१३,४.६ ) तं वत्सा उप तिष्ठन्त्येकशीर्षाणो युता दश ॥६॥
(१३,४.७ ) पश्चात्प्राञ्च आ तन्वन्ति यदुदेति वि भासति ॥७॥
(१३,४.८ ) तस्यैष मारुतो गणः स एति शिक्याकृतः ॥८॥
(१३,४.९ ) रश्मिभिर्नभ आभृतं महेन्द्र एत्यावृतः ॥९॥
(१३,४.१० ) तस्येमे नव कोशा विष्टम्भा नवधा हिताः ॥१०॥
(१३,४.११ ) स प्रजाभ्यो वि पश्यति यच्च प्राणति यच्च न ॥११॥
(१३,४.१२ ) तमिदं निगतं सहः स एष एक एकवृदेक एव ॥१२॥
(१३,४.१३ ) एते अस्मिन् देवा एकवृतो भवन्ति ॥१३॥ {१५}
(१३,४.१४ ) कीर्तिश्च यशश्चाम्भश्च नभश्च ब्राह्मणवर्चसं चान्नं चान्नाद्यं च ॥१४॥
(१३,४.१५ ) य एतं देवमेकवृतं वेद ॥१५॥
(१३,४.१६ ) न द्वितीयो न तृतीयश्चतुर्थो नाप्युच्यते ॥१६॥
(१३,४.१७ ) न पञ्चमो न षष्ठः सप्तमो नाप्युच्यते ॥१७॥
(१३,४.१८ ) नाष्टमो न नवमो दशमो नाप्युच्यते ॥१८॥
(१३,४.१९ ) स सर्वस्मै वि पश्यति यच्च प्राणति यच्च न ॥१९॥
(१३,४.२० ) तमिदं निगतं सहः स एष एक एकवृदेक एव ॥२०॥
(१३,४.२१ ) सर्वे अस्मिन् देवा एकवृतो भवन्ति ॥२१॥ {१६}
(१३,४.२२ ) ब्रह्म च तपश्च कीर्तिश्च यशश्चाम्भश्च नभश्च ब्राह्मणवर्चसं चान्नं चान्नाद्यं च ॥२॥
(१३,४.२३ ) भूतं च भव्यं च श्रद्धा च रुचिश्च स्वर्गश्च स्वधा च ॥२३॥
(१३,४.२४ ) य एतं देवमेकवृतं वेद ॥२४॥
(१३,४.२५ ) स एव मृत्युः सोऽमृतं सोऽभ्वं स रक्षः ॥२५॥
(१३,४.२६ ) स रुद्रो वसुवनिर्वसुदेये नमोवाके वषट्कारोऽनु संहितः ॥२६॥
(१३,४.२७ ) तस्येमे सर्वे यातव उप प्रशिषमासते ॥२७॥
(१३,४.२८ ) तस्यामू सर्वा नक्षत्रा वशे चन्द्रमसा सह ॥२८॥ {१७}
(१३,४.२९ ) स वा अह्नोऽजायत तस्मादहरजायत ॥२९॥
(१३,४.३० ) स वै रात्र्या अजायत तस्माद्रात्रिरजायत ॥३०॥
(१३,४.३१ ) स वा अन्तरिक्षादजायत तस्मादन्तरिक्षमजायत ॥३१॥
(१३,४.३२ ) स वै वायोरजायत तस्माद्वायुरजायत ॥३२॥
(१३,४.३३ ) स वै दिवोऽजायत तस्माद्द्यौरधि अजायत ॥३३॥
(१३,४.३४ ) स वै दिग्भ्योऽजायत तस्माद्दिशोऽजायन्त ॥३४॥
(१३,४.३५ ) स वै भूमेरजायत तस्माद्भूमिरजायत ॥३५॥
(१३,४.३६ ) स वा अग्नेरजायत तस्मादग्निरजायत ॥३६॥
(१३,४.३७ ) स वा अद्भ्योऽजायत तस्मादापोऽजायन्त ॥३७॥
(१३,४.३८ ) स वा ऋग्भ्योऽजायत तस्मादृचोऽजायन्त ॥३८॥
(१३,४.३९ ) स वै यज्ञादजायत तस्माद्यज्ञोऽजायत ॥३९॥
(१३,४.४० ) स यज्ञस्तस्य यज्ञः स यज्ञस्य शिरस्कृतम् ॥४०॥
(१३,४.४१ ) स स्तनयति स वि द्योतते स उ अश्मानमस्यति ॥४१॥
(१३,४.४२ ) पापाय वा भद्राय वा पुरुषायासुराय वा ॥४२॥
(१३,४.४३ ) यद्वा कृणोष्योषधीर्यद्वा वर्षसि भद्रया यद्वा जन्यमवीवृधः ॥४३॥
(१३,४.४४ ) तावांस्ते मघवन् महिमोपो ते तन्वः शतम् ॥४४॥
(१३,४.४५ ) उपो ते बध्वे बद्धानि यदि वासि न्यर्बुदम् ॥४५॥ {१८}
(१३,४.४६ ) भूयान् इन्द्रो नमुराद्भूयान् इन्द्रासि मृत्युभ्यः ॥४६॥
(१३,४.४७ ) भूयान् अरात्याः शच्याः पतिस्त्वमिन्द्रासि विभूः प्रभूरिति त्वोपास्महे वयम् ॥४७॥
(१३,४.४८ ) नमस्ते अस्तु पश्यत पश्य मा पश्यत ॥४८॥
(१३,४.४९ ) अन्नाद्येन यशसा तेजसा ब्राह्मणवर्चसेन ॥४९॥
(१३,४.५० ) अम्भो अमो महः सह इति त्वोपास्महे वयम् ॥५०॥
(१३,४.५१ ) अम्भो अरुणं रजतं रजः सह इति त्वोपास्महे वयम् ॥५१॥ {१९}
(१३,४.५२ ) उरुः पृथुः सुभूर्भुव इति त्वोपास्महे वयम् ॥५२॥
(१३,४.५३ ) प्रथो वरो व्यचो लोक इति त्वोपास्महे वयम् ॥५३॥
(१३,४.५४ ) भवद्वसुरिदद्वसुः संयद्वसुरायद्वसुरिति त्वोपास्महे वयम् ॥५४॥
(१३,४.५५ ) नमस्ते अस्तु पश्यत पश्य मा पश्यत ॥५५॥
(१३,४.५६ ) अन्नाद्येन यशसा तेजसा ब्राह्मणवर्चसेन ॥५६॥ {२०}
(१४,१.१ ) सत्येनोत्तभिता भूमिः सूर्येणोत्तभिता द्यौः ।
(१४,१.१ ) ऋतेनादित्यास्तिष्ठन्ति दिवि सोमो अधि श्रितः ॥१॥
(१४,१.२ ) सोमेनादित्या बलिनः सोमेन पृथिवी मही ।
(१४,१.२ ) अथो नक्षत्राणामेषामुपस्थे सोम आहितः ॥२॥
(१४,१.३ ) सोमं मन्यते पपिवान् यत्संपिंषन्त्योषधिम् ।
(१४,१.३ ) सोमं यं ब्रह्माणो विदुर्न तस्याश्नाति पार्थिवः ॥३॥
(१४,१.४ ) यत्त्वा सोम प्रपिबन्ति तत आ प्यायसे पुनः ।
(१४,१.४ ) वायुः सोमस्य रक्षिता समानां मास आकृतिः ॥४॥
(१४,१.५ ) आछद्विधानैर्गुपितो बार्हतैः सोम रक्षितः ।
(१४,१.५ ) ग्राव्णामिच्छृण्वन् तिष्ठसि न ते अश्नाति पार्थिवः ॥५॥
(१४,१.६ ) चित्तिरा उपबर्हणं चक्षुरा अभ्यञ्जनम् ।
(१४,१.६ ) द्यौर्भूमिः कोश आसीद्यदयात्सूर्या पतिम् ॥६॥
(१४,१.७ ) रैभ्यासीदनुदेयी नाराशंसी न्योचनी ।
(१४,१.७ ) सुर्याया भद्रमिद्वासो गाथयति परिष्कृता ॥७॥
(१४,१.८ ) स्तोमा आसन् प्रतिधयः कुरीरं छन्द ओपशः ।
(१४,१.८ ) सूर्याया अश्विना वराग्निरासीत्पुरोगवः ॥८॥
(१४,१.९ ) सोमो वधूयुरभवदश्विनास्तामुभा वरा ।
(१४,१.९ ) सूर्यां यत्पत्ये शंसन्तीं मनसा सविताददात्॥९॥
(१४,१.१० ) मनो अस्या अन आसीद्द्यौरासीदुत छदिः ।
(१४,१.१० ) शुक्रावनड्वाहावास्तां यदयात्सूर्या पतिम् ॥१०॥ {१}
(१४,१.११ ) ऋक्सामाभ्यामभिहितौ गावौ ते सामनावैताम् ।
(१४,१.११ ) श्रोत्रे ते चक्रे आस्तां दिवि पन्थाश्चराचरः ॥११॥
(१४,१.१२ ) शुची ते चक्रे यात्या व्यानो अक्ष आहतः ।
(१४,१.१२ ) अनो मनस्मयं सूर्यारोहत्प्रयती पतिम् ॥१२॥
(१४,१.१३ ) सूर्याया वहतुः प्रागात्सविता यमवासृजत्।
(१४,१.१३ ) मघासु हन्यन्ते गावः फल्गुनीषु व्युह्यते ॥१३॥
(१४,१.१४ ) यदश्विना पृछमानावयातं त्रिचक्रेण वहतुं सूर्यायाः ।
(१४,१.१४ ) क्वैकं चक्रं वामासीत्क्व देष्ट्राय तस्थथुः ॥१४॥
(१४,१.१५ ) यदयातं शुभस्पती वरेयं सूर्यामुप ।
(१४,१.१५ ) विश्वे देवा अनु तद्वामजानन् पुत्रः पितरमवृणीत पूषा ॥१५॥
(१४,१.१६ ) द्वे ते चक्रे सूर्ये ब्रह्माण ऋतुथा विदुः ।
(१४,१.१६ ) अथैकं चक्रं यद्गुहा तदद्धातय इद्विदुः ॥१६॥
(१४,१.१७ ) अर्यमणं यजामहे सुबन्धुं पतिवेदनम् ।
(१४,१.१७ ) उर्वारुकमिव बन्धनात्प्रेतो मुञ्चामि नामुतः ॥१७॥
(१४,१.१८ ) प्रेतो मुञ्चामि नामुतः सुबद्धाममुतस्करम् ।
(१४,१.१८ ) यथेयमिन्द्र मीढ्वः सुपुत्रा सुभगासति ॥१८॥
(१४,१.१९ ) प्र त्वा मुञ्चामि वरुणस्य पाशाद्येन त्वाबध्नात्सविता सुशेवाः ।
(१४,१.१९ ) ऋतस्य योनौ सुकृतस्य लोके स्योनं ते अस्तु सहसंभलायै ॥१९॥
(१४,१.२० ) भगस्त्वेतो नयतु हस्तगृह्याश्विना त्वा प्र वहतां रथेन ।
(१४,१.२० ) गृहान् गछ गृहपत्नी यथासो वशिनी त्वं विदथमा वदासि ॥२०॥ {२}
(१४,१.२१ ) इह प्रियं प्रजायै ते समृध्यतामस्मिन् गृहे गार्हपत्याय जागृहि ।
(१४,१.२१ ) एना पत्या तन्वं सं स्पृशस्वाथ जिर्विर्विदथमा वदासि ॥२१॥
(१४,१.२२ ) इहैव स्तं मा वि यौष्टं विश्वमायुर्व्यश्नुतम् ।
(१४,१.२२ ) क्रीडन्तौ पुत्रैर्नप्तृभिर्मोदमानौ स्वस्तकौ ॥२२॥
(१४,१.२३ ) पूर्वापरं चरतो मायैतौ शिशू क्रीडन्तौ परि यातोऽर्णवम् ।
(१४,१.२३ ) विश्वान्यो भुवना विचष्ट ऋतूंरन्यो विदधज्जायसे नवः ॥२३॥
(१४,१.२४ ) नवोनवो भवसि जायमानोऽह्नां केतुरुषसामेष्यग्रम् ।
(१४,१.२४ ) भागं देवेभ्यो वि दधास्यायन् प्र चन्द्रमस्तिरसे दीर्घमायुः ॥२४॥
(१४,१.२५ ) परा देहि शामुल्यं ब्रह्मभ्यो वि भजा वसु ।
(१४,१.२५ ) कृत्यैषा पद्वती भूत्वा जाया विशते पतिम् ॥२५॥
(१४,१.२६ ) नीललोहितं भवति कृत्यासक्तिर्व्यज्यते ।
(१४,१.२६ ) एधन्ते अस्या ज्ञातयः पतिर्बन्धेषु बध्यते ॥२६॥
(१४,१.२७ ) अश्लीला तनूर्भवति रुशती पापयामुया ।
(१४,१.२७ ) पतिर्यद्वध्वो वाससः स्वमङ्गमभ्यूर्णुते ॥२७॥
(१४,१.२८ ) आशसनं विशसनमथो अधिविकर्तनम् ।
(१४,१.२८ ) सूर्यायाः पश्य रूपाणि तानि ब्रह्मोत शुम्भति ॥२८॥
(१४,१.२९ ) तृष्टमेतत्कटुकमपाष्ठवद्विषवन् नैतदत्तवे ।
(१४,१.२९ ) सूर्यां यो ब्रह्मा वेद स इद्वाधूयमर्हति ॥२९॥
(१४,१.३० ) स इत्तत्स्योनं हरति ब्रह्मा वासः सुमङ्गलम् ।
(१४,१.३० ) प्रायश्चित्तिं यो अध्येति येन जाया न रिष्यति ॥३०॥ {३}
(१४,१.३१ ) युवं भगं सं भरतं समृद्धमृतं वदन्तावृतोद्येषु ।
(१४,१.३१ ) ब्रह्मणस्पते पतिमस्यै रोचय चारु संभलो वदतु वाचमेताम् ॥३१॥
(१४,१.३२ ) इहेदसाथ न परो गमाथेमं गावः प्रजया वर्धयाथ ।
(१४,१.३२ ) शुभं यतीरुस्रियाः सोमवर्चसो विश्वे देवाः क्रन्न् इह वो मनांसि ॥३२॥
(१४,१.३३ ) इमं गावः प्रजया सं विशाथायं देवानां न मिनाति भागम् ।
(१४,१.३३ ) अस्मै वः पूषा मरुतश्च सर्वे अस्मै वो धाता सविता सुवाति ॥३३॥
(१४,१.३४ ) अनृक्षरा ऋजवः सन्तु पन्थनो येभिः सखायो यन्ति नो वरेयम् ।
(१४,१.३४ ) सं भगेन समर्यम्णा सं धाता सृजतु वर्चसा ॥३४॥
(१४,१.३५ ) यच्च वर्चो अक्षेषु सुरायां च यदाहितम् ।
(१४,१.३५ ) यद्गोष्वश्विना वर्चस्तेनेमां वर्चसावतम् ॥३५॥
(१४,१.३६ ) येन महानघ्न्या जघनमश्विना येन वा सुरा ।
(१४,१.३६ ) येनाक्षा अभ्यषिच्यन्त तेनेमां वर्चसावतम् ॥३६॥
(१४,१.३७ ) यो अनिध्मो दीदयदप्स्वन्तर्यं विप्रास ईडते अध्वरेषु ।
(१४,१.३७ ) अपां नपान् मधुमतीरपो दा याभिरिन्द्रो वावृधे वीर्यावान् ॥३७॥
(१४,१.३८ ) इदमहं रुशन्तं ग्राभं तनूदूषिमपोहामि ।
(१४,१.३८ ) यो भद्रो रोचनस्तमुदचामि ॥३८॥
(१४,१.३९ ) आस्यै ब्राह्मणाः स्नपनीर्हरन्त्ववीरघ्नीरुदजन्त्वापः ।
(१४,१.३९ ) अर्यम्णो अग्निं पर्येतु पूषन् प्रतीक्षन्ते श्वशुरो देवरश्च ॥३९॥
(१४,१.४० ) शं ते हिरण्यं शमु सन्त्वापः शं मेथिर्भवतु शं युगस्य तर्द्म ।
(१४,१.४० ) शं त आपः शतपवित्रा भवन्तु शमु पत्या तन्वं सं स्पृशस्व ॥४०॥ {४}
(१४,१.४१ ) खे रथस्य खेऽनसः खे युगस्य शतक्रतो ।
(१४,१.४१ ) अपालामिन्द्र त्रिष्पूत्वाकृणोः सूर्यत्वचम् ॥४१॥
(१४,१.४२ ) आशासाना सौमनसं प्रजां सौभाग्यं रयिम् ।
(१४,१.४२ ) पत्युरनुव्रता भूत्वा सं नह्यस्वामृताय कम् ॥४२॥
(१४,१.४३ ) यथा सिन्धुर्नदीनां साम्राज्यं सुषुवे वृषा ।
(१४,१.४३ ) एवा त्वं सम्राज्ञ्येधि पत्युरस्तं परेत्य ॥४३॥
(१४,१.४४ ) सम्राज्ञ्येधि श्वशुरेषु सम्राज्ञ्युत देवृषु ।
(१४,१.४४ ) ननान्दुः सम्राज्ञ्येधि सम्राज्ञ्युत श्वश्र्वाः ॥४४॥
(१४,१.४५ ) या अकृन्तन्न् अवयन् याश्च तत्निरे या देवीरन्तामभितोऽददन्त ।
(१४,१.४५ ) तास्त्वा जरसे सं व्ययन्त्वायुष्मतीदं परि धत्स्व वासः ॥४५॥
(१४,१.४६ ) जीवं रुदन्ति वि नयन्त्यध्वरं दीर्घामनु प्रसितिं दीध्युर्नरः ।
(१४,१.४६ ) वामं पितृभ्यो य इदं समीरिरे मयः पतिभ्यो जनये परिष्वजे ॥४६॥
(१४,१.४७ ) स्योनं ध्रुवं प्रजायै धारयामि तेऽश्मानं देव्याः पृथिव्या उपस्थे ।
(१४,१.४७ ) तमा तिष्ठानुमाद्या सुवर्चा दीर्घं त आयुः सविता कृणोतु ॥४७॥
(१४,१.४८ ) येनाग्निरस्या भूम्या हस्तं जग्राह दक्षिणम् ।
(१४,१.४८ ) तेन गृह्णामि ते हस्तं मा व्यथिष्ठा मया सह प्रजया च धनेन च ॥४८॥
(१४,१.४९ ) देवस्ते सविता हस्तं गृह्णातु सोमो राजा सुप्रजसं कृणोतु ।
(१४,१.४९ ) अग्निः सुभगां जतवेदाः पत्ये पत्नीं जरदष्टिं कृणोतु ॥४९॥
(१४,१.५० ) गृह्णामि ते सौभगत्वाय हस्तं मया पत्या जरदष्टिर्यथासः ।
(१४,१.५० ) भगो अर्यमा सविता पुरंधिर्मह्यं त्वादुर्गार्हपत्याय देवाः ॥५०॥ {५}
(१४,१.५१ ) भगस्ते हस्तमग्रहीत्सविता हस्तमग्रहीत्।
(१४,१.५१ ) पत्नी त्वमसि धर्मणाहं गृहपतिस्तव ॥५१॥
(१४,१.५२ ) ममेयमस्तु पोष्या मह्यं त्वादाद्बृहस्पतिः ।
(१४,१.५२ ) मया पत्या प्रजावति सं जीव शरदः शतम् ॥५२॥
(१४,१.५३ ) त्वष्टा वासो व्यदधाच्छुभे कं बृहस्पतेः प्रशिषा कवीनाम् ।
(१४,१.५३ ) तेनेमां नारीं सविता भगश्च सूर्यामिव परि धत्तां प्रजया ॥५३॥
(१४,१.५४ ) इन्द्राग्नी द्यावापृथिवी मातरिश्वा मित्रावरुणा भगो अश्विनोभा ।
(१४,१.५४ ) बृहस्पतिर्मरुतो ब्रह्म सोम इमां नारिं प्रजया वर्धयन्तु ॥५४॥
(१४,१.५५ ) बृहस्पतिः प्रथमः सूर्यायाः शीर्षे केशामकल्पयत्।
(१४,१.५५ ) तेनेमामश्विना नारीं पत्ये सं शोभयामसि ॥५५॥
(१४,१.५६ ) इदं तद्रूपं यदवस्त योषा जायां जिज्ञासे मनसा चरन्तीम् ।
(१४,१.५६ ) तामन्वर्तिष्ये सखिभिर्नवग्वैः क इमान् विद्वान् वि चचर्त पाशान् ॥५६॥
(१४,१.५७ ) अहं वि ष्यामि मयि रूपमस्या वेददित्पश्यन् मनसः कुलायम् ।
(१४,१.५७ ) न स्तेयमद्मि मनसोदमुच्ये स्वयं श्रथ्नानो वरुणस्य पाशान् ॥५७॥
(१४,१.५८ ) प्र त्वा मुञ्चामि वरुणस्य पाशाद्येन त्वाबध्नात्सविता सुशेवाः ।
(१४,१.५८ ) उरुं लोकं सुगमत्र पन्थां कृणोमि तुभ्यं सहपत्न्यै वधु ॥५८॥
(१४,१.५९ ) उद्यछध्वमप रक्षो हनाथेमं नारीं सुकृते दधात ।
(१४,१.५९ ) धाता विपश्चित्पतिमस्यै विवेद भगो राजा पुर एतु प्रजानन् ॥५९॥
(१४,१.६० ) भगस्ततक्ष चतुरः पादान् भगस्ततक्ष चत्वार्युष्पलानि ।
(१४,१.६० ) त्वष्टा पिपेश मध्यतोऽनु वर्ध्रान्त्सा नो अस्तु सुमङ्गली ॥६०॥
(१४,१.६१ ) सुकिंशुकं वहतुं विश्वरूपं हिरण्यवर्णं सुवृतं सुचक्रम् ।
(१४,१.६१ ) आ रोह सूर्ये अमृतस्य लोकं स्योनं पतिभ्यो वहतुं कृणु त्वम् ॥६१॥
(१४,१.६२ ) अभ्रातृघ्नीं वरुणापशुघ्नीं बृहस्पते ।
(१४,१.६२ ) इन्द्रापतिघ्नीं पुत्रिणीमास्मभ्यं सवितर्वह ॥६२॥
(१४,१.६३ ) मा हिंसिष्टं कुमार्यं स्थूणे देवकृते पथि ।
(१४,१.६३ ) शालाया देव्या द्वारं स्योनं कृण्मो वधूपथम् ॥६३॥
(१४,१.६४ ) ब्रह्मापरं युज्यतां ब्रह्म पूर्वं ब्रह्मान्ततो मध्यतो ब्रह्म सर्वतः ।
(१४,१.६४ ) अनाव्याधां देवपुरां प्रपद्य शिवा स्योना पतिलोके वि राज ॥६४॥ {६}
(१४,२.१ ) तुभ्यमग्रे पर्यवहन्त्सूर्यां वहतुना सह ।
(१४,२.१ ) स नः पतिभ्यो जायां दा अग्ने प्रजया सह ॥१॥
(१४,२.२ ) पुनः पत्नीमग्निरदादायुषा सह वर्चसा ।
(१४,२.२ ) दीर्घायुरस्या यः पतिर्जीवाति शरदः शतम् ॥२॥
(१४,२.३ ) सोमस्य जाया प्रथमं गन्धर्वस्तेऽपरः पतिः ।
(१४,२.३ ) तृतीयो अग्निष्टे पतिस्तुरीयस्ते मनुष्यजाः ॥३॥
(१४,२.४ ) सोमो ददद्गन्धर्वाय गन्धर्वो दददग्नये ।
(१४,२.४ ) रयिं च पुत्रांस्चादादग्निर्मह्यमथो इमाम् ॥४॥
(१४,२.५ ) आ वामगन्त्सुमतिर्वाजिनीवसू न्यश्विना हृत्सु कामा अरंसत ।
(१४,२.५ ) अभूतं गोपा मिथुना शुभस्पती प्रिया अर्यम्णो दुर्यामशीमहि ॥५॥
(१४,२.६ ) सा मन्दसाना मनसा शिवेन रयिं धेहि सर्ववीरं वचस्यम् ।
(१४,२.६ ) सुगं तीर्थं सुप्रपाणं शुभस्पती स्थाणुं पथिष्ठामप दुर्मतिं हतम् ॥६॥
(१४,२.७ ) या ओषधयो या नद्यो यानि क्षेत्राणि या वना ।
(१४,२.७ ) तास्त्वा वधु प्रजावतीं पत्ये रक्षन्तु रक्षसः ॥७॥
(१४,२.८ ) एमं पन्थामरुक्षाम सुगं स्वस्तिवाहनम् ।
(१४,२.८ ) यस्मिन् वीरो न रिष्यत्यन्येषां विन्दते वसु ॥८॥
(१४,२.९ ) इदं सु मे नरः शृणुत ययाशिषा दंपती वाममश्नुतः ।
(१४,२.९ ) ये गन्धर्वा अप्सरसश्च देवीरेषु वानस्पत्येषु येऽधि तस्थुः ।
(१४,२.९ ) स्योनास्ते अस्यै वध्वै भवन्तु मा हिंसिषुर्वहतुमुह्यमानम् ॥९॥
(१४,२.१० ) ये वध्वश्चन्द्रं वहतुं यक्ष्मा यन्ति जनामनु ।
(१४,२.१० ) पुनस्तान् यज्ञिया देवा नयन्तु यत आगताः ॥१०॥ {७}
(१४,२.११ ) मा विदन् परिपन्थिनो य आसीदन्ति दंपती ।
(१४,२.११ ) सुगेन दुर्गमतीतामप द्रान्त्वरातयः ॥११॥
(१४,२.१२ ) सं काशयामि वहतुं ब्रह्मणा गृहैरघोरेण चक्षुषा मित्रियेण ।
(१४,२.१२ ) पर्याणद्धं विश्वरूपं यदस्ति स्योनं पतिभ्यः सविता तत्कृणोतु ॥१२॥
(१४,२.१३ ) शिवा नारीयमस्तमागन्न् इमं धाता लोकमस्यै दिदेश ।
(१४,२.१३ ) तामर्यमा भगो अश्विनोभा प्रजापतिः प्रजया वर्धयन्तु ॥१३॥
(१४,२.१४ ) आत्मन्वत्युर्वरा नारीयमागन् तस्यां नरो वपत बीजमस्याम् ।
(१४,२.१४ ) सा वः प्रजां जनयद्वक्षणाभ्यो बिभ्रती दुग्धमृषभस्य रेतः ॥१४॥
(१४,२.१५ ) प्रति तिष्ठ विराडसि विष्णुरिवेह सरस्वति ।
(१४,२.१५ ) सिनीवालि प्र जायतां भगस्य सुमतावसत्॥१५॥
(१४,२.१६ ) उद्व ऊर्मिः शम्या हन्त्वापो योक्त्राणि मुञ्चत ।
(१४,२.१६ ) मादुष्कृतौ व्येनसावघ्न्यावशुनमारताम् ॥१६॥
(१४,२.१७ ) अघोरचक्षुरपतिघ्नी स्योना शग्मा सुशेवा सुयमा गृहेभ्यः ।
(१४,२.१७ ) वीरसूर्देवृकामा सं त्वयैधिषीमहि सुमस्यमाना ॥१७॥
(१४,२.१८ ) अदेवृघ्न्यपतिघ्नीहैधि शिवा पशुभ्यः सुयमा सुवर्चाः ।
(१४,२.१८ ) प्रजावती वीरसूर्देवृकामा स्योनेममग्निं गार्हपत्यं सपर्य ॥१८॥
(१४,२.१९ ) उत्तिष्ठेतः किमिछन्तीदमागा अहं त्वेडे अभिभूः स्वाद्गृहात्।
(१४,२.१९ ) शून्यैषी निरृते याजगन्थोत्तिष्ठाराते प्र पत मेह रंस्थाः ॥१९॥
(१४,२.२० ) यदा गार्हपत्यमसपर्यैत्पूर्वमग्निं वधूरियम् ।
(१४,२.२० ) अधा सरस्वत्यै नारि पितृभ्यश्च नमस्कुरु ॥२०॥ {८}
(१४,२.२१ ) शर्म वर्मैतदा हरास्यै नार्या उपस्तिरे ।
(१४,२.२१ ) सिनीवालि प्र जायतां भगस्य सुमतावसत्॥२१॥
(१४,२.२२ ) यं बल्बजं न्यस्यथ चर्म चोपस्तृणीथन ।
(१४,२.२२ ) तदा रोहतु सुप्रजा या कन्या विन्दते पतिम् ॥२२॥
(१४,२.२३ ) उप स्तृणीहि बल्बजमधि चर्मणि रोहिते ।
(१४,२.२३ ) तत्रोपविश्य सुप्रजा इममग्निं सपर्यतु ॥२३॥
(१४,२.२४ ) आ रोह चर्मोप सीदाग्निमेष देवो हन्ति रक्षांसि सर्वा ।
(१४,२.२४ ) इह प्रजां जनय पत्ये अस्मै सुज्यैष्ठ्यो भवत्पुत्रस्त एषः ॥२४॥
(१४,२.२५ ) वि तिष्ठन्तां मातुरस्या उपस्थान् नानारूपाः पशवो जायमानाः ।
(१४,२.२५ ) सुमङ्गल्युप सीदेममग्निं संपत्नी प्रति भूषेह देवान् ॥२५॥
(१४,२.२६ ) सुमङ्गली प्रतरणी गृहाणां सुशेवा पत्ये श्वशुराय शंभूः ।
(१४,२.२६ ) स्योना श्वश्र्वै प्र गृहान् विशेमान् ॥२६॥
(१४,२.२७ ) स्योना भव श्वशुरेभ्यः स्योना पत्ये गृहेभ्यः ।
(१४,२.२७ ) स्योनास्यै सर्वस्यै विशे स्योना पुष्टायैषां भव ॥२७॥
(१४,२.२८ ) सुमङ्गलीरियं वधूरिमां समेत पश्यत ।
(१४,२.२८ ) सौभाग्यमस्यै दत्त्वा दौर्भाग्यैर्विपरेतन ॥२८॥
(१४,२.२९ ) या दुर्हार्दो युवतयो याश्चेह जरतीरपि ।
(१४,२.२९ ) वर्चो न्वस्यै सं दत्ताथास्तं विपरेतन ॥२९॥
(१४,२.३० ) रुक्मप्रस्तरणं वह्यं विश्वा रूपाणि बिभ्रतम् ।
(१४,२.३० ) आरोहत्सूर्या सावित्री बृहते सौभगाय कम् ॥३०॥ {९}
(१४,२.३१ ) आ रोह तल्पं सुमनस्यमानेह प्रजां जनय पत्ये अस्मै ।
(१४,२.३१ ) इन्द्राणीव सुबुधा बुध्यमाना ज्योतिरग्रा उषसः प्रति जागरासि ॥३१॥
(१४,२.३२ ) देवा अग्रे न्यपद्यन्त पत्नीः समस्पृशन्त तन्वस्तनूभिः ।
(१४,२.३२ ) सूर्येव नारि विश्वरूपा महित्वा प्रजावती पत्या सं भवेह ॥३२॥
(१४,२.३३ ) उत्तिष्ठेतो विश्वावसो नमसेडामहे त्वा ।
(१४,२.३३ ) जामिमिछ पितृषदं न्यक्तां स ते भागो जनुषा तस्य विद्धि ॥३३॥
(१४,२.३४ ) अप्सरसः सधमादं मदन्ति हविर्धानमन्तरा सूर्यं च ।
(१४,२.३४ ) तास्ते जनित्रमभि ताः परेहि नमस्ते गन्धर्वर्तुना कृणोमि ॥३४॥
(१४,२.३५ ) नमो गन्धर्वस्य नमसे नमो भामाय चक्षुषे च कृण्मः ।
(१४,२.३५ ) विश्वावसो ब्रह्मणा ते नमोऽभि जाया अप्सरसः परेहि ॥३५॥
(१४,२.३६ ) राया वयं सुमनसः स्यामोदितो गन्धर्वमावीवृताम ।
(१४,२.३६ ) अगन्त्स देवः परमं सधस्थमगन्म यत्र प्रतिरन्त आयुः ॥३६॥
(१४,२.३७ ) सं पितरावृत्विये सृजेथां माता पिता च रेतसो भवाथः ।
(१४,२.३७ ) मर्य इव योषामधि रोहयैनां प्रजां कृण्वाथामिह पुष्यतं रयिम् ॥३७॥
(१४,२.३८ ) तां पूषं छिवतमामेरयस्व यस्यां बीजं मनुष्या वपन्ति ।
(१४,२.३८ ) या न ऊरू उशती विश्रयाति यस्यामुशन्तः प्रहरेम शेपः ॥३८॥
(१४,२.३९ ) आ रोहोरुमुप धत्स्व हस्तं परि ष्वजस्व जायां सुमनस्यमानः ।
(१४,२.३९ ) प्रजां कृण्वाथामिह मोदमानौ दीर्घं वामायुः सविता कृणोतु ॥३९॥
(१४,२.४० ) आ वां प्रजां जनयतु प्रजापतिरहोरात्राभ्यां समनक्त्वर्यमा ।
(१४,२.४० ) अदुर्मङ्गली पतिलोकमा विशेमं शं नो भव द्विपदे शं चतुष्पदे ॥४०॥ {१०}
(१४,२.४१ ) देवैर्दत्तं मनुना साकमेतद्वाधूयं वासो वध्वश्च वस्त्रम् ।
(१४,२.४१ ) यो ब्रह्मणे चिकितुषे ददाति स इद्रक्षांसि तल्पानि हन्ति ॥४१॥
(१४,२.४२ ) यं मे दत्तो ब्रह्मभागं वधूयोर्वाधूयं वासो वध्वश्च वस्त्रम् ।
(१४,२.४२ ) युवं ब्रह्मणेऽनुमन्यमानौ बृहस्पते साकमिन्द्रश्च दत्तम् ॥४२॥
(१४,२.४३ ) स्योनाद्योनेरधि बध्यमानौ हसामुदौ महसा मोदमानौ ।
(१४,२.४३ ) सुगू सुपुत्रौ सुगृहौ तराथो जीवावुषसो विभातीः ॥४३॥
(१४,२.४४ ) नवं वसानः सुरभिः सुवासा उदागां जीव उषसो विभातीः ।
(१४,२.४४ ) आण्डात्पतत्रीवामुक्षि विश्वस्मादेनसस्परि ॥४४॥
(१४,२.४५ ) शुम्भनी द्यावापृथिवी अन्तिसुम्ने महिव्रते ।
(१४,२.४५ ) आपः सप्त सुस्रुवुर्देवीस्ता नो मुञ्चन्त्वंहसः ॥४५॥
(१४,२.४६ ) सूर्यायै देवेभ्यो मित्राय वरुणाय च ।
(१४,२.४६ ) ये भूतस्य प्रचेतसस्तेभ्य इदमकरं नमः ॥४६॥
(१४,२.४७ ) य ऋते चिदभिश्रिषः पुरा जत्रुभ्य आतृदः ।
(१४,२.४७ ) संधाता संधिं मघवा पुरूवसुर्निष्कर्ता विह्रुतं पुनः ॥४७॥
(१४,२.४८ ) अपास्मत्तम उछतु नीलं पिशङ्गमुत लोहितं यत्।
(१४,२.४८ ) निर्दहनी या पृषातक्यस्मिन् तां स्थाणावध्या सजामि ॥४८॥
(१४,२.४९ ) यावतीः कृत्या उपवासने यावन्तो राज्ञो वरुणस्य पाशाः ।
(१४,२.४९ ) व्यृद्धयो या असमृद्धयो या अस्मिन् ता स्थाणावधि सादयामि ॥४९॥
(१४,२.५० ) या मे प्रियतमा तनूः सा मे बिभाय वाससः ।
(१४,२.५० ) तस्याग्रे त्वं वनस्पते नीविं कृणुष्व मा वयं रिषाम ॥५०॥ {११}
(१४,२.५१ ) ये अन्ता यावतीः सिचो य ओतवो ये च तन्तवः ।
(१४,२.५१ ) वासो यत्पत्नीभिरुतं तन् न स्योनमुप स्पृशात्॥५१॥
(१४,२.५२ ) उशतीः कन्यला इमाः पितृलोकात्पतिं यतीः ।
(१४,२.५२ ) अव दीक्षामसृक्षत स्वाहा ॥५२॥
(१४,२.५३ ) बृहस्पतिनावसृष्टां विश्वे देवा अधारयन् ।
(१४,२.५३ ) वर्चो गोषु प्रविष्टं यत्तेनेमां सं सृजामसि ॥५३॥
(१४,२.५४ ) बृहस्पतिनावसृष्टां विश्वे देवा अधारयन् ।
(१४,२.५४ ) तेजो गोषु प्रविष्टं यत्तेनेमां सं सृजामसि ॥५४॥
(१४,२.५५ ) बृहस्पतिनावसृष्टां विश्वे देवा अधारयन् ।
(१४,२.५५ ) भजो गोषु प्रविष्टो यस्तेनेमां सं सृजामसि ॥५५॥
(१४,२.५६ ) बृहस्पतिनावसृष्टां विश्वे देवा अधारयन् ।
(१४,२.५६ ) यशो गोषु प्रविष्टं यत्तेनेमां सं सृजामसि ॥५६॥
(१४,२.५७ ) बृहस्पतिनावसृष्टां विश्वे देवा अधारयन् ।
(१४,२.५७ ) पयो गोषु प्रविष्टं यत्तेनेमां सं सृजामसि ॥५७॥
(१४,२.५८ ) बृहस्पतिनावसृष्टां विश्वे देवा अधारयन् ।
(१४,२.५८ ) रसो गोषु प्रविष्टो यस्तेनेमां सं सृजामसि ॥५८॥
(१४,२.५९ ) यदीमे केशिनो जना गृहे ते समनर्तिषू रोदेन कृण्वन्तोऽघम् ।
(१४,२.५९ ) अग्निष्ट्वा तस्मादेनसः सविता च प्र मुञ्चताम् ॥५९॥
(१४,२.६० ) यदीयं दुहिता तव विकेश्यरुदद्गृहे रोदेन कृण्वत्यघम् ।
(१४,२.६० ) अग्निष्ट्वा तस्मादेनसः सविता च प्र मुञ्चताम् ॥६०॥ {१२}
(१४,२.६१ ) यज्जामयो यद्युवतयो गृहे ते समनर्तिषू रोदेन कृण्वतीरघम् ।
(१४,२.६१ ) अग्निष्ट्वा तस्मादेनसः सविता च प्र मुञ्चताम् ॥६१॥
(१४,२.६२ ) यत्ते प्रजायां पशुषु यद्वा गृहेषु निष्ठितमघकृद्भिरघं कृतम् ।
(१४,२.६२ ) अग्निष्ट्वा तस्मादेनसः सविता च प्र मुञ्चताम् ॥६२॥
(१४,२.६३ ) इयं नार्युप ब्रूते पूल्यान्यावपन्तिका ।
(१४,२.६३ ) दीर्घायुरस्तु मे पतिर्जीवाति शरदः शतम् ॥६३॥
(१४,२.६४ ) इहेमाविन्द्र सं नुद चक्रवाकेव दंपती ।
(१४,२.६४ ) प्रजयैनौ स्वस्तकौ विश्वमायुर्व्यश्नुताम् ॥६४॥
(१४,२.६५ ) यदासन्द्यामुपधाने यद्वोपवासने कृतम् ।
(१४,२.६५ ) विवाहे कृत्यां यां चक्रुरास्नाने तां नि दध्मसि ॥६५॥
(१४,२.६६ ) यद्दुष्कृतं यच्छमलं विवाहे वहतौ च यत्।
(१४,२.६६ ) तत्संभलस्य कम्बले मृज्महे दुरितं वयम् ॥६६॥
(१४,२.६७ ) संभले मलं सादयित्वा कम्बले दुरितं वयम् ।
(१४,२.६७ ) अभूम यज्ञियाः शुद्धाः प्र ण आयूंषि तारिषत्॥६७॥
(१४,२.६८ ) कृत्रिमः कण्टकः शतदन् य एषः ।
(१४,२.६८ ) अपास्याः केश्यं मलमप शीर्षण्यं लिखात्॥६८॥
(१४,२.६९ ) अङ्गादङ्गाद्वयमस्या अप यक्ष्मं नि दध्मसि ।
(१४,२.६९ ) तन् मा प्रापत्पृथिवीं मोत देवान् दिवं मा प्रापदुर्वन्तरिक्षम् ।
(१४,२.६९ ) अपो मा प्रापन् मलमेतदग्ने यमं मा प्रापत्पितॄंश्च सर्वान् ॥६९॥
(१४,२.७० ) सं त्वा नह्यामि पयसा पृथिव्याः सं त्वा नह्यामि पयसौषधीनाम् ।
(१४,२.७० ) सं त्वा नह्यामि प्रजया धनेन सा संनद्धा सनुहि वाजमेमम् ॥७०॥ {१३}
(१४,२.७१ ) अमोऽहमस्मि सा त्वं सामाहमस्म्यृक्त्वं द्यौरहं पृथिवी त्वम् ।
(१४,२.७१ ) ताविह सं भवाव प्रजामा जनयावहै ॥७१॥
(१४,२.७२ ) जनियन्ति नावग्रवः पुत्रियन्ति सुदानवः ।
(१४,२.७२ ) अरिष्टासू सचेवहि बृहते वाजसातये ॥७२॥
(१४,२.७३ ) ये पितरो वधूदर्शा इमं वहतुमागमन् ।
(१४,२.७३ ) ते अस्यै वध्वै संपत्न्यै प्रजावच्छर्म यछन्तु ॥७३॥
(१४,२.७४ ) येदं पूर्वागन् रशनायमाना प्रजामस्यै द्रविणं चेह दत्त्वा ।
(१४,२.७४ ) तां वहन्त्वगतस्यानु पन्थां विराडियं सुप्रजा अत्यजैषीत्॥७४॥
(१४,२.७५ ) प्र बुध्यस्व सुबुधा बुध्यमाना दीर्घायुत्वाय शतशारदाय ।
(१४,२.७५ ) गृहान् गछ गृहपत्नी यथासो दीर्घं त आयुः सविता कृणोतु ॥७५॥ {१४}
(१५,१.१ ) व्रात्य आसीदीयमान एव स प्रजापतिं समैरयत्॥१॥
(१५,१.२ ) स प्रजापतिः सुवर्णमात्मन्न् अपश्यत्तत्प्राजनयत्॥२॥
(१५,१.३ ) तदेकमभवत्तल्ललाममभवत्तन् महदभवत्तज्ज्येष्ठमभवत्तद्ब्रह्माभवत्तत्तपोऽभवत्तत्सत्यमभवत्तेन प्राजायत ॥३॥
(१५,१.४ ) सोऽवर्धत स महान् अभवत्स महादेवोऽभवत्॥४॥
(१५,१.५ ) स देवानामीशां पर्यैत्स ईशानोऽभवत्॥५॥
(१५,१.६ ) स एकव्रात्योऽभवत्स धनुरादत्त तदेवेन्द्रधनुः ॥६॥
(१५,१.७ ) नीलमस्योदरं लोहितं पृष्ठम् ॥७॥
(१५,१.८ ) नीलेनैवाप्रियं भ्रातृव्यं प्रोर्णोति लोहितेन द्विषन्तं विध्यतीति ब्रह्मवादिनो वदन्ति ॥८॥
(१५,२.१[२.१]अ) स उदतिष्ठत्स प्राचीं दिशमनु व्यचलत्। [१]
(१५,२.१[२.२]ब्) तं बृहच्च रथन्तरं चादित्याश्च विश्वे च देवा अनुव्यचलन् । [२]
(१५,२.१[२.३]च्) बृहते च वै स रथन्तराय चादित्येभ्यश्च विश्वेभ्यश्च देवेभ्य आ वृश्चते य एवं विद्वांसं व्रात्यमुपवदति । [३]
(१५,२.१[२.४]द्) बृहतश्च वै स रथन्तरस्य चादित्यानां च विश्वेषां च देवानां प्रियं धाम भवति य एवं वेद । [४]
(१५,२.१[२.५]ए) तस्य प्राच्यां दिशि श्रद्धा पुंश्चली मित्रो मागधो विज्ञानं वासोऽहरुष्णीषं रात्री केशा हरितौ प्रवर्तौ कल्मलिर्मणिः । [५]
(१५,२.१[२.६७]f) भूतं च भविष्यच्च परिष्कन्दौ मनो विपथं मातरिश्वा च पवमानश्च विपथवाहौ वातः सारथी रेष्मा प्रतोदः कीर्तिश्च यशश्च पुरःसरौ । [६७]
(१५,२.१[२.८]ग्) ऐनं कीर्तिर्गछत्या यशो गछति य एवं वेद ॥१॥ [८]
(१५,२.२[२.९]अ) स उदतिष्ठत्स दक्षिणां दिशमनु व्यचलत्। [९]
(१५,२.२[२.१०]ब्) तं यज्ञायज्ञियं च वामदेव्यं च यज्ञश्च यजमानश्च पशवश्चानुव्यचलन् । [१०]
(१५,२.२[२.११]च्) यज्ञायज्ञियाय च वै स वामदेव्याय च यज्ञाय च यजमानाय च पशुभ्यश्चा वृश्चते य एवं विद्वांसं व्रात्यमुपवदति । [११]
(१५,२.२[२.१२]द्) यज्ञायज्ञियस्य च वै स वामदेव्यस्य च यज्ञस्य च यजमानस्य च पशूनां च प्रियं धाम भवति य एवं वेद । [१२]
(१५,२.२[२.१३]ए) तस्य दक्षिणायां दिश्युषाः पुंश्चली मन्त्रो मागधो विज्ञानं वासोऽहरुष्णीषं रात्री केशा हरितौ प्रवर्तौ कल्मलिर्मणिः । [१३]
(१५,२.२[२.१४]f) अमावास्या च पौर्णमासी च परिष्कन्दौ मनो विपथं मातरिश्वा च पवमानश्च विपथवाहौ वातः सारथी रेष्मा प्रतोदः कीर्तिश्च यशश्च पुरःसरौ ।
(१५,२.२[२.१४]ग्) ऐनं कीर्तिर्गछत्या यशो गछति य एवं वेद ॥२॥ [१४]
(१५,२.३[२.१५]अ) स उदतिष्ठत्स प्रतीचीं दिशमनु व्यचलत्। [१५]
(१५,२.३[२.१६]ब्) तं वैरूपं च वैराजं चापश्च वरुणश्च राजानुव्यचलन् । [१६]
(१५,२.३[२.१७]च्) वैरूपाय च वै स वैराजाय चाद्भ्यश्च वरुणाय च राज्ञ आ वृश्चते य एवं विद्वांसं व्रात्यमुपवदति । [१७]
(१५,२.३[२.१८]द्) वैरूपस्य च वै स वैराजस्य चापां च वरुणस्य च राज्ञः प्रियं धाम भवति य एवं वेद । [१८]
(१५,२.३[२.१९]ए) तस्य प्रतीच्यां दिशीरा पुंश्चली हसो मागधो विज्ञानं वासोऽहरुष्णीषं रात्री केशा हरितौ प्रवर्तौ कल्मलिर्मणिः । [१९]
(१५,२.३[२.२०]f) अहश्च रात्री च परिष्कन्दौ मनो विपथं मातरिश्वा च पवमानश्च विपथवाहौ वातः सारथी रेष्मा प्रतोदः कीर्तिश्च यशश्च पुरःसरौ ।
(१५,२.३[२.२०]ग्) ऐनं कीर्तिर्गछत्या यशो गछति य एवं वेद ॥३॥ [२०]
(१५,२.४[२.२१]अ) स उदतिष्ठत्स उदीचीं दिशमनु व्यचलत्। [२१]
(१५,२.४[२.२२]ब्) तं श्यैतं च नौधसं च सप्तर्षयश्च सोमश्च राजानुव्यचलन् । [२२]
(१५,२.४[२.२३]च्) श्यैताय च वै स नौधसाय च सप्तर्षिभ्यश्च सोमाय च राज्ञ आ वृश्चते य एवं विद्वांसं व्रात्यमुपवदति । [२३]
(१५,२.४[२.२४]द्) श्यैतस्य च वै स नौधसस्य च सप्तर्षीणां च सोमस्य च राज्ञः प्रियं धाम भवति य एवं वेद । [२४]
(१५,२.४[२.२५]ए) तस्योदीच्यां दिशि विद्युत्पुंश्चली स्तनयित्नुर्मागधो विज्ञानं वासोऽहरुष्णीषं रात्री केशा हरितौ प्रवर्तौ कल्मलिर्मणिः । [२५]
(१५,२.४[२.२६२७]f) श्रुतं च विश्रुतं च परिष्कन्दौ मनो विपथं मातरिश्वा च पवमानश्च विपथवाहौ वातः सारथी रेष्मा प्रतोदः कीर्तिश्च यशश्च पुरःसरौ । [२६२७]
(१५,२.४[२.२८]ग्) ऐनं कीर्तिर्गछत्या यशो गछति य एवं वेद ॥४॥ [२८]
(१५,३.१ ) स संवत्सरमूर्ध्वोऽतिष्ठत्तं देवा अब्रुवन् व्रात्य किं नु तिष्ठसीति ॥१॥
(१५,३.२ ) सोऽब्रवीदासन्दीं मे सं भरन्त्विति ॥२॥
(१५,३.३ ) तस्मै व्रात्यायासन्दीं समभरन् ॥३॥
(१५,३.४ ) तस्या ग्रीष्मश्च वसन्तश्च द्वौ पादावास्तां शरच्च वर्षाश्च द्वौ ॥४॥
(१५,३.५ ) बृहच्च रथन्तरं चानूच्ये आस्तां यज्ञायज्ञियं च वामदेव्यं च तिरश्च्ये ॥५॥
(१५,३.६ ) ऋचः प्राञ्चस्तन्तवो यजूंषि तिर्यञ्चः ॥६॥
(१५,३.७ ) वेद आस्तरणं ब्रह्मोपबर्हणम् ॥७॥
(१५,३.८ ) सामासाद उद्गीथोऽपश्रयः ॥८॥
(१५,३.९ ) तामासन्दीं व्रात्य आरोहत्॥९॥
(१५,३.१० ) तस्य देवजनाः परिष्कन्दा आसन्त्संकल्पाः प्रहाय्या विश्वानि भूतान्युपसदः ॥१०॥
(१५,३.११ ) विश्वान्येवास्य भूतान्युपसदो भवन्ति य एवं वेद ॥११॥
(१५,४.१[४.१]अ) तस्मै प्राच्या दिशः । [१]
(१५,४.१[४.२]ब्) वासन्तौ मासौ गोप्तारावकुर्वन् बृहच्च रथन्तरं चानुष्ठातारौ । [२]
(१५,४.१[४.३]च्) वासन्तावेनं मासौ प्राच्या दिशो गोपायतो बृहच्च रथन्तरं चानु तिष्ठतो य एवं वेद ॥१॥ [३]
(१५,४.२[४.४]अ) तस्मै दक्षिणाया दिशः । [४]
(१५,४.२[४.५]ब्) ग्रैष्मौ मासौ गोप्तारावकुर्वन् यज्ञायज्ञियं च वामदेव्यं चानुष्ठातारौ । [५]
(१५,४.२[४.६]च्) ग्रैष्मावेनं मासौ दक्षिणाया दिशो गोपायतो यज्ञायज्ञियं च वामदेव्यं चानु तिष्ठतो य एवं वेद ॥२॥ [६]
(१५,४.३[४.७]अ) तस्मै प्रतीच्या दिशः । [७]
(१५,४.३[४.८]ब्) वार्षिकौ मासौ गोप्तारावकुर्वन् वैरूपं च वैराजं चानुष्ठातारौ । [८]
(१५,४.३[४.९]च्) वार्षिकावेनं मासौ प्रतीच्या दिशो गोपायतो वैरूपं च वैराजं चानु तिष्ठतो य एवं वेद ॥३॥ [९]
(१५,४.४[४.१०]अ) तस्मा उदीच्या दिशः । [१०]
(१५,४.४[४.११]ब्) शारदौ मासौ गोप्तारावकुर्वं छ्यैतं च नौधसं चानुष्ठातारौ । [११]
(१५,४.४[४.१२]च्) शारदावेनं मासावुदीच्या दिशो गोपायतः श्यैतं च नौधसं चानु तिष्ठतो य एवं वेद ॥४॥ [१२]
(१५,४.५[४.१३]अ) तस्मै ध्रुवाया दिशः । [१३]
(१५,४.५[४.१४]ब्) हैमनौ मासौ गोप्तारावकुर्वन् भूमिं चाग्निं चानुष्ठातारौ । [१४]
(१५,४.५[४.१५]च्) हैमनावेनं मासौ ध्रुवाया दिशो गोपायतो भूमिश्चाग्निश्चानु तिष्ठतो य एवं वेद ॥५॥ [१५]
(१५,४.६[४.१६]अ) तस्मा ऊर्ध्वाया दिशः । [१६]
(१५,४.६[४.१७]ब्) शैशिरौ मासौ गोप्तारावकुर्वन् दिवं चादित्यं चानुष्ठातारौ । [१७]
(१५,४.६[४.१८]च्) शैशिरावेनं मासावूर्ध्वाया दिशो गोपायतो द्यौश्चादित्यश्चानु तिष्ठतो य एवं वेद ॥६॥ [१८]
(१५,५.१[५.१]अ) तस्मै प्राच्या दिशो अन्तर्देशाद्भवमिष्वासमनुष्ठातारमकुर्वन् । [१]
(१५,५.१[५.२३]ब्) भव एनमिष्वासः प्राच्या दिशो अन्तर्देशादनुष्ठातानु तिष्ठति नैनं शर्वो न भवो नेशानो नास्य पशून् न समानान् हिनस्ति य एवं वेद ॥१॥ [२३]
(१५,५.२[५.४]अ) तस्मै दक्षिणाया दिशो अन्तर्देशाच्छर्वमिष्वासमनुष्ठातारमकुर्वन् । [४]
(१५,५.२[५.५]ब्) शर्व एनमिश्वासो दक्षिणाया दिशो अन्तर्देशादनुष्ठातानु तिष्ठति नैनं शर्वो न भवो नेशानो नास्य पशून् न समानान् हिनस्ति य एवं वेद ॥२॥ [५]
(१५,५.३[५.६]अ) तस्मै प्रतीच्या दिशो अन्तर्देशात्पशुपतिमिष्वासमनुष्ठातारमकुर्वन् । [६]
(१५,५.३[५.७]ब्) पशुपतिरेनमिष्वासः प्रतीच्या दिशो अन्तर्देशादनुष्ठातानु तिष्ठति नैनं शर्वो न भवो नेशानो नास्य पशून् न समानान् हिनस्ति य एवं वेद ॥३॥ [७]
(१५,५.४[५.८]अ) तस्मा उदीच्या दिशो अन्तर्देशादुग्रं देवमिष्वासमनुष्ठातारमकुर्वन् । [८]
(१५,५.४[५.९]ब्) उग्र एनं देव इष्वास उदीच्या दिशो अन्तर्देशादनुष्ठातानु तिष्ठति नैनं शर्वो न भवो नेशानो नास्य पशून् न समानान् हिनस्ति य एवं वेद ॥४॥ [९]
(१५,५.५[५.१०]अ) तस्मै ध्रुवाया दिशो अन्तर्देशाद्रुद्रमिष्वासमनुष्ठातारमकुर्वन् । [१०]
(१५,५.५[५.११]ब्) रुद्र एनमिष्वासो ध्रुवाया दिशो अन्तर्देशादनुष्ठातानु तिष्ठति नैनं शर्वो न भवो नेशानो नास्य पशून् न समानान् हिनस्ति य एवं वेद ॥५॥ [११]
(१५,५.६[५.१२]अ) तस्मा ऊर्ध्वाया दिशो अन्तर्देशान् महादेवमिष्वासमनुष्ठातारमकुर्वन् । [१२]
(१५,५.६[५.१३]ब्) महादेव एनमिष्वास ऊर्ध्वाया दिशो अन्तर्देशादनुष्ठातानु तिष्ठति नैनं शर्वो न भवो नेशानो नास्य पशून् न समानान् हिनस्ति य एवं वेद ॥६॥ [१३]
(१५,५.७[५.१४]अ) तस्मै सर्वेभ्यो अन्तर्देशेभ्य ईशानमिष्वासमनुष्ठातारमकुर्वन् । [१४]
(१५,५.७[५.१५१६]ब्) ईशान एनमिष्वासः सर्वेभ्यो अन्तर्देशेभ्योऽनुष्ठातानु तिष्ठति नैनं शर्वो न भवो नेशानो नास्य पशून् न समानान् हिनस्ति य एवं वेद ॥७॥ [१५१६]
(१५,६.१[६.१]अ) स ध्रुवां दिशमनु व्यचलत्। [१]
(१५,६.१[६.२]ब्) तं भूमिश्चाग्निश्चौषधयश्च वनस्पतयश्च वानस्पत्याश्च वीरुधश्चानुव्यचलन् । [२]
(१५,६.१[६.३]च्) भूमेश्च वै सोऽग्नेश्चौषधीनां च वनस्पतीनां च वानस्पत्यानां च वीरुधां च प्रियं धाम भवति य एवं वेद ॥१॥ [३]
(१५,६.२[६.४]अ) स ऊर्ध्वां दिशमनु व्यचलत्। [४]
(१५,६.२[६.५]ब्) तमृतं च सत्यं च सूर्यश्च चन्द्रश्च नक्षत्राणि चानुव्यचलन् । [५]
(१५,६.२[६.६]च्) ऋतस्य च वै स सत्यस्य च सूर्यस्य च चन्द्रस्य च नक्षत्राणां च प्रियं धाम भवति य एवं वेद ॥२॥ [६]
(१५,६.३[६.७]अ) स उत्तमां दिशमनु व्यचलत्। [७]
(१५,६.३[६.८]ब्) तमृचश्च सामानि च यजूंषि च ब्रह्म चानुव्यचलन् । [८]
(१५,६.३[६.९]च्) ऋचां च वै स साम्नां च यजुषां च ब्रह्मणश्च प्रियं धाम भवति य एवं वेद ॥३॥ [९]
(१५,६.४[६.१०]अ) स बृहतीं दिशमनु व्यचलत्। [१०]
(१५,६.४[६.११]ब्) तमितिहासश्च पुराणं च गाथाश्च नाराशंसीश्चानुव्यचलन् । [११]
(१५,६.४[६.१२]च्) इतिहासस्य च वै स पुराणस्य च गाथानां च नाराशंसीनां च प्रियं धाम भवति य एवं वेद ॥४॥ [१२]
(१५,६.५[६.१३]अ) स परमां दिशमनु व्यचलत्। [१३]
(१५,६.५[६.१४]ब्) तमाहवनीयश्च गार्हपत्यश्च दक्षिणाग्निश्च यज्ञश्च यजमानश्च पशवश्चानुव्यचलन् । [१४]
(१५,६.५[६.१५]च्) आहवनीयस्य च वै स गार्हपत्यस्य च दक्षिणाग्नेश्च यज्ञस्य च यजमानस्य च पशूनां च प्रियं धाम भवति य एवं वेद ॥५॥ [१५]
(१५,६.६[६.१६]अ) सोऽनादिष्टां दिशमनु व्यचलत्। [१६]
(१५,६.६[६.१७]ब्) तमृतवश्चार्तवाश्च लोकाश्च लौक्याश्च मासाश्चार्धमासाश्चाहोरात्रे चानुव्यचलन् । [१७]
(१५,६.६[६.१८]च्) ऋतूनां च वै स आर्तवानां च लोकानां च लौक्यानां च मासानां चार्धमासानां चाहोरात्रयोश्च प्रियं धाम भवति य एवं वेद ॥६॥ [१८]
(१५,६.७[६.१९]अ) सोऽनावृत्तां दिशमनु व्यचलत्ततो नावर्त्स्यन्न् अमन्यत । [१९]
(१५,६.७[६.२०]ब्) तं दितिश्चादितिश्चेडा चेन्द्राणी चानुव्यचलन् । [२०]
(१५,६.७[६.२१]च्) दितेश्च वै सोऽदितेश्चेडायाश्चेन्द्राण्याश्च प्रियं धाम भवति य एवं वेद ॥७॥ [२१]
(१५,६.८[६.२२]अ) स दिशोऽनु व्यचलत्तं विराडनु व्यचलत्सर्वे च देवाः सर्वाश्च देवताः । [२२]
(१५,६.८[६.२३]ब्) विराजश्च वै स सर्वेषां च देवानां सर्वासां च देवतानां प्रियं धाम भवति य एवं वेद ॥८॥ [२३]
(१५,६.९[६.२४]अ) स सर्वान् अन्तर्देशान् अनु व्यचलत्। [२४]
(१५,६.९[६.२५]ब्) तं प्रजापतिश्च परमेष्ठी च पिता च पितामहश्चानुव्यचलन् । [२५]
(१५,६.९[६.२६]च्) प्रजापतेश्च वै स परमेष्ठिनश्च पितुश्च पितामहस्य च प्रियं धाम भवति य एवं वेद ॥९॥ [२६]
(१५,७.१ ) स महिमा सद्रुर्भूत्वान्तं पृथिव्या अगछत्समुद्रोऽभवत्॥१॥
(१५,७.२ ) तं प्रजापतिश्च परमेष्ठी च पिता च पितामहश्चापश्च श्रद्धा च वर्षं भूत्वानुव्यवर्तयन्त ॥२॥
(१५,७.३ ) ऐनमापो गछन्त्यैनं श्रद्धा गछत्यैनं वर्षं गछति य एवं वेद ॥३॥
(१५,७.४ ) तं श्रद्धा च यज्ञश्च लोकश्चान्नं चान्नाद्यं च भूत्वाभिपर्यावर्तन्त ॥४॥
(१५,७.५ ) ऐनं श्रद्धा गछत्यैनं यज्ञो गछत्यैनं लोको गछत्यैनमन्नं गछत्यैनमन्नाद्यं गछति य एवं वेद ॥५॥
(१५,८.१ ) सोऽरज्यत ततो राजन्योऽजायत ॥१॥
(१५,८.२ ) स विशः सबन्धून् अन्नमन्नाद्यमभ्युदतिष्ठत्॥२॥
(१५,८.३ ) विशां च वै स सबन्धूनां चान्नस्य चान्नाद्यस्य च प्रियं धाम भवति य एवं वेद ॥३॥
(१५,९.१ ) स विशोऽनु व्यचलत्॥१॥
(१५,९.२ ) तं सभा च समितिश्च सेना च सुरा चानुव्यचलन् ॥२॥
(१५,९.३ ) सभायाश्च वै स समितेश्च सेनायाश्च सुरायाश्च प्रियं धाम भवति य एवं वेद ॥३॥
(१५,१०.१ ) तद्यस्यैवं विद्वान् व्रात्यो राज्ञोऽतिथिर्गृहान् आगछेत्॥१॥
(१५,१०.२ ) श्रेयांसमेनमात्मनो मानयेत्तथा क्षत्राय ना वृश्चते तथा राष्ट्राय ना वृश्चते ॥२॥
(१५,१०.३ ) अतो वै ब्रह्म च क्षत्रं चोदतिष्ठतां ते अब्रूतां कं प्र विशावेति ॥३॥
(१५,१०.४ ) बृहस्पतिमेव ब्रह्म प्रविशत्विन्द्रं क्षत्रं तथा वा इति ॥४॥
(१५,१०.५ ) अतो वै बृहस्पतिमेव ब्रह्म प्राविशदिन्द्रं क्षत्रम् ॥५॥
(१५,१०.६ ) इयं वा उ पृथिवी बृहस्पतिर्द्यौरेवेन्द्रः ॥६॥
(१५,१०.७ ) अयं वा उ अग्निर्ब्रह्मासावादित्यः क्षत्रम् ॥७॥
(१५,१०.८ ) ऐनं ब्रह्म गछति ब्रह्मवर्चसी भवति ॥८॥
(१५,१०.९ ) यः पृथिवीं बृहस्पतिमग्निं ब्रह्म वेद ॥९॥
(१५,१०.१० ) ऐनमिन्द्रियं गछतीन्द्रियवान् भवति ॥१०॥
(१५,१०.११ ) य आदित्यं क्षत्रं दिवमिन्द्रं वेद ॥११॥
(१५,११.१ ) तद्यस्यैवं विद्वान् व्रात्योऽतिथिर्गृहान् आगछेत्॥१॥
(१५,११.२ ) स्वयमेनमभ्युदेत्य ब्रूयाद्व्रात्य क्वावात्सीर्व्रात्योदकं व्रात्य तर्पयन्तु व्रात्य यथा ते प्रियं तथास्तु व्रात्य यथा ते वशस्तथास्तु व्रात्य यथा ते निकामस्तथास्त्विति ॥२॥
(१५,११.३ ) यदेनमाह व्रात्य क्वावात्सीरिति पथ एव तेन देवयानान् अव रुन्धे ॥३॥
(१५,११.४ ) यदेनमाह व्रात्योदकमित्यप एव तेनाव रुन्धे ॥४॥
(१५,११.५ ) यदेनमाह व्रात्य तर्पयन्त्विति प्राणमेव तेन वर्षीयांसं कुरुते ॥५॥
(१५,११.६ ) यदेनमाह व्रात्य यथा ते प्रियं तथास्त्विति प्रियमेव तेनाव रुन्धे ॥६॥
(१५,११.७ ) ऐनं प्रियं गछति प्रियः प्रियस्य भवति य एवं वेद ॥७॥
(१५,११.८ ) यदेनमाह व्रात्य यथा ते वशस्तथास्त्विति वशमेव तेनाव रुन्धे ॥८॥
(१५,११.९ ) ऐनं वशो गछति वशी वशिनां भवति य एवं वेद ॥९॥
(१५,११.१० ) यदेनमाह व्रात्य यथा ते निकामस्तथास्त्विति निकाममेव तेनाव रुन्धे ॥१०॥
(१५,११.११ ) ऐनं निकामो गछति निकामे निकामस्य भवति य एवं वेद ॥११॥
(१५,१२.१ ) तद्यस्यैवं विद्वान् व्रात्य उद्धृतेष्वग्निष्वधिश्रितेऽग्निहोत्रेऽतिथिर्गृहान् आगछेत्॥१॥
(१५,१२.२ ) स्वयमेनमभ्युदेत्य ब्रूयाद्व्रात्याति सृज होष्यामीति ॥२॥
(१५,१२.३ ) स चातिसृजेज्जुहुयान् न चातिसृजेन् न जुहुयात्॥३॥
(१५,१२.४ ) स य एवं विदुषा व्रात्येनातिसृष्टो जुहोति ॥४॥
(१५,१२.५ ) प्र पितृयाणं पन्थां जानाति प्र देवयानम् ॥५॥
(१५,१२.६ ) न देवेष्वा वृश्चते हुतमस्य भवति ॥६॥
(१५,१२.७ ) पर्यस्यास्मिंल्लोक आयतनं शिष्यते य एवं विदुषा व्रात्येनातिसृष्टो जुहोति ॥७॥
(१५,१२.८ ) अथ य एवं विदुषा व्रात्येनानतिसृष्टो जुहोति ॥८॥
(१५,१२.९ ) न पितृयाणं पन्थां जानाति न देवयानम् ॥९॥
(१५,१२.१० ) आ देवेषु वृश्चते अहुतमस्य भवति ॥१०॥
(१५,१२.११ ) नास्यास्मिंल्लोक आयतनं शिष्यते य एवं विदुषा व्रात्येनानतिसृष्टो जुहोति ॥११॥
(१५,१३.१[१३.१]अ) तद्यस्यैवं विद्वान् व्रात्य एकां रात्रिमतिथिर्गृहे वसति । [१]
(१५,१३.१[१३.२]ब्) ये पृथिव्यां पुण्या लोकास्तान् एव तेनाव रुन्धे ॥१॥ [२]
(१५,१३.२[१३.३]अ) तद्यस्यैवं विद्वान् व्रात्यो द्वितीयां रात्रिमतिथिर्गृहे वसति । [३]
(१५,१३.२[१३.४]ब्) येऽन्तरिक्षे पुण्या लोकास्तान् एव तेनाव रुन्धे ॥२॥ [४]
(१५,१३.३[१३.५]अ) तद्यस्यैवं विद्वान् व्रात्यस्तृतीयां रात्रिमतिथिर्गृहे वसति । [५]
(१५,१३.३[१३.६]ब्) ये दिवि पुण्या लोकास्तान् एव तेनाव रुन्धे ॥३॥ [६]
(१५,१३.४[१३.७]अ) तद्यस्यैवं विद्वान् व्रात्यश्चतुर्थीं रात्रिमतिथिर्गृहे वसति । [७]
(१५,१३.४[१३.८]ब्) ये पुण्यानां पुण्या लोकास्तान् एव तेनाव रुन्धे ॥४॥ [८]
(१५,१३.५[१३.९]अ) तद्यस्यैवं विद्वान् व्रात्योऽपरिमिता रात्रीरतिथिर्गृहे वसति । [९]
(१५,१३.५[१३.१०]ब्) य एवापरिमिताः पुण्या लोकास्तान् एव तेनाव रुन्धे ॥५॥ [१०]
(१५,१३.६[१३.११]अ) अथ यस्याव्रात्यो व्रात्यब्रुवो नामबिभ्रत्यतिथिर्गृहान् आगछेत्॥६॥ [११]
(१५,१३.७[१३.१२]अ) कर्षेदेनं न चैनं कर्षेत्॥७॥ [१२]
(१५,१३.८[१३.१३]अ) अस्यै देवताया उदकं याचामीमां देवतां वासय इमामिमां देवतां परि वेवेष्मीत्येनं परि वेविष्यात्॥८॥ [१३]
(१५,१३.९[१३.१४]अ) तस्यामेवास्य तद्देवतायां हुतं भवति य एवं वेद ॥९॥ [१४]
(१५,१४.१[१४.१]अ) स यत्प्राचीं दिशमनु व्यचलन् मारुतं शर्धो भूत्वानुव्यचलन् मनोऽन्नादं कृत्वा । [१]
(१५,१४.१[१४.२]ब्) मनसान्नादेनान्नमत्ति य एवं वेद ॥१॥ [२]
(१५,१४.२[१४.३]अ) स यद्दक्षिणां दिशमनु व्यचलदिन्द्रो भूत्वानुव्यचलद्बलमन्नादं कृत्वा । [३]
(१५,१४.२[१४.४]ब्) बलेनान्नादेनान्नमत्ति य एवं वेद ॥२॥ [४]
(१५,१४.३[१४.५]अ) स यत्प्रतीचीं दिशमनु व्यचलद्वरुणो राजा भूत्वानुव्यचलदपोऽन्नादीः कृत्वा । [५]
(१५,१४.३[१४.६]ब्) अद्भिरन्नादीभिरन्नमत्ति य एवं वेद ॥३॥ [६]
(१५,१४.४[१४.७]अ) स यदुदीचीं दिशमनु व्यचलत्सोमो राजा भूत्वानुव्यचलत्सप्तर्षिभिर्हुत आहुतिमन्नादीं कृत्वा । [७]
(१५,१४.४[१४.८]ब्) आहुत्यान्नाद्यान्नमत्ति य एवं वेद ॥४॥ [८]
(१५,१४.५[१४.९]अ) स यद्ध्रुवां दिशमनु व्यचलद्विष्णुर्भूत्वानुव्यचलद्विराजमन्नादीं कृत्वा । [९]
(१५,१४.५[१४.१०]ब्) विराजान्नाद्यान्नमत्ति य एवं वेद ॥५॥ [१०]
(१५,१४.६[१४.११]अ) स यत्पशून् अनु व्यचलद्रुद्रो भूत्वानुव्यचलदोषधीरन्नादीः कृत्वा । [११]
(१५,१४.६[१४.१२]ब्) ओषधीभिरन्नादीभिरन्नमत्ति य एवं वेद ॥६॥ [१२]
(१५,१४.७[१४.१३]अ) स यत्पितॄन् अनु व्यचलद्यमो राजा भूत्वानुव्यचलत्स्वधाकारमन्नादं कृत्वा । [१३]
(१५,१४.७[१४.१४]ब्) स्वधाकारेणान्नादेनान्नमत्ति य एवं वेद ॥७॥ [१४]
(१५,१४.८[१४.१५]अ) स यन् मनुष्यान् अनु व्यचलदग्निर्भूत्वानुव्यचलत्स्वाहाकारमन्नादं कृत्वा । [१५]
(१५,१४.८[१४.१६]ब्) स्वाहाकारेणान्नादेनान्नमत्ति य एवं वेद ॥८॥ [१६]
(१५,१४.९[१४.१७]अ) स यदूर्ध्वां दिशमनु व्यचलद्बृहस्पतिर्भूत्वानुव्यचलद्वषट्कारमन्नादं कृत्वा । [१७]
(१५,१४.९[१४.१८]ब्) वषट्कारेणान्नादेनान्नमत्ति य एवं वेद ॥९॥ [१८]
(१५,१४.१०[१४.१९]अ) स यद्देवान् अनु व्यचलदीशानो भूत्वानुव्यचलन् मन्युमन्नादं कृत्वा । [१९]
(१५,१४.१०[१४.२०]ब्) मन्युनान्नादेनान्नमत्ति य एवं वेद ॥१०॥ [२०]
(१५,१४.११[१४.२१]अ) स यत्प्रजा अनु व्यचलत्प्रजापतिर्भूत्वानुव्यचलत्प्राणमन्नादं कृत्वा । [२१]
(१५,१४.११[१४.२२]ब्) प्राणेनान्नादेनान्नमत्ति य एवं वेद ॥११॥ [२२]
(१५,१४.१२[१४.२३]अ) स यत्सर्वान् अन्तर्देशान् अनु व्यचलत्परमेष्ठी भूत्वानुव्यचलद्ब्रह्मान्नादं कृत्वा । [२३]
(१५,१४.१२[१४.२४]ब्) ब्रह्मणान्नादेनान्नमत्ति य एवं वेद ॥१२॥ [२४]
(१५,१५.१ ) तस्य व्रात्यस्य ॥१॥
(१५,१५.२ ) सप्त प्राणाः सप्तापानाः सप्त व्यानाः ॥२॥
(१५,१५.३ ) योऽस्य प्रथमः प्राण ऊर्ध्वो नामायं सो अग्निः ॥३॥
(१५,१५.४ ) योऽस्य द्वितीयः प्राणः प्रौढो नामासौ स आदित्यः ॥४॥
(१५,१५.५ ) योऽस्य तृतीयः प्राणोऽभ्यूढो नामासौ स चन्द्रमाः ॥५॥
(१५,१५.६ ) योऽस्य चतुर्थः प्राणो विभूर्नामायं स पवमानः ॥६॥
(१५,१५.७ ) योऽस्य पञ्चमः प्राणो योनिर्नाम ता इमा आपः ॥७॥
(१५,१५.८ ) योऽस्य षष्ठः प्राणः प्रियो नाम त इमे पशवः ॥८॥
(१५,१५.९ ) योऽस्य सप्तमः प्राणोऽपरिमितो नाम ता इमाः प्रजाः ॥९॥
(१५,१६.१ ) योऽस्य प्रथमोऽपानः सा पौर्णमासी ॥१॥
(१५,१६.२ ) योऽस्य द्वितीयोऽपानः साष्टका ॥२॥
(१५,१६.३ ) योऽस्य तृतीयोऽपानः सामावास्या ॥३॥
(१५,१६.४ ) योऽस्य चतुर्थोऽपानः सा श्रद्धा ॥४॥
(१५,१६.५ ) योऽस्य पञ्चमोऽपानः सा दीक्षा ॥५॥
(१५,१६.६ ) योऽस्य षष्ठोऽपानः स यज्ञः ॥६॥
(१५,१६.७ ) योऽस्य सप्तमोऽपानस्ता इमा दक्षिणाः ॥७॥
(१५,१७.१ ) योऽस्य प्रथमो व्यानः सेयं भूमिः ॥१॥
(१५,१७.२ ) योऽस्य द्वितीयो व्यानस्तदन्तरिक्षम् ॥२॥
(१५,१७.३ ) योऽस्य तृतीयो व्यानः सा द्यौः ॥३॥
(१५,१७.४ ) योऽस्य चतुर्थो व्यानस्तानि नक्षत्राणि ॥४॥
(१५,१७.५ ) योऽस्य पञ्चमो व्यानस्त ऋतवः ॥५॥
(१५,१७.६ ) योऽस्य षष्ठो व्यानस्त आर्तवाः ॥६॥
(१५,१७.७ ) योऽस्य सप्तमो व्यानः स संवत्सरः ॥७॥
(१५,१७.८ ) समानमर्थं परि यन्ति देवाः संवत्सरं वा एतदृतवोऽनुपरियन्ति व्रात्यं च ॥८॥
(१५,१७.९ ) यदादित्यमभिसंविशन्त्यमावास्यां चैव तत्पौर्णमासीं च ॥९॥
(१५,१७.१० ) एकं तदेषाममृतत्वमित्याहुतिरेव ॥१०॥
(१५,१८.१ ) तस्य व्रात्यस्य ॥१॥
(१५,१८.२ ) यदस्य दक्षिणमक्ष्यसौ स आदित्यो यदस्य सव्यमक्ष्यसौ स चन्द्रमाः ॥२॥
(१५,१८.३ ) योऽस्य दक्षिणः कर्णोऽयं सो अग्निर्योऽस्य सव्यः कर्णोऽयं स पवमानः ॥३॥
(१५,१८.४ ) अहोरात्रे नासिके दितिश्चादितिश्च शीर्षकपाले संवत्सरः शिरः ॥४॥
(१५,१८.५ ) अह्ना प्रत्यङ्व्रात्यो रात्र्या प्राङ्नमो व्रात्याय ॥५॥
(१६,१.१ ) अतिसृष्टो अपां वृषभोऽतिसृष्टा अग्नयो दिव्याः ॥१॥
(१६,१.२ ) रुजन् परिरुजन् मृणन् प्रमृणन् ॥२॥
(१६,१.३ ) म्रोको मनोहा खनो निर्दाह आत्मदूषिस्तनूदूषिः ॥३॥
(१६,१.४ ) इदं तमति सृजामि तं माभ्यवनिक्षि ॥४॥
(१६,१.५ ) तेन तमभ्यतिसृजामो योऽस्मान् द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ॥५॥
(१६,१.६ ) अपामग्रमसि समुद्रं वोऽभ्यवसृजामि ॥६॥
(१६,१.७ ) योऽप्स्वग्निरति तं सृजामि म्रोकं खनिं तनूदूषिम् ॥७॥
(१६,१.८ ) यो व आपोऽग्निराविवेश स एष यद्वो घोरं तदेतत्॥८॥
(१६,१.९ ) इन्द्रस्य व इन्द्रियेणाभि षिञ्चेत्॥९॥
(१६,१.१० ) अरिप्रा आपो अप रिप्रमस्मत्॥१०॥
(१६,१.११ ) प्रास्मदेनो वहन्तु प्र दुष्वप्न्यं वहन्तु ॥११॥
(१६,१.१२ ) शिवेन मा चक्षुषा पश्यतापः शिवया तन्वोप स्पृशत त्वचं मे ॥१२॥
(१६,१.१३ ) शिवान् अग्नीन् अप्सुषदो हवामहे मयि क्षत्रं वर्च आ धत्त देवीः ॥१३॥
(१६,२.१ ) निर्दुरर्मण्य ऊर्जा मधुमती वाक्॥१॥
(१६,२.२ ) मधुमती स्थ मधुमतीं वाचमुदेयम् ॥२॥
(१६,२.३ ) उपहूतो मे गोपाः उपहूतो गोपीथः ॥३॥
(१६,२.४ ) सुश्रुतौ कर्णौ भद्रश्रुतौ कर्णौ भद्रं श्लोकं श्रूयासम् ॥४॥
(१६,२.५ ) सुश्रुतिश्च मोपश्रुतिश्च मा हासिष्टां सौपर्णं चक्षुरजस्रं ज्योतिः ॥५॥
(१६,२.६ ) ऋषीणां प्रस्तरोऽसि नमोऽस्तु दैवाय प्रस्तराय ॥६॥
(१६,३.१ ) मूर्धाहं रयीणां मूर्धा समानानां भूयासम् ॥१॥
(१६,३.२ ) रुजश्च मा वेनश्च मा हासिष्टां मूर्धा च मा विधर्मा च मा हासिष्टाम् ॥२॥
(१६,३.३ ) उर्वश्च मा चमसश्च मा हासिष्टां धर्ता च मा धरुणश्च मा हासिष्टाम् ॥३॥
(१६,३.४ ) विमोकश्च मार्द्रपविश्च मा हासिष्टामार्द्रदानुश्च मा मातरिश्वा च मा हासिष्टाम् ॥४॥
(१६,३.५ ) बृहस्पतिर्म आत्मा नृमणा नाम हृद्यः ॥५॥
(१६,३.६ ) असंतापं मे हृदयमुर्वी गव्यूतिः समुद्रो अस्मि विधर्मणा ॥६॥
(१६,४.१ ) नाभिरहं रयीणां नाभिः समानानां भूयासम् ॥१॥
(१६,४.२ ) स्वासदसि सूषा अमृतो मर्त्येश्वा ॥२॥
(१६,४.३ ) मा मां प्राणो हासीन् मो अपानोऽवहाय परा गात्॥३॥
(१६,४.४ ) सूर्यो माह्नः पात्वग्निः पृथिव्या वायुरन्तरिक्षाद्यमो मनुष्येभ्यः सरस्वती पार्थिवेभ्यः ॥४॥
(१६,४.५ ) प्राणापनौ मा मा हासिष्टं मा जने प्र मेषि ॥५॥
(१६,४.६ ) स्वस्त्यद्योषसो दोषसश्च सर्व आपः सर्वगणो अशीय ॥६॥
(१६,४.७ ) शक्वरी स्थ पशवो मोप स्थेषुर्मित्रावरुणौ मे प्राणापानावग्निर्मे दक्षं दधातु ॥७॥
(१६,५.१ ) विद्म ते स्वप्न जनित्रं ग्राह्याः पुत्रोऽसि यमस्य करणः ।
(१६,५.१ ) अन्तकोऽसि मृत्युरसि ।
(१६,५.१ ) तं त्वा स्वप्न तथा सं विद्म स नः स्वप्न दुष्वप्न्यात्पाहि ॥१॥
(१६,५.२ ) विद्म ते स्वप्न जनित्रं निरृत्याः पुत्रोऽसि यमस्य करणः । [...] ॥ २ ॥
(१६,५.३ ) विद्म ते स्वप्न जनित्रमभूत्याः पुत्रोऽसि यमस्य [...] ॥ ३ ॥
(१६,५.४ ) विद्म ते स्वप्न जनित्रं निर्भूत्याः पुत्रोऽसि [...] ॥ ४ ॥
(१६,५.५ ) विद्म ते स्वप्न जनित्रं पराभूत्याः पुत्रोऽसि [...] ॥ ५ ॥
(१६,५.६ ) विद्म ते स्वप्न जनित्रं देवजामीनां पुत्रोऽसि यमस्य करणः ।
(१६,५.६ ) अन्तकोऽसि मृत्युरसि ।
(१६,५.६ ) तं त्वा स्वप्न तथा सं विद्म स नः स्वप्न दुष्वप्न्यात्पाहि ॥६॥
(१६,६.१ ) अजैष्माद्यासनामद्यामूमनागसो वयम् ॥१॥
(१६,६.२ ) उषो यस्माद्दुष्वप्न्यादभैष्माप तदुछतु ॥२॥
(१६,६.३ ) द्विषते तत्परा वह शपते तत्परा वह ॥३॥
(१६,६.४ ) यं द्विष्मो यश्च नो द्वेष्टि तस्मा एनद्गमयामः ॥४॥
(१६,६.५ ) उषा देवी वाचा संविदाना वाग्देव्युषसा संविदाना ॥५॥
(१६,६.६ ) उषस्पतिर्वाचस्पतिना संविदानो वाचस्पतिना संविदानः ॥६॥
(१६,६.७ ) तेऽमुष्मै परा वहन्त्वरायान् दुर्णाम्नः सदान्वाः ॥७॥
(१६,६.८ ) कुम्भीकाः दूषीकाः पीयकान् ॥८॥
(१६,६.९ ) जाग्रद्दुष्वप्न्यं स्वप्नेदुष्वप्न्यम् ॥९॥
(१६,६.१० ) अनागमिष्यतो वरान् अवित्तेः संकल्पान् अमुच्या द्रुहः पाशान् ॥१०॥
(१६,६.११ ) तदमुष्मा अग्ने देवाः परा वहन्तु वघ्रिर्यथासद्विथुरो न साधुः ॥११॥
(१६,७.१ ) तेनैनं विध्याम्यभूत्यैनं विध्यामि निर्भूत्यैनं विध्यामि पराभूत्यैनं विध्यामि ग्राह्यैनं विध्यामि तमसैनं विध्यामि ॥१॥
(१६,७.२ ) देवानामेनं घोरैः क्रूरैः प्रैषैरभिप्रेष्यामि ॥२॥
(१६,७.३ ) वैश्वानरस्यैनं दंष्ट्रयोरपि दधामि ॥३॥
(१६,७.४ ) एवानेवाव सा गरत्॥४॥
(१६,७.५ ) योऽस्मान् द्वेष्टि तमात्मा द्वेष्टु यं वयं द्विष्मः स आत्मानं द्वेष्टु ॥५॥
(१६,७.६ ) निर्द्विषन्तं दिवो निः पृथिव्या निरन्तरिक्षाद्भजाम ॥६॥
(१६,७.७ ) सुयामंश्चाक्षुष ॥७॥
(१६,७.८ ) इदमहमामुष्यायणेऽमुष्याः पुत्रे दुष्वप्न्यं मृजे ॥८॥
(१६,७.९ ) यददोअदो अभ्यगछं यद्दोषा यत्पूर्वां रात्रिम् ॥९॥
(१६,७.१० ) यज्जाग्रद्यत्सुप्तो यद्दिवा यन् नक्तम् ॥१०॥
(१६,७.११ ) यदहरहरभिगछामि तस्मादेनमव दये ॥११॥
(१६,७.१२ ) तं जहि तेन मन्दस्व तस्य पृष्टीरपि शृणीहि ॥१२॥
(१६,७.१३ ) स मा जीवीत्तं प्राणो जहातु ॥१३॥
(१६,८.१ ) जितमस्माकमुद्भिन्नमस्माकमृतमस्माकं तेजसस्माकं ब्रह्मास्माकं स्वरस्माकं यज्ञोऽस्माकं पशवोऽस्माकं प्रजा अस्माकं वीरा अस्माकम् ॥१॥
(१६,८.२ ) जितमस्माकमुद्भिन्नमस्माकमृतमस्माकं तेजोऽस्माकं ब्रह्मास्माकं स्वरस्माकं यज्ञोऽस्माकं पशवोऽस्माकं प्रजा अस्माकं वीरा अस्माकम् ।
(१६,८.२ ) तस्मादमुं निर्भजामोऽमुमामुष्यायणममुष्याः पुत्रमसौ यः ।
(१६,८.२ ) स निरृत्याः पाशान् मा मोचि ॥२॥
(१६,८.३ ) जितमस्माकमुद्भिन्नमस्माकमृतमस्माकं तेजोऽस्माकं ब्रह्मास्माकं स्वरस्माकं यज्ञोऽस्माकं पशवोऽस्माकं प्रजा अस्माकं वीरा अस्माकम् ।
(१६,८.३ ) तस्मादमुं निर्भजामोऽमुमामुष्यायणममुष्याः पुत्रमसौ यः ।
(१६,८.३ ) सोऽभूत्याः पाशान् मा मोचि ॥३॥
(१६,८.४ ) जितमस्माकमुद्भिन्नमस्माकमृतमस्माकं तेजोऽस्माकं ब्रह्मास्माकं स्वरस्माकं यज्ञोऽस्माकं पशवोऽस्माकं प्रजा अस्माकं वीरा अस्माकम् ।
(१६,८.४ ) तस्मादमुं निर्भजामोऽमुमामुष्यायणममुष्याः पुत्रमसौ यः ।
(१६,८.४ ) स निर्भूत्याः पाशान् मा मोचि ॥४॥
(१६,८.५ ) जितमस्माकमुद्भिन्नमस्माकमृतमस्माकं तेजोऽस्माकं ब्रह्मास्माकं स्वरस्माकं यज्ञोऽस्माकं पशवोऽस्माकं प्रजा अस्माकं वीरा अस्माकम् ।
(१६,८.५ ) तस्मादमुं निर्भजामोऽमुमामुष्यायणममुष्याः पुत्रमसौ यः ।
(१६,८.५ ) स पराभूत्याः पाशान् मा मोचि ॥५॥
(१६,८.६ ) जितमस्माकमुद्भिन्नमस्माकमृतमस्माकं तेजोऽस्माकं ब्रह्मास्माकं स्वरस्माकं यज्ञोऽस्माकं पशवोऽस्माकं प्रजा अस्माकं वीरा अस्माकम् ।
(१६,८.६ ) तस्मादमुं निर्भजामोऽमुमामुष्यायणममुष्याः पुत्रमसौ यः ।
(१६,८.६ ) स देवजामीनां पाशान् मा मोचि ॥६॥
(१६,८.७ ) जितमस्माकमुद्भिन्नमस्माकमृतमस्माकं तेजोऽस्माकं ब्रह्मास्माकं स्वरस्माकं यज्ञोऽस्माकं पशवोऽस्माकं प्रजा अस्माकं वीरा अस्माकम् ।
(१६,८.७ ) तस्मादमुं निर्भजामोऽमुमामुष्यायणममुष्याः पुत्रमसौ यः ।
(१६,८.७ ) स बृहस्पतेः पाशान् मा मोचि ॥७॥
(१६,८.८ ) जितमस्माकमुद्भिन्नमस्माकमृतमस्माकं तेजोऽस्माकं ब्रह्मास्माकं स्वरस्माकं यज्ञोऽस्माकं पशवोऽस्माकं प्रजा अस्माकं वीरा अस्माकम् ।
(१६,८.८ ) तस्मादमुं निर्भजामोऽमुमामुष्यायणममुष्याः पुत्रमसौ यः ।
(१६,८.८ ) स प्रजापतेः पाशान् मा मोचि ॥८॥
(१६,८.९ ) जितमस्माकमुद्भिन्नमस्माकमृतमस्माकं तेजोऽस्माकं ब्रह्मास्माकं स्वरस्माकं यज्ञोऽस्माकं पशवोऽस्माकं प्रजा अस्माकं वीरा अस्माकम् ।
(१६,८.९ ) तस्मादमुं निर्भजामोऽमुमामुष्यायणममुष्याः पुत्रमसौ यः ।
(१६,८.९ ) स ऋषीणां पाशान् मा मोचि ॥९॥
(१६,८.१० ) जितमस्माकमुद्भिन्नमस्माकमृतमस्माकं तेजोऽस्माकं ब्रह्मास्माकं स्वरस्माकं यज्ञोऽस्माकं पशवोऽस्माकं प्रजा अस्माकं वीरा अस्माकम् ।
(१६,८.१० ) तस्मादमुं निर्भजामोऽमुमामुष्यायणममुष्याः पुत्रमसौ यः ।
(१६,८.१० ) स आर्षेयाणां पाशान् मा मोचि ॥१०॥
(१६,८.११ ) जितमस्माकमुद्भिन्नमस्माकमृतमस्माकं तेजोऽस्माकं ब्रह्मास्माकं स्वरस्माकं यज्ञोऽस्माकं पशवोऽस्माकं प्रजा अस्माकं वीरा अस्माकम् ।
(१६,८.११ ) तस्मादमुं निर्भजामोऽमुमामुष्यायणममुष्याः पुत्रमसौ यः ।
(१६,८.११ ) सोऽङ्गिरसां पाशान् मा मोचि ॥११॥
(१६,८.१२ ) जितमस्माकमुद्भिन्नमस्माकमृतमस्माकं तेजोऽस्माकं ब्रह्मास्माकं स्वरस्माकं यज्ञोऽस्माकं पशवोऽस्माकं प्रजा अस्माकं वीरा अस्माकम् ।
(१६,८.१२ ) तस्मादमुं निर्भजामोऽमुमामुष्यायणममुष्याः पुत्रमसौ यः ।
(१६,८.१२ ) स आङ्गिरसानां पाशान् मा मोचि ॥१२॥
(१६,८.१३ ) जितमस्माकमुद्भिन्नमस्माकमृतमस्माकं तेजोऽस्माकं ब्रह्मास्माकं स्वरस्माकं यज्ञोऽस्माकं पशवोऽस्माकं प्रजा अस्माकं वीरा अस्माकम् ।
(१६,८.१३ ) तस्मादमुं निर्भजामोऽमुमामुष्यायणममुष्याः पुत्रमसौ यः ।
(१६,८.१३ ) सोऽथर्वणां पाशान् मा मोचि ॥१३॥
(१६,८.१४ ) जितमस्माकमुद्भिन्नमस्माकमृतमस्माकं तेजोऽस्माकं ब्रह्मास्माकं स्वरस्माकं यज्ञोऽस्माकं पशवोऽस्माकं प्रजा अस्माकं वीरा अस्माकम् ।
(१६,८.१४ ) तस्मादमुं निर्भजामोऽमुमामुष्यायणममुष्याः पुत्रमसौ यः ।
(१६,८.१४ ) स आथर्वणानां पाशान् मा मोचि ॥१४॥
(१६,८.१५ ) जितमस्माकमुद्भिन्नमस्माकमृतमस्माकं तेजोऽस्माकं ब्रह्मास्माकं स्वरस्माकं यज्ञोऽस्माकं पशवोऽस्माकं प्रजा अस्माकं वीरा अस्माकम् ।
(१६,८.१५ ) तस्मादमुं निर्भजामोऽमुमामुष्यायणममुष्याः पुत्रमसौ यः ।
(१६,८.१५ ) स वनस्पतीणां पाशान् मा मोचि ॥१५॥
(१६,८.१६ ) जितमस्माकमुद्भिन्नमस्माकमृतमस्माकं तेजोऽस्माकं ब्रह्मास्माकं स्वरस्माकं यज्ञोऽस्माकं पशवोऽस्माकं प्रजा अस्माकं वीरा अस्माकम् ।
(१६,८.१६ ) तस्मादमुं निर्भजामोऽमुमामुष्यायणममुष्याः पुत्रमसौ यः ।
(१६,८.१६ ) स वानस्पत्यानां पाशान् मा मोचि ॥१६॥
(१६,८.१७ ) जितमस्माकमुद्भिन्नमस्माकमृतमस्माकं तेजोऽस्माकं ब्रह्मास्माकं स्वरस्माकं यज्ञोऽस्माकं पशवोऽस्माकं प्रजा अस्माकं वीरा अस्माकम् ।
(१६,८.१७ ) तस्मादमुं निर्भजामोऽमुमामुष्यायणममुष्याः पुत्रमसौ यः ।
(१६,८.१७ ) स ऋतूनां पाशान् मा मोचि ॥१७॥
(१६,८.१८ ) जितमस्माकमुद्भिन्नमस्माकमृतमस्माकं तेजोऽस्माकं ब्रह्मास्माकं स्वरस्माकं यज्ञोऽस्माकं पशवोऽस्माकं प्रजा अस्माकं वीरा अस्माकम् ।
(१६,८.१८ ) तस्मादमुं निर्भजामोऽमुमामुष्यायणममुष्याः पुत्रमसौ यः ।
(१६,८.१८ ) स आर्तवानां पाशान् मा मोचि ॥१८॥
(१६,८.१९ ) जितमस्माकमुद्भिन्नमस्माकमृतमस्माकं तेजोऽस्माकं ब्रह्मास्माकं स्वरस्माकं यज्ञोऽस्माकं पशवोऽस्माकं प्रजा अस्माकं वीरा अस्माकम् ।
(१६,८.१९ ) तस्मादमुं निर्भजामोऽमुमामुष्यायणममुष्याः पुत्रमसौ यः ।
(१६,८.१९ ) स मासानां पाशान् मा मोचि ॥१९॥
(१६,८.२० ) जितमस्माकमुद्भिन्नमस्माकमृतमस्माकं तेजोऽस्माकं ब्रह्मास्माकं स्वरस्माकं यज्ञोऽस्माकं पशवोऽस्माकं प्रजा अस्माकं वीरा अस्माकम् ।
(१६,८.२० ) तस्मादमुं निर्भजामोऽमुमामुष्यायणममुष्याः पुत्रमसौ यः ।
(१६,८.२० ) सोऽर्धमासानां पाशान् मा मोचि ॥२०॥
(१६,८.२१ ) जितमस्माकमुद्भिन्नमस्माकमृतमस्माकं तेजोऽस्माकं ब्रह्मास्माकं स्वरस्माकं यज्ञोऽस्माकं पशवोऽस्माकं प्रजा अस्माकं वीरा अस्माकम् ।
(१६,८.२१ ) तस्मादमुं निर्भजामोऽमुमामुष्यायणममुष्याः पुत्रमसौ यः ।
(१६,८.२१ ) सोऽहोरात्रयोः पाशान् मा मोचि ॥२१॥
(१६,८.२२ ) जितमस्माकमुद्भिन्नमस्माकमृतमस्माकं तेजोऽस्माकं ब्रह्मास्माकं स्वरस्माकं यज्ञोऽस्माकं पशवोऽस्माकं प्रजा अस्माकं वीरा अस्माकम् ।
(१६,८.२२ ) तस्मादमुं निर्भजामोऽमुमामुष्यायणममुष्याः पुत्रमसौ यः ।
(१६,८.२२ ) सोऽह्नोः संयतोः पाशान् मा मोचि ॥२२॥
(१६,८.२३ ) जितमस्माकमुद्भिन्नमस्माकमृतमस्माकं तेजोऽस्माकं ब्रह्मास्माकं स्वरस्माकं यज्ञोऽस्माकं पशवोऽस्माकं प्रजा अस्माकं वीरा अस्माकम् ।
(१६,८.२३ ) तस्मादमुं निर्भजामोऽमुमामुष्यायणममुष्याः पुत्रमसौ यः ।
(१६,८.२३ ) स द्यावापृथिव्योः पाशान् मा मोचि ॥२३॥
(१६,८.२४ ) जितमस्माकमुद्भिन्नमस्माकमृतमस्माकं तेजोऽस्माकं ब्रह्मास्माकं स्वरस्माकं यज्ञोऽस्माकं पशवोऽस्माकं प्रजा अस्माकं वीरा अस्माकम् ।
(१६,८.२४ ) तस्मादमुं निर्भजामोऽमुमामुष्यायणममुष्याः पुत्रमसौ यः ।
(१६,८.२४ ) स इन्द्राग्न्योः पाशान् मा मोचि ॥२४॥
(१६,८.२५ ) जितमस्माकमुद्भिन्नमस्माकमृतमस्माकं तेजोऽस्माकं ब्रह्मास्माकं स्वरस्माकं यज्ञोऽस्माकं पशवोऽस्माकं प्रजा अस्माकं वीरा अस्माकम् ।
(१६,८.२५ ) तस्मादमुं निर्भजामोऽमुमामुष्यायणममुष्याः पुत्रमसौ यः ।
(१६,८.२५ ) स मित्रावरुणयोः पाशान् मा मोचि ॥२५॥
(१६,८.२६ ) जितमस्माकमुद्भिन्नमस्माकमृतमस्माकं तेजोऽस्माकं ब्रह्मास्माकं स्वरस्माकं यज्ञोऽस्माकं पशवोऽस्माकं प्रजा अस्माकं वीरा अस्माकम् ।
(१६,८.२६ ) तस्मादमुं निर्भजामोऽमुमामुष्यायणममुष्याः पुत्रमसौ यः ।
(१६,८.२६ ) स राज्ञो वरुणस्य पाशान् मा मोचि ॥२६॥
(१६,८.२७ ) जितमस्माकमुद्भिन्नमस्माकमृतमस्माकं तेजोऽस्माकं ब्रह्मास्माकं स्वरस्माकं यज्ञोऽस्माकं पशवोऽस्माकं प्रजा अस्माकं वीरा अस्माकम् ॥२७॥
(१६,९.१ ) जितमस्माकमुद्भिन्नमस्माकमभ्यष्ठां विश्वाः पृतना अरातीः ॥१॥
(१६,९.२ ) तदग्निराह तदु सोम आह पूषा मा धात्सुकृतस्य लोके ॥२॥
(१६,९.३ ) अगन्म स्वः स्वरगन्म सं सूर्यस्य ज्योतिषागन्म ॥३॥
(१६,९.४ ) वस्योभूयाय वसुमान् यज्ञो वसु वंसिषीय वसुमान् भूयासं वसु मयि धेहि ॥४॥
(१७,१.१ ) विषासहिं सहमानं सासहानं सहीयांसम् ।
(१७,१.१ ) सहमानं सहोजितं स्वर्जितं गोजितं संधनाजितम् ।
(१७,१.१ ) ईड्यं नाम ह्व इन्द्रमायुष्मान् भूयासम् ॥१॥
(१७,१.२ ) विषासहिं सहमानं सासहानं सहीयांसम् ।
(१७,१.२ ) सहमानं सहोजितं स्वर्जितं गोजितं संधनाजितम् ।
(१७,१.२ ) ईड्यं नाम ह्व इन्द्रं प्रियो देवानां भूयासम् ॥२॥
(१७,१.३ ) विषासहिं सहमानं सासहानं सहीयांसम् ।
(१७,१.३ ) सहमानं सहोजितं स्वर्जितं गोजितं संधनाजितम् ।
(१७,१.३ ) ईड्यं नाम ह्व इन्द्रं प्रियः प्रजानां भूयासम् ॥३॥
(१७,१.४ ) विषासहिं सहमानं सासहानं सहीयांसम् ।
(१७,१.४ ) सहमानं सहोजितं स्वर्जितं गोजितं संधनाजितम् ।
(१७,१.४ ) ईड्यं नाम ह्व इन्द्रं प्रियः पशूनां भूयासम् ॥४॥
(१७,१.५ ) विषासहिं सहमानं सासहानं सहीयांसम् ।
(१७,१.५ ) सहमानं सहोजितं स्वर्जितं गोजितं संधनाजितम् ।
(१७,१.५ ) ईड्यं नाम ह्व इन्द्रं प्रियः समानानां भूयासम् ॥५॥
(१७,१.६ ) उदिह्युदिहि सूर्य वर्चसा माभ्युदिहि ।
(१७,१.६ ) द्विषंश्च मह्यं रध्यतु मा चाहं द्विषते रधं तवेद्विष्णो बहूधा वीर्यानि ।
(१७,१.६ ) त्वं नः पृणीहि पशुभिर्विश्वरूपैः सुधायां मा धेहि परमे व्योमन् ॥६॥
(१७,१.७ ) उदिह्युदिहि सूर्य वर्चसा माभ्युदिहि ।
(१७,१.७ ) आंश्च पश्यामि यांश्च न तेषु मा सुमतिं कृधि तवेद्विष्णो बहूधा वीर्यानि ।
(१७,१.७ ) त्वं नः पृणीहि पशुभिर्विश्वरूपैः सुधायां मा धेहि परमे व्योमन् ॥७॥
(१७,१.८ ) मा त्वा दभन्त्सलिले अप्स्वन्तर्ये पाशिन उपतिष्ठन्त्यत्र ।
(१७,१.८ ) हित्वाशस्तिं दिवमारुक्ष एतां स नो मृड सुमतौ ते स्याम तवेद्विष्णो बहूधा वीर्यानि ।
(१७,१.८ ) त्वं नः पृणीहि पशुभिर्विश्वरूपैः सुधायां मा धेहि परमे व्योमन् ॥८॥
(१७,१.९ ) त्वं न इन्द्र महते सौभगायादब्धेभिः परि पाह्यक्तुभिस्तवेद्विष्णो बहूधा वीर्यानि ।
(१७,१.९ ) त्वं नः पृणीहि पशुभिर्विश्वरूपैः सुधायां मा धेहि परमे व्योमन् ॥९॥
(१७,१.१० ) त्वं न इन्द्रोतिभिः शिवाभिः शंतमो भव ।
(१७,१.१० ) आरोहंस्त्रिदिवं दिवो गृणानः सोमपीतये प्रियधामा स्वस्तये तवेद्विष्णो बहूधा वीर्यानि ।
(१७,१.१० ) त्वं नः पृणीहि पशुभिर्विश्वरूपैः सुधायां मा धेहि परमे व्योमन् ॥१०॥ {१}
(१७,१.११ ) त्वमिन्द्रासि विश्वजित्सर्ववित्पुरुहूतस्त्वमिन्द्र ।
(१७,१.११ ) त्वमिन्द्रेमं सुहवं स्तोममेरयस्व स नो मृड सुमतौ ते स्याम तवेद्विष्णो बहूधा वीर्याणि ।
(१७,१.११ ) त्वं नः पृणीहि पशुभिर्विश्वरूपैः सुधायां मा धेहि परमे व्योमन् ॥११॥
(१७,१.१२ ) अदब्धो दिवि पृथिव्यामुतासि न त आपुर्महिमानमन्तरिक्षे ।
(१७,१.१२ ) अदब्धेन ब्रह्मणा वावृधानः स त्वं न इन्द्र दिवि सं छर्म यछ तवेद्विष्णो बहूधा वीर्याणि ।
(१७,१.१२ ) त्वं नः पृणीहि पशुभिर्विश्वरूपैः सुधायां मा धेहि परमे व्योमन् ॥१२॥
(१७,१.१३ ) या त इन्द्र तनूरप्सु या पृथिव्यां यान्तरग्नौ या ते इन्द्र पवमाने स्वर्विदि ।
(१७,१.१३ ) ययेन्द्र तन्वाऽन्तरिक्षं व्यापिथ तया न इन्द्र तन्वा शर्म यछ तवेद्विष्णो बहूधा वीर्याणि ।
(१७,१.१३ ) त्वं नः पृणीहि पशुभिर्विश्वरूपैः सुधायां मा धेहि परमे व्योमन् ॥१३॥
(१७,१.१४ ) त्वामिन्द्र ब्रह्मणा वर्धयन्तः सत्त्रं नि षेदुरृषयो नाधमानास्तवेद्विष्णो बहूधा वीर्याणि ।
(१७,१.१४ ) त्वं नः पृणीहि पशुभिर्विश्वरूपैः सुधायां मा धेहि परमे व्योमन् ॥१४॥
(१७,१.१५ ) त्वं तृतं त्वं पर्येष्युत्सं सहस्रधारं विदथं स्वर्विदं तवेद्विष्णो बहूधा वीर्याणि ।
(१७,१.१५ ) त्वं नः पृणीहि पशुभिर्विश्वरूपैः सुधायां मा धेहि परमे व्योमन् ॥१५॥
(१७,१.१६ ) त्वं रक्षसे प्रदिशश्चतस्रस्त्वं शोचिषा नभसी वि भासि ।
(१७,१.१६ ) त्वमिमा विश्वा भुवनानु तिष्ठस ऋतस्य पन्थामन्वेषि विद्वांस्तवेद्विष्णो बहूधा वीर्याणि ।
(१७,१.१६ ) त्वं नः पृणीहि पशुभिर्विश्वरूपैः सुधायां मा धेहि परमे व्योमन् ॥१६॥
(१७,१.१७ ) पञ्चभिः पराङ्तपस्येकयार्वाङशस्तिमेषि सुदिने बाधमानस्तवेद्विष्णो बहूधा वीर्याणि ।
(१७,१.१७ ) त्वं नः पृणीहि पशुभिर्विश्वरूपैः सुधायां मा धेहि परमे व्योमन् ॥१७॥
(१७,१.१८ ) त्वमिन्द्रस्त्वं महेन्द्रस्त्वं लोकस्त्वं प्रजापतिः ।
(१७,१.१८ ) तुभ्यं यज्ञो वि तायते तुभ्यं जुह्वति जुह्वतस्तवेद्विष्णो बहूधा वीर्याणि ।
(१७,१.१८ ) त्वं नः पृणीहि पशुभिर्विश्वरूपैः सुधायां मा धेहि परमे व्योमन् ॥१८॥
(१७,१.१९ ) असति सत्प्रतिष्ठितं सति भूतं प्रतिष्ठितम् ।
(१७,१.१९ ) भूतं ह भव्य आहितं भव्यं भूते प्रतिष्ठितं तवेद्विष्णो बहूधा वीर्याणि ।
(१७,१.१९ ) त्वं नः पृणीहि पशुभिर्विश्वरूपैः सुधायां मा धेहि परमे व्योमन् ॥१९॥
(१७,१.२० ) शुक्रोऽसि भ्राजोऽसि ।
(१७,१.२० ) स यथा त्वं भ्राजता भ्राजोऽस्येवाहं भ्राजता भ्राज्यासम् ॥२०॥ {२}
(१७,१.२१ ) रुचिरसि रोचोऽसि ।
(१७,१.२१ ) स यथा त्वं रुच्या रोचोऽस्येवाहं पशुभिश्च ब्राह्मणवर्चसेन च रुचिषीय ॥२१॥
(१७,१.२२ ) उद्यते नम उदायते नम उदिताय नमः ।
(१७,१.२२ ) विराजे नमः स्वराजे नमः सम्राजे नमः ॥२२॥
(१७,१.२३ ) अस्तंयते नमोऽस्तमेष्यते नमोऽस्तमिताय नमः ।
(१७,१.२३ ) विराजे नमः स्वराजे नमः सम्राजे नमः ॥२३॥
(१७,१.२४ ) उदगादयमादित्यो विश्वेन तपसा सह ।
(१७,१.२४ ) सपत्नान् मह्यं रन्धयन् मा चाहं द्विषते रधं तवेद्विष्णो बहूधा वीर्याणि ।
(१७,१.२४ ) त्वं नः पृणीहि पशुभिर्विश्वरूपैः सुधायां मा धेहि परमे व्योमन् ॥२४॥
(१७,१.२५ ) आदित्य नावमारुक्षः शतारित्रां स्वस्तये ।
(१७,१.२५ ) अहर्मात्यपीपरो रात्रिं सत्राति पारय ॥२५॥
(१७,१.२६ ) सूर्य नावमारुक्षः शतारित्रां स्वस्तये ।
(१७,१.२६ ) रात्रिं मात्यपीपरोऽहः सत्राति पारय ॥२६॥
(१७,१.२७ ) प्रजापतेरावृतो ब्रह्मणा वर्मणाहं कश्यपस्य ज्योतिषा वर्चसा च ।
(१७,१.२७ ) जरदष्टिः कृतवीर्यो विहायाः सहस्रायुः सुकृतश्चरेयम् ॥२७॥
(१७,१.२८ ) परिवृतो ब्रह्मणा वर्मणाहं कश्यपस्य ज्योतिषा वर्चसा च ।
(१७,१.२८ ) मा मा प्रापन्न् इषवो दैव्या या मा मानुषीरवसृष्टाः वधाय ॥२८॥
(१७,१.२९ ) ऋतेन गुप्त ऋतुभिश्च सर्वैर्भूतेन गुप्तो भव्येन चाहम् ।
(१७,१.२९ ) मा मा प्रापत्पाप्मा मोत मृत्युरन्तर्दधेऽहं सलिलेन वाचः ॥२९॥
(१७,१.३० ) अग्निर्मा गोप्ता परि पातु विश्वतः उद्यन्त्सूर्यो नुदतां मृत्युपाशान् ।
(१७,१.३० ) व्युछन्तीरुषसः पर्वता ध्रुवाः सहस्रं प्राणा मय्या यतन्ताम् ॥३०॥ {३}
(१८,१.१ ) ओ चित्सखायं सख्या ववृत्यां तिरः पुरु चिदर्णवं जगन्वान् ।
(१८,१.१ ) पितुर्नपातमा दधीत वेधा अधि क्षमि प्रतरं दीध्यानः ॥१॥
(१८,१.२ ) न ते सखा सख्यं वष्ट्येतत्सलक्ष्मा यद्विषुरूपा भवति ।
(१८,१.२ ) महस्पुत्रासो असुरस्य वीरा दिवो धर्तार उर्विया परि ख्यन् ॥२॥
(१८,१.३ ) उशन्ति घा ते अमृतास एतदेकस्य चित्त्यजसं मर्त्यस्य ।
(१८,१.३ ) नि ते मनो मनसि धाय्यस्मे जन्युः पतिस्तन्वमा विविष्याः ॥३॥
(१८,१.४ ) न यत्पुरा चकृमा कद्ध नूनमृतं वदन्तो अनृतं रपेम ।
(१८,१.४ ) गन्धर्वो अप्स्वप्या च योषा सा नौ नाभिः परमं जामि तन् नौ ॥४॥
(१८,१.५ ) गर्भे नु नौ जनिता दम्पती कर्देवस्त्वष्टा सविता विश्वरूपः ।
(१८,१.५ ) नकिरस्य प्र मिनन्ति व्रतानि वेद नावस्य पृथिवी उत द्यौः ॥५॥
(१८,१.६ ) को अद्य युङ्क्ते धुरि गा ऋतस्य शिमीवतो भामिनो दुर्हृणायून् ।
(१८,१.६ ) आसन्निषून् हृत्स्वसो मयोभून् य एषां भृत्यामृणधत्स जीवात्॥६॥
(१८,१.७ ) को अस्य वेद प्रथमस्याह्नः क ईं ददर्श क इह प्र वोचत्।
(१८,१.७ ) बृहन् मित्रस्य वरुणस्य धाम कदु ब्रव आहनो वीच्या नॄन् ॥७॥
(१८,१.८ ) यमस्य मा यम्यं काम आगन्त्समाने योनौ सहशेय्याय ।
(१८,१.८ ) जायेव पत्ये तन्वं रिरिच्यां वि चिद्वृहेव रथ्येव चक्रा ॥८॥
(१८,१.९ ) न तिष्ठन्ति न नि मिषन्त्येते देवानां स्पश इह ये चरन्ति ।
(१८,१.९ ) अन्येन मदाहनो याहि तूयं तेन वि वृह रथ्येव चक्रा ॥९॥
(१८,१.१० ) रात्रीभिरस्मा अहभिर्दशस्येत्सूर्यस्य चक्षुर्मुहुरुन् मिमीयात्।
(१८,१.१० ) दिवा पृथिव्या मिथुना सबन्धू यमीर्यमस्य विवृहादजामि ॥१०॥ {१}
(१८,१.११ ) आ घा ता गछान् उत्तरा युगानि यत्र जामयः कृणवन्न् अजामि ।
(१८,१.११ ) उप बर्बृहि वृषभाय बाहुमन्यमिछस्व सुभगे पतिं मत्॥११॥
(१८,१.१२ ) किं भ्रातासद्यदनाथं भवाति किमु स्वसा यन् निरृतिर्निगछात्।
(१८,१.१२ ) काममूता बह्वेतद्रपामि तन्वा मे तन्वं सं पिपृग्धि ॥१२॥
(१८,१.१३ ) न ते नाथं यम्यत्राहमस्मि न ते तनूं तन्वा सं पपृच्याम् ।
(१८,१.१३ ) अन्येन मत्प्रमुदः कल्पयस्व न ते भ्राता सुभगे वष्ट्येतत्॥१३॥
(१८,१.१४ ) न वा उ ते तनूं तन्वा सं पिपृच्यां पापमाहुर्यः स्वसारं निगछात्।
(१८,१.१४ ) असंयदेतन् मनसो हृदो मे भ्राता स्वसुः शयने यच्छयीय ॥१४॥
(१८,१.१५ ) बतो बतासि यम नैव ते मनो हृदयं चाविदामा ।
(१८,१.१५ ) अन्या किल त्वां कक्ष्येव युक्तं परि ष्वजातौ लिबुजेव वृक्षम् ॥१५॥
(१८,१.१६ ) अन्यमू षु यम्यन्य उ त्वां परि ष्वजातौ लिबुजेव वृक्षम् ।
(१८,१.१६ ) तस्य वा त्वं मन इछा स वा तवाधा कृणुष्व संविदं सुभद्राम् ॥१६॥
(१८,१.१७ ) त्रीणि छन्दांसि कवयो वि येतिरे पुरुरूपं दर्शतं विश्वचक्षणम् ।
(१८,१.१७ ) आपो वाता ओषधयस्तान्येकस्मिन् भुवन आर्पितानि ॥१७॥
(१८,१.१८ ) वृषा वृष्णे दुदुहे दोहसा दिवः पयांसि यह्वो अदितेरदाभ्यः ।
(१८,१.१८ ) विश्वं स वेद वरुणो यथा धिया स यज्ञियो यजति यज्ञियामृतून् ॥१८॥
(१८,१.१९ ) रपद्गन्धर्वीरप्या च योषणा नदस्य नादे परि पातु नो मनः ।
(१८,१.१९ ) इष्टस्य मध्ये अदितिर्नि धातु नो भ्राता नो ज्येष्ठः प्रथमो वि वोचति ॥१९॥
(१८,१.२० ) सो चित्नु भद्रा क्षुमती यशस्वत्युषा उवास मनवे स्वर्वती ।
(१८,१.२० ) यदीमुशन्तमुशतामनु क्रतुमग्निं होतारं विदथाय जीजनन् ॥२०॥ {२}
(१८,१.२१ ) अध त्यं द्रप्सं विभ्वं विचक्षनं विराभरदिषिरः श्येनो अध्वरे ।
(१८,१.२१ ) यदी विशो वृणते दस्ममार्या अग्निं होतारमध धीरजायत ॥२१॥
(१८,१.२२ ) सदासि रण्वो यवसेव पुष्यते होत्राभिरग्ने मनुषः स्वध्वरः ।
(१८,१.२२ ) विप्रस्य वा यच्छशमान उक्थ्यो वाजं ससवामुपयासि भूरिभिः ॥२२॥
(१८,१.२३ ) उदीरय पितरा जार आ भगमियक्षति हर्यतो हृत्त इष्यति ।
(१८,१.२३ ) विवक्ति वह्निः स्वपस्यते मखस्तविष्यते असुरो वेपते मती ॥२३॥
(१८,१.२४ ) यस्ते अग्ने सुमतिं मर्तो अख्यत्सहसः सूनो अति स प्र शृण्वे ।
(१८,१.२४ ) इषं दधानो वहमानो अश्वैरा स द्युमाममवान् भूषति द्यून् ॥२४॥
(१८,१.२५ ) श्रुधी नो अग्ने सदने सधस्थे युक्ष्वा रथममृतस्य द्रवित्नुम् ।
(१८,१.२५ ) आ नो वह रोदसी देवपुत्रे माकिर्देवानामप भूरिह स्याः ॥२५॥
(१८,१.२६ ) यदग्न एषा समितिर्भवाति देवी देवेषु यजता यजत्र ।
(१८,१.२६ ) रत्ना च यद्विभजासि स्वधावो भागं नो अत्र वसुमन्तं वीतात्॥२६॥
(१८,१.२७ ) अन्वग्निरुषसामग्रमख्यदन्वहानि प्रथमो जातवेदाः ।
(१८,१.२७ ) अनु सूर्य उषसो अनु रश्मीन् द्यावापृथिवी आ विवेश ॥२७॥
(१८,१.२८ ) प्रत्यग्निरुषसामग्रमख्यत्प्रत्यहानि प्रथमो जातवेदाः ।
(१८,१.२८ ) प्रति सूर्यस्य पुरुधा च रश्मीन् प्रति द्यावापृथिवी आ ततान ॥२८॥
(१८,१.२९ ) द्यावा ह क्षामा प्रथमे ऋतेनाभिश्रावे भवतः सत्यवाचा ।
(१८,१.२९ ) देवो यन् मर्तान् यजथाय कृण्वन्त्सीदद्धोता प्रत्यङ्स्वमसुं यन् ॥२९॥
(१८,१.३० ) देवो देवान् परिभूरृतेन वहा नो हव्यं प्रथमश्चिकित्वान् ।
(१८,१.३० ) धूमकेतुः समिधा भाऋजीको मन्द्रो होता नित्यो वाचा यजीयान् ॥३०॥ {३}
(१८,१.३१ ) अर्चामि वां वर्धायापो घृतस्नू द्यावाभूमी शृणुतं रोदसी मे ।
(१८,१.३१ ) अहा यद्देवा असुनीतिमायन् मध्वा नो अत्र पितरा शिशीताम् ॥३१॥
(१८,१.३२ ) स्वावृग्देवस्यामृतं यदी गोरतो जातासो धारयन्त उर्वी ।
(१८,१.३२ ) विश्वे देवा अनु तत्ते यजुर्गुर्दुहे यदेनी दिव्यं घृतं वाः ॥३२॥
(१८,१.३३ ) किं स्विन् नो राजा जगृहे कदस्याति व्रतं चकृमा को वि वेद ।
(१८,१.३३ ) मित्रस्चिद्धि ष्मा जुहुराणो देवां छ्लोको न यातामपि वाजो अस्ति ॥३३॥
(१८,१.३४ ) दुर्मन्त्वत्रामृतस्य नाम सलक्ष्मा यद्विषुरूपा भवाति ।
(१८,१.३४ ) यमस्य यो मनवते सुमन्त्वग्ने तमृष्व पाह्यप्रयुछन् ॥३४॥
(१८,१.३५ ) यस्मिन् देवा विदथे मादयन्ते विवस्वतः सदने धारयन्ते ।
(१८,१.३५ ) सूर्ये ज्योतिरदधुर्मास्यक्तून् परि द्योतनिं चरतो अजस्रा ॥३५॥
(१८,१.३६ ) यस्मिन् देवा मन्मनि संचरन्त्यपीच्ये न वयमस्य विद्म ।
(१८,१.३६ ) मित्रो नो अत्रादितिरनागान्त्सविता देवो वरुणाय वोचत्॥३६॥
(१८,१.३७ ) सखाय आ शिषामहे ब्रह्मेन्द्राय वज्रिणे ।
(१८,१.३७ ) स्तुष ऊ षु नृतमाय धृष्णवे ॥३७॥
(१८,१.३८ ) शवसा ह्यसि श्रुतो वृत्रहत्येन वृत्रहा ।
(१८,१.३८ ) मघैर्मघोनो अति शूर दाशसि ॥३८॥
(१८,१.३९ ) स्तेगो न क्षामत्येषि पृथिवीं मही नो वाता इह वान्तु भूमौ ।
(१८,१.३९ ) मित्रो नो अत्र वरुणो युजमानो अग्निर्वने न व्यसृष्ट शोकम् ॥३९॥
(१८,१.४० ) स्तुहि श्रुतं गर्तसदं जनानां राजानं भीममुपहत्नुमुग्रम् ।
(१८,१.४० ) मृडा जरित्रे रुद्र स्तवानो अन्यमस्मत्ते नि वपन्तु सेन्यम् ॥४०॥ {४}
(१८,१.४१ ) सरस्वतीं देवयन्तो हवन्ते सरस्वतीमध्वरे तायमाने ।
(१८,१.४१ ) सरस्वतीं सुकृतो हवन्ते सरस्वती दाशुषे वार्यं दात्॥४१॥
(१८,१.४२ ) सरस्वतीं पितरो हवन्ते दक्षिना यज्ञमभिनक्षमाणाः ।
(१८,१.४२ ) आसद्यास्मिन् बर्हिषि मादयध्वमनमीवा इष आ धेह्यस्मे ॥४२॥
(१८,१.४३ ) सरस्वति या सरथं ययाथोक्थैः स्वधाभिर्देवि पितृभिर्मदन्ती ।
(१८,१.४३ ) सहस्रार्घमिडो अत्र भागं रायस्पोषं यजमानाय धेहि ॥४३॥
(१८,१.४४ ) उदीरतामवर उत्परास उन् मध्यमाः पितरः सोम्यासः ।
(१८,१.४४ ) असुं य ईयुरवृका ऋतज्ञास्ते नोऽवन्तु पितरो हवेषु ॥४४॥
(१८,१.४५ ) आहं पितॄन्त्सुविदत्रामवित्सि नपातं च विक्रमणं च विष्णोः ।
(१८,१.४५ ) बर्हिषदो ये स्वधया सुतस्य भजन्त पित्वस्त इहागमिष्ठाः ॥४५॥
(१८,१.४६ ) इदं पितृभ्यो नमो अस्त्वद्य ये पूर्वासो ये अपरास ईयुः ।
(१८,१.४६ ) ये पार्थिवे रजस्या निषक्ता ये वा नूनं सुवृजनासु दिक्षु ॥४६॥
(१८,१.४७ ) मातली कव्यैर्यमो अङ्गिरोभिर्बृहस्पतिरृक्वभिर्वावृधानः ।
(१८,१.४७ ) यांश्च देवा वावृधुर्ये च देवांस्ते नोऽवन्तु पितरो हवेषु ॥४७॥
(१८,१.४८ ) स्वादुष्किलायं मधुमामुतायं तीव्रः किलायं रसवामुतायम् ।
(१८,१.४८ ) उतो न्वस्य पपिवांसमिन्द्रं न कश्चन सहत आहवेषु ॥४८॥
(१८,१.४९ ) परेयिवांसं प्रवतो महीरिति बहुभ्यः पन्थामनुपस्पशानम् ।
(१८,१.४९ ) वैवस्वतं संगमनं जनानां यमं राजानं हविषा सपर्यत ॥४९॥
(१८,१.५० ) यमो नो गातुं प्रथमो विवेद नैषा गव्यूतिरपभर्तवा उ ।
(१८,१.५० ) यत्रा नः पूर्वे पितरः परेता एना जज्ञानाः पथ्या अनु स्वाः ॥५०॥ {५}
(१८,१.५१ ) बर्हिषदः पितर ऊत्यर्वागिमा वो हव्या चकृमा जुषध्वम् ।
(१८,१.५१ ) त आ गतावसा शंतमेनाधा नः शं योररपो दधात ॥५१॥
(१८,१.५२ ) आच्या जानु दक्षिणतो निषद्येदं नो हविरभि गृणन्तु विश्वे ।
(१८,१.५२ ) मा हिंसिष्ट पितरः केन चिन् नो यद्व आगः पुरुषता कराम ॥५२॥
(१८,१.५३ ) त्वष्टा दुहित्रे वहतुं कृणोति तेनेदं विश्वं भुवनं समेति ।
(१८,१.५३ ) यमस्य माता पर्युह्यमाना महो जाया विवस्वतो ननाश ॥५३॥
(१८,१.५४ ) प्रेहि प्रेहि पथिभिः पूर्याणैर्येना ते पूर्वे पितरः परेताः ।
(१८,१.५४ ) उभा राजानौ स्वधया मदन्तौ यमं पश्यासि वरुणं च देवम् ॥५४॥
(१८,१.५५ ) अपेत वीत वि च सर्पतातोऽस्मा एतं पितरो लोकमक्रन् ।
(१८,१.५५ ) अहोभिरद्भिरक्तुभिर्व्यक्तं यमो ददात्यवसानमस्मै ॥५५॥
(१८,१.५६ ) उशन्तस्त्वेधीमह्युशन्तः समिधीमहि ।
(१८,१.५६ ) उशन्न् उशत आ वह पितॄन् हविषे अत्तवे ॥५६॥
(१८,१.५७ ) द्युमन्तस्त्वेधीमहि द्युमन्तः समिधीमहि ।
(१८,१.५७ ) द्युमान् द्युमत आ वह पितॄन् हविषे अत्तवे ॥५७॥
(१८,१.५८ ) अङ्गिरसो नः पितरो नवग्वा अथर्वाणो भृगवः सोम्यासः ।
(१८,१.५८ ) तेषां वयं सुमतौ यज्ञियानामपि भद्रे सौमनसे स्याम ॥५८॥
(१८,१.५९ ) अङ्गिरोभिर्यज्ञियैरा गहीह यम वैरूपैरिह मादयस्व ।
(१८,१.५९ ) विवस्वन्तं हुवे यः पिता तेऽस्मिन् बर्हिष्या निषद्य ॥५९॥
(१८,१.६० ) इमं यम प्रस्तरमा हि रोहाङ्गिरोभिः पितृभिः संविदानः ।
(१८,१.६० ) आ त्वा मन्त्राः कविशस्ता वहन्त्वेना राजन् हविषो मादयस्व ॥६०॥
(१८,१.६१ ) इत एत उदारुहन् दिवस्पृष्ठान्वारुहन् ।
(१८,१.६१ ) प्र भूर्जयो यथा पथा द्यामङ्गिरसो ययुः ॥६१॥ {६}
(१८,२.१ ) यमाय सोमः पवते यमाय क्रियते हविः ।
(१८,२.१ ) यमं ह यज्ञो गछत्यग्निदूतो अरंकृतः ॥१॥
(१८,२.२ ) यमाय मधुमत्तमं जुहोता प्र च तिष्ठत ।
(१८,२.२ ) इदं नम ऋषिभ्यः पूर्वजेभ्यः पूर्वेभ्यः पथिकृद्भ्यः ॥२॥
(१८,२.३ ) यमाय घृतवत्पयो राज्ञे हविर्जुहोतन ।
(१८,२.३ ) स नो जीवेष्वा यमेद्दीर्घमायुः प्र जीवसे ॥३॥
(१८,२.४ ) मैनमग्ने वि दहो माभि शूशुचो मास्य त्वचं चिक्षिपो मा शरीरम् ।
(१८,२.४ ) शृतं यदा करसि जातवेदोऽथेमेनं प्र हिणुतात्पितॄंरुप ॥४॥
(१८,२.५ ) यदा शृतं कृणवो जातवेदोऽथेममेनं परि दत्तात्पितृभ्यः ।
(१८,२.५ ) यदो गछात्यसुनीतिमेतामथ देवानां वशनीर्भवाति ॥५॥
(१८,२.६ ) त्रिकद्रुकेभिः पवते षडुर्वीरेकमिद्बृहत्।
(१८,२.६ ) त्रिष्टुब्गायत्री छन्दांसि सर्वा ता यम आर्पिता ॥६॥
(१८,२.७ ) सूर्यं चक्षुषा गछ वातमात्मना दिवं च गछ पृथिवीं च धर्मभिः ।
(१८,२.७ ) अपो वा गछ यदि तत्र ते हितमोषधीषु प्रति तिष्ठा शरीरैः ॥७॥
(१८,२.८ ) अजो भागस्तपसस्तं तपस्व तं ते शोचिस्तपतु तं ते अर्चिः ।
(१८,२.८ ) यास्ते शिवास्तन्वो जातवेदस्ताभिर्वहैनं सुकृतामु लोकम् ॥८॥
(१८,२.९ ) यास्ते शोचयो रंहयो जातवेदो याभिरापृणासि दिवमन्तरिक्षम् ।
(१८,२.९ ) अजं यन्तमनु ताः समृण्वतामथेतराभिः शिवतमाभिः शृतं कृधि ॥९॥
(१८,२.१० ) अव सृज पुनरग्ने पितृभ्यो यस्त आहुतश्चरति स्वधावान् ।
(१८,२.१० ) आयुर्वसान उप यातु शेषः सं गछतां तन्वा सुवर्चाः ॥१०॥ {७}
(१८,२.११ ) अति द्रव श्वानौ सारमेयौ चतुरक्षौ शबलौ साधुना पथा ।
(१८,२.११ ) अधा पितॄन्त्सुविदत्रामपीहि यमेन ये सधमादं मदन्ति ॥११॥
(१८,२.१२ ) यौ ते श्वानौ यम रक्षितारौ चतुरक्षौ पथिषदी नृचक्षसा ।
(१८,२.१२ ) ताभ्यां राजन् परि धेह्येनं स्वस्त्यस्मा अनमीवं च धेहि ॥१२॥
(१८,२.१३ ) उरूणसावसुतृपावुदुम्बलौ यमस्य दूतौ चरतो जनामनु ।
(१८,२.१३ ) तावस्मभ्यं दृशये सूर्याय पुनर्दातामसुमद्येह भद्रम् ॥१३॥
(१८,२.१४ ) सोम एकेभ्यः पवते घृतमेक उपासते ।
(१८,२.१४ ) येभ्यो मधु प्रधावति तांश्चिदेवापि गछतात्॥१४॥
(१८,२.१५ ) ये चित्पूर्व ऋतसाता ऋतजाता ऋतावृधः ।
(१८,२.१५ ) ऋषीन् तपस्वतो यम तपोजामपि गछतात्॥१५॥
(१८,२.१६ ) तपसा ये अनाधृष्यास्तपसा ये स्वर्ययुः ।
(१८,२.१६ ) तपो ये चक्रिरे महस्तांश्चिदेवापि गछतात्॥१६॥
(१८,२.१७ ) ये युध्यन्ते प्रधनेषु शूरासो ये स्वर्तनूत्यजः ।
(१८,२.१७ ) ये वा सहस्रदक्षिणास्तां चिदेवापि गछतात्॥१७॥
(१८,२.१८ ) सहस्रणीथाः कवयो ये गोपायन्ति सूर्यम् ।
(१८,२.१८ ) ऋषीन् तपस्वतो यम तपोजामपि गछतात्॥१८॥
(१८,२.१९ ) स्योनास्मै भव पृथिव्यनृक्षरा निवेशनी ।
(१८,२.१९ ) यछास्मै शर्म सप्रथाः ॥१९॥
(१८,२.२० ) असंबाधे पृथिव्या उरौ लोके नि धीयस्व ।
(१८,२.२० ) स्वधा याश्चकृषे जीवन् तास्ते सन्तु मधुश्चुतः ॥२०॥ {८}
(१८,२.२१ ) ह्वयामि ते मनसा मन इहेमान् गृहामुप जुजुषाण एहि ।
(१८,२.२१ ) सं गछस्व पितृभिः सं यमेन स्योनास्त्वा वाता उप वान्तु शग्माः ॥२१॥
(१८,२.२२ ) उत्त्वा वहन्तु मरुत उदवाहा उदप्रुतः ।
(१८,२.२२ ) अजेन कृण्वन्तः शीतं वर्षेणोक्षन्तु बालिति ॥२२॥
(१८,२.२३ ) उदह्वमायुरायुषे क्रत्वे दक्षाय जीवसे ।
(१८,२.२३ ) स्वान् गछतु ते मनो अधा पितॄंरुप द्रव ॥२३॥
(१८,२.२४ ) मा ते मनो मासोर्माङ्गानां मा रसस्य ते ।
(१८,२.२४ ) मा ते हास्त तन्वः किं चनेह ॥२४॥
(१८,२.२५ ) मा त्वा वृक्षः सं बाधिष्ट मा देवी पृथिवी मही ।
(१८,२.२५ ) लोकं पितृषु वित्त्वैधस्व यमराजसु ॥२५॥
(१८,२.२६ ) यत्ते अङ्गमतिहितं पराचैरपानः प्राणो य उ वा ते परेतः ।
(१८,२.२६ ) तत्ते संगत्य पितरः सनीडा घासाद्घासं पुनरा वेशयन्तु ॥२६॥
(१८,२.२७ ) अपेमं जीवा अरुधन् गृहेभ्यस्तं निर्वहत परि ग्रामादितः ।
(१८,२.२७ ) मृत्युर्यमस्यासीद्दूतः प्रचेता असून् पितृभ्यो गमयां चकार ॥२७॥
(१८,२.२८ ) ये दस्यवः पितृषु प्रविष्टा ज्ञातिमुखा अहुतादश्चरन्ति ।
(१८,२.२८ ) परापुरो निपुरो ये भरन्त्यग्निष्टान् अस्मात्प्र धमाति यज्ञात्॥२८॥
(१८,२.२९ ) सं विशन्त्विह पितरः स्वा नः स्योनं कृण्वन्तः प्रतिरन्त आयुः ।
(१८,२.२९ ) तेभ्यः शकेम हविषा नक्षमाणा ज्योग्जीवन्तः शरदः पुरूचीः ॥२९॥
(१८,२.३० ) यां ते धेनुं निपृणामि यमु क्षीर ओदनम् ।
(१८,२.३० ) तेना जनस्यासो भर्ता योऽत्रासदजीवनः ॥३०॥ {९}
(१८,२.३१ ) अश्वावतीं प्र तर या सुशेवा र्क्षाकं वा प्रतरं नवीयः ।
(१८,२.३१ ) यस्त्वा जघान वध्यः सो अस्तु मा सो अन्यद्विदत भागधेयम् ॥३१॥
(१८,२.३२ ) यमः परोऽवरो विवस्वान् ततः परं नाति पश्यामि किं चन ।
(१८,२.३२ ) यमे अध्वरो अधि मे निविष्टो भुवो विवस्वान् अन्वाततान ॥३२॥
(१८,२.३३ ) अपागूहन्न् अमृतां मर्त्येभ्यः कृत्वा सवर्णामदधुर्विवस्वते ।
(१८,२.३३ ) उताश्विनावभरद्यत्तदासीदजहादु द्वा मिथुना सरण्यूः ॥३३॥
(१८,२.३४ ) ये निखाता ये परोप्ता ये दग्धा ये चोद्धिताः ।
(१८,२.३४ ) सर्वांस्तान् अग्न आ वह पितॄन् हविषे अत्तवे ॥३४॥
(१८,२.३५ ) ये अग्निदग्धा ये अनग्निदग्धा मध्ये दिवः स्वधया मादयन्ते ।
(१८,२.३५ ) त्वं तान् वेत्थ यदि ते जातवेदः स्वधया यज्ञं स्वधितिं जुषन्ताम् ॥३५॥
(१८,२.३६ ) शं तप माति तपो अग्ने मा तन्वं तपः ।
(१८,२.३६ ) वणेषु शुष्मो अस्तु ते पृथिव्यामस्तु यद्धरः ॥३६॥
(१८,२.३७ ) ददाम्यस्मा अवसानमेतद्य एष आगन् मम चेदभूदिह ।
(१८,२.३७ ) यमश्चिकित्वान् प्रत्येतदाह ममैष राय उप तिष्ठतामिह ॥३७॥
(१८,२.३८ ) इमां मात्रां मिमीमहे यथापरं न मासातै ।
(१८,२.३८ ) शते शरत्सु नो पुरा ॥३८॥
(१८,२.३९ ) प्रेमां मात्रां मिमीमहे यथापरं न मासातै ।
(१८,२.३९ ) शते शरत्सु नो पुरा ॥३९॥
(१८,२.४० ) अपेमां मात्रां मिमीमहे यथापरं न मासातै ।
(१८,२.४० ) शते शरत्सु नो पुरा ॥४०॥ {१०}
(१८,२.४१ ) वीमां मात्रां मिमीमहे यथापरं न मासातै ।
(१८,२.४१ ) शते शरत्सु नो पुरा ॥४१॥
(१८,२.४२ ) निरिमां मात्रां मिमीमहे यथापरं न मासातै ।
(१८,२.४२ ) शते शरत्सु नो पुरा ॥४२॥
(१८,२.४३ ) उदिमां मात्रां मिमीमहे यथापरं न मासातै ।
(१८,२.४३ ) शते शरत्सु नो पुरा ॥४३॥
(१८,२.४४ ) समिमां मात्रां मिमीमहे यथापरं न मासातै ।
(१८,२.४४ ) शते शरत्सु नो पुरा ॥४४॥
(१८,२.४५ ) अमासि मात्रां स्वरगामायुष्मान् भूयासम् ।
(१८,२.४५ ) यथापरं न मासातै शते शरत्सु नो पुरा ॥४५॥
(१८,२.४६ ) प्राणो अपानो व्यान आयुश्चक्षुर्दृशये सूर्याय ।
(१८,२.४६ ) अपरिपरेण पथा यमराज्ञः पितॄन् गछ ॥४६॥
(१८,२.४७ ) ये अग्रवः शशमानाः परेयुर्हित्वा द्वेषांस्यनपत्यवन्तः ।
(१८,२.४७ ) ते द्यामुदित्याविदन्त लोकं नाकस्य पृष्ठे अधि दीध्यानाः ॥४७॥
(१८,२.४८ ) उदन्वती द्यौरवमा पीलुमतीति मध्यमा ।
(१८,२.४८ ) तृतीया ह प्रद्यौरिति यस्यां पितर आसते ॥४८॥
(१८,२.४९ ) ये न पितुः पितरो ये पितामहा य आविविशुरुर्वन्तरिक्षम् ।
(१८,२.४९ ) य आक्षियन्ति पृथिवीमुत द्यां तेभ्यः पितृभ्यो नमसा विधेम ॥४९॥
(१८,२.५० ) इदमिद्वा उ नापरं दिवि पश्यसि सूर्यम् ।
(१८,२.५० ) माता पुत्रं यथा सिचाभ्येनं भूम ऊर्णुहि ॥५०॥ {११}
(१८,२.५१ ) इदमिद्वा उ नापरं जरस्यन्यदितोऽपरम् ।
(१८,२.५१ ) जाया पतिमिव वाससाभ्येनं भूम ऊर्णुहि ॥५१॥
(१८,२.५२ ) अभि त्वोर्णोमि पृथिव्या मातुर्वस्त्रेण भद्रया ।
(१८,२.५२ ) जीवेषु भद्रं तन् मयि स्वधा पितृषु सा त्वयि ॥५२॥
(१८,२.५३ ) अग्नीषोमा पथिकृता स्योनं देवेभ्यो रत्नं दधथुर्वि लोकम् ।
(१८,२.५३ ) उप प्रेष्यन्तं पूषणं यो वहात्यञ्जोयानैः पथिभिस्तत्र गछतम् ॥५३॥
(१८,२.५४ ) पूषा त्वेतश्च्यावयतु प्र विद्वान् अनष्टपशुर्भुवनस्य गोपाः ।
(१८,२.५४ ) स त्वैतेभ्यः परि ददत्पितृभ्योऽग्निर्देवेभ्यः सुविदत्रियेभ्यः ॥५४॥
(१८,२.५५ ) आयुर्विश्वायुः परि पातु त्वा पूषा त्वा पातु प्रपथे पुरस्तात्।
(१८,२.५५ ) यत्रासते सुकृतो यत्र त ईयुस्तत्र त्वा देवः सविता दधातु ॥५५॥
(१८,२.५६ ) इमौ युनज्मि ते वह्नी असुनीताय वोढवे ।
(१८,२.५६ ) ताभ्यां यमस्य सादनं समितिश्चाव गछतात्॥५६॥
(१८,२.५७ ) एतत्त्वा वासः प्रथमं न्वागन्न् अपैतदूह यदिहाबिभः पुरा ।
(१८,२.५७ ) इष्टापूर्तमनुसंक्राम विद्वान् यत्र ते दत्तं बहुधा विबन्धुषु ॥५७॥
(१८,२.५८ ) अग्नेर्वर्म परि गोभिर्व्ययस्व सं प्रोर्णुष्व मेदसा पीवसा च ।
(१८,२.५८ ) नेत्त्वा धृष्णुर्हरसा जर्हृषाणो दधृग्विधक्षन् परीङ्खयातै ॥५८॥
(१८,२.५९ ) दण्डं हस्तादाददानो गतासोः सह श्रोत्रेण वर्चसा बलेन ।
(१८,२.५९ ) अत्रैव त्वमिह वयं सुवीरा विश्वा मृधो अभिमातीर्जयेम ॥५९॥
(१८,२.६० ) धनुर्हस्तादाददानो मृतस्य सह क्षत्रेण वर्चसा बलेन ।
(१८,२.६० ) समागृभाय वसु भूरि पुष्टमर्वाङ्त्वमेह्युप जीवलोकम् ॥६०॥ {१२}
(१८,३.१ ) इयं नारी पतिलोकं वृणाना नि पद्यत उप त्वा मर्त्य प्रेतम् ।
(१८,३.१ ) धर्मं पुराणमनुपालयन्ती तस्यै प्रजां द्रविणं चेह धेहि ॥१॥
(१८,३.२ ) उदीर्ष्व नार्यभि जीवलोकं गतासुमेतमुप शेष एहि ।
(१८,३.२ ) हस्तग्राभस्य दधिषोस्तवेदं पत्युर्जनित्वमभि सं बभूथ ॥२॥
(१८,३.३ ) अपश्यं युवतिं नीयमानां जीवां मृतेभ्यः परिणीयमानाम् ।
(१८,३.३ ) अन्धेन यत्तमसा प्रावृतासीत्प्राक्तो अपाचीमनयं तदेनाम् ॥३॥
(१८,३.४ ) प्रजानत्यघ्न्ये जीवलोकं देवानां पन्थामनुसंचरन्ती ।
(१८,३.४ ) अयं ते गोपतिस्तं जुषस्व स्वर्गं लोकमधि रोहयैनम् ॥४॥
(१८,३.५ ) उप द्यामुप वेतसमवत्तरो नदीनाम् ।
(१८,३.५ ) अग्ने पित्तमपामसि ॥५॥
(१८,३.६ ) यं त्वमग्ने समदहस्तमु निर्वापय पुनः ।
(१८,३.६ ) क्याम्बूरत्र रोहतु शाण्डदूर्वा व्यल्कशा ॥६॥
(१८,३.७ ) इदं त एकं पुर ऊ त एकं तृतीयेन ज्योतिषा सं विशस्व ।
(१८,३.७ ) संवेशने तन्वा चारुरेधि प्रियो देवानां परमे सधस्थे ॥७॥
(१८,३.८ ) उत्तिष्ठ प्रेहि प्र द्रवौकः कृणुष्व सलिले सधस्थे ।
(१८,३.८ ) तत्र त्वं पितृभिः संविदानः सं सोमेन मदस्व सं स्वधाभिः ॥८॥
(१८,३.९ ) प्र च्यवस्व तन्वं सं भरस्व मा ते गात्रा वि हायि मो शरीरम् ।
(१८,३.९ ) मनो निविष्टमनुसंविशस्व यत्र भूमेर्जुषसे तत्र गछ ॥९॥
(१८,३.१० ) वर्चसा मां पितरः सोम्यासो अञ्जन्तु देवा मधुना घृतेन ।
(१८,३.१० ) चक्षुषे मा प्रतरं तारयन्तो जरसे मा जरदष्टिं वर्धन्तु ॥१०॥ {१३}
(१८,३.११ ) वर्चसा मां समनक्त्वग्निर्मेधां मे विष्णुर्न्यनक्त्वासन् ।
(१८,३.११ ) रयिं मे विश्वे नि यछन्तु देवाः स्योना मापः पवनैः पुनन्तु ॥११॥
(१८,३.१२ ) मित्रावरुणा परि मामधातामादित्या मा स्वरवो वर्धयन्तु ।
(१८,३.१२ ) वर्चो म इन्द्रो न्यनक्तु हस्तयोर्जरदष्टिं मा सविता कृणोतु ॥१२॥
(१८,३.१३ ) यो ममार प्रथमो मर्त्यानां यः प्रेयाय प्रथमो लोकमेतम् ।
(१८,३.१३ ) वैवस्वतं संगमनं जनानां यमं राजानं हविषा सपर्यत ॥१३॥
(१८,३.१४ ) परा यात पितर आ च यातायं वो यज्ञो मधुना समक्तः ।
(१८,३.१४ ) दत्तो अस्मभ्यं द्रविणेह भद्रं रयिं च नः सर्ववीरं दधात ॥१४॥
(१८,३.१५ ) कण्वः कक्षीवान् पुरुमीढो अगस्त्यः श्यावाश्वः सोभर्यर्चनानाः ।
(१८,३.१५ ) विश्वामित्रोऽयं जमदग्निरत्रिरवन्तु नः कश्यपो वामदेवः ॥१५॥
(१८,३.१६ ) विश्वामित्र जमदग्ने वसिष्ठ भरद्वाज गोतम वामदेव ।
(१८,३.१६ ) शर्दिर्नो अत्रिरग्रभीन् नमोभिः सुसंशासः पितरो मृडता नः ॥१६॥
(१८,३.१७ ) कस्ये मृजाना अति यन्ति रिप्रमायुर्दधानाः प्रतरं नवीयः ।
(१८,३.१७ ) आप्यायमानाः प्रजया धनेनाध स्याम सुरभयो गृहेषु ॥१७॥
(१८,३.१८ ) अञ्जते व्यञ्जते समञ्जते क्रतुं रिहन्ति मधुनाभ्यञ्जते ।
(१८,३.१८ ) सिन्धोरुच्छ्वासे पतयन्तमुक्षणं हिरण्यपावाः पशुमासु गृह्नते ॥१८॥
(१८,३.१९ ) यद्वो मुद्रं पितरः सोम्यं च तेनो सचध्वं स्वयशसो हि भूत ।
(१८,३.१९ ) ते अर्वाणः कवय आ शृणोत सुविदत्रा विदथे हुयमानाः ॥१९॥
(१८,३.२० ) ये अत्रयो अङ्गिरसो नवग्वा इष्टावन्तो रातिषाचो दधानाः ।
(१८,३.२० ) दक्षिणावन्तः सुकृतो य उ स्थासद्यास्मिन् बर्हिषि मादयध्वम् ॥२०॥ {१४}
(१८,३.२१ ) अधा यथा नः पितरः परासः प्रत्नासो अग्न ऋतमाशशानाः ।
(१८,३.२१ ) शुचीदयन् दीध्यत उक्थशसः क्षामा भिन्दन्तो अरुणीरप व्रन् ॥२१॥
(१८,३.२२ ) सुकर्मानः सुरुचो देवयन्तो अयो न देवा जनिमा धमन्तः ।
(१८,३.२२ ) शुचन्तो अग्निं वावृधन्त इन्द्रमुर्वीं गव्यां परिषदं नो अक्रन् ॥२२॥
(१८,३.२३ ) आ यूथेव क्षुमति पश्वो अख्यद्देवानां जनिमान्त्युग्रः ।
(१८,३.२३ ) मर्तासश्चिदुर्वशीरकृप्रन् वृधे चिदर्य उपरस्यायोः ॥२३॥
(१८,३.२४ ) अकर्म ते स्वपसो अभूम ऋतमवस्रन्न् उषसो विभातीः ।
(१८,३.२४ ) विश्वं तद्भद्रं यदवन्ति देवा बृहद्वदेम विदथे सुवीराः ॥२४॥
(१८,३.२५ ) इन्द्रो मा मरुत्वान् प्राच्या दिशः पातु बाहुच्युता पृथिवी द्यामिवोपरि ।
(१८,३.२५ ) लोककृतः पथिकृतो यजामहे ये देवानां हुतभागा इह स्थ ॥२५॥
(१८,३.२६ ) धाता मा निरृत्या दक्षिणाया दिशः पातु बाहुच्युता पृथिवी द्यामिवोपरि ।
(१८,३.२६ ) लोककृतः पथिकृतो यजामहे ये देवानां हुतभागा इह स्थ ॥२६॥
(१८,३.२७ ) अदितिर्मादित्यैः प्रतीच्या दिशः पातु बाहुच्युता पृथिवी द्यामिवोपरि ।
(१८,३.२७ ) लोककृतः पथिकृतो यजामहे ये देवानां हुतभागा इह स्थ ॥२७॥
(१८,३.२८ ) सोमो मा विश्वैर्देवैरुदीच्या दिशः पातु बाहुच्युता पृथिवी द्यामिवोपरि ।
(१८,३.२८ ) लोककृतः पथिकृतो यजामहे ये देवानां हुतभागा इह स्थ ॥२८॥
(१८,३.२९ ) धर्ता ह त्वा धरुणो धारयाता ऊर्ध्वं भानुं सविता द्यामिवोपरि ।
(१८,३.२९ ) लोककृतः पथिकृतो यजामहे ये देवानां हुतभागा इह स्थ ॥२९॥
(१८,३.३० ) प्राच्यां त्वा दिशि पुरा सम्वृतः स्वधायामा दधामि बाहुच्युता पृथिवी द्यामिवोपरि ।
(१८,३.३० ) लोककृतः पथिकृतो यजामहे ये देवानां हुतभागा इह स्थ ॥३०॥ {१५}
(१८,३.३१ ) दक्षिणायां त्वा दिशि पुरा सम्वृतः स्वधायामा दधामि बाहुच्युता पृथिवी द्यामिवोपरि ।
(१८,३.३१ ) लोककृतः पथिकृतो यजामहे ये देवानां हुतभागा इह स्थ ॥३१॥
(१८,३.३२ ) प्रतीच्यां त्वा दिशि पुरा संवृतः स्वधायामा दधामि बाहुच्युता पृथिवी द्यामिवोपरि ।
(१८,३.३२ ) लोककृतः पथिकृतो यजामहे ये देवानां हुतभागा इह स्थ ॥३२॥
(१८,३.३३ ) उदीच्यां त्वा दिशि पुरा सम्वृतः स्वधायामा दधामि बाहुच्युता पृथिवी द्यामिवोपरि ।
(१८,३.३३ ) लोककृतः पथिकृतो यजामहे ये देवानां हुतभागा इह स्थ ॥३३॥
(१८,३.३४ ) ध्रुवायां त्वा दिशि पुरा संवृतः स्वधायामा दधामि बाहुच्युता पृथिवी द्यामिवोपरि ।
(१८,३.३४ ) लोककृतः पथिकृतो यजामहे ये देवानां हुतभागा इह स्थ ॥३४॥
(१८,३.३५ ) ऊर्ध्वायां त्वा दिशि पुरा सम्वृतः स्वधायामा दधामि बाहुच्युता पृथिवी द्यामिवोपरि ।
(१८,३.३५ ) लोककृतः पथिकृतो यजामहे ये देवानां हुतभागा इह स्थ ॥३५॥
(१८,३.३६ ) धर्तासि धरुनोऽसि वंसगोऽसि ॥३६॥
(१८,३.३७ ) उदपूरसि मधुपूरसि वातपूरसि ॥३७॥
(१८,३.३८ ) इतश्च मामुतश्चावतां यमे इव यतमाने यदैतम् ।
(१८,३.३८ ) प्र वां भरन् मानुषा देवयन्तो आ सीदतां स्वमु लोकं विदाने ॥३८॥
(१८,३.३९ ) स्वासस्थे भवतमिन्दवे नो युजे वां ब्रह्म पूर्व्यं नमोभिः ।
(१८,३.३९ ) वि श्लोक एति पथ्येव सूरिः शृण्वन्तु विश्वे अमृतास एतत्॥३९॥
(१८,३.४० ) त्रीणि पदानि रुपो अन्वरोहच्चतुष्पदीमन्वेतद्व्रतेन ।
(१८,३.४० ) अक्षरेण प्रति मिमीते अर्कमृतस्य नाभावभि सं पुनाति ॥४०॥ {१६}
(१८,३.४१ ) देवेभ्यः कमवृणीत मृत्युं प्रजायै किममृतं नावृणीत ।
(१८,३.४१ ) बृहस्पतिर्यज्ञमतनुत ऋषिः प्रियां यमस्तन्वमा रिरेच ॥४१॥
(१८,३.४२ ) त्वमग्न ईडितो जातवेदोऽवाड्ढव्यानि सुरभीणि कृत्वा ।
(१८,३.४२ ) प्रादाः पितृभ्यः स्वधया ते अक्षन्न् अद्धि त्वं देव प्रयता हवींषि ॥४२॥
(१८,३.४३ ) आसीनासो अरुणीनामुपस्थे रयिं धत्त दाशुषे मर्त्याय ।
(१८,३.४३ ) पुत्रेभ्यः पितरस्तस्य वस्वः प्र यछत त इहोर्जं दधात ॥४३॥
(१८,३.४४ ) अग्निष्वात्ताः पितर एह गछत सदःसदः सदत सुप्रणीतयः ।
(१८,३.४४ ) अत्तो हवींषि प्रयतानि बर्हिषि रयिं च नः सर्ववीरं दधात ॥४४॥
(१८,३.४५ ) उपहूता नः पितरः सोम्यासो बर्हिष्येषु निधिषु प्रियेषु ।
(१८,३.४५ ) त आ गमन्तु त इह श्रुवन्त्वधि ब्रुवन्तु तेऽवन्त्वस्मान् ॥४५॥
(१८,३.४६ ) ये नः पितुः पितरो ये पितामहा अनूजहिरे सोमपीथं वसिष्ठाः ।
(१८,३.४६ ) तेभिर्यमः सम्रराणो हवींष्युशन्न् उशद्भिः प्रतिकाममत्तु ॥४६॥
(१८,३.४७ ) ये तातृषुर्देवत्रा जेहमाना होत्राविदः स्तोमतष्टासो अर्कैः ।
(१८,३.४७ ) आग्ने याहि सहस्रं देववन्दैः सत्यैः कविभिरृषिभिर्घर्मसद्भिः ॥४७॥
(१८,३.४८ ) ये सत्यासो हविरदो हविष्पा इन्द्रेण देवैः सरथं तुरेण ।
(१८,३.४८ ) आग्ने याहि सुविदत्रेभिरर्वाङ्परैः पूर्वैरृषिभिर्घर्मसद्भिः ॥४८॥
(१८,३.४९ ) उप सर्प मातरं भूमिमेतामुरुव्यचसं पृथिवीं सुशेवाम् ।
(१८,३.४९ ) ऊर्णम्रदाः पृथिवी दक्षिणावत एषा त्वा पातु प्रपथे पुरस्तात्॥४९॥
(१८,३.५० ) उच्छ्वञ्चस्व पृथिवि मा नि बाधथाः सूपायनास्मै भव सूपसर्पणा ।
(१८,३.५० ) माता पुत्रं यथा सिचाभ्येनं भूम ऊर्णुहि ॥५०॥ {१७}
(१८,३.५१ ) उच्छ्वञ्चमाना पृथिवी सु तिष्ठतु सहस्रं मित उप हि श्रयन्ताम् ।
(१८,३.५१ ) ते गृहासो घृतश्चुतः स्योना विश्वाहास्मै शरणाः सन्त्वत्र ॥५१॥
(१८,३.५२ ) उत्ते स्तभ्नामि पृथिवीं त्वत्परीमं लोगं निदधन् मो अहं रिषम् ।
(१८,३.५२ ) एतां स्थूणां पितरो धारयन्ति ते तत्र यमः सादना ते कृणोतु ॥५२॥
(१८,३.५३ ) इममग्ने चमसं मा वि जिह्वरः प्रियो देवानामुत सोम्यानाम् ।
(१८,३.५३ ) अयं यश्चमसो देवपानस्तस्मिन् देवा अमृता मादयन्ताम् ॥५३॥
(१८,३.५४ ) अथर्वा पूर्णं चमसं यमिन्द्रायाबिभर्वाजिनीवते ।
(१८,३.५४ ) तस्मिन् कृणोति सुकृतस्य भक्षं तस्मिन् इन्दुः पवते विश्वदानिम् ॥५४॥
(१८,३.५५ ) यत्ते कृष्णः शकुन आतुतोद पिपीलः सर्प उत वा श्वापदः ।
(१८,३.५५ ) अग्निष्टद्विश्वादगदं कृणोतु सोमश्च यो ब्राह्मणामाविवेश ॥५५॥
(१८,३.५६ ) पयस्वतीरोषधयः पयस्वन् मामकं पयः ।
(१८,३.५६ ) अपां पयसो यत्पयस्तेन मा सह शुम्भतु ॥५६॥
(१८,३.५७ ) इमा नारीरविधवाः सुपत्नीराञ्जनेन सर्पिषा सं स्पृशन्ताम् ।
(१८,३.५७ ) अनश्रवो अनमीवाः सुरत्ना आ रोहन्तु जनयो योनिमग्रे ॥५७॥
(१८,३.५८ ) सं गछस्व पितृभिः सं यमेनेष्टापूर्तेन परमे व्योमन् ।
(१८,३.५८ ) हित्वावद्यं पुनरस्तमेहि सं गछतां तन्वा सुवर्चाः ॥५८॥
(१८,३.५९ ) ये नः पितुः पितरो ये पितामहा य आविविशुरुर्वन्तरिक्षम् ।
(१८,३.५९ ) तेभ्यः स्वरादसुनीतिर्नो अद्य वथावशं तन्वः कल्पयाति ॥५९॥
(१८,३.६० ) शं ते नीहारो भवतु शं ते प्रुष्वाव शीयताम् ।
(१८,३.६० ) शीतिके शीतिकावति ह्लादिके ह्लादिकावति ।
(१८,३.६० ) मण्डूक्यप्सु शं भुव इमं स्वग्निं शमय ॥६०॥ {१८}
(१८,३.६१ ) विवस्वान् नो अभयं कृणोतु यः सुत्रामा जीरदानुः सुदानुः ।
(१८,३.६१ ) इहेमे वीरा बहवो भवन्तु गोमदश्ववन् मय्यस्तु पुष्टम् ॥६१॥
(१८,३.६२ ) विवस्वान् नो अमृतत्वे दधातु परैतु मृत्युरमृतं न ऐतु ।
(१८,३.६२ ) इमान् रक्षतु पुरुषान् आ जरिम्णो मो स्वेषामसवो यमं गुः ॥६२॥
(१८,३.६३ ) यो दध्रे अन्तरिक्षे न मह्ना पितॄणां कविः प्रमतिर्मतीनाम् ।
(१८,३.६३ ) तमर्चत विश्वमित्रा हविर्भिः स नो यमः प्रतरं जीवसे धात्॥६३॥
(१८,३.६४ ) आ रोहत दिवमुत्तमामृषयो मा बिभीतन ।
(१८,३.६४ ) सोमपाः सोमपायिन इदं वः क्रियते हविरगन्म ज्वोतिरुत्तमम् ॥६४॥
(१८,३.६५ ) प्र केतुना बृहता भात्यग्निरा रोदसी वृषभो रोरवीति ।
(१८,३.६५ ) दिवश्चिदन्तादुपमामुदानडपामुपस्थे महिषो ववर्ध ॥६५॥
(१८,३.६६ ) नाके सुपर्णमुप यत्पतन्तं ह्र्दा वेनन्तो अभ्यचक्षत त्वा ।
(१८,३.६६ ) हिरण्यपक्षं वरुणस्य दूतं यमस्य योनौ शकुनं भुरन्युम् ॥६६॥
(१८,३.६७ ) इन्द्र क्रतुं न आ भर पिता पुत्रेभ्यो यथा ।
(१८,३.६७ ) शिक्षा णो अस्मिन् पुरुहूत यामनि जीवा ज्योतिरशीमहि ॥६७॥
(१८,३.६८ ) अपूपापिहितान् कुम्भान् यांस्ते देवा अधारयन् ।
(१८,३.६८ ) ते ते सन्तु स्वधावन्तो मधुमन्तो घृतश्चुतः ॥६८॥
(१८,३.६९ ) यास्ते धाना अनुकिरामि तिलमिश्रा स्वधावतीः ।
(१८,३.६९ ) तास्ते सन्तु विभ्वीः प्रभ्वीस्तास्ते यमो राजानु मन्यताम् ॥६९॥
(१८,३.७० ) पुनर्देहि वनस्पते य एष निहितस्त्वयि ।
(१८,३.७० ) यथा यमस्य सादन आसातौ विदथा वदन् ॥७०॥
(१८,३.७१ ) आ रभस्व जातवेदस्तेजस्वद्धरो अस्तु ते ।
(१८,३.७१ ) शरीरमस्य सं दहाथैनं देहि सुकृतामु लोके ॥७१॥
(१८,३.७२ ) ये ते पूर्वे परागता अपरे पितरश्च ये ।
(१८,३.७२ ) तेभ्यो घृतस्य कुल्यैतु शतधारा व्युन्दती ॥७२॥
(१८,३.७३ ) एतदा रोह वय उन्मृजानः स्वा इह बृहदु दीदयन्ते ।
(१८,३.७३ ) अभि प्रेहि मध्यतो माप हास्थाः पितॄनां लोकं प्रथमो यो अत्र ॥७३॥ {१९}
(१८,४.१ ) आ रोहत जनित्रीं जातवेदसः पितृयानैः सं व आ रोहयामि ।
(१८,४.१ ) अवाड्ढव्येषितो हव्यवाह ईजानं युक्ताः सुकृतां धत्त लोके ॥१॥
(१८,४.२ ) देवा यज्ञमृतवः कल्पयन्ति हविः पुरोडाशं स्रुचो यज्ञायुधानि ।
(१८,४.२ ) तेभिर्याहि पथिभिर्देवयानैर्यैरीजानाः स्वर्गं यन्ति लोकम् ॥२॥
(१८,४.३ ) ऋतस्य पन्थामनु पश्य साध्वङ्गिरसः सुकृतो येन यन्ति ।
(१८,४.३ ) तेभिर्याहि पथिभिः स्वर्गं यत्रादित्या मधु भक्षयन्ति तृतीये नाके अधि वि श्रयस्व ॥३॥
(१८,४.४ ) त्रयः सुपर्णा उपरस्य मायू नाकस्य पृष्ठे अधि विष्टपि श्रिताः ।
(१८,४.४ ) स्वर्गा लोका अमृतेन विष्ठा इषमूर्जं यजमानाय दुह्राम् ॥४॥
(१८,४.५ ) जुहूर्दाधार द्यामुपभृदन्तरिक्षं ध्रुवा दाधार पृथिवीं प्रतिष्ठाम् ।
(१८,४.५ ) प्रतीमां लोका घृतपृष्ठाः स्वर्गाः कामंकामं यजमानाय दुह्राम् ॥५॥
(१८,४.६ ) ध्रुव आ रोह पृथिवीं विश्वभोजसमन्तरिक्षमुपभृदा क्रमस्व ।
(१८,४.६ ) जुहु द्यां गछ यजमानेन साकं स्रुवेण वत्सेन दिशः प्रपीनाः सर्वा धुक्ष्वाहृण्यमानः ॥६॥
(१८,४.७ ) तीर्थैस्तरन्ति प्रवतो महीरिति यज्ञकृतः सुकृतो येन यन्ति ।
(१८,४.७ ) अत्रादधुर्यजमानाय लोकं दिशो भूतानि यदकल्पयन्त ॥७॥
(१८,४.८ ) अङ्गिरसामयनं पूर्वो अग्निरादित्यानामयनं गार्हपत्यो दक्षिणानामयनं दक्षिणाग्निः ।
(१८,४.८ ) महिमानमग्नेर्विहितस्य ब्रह्मणा समङ्गः सर्व उप याहि शग्मः ॥८॥
(१८,४.९ ) पूर्वो अग्निष्ट्वा तपतु शं पुरस्ताच्छं पश्चात्तपतु गार्हपत्यः ।
(१८,४.९ ) दक्षिणाग्निष्टे तपतु शर्म वर्मोत्तरतो मध्यतो अन्तरिक्षाद्दिशोदिशो अग्ने परि पाहि घोरात्॥९॥
(१८,४.१० ) यूयमग्ने शंतमाभिस्तनूभिरीजानमभि लोकं स्वर्गम् ।
(१८,४.१० ) अश्वा भूत्वा पृष्टिवाहो वहाथ यत्र देवैः सधमादं मदन्ति ॥१०॥ {२०}
(१८,४.११ ) शमग्ने पश्चात्तप शं पुरस्ताच्छमुत्तराच्छमधरात्तपैनम् ।
(१८,४.११ ) एकस्त्रेधा विहितो जातवेदः सम्यगेनं धेहि सुकृतामु लोके ॥११॥
(१८,४.१२ ) शमग्नयः समिद्धा आ रभन्तां प्राजापत्यं मेध्यं जातवेदसः ।
(१८,४.१२ ) शृतं कृण्वन्त इह माव चिक्षिपन् ॥१२॥
(१८,४.१३ ) यज्ञ एति विततः कल्पमान ईजानमभि लोकं स्वर्गम् ।
(१८,४.१३ ) तमग्नयः सर्वहुतं जुषन्तां प्राजापत्यं मेध्यं जातवेदसः ॥१३॥
(१८,४.१४ ) ईजानश्चितमारुक्षदग्निं नाकस्य पृष्ठाद्दिवमुत्पतिष्यन् ।
(१८,४.१४ ) तस्मै प्र भाति नभसो ज्योतिषीमान्त्स्वर्गः पन्थाः सुकृते देवयानः ॥१४॥
(१८,४.१५ ) अग्निर्होताध्वर्युष्टे बृहस्पतिरिन्द्रो ब्रह्मा दक्षिणतस्ते अस्तु ।
(१८,४.१५ ) हुतोऽयं संस्थितो यज्ञ एति यत्र पूर्वमयनं हुतानाम् ॥१५॥
(१८,४.१६ ) अपूपवान् क्षीरवांश्चरुरेह सीदतु ।
(१८,४.१६ ) लोककृतः पथिकृतो यजामहे ये देवानां हुतभागा इह स्थ ॥१६॥
(१८,४.१७ ) अपूपवान् दधिवांश्चरुरेह सीदतु ।
(१८,४.१७ ) लोककृतः पथिकृतो यजामहे ये देवानां हुतभागा इह स्थ ॥१७॥
(१८,४.१८ ) अपूपवान् द्रप्सवांश्चरुरेह सीदतु ।
(१८,४.१८ ) लोककृतः पथिकृतो यजामहे ये देवानां हुतभागा इह स्थ ॥१८॥
(१८,४.१९ ) अपूपवान् घृतवांश्चरुरेह सीदतु ।
(१८,४.१९ ) लोककृतः पथिकृतो यजामहे ये देवानां हुतभागा इह स्थ ॥१९॥
(१८,४.२० ) अपूपवान् मांसवांश्चरुरेह सीदतु ।
(१८,४.२० ) लोककृतः पथिकृतो यजामहे ये देवानां हुतभागा इह स्थ ॥२०॥ {२१}
(१८,४.२१ ) अपूपवान् अन्नवांश्चरुरेह सीदतु ।
(१८,४.२१ ) लोककृतः पथिकृतो यजामहे ये देवानां हुतभागा इह स्थ ॥२१॥
(१८,४.२२ ) अपूपवान् मधुमांश्चरुरेह सीदतु ।
(१८,४.२२ ) लोककृतः पथिकृतो यजामहे ये देवानां हुतभागा इह स्थ ॥२२॥
(१८,४.२३ ) अपूपवान् रसवांश्चरुरेह सीदतु ।
(१८,४.२३ ) लोककृतः पथिकृतो यजामहे ये देवानां हुतभागा इह स्थ ॥२३॥
(१८,४.२४ ) अपूपवान् अपवांश्चरुरेह सीदतु ।
(१८,४.२४ ) लोककृतः पथिकृतो यजामहे ये देवानां हुतभागा इह स्थ ॥२४॥
(१८,४.२५ ) अपूपापिहितान् कुम्भान् यांस्ते देवा अधारयन् ।
(१८,४.२५ ) ते ते सन्तु स्वधावन्तो मधुमन्तो घृतश्चुतः ॥२५॥
(१८,४.२६ ) यास्ते धाना अनुकिरामि तिलमिश्राः स्वधावतीः ।
(१८,४.२६ ) तास्ते सन्तूद्भ्वीः प्रभ्वीस्तास्ते यमो राजानु मन्यताम् ॥२६॥
(१८,४.२७ ) अक्षितिं भूयसीम् ॥२७॥
(१८,४.२८ ) द्रप्सश्चस्कन्द पृथिवीमनु द्यामिमं च योनिमनु यश्च पूर्वः ।
(१८,४.२८ ) समानं योनिमनु सम्चरन्तं द्रप्सं जुहोम्यनु सप्त होत्राः ॥२८॥
(१८,४.२९ ) शतधारं वायुमर्कं स्वर्विदं नृचक्षसस्ते अभि चक्षते रयिम् ।
(१८,४.२९ ) ये पृनन्ति प्र च यछन्ति सर्वदा ते दुह्रते दक्षिणां सप्तमातरम् ॥२९॥
(१८,४.३० ) कोशं दुहन्ति कलशं चतुर्बिलमिडां धेनुं मधुमतीं स्वस्तये ।
(१८,४.३० ) ऊर्जं मदन्तीमदितिं जनेष्वग्ने मा हिंसीः परमे व्योमन् ॥३०॥ {२२}
(१८,४.३१ ) एतत्ते देवः सविता वासो ददाति भर्तवे ।
(१८,४.३१ ) तत्त्वं यमस्य राज्ये वसानस्तार्प्यं चर ॥३१॥
(१८,४.३२ ) धाना धेनुरभवद्वत्सो अस्यास्तिलोऽभवत्।
(१८,४.३२ ) तां वै यमस्य राज्ये अक्षितामुप जीवति ॥३२॥
(१८,४.३३ ) एतास्ते असौ धेनवः कामदुघा भवन्तु ।
(१८,४.३३ ) एनीः श्येनीः सरूपा विरूपास्तिलवत्सा उप तिष्ठन्तु त्वात्र ॥३३॥
(१८,४.३४ ) एनीर्धाना हरिणीः श्येनीरस्य कृष्णा धाना रोहिणीर्धेनवस्ते ।
(१८,४.३४ ) तिलवत्सा ऊर्जमस्मै दुहाना विश्वाहा सन्त्वनपस्फुरन्तीः ॥३४॥
(१८,४.३५ ) वैश्वानरे हविरिदं जुहोमि साहस्रं शतधारमुत्सम् ।
(१८,४.३५ ) स बिभर्ति पितरं पितामहान् प्रपितामहान् बिभर्ति पिन्वमानः ॥३५॥
(१८,४.३६ ) सहस्रधारं शतधारमुत्समक्षितं व्यच्यमानं सलिलस्य पृष्ठे ।
(१८,४.३६ ) ऊर्जं दुहानमनपस्फुरन्तमुपासते पितरः स्वधाभिः ॥३६॥
(१८,४.३७ ) इदं कसाम्बु चयनेन चितं तत्सजाता अव पश्यतेत ।
(१८,४.३७ ) मर्त्योऽयममृतत्वमेति तस्मै गृहान् कृणुत यावत्सबन्धु ॥३७॥
(१८,४.३८ ) इहैवैधि धनसनिरिहचित्त इहक्रतुः ।
(१८,४.३८ ) इहैधि वीर्यवत्तरो वयोधा अपराहतः ॥३८॥
(१८,४.३९ ) पुत्रं पौत्रमभितर्पयन्तीरापो मधुमतीरिमाः ।
(१८,४.३९ ) स्वधां पितृभ्यो अमृतं दुहाना आपो देवीरुभयांस्तर्पयन्तु ॥३९॥
(१८,४.४० ) आपो अग्निं प्र हिणुत पितॄंरुपेमं यज्ञं पितरो मे जुषन्ताम् ।
(१८,४.४० ) आसीनामूर्जमुप ये सचन्ते ते नो रयिं सर्ववीरं नि यछान् ॥४०॥ {२३}
(१८,४.४१ ) समिन्धते अमर्त्यं हव्यवाहं घृतप्रियम् ।
(१८,४.४१ ) स वेद निहितान् निधीन् पितॄन् परावतो गतान् ॥४१॥
(१८,४.४२ ) यं ते मन्थं यमोदननं यन् मांसं निपृणामि ते ।
(१८,४.४२ ) ते ते सन्तु स्वधावन्तो मधुमन्तो घृतश्चुतः ॥४२॥
(१८,४.४३ ) यास्ते धाना अनुकिरामि तिलमिश्राः स्वधावतीः ।
(१८,४.४३ ) तास्ते सन्तूद्भ्वीः प्रभ्वीस्तास्ते यमो राजानु मन्यताम् ॥४३॥
(१८,४.४४ ) इदं पूर्वमपरं नियानं येना ते पूर्वे पितरः परेताः ।
(१८,४.४४ ) पुरोगवा ये अभिसाचो अस्य ते त्वा वहन्ति सुकृतामु लोकम् ॥४४॥
(१८,४.४५ ) सरस्वतीं देवयन्तो हवन्ते सरस्वतीमध्वरे तायमाने ।
(१८,४.४५ ) सरस्वतीं सुकृतो हवन्ते सरस्वती दाशुषे वार्यं दात्॥४५॥
(१८,४.४६ ) सरस्वतीं पितरो हवन्ते दक्षिणा यज्ञमभिनक्षमाणाः ।
(१८,४.४६ ) आसद्यास्मिन् बर्हिषि मादयध्वमनमीवा इष आ धेह्यस्मे ॥४६॥
(१८,४.४७ ) सरस्वति या सरथं ययाथोक्थैः स्वधाभिर्देवि पितृभिर्मदन्ती ।
(१८,४.४७ ) सहस्रार्घमिडो अत्र भागं रायस्पोषं यजमानाय धेहि ॥४७॥
(१८,४.४८ ) पृथिवीं त्वा पृथिव्यामा वेशयामि देवो नो धाता प्र तिरात्यायुः ।
(१८,४.४८ ) परापरैता वसुविद्वो अस्त्वधा मृताः पितृषु सं भवन्तु ॥४८॥
(१८,४.४९ ) आ प्र च्यवेथामप तन् मृजेथां यद्वामभिभा अत्रोचुः ।
(१८,४.४९ ) अस्मादेतमघ्न्यौ तद्वशीयो दातुः पितृष्विहभोजनौ मम ॥४९॥
(१८,४.५० ) एयमगन् दक्षिणा भद्रतो ना अनेन दत्ता सुदुघा वयोधाः ।
(१८,४.५० ) यौवने जीवान् उपपृञ्चती जरा पितृभ्य उपसंपराणयादिमान् ॥५०॥ {२४}
(१८,४.५१ ) इदं पितृभ्यः प्र भरामि बर्हिर्जीवं देवेभ्य उत्तरं स्तृणामि ।
(१८,४.५१ ) तदा रोह पुरुष मेध्यो भवन् प्रति त्वा जानन्तु पितरः परेतम् ॥५१॥
(१८,४.५२ ) एदं बर्हिरसदो मेध्योऽभूः प्रति त्वा जानन्तु पितरः परेतम् ।
(१८,४.५२ ) यथापरु तन्वं सं भरस्व गात्राणि ते ब्रह्मणा कल्पयामि ॥५२॥
(१८,४.५३ ) पर्णो राजापिधानं चरूणामूर्जो बलं सह ओजो न आगन् ।
(१८,४.५३ ) आयुर्जीवेभ्यो विदधद्दीर्घायुत्वाय शतशारदाय ॥५३॥
(१८,४.५४ ) ऊर्जो भागो य इमं जजानाश्मान्नानामाधिपत्यं जगाम ।
(१८,४.५४ ) तमर्चत विश्वमित्रा हविर्भिः स नो यमः प्रतरं जीवसे धात्॥५४॥
(१८,४.५५ ) यथा यमाय हर्म्यमवपन् पञ्च मानवाः ।
(१८,४.५५ ) एवा वपामि हर्म्यं यथा मे भूरयोऽसत ॥५५॥
(१८,४.५६ ) इदं हिरण्यं बिभृहि यत्ते पिताबिभः पुरा ।
(१८,४.५६ ) स्वर्गं यतः पितुर्हस्तं निर्मृड्ढि दक्षिणम् ॥५६॥
(१८,४.५७ ) ये च जीवा ये च मृता ये जाता ये च यज्ञियाः ।
(१८,४.५७ ) तेभ्यो घृतस्य कुल्यैतु मधुधारा व्युन्दती ॥५७॥
(१८,४.५८ ) वृषा मतीनां पवते विचक्षणः सूरो अह्नां प्रतरीतोषसां दिवः ।
(१८,४.५८ ) प्राणः सिन्धूनां कलशामचिक्रददिन्द्रस्य हार्दिमाविशन् मनीषया ॥५८॥
(१८,४.५९ ) त्वेषस्ते धूम ऊर्णोतु दिवि षं छुक्र आततः ।
(१८,४.५९ ) सूरो न हि द्युता त्वं कृपा पावक रोचसे ॥५९॥
(१८,४.६० ) प्र वा एतीन्दुरिन्द्रस्य निष्कृतिं सखा सख्युर्न प्र मिनाति संगिरः ।
(१८,४.६० ) मर्य इव योषाः समर्षसे सोमः कलशे शतयामना पथा ॥६०॥ {२५}
(१८,४.६१ ) अक्षन्न् अमीमदन्त ह्यव प्रियामधूषत ।
(१८,४.६१ ) अस्तोषत स्वभानवो विप्रा यविष्ठा ईमहे ॥६१॥
(१८,४.६२ ) आ यात पितरः सोम्यासो गम्भीरैः पथिभिः पितृयाणैः ।
(१८,४.६२ ) आयुरस्मभ्यं दधतः प्रजां च रायश्च पोषैरभि नः सचध्वम् ॥६२॥
(१८,४.६३ ) परा यात पितरः सोम्यासो गम्भीरैः पथिभिः पूर्याणैः ।
(१८,४.६३ ) अधा मासि पुनरा यात नो गृहान् हविरत्तुं सुप्रजसः सुवीराः ॥६३॥
(१८,४.६४ ) यद्वो अग्निरजहादेकमङ्गं पितृलोकं गमयं जातवेदाः ।
(१८,४.६४ ) तद्व एतत्पुनरा प्याययामि साङ्गाः स्वर्गे पितरो मादयध्वम् ॥६४॥
(१८,४.६५ ) अभूद्दूतः प्रहितो जातवेदाः सायं न्यह्न उपवन्द्यो नृभिः ।
(१८,४.६५ ) प्रादाः पितृभ्यः स्वधया ते अक्षन्न् अद्धि त्वं देव प्रयता हवींषि ॥६५॥
(१८,४.६६ ) असौ हा इह ते मनः ककुत्सलमिव जामयः ।
(१८,४.६६ ) अभ्येनं भूम ऊर्णुहि ॥६६॥
(१८,४.६७ ) शुम्भन्तां लोकाः पितृषदनाः पितृषदने त्वा लोक आ सादयामि ॥६७॥
(१८,४.६८ ) ये अस्माकं पितरस्तेषां बर्हिरसि ॥६८॥
(१८,४.६९ ) उदुत्तमं वरुण पाशमस्मदवाधमं श्रथाय ।
(१८,४.६९ ) अधा वयमादित्य व्रते तवानागसो अदितये स्याम ॥६९॥
(१८,४.७० ) प्रास्मत्पाशान् वरुण मुञ्च सर्वान् यैः समामे बध्यते यैर्व्यामे ।
(१८,४.७० ) अधा जीवेम शरदं शतानि त्वया राजन् गुपिता रक्षमाणाः ॥७०॥ {२६}
(१८,४.७१ ) अग्नये कव्यवाहनाय स्वधा नमः ॥७१॥
(१८,४.७२ ) सोमाय पितृमते स्वधा नमः ॥७२॥
(१८,४.७३ ) पितृभ्यः सोमवद्भ्यः स्वधा नमः ॥७३॥
(१८,४.७४ ) यमाय पितृमते स्वधा नमः ॥७४॥
(१८,४.७५ ) एतत्ते प्रततामह स्वधा ये च त्वामनु ॥७५॥
(१८,४.७६ ) एतत्ते ततामह स्वधा ये च त्वामनु ॥७६॥
(१८,४.७७ ) एतत्ते तत स्वधा ॥७७॥
(१८,४.७८ ) स्वधा पितृभ्यः पृथिविषद्भ्यः ॥७८॥
(१८,४.७९ ) स्वधा पितृभ्यो अन्तरिक्षसद्भ्यः ॥७९॥
(१८,४.८० ) स्वधा पितृभ्यो दिविषद्भ्यः ॥८०॥ {२७}
(१८,४.८१ ) नमो वः पितर ऊर्जे नमो वः पितरो रसाय ॥८१॥
(१८,४.८२ ) नमो वः पितरो भामाय नमो वः पितरो मन्यवे ॥८२॥
(१८,४.८३ ) नमो वः पितरो यद्घोरं तस्मै नमो वः पितरो यत्क्रूरं तस्मै ॥८३॥
(१८,४.८४ ) नमो वः पितरो यच्छिवं तस्मै नमो वः पितरो यत्स्योनं तस्मै ॥८४॥
(१८,४.८५ ) नमो वः पितरः स्वधा वः पितरः ॥८५॥
(१८,४.८६ ) येऽत्र पितरः पितरो येऽत्र यूयं स्थ युष्मांस्तेऽनु यूयं तेषां श्रेष्ठा भूयास्थ ॥८६॥
(१८,४.८७ ) य इह पितरो जीवा इह वयं स्मः ।
(१८,४.८७ ) अस्मांस्तेऽनु वयं तेषां श्रेष्ठा भूयास्म ॥८७॥
(१८,४.८८ ) आ त्वाग्न इधीमहि द्युमन्तं देवाजरम् ।
(१८,४.८८ ) यद्घ सा ते पनीयसी समिद्दीदयति द्यवि ।
(१८,४.८८ ) इषं स्तोतृभ्य आ भर ॥८८॥
(१८,४.८९ ) चन्द्रमा अप्स्वन्तरा सुपर्णो धावते दिवि ।
(१८,४.८९ ) न वो हिरण्यनेमयः पदं विन्दन्ति विद्युतो वित्तं मे अस्य रोदसी ॥८९॥ {२८}
(१९,१.१ ) संसं स्रवन्तु नद्यः सं वाताः सं पतत्रिणः ।
(१९,१.१ ) यज्ञमिमं वर्धयता गिरः संस्राव्येण हविषा जुहोमि ॥१॥
(१९,१.२ ) इमं होमा यज्ञमवतेमं संस्रावणा उत यज्ञमिमं वर्धयता गिरः संस्राव्येण हविषा जुहोमि ॥२॥
(१९,१.३ ) रूपंरूपं वयोवयः संरभ्यैनं परि ष्वजे ।
(१९,१.३ ) यज्ञमिमं चतस्रः प्रदिशो वर्धयन्तु संस्राव्येण हविषा जुहोमि ॥३॥
(१९,२.१ ) शं त आपो हैमवतीः शमु ते सन्तूत्स्याः ।
(१९,२.१ ) शं ते सनिष्यदा आपः शमु ते सन्तु वर्ष्याः ॥१॥
(१९,२.२ ) शं त आपो धन्वन्याः शं ते सन्त्वनूप्याः ।
(१९,२.२ ) शं ते खनित्रिमा आपः शं याः कुम्भेभिराभृताः ॥२॥
(१९,२.३ ) अनभ्रयः खनमाना विप्रा गम्भीरे अपसः ।
(१९,२.३ ) भिषग्भ्यो भिषक्तरा आपो अछा वदामसि ॥३॥
(१९,२.४ ) अपामह दिव्यानामपां स्रोतस्यानाम् ।
(१९,२.४ ) अपामह प्रणेजनेऽश्वा भवथ वाजिनः ॥४॥
(१९,२.५ ) ता अपः शिवा अपोऽयक्ष्मंकरणीरपः ।
(१९,२.५ ) यथैव तृप्यते मयस्तास्त आ दत्त भेसजीः ॥५॥
(१९,३.१ ) दिवस्पृथिव्याः पर्यन्तरिक्षाद्वनस्पतिभ्यो अध्योषधीभ्यः ।
(१९,३.१ ) यत्रयत्र विभृतो जातवेदास्तत स्तुतो जुषमाणो न एहि ॥१॥
(१९,३.२ ) यस्ते अप्सु महिमा यो वनेषु य ओषधीषु पशुष्वप्स्वन्तः ।
(१९,३.२ ) अग्ने सर्वास्तन्वः सं रभस्व ताभिर्न एहि द्रविणोदा अजस्रः ॥२॥
(१९,३.३ ) यस्ते देवेषु महिमा स्वर्गो या ते तनुः पितृष्वाविवेश ।
(१९,३.३ ) पुष्टिर्या ते मनुष्येषु पप्रथेऽग्ने तया रयिमस्मासु धेहि ॥३॥
(१९,३.४ ) श्रुत्कर्णाय कवये वेद्याय वचोभिर्वाकैरुप यामि रातिम् ।
(१९,३.४ ) यतो भयमभयं तन् नो अस्त्वव देवानां यज हेडो अग्ने ॥४॥
(१९,४.१ ) यामाहुतिं प्रथमामथर्वा या जाता या हव्यमकृणोज्जातवेदाः ।
(१९,४.१ ) तां त एतां प्रथमो जोहवीमि ताभिष्टुप्तो वहतु हव्यमग्निरग्नये स्वाह ॥१॥
(१९,४.२ ) आकूतिं देवीं सुभगां पुरो दधे चित्तस्य माता सुहवा नो अस्तु ।
(१९,४.२ ) यामाशामेमि केवली सा मे अस्तु विदेयमेनां मनसि प्रविष्टाम् ॥२॥
(१९,४.३ ) आकूत्या नो बृहस्पत आकूत्या न उपा गहि ।
(१९,४.३ ) अथो भगस्य नो धेह्यथो नः सुहवो भव ॥३॥
(१९,४.४ ) बृहस्पतिर्म आकूतिमाङ्गिरसः प्रति जानातु वाचमेताम् ।
(१९,४.४ ) यस्य देवा देवताः संबभूवुः स सुप्रणीताः कामो अन्वेत्वस्मान् ॥४॥
(१९,५.१ ) इन्द्रो राजा जगतश्चर्षणीनामधि क्षमि विषुरूपं यदस्ति ।
(१९,५.१ ) ततो ददाति दाशुषे वसूनि चोदद्राध उपस्तुतश्चिदर्वाक्॥१॥
(१९,६.१ ) सहस्रबाहुः पुरुषः सहस्राक्षः सहस्रपात्।
(१९,६.१ ) स भूमिं विश्वतो वृत्वात्यतिष्ठद्दशाङ्गुलम् ॥१॥
(१९,६.२ ) त्रिभिः पद्भिर्द्यामरोहत्पादस्येहाभवत्पुनः ।
(१९,६.२ ) तथा व्यक्रामद्विष्वङशनानशने अनु ॥२॥
(१९,६.३ ) तावन्तो अस्य महिमानस्ततो ज्यायांश्च पूरुषः ।
(१९,६.३ ) पादोऽस्य विश्वा भूतानि त्रिपादस्यामृतं दिवि ॥३॥
(१९,६.४ ) पुरुष एवेदं सर्वं यद्भूतं यच्च भाव्यम् ।
(१९,६.४ ) उतामृतत्वस्येश्वरो यदन्येनाभवत्सह ॥४॥
(१९,६.५ ) यत्पुरुषं व्यदधुः कतिधा व्यकल्पयन् ।
(१९,६.५ ) मुखं किमस्य किं बाहू किमूरू पादा उच्यते ॥५॥
(१९,६.६ ) ब्राह्मणोऽस्य मुखमासीद्बाहू राजन्योऽभवत्।
(१९,६.६ ) मध्यं तदस्य यद्वैश्यः पद्भ्यां शूद्रो अजायत ॥६॥
(१९,६.७ ) चन्द्रमा मनसो जातश्चक्षोः सूर्यो अजायत ।
(१९,६.७ ) मुखादिन्द्रश्चाग्निश्च प्राणाद्वायुरजायत ॥७॥
(१९,६.८ ) नाभ्या आसीदन्तरिक्षं शीर्ष्णो द्यौः समवर्तत ।
(१९,६.८ ) पद्भ्यां भूमिर्दिशः श्रोत्रात्तथा लोकामकल्पयन् ॥८॥
(१९,६.९ ) विराडग्रे समभवद्विराजो अधि पूरुषः ।
(१९,६.९ ) स जातो अत्यरिच्यत पश्चाद्भूमिमथो पुरः ॥९॥
(१९,६.१० ) यत्पुरुषेण हविषा देवा यज्ञमतन्वत ।
(१९,६.१० ) वसन्तो अस्यासीदाज्यं ग्रीष्म इध्मः शरद्धविः ॥१०॥
(१९,६.११ ) तं यज्ञं प्रावृषा प्रौक्षन् पुरुषं जातमग्रशः ।
(१९,६.११ ) तेन देवा अयजन्त साध्या वसवश्च ये ॥११॥
(१९,६.१२ ) तस्मादश्वा अजायन्त ये च के चोभयादतः ।
(१९,६.१२ ) गावो ह जज्ञिरे तस्मात्तस्माज्जाता अजावयः ॥१२॥
(१९,६.१३ ) तस्माद्यज्ञात्सर्वहुत ऋचः सामानि जज्ञिरे ।
(१९,६.१३ ) छन्दो ह जज्ञिरे तस्माद्यजुस्तस्मादजायत ॥१३॥
(१९,६.१४ ) तस्माद्यज्ञात्सर्वहुतः संभृतं पृषदाज्यम् ।
(१९,६.१४ ) पशूंस्तांश्चक्रे वायव्यान् आरण्या ग्राम्याश्च ये ॥१४॥
(१९,६.१५ ) सप्तास्यासन् परिधयस्त्रिः सप्त समिधः कृताः ।
(१९,६.१५ ) देवा यद्यज्ञं तन्वाना अबध्नन् पुरुषं पशुम् ॥१५॥
(१९,६.१६ ) मूर्ध्नो देवस्य बृहतो अंशवः सप्त सप्ततीः ।
(१९,६.१६ ) राज्ञः सोमस्याजायन्त जातस्य पुरुषादधि ॥१६॥
(१९,७.१ ) चित्राणि साकं दिवि रोचनानि सरीसृपाणि भुवने जवानि ।
(१९,७.१ ) तुर्मिशं सुमतिमिछमानो अहानि गीर्भिः सपर्यामि नाकम् ॥१॥
(१९,७.२ ) सुहवमग्ने कृत्तिका रोहिणी चास्तु भद्रं मृगशिरः शमार्द्रा ।
(१९,७.२ ) पुनर्वसू सूनृता चारु पुष्यो भानुराश्लेषा अयनं मघा मे ॥२॥
(१९,७.३ ) पुण्यं पूर्वा फल्गुन्यौ चात्र हस्तश्चित्रा शिवा स्वाति सुखो मे अस्तु ।
(१९,७.३ ) राधे विशाखे सुहवानुराधा ज्येष्ठा सुनक्षत्रमरिष्ट मूलम् ॥३॥
(१९,७.४ ) अन्नं पूर्वा रासतां मे अषाधा ऊर्जं देव्युत्तरा आ वहन्तु ।
(१९,७.४ ) अभिजिन् मे रासतां पुण्यमेव श्रवणः श्रविष्ठाः कुर्वतां सुपुष्टिम् ॥४॥
(१९,७.५ ) आ मे महच्छतभिषग्वरीय आ मे द्वया प्रोष्ठपदा सुशर्म ।
(१९,७.५ ) आ रेवती चाश्वयुजौ भगं म आ मे रयिं भरण्य आ वहन्तु ॥५॥
(१९,८.१ ) यानि नक्षत्राणि दिव्यन्तरिक्षे अप्सु भूमौ यानि नगेषु दिक्षु ।
(१९,८.१ ) प्रकल्पयंश्चन्द्रमा यान्येति सर्वाणि ममैतानि शिवानि सन्तु ॥१॥
(१९,८.२ ) अष्टाविंशानि शिवानि शग्मानि सह योगं भजन्तु मे ।
(१९,८.२ ) योगं प्र पद्ये क्षेमं च क्षेमं प्र पद्ये योगं च नमोऽहोरात्राभ्यामस्तु ॥२॥
(१९,८.३ ) स्वस्तितं मे सुप्रातः सुसायं सुदिवं सुमृगं सुशकुनं मे अस्तु ।
(१९,८.३ ) सुहवमग्ने स्वस्त्यमर्त्यं गत्वा पुनरायाभिनन्दन् ॥३॥
(१९,८.४ ) अनुहवं परिहवं परिवादं परिक्षवम् ।
(१९,८.४ ) सर्वैर्मे रिक्तकुम्भान् परा तान्त्सवितः सुव ॥४॥
(१९,८.५ ) अपपापं परिक्षवं पुण्यं भक्षीमहि क्षवम् ।
(१९,८.५ ) शिवा ते पाप नासिकां पुण्यगश्चाभि मेहताम् ॥५॥
(१९,८.६ ) इमा या ब्रह्मणस्पते विषुचीर्वात ईरते ।
(१९,८.६ ) सध्रीचीरिन्द्र ताः कृत्वा मह्यं शिवतमास्कृधि ॥६॥
(१९,८.७ ) स्वस्ति नो अस्त्वभयं नो अस्तु नमोऽहोरत्राभ्यामस्तु ॥७॥
(१९,९.१ ) शान्ता द्यौः शान्ता पृथिवी शान्तमिदमुर्वन्तरिक्षम् ।
(१९,९.१ ) शान्ता उदन्वतीरापः शान्ता नः सन्त्वोषधीः ॥१॥
(१९,९.२ ) शान्तानि पूर्वरूपाणि शान्तं नो अस्तु कृताकृतम् ।
(१९,९.२ ) शान्तं भूतं च भव्यं च सर्वमेव शमस्तु नः ॥२॥
(१९,९.३ ) इयं या परमेष्ठिनी वाग्देवी ब्रह्मसंशिता ।
(१९,९.३ ) ययैव ससृजे घोरं तयैव शान्तिरस्तु नः ॥३॥
(१९,९.४ ) इदं यत्परमेष्ठिनं मनो वां ब्रह्मसंशितम् ।
(१९,९.४ ) येनैव ससृजे घोरं तेनैव शान्तिरस्तु नः ॥४॥
(१९,९.५ ) इमानि यानि पञ्चेन्द्रियानि मनःषष्ठानि मे हृदि ब्रह्मणा संशितानि ।
(१९,९.५ ) यैरेव ससृजे घोरं तैरेव शान्तिरस्तु नः ॥५॥
(१९,९.६ ) शं नो मित्रः शं वरुणः शं विष्णुः शं प्रजापतिः ।
(१९,९.६ ) शं न इन्द्रो बृहस्पतिः शं नो भवत्वर्यमा ॥६॥
(१९,९.७ ) शं नो मित्रः शं वरुणः शं विवस्वां छमन्तकः ।
(१९,९.७ ) उत्पाताः पार्थिवान्तरिक्षाः शं नो दिविचरा ग्रहाः ॥७॥
(१९,९.८ ) शं नो भूमिर्वेप्यमाना शमुल्का निर्हतं च यत्।
(१९,९.८ ) शं गावो लोहितक्षीराः शं भूमिरव तीर्यतीः ॥८॥
(१९,९.९ ) नक्षत्रमुल्काभिहतं शमस्तु नः शं नोऽभिचाराः शमु सन्तु कृत्याः ।
(१९,९.९ ) शं नो निखाता वल्गाः शमुल्का देशोपसर्गाः शमु नो भवन्तु ॥९॥
(१९,९.१० ) शं नो ग्रहाश्चान्द्रमसाः शमादित्यश्च राहुणा ।
(१९,९.१० ) शं नो मृत्युर्धूमकेतुः शं रुद्रास्तिग्मतेजसः ॥१०॥
(१९,९.११ ) शं रुद्राः शं वसवः शमादित्याः शमग्नयः ।
(१९,९.११ ) शं नो महर्षयो देवाः शं देवाः शं बृहस्पतिः ॥११॥
(१९,९.१२ ) ब्रह्म प्रजापतिर्धाता लोका वेदाः सप्तऋषयोऽग्नयः ।
(१९,९.१२ ) तैर्मे कृतं स्वस्त्ययनमिन्द्रो मे शर्म यछतु ब्रह्मा मे शर्म यछतु ।
(१९,९.१२ ) विश्वे मे देवाः शर्म यछन्तु सर्वे मे देवाः शर्म यछन्तु ॥१२॥
(१९,९.१३ ) यानि कानि चिच्छान्तानि लोके सप्तऋषयो विदुः ।
(१९,९.१३ ) सर्वाणि शं भवन्तु मे शं मे अस्त्वभयं मे अस्तु ॥१३॥
(१९,९.१४ ) पृथिवी शान्तिरन्तरिक्षं शान्तिर्द्यौः शान्तिरापः शान्तिरोषधयः शान्तिर्वनस्पतयः शान्तिर्विश्वे मे देवाः शान्तिः सर्वे मे देवाः शान्तिः शान्तिः शान्तिः शान्तिभिः ।
(१९,९.१४ ) यदिह घोरं यदिह क्रूरं यदिह पापं तच्छान्तं तच्छिवं सर्वमेव शमस्तु नः ॥१४॥
(१९,१०.१ ) शं न इन्द्राग्नी भवतामवोभिः शं न इन्द्रावरुणा रातहव्या ।
(१९,१०.१ ) शमिन्द्रासोमा सुविताय शं योः शं न इन्द्रापूषणा वाजसातौ ॥१॥
(१९,१०.२ ) शं नो भगः शमु नः शंसो अस्तु शं नः पुरंधिः शमु सन्तु रायः ।
(१९,१०.२ ) शं नः सत्यस्य सुयमस्य शंसः शं नो अर्यमा पुरुजातो अस्तु ॥२॥
(१९,१०.३ ) शं नो धाता शमु धर्ता नो अस्तु शं न उरूची भवतु स्वधाभिः ।
(१९,१०.३ ) शं रोदसी बृहती शं नो अद्रिः शं नो देवानां सुहवानि सन्तु ॥३॥
(१९,१०.४ ) शं नो अग्निर्ज्योतिरनीको अस्तु शं नो मित्रावरुणावश्विना शम् ।
(१९,१०.४ ) शं नः सुकृतां सुकृतानि सन्तु शं न इषिरो अभि वातु वातः ॥४॥
(१९,१०.५ ) शं नो द्यावापृथिवी पूर्वहूतौ शमन्तरिक्षं दृशये नो अस्तु ।
(१९,१०.५ ) शं न ओषधीर्वनिनो भवन्तु शं नो रजसस्पतिरस्तु जिष्णुः ॥५॥
(१९,१०.६ ) शं न इन्द्रो वसुभिर्देवो अस्तु शमादित्येभिर्वरुणः सुशंसः ।
(१९,१०.६ ) शं नो रुद्रो रुद्रेभिर्जलाषः शं नस्त्वष्टा ग्नाभिरिह शृणोतु ॥६॥
(१९,१०.७ ) शं नः सोमो भवतु ब्रह्म शं नः शं नो ग्रावाणः शमु सन्तु यज्ञाः ।
(१९,१०.७ ) शं नः स्वरूनां मितयो भवन्तु शं नः प्रस्वः शं वस्तु वेदिः ॥७॥
(१९,१०.८ ) शं नः सूर्य उरुचक्षा उदेतु शं नो भवन्तु प्रदिशश्चतस्रः ।
(१९,१०.८ ) शं नः पर्वता ध्रुवयो भवन्तु शं नः सिन्धवः शमु सन्त्वापः ॥८॥
(१९,१०.९ ) शं नो अदितिर्भवतु व्रतेभिः शं नो भवन्तु मरुतः स्वर्काः ।
(१९,१०.९ ) शं नो विष्णुः शमु पूषा नो अस्तु शं नो भवित्रं शं वस्तु वायुः ॥९॥
(१९,१०.१० ) शं नो देवः सविता त्रायमाणः शं नो भवन्तूषसो विभातीः ।
(१९,१०.१० ) शं नः पर्जन्यो भवतु प्रजाभ्यः शं नः क्षेत्रस्य पतिरस्तु शंभुः ॥१०॥
(१९,११.१ ) शं नः सत्यस्य पतयो भवन्तु शं नो अर्वन्तः शमु सन्तु गावः ।
(१९,११.१ ) शं न ऋभवः सुकृतः सुहस्ताः शं नो भवतु पितरो हवेषु ॥१॥
(१९,११.२ ) शं नो देवा विश्वदेवा भवन्तु शं सरस्वती सह धीभिरस्तु ।
(१९,११.२ ) शमभिषाचः शमु रातिषाचः शं नो दिव्याः पार्थिवाः शं नो अप्याः ॥२॥
(१९,११.३ ) शं नो अज एकपाद्देवो अस्तु शमहिर्बुध्न्यः शं समुद्रः ।
(१९,११.३ ) शं नो अपां नपात्पेरुरस्तु शं नः पृष्णिर्भवतु देवगोपा ॥३॥
(१९,११.४ ) आदित्या रुद्रा वसवो जुषन्तामिदं ब्रह्म क्रियमाणं नवीयः ।
(१९,११.४ ) सृण्वन्तु नो दिव्याः पार्थिवासो गोजाता उत ये यज्ञियासः ॥४॥
(१९,११.५ ) ये देवानामृत्विजो यज्ञियासो मनोर्यजत्रा अमृता ऋतज्ञाः ।
(१९,११.५ ) ते नो रासन्तामुरुगायमद्य यूयं पात स्वस्तिभिः सदा नः ॥५॥
(१९,११.६ ) तदस्तु मित्रावरुणा तदग्ने शं योरस्मभ्यमिदमस्तु शस्तम् ।
(१९,११.६ ) अशीमहि गाधमुत प्रतिष्ठां नमो दिवे बृहते सादनाय ॥६॥
(१९,१२.१ ) उषा अप स्वसुस्तमः सं वर्तयति वर्तनिं सुजातता ।
(१९,१२.१ ) अया वाजं देवहितं सनेम मदेम शतहिमाः सुवीराः ॥१॥
(१९,१३.१ ) इन्द्रस्य बाहू स्थविरौ वृषाणौ चित्रा इमा वृषभौ पारयिष्णू ।
(१९,१३.१ ) तौ योक्षे प्रथमो योग आगते याभ्यां जितमसुराणां स्वर्यत्॥१॥
(१९,१३.२ ) आशुः शिशानो वृषभो न भीमो घनाघनः क्षोभणश्चर्षणीनाम् ।
(१९,१३.२ ) संक्रन्दनोऽनिमिष एकवीरः शतं सेना अजयत्साकमिन्द्रः ॥२॥
(१९,१३.३ ) संक्रन्दनेनानिमिषेण जिष्णुनायोध्येन दुश्च्यवनेन धृष्णुना ।
(१९,१३.३ ) तदिन्द्रेण जयत तत्सहध्वं युधो नर इषुहस्तेन वृष्णा ॥३॥
(१९,१३.४ ) स इषुहस्तैः स निषङ्गिभिर्वशी संस्रष्टा स युध इन्द्रो गणेन ।
(१९,१३.४ ) संसृष्टजित्सोमपा बाहुशर्ध्युग्रधन्वा प्रतिहिताभिरस्ता ॥४॥
(१९,१३.५ ) बलविज्ञायः स्थविरः प्रवीरः सहस्वान् वाजी सहमान उग्रः ।
(१९,१३.५ ) अभिवीरो अभिषत्वा सहोजिज्जैत्रमिन्द्र रथमा तिष्ठ गोविदम् ॥५॥
(१९,१३.६ ) इमं वीरमनु हर्षध्वमुग्रमिन्द्रं सखायो अनु सं रभध्वम् ।
(१९,१३.६ ) ग्रामजितं गोजितं वज्रबाहुं जयन्तमज्म प्रमृणन्तमोजसा ॥६॥
(१९,१३.७ ) अभि गोत्राणि सहसा गाहमानोऽदाय उग्रः शतमन्युरिन्द्रः ।
(१९,१३.७ ) दुश्च्यवनः पृतनाषाडयोध्योऽस्माकं सेना अवतु प्र युत्सु ॥७॥
(१९,१३.८ ) बृहस्पते परि दीया रथेन रक्षोहामित्रामपबाधमानः ।
(१९,१३.८ ) प्रभञ्जं छत्रून् प्रमृणन्न् अमित्रान् अस्माकमेध्यविता तनूनाम् ॥८॥
(१९,१३.९ ) इन्द्र एषां नेता बृहस्पतिर्दक्षिणा यज्ञः पुर एतु सोमः ।
(१९,१३.९ ) देवसेनानामभिभञ्जतीनां जयन्तीनां मरुतो यन्तु मध्ये ॥९॥
(१९,१३.१० ) इन्द्रस्य वृष्णो वरुणस्य राज्ञ आदित्यानां मरुतां शर्ध उग्रम् ।
(१९,१३.१० ) महामनसां भुवनच्यवानां घोषो देवानां जयतामुदस्थात्॥१०॥
(१९,१३.११ ) अस्माकमिन्द्रः समृतेषु ध्वजेष्वस्माकं या इषवस्ता जयन्तु ।
(१९,१३.११ ) अस्माकं वीरा उत्तरे भवन्त्वस्मान् देवासोऽवता हवेषु ॥११॥
(१९,१४.१ ) इदमुच्छ्रेयोऽवसानमागां शिवे मे द्यावापृथिवी अभूताम् ।
(१९,१४.१ ) असपत्नाः प्रदिशो मे भवन्तु न वै त्वा द्विष्मो अभयं नो अस्तु ॥१॥
(१९,१५.१ ) यत इन्द्र भयामहे ततो नो अभयं कृधि ।
(१९,१५.१ ) मघवं छग्धि तव त्वं न ऊतिभिर्वि द्विषो वि मृधो जहि ॥१॥
(१९,१५.२ ) इन्द्रं वयमनूराधं हवामहेऽनु राध्यास्म द्विपदा चतुष्पदा ।
(१९,१५.२ ) मा नः सेना अररुषीरुप गुर्विषूचिरिन्द्र द्रुहो वि नाशय ॥२॥
(१९,१५.३ ) इन्द्रस्त्रातोत वृत्रहा परस्फानो वरेण्यः ।
(१९,१५.३ ) स रक्षिता चरमतः स मध्यतः स पश्चात्स पुरस्तान् नो अस्तु ॥३॥
(१९,१५.४ ) उरुं नो लोकमनु नेषि विद्वान्त्स्वर्यज्ज्योतिरभयं स्वस्ति ।
(१९,१५.४ ) उग्रा त इन्द्र स्थविरस्य बाहू उप क्षयेम शरणा बृहन्ता ॥४॥
(१९,१५.५ ) अभयं नः करत्यन्तरिक्षमभयं द्यावापृथिवी उभे इमे ।
(१९,१५.५ ) अभयं पश्चादभयं पुरस्तादुत्तरादधरादभयं नो अस्तु ॥५॥
(१९,१५.६ ) अभयं मित्रादभयममित्रादभयं ज्ञातादभयं पुरो यः ।
(१९,१५.६ ) अभयं नक्तमभयं दिवा नः सर्वा आशा मम मित्रं भवन्तु ॥६॥
(१९,१६.१ ) असपत्नं पुरस्तात्पश्चान् नो अभयं कृतम् ।
(१९,१६.१ ) सविता मा दक्षिणत उत्तरान् मा शचीपतिः ॥१॥
(१९,१६.२ ) दिवो मादित्या रक्षतु भूम्या रक्षन्त्वग्नयः ।
(१९,१६.२ ) इन्द्राग्नी रक्षतां मा पुरस्तादश्विनावभितः शर्म यछताम् ।
(१९,१६.२ ) तिरश्चीन् अघ्न्या रक्षतु जातवेदा भूतकृतो मे सर्वतः सन्तु वर्म ॥२॥
(१९,१७.१ ) अग्निर्मा पातु वसुभिः पुरस्तात्तस्मिन् क्रमे तस्मिं छ्रये तां पुरं प्रैमि ।
(१९,१७.१ ) स मा रक्षतु स मा गोपायतु तस्मा आत्मानं परि ददे स्वाहा ॥१॥
(१९,१७.२ ) वायुर्मान्तरिक्षेणैतस्या दिशः पातु तस्मिन् क्रमे तस्मिं छ्रये तां पुरं प्रैमि ।
(१९,१७.२ ) स मा रक्षतु स मा गोपायतु तस्मा आत्मानं परि ददे स्वाहा ॥२॥
(१९,१७.३ ) सोमो मा रुद्रैर्दक्षिणाया दिशः पातु तस्मिन् क्रमे तस्मिं छ्रये तां पुरं प्रैमि ।
(१९,१७.३ ) स मा रक्षतु स मा गोपायतु तस्मा आत्मानं परि ददे स्वाहा ॥३॥
(१९,१७.४ ) वरुणो मादित्यैरेतस्या दिशः पातु तस्मिन् क्रमे तस्मिं छ्रये तां पुरं प्रैमि ।
(१९,१७.४ ) स मा रक्षतु स मा गोपायतु तस्मा आत्मानं परि ददे स्वाहा ॥४॥
(१९,१७.५ ) सूर्यो मा द्यावापृथिवीभ्यां प्रतीच्या दिशः पातु तस्मिन् क्रमे तस्मिं छ्रये तां पुरं प्रैमि ।
(१९,१७.५ ) स मा रक्षतु स मा गोपायतु तस्मा आत्मानं परि ददे स्वाहा ॥५॥
(१९,१७.६ ) आपो मौषधीमतीरेतस्या दिशः पान्तु तासु क्रमे तासु श्रये तां पुरं प्रैमि ।
(१९,१७.६ ) ता मा रक्षन्तु ता मा गोपायन्तु ताभ्य आत्मानं परि ददे स्वाहा ॥६॥
(१९,१७.७ ) विश्वकर्मा मा सप्तऋषिभिरुदीच्या दिशः पातु तस्मिन् क्रमे तस्मिं छ्रये तां पुरं प्रैमि ।
(१९,१७.७ ) स मा रक्षतु स मा गोपायतु तस्मा आत्मानं परि ददे स्वाहा ॥७॥
(१९,१७.८ ) इन्द्रो मा मरुत्वान् एतस्या दिशः पातु तस्मिन् क्रमे तस्मिं छ्रये तां पुरं प्रैमि ।
(१९,१७.८ ) स मा रक्षतु स मा गोपायतु तस्मा आत्मानं परि ददे स्वाहा ॥८॥
(१९,१७.९ ) प्रजापतिर्मा प्रजननवान्त्सह प्रतिष्ठया ध्रुवाया दिशः पातु तस्मिन् क्रमे तस्मिं छ्रये तां पुरं प्रैमि ।
(१९,१७.९ ) स मा रक्षतु स मा गोपायतु तस्मा आत्मानं परि ददे स्वाहा ॥९॥
(१९,१७.१० ) बृहस्पतिर्मा विश्वैर्देवैरूर्ध्वाया दिशः पातु तस्मिन् क्रमे तस्मिं छ्रये तां पुरं प्रैमि ।
(१९,१७.१० ) स मा रक्षतु स मा गोपायतु तस्मा आत्मानं परि ददे स्वाहा ॥१०॥
(१९,१८.१ ) अग्निं ते वसुवन्तमृछन्तु ।
(१९,१८.१ ) ये माघायवः प्राच्या दिशोऽभिदासान् ॥१॥
(१९,१८.२ ) वायुं तेऽन्तरिक्षवन्तमृछन्तु ।
(१९,१८.२ ) ये माघायव एतस्या दिशोऽभिदासान् ॥२॥
(१९,१८.३ ) सोमं ते रुद्रवन्तमृछन्तु ।
(१९,१८.३ ) ये माघायवो दक्षिणाया दिशोऽभिदासान् ॥३॥
(१९,१८.४ ) वरुणं त आदित्यवन्तमृछन्तु ।
(१९,१८.४ ) ये माघायव एतस्या दिशोऽभिदासान् ॥४॥
(१९,१८.५ ) सूर्यं ते द्यावापृथिवीवन्तमृछन्तु ।
(१९,१८.५ ) ये माघायव प्रतीच्या दिशोऽभिदासान् ॥५॥
(१९,१८.६ ) अपस्त ओषधीमतीरृछन्तु ।
(१९,१८.६ ) ये माघायव एतस्या दिशोऽभिदासान् ॥६॥
(१९,१८.७ ) विश्वकर्माणं ते सप्तऋषिवन्तमृछन्तु ।
(१९,१८.७ ) ये माघायव उदीच्या दिशोऽभिदासान् ॥७॥
(१९,१८.८ ) इन्द्रं ते मरुत्वन्तमृछन्तु ।
(१९,१८.८ ) ये माघायव एतस्या दिशोऽभिदासान् ॥८॥
(१९,१८.९ ) प्रजापतिं ते प्रजननवन्तमृछन्तु ।
(१९,१८.९ ) ये माघायवो ध्रुवाया दिशोऽभिदासान् ॥९॥
(१९,१८.१० ) बृहस्पतिं ते विश्वदेववन्तमृछन्तु ।
(१९,१८.१० ) ये माघायव ऊर्ध्वाया दिशोऽभिदासान् ॥१०॥
(१९,१९.१ ) मित्रः पृथिव्योदक्रामत्तां पुरं प्र णयामि वः ।
(१९,१९.१ ) तामा विशत तां प्र विशत सा वः शर्म च वर्म च यछतु ॥१॥
(१९,१९.२ ) वायुरन्तरिक्षेणोदक्रामत्तां पुरं प्र णयामि वः ।
(१९,१९.२ ) तामा विशत तां प्र विशत सा वः शर्म च वर्म च यछतु ॥२॥
(१९,१९.३ ) सूर्यो दिवोदक्रामत्तां पुरं प्र णयामि वः ।
(१९,१९.३ ) तामा विशत तां प्र विशत सा वः शर्म च वर्म च यछतु ॥३॥
(१९,१९.४ ) चन्द्रमा नक्षत्रैरुदक्रामत्तां पुरं प्र णयामि वः ।
(१९,१९.४ ) तामा विशत तां प्र विशत सा वः शर्म च वर्म च यछतु ॥४॥
(१९,१९.५ ) सोम ओषधीभिरुदक्रामत्तां पुरं प्र णयामि वः ।
(१९,१९.५ ) तामा विशत तां प्र विशत सा वः शर्म च वर्म च यछतु ॥५॥
(१९,१९.६ ) यज्ञो दक्षिणाभिरुदक्रामत्तां पुरं प्र णयामि वः ।
(१९,१९.६ ) तामा विशत तां प्र विशत सा वः शर्म च वर्म च यछतु ॥६॥
(१९,१९.७ ) समुद्रो नदीभिरुदक्रामत्तां पुरं प्र णयामि वः ।
(१९,१९.७ ) तामा विशत तां प्र विशत सा वः शर्म च वर्म च यछतु ॥७॥
(१९,१९.८ ) ब्रह्म ब्रह्मचारिभिरुदक्रामत्तां पुरं प्र णयामि वः ।
(१९,१९.८ ) तामा विशत तां प्र विशत सा वः शर्म च वर्म च यछतु ॥८॥
(१९,१९.९ ) इन्द्रो वीर्येणोदक्रामत्तां पुरं प्र णयामि वः ।
(१९,१९.९ ) तामा विशत तां प्र विशत सा वः शर्म च वर्म च यछतु ॥९॥
(१९,१९.१० ) देवा अमृतेनोदक्रामंस्तां पुरं प्र णयामि वः ।
(१९,१९.१० ) तामा विशत तां प्र विशत सा वः शर्म च वर्म च यछतु ॥१०॥
(१९,१९.११ ) प्रजापतिः प्रजाभिरुदक्रामत्तां पुरं प्र णयामि वः ।
(१९,१९.११ ) तामा विशत तां प्र विशत सा वः शर्म च वर्म च यछतु ॥११॥
(१९,२०.१ ) अप न्यधुः पौरुषेयं वधं यमिन्द्राग्नी धाता सविता बृहस्पतिः ।
(१९,२०.१ ) सोमो राजा वरुणो अश्विना यमः पूषास्मान् परि पातु मृत्योः ॥१॥
(१९,२०.२ ) यानि चकार भुवनस्य यस्पतिः प्रजापतिर्मातरिश्वा प्रजाभ्यः ।
(१९,२०.२ ) प्रदिशो यानि वसते दिशश्च तानि मे वर्माणि बहुलानि सन्तु ॥२॥
(१९,२०.३ ) यत्ते तनूष्वनह्यन्त देवा द्युराजयो देहिनः ।
(१९,२०.३ ) इन्द्रो यच्चक्रे वर्म तदस्मान् पातु विश्वतः ॥३॥
(१९,२०.४ ) वर्म मे द्यावापृथिवी वर्माहर्वर्म सूर्यः ।
(१९,२०.४ ) वर्म मे विश्वे देवाः क्रन् मा मा प्रापत्प्रतीचिका ॥४॥
(१९,२१.१ ) गायत्र्युष्णिगनुष्टुब्बृहती पङ्क्तिस्त्रिष्टुब्जगत्यै ॥१॥
(१९,२२.१ ) आङ्गिरसानामाद्यैः पञ्चानुवाकैः स्वाहा ॥१॥
(१९,२२.२ ) षष्ठाय स्वाहा ॥२॥
(१९,२२.३ ) सप्तमाष्टमाभ्यां स्वाहा ॥३॥
(१९,२२.४ ) नीलनखेभ्यः स्वाहा ॥४॥
(१९,२२.५ ) हरितेभ्यः स्वाहा ॥५॥
(१९,२२.६ ) क्षुद्रेभ्यः स्वाहा ॥६॥
(१९,२२.७ ) पर्यायिकेभ्यः स्वाहा ॥७॥
(१९,२२.८ ) प्रथमेभ्यः शङ्खेभ्यः स्वाहा ॥८॥
(१९,२२.९ ) द्वितीयेभ्यः शङ्खेभ्यः स्वाहा ॥९॥
(१९,२२.१० ) तृतीयेभ्यः शङ्खेभ्यः स्वाहा ॥१०॥
(१९,२२.११ ) उपोत्तमेभ्यः स्वाहा ॥११॥
(१९,२२.१२ ) उत्तमेभ्यः स्वाहा ॥१२॥
(१९,२२.१३ ) उत्तरेभ्यः स्वाहा ॥१३॥
(१९,२२.१४ ) ऋषिभ्यः स्वाहा ॥१४॥
(१९,२२.१५ ) शिखिभ्यः स्वाहा ॥१५॥
(१९,२२.१६ ) गणेभ्यः स्वाहा ॥१६॥
(१९,२२.१७ ) महागणेभ्यः स्वाहा ॥१७॥
(१९,२२.१८ ) सर्वेभ्योऽङ्गिरोभ्यो विदगणेभ्यः स्वाहा ॥१८॥
(१९,२२.१९ ) पृथक्सहस्राभ्यां स्वाहा ॥१९॥
(१९,२२.२० ) ब्रह्मणे स्वाहा ॥२०॥
(१९,२२.२१ ) ब्रह्मज्येष्ठा सम्भृता विर्याणि ब्रह्माग्रे ज्येष्ठं दिवमा ततान ।
(१९,२२.२१ ) भूतानां ब्रह्मा प्रथमोत जज्ञे तेनार्हति ब्रह्मणा स्पर्धितुं कः ॥२१॥
(१९,२३.१ ) आथर्वणानां चतुरृचेभ्यः स्वाहा ॥१॥
(१९,२३.२ ) पञ्चर्चेभ्यः स्वाहा ॥२॥
(१९,२३.३ ) षळृचेभ्यः स्वाहा ॥३॥
(१९,२३.४ ) सप्तर्चेभ्यः स्वाहा ॥४॥
(१९,२३.५ ) अष्टर्चेभ्यः स्वाहा ॥५॥
(१९,२३.६ ) नवर्चेभ्यः स्वाहा ॥६॥
(१९,२३.७ ) दशर्चेभ्यः स्वाहा ॥७॥
(१९,२३.८ ) एकादशर्चेभ्यः स्वाहा ॥८॥
(१९,२३.९ ) द्वादशर्चेभ्यः स्वाहा ॥९॥
(१९,२३.१० ) त्रयोदशर्चेभ्यः स्वाहा ॥१०॥
(१९,२३.११ ) चतुर्दशर्चेभ्यः स्वाहा ॥११॥
(१९,२३.१२ ) पञ्चदशर्चेभ्यः स्वाहा ॥१२॥
(१९,२३.१३ ) षोडशर्चेभ्यः स्वाहा ॥१३॥
(१९,२३.१४ ) सप्तदशर्चेभ्यः स्वाहा ॥१४॥
(१९,२३.१५ ) अष्टादशर्चेभ्यः स्वाहा ॥१५॥
(१९,२३.१६ ) एकोनविंशतिः स्वाहा ॥१६॥
(१९,२३.१७ ) विंशतिः स्वाहा ॥१७॥
(१९,२३.१८ ) महत्काण्डाय स्वाहा ॥१८॥
(१९,२३.१९ ) तृचेभ्यः स्वाहा ॥१९॥
(१९,२३.२० ) एकर्चेभ्यः स्वाहा ॥२०॥
(१९,२३.२१ ) क्षुद्रेभ्यः स्वाहा ॥२१॥
(१९,२३.२२ ) एकानृचेभ्यः स्वाहा ॥२२॥
(१९,२३.२३ ) रोहितेभ्यः स्वाहा ॥२३॥
(१९,२३.२४ ) सूर्याभ्यां स्वाहा ॥२४॥
(१९,२३.२५ ) व्रात्याभ्यां स्वाहा ॥२५॥
(१९,२३.२६ ) प्राजापत्याभ्यां स्वाहा ॥२६॥
(१९,२३.२७ ) विषासह्यै स्वाहा ॥२७॥
(१९,२३.२८ ) मङ्गलिकेभ्यः स्वाहा ॥२८॥
(१९,२३.२९ ) ब्रह्मणे स्वाहा ॥२९॥
(१९,२३.३० ) ब्रह्मज्येष्ठा संभृता वीर्याणि ब्रह्माग्रे ज्येष्ठं दिवमा ततान ।
(१९,२३.३० ) भूतानां ब्रह्मा प्रथमोत जज्ञे तेनार्हति ब्रह्मणा स्पर्धितुं कः ॥३०॥
(१९,२४.१ ) येन देवं सवितारं परि देवा अधारयन् ।
(१९,२४.१ ) तेनेमं ब्रह्मणस्पते परि राष्ट्राय धत्तन ॥१॥
(१९,२४.२ ) परीममिन्द्रमायुषे महे क्षत्राय धत्तन ।
(१९,२४.२ ) यथैनं जरसे नयाज्ज्योक्क्षत्रेऽधि जागरत्॥२॥
(१९,२४.३ ) परीममिन्द्रमायुषे महे श्रोत्राय धत्तन ।
(१९,२४.३ ) यथैनं जरसे नयाज्ज्योक्श्रोत्रेऽधि जागरत्॥३॥
(१९,२४.४ ) परि धत्त धत्त नो वर्चसेमं जरामृत्युं कृणुत दीर्घमायुः ।
(१९,२४.४ ) बृहस्पतिः प्रायछद्वास एतत्सोमाय राज्ञे परिधातवा उ ॥४॥
(१९,२४.५ ) जरां सु गछ परि धत्स्व वासो भवा गृष्टीनामभिशस्तिपा उ ।
(१९,२४.५ ) शतं च जीव शरदः पुरूची रायश्च पोषमुपसंव्ययस्व ॥५॥
(१९,२४.६ ) परीदं वासो अधिथाः स्वस्तयेऽभूर्वापीनामभिशस्तिपा उ ।
(१९,२४.६ ) शतं च जीव शरदः पुरूचीर्वसूनि चारुर्वि भजासि जीवन् ॥६॥
(१९,२४.७ ) योगेयोगे तवस्तरं वाजेवाजे हवामहे ।
(१९,२४.७ ) सखाय इन्द्रमूतये ॥७॥
(१९,२४.८ ) हिरण्यवर्णो अजरः सुवीरो जरामृत्युः प्रजया सं विशस्व ।
(१९,२४.८ ) तदग्निराह तदु सोम आह बृहस्पतिः सविता तदिन्द्रः ॥८॥
(१९,२५.१ ) अश्रान्तस्य त्वा मनसा युनज्मि प्रथमस्य च ।
(१९,२५.१ ) उत्कूलमुद्वहो भवोदुह्य प्रति धावतात्॥१॥
(१९,२६.१ ) अग्नेः प्रजातं परि यद्धिरण्यममृतं दध्रे अधि मर्त्येषु ।
(१९,२६.१ ) य एनद्वेद स इदेनमर्हति जरामृत्युर्भवति यो बिभर्ति ॥१॥
(१९,२६.२ ) यद्धिरण्यं सूर्येण सुवर्णं प्रजावन्तो मनवः पूर्व ईषिरे ।
(१९,२६.२ ) तत्त्वा चन्द्रं वर्चसा सं सृजत्यायुष्मान् भवति यो बिभर्ति ॥२॥
(१९,२६.३ ) आयुषे त्वा वर्चसे त्वौजसे च बलाय च ।
(१९,२६.३ ) यथा हिरण्यतेजसा विभासासि जनामनु ॥३॥
(१९,२६.४ ) यद्वेद राजा वरुणो वेद देवो बृहस्पतिः ।
(१९,२६.४ ) इन्द्रो यद्वृत्रहा वेद तत्त आयुष्यं भुवत्तत्ते वर्चस्यं भुवत्॥४॥
(१९,२७.१ ) गोभिष्ट्वा पात्वृषभो वृषा त्वा पातु वाजिभिः ।
(१९,२७.१ ) वायुष्ट्वा ब्रह्मणा पात्विन्द्रस्त्वा पात्विन्द्रियैः ॥१॥
(१९,२७.२ ) सोमस्त्वा पात्वोषधीभिर्नक्षत्रैः पातु सूर्यः ।
(१९,२७.२ ) माद्भ्यस्त्वा चन्द्रो वृत्रहा वातः प्राणेन रक्षतु ॥२॥
(१९,२७.३ ) तिस्रो दिवस्तिस्रः पृथिवीस्त्रीण्यन्तरिक्षाणि चतुरः समुद्रान् ।
(१९,२७.३ ) त्रिवृतं स्तोमं त्रिवृत आप आहुस्तास्त्वा रक्षन्तु त्रिवृता त्रिवृद्भिः ॥३॥
(१९,२७.४ ) त्रीन् नाकांस्त्रीन् समुद्रांस्त्रीन् ब्रध्नांस्त्रीन् वैष्टपान् ।
(१९,२७.४ ) त्रीन् मातरिश्वनस्त्रीन्त्सूर्यान् गोप्तॄन् कल्पयामि ते ॥४॥
(१९,२७.५ ) घृतेन त्वा समुक्षाम्यग्ने आज्येन वर्धयन् ।
(१९,२७.५ ) अग्नेश्चन्द्रस्य सूर्यस्य मा प्राणं मायिनो दभन् ॥५॥
(१९,२७.६ ) मा वः प्राणं मा वोऽपानं मा हरो मायिनो दभन् ।
(१९,२७.६ ) भ्राजन्तो विश्ववेदसो देवा दैव्येन धावत ॥६॥
(१९,२७.७ ) प्राणेनाग्निं सं सृजति वातः प्राणेन संहितः ।
(१९,२७.७ ) प्राणेन विश्वतोमुखं सूर्यं देवा अजनयन् ॥७॥
(१९,२७.८ ) आयुषायुःकृतां जीवायुष्मान् जीव मा मृथाः ।
(१९,२७.८ ) प्राणेनात्मन्वतां जीव मा मृत्योरुदगा वशम् ॥८॥
(१९,२७.९ ) देवानां निहितं निधिं यमिन्द्रोऽन्वविन्दत्पथिभिर्देवयानैः ।
(१९,२७.९ ) आपो हिरण्यं जुगुपुस्त्रिवृद्भिस्तास्त्वा रक्षन्तु त्रिवृता त्रिवृद्भिः ॥९॥
(१९,२७.१० ) त्रयस्त्रिंशद्देवतास्त्रीणि च वीर्याणि प्रियायमाणा जुगुपुरप्स्वन्तः ।
(१९,२७.१० ) अस्मिंश्चन्द्रे अधि यद्धिरण्यं तेनायं कृणवद्वीर्याणि ॥१०॥
(१९,२७.११ ) ये देवा दिव्येकादश स्थ ते देवासो हविरिदं जुषध्वम् ॥११॥
(१९,२७.१२ ) ये देवा अन्तरिक्ष एकादश स्थ ते देवासो हविरिदं जुषध्वम् ॥१२॥
(१९,२७.१३ ) ये देवा पृथिव्यामेकादश स्थ ते देवासो हविरिदं जुषध्वम् ॥१३॥
(१९,२७.१४ ) असपत्नं पुरस्तात्पश्चान् नो अभयं कृतम् ।
(१९,२७.१४ ) सविता मा दक्षिणत उत्तरान् मा शचीपतिः ॥१४॥
(१९,२७.१५ ) दिवो मादित्या रक्षन्तु भूम्या रक्षन्त्वग्नयः ।
(१९,२७.१५ ) इन्द्राग्नी रक्षतां मा पुरस्तादश्विनावभितः शर्म यछताम् ।
(१९,२७.१५ ) तिरश्चीन् अघ्न्या रक्षतु जातवेदा भूतकृतो मे सर्वतः सन्तु वर्म ॥१५॥
(१९,२८.१ ) इमं बध्नामि ते मणिं दीर्घायुत्वाय तेजसे ।
(१९,२८.१ ) दर्भं सपत्नदम्भनं द्विषतस्तपनं हृदः ॥१॥
(१९,२८.२ ) द्विषतस्तापयन् हृदः शत्रूणां तापयन् मनः ।
(१९,२८.२ ) दुर्हार्दः सर्वांस्त्वं दर्भ घर्म इवाभीन्त्संतापयन् ॥२॥
(१९,२८.३ ) घर्म इवाभितपन् दर्भ द्विषतो नितपन् मणे ।
(१९,२८.३ ) हृदः सपत्नानां भिन्द्धीन्द्र इव विरुजं बलम् ॥३॥
(१९,२८.४ ) भिन्द्धि दर्भ सपत्नानां हृदयं द्विषतां मणे ।
(१९,२८.४ ) उद्यन् त्वचमिव भूम्याः शिर एषां वि पातय ॥४॥
(१९,२८.५ ) भिन्द्धि दर्भ सपत्नान् मे भिन्द्धि मे पृतनायतः ।
(१९,२८.५ ) भिन्द्धि मे सर्वान् दुर्हार्दो भिन्द्धि मे द्विषतो मणे ॥५॥
(१९,२८.६ ) छिन्द्धि दर्भ सपत्नान् मे छिन्द्धि मे पृतनायतः ।
(१९,२८.६ ) छिन्द्धि मे सर्वान् दुर्हार्दो छिन्द्धि मे द्विषतो मणे ॥६॥
(१९,२८.७ ) वृश्च दर्भ सपत्नान् मे वृश्च मे पृतनायतः ।
(१९,२८.७ ) वृश्च मे सर्वान् दुर्हार्दो वृश्च मे द्विषतो मणे ॥७॥
(१९,२८.८ ) कृन्त दर्भ सपत्नान् मे कृन्त मे पृतनायतः ।
(१९,२८.८ ) कृन्त मे सर्वान् दुर्हार्दो कृन्त मे द्विषतो मणे ॥८॥
(१९,२८.९ ) पिंश दर्भ सपत्नान् मे पिंश मे पृतनायतः ।
(१९,२८.९ ) पिंश मे सर्वान् दुर्हार्दो पिंश मे द्विषतो मणे ॥९॥
(१९,२८.१० ) विध्य दर्भ सपत्नान् मे विध्य मे पृतनायतः ।
(१९,२८.१० ) विध्य मे सर्वान् दुर्हार्दो विध्य मे द्विषतो मणे ॥१०॥
(१९,२९.१ ) निक्ष दर्भ सपत्नान् मे निक्ष मे पृतनायतः ।
(१९,२९.१ ) निक्ष मे सर्वान् दुर्हार्दो निक्ष मे द्विषतो मणे ॥१॥
(१९,२९.२ ) तृन्द्धि दर्भ सपत्नान् मे तृन्द्धि मे पृतनायतः ।
(१९,२९.२ ) तृन्द्धि मे सर्वान् दुर्हार्दो तृन्द्धि मे द्विषतो मणे ॥२॥
(१९,२९.३ ) रुन्द्धि दर्भ सपत्नान् मे रुन्द्धि मे पृतनायतः ।
(१९,२९.३ ) रुन्द्धि मे सर्वान् दुर्हार्दो रुन्द्धि मे द्विषतो मणे ॥३॥
(१९,२९.४ ) मृण दर्भ सपत्नान् मे मृण मे पृतनायतः ।
(१९,२९.४ ) मृण मे सर्वान् दुर्हार्दो मृण मे द्विषतो मणे ॥४॥
(१९,२९.५ ) मन्थ दर्भ सपत्नान् मे मन्थ मे पृतनायतः ।
(१९,२९.५ ) मन्थ मे सर्वान् दुर्हार्दो मन्थ मे द्विषतो मणे ॥५॥
(१९,२९.६ ) पिण्ड्ढि दर्भ सपत्नान् मे पिण्ड्ढि मे पृतनायतः ।
(१९,२९.६ ) पिण्ड्ढि मे सर्वान् दुर्हार्दो पिण्ड्ढि मे द्विषतो मणे ॥६॥
(१९,२९.७ ) ओष दर्भ सपत्नान् मे ओष मे पृतनायतः ।
(१९,२९.७ ) ओष मे सर्वान् दुर्हार्दो ओष मे द्विषतो मणे ॥७॥
(१९,२९.८ ) दह दर्भ सपत्नान् मे दह मे पृतनायतः ।
(१९,२९.८ ) दह मे सर्वान् दुर्हार्दो दह मे द्विषतो मणे ॥८॥
(१९,२९.९ ) जहि दर्भ सपत्नान् मे जहि मे पृतनायतः ।
(१९,२९.९ ) जहि मे सर्वान् दुर्हार्दो जहि मे द्विषतो मणे ॥९॥
(१९,३०.१ ) यत्ते दर्भ जरामृत्यु शतं वर्मसु वर्म ते ।
(१९,३०.१ ) तेनेमं वर्मिणं कृत्वा सपत्नां जहि वीर्यैः ॥१॥
(१९,३०.२ ) शतं ते दर्भ वर्माणि सहस्रं वीर्याणि ते ।
(१९,३०.२ ) तमस्मै विश्वे त्वां देवा जरसे भर्तवा अदुः ॥२॥
(१९,३०.३ ) त्वामाहुर्देववर्म त्वां दर्भ ब्रह्मणस्पतिम् ।
(१९,३०.३ ) त्वामिन्द्रस्याहुर्वर्म त्वं राष्ट्राणि रक्षसि ॥३॥
(१९,३०.४ ) सपत्नक्षयणं दर्भ द्विषतस्तपनं हृदः ।
(१९,३०.४ ) मणिं क्षत्रस्य वर्धनं तनूपानं कृणोमि ते ॥४॥
(१९,३०.५ ) यत्समुद्रो अभ्यक्रन्दत्पर्जन्यो विद्युता सह ।
(१९,३०.५ ) ततो हिरन्ययो बिन्दुस्ततो दर्भो अजायत ॥५॥
(१९,३१.१ ) औदुम्बरेण मणिना पुष्टिकामाय वेधसा ।
(१९,३१.१ ) पशूणां सर्वेषां स्फातिं गोष्ठे मे सविता करत्॥१॥
(१९,३१.२ ) यो नो अग्निर्गार्हपत्यः पशूनामधिपा असत्।
(१९,३१.२ ) औदुम्बरो वृषा मणिः सं मा सृजतु पुष्ट्या ॥२॥
(१९,३१.३ ) करीषिणीं फलवतीं स्वधामिरां च नो गृहे ।
(१९,३१.३ ) औदुम्बरस्य तेजसा धाता पुष्टिं दधातु मे ॥३॥
(१९,३१.४ ) यद्द्विपाच्च चतुष्पाच्च यान्यन्नानि ये रसाः ।
(१९,३१.४ ) गृह्णेऽहं त्वेषां भूमानं बिभ्रदौदुम्बरं मणिम् ॥४॥
(१९,३१.५ ) पुष्टिं पशूनां परि जग्रभाहं चतुष्पदां द्विपदां यच्च धान्यम् ।
(१९,३१.५ ) पयः पशूनां रसमोषधीनां बृहस्पतिः सविता मे नि यछात्॥५॥
(१९,३१.६ ) अहं पशूनामधिपा असानि मयि पुष्टं पुष्टपतिर्दधातु ।
(१९,३१.६ ) मह्यमौदुम्बरो मणिर्द्रविणानि नि यछतु ॥६॥
(१९,३१.७ ) उप मौदुम्बरो मणिः प्रजया च धनेन च ।
(१९,३१.७ ) इन्द्रेण जिन्वितो मणिरा मागन्त्सह वर्चसा ॥७॥
(१९,३१.८ ) देवो मणिः सपत्नहा धनसा धनसातये ।
(१९,३१.८ ) पशोरन्नस्य भूमानं गवां स्फातिं नि यछतु ॥८॥
(१९,३१.९ ) यथाग्रे त्वं वनस्पते पुष्ठ्या सह जज्ञिषे ।
(१९,३१.९ ) एवा धनस्य मे स्फातिमा दधातु सरस्वती ॥९॥
(१९,३१.१० ) आ मे धनं सरस्वती पयस्फातिं च धान्यम् ।
(१९,३१.१० ) सिनीवाल्युपा वहादयं चौदुम्बरो मणिः ॥१०॥
(१९,३१.११ ) त्वं मणीणामधिपा वृषासि त्वयि पुष्टं पुष्टपतिर्जजान ।
(१९,३१.११ ) त्वयीमे वाजा द्रविणानि सर्वौदुम्बरः स त्वमस्मत्सहस्वारादारादरातिममतिं क्षुधं च ॥११॥
(१९,३१.१२ ) ग्रामणीरसि ग्रामणीरुत्थाय अभिषिक्तोऽभि मा सिञ्च वर्चसा ।
(१९,३१.१२ ) तेजोऽसि तेजो मयि धारयाधि रयिरसि रयिं मे धेहि ॥१२॥
(१९,३१.१३ ) पुष्टिरसि पुष्ट्या मा समङ्ग्धि गृहमेधी गृहपतिं मा कृणु ।
(१९,३१.१३ ) औदुम्बरः स त्वमस्मासु धेहि रयिं च नः सर्ववीरं नि यछ रायस्पोषाय प्रति मुञ्चे अहं त्वाम् ॥१३॥
(१९,३१.१४ ) अयमौदुम्बरो मणिर्वीरो वीराय बध्यते ।
(१९,३१.१४ ) स नः सनिं मधुमतीं कृणोतु रयिं च नः सर्ववीरं नि यछात्॥१४॥
(१९,३२.१ ) शतकाण्डो दुश्च्यवनः सहस्रपर्ण उत्तिरः ।
(१९,३२.१ ) दर्भो य उग्र ओषधिस्तं ते बध्नाम्यायुषे ॥१॥
(१९,३२.२ ) नास्य केशान् प्र वपन्ति नोरसि ताडमा घ्नते ।
(१९,३२.२ ) यस्मा अछिन्नपर्णेन दर्भेन शर्म यछति ॥२॥
(१९,३२.३ ) दिवि ते तूलमोषधे पृथिव्यामसि निष्ठितः ।
(१९,३२.३ ) त्वया सहस्रकाण्डेनायुः प्र वर्धयामहे ॥३॥
(१९,३२.४ ) तिस्रो दिवो अत्यतृणत्तिस्र इमाः पृथिवीरुत ।
(१९,३२.४ ) त्वयाहं दुर्हार्दो जिह्वां नि तृणद्मि वचांसि ॥४॥
(१९,३२.५ ) त्वमसि सहमानोऽहमस्मि सहस्वान् ।
(१९,३२.५ ) उभौ सहस्वन्तौ भूत्वा सपत्नान् सहिषीवहि ॥५॥
(१९,३२.६ ) सहस्व नो अभिमातिं सहस्व पृतनायतः ।
(१९,३२.६ ) सहस्व सर्वान् दुर्हार्दः सुहार्दो मे बहून् कृधि ॥६॥
(१९,३२.७ ) दर्भेण देवजातेन दिवि ष्टम्भेन शश्वदित्।
(१९,३२.७ ) तेनाहं शश्वतो जनामसनं सनवानि च ॥७॥
(१९,३२.८ ) प्रियं मा दर्भ कृणु ब्रह्मराजन्याभ्यां शूद्राय चार्याय च ।
(१९,३२.८ ) यस्मै च कामयामहे सर्वस्मै च विपश्यते ॥८॥
(१९,३२.९ ) यो जायमानः पृथिवीमदृंहद्यो अस्तभ्नादन्तरिक्षं दिवं च ।
(१९,३२.९ ) यं बिभ्रतं ननु पाप्मा विवेद स नोऽयं दर्भो वरुणो दिवा कः ॥९॥
(१९,३२.१० ) सपत्नहा शतकाण्डः सहस्वान् ओषधीनां प्रथमः सं बभूव ।
(१९,३२.१० ) स नोऽयं दर्भः परि पातु विश्वतस्तेन साक्षीय पृतनाः पृतन्यतः ॥१०॥
(१९,३३.१ ) सहस्रार्घः शतकाण्डः पयस्वान् अपामग्निर्वीरुधां राजसूयम् ।
(१९,३३.१ ) स नोऽयं दर्भः परि पातु विश्वतो देवो मणिरायुषा सं सृजाति नः ॥१॥
(१९,३३.२ ) घृतादुल्लुप्तो मधुमान् पयस्वान् भूमिदृंहोऽच्युतश्च्यावयिष्णुः ।
(१९,३३.२ ) नुदन्त्सपत्नान् अधरांश्च कृण्वन् दर्भा रोह महतामिन्द्रियेण ॥२॥
(१९,३३.३ ) त्वं भूमिमत्येष्योजसा त्वं वेद्यां सीदसि चारुरध्वरे ।
(१९,३३.३ ) त्वां पवित्रमृषयोऽभरन्त त्वं पुनीहि दुरितान्यस्मत्॥३॥
(१९,३३.४ ) तीक्ष्णो राजा विषासही रक्षोहा विश्वचर्षणिः ।
(१९,३३.४ ) ओजो देवानां बलमुग्रमेतत्तं ते बध्नामि जरसे स्वस्तये ॥४॥
(१९,३३.५ ) दर्भेण त्वं कृणवद्वीर्याणि दर्भं बिभ्रदात्मना मा व्यथिष्ठाः ।
(१९,३३.५ ) अतिष्ठाय वर्चसाधान्यान्त्सूर्य इवा भाहि प्रदिशश्चतस्रः ॥५॥
(१९,३४.१ ) जाङ्गिडोऽसि जङ्गिडो रक्षितासि जङ्गिदः ।
(१९,३४.१ ) द्विपाच्चतुष्पादस्माकं सर्वं रक्षतु जङ्गिदः ॥१॥
(१९,३४.२ ) या गृत्स्यस्त्रिपञ्चाशीः शतं कृत्याकृतश्च ये ।
(१९,३४.२ ) सर्वान् विनक्तु तेजसोऽरसां जङ्गिदस्करत्॥२॥
(१९,३४.३ ) अरसं कृत्रिमं नादमरसाः सप्त विस्रसः ।
(१९,३४.३ ) अपेतो जङ्गिडामतिमिषुमस्तेव शातय ॥३॥
(१९,३४.४ ) कृत्यादूषण एवायमथो अरातिदूषणः ।
(१९,३४.४ ) अथो सहस्वाञ्जङ्गिडः प्र न आयुम्षि तारिषत्॥४॥
(१९,३४.५ ) स जङ्गिडस्य महिमा परि णः पातु विश्वतः ।
(१९,३४.५ ) विष्कन्धं येन सासह संस्कन्धमोज ओजसा ॥५॥
(१९,३४.६ ) त्रिष्ट्वा देवा अजनयन् निष्ठितं भूम्यामधि ।
(१९,३४.६ ) तमु त्वाङ्गिरा इति ब्राह्मणाः पूर्व्या विदुः ॥६॥
(१९,३४.७ ) न त्वा पूर्वा ओषधयो न त्वा तरन्ति या नवाः ।
(१९,३४.७ ) विबाध उग्रो जङ्गिडः परिपाणः सुमङ्गलः ॥७॥
(१९,३४.८ ) अथोपदान भगवो जाङ्गिडामितवीर्य ।
(१९,३४.८ ) पुरा त उग्रा ग्रसत उपेन्द्रो वीर्यं ददौ ॥८॥
(१९,३४.९ ) उग्र इत्ते वनस्पत इन्द्र ओज्मानमा दधौ ।
(१९,३४.९ ) अमीवाः सर्वाश्चातयं जहि रक्षांस्योषधे ॥९॥
(१९,३४.१० ) आशरीकं विशरीकं बलासं पृष्ट्यामयम् ।
(१९,३४.१० ) तक्मानं विश्वशारदमरसां जङ्गिडस्करत्॥१०॥
(१९,३५.१ ) इन्द्रस्य नाम गृह्णन्त ऋसयो जङ्गिदं ददुः ।
(१९,३५.१ ) देवा यं चक्रुर्भेषजमग्रे विष्कन्धदूषणम् ॥१॥
(१९,३५.२ ) स नो रक्षतु जङ्गिडो धनपालो धनेव ।
(१९,३५.२ ) देवा यं चक्रुर्ब्राह्मणाः परिपाणमरातिहम् ॥२॥
(१९,३५.३ ) दुर्हार्दः संघोरं चक्षुः पापकृत्वानमागमम् ।
(१९,३५.३ ) तांस्त्वं सहस्रचक्षो प्रतीबोधेन नाशय परिपाणोऽसि जङ्गिडः ॥३॥
(१९,३५.४ ) परि मा दिवः परि मा पृथिव्याः पर्यन्तरिक्षात्परि मा वीरुद्भ्यः ।
(१९,३५.४ ) परि मा भूतात्परि मोत भव्याद्दिशोदिशो जङ्गिडः पात्वस्मान् ॥४॥
(१९,३५.५ ) य ऋष्णवो देवकृता य उतो ववृतेऽन्यः ।
(१९,३५.५ ) सर्वां स्तान् विश्वभेषजोऽरसां जङ्गिडस्करत्॥५॥
(१९,३६.१ ) शतवारो अनीनशद्यक्ष्मान् रक्षांसि तेजसा ।
(१९,३६.१ ) आरोहन् वर्चसा सह मणिर्दुर्णामचातनः ॥१॥
(१९,३६.२ ) शृङ्गाभ्यां रक्षो नुदते मूलेन यातुधान्यः ।
(१९,३६.२ ) मध्येन यक्ष्मं बाधते नैनं पाप्माति तत्रति ॥२॥
(१९,३६.३ ) ये यक्ष्मासो अर्भका महान्तो ये च शब्दिनः ।
(१९,३६.३ ) सर्वां दुर्णामहा मणिः शतवारो अनीनशत्॥३॥
(१९,३६.४ ) शतं वीरान् अजनयच्छतं यक्ष्मान् अपावपत्।
(१९,३६.४ ) दुर्णाम्नः सर्वान् हत्वाव रक्षांसि धूनुते ॥४॥
(१९,३६.५ ) हिरण्यशृङ्ग ऋषभः शातवारो अयं मणिः ।
(१९,३६.५ ) दुर्णाम्नः सर्वांस्तृध्वाव रक्षांस्यक्रमीत्॥५॥
(१९,३६.६ ) शतमहं दुर्णाम्नीनां गन्धर्वाप्सरसां शतम् ।
(१९,३६.६ ) शतं शश्वन्वतीनां शतवारेण वारये ॥६॥
(१९,३७.१ ) इदं वर्चो अग्निना दत्तमागन् भर्गो यशः सह ओजो वयो बलम् ।
(१९,३७.१ ) त्रयस्त्रिंशद्यानि च वीर्याणि तान्यग्निः प्र ददातु मे ॥१॥
(१९,३७.२ ) वर्च आ धेहि मे तन्वां सह ओजो वयो बलम् ।
(१९,३७.२ ) इन्द्रियाय त्वा कर्मणे वीर्याय प्रति गृह्णामि शतशारदाय ॥२॥
(१९,३७.३ ) ऊर्जे त्वा बलाय त्वौजसे सहसे त्वा ।
(१९,३७.३ ) अभिभूयाय त्वा राष्ट्रभृत्याय पर्यूहामि शतशारदाय ॥३॥
(१९,३७.४ ) ऋतुभ्यष्ट्वार्तवेभ्यो माद्भ्यः संवत्सरेभ्यः ।
(१९,३७.४ ) धात्रे विधात्रे समृधे भूतस्य पतये यजे ॥४॥
(१९,३८.१ ) न तं यक्ष्मा अरुन्धते नैनं शपथो अश्नुते ।
(१९,३८.१ ) यं भेषजस्य गुल्गुलोः सुरभिर्गन्धो अश्नुते ॥१॥
(१९,३८.२ ) विष्वञ्चस्तस्माद्यक्ष्मा मृगा अश्वा इवेरते ।
(१९,३८.२ ) यद्गुल्गुलु सैन्धवं यद्वाप्यसि समुद्रियम् ॥२॥
(१९,३८.३ ) उभयोरग्रभं नामास्मा अरिष्टतातये ॥३॥
(१९,३९.१ ) ऐतु देवस्त्रायमाणः कुष्ठो हिमवतस्परि ।
(१९,३९.१ ) तक्मानं सर्वं नाशय सर्वाश्च यातुधान्यः ॥१॥
(१९,३९.२ ) त्रीणि ते कुष्ठ नामानि नद्यमारो नद्यारिषः ।
(१९,३९.२ ) नद्यायं पुरुषो रिषत्।
(१९,३९.२ ) यस्मै परिब्रवीमि त्वा सायंप्रातरथो दिवा ॥२॥
(१९,३९.३ ) जीवला नाम ते माता जीवन्तो नाम ते पिता ।
(१९,३९.३ ) नद्यायं पुरुषो रिषत्।
(१९,३९.३ ) यस्मै परिब्रवीमि त्वा सायंप्रातरथो दिवा ॥३॥
(१९,३९.४ ) उत्तमो अस्योषधीनामनड्वान् जगतामिव व्याघ्रः श्वपदामिव ।
(१९,३९.४ ) नद्यायं पुरुषो रिषत्।
(१९,३९.४ ) यस्मै परिब्रवीमि त्वा सायंप्रातरथो दिवा ॥४॥
(१९,३९.५ ) त्रिः शाम्बुभ्यो अङ्गिरेभ्यस्त्रिरादित्येभ्यस्परि ।
(१९,३९.५ ) त्रिर्जातो विश्वदेवेभ्यः ।
(१९,३९.५ ) स कुष्ठो विश्वभेषजः साकं सोमेन तिष्ठति ।
(१९,३९.६ ) अश्वत्थो देवसदनस्तृतीयस्यामितो दिवि ।
(१९,३९.६ ) तत्रामृतस्य चक्षणं ततः कुष्ठो अजायत ।
(१९,३९.६ ) स कुष्ठो विश्वभेषजः साकं सोमेन तिष्ठति ।
(१९,३९.७ ) हिरण्ययी नौरचरद्धिरण्यबन्धना दिवि ।
(१९,३९.७ ) तत्रामृतस्य चक्षणं ततः कुष्ठो अजायत ।
(१९,३९.७ ) स कुष्ठो विश्वभेषजः साकं सोमेन तिष्ठति ।
(१९,३९.८ ) यत्र नावप्रभ्रंशनं यत्र हिमवतः शिरः ।
(१९,३९.८ ) तत्रामृतस्य चक्षणं ततः कुष्ठो अजायत ।
(१९,३९.८ ) स कुष्ठो विश्वभेषजः साकं सोमेन तिष्ठति ।
(१९,३९.९ ) यं त्वा वेद पूर्व इक्ष्वाको यं वा त्वा कुष्ठ काम्यः ।
(१९,३९.९ ) यं वा वसो यमात्स्यस्तेनासि विश्वभेषजः ॥९॥
(१९,३९.१० ) शीर्षशोकं तृतीयकं सदंदिर्यश्च हायनः ।
(१९,३९.१० ) तक्मानं विश्वधावीर्याधराञ्चं परा सुव ॥१०॥
(१९,४०.१ ) यन् मे छिद्रं मनसो यच्च वाचः सरस्वती मन्युमन्तं जगाम ।
(१९,४०.१ ) विश्वैस्तद्देवैः सह संविदानः सं दधातु बृहस्पतिः ॥१॥
(१९,४०.२ ) मा न आपो मेधां मा ब्रह्म प्र मथिष्टन ।
(१९,४०.२ ) सुष्यदा यूयं स्यन्दध्वमुपहूतोऽहं सुमेधा वर्चस्वी ॥२॥
(१९,४०.३ ) मा नो मेधां मा नो दीक्षां मा नो हिंसिष्टं यत्तपः ।
(१९,४०.३ ) शिवा नः शं सन्त्वायुषे शिवा भवन्तु मातरः ॥३॥
(१९,४०.४ ) या नः पीपरदश्विना ज्योतिष्मती तमस्तिरः ।
(१९,४०.४ ) तामस्मे रासतामिषम् ॥४॥
(१९,४१.१ ) भद्रमिछन्त ऋषयः स्वर्विदस्तपो दीक्षामुपनिषेदुरग्रे ।
(१९,४१.१ ) ततो राष्ट्रं बलमोजश्च जातं तदस्मै देवा उपसंनमन्तु ॥१॥
(१९,४२.१ ) ब्रह्म होता ब्रह्म यज्ञा ब्रह्मणा स्वरवो मिताः ।
(१९,४२.१ ) अध्वर्युर्ब्रह्मणो जातो ब्रह्मणोऽन्तर्हितं हविः ॥१॥
(१९,४२.२ ) ब्रह्म स्रुचो घृतवतीर्ब्रह्मणा वेदिरुद्धिता ।
(१९,४२.२ ) ब्रह्म यज्ञस्य तत्त्वं च ऋत्विजो ये हविष्कृतः ।
(१९,४२.२ ) शमिताय स्वाहा ॥२॥
(१९,४२.३ ) अंहोमुचे प्र भरे मनीषामा सुत्राव्णे सुमतिमावृणानः ।
(१९,४२.३ ) इममिन्द्र प्रति हव्यं गृभाय सत्याः सन्तु यजमानस्य कामाः ॥३॥
(१९,४२.४ ) अंहोमुचं व्र्षभं यज्ञियानां विराजन्तं प्रथममध्वराणम् ।
(१९,४२.४ ) अपां नपातमश्विना हुवे धिय इन्द्रियेण त इन्द्रियं दत्तमोजः ॥४॥
(१९,४३.१ ) यत्र ब्रह्मविदो यान्ति दीक्षया तपसा सह ।
(१९,४३.१ ) अग्निर्मा तत्र नयत्वग्निर्मेधा दधातु मे ।
(१९,४३.१ ) अग्नये स्वाहा ॥१॥
(१९,४३.२ ) यत्र ब्रह्मविदो यान्ति दीक्षया तपसा सह ।
(१९,४३.२ ) वायुर्मा तत्र नयतु वायुः प्रणान् दधातु मे वायवे स्वाहा ॥२॥
(१९,४३.३ ) यत्र ब्रह्मविदो यान्ति दीक्षया तपसा सह ।
(१९,४३.३ ) सूर्यो मा तत्र नयतु चक्षुः सूर्यो दधातु मे ।
(१९,४३.३ ) सूर्याय स्वाहा ॥३॥
(१९,४३.४ ) यत्र ब्रह्मविदो यान्ति दीक्षया तपसा सह ।
(१९,४३.४ ) चन्द्रो मा तत्र नयतु मनश्चन्द्रो दधातु मे ।
(१९,४३.४ ) चन्द्राय स्वाहा ॥४॥
(१९,४३.५ ) यत्र ब्रह्मविदो यान्ति दीक्षया तपसा सह ।
(१९,४३.५ ) सोमो मा तत्र नयतु पयः सोमो दधातु मे ।
(१९,४३.५ ) सोमाय स्वाहा ॥५॥
(१९,४३.६ ) यत्र ब्रह्मविदो यान्ति दीक्षया तपसा सह ।
(१९,४३.६ ) इन्द्रो मा तत्र नयतु बलमिन्द्रो दधातु मे ।
(१९,४३.६ ) इन्द्राय स्वाहा ॥६॥
(१९,४३.७ ) यत्र ब्रह्मविदो यान्ति दीक्षया तपसा सह ।
(१९,४३.७ ) आपो मा तत्र नयत्वमृतं मोप तिष्ठतु ।
(१९,४३.७ ) अद्भ्यः स्वाहा ॥७॥
(१९,४३.८ ) यत्र ब्रह्मविदो यान्ति दीक्षया तपसा सह ।
(१९,४३.८ ) ब्रह्मा मा तत्र नयतु ब्रह्मा ब्रह्म दधातु मे ।
(१९,४३.८ ) ब्रह्मणे स्वाहा ॥८॥
(१९,४४.१ ) आयुषोऽसि प्रतरणं विप्रं भेषजमुच्यसे ।
(१९,४४.१ ) तदाञ्जन त्वं शंताते शमापो अभयं कृतम् ॥१॥
(१९,४४.२ ) यो हरिमा जायान्योऽङ्गभेदो विषल्पकः ।
(१९,४४.२ ) सर्वं ते यक्ष्ममङ्गेभ्यो बहिर्निर्हन्त्वाञ्जनम् ॥२॥
(१९,४४.३ ) आञ्जनं पृथिव्यां जातं भद्रं पुरुषजीवनम् ।
(१९,४४.३ ) कृणोत्वप्रमायुकं रथजूतिमनागसम् ॥३॥
(१९,४४.४ ) प्राण प्राणं त्रायस्वासो असवे मृड ।
(१९,४४.४ ) निरृते निरृत्या नः पाशेभ्यो मुञ्च ॥४॥
(१९,४४.५ ) सिन्धोर्गर्भोऽसि विद्युतां पुष्पम् ।
(१९,४४.५ ) वातः प्राणः सूर्यश्चक्षुर्दिवस्पयः ॥५॥
(१९,४४.६ ) देवाञ्जन त्रैककुद परि मा पाहि विश्वतः ।
(१९,४४.६ ) न त्वा तरन्त्योषधयो बाह्याः पर्वतीया उत ॥६॥
(१९,४४.७ ) वीदं मध्यमवासृपद्रक्षोहामीवचातनः ।
(१९,४४.७ ) अमीवाः सर्वाश्चातयन् नाशयदभिभा इतः ॥७॥
(१९,४४.८ ) बह्विदं राजन् वरुणानृतमाह पूरुषः ।
(१९,४४.८ ) तस्मात्सहस्रवीर्य मुञ्च नः पर्यंहसः ॥८॥
(१९,४४.९ ) यदापो अघ्न्या इति वरुणेति यदूचिम ।
(१९,४४.९ ) तस्मात्सहस्रवीर्य मुञ्च नः पर्यंहसः ॥९॥
(१९,४४.१० ) मित्रश्च त्वा वरुणश्चानुप्रेयतुराञ्जन ।
(१९,४४.१० ) तौ त्वानुगत्य दूरं भोगाय पुनरोहतुः ॥१०॥
(१९,४५.१ ) ऋणादृणमिव सं नय कृत्यां कृत्याकृतो गृहम् ।
(१९,४५.१ ) चक्षुर्मन्त्रस्य दुर्हार्दः पृष्टीरपि शृणाञ्जन ॥१॥
(१९,४५.२ ) यदस्मासु दुष्वप्न्यं यद्गोषु यच्च नो गृहे ।
(१९,४५.२ ) अनामगस्तं च दुर्हार्दः प्रियः प्रति मुञ्चताम् ॥२॥
(१९,४५.३ ) अपामूर्ज ओजसो वावृधानमग्नेर्जातमधि जातवेदसः ।
(१९,४५.३ ) चतुर्वीरं पर्वतीयं यदाञ्जनं दिशः प्रदिशः करदिच्छिवास्ते ॥३॥
(१९,४५.४ ) चतुर्वीरं बध्यत आञ्जनं ते सर्वा दिशो अभयास्ते भवन्तु ।
(१९,४५.४ ) ध्रुवस्तिष्ठासि सवितेव चार्य इमा विशो अभि हरन्तु ते बलिम् ॥४॥
(१९,४५.५ ) आक्ष्वैकं मणिमेकं क्र्णुष्व स्नाह्येकेना पिबैकमेषाम् ।
(१९,४५.५ ) चतुर्वीरं नैरृतेभ्यश्चतुर्भ्यो ग्राह्या बन्धेभ्यः परि पात्वस्मान् ॥५॥
(१९,४५.६ ) अग्निर्माग्निनावतु प्राणायापानायायुषे वर्चस ओजसे ।
(१९,४५.६ ) तेजसे स्वस्तये सुभूतये स्वाहा ॥६॥
(१९,४५.७ ) इन्द्रो मेन्द्रियेणावतु प्राणायापानायायुषे वर्चस ओजसे ।
(१९,४५.७ ) तेजसे स्वस्तये सुभूतये स्वाहा ॥७॥
(१९,४५.८ ) सोमो मा सौम्येनावतु प्राणायापानायायुषे वर्चस ओजसे ।
(१९,४५.८ ) तेजसे स्वस्तये सुभूतये स्वाहा ॥८॥
(१९,४५.९ ) भगो म भगेनावतु प्राणायापानायायुषे वर्चस ओजसे ।
(१९,४५.९ ) तेजसे स्वस्तये सुभूतये स्वाहा ॥९॥
(१९,४५.१० ) मरुतो मा गणैरवन्तु प्राणायापानायुषे वर्चस ओजसे तेजसे ।
(१९,४५.१० ) स्वस्तये सुभूतये स्वाहा ॥१०॥
(१९,४६.१ ) प्रजापतिष्ट्वा बध्नात्प्रथममस्तृतं वीर्याय कम् ।
(१९,४६.१ ) तत्ते बध्नाम्यायुषे वर्चस ओजसे च बलाय चास्तृतस्त्वाभि रक्षतु ॥१॥
(१९,४६.२ ) ऊर्ध्वस्तिष्ठतु रक्षन्न् अप्रमादमस्तृतेमं मा त्वा दभन् पणयो यातुधानाः ।
(१९,४६.२ ) इन्द्र इव दस्यून् अव धूनुष्व पृतन्यतः सर्वां छत्रून् वि षहस्वास्तृतस्त्वाभि रक्षतु ॥२॥
(१९,४६.३ ) शतं च न प्रहरन्तो निघ्नन्तो न तस्तिरे ।
(१९,४६.३ ) तस्मिन्न् इन्द्रः पर्यदत्त चक्षुः प्राणमथो बलमस्तृतस्त्वाभि रक्षतु ॥३॥
(१९,४६.४ ) इन्द्रस्य त्वा वर्मणा परि धापयामो यो देवानामधिराजो बभूव ।
(१९,४६.४ ) पुनस्त्वा देवाः प्र णयन्तु सर्वेऽस्तृतस्त्वाभि रक्षतु ॥४॥
(१९,४६.५ ) अस्मिन् मणावेकशतं वीर्याणि सहस्रं प्राणा अस्मिन्न् अस्तृते ।
(१९,४६.५ ) व्याघ्रः शत्रून् अभि तिष्ठ सर्वान् यस्त्वा पृतन्यादधरः सो अस्त्वस्तृतस्त्वाभि रक्षतु ॥५॥
(१९,४६.६ ) घृतादुल्लुप्तो मधुमान् पयस्वान्त्सहस्रप्राणः शतयोनिर्वयोधाः ।
(१९,४६.६ ) शम्भूश्च मयोभूश्चोर्जस्वांश्च पयस्वांश्चास्तृतस्त्वाभि रक्षतु ॥६॥
(१९,४६.७ ) यथा त्वमुत्तरोऽसो असपत्नः सपत्नहा ।
(१९,४६.७ ) सजातानामसद्वशी तथा त्वा सविता करदस्तृतस्त्वाभि रक्षतु ॥७॥
(१९,४७.१ ) आ रात्रि पार्थिवं रजः पितुरप्रायि धामभिः ।
(१९,४७.१ ) दिवः सदांसि बृहती वि तिष्ठस आ त्वेषं वर्तते तमः ॥१॥
(१९,४७.२ ) न यस्याः पारं ददृशे न योयुवद्विश्वमस्यां नि विशते यदेजति ।
(१९,४७.२ ) अरिष्टासस्त उर्वि तमस्वति रात्रि पारमशीमहि भद्रे पारमशीमहि ॥२॥
(१९,४७.३ ) ये ते रात्रि नृचक्षसो द्रष्टारो नवतिर्नव ।
(१९,४७.३ ) अशीतिः सन्त्यष्टा उतो ते सप्त सप्ततिः ॥३॥
(१९,४७.४ ) षष्टिश्च षट्च रेवति पञ्चाशत्पञ्च सुम्नयि ।
(१९,४७.४ ) चत्वारश्चत्वारिंशच्च त्रयस्त्रिंशच्च वाजिनि ॥४॥
(१९,४७.५ ) द्वौ च ते विंशतिश्च ते रात्र्येकादशावमाः ।
(१९,४७.५ ) तेभिर्नो अद्य पायुभिर्नु पाहि दुहितर्दिवः ॥५॥
(१९,४७.६ ) रक्षा माकिर्नो अघशंस ईशत मा नो दुःशंस ईशत ।
(१९,४७.६ ) मा नो अद्य गवां स्तेनो मावीनां वृक ईशत ॥६॥
(१९,४७.७ ) माश्वानां भद्रे तस्करो मा नृणां यातुधान्यः ।
(१९,४७.७ ) परमेभिः पथिभि स्तेनो धावतु तस्करः ।
(१९,४७.७ ) परेण दत्वती रज्जुः परेणाघायुरर्षतु ॥७॥
(१९,४७.८ ) अध रात्रि तृष्टधूममशीर्षाणमहिं कृणु ।
(१९,४७.८ ) हनू वृकस्य जम्भया स्तेनं द्रुपदे जहि ॥८॥
(१९,४७.९ ) त्वयि रात्रि वसामसि स्वपिष्यामसि जागृहि ।
(१९,४७.९ ) गोभ्यो नः शर्म यछाश्वेभ्यः पुरुषेभ्यः ॥९॥
(१९,४८.१ ) अथो यानि च यस्मा ह यानि चान्तः परीणहि ।
(१९,४८.१ ) तानि ते परि दद्मसि ॥१॥
(१९,४८.२ ) रात्रि मातरुषसे नः परि देहि ।
(१९,४८.२ ) उषा नो अह्ने परि ददात्वहस्तुभ्यं विभावरि ॥२॥
(१९,४८.३ ) यत्किं चेदं पतयति यत्किं चेदं सरीसृपम् ।
(१९,४८.३ ) यत्किं च पर्वतायासत्वं तस्मात्त्वं रात्रि पाहि नः ॥३॥
(१९,४८.४ ) सा पश्चात्पाहि सा पुरः सोत्तरादधरादुत ।
(१९,४८.४ ) गोपाय नो विभावरि स्तोतारस्त इह स्मसि ॥४॥
(१९,४८.५ ) ये रात्रिमनुतिष्ठन्ति ये च भूतेषु जाग्रति ।
(१९,४८.५ ) पशून् ये सर्वान् रक्षन्ति ते न आत्मसु जाग्रति ते नः पशुषु जाग्रति ॥५॥
(१९,४८.६ ) वेद वै रात्रि ते नाम घृताची नाम वा असि ।
(१९,४८.६ ) तां त्वां भरद्वाजो वेद सा नो वित्तेऽधि जाग्रति ॥६॥
(१९,४९.१ ) इषिरा योषा युवतिर्दमूना रात्री देवस्य सवितुर्भगस्य ।
(१९,४९.१ ) अश्वक्षभा सुहवा संभृतश्रीरा पप्रौ द्यावापृथिवी महित्वा ॥१॥
(१९,४९.२ ) अति विश्वान्यरुहद्गम्भिरो वर्षिष्ठमरुहन्त श्रविष्ठाः ।
(१९,४९.२ ) उशती रात्र्यनु सा भद्राभि तिष्ठते मित्र इव स्वधाभिः ॥२॥
(१९,४९.३ ) वर्ये वन्दे सुभगे सुजात आजगन् रात्रि सुमना इह स्याम् ।
(१९,४९.३ ) अस्मांस्त्रायस्व नर्याणि जाता अथो यानि गव्यानि पुष्ट्या ॥३॥
(१९,४९.४ ) सिंहस्य रात्र्युशती पींषस्य व्याघ्रस्य द्वीपिनो वर्च आ ददे ।
(१९,४९.४ ) अश्वस्य ब्रध्नं पुरुषस्य मायुं पुरु रूपाणि कृणुषे विभाती ॥४॥
(१९,४९.५ ) शिवां रात्रिमनुसूर्यं च हिमस्य माता सुहवा नो अस्तु ।
(१९,४९.५ ) अस्य स्तोमस्य सुभगे नि बोध येन त्वा वन्दे विश्वासु दिक्षु ॥५॥
(१९,४९.६ ) स्तोमस्य नो विभावरि रात्रि राजेव जोषसे ।
(१९,४९.६ ) असाम सर्ववीरा भवाम सर्ववेदसो व्युछन्तीरनूषसः ॥६॥
(१९,४९.७ ) शम्या ह नाम दधिषे मम दिप्सन्ति ये धना ।
(१९,४९.७ ) रात्रीहि तान् असुतपा य स्तेनो न विद्यते यत्पुनर्न विद्यते ॥७॥
(१९,४९.८ ) भद्रासि रात्रि चमसो न विष्टो विष्वङ्गोरूपं युवतिर्बिभर्षि ।
(१९,४९.८ ) चक्षुष्मती मे उशती वपूम्षि प्रति त्वं दिव्या न क्षाममुक्थाः ॥८॥
(१९,४९.९ ) यो अद्य स्तेन आयत्यघायुर्मर्त्यो रिपुः ।
(१९,४९.९ ) रात्री तस्य प्रतीत्य प्र ग्रीवाः प्र शिरो हनत्॥९॥
(१९,४९.१० ) प्र पादौ न यथायति प्र हस्तौ न यथाशिषत्।
(१९,४९.१० ) यो मलिम्लुरुपायति स संपिष्टो अपायति ।
(१९,४९.१० ) अपायति स्वपायति शुष्के स्थाणावपायति ॥१०॥
(१९,५०.१ ) अध रात्रि तृष्टधूममशीर्षाणमहिं कृणु ।
(१९,५०.१ ) अक्षौ वृकस्य निर्जह्यास्तेन तं द्रुपदे जहि ॥१॥
(१९,५०.२ ) ये ते रात्र्यनड्वाहस्तीक्ष्णशृङ्गाः स्वाशवः ।
(१९,५०.२ ) तेभिर्नो अद्य पारयाति दुर्गाणि विश्वहा ॥२॥
(१९,५०.३ ) रात्रिंरात्रिमरिष्यन्तस्तरेम तन्वा वयम् ।
(१९,५०.३ ) गम्भीरमप्लवा इव न तरेयुररातयः ॥३॥
(१९,५०.४ ) यथा शाम्याकः प्रपतन्न् अपवान् नानुविद्यते ।
(१९,५०.४ ) एवा रात्रि प्र पातय यो अस्मामभ्यघायति ॥४॥
(१९,५०.५ ) अप स्तेनं वासयो गोअजमुत तस्करम् ।
(१९,५०.५ ) अथो यो अर्वतः शिरोऽभिधाय निनीषति ॥५॥
(१९,५०.६ ) यदद्य रात्रि सुभगे विभजन्त्ययो वसु ।
(१९,५०.६ ) यदेतदस्मान् भोजय यथेदन्यान् उपायसि ॥६॥
(१९,५०.७ ) उषसे नः परि देहि सर्वान् रात्र्यनागसः ।
(१९,५०.७ ) उषा नो अह्ने आ भजादहस्तुभ्यं विभावरि ॥७॥
(१९,५१.१ ) अयुतोऽहमयुतो म आत्मायुतं मे चक्षुरयुतं मे श्रोत्रम् ।
(१९,५१.१ ) अयुतो मे प्राणोऽयुतो मेऽपानोऽयुतो मे व्यानोऽयुतोऽहं सर्वः ॥१॥
(१९,५१.२ ) देवस्य त्वा सवितुः प्रसवेऽश्विनोर्बाहुभ्यां पूष्णो हस्ताभ्यां प्रसूत आ रभे ॥२॥
(१९,५२.१ ) कामस्तदग्रे समवर्तत मनसो रेतः प्रथमं यदासीत्।
(१९,५२.१ ) स काम कामेन बृहता सयोनी रायस्पोषं यजमानाय धेहि ॥१॥
(१९,५२.२ ) त्वं काम सहसासि प्रतिष्ठितो विभुर्विभावा सख आ सखीयते ।
(१९,५२.२ ) त्वमुग्रः पृतनासु ससहिः सह ओजो यजमानाय धेहि ॥२॥
(१९,५२.३ ) दूराच्चकमानाय प्रतिपाणायाक्षये ।
(१९,५२.३ ) आस्मा अशृण्वन्न् आशाः कामेनाजनयन्त्स्वः ॥३॥
(१९,५२.४ ) कामेन मा काम आगन् हृदयाद्धृदयं परि ।
(१९,५२.४ ) यदमीषामदो मनस्तदैतूप मामिह ॥४॥
(१९,५२.५ ) यत्काम कामयमाना इदं कृण्मसि ते हविः ।
(१९,५२.५ ) तन् नः सर्वं समृध्यतामथैतस्य हविषो वीहि स्वाहा ॥५॥
(१९,५३.१ ) कालो अश्वो वहति सप्तरश्मिः सहस्राक्षो अजरो भूरिरेताः ।
(१९,५३.१ ) तमा रोहन्ति कवयो विपश्चितस्तस्य चक्रा भुवनानि विश्वा ॥१॥
(१९,५३.२ ) सप्त चक्रान् वहति काल एष सप्तास्य नाभीरमृतं न्वक्षः ।
(१९,५३.२ ) स इमा विश्वा भुवनान्यञ्जत्कालः स ईयते प्रथमो नु देवः ॥२॥
(१९,५३.३ ) पूर्णः कुम्भोऽधि काल आहितस्तं वै पश्यामो बहुधा नु सन्तम् ।
(१९,५३.३ ) स इमा विश्वा भुवनानि प्रत्यङ्कालं तमाहुः परमे व्योमन् ॥३॥
(१९,५३.४ ) स एव सं भुवनान्याभरत्स एव सं भुवनानि पर्यैत्।
(१९,५३.४ ) पिता सन्न् अभवत्पुत्र एषां तस्माद्वै नान्यत्परमस्ति तेजः ॥४॥
(१९,५३.५ ) कालोऽमूं दिवमजनयत्काल इमाः पृथिवीरुत ।
(१९,५३.५ ) काले ह भूतं भव्यं चेषितं ह वि तिष्ठते ॥५॥
(१९,५३.६ ) कालो भूतिमसृजत काले तपति सूर्यः ।
(१९,५३.६ ) काले ह विश्वा भूतानि काले चक्षुर्वि पश्यति ॥६॥
(१९,५३.७ ) काले मनः काले प्राणः काले नाम समाहितम् ।
(१९,५३.७ ) कालेन सर्वा नन्दन्त्यागतेन प्रजा इमाः ॥७॥
(१९,५३.८ ) काले तपः काले ज्येष्ठं काले ब्रह्म समाहितम् ।
(१९,५३.८ ) कालो ह सर्वस्येश्वरो यः पितासीत्प्रजापतेः ॥८॥
(१९,५३.९ ) तेनेषितं तेन जातं तदु तस्मिन् प्रतिष्ठितम् ।
(१९,५३.९ ) कालो ह ब्रह्म भूत्वा बिभर्ति परमेष्ठिनम् ॥९॥
(१९,५३.१० ) कालः प्रजा असृजत कालो अग्रे प्रजापतिम् ।
(१९,५३.१० ) स्वयंभूः कश्यपः कालात्तपः कालादजायत ॥१०॥
(१९,५४.१ ) कालादापः समभवन् कालाद्ब्रह्म तपो दिशः ।
(१९,५४.१ ) कालेनोदेति सूर्यः काले नि विशते पुनः ॥१॥
(१९,५४.२ ) कालेन वातः पवते कालेन पृथिवी मही ।
(१९,५४.२ ) द्यौर्मही काल आहिता ॥२॥
(१९,५४.३ ) कालो ह भूतं भव्यं च पुत्रो अजनयत्पुरा ।
(१९,५४.३ ) कालादृचः समभवन् यजुः कालादजायत ॥३॥
(१९,५४.४ ) कालो यज्ञं समैरयद्देवेभ्यो भागमक्षितम् ।
(१९,५४.४ ) काले गन्धर्वाप्सरसः काले लोकाः प्रतिष्ठिताः ॥४॥
(१९,५४.५ ) कालेऽयमङ्गिरा देवोऽथर्वा चाधि तिष्ठतः ।
(१९,५४.५ ) इमं च लोकं परमं च लोकं पुण्यांश्च लोकान् विधृतीश्च पुण्याः ।
(१९,५४.५ ) सर्वांल्लोकान् अभिजित्य ब्रह्मणा कालः स ईयते परमो नु देवः ॥५॥
(१९,५५.१ ) रात्रिंरात्रिमप्रयातं भरन्तोऽश्वायेव तिष्ठते घासमस्मै ।
(१९,५५.१ ) रायस्पोषेण समिषा मदन्तो मा ते अग्ने प्रतिवेशा रिषाम ॥१॥
(१९,५५.२ ) या ते वसोर्वात इषुः सा त एषा तया नो मृड ।
(१९,५५.२ ) रायस्पोषेण समिषा मदन्तो मा ते अग्ने प्रतिवेशा रिषाम ॥२॥
(१९,५५.३ ) सायंसायं गृहपतिर्नो अग्निः प्रातःप्रातः सौमनसस्य दाता ।
(१९,५५.३ ) वसोर्वसोर्वसुदान एधि वयं त्वेन्धानास्तन्वं पुषेम ॥३॥
(१९,५५.४ ) प्रातःप्रातर्गृहपतिर्नो अग्निः सायंसायं सौमनसस्य दाता ।
(१९,५५.४ ) वसोर्वसोर्वसुदान एधीन्धानास्त्वा शतंहिमा ऋधेम ॥४॥
(१९,५५.५ ) अपश्चा दग्धान्नस्य भूयासम् ।
(१९,५५.५ ) अन्नादायान्नपतये रुद्राय नमो अग्नये ।
(१९,५५.५ ) सभ्यः सभां मे पाहि ये च सभ्याः सभासदः ॥५॥
(१९,५५.६ ) त्वामिन्द्रा पुरुहूत विश्वमायुर्व्यश्नवन् ।
(१९,५५.६ ) अहरहर्बलिमित्ते हरन्तोऽश्वायेव तिष्ठते घासमग्ने ॥६॥
(१९,५६.१ ) यमस्य लोकादध्या बभूविथ प्रमदा मर्त्यान् प्र युनक्षि धीरः ।
(१९,५६.१ ) एकाकिना सरथं यासि विद्वान्त्स्वप्नं मिमानो असुरस्य योनौ ॥१॥
(१९,५६.२ ) बन्धस्त्वाग्रे विश्वचया अपश्यत्पुरा रात्र्या जनितोरेके अह्नि ।
(१९,५६.२ ) ततः स्वप्नेदमध्या बभूविथ भिषग्भ्यो रूपमपगूहमानः ॥२॥
(१९,५६.३ ) बृहद्गावासुरेभ्योऽधि देवान् उपावर्तत महिमानमिछन् ।
(१९,५६.३ ) तस्मै स्वप्नाय दधुराधिपत्यं त्रयस्त्रिंशासः स्वरानशानाः ॥३॥
(१९,५६.४ ) नैतां विदुः पितरो नोत देवा येषां जल्पिश्चरत्यन्तरेदम् ।
(१९,५६.४ ) त्रिते स्वप्नमदधुराप्त्ये नर आदित्यासो वरुणेनानुशिष्टाः ॥४॥
(१९,५६.५ ) यस्य क्रूरमभजन्त दुष्कृतोऽस्वप्नेन सुकृतः पुण्यमायुः ।
(१९,५६.५ ) स्वर्मदसि परमेण बन्धुना तप्यमानस्य मनसोऽधि जज्ञिषे ॥५॥
(१९,५६.६ ) विद्म ते सर्वाः परिजाः पुरस्ताद्विद्म स्वप्न यो अधिपा इहा ते ।
(१९,५६.६ ) यशश्विनो नो यशसेह पाह्याराद्द्विषेभिरप याहि दूरम् ॥६॥
(१९,५७.१ ) यथा कलां यथा शफं यथा र्णं सन्नयन्ति ।
(१९,५७.१ ) एवा दुष्वप्न्यं सर्वमप्रिये सं नयामसि ॥१॥
(१९,५७.२ ) सं राजानो अगुः समृणाम्यगुः सं कुष्ठा अगुः सं कला अगुः ।
(१९,५७.२ ) समस्मासु यद्दुष्वप्न्यं निर्द्विषते दुष्वप्न्यं सुवाम ॥२॥
(१९,५७.३ ) देवानां पत्नीनां गर्भ यमस्य कर यो भद्रः स्वप्न ।
(१९,५७.३ ) स मम यः पापस्तद्द्विषते प्र हिण्मः ।
(१९,५७.३ ) मा तृष्टानामसि कृष्णशकुनेर्मुखम् ॥३॥
(१९,५७.४ ) तं त्वा स्वप्न तथा सं विद्म स त्वं स्वप्नाश्व इव कायमश्व इव नीनाहम् ।
(१९,५७.४ ) अनास्माकं देवपीयुं पियारुं वप यदस्मासु दुष्वप्न्यं यद्गोषु यच्च नो गृहे ॥४॥
(१९,५७.५ ) अनास्माकस्तद्देवपीयुः पियारुर्निष्कमिव प्रति मुञ्चताम् ।
(१९,५७.५ ) नवारत्नीन् अपमया अस्माकं ततः परि ।
(१९,५७.५ ) दुष्वप्न्यं सर्वं द्विषते निर्दयामसि ॥५॥
(१९,५८.१ ) घृतस्य जूतिः समना सदेवा संवत्सरं हविषा वर्धयन्ती ।
(१९,५८.१ ) श्रोत्रं चक्षुः प्राणोऽछिन्नो नो अस्त्वछिन्ना वयमायुषो वर्चसः ॥१॥
(१९,५८.२ ) उपास्मान् प्राणो ह्वयतामुप प्राणं हवामहे ।
(१९,५८.२ ) वर्चो जग्राह पृथिव्यन्तरिक्षं वर्चः सोमो बृहस्पतिर्विधत्ता ॥२॥
(१९,५८.३ ) वर्चसो द्यावापृथिवी संग्रहणी बभूवथुर्वर्चो गृहीत्वा पृथिवीमनु सं चरेम ।
(१९,५८.३ ) यशसं गावो गोपतिमुप तिष्ठन्त्यायतीर्यशो गृहीत्वा पृथिवीमनु सं चरेम ॥३॥
(१९,५८.४ ) व्रजं कृणुध्वं स हि वो नृपाणो वर्मा सीव्यध्वं बहुला पृथूनि ।
(१९,५८.४ ) पुरः कृणुध्वमायसीरधृष्टा मा वः सुस्रोच्चमसो दृंहत तम् ॥४॥
(१९,५८.५ ) यज्ञस्य चक्षुः प्रभृतिर्मुखं च वाचा श्रोत्रेण मनसा जुहोमि ।
(१९,५८.५ ) इमं यज्ञं विततं विश्वकर्मणा देवा यन्तु सुमनस्यमानाः ॥५॥
(१९,५८.६ ) ये देवानामृत्विजो ये च यज्ञिया येभ्यो हव्यं क्रियते भागधेयम् ।
(१९,५८.६ ) इमं यज्ञं सह पत्नीभिरेत्य यावन्तो देवास्तविषा मादयन्ताम् ॥६॥
(१९,५९.१ ) त्वमग्ने व्रतपा असि देव आ मर्त्येष्वा ।
(१९,५९.१ ) त्वं यज्ञेष्वीड्यः ॥१॥
(१९,५९.२ ) यद्वो वयं प्रमिनाम व्रतानि विदुषां देवा अविदुष्टरासः ।
(१९,५९.२ ) अग्निष्टद्विश्वादा पृणातु विद्वान्त्सोमस्य यो ब्राह्मणामाविवेश ॥२॥
(१९,५९.३ ) आ देवानामपि पन्थामगन्म यच्छक्नवाम तदनुप्रवोढुम् ।
(१९,५९.३ ) अग्निर्विद्वान्त्स यजात्स इद्धोता सोऽध्वरान्त्स ऋतून् कल्पयाति ॥३॥
(१९,६०.१ ) वाङ्म आसन् नसोः प्राणश्चक्षुरक्ष्णोः श्रोत्रं कर्णयोः ।
(१९,६०.१ ) अपलिताः केशा अशोणा दन्ता बहु बाह्वोर्बलम् ॥१॥
(१९,६०.२ ) ऊर्वोरोजो जङ्घयोर्जवः पादयोः ।
(१९,६०.२ ) प्रतिष्ठा अरिष्टानि मे सर्वात्मानिभृष्टः ॥२॥
(१९,६१.१ ) तनूस्तन्वा मे सहे दतः सर्वमायुरशीय ।
(१९,६१.१ ) स्योनं मे सीद पुरुः पृणस्व पवमानः स्वर्गे ॥१॥
(१९,६२.१ ) प्रियं मा कृणु देवेषु प्रियं राजसु मा कृणु ।
(१९,६२.१ ) प्रियं सर्वस्य पश्यत उत शूद्र उतार्ये ॥१॥
(१९,६३.१ ) उत्तिष्ठ ब्रह्मणस्पते देवान् यज्ञेन बोधय ।
(१९,६३.१ ) आयुः प्राणं प्रजां पशून् कीर्तिं यजमानं च वर्धय ॥१॥
(१९,६४.१ ) अग्ने समिधमाहार्षं बृहते जातवेदसे ।
(१९,६४.१ ) स मे श्रद्धां च मेधां च जातवेदाः प्र यछतु ॥१॥
(१९,६४.२ ) इध्मेन त्वा जातवेदः समिधा वर्धयामसि ।
(१९,६४.२ ) तथा त्वमस्मान् वर्धय प्रजया च धनेन च ॥२॥
(१९,६४.३ ) यदग्ने यानि कानि चिदा ते दारूणि दध्मसि ।
(१९,६४.३ ) सर्वं तदस्तु मे शिवं तज्जुषस्व यविष्ठ्य ॥३॥
(१९,६४.४ ) एतास्ते अग्ने समिधस्त्वमिद्धः समिद्भव ।
(१९,६४.४ ) आयुरस्मासु धेह्यमृतत्वमाचार्याय ॥४॥
(१९,६५.१ ) हरिः सुपर्णो दिवमारुहोऽर्चिषा ये त्वा दिप्सन्ति दिवमुत्पतन्तम् ।
(१९,६५.१ ) अव तां जहि हरसा जातवेदोऽबिभ्यदुग्रोऽर्चिषा दिवमा रोह सूर्य ॥१॥
(१९,६६.१ ) अयोजाला असुरा मायिनोऽयस्मयैः पाशैरङ्किनो ये चरन्ति ।
(१९,६६.१ ) तांस्ते रन्धयामि हरसा जातवेदः सहस्रऋष्टिः सपत्नान् प्रमृणन् पाहि वज्रः ॥१॥
(१९,६७.१ ) पश्येम शरदः शतम् ॥१॥
(१९,६७.२ ) जीवेम शरदः शतम् ॥२॥
(१९,६७.३ ) बुध्येम शरदः शतम् ॥३॥
(१९,६७.४ ) रोहेम शरदः शतम् ॥४॥
(१९,६७.५ ) पूषेम शरदः शतम् ॥५॥
(१९,६७.६ ) भवेम शरदः शतम् ॥६॥
(१९,६७.७ ) भूषेम शरदः शतम् ॥७॥
(१९,६७.८ ) भूयसीः शरदः शतम् ॥८॥
(१९,६८.१ ) अव्यसश्च व्यचसश्च बिलं वि ष्यामि मायया ।
(१९,६८.१ ) ताभ्यामुद्धृत्य वेदमथ कर्माणि कृण्महे ॥१॥
(१९,६९.१ ) जीवा स्थ जीव्यासं सर्वमायुर्जीव्यासम् ॥१॥
(१९,६९.२ ) उपजीवा स्थोप जीव्यासं सर्वमायुर्जीव्यासम् ॥२॥
(१९,६९.३ ) संजीवा स्थ सं जीव्यासं सर्वमायुर्जीव्यासम् ॥३॥
(१९,६९.४ ) जीवला स्थ जीव्यासं सर्वमायुर्जीव्यासम् ॥४॥
(१९,७०.१ ) इन्द्र जीव सूर्य जीव देवा जीवा जीव्यासमहम् ।
(१९,७०.१ ) सर्वमायुर्जीव्यासम् ॥१॥
(१९,७१.१ ) स्तुता मया वरदा वेदमाता प्र चोदयन्तां पावमानी द्विजानाम् ।
(१९,७१.१ ) आयुः प्राणं प्रजां पशुं कीर्तिं द्रविणं ब्रह्मवर्चसम् ।
(१९,७१.१ ) मह्यं दत्त्वा व्रजत ब्रह्मलोकम् ॥१॥
(१९,७२.१ ) यस्मात्कोशादुदभराम वेदं तस्मिन्न् अन्तरव दध्म एनम् ।
(१९,७२.१ ) कृतमिष्टं ब्रह्मणो वीर्येण तेन मा देवास्तपसावतेह ॥१॥
(२०,१.१ ) इन्द्र त्वा वृषभं वयं सुते सोमे हवामहे ।
(२०,१.१ ) स पाहि मध्वो अन्धसः ॥१॥
(२०,१.२ ) मरुतो यस्य हि क्षये पाथा दिवो विमहसः ।
(२०,१.२ ) स सुगोपातमो जनः ॥२॥
(२०,१.३ ) उक्षान्नाय वशान्नाय सोमपृष्ठाय वेधसे ।
(२०,१.३ ) स्तोमैर्विधेमाग्नये ॥३॥
(२०,२.१ ) मरुतः पोत्रात्सुष्टुभः स्वर्कादृतुना सोमं पिबन्तु ॥१॥
(२०,२.२ ) अग्निराग्नीध्रात्सुष्टुभः स्वर्कादृतुना सोमं पिबतु ॥२॥
(२०,२.३ ) इन्द्रो ब्रह्मा ब्राह्मणात्सुष्टुभः स्वर्कादृतुना सोमं पिबतु ॥३॥
(२०,२.४ ) देवो द्रविणोदाः पोत्रात्सुष्टुभः स्वर्कादृतुना सोमं पिबतु ॥४॥
(२०,३.१ ) आ याहि सुषुमा हि त इन्द्र सोमं पिबा इमम् ।
(२०,३.१ ) एदं बर्हिः सदो मम ॥१॥
(२०,३.२ ) आ त्वा ब्रह्मयुजा हरी वहतामिन्द्र केशिना ।
(२०,३.२ ) उप ब्रह्माणि नः शृणु ॥२॥
(२०,३.३ ) ब्रह्माणस्त्वा वयं युजा सोमपामिन्द्र सोमिनः ।
(२०,३.३ ) सुतावन्तो हवामहे ॥३॥
(२०,४.१ ) आ नो याहि सुतावतोऽस्माकं सुष्टुतीरुप ।
(२०,४.१ ) पिबा सु शिप्रिन्न् अन्धसः ॥१॥
(२०,४.२ ) आ ते सिञ्चामि कुक्ष्योरनु गात्रा वि धावतु ।
(२०,४.२ ) गृभाय जिह्वया मधु ॥२॥
(२०,४.३ ) स्वादुष्टे अस्तु संसुदे मधुमान् तन्वे तव ।
(२०,४.३ ) सोमः शमस्तु ते हृदे ॥३॥
(२०,५.१ ) अयमु त्वा विचर्षणे जनीरिवाभि संवृतः ।
(२०,५.१ ) प्र सोम इन्द्र सर्पतु ॥१॥
(२०,५.२ ) तुविग्रीवो वपोदरः सुबाहुरन्धसो सदे ।
(२०,५.२ ) इन्द्रो वृत्राणि जिघ्नते ॥२॥
(२०,५.३ ) इन्द्र प्रेहि पुरस्त्वं विश्वस्येशान ओजसा ।
(२०,५.३ ) वृत्राणि वृत्रहं जहि ॥३॥
(२०,५.४ ) दीर्घस्ते अस्त्वङ्कुशो येना वसु प्रयछसि ।
(२०,५.४ ) यजमानाय सुन्वते ॥४॥
(२०,५.५ ) अयं त इन्द्र सोमो निपूतो अधि बर्हिषि ।
(२०,५.५ ) एहीमस्य द्रवा पिब ॥५॥
(२०,५.६ ) शाचिगो शाचिपूजनायं रणाय ते सुतः ।
(२०,५.६ ) आखण्डल प्र हूयसे ॥६॥
(२०,५.७ ) यस्ते शृङ्गवृषो नपात्प्रणपात्कुण्डपाय्यः ।
(२०,५.७ ) न्यस्मिन् दध्र आ मनः ॥७॥
(२०,६.१ ) इन्द्र त्वा वृषभं वयं सुते सोमे हवामहे ।
(२०,६.१ ) स पाहि मध्वो अन्धसः ॥१॥
(२०,६.२ ) इन्द्र क्रतुविदं सुतं सोमं हर्य पुरुष्टुत ।
(२०,६.२ ) पिबा वृषस्व तातृपिम् ॥२॥
(२०,६.३ ) इन्द्र प्र णो धितावानं यज्ञं विश्वेभिर्देवेभिर्।
(२०,६.३ ) तिर स्तवान विश्पते ॥३॥
(२०,६.४ ) इन्द्र सोमाः सुता इमे तव प्र यन्ति सत्पते ।
(२०,६.४ ) क्षयं चन्द्रास इन्दवः ॥४॥
(२०,६.५ ) दधिष्वा जठरे सुतं सोममिन्द्र वरेण्यम् ।
(२०,६.५ ) तव द्युक्षास इन्दवः ॥५॥
(२०,६.६ ) गिर्वणः पाहि नः सुतं मधोर्धाराभिरज्यसे ।
(२०,६.६ ) इन्द्र त्वादातमिद्यशः ॥६॥
(२०,६.७ ) अभि द्युम्नानि वनिन इन्द्रं सचन्ते अक्षिता ।
(२०,६.७ ) पीत्वी सोमस्य वावृधे ॥७॥
(२०,६.८ ) अर्वावतो न आ गहि परावतश्च वृत्रहन् ।
(२०,६.८ ) इमा जुषस्व नो गिरः ॥८॥
(२०,६.९ ) यदन्तरा परावतमर्वावतं च हूयसे ।
(२०,६.९ ) इन्द्रेह तत आ गहि ॥९॥
(२०,७.१ ) उद्घेदभि श्रुतामघं वृषभं नर्यापसम् ।
(२०,७.१ ) अस्तारमेषि सूर्य ॥१॥
(२०,७.२ ) नव यो नवतिं पुरो बिभेद बाह्वोजसा ।
(२०,७.२ ) अहिं च वृत्रहावधीत्॥२॥
(२०,७.३ ) स न इन्द्रः शिवः सखाश्वावद्गोमद्यवमत्।
(२०,७.३ ) उरुधारेव दोहते ॥३॥
(२०,७.४ ) इन्द्र क्रतुविदं सुतं सोमं हर्य पुरुष्टुत ।
(२०,७.४ ) पिबा वृषस्व तातृपिम् ॥४॥
(२०,८.१ ) एवा पाहि प्रत्नथा मन्दतु त्वा श्रुधि ब्रह्म वावृधस्वोत गीर्भिः ।
(२०,८.१ ) आविः सूर्यं कृणुहि पीपिहीषो जहि शत्रूंरभि गा इन्द्र तृन्धि ॥१॥
(२०,८.२ ) अर्वाङेहि सोमकामं त्वाहुरयं सुतस्तस्य पिबा मदाय ।
(२०,८.२ ) उरुव्यचा जठर आ वृषस्व पितेव नः शृणुहि हूयमानः ॥२॥
(२०,८.३ ) आपूर्णो अस्य कलशः स्वाहा सेक्तेव कोशं सिषिचे पिबध्यै ।
(२०,८.३ ) समु प्रिया आववृत्रन् मदाय प्रदक्षिणिदभि सोमास इन्द्रम् ॥३॥
(२०,९.१ ) तं वो दस्ममृतीषहं वसोर्मन्दानमन्धसः ।
(२०,९.१ ) अभि वत्सं न स्वसरेषु धेनव इन्द्रं गीर्भिर्नवामहे ॥१॥
(२०,९.२ ) द्युक्षं सुदानुं तविषीभिरावृतं गिरिं न पुरुभोजसम् ।
(२०,९.२ ) क्षुमन्तं वाजं शतिनं सहस्रिणं मक्षू गोमन्तमीमहे ॥२॥
(२०,९.३ ) तत्त्वा यामि सुवीर्यं तद्ब्रह्म पूर्वचित्तये ।
(२०,९.३ ) येना यतिभ्यो भृगवे धने हिते येन प्रस्कण्वमाविथ ॥३॥
(२०,९.४ ) येना समुद्रमसृजो महीरपस्तदिन्द्र वृष्णि ते शवः ।
(२०,९.४ ) सद्यः सो अस्य महिमा न संनशे यं क्षोणीरनुचक्रदे ॥४॥
(२०,१०.१ ) उदु ते मधुमत्तमा गिर स्तोमास ईरते ।
(२०,१०.१ ) सत्राजितो धनसा अक्षितोतयो वाजयन्तो रथा इव ॥१॥
(२०,१०.२ ) कण्वा इव भृगवः सूर्या इव विश्वमिद्धीतमानशुः ।
(२०,१०.२ ) इन्द्रं स्तोमेभिर्महयन्त आयवः प्रियमेधासो अस्वरन् ॥२॥
(२०,११.१ ) इन्द्रः पूर्भिदातिरद्दासमर्कैर्विदद्वसुर्दयमानो वि शत्रून् ।
(२०,११.१ ) ब्रह्मजूतस्तन्वा वावृधानो भूरिदात्र आपृणद्रोदसी उभे ॥१॥
(२०,११.२ ) मखस्य ते तविषस्य प्र जूतिमियर्मि वाचममृताय भूषन् ।
(२०,११.२ ) इन्द्र क्षितीनामसि मानुषीणां विशां दैवीनामुत पूर्वयावा ॥२॥
(२०,११.३ ) इन्द्रो वृत्रमवृणोच्छर्धनीतिः प्र मायिनाममिनाद्वर्पणीतिः ।
(२०,११.३ ) अहन् व्यंसमुशधग्वनेष्वाविर्धेना अकृणोद्राम्याणाम् ॥३॥
(२०,११.४ ) इन्द्रः स्वर्षा जनयन्न् अहानि जिगायोशिग्भिः पृतना अभिष्टिः ।
(२०,११.४ ) प्रारोचयन् मनवे केतुमह्नामविन्दज्ज्योतिर्बृहते रणाय ॥४॥
(२०,११.५ ) इन्द्रस्तुजो बर्हणा आ विवेश नृवद्दधानो नर्या पुरूणि ।
(२०,११.५ ) अचेतयद्धिय इमा जरित्रे प्रेमं वर्णमतिरच्छुक्रमासाम् ॥५॥
(२०,११.६ ) महो महानि पनयन्त्यस्येन्द्रस्य कर्म सुकृता पुरूणि ।
(२०,११.६ ) वृजनेन वृजिनान्त्सं पिपेष मायाभिर्दस्यूंरभिभूत्योजाः ॥६॥
(२०,११.७ ) युधेन्द्रो मह्ना वरिवश्चकार देवेभ्यः सत्पतिश्चर्षणिप्राः ।
(२०,११.७ ) विवस्वतः सदने अस्य तानि विप्रा उक्थेभिः कवयो गृणन्ति ॥७॥
(२०,११.८ ) सत्रासाहं वरेण्यं सहोदां ससवांसं स्वरपश्च देवीः ।
(२०,११.८ ) ससान यः पृथिवीं द्यामुतेमामिन्द्रं मदन्त्यनु धीरणासः ॥८॥
(२०,११.९ ) ससानात्यामुत सूर्यं ससानेन्द्रः ससान पुरुभोजसं गाम् ।
(२०,११.९ ) हिरण्ययमुत भोगं ससान हत्वी दस्यून् प्रार्यं वर्णमावत्॥९॥
(२०,११.१० ) इन्द्र ओषधीरसनोदहानि वनस्पतींरसनोदन्तरिक्षम् ।
(२०,११.१० ) बिभेद बलं नुनुदे विवाचोऽथाभवद्दमिताभिक्रतूनाम् ॥१०॥
(२०,११.११ ) शुनं हुवेम मघवानमिन्द्रमस्मिन् भरे नृतमं वाजसातौ ।
(२०,११.११ ) शृण्वन्तमुग्रमूतये समत्सु घ्नन्तं वृत्राणि संजितं धनानाम् ॥११॥
(२०,१२.१ ) उदु ब्रह्माण्यैरत श्रवस्येन्द्रं समर्ये महया वसिष्ठ ।
(२०,१२.१ ) आ यो विश्वानि शवसा ततानोपश्रोता म ईवतो वचांसि ॥१॥
(२०,१२.२ ) अयामि घोष इन्द्र देवजामिरिरज्यन्त यच्छुरुधो विवाचि ।
(२०,१२.२ ) नहि स्वमायुश्चिकिते जनेषु तानीदंहांस्यति पर्ष्यस्मान् ॥२॥
(२०,१२.३ ) युजे रथं गवेषणं हरिभ्यामुप ब्रह्माणि जुजुषाणमस्थुः ।
(२०,१२.३ ) वि बाधिष्ट स्य रोदसी महित्वेन्द्रो वृत्राण्यप्रती जघन्वान् ॥३॥
(२०,१२.४ ) आपश्चित्पिप्यु स्तर्यो न गावो नक्षन्न् ऋतं जरितारस्त इन्द्र ।
(२०,१२.४ ) याहि वायुर्न नियुतो नो अछा त्वं हि धीभिर्दयसे वि वाजान् ॥४॥
(२०,१२.५ ) ते त्वा मदा इन्द्र मादयन्तु शुष्मिणं तुविराधसं जरित्रे ।
(२०,१२.५ ) एको देवत्रा दयसे हि मर्तान् अस्मिन् छूर सवने मादयस्व ॥५॥
(२०,१२.६ ) एवेदिन्द्रं वृषणं वज्रबाहुं वसिष्ठासो अभ्यर्चन्त्यर्कैः ।
(२०,१२.६ ) स न स्तुतो वीरवद्धातु गोमद्यूयं पात स्वस्तिभिः सदा नः ॥६॥
(२०,१२.७ ) ऋजीषी वज्री वृषभस्तुराषाट्छुष्मी राजा वृत्रहा सोमपावा ।
(२०,१२.७ ) युक्त्वा हरिभ्यामुप यासदर्वाङ्माध्यंदिने सवने मत्सदिन्द्रः ॥७॥
(२०,१३.१ ) इन्द्रश्च सोमं पिबतं बृहस्पतेऽस्मिन् यज्ञे मन्दसाना वृषण्वसू ।
(२०,१३.१ ) आ वां विशन्त्विन्दवः स्वाभुवोऽस्मे रयिं सर्ववीरं नि यछतम् ॥१॥
(२०,१३.२ ) आ वो वहन्तु सप्तयो रघुष्यदो रघुपत्वानः प्र जिगात बाहुभिः ।
(२०,१३.२ ) सीदता बर्हिरुरु वः सदस्कृतं मादयध्वं मरुतो मध्वो अन्धसः ॥२॥
(२०,१३.३ ) इमं स्तोममर्हते जातवेदसे रथमिव सं महेमा मनीषया ।
(२०,१३.३ ) भद्रा हि नः प्रमतिरस्य संसद्यग्ने सख्ये मा रिषामा वयं तव ॥३॥
(२०,१३.४ ) ऐभिरग्ने सरथं याह्यर्वाङ्नानारथं वा विभवो ह्यश्वाः ।
(२०,१३.४ ) पत्नीवतस्त्रिंशतं त्रींश्च देवान् अनुष्वधमा वह मादयस्व ॥४॥
(२०,१४.१ ) वयमु त्वामपूर्व्य स्थूरं न कच्चिद्भरन्तोऽवस्यवः ।
(२०,१४.१ ) वाजे चित्रं हवामहे ॥१॥
(२०,१४.२ ) उप त्वा कर्मन्न् ऊतये स नो युवोग्रश्चक्राम यो धृषत्।
(२०,१४.२ ) त्वामिद्ध्यवितारं ववृमहे सखाय इन्द्र सानसिम् ॥२॥
(२०,१४.३ ) यो न इदमिदं पुरा प्र वस्य आनिनाय तमु व स्तुषे ।
(२०,१४.३ ) सखाय इन्द्रमूतये ॥३॥
(२०,१४.४ ) हर्यश्वं सत्पतिं चर्षणीसहं स हि ष्मा यो अमन्दत ।
(२०,१४.४ ) आ तु नः स वयति गव्यमश्व्यं स्तोतृभ्यो मघवा शतम् ॥४॥
(२०,१५.१ ) प्र मंहिष्ठाय बृहते बृहद्रये सत्यशुष्माय तवसे मतिं भरे ।
(२०,१५.१ ) अपामिव प्रवणे यस्य दुर्धरं राधो विश्वायु शवसे अपावृतम् ॥१॥
(२०,१५.२ ) अध ते विश्वमनु हासदिष्टय आपो निम्नेव सवना हविष्मतः ।
(२०,१५.२ ) यत्पर्वते न समशीत हर्यत इन्द्रस्य वज्रः श्नथिता हिरण्ययः ॥२॥
(२०,१५.३ ) अस्मै भीमाय नमसा समध्वर उषो न शुभ्र आ भरा पनीयसे ।
(२०,१५.३ ) यस्य धाम श्रवसे नामेन्द्रियं ज्योतिरकारि हरितो नायसे ॥३॥
(२०,१५.४ ) इमे त इन्द्र ते वयं पुरुष्टुत ये त्वारभ्य चरामसि प्रभूवसो ।
(२०,१५.४ ) नहि त्वदन्यो गिर्वणो गिरः सधत्क्षोणीरिव प्रति नो हर्य तद्वचः ॥४॥
(२०,१५.५ ) भूरि त इन्द्र वीर्यं तव स्मस्यस्य स्तोतुर्मघवन् काममा पृण ।
(२०,१५.५ ) अनु ते द्यौर्बृहती वीर्यं मम इयं च ते पृथिवी नेम ओजसे ॥५॥
(२०,१५.६ ) त्वं तमिन्द्र पर्वतं महामुरुं वज्रेण वज्रिन् पर्वशश्चकर्तिथ ।
(२०,१५.६ ) अवासृजो निवृताः सर्तवा अपः सत्रा विश्वं दधिषे केवलं सहः ॥६॥
(२०,१६.१ ) उदप्रुतो न वयो रक्षमाणा वावदतो अभ्रियस्येव घोषाः ।
(२०,१६.१ ) गिरिभ्रजो नोर्मयो मदन्तो बृहस्पतिमभ्यर्का अनावन् ॥१॥
(२०,१६.२ ) सं गोभिरङ्गिरसो नक्षमाणो भग इवेदर्यमणं निनाय ।
(२०,१६.२ ) जने मित्रो न दम्पती अनक्ति बृहस्पते वाजयाशूंरिवाजौ ॥२॥
(२०,१६.३ ) साध्वर्या अतिथिनीरिषिरा स्पार्हाः सुवर्णा अनवद्यरूपाः ।
(२०,१६.३ ) बृहस्पतिः पर्वतेभ्यो वितूर्या निर्गा ऊपे यवमिव स्थिविभ्यः ॥३॥
(२०,१६.४ ) आप्रुषायन् मधुना ऋतस्य योनिमवक्षिपन्न् अर्क उल्कामिव द्योः ।
(२०,१६.४ ) बृहस्पतिरुद्धरन्न् अश्मनो गा भूम्या उद्नेव वि त्वचं बिभेद ॥४॥
(२०,१६.५ ) अप ज्योतिषा तमो अन्तरिक्षदुद्नः शीपालमिव वात आजत्।
(२०,१६.५ ) बृहस्पतिरनुमृश्या वलस्याभ्रमिव वात आ चक्र आ गाः ॥५॥
(२०,१६.६ ) यदा वलस्य पीयतो जसुं भेद्बृहस्पतिरग्नितपोभिरर्कैः ।
(२०,१६.६ ) दद्भिर्न जिह्वा परिविष्टमाददाविर्निधींरकृणोदुस्रियाणाम् ॥६॥
(२०,१६.७ ) बृहस्पतिरमत हि त्यदासां नाम स्वरीणां सदने गुहा यत्।
(२०,१६.७ ) आण्डेव भित्वा शकुनस्य गर्भमुदुस्रियाः पर्वतस्य त्मनाजत्॥७॥
(२०,१६.८ ) अश्नापिनद्धं मधु पर्यपश्यन् मत्स्यं न दीन उदनि क्षियन्तम् ।
(२०,१६.८ ) निष्टज्जभार चमसं न वृक्षाद्बृहस्पतिर्विरवेणा विकृत्य ॥८॥
(२०,१६.९ ) सोषामविन्दत्स स्वः सो अग्निं सो अर्केण वि बबाधे तमांसि ।
(२०,१६.९ ) बृहस्पतिर्गोवपुषो वलस्य निर्मज्जानं न पर्वणो जभार ॥९॥
(२०,१६.१० ) हिमेव पर्णा मुषिता वनानि बृहस्पतिनाकृपयद्वलो गाः ।
(२०,१६.१० ) अनानुकृत्यमपुनश्चकार यात्सूर्यामासा मिथ उच्चरातः ॥१०॥
(२०,१६.११ ) अभि श्यावं न कृशनेभिरश्वं नक्षत्रेभिः पितरो द्यामपिंशन् ।
(२०,१६.११ ) रात्र्यां तमो अदधुर्ज्योतिरहन् बृहस्पतिर्भिनदद्रिं विदद्गाः ॥११॥
(२०,१६.१२ ) इदमकर्म नमो अभ्रियाय यः पूर्वीरन्वानोनवीति ।
(२०,१६.१२ ) बृहस्पतिः स हि गोभिः सो अश्वैः स वीरेभिः स नृभिर्नो वयो धात्॥१२॥
(२०,१७.१ ) अछा म इन्द्रं मतयः स्वर्विदः सध्रीचीर्विश्वा उशतीरनूषत ।
(२०,१७.१ ) परि ष्वजन्ते जनयो यथा पतिं मर्यं न शुन्ध्युं मघवानमूतये ॥१॥
(२०,१७.२ ) न घा त्वद्रिगप वेति मे मनस्त्वे इत्कामं पुरुहूत शिश्रय ।
(२०,१७.२ ) राजेव दस्म नि षदोऽधि बर्हिष्यस्मिन्त्सु सोमेऽवपानमस्तु ते ॥२॥
(२०,१७.३ ) विषूवृदिन्द्रो अमुतेरुत क्षुधः स इद्रायो मघवा वस्व ईशते ।
(२०,१७.३ ) तस्येदिमे प्रवणे सप्त सिन्धवो वयो वर्धन्ति वृषभस्य शुष्मिणः ॥३॥
(२०,१७.४ ) वयो न वृक्षं सुपलाशमासदन्त्सोमास इन्द्रं मन्दिनश्चमूषदः ।
(२०,१७.४ ) प्रैषामनीकं शवसा दविद्युतद्विदत्स्वर्मनवे ज्योतिरार्यम् ॥४॥
(२०,१७.५ ) कृतं न श्वघ्नी वि चिनोति देवने संवर्गं यन् मघवा सूर्यं जयत्।
(२०,१७.५ ) न तत्ते अन्यो अनु वीर्यं शकन् न पुराणो मघवन् नोत नूतनः ॥५॥
(२०,१७.६ ) विशंविशं मघवा पर्यशायत जनानां धेना अवचाकशद्वृषा ।
(२०,१७.६ ) यस्याह शक्रः सवनेषु रण्यति स तीव्रैः सोमैः सहते पृतन्यतः ॥६॥
(२०,१७.७ ) आपो न सिन्धुमभि यत्समक्षरन्त्सोमास इन्द्रं कुल्या इव ह्रदम् ।
(२०,१७.७ ) वर्धन्ति विप्रा महो अस्य सादने यवं न वृष्टिर्दिव्येन दानुना ॥७॥
(२०,१७.८ ) वृषा न क्रुद्धः पतयद्रजःस्वा यो अर्यपत्नीरकृणोदिमा अपः ।
(२०,१७.८ ) स सुन्वते मघवा जीरदानवेऽविन्दज्ज्योतिर्मनवे हविष्मते ॥८॥
(२०,१७.९ ) उज्जायतां परशु ज्योतिषा सह भूया ऋतस्य सुदुघा पुराणवत्।
(२०,१७.९ ) वि रोचतामरुषो भानुना शुचिः स्वर्न शुक्रं शुशुचीत सत्पतिः ॥९॥
(२०,१७.१० ) गोभिष्टरेमामतिं दुरेवां यवेन क्षुधं पुरुहूत विश्वाम् ।
(२०,१७.१० ) वयं राजभिः प्रथमा धनान्यस्माकेन वृजनेना जयेम ॥१०॥
(२०,१७.११ ) बृहस्पतिर्नः परि पातु पश्चादुतोत्तरस्मादधरादघायोः ।
(२०,१७.११ ) इन्द्रः पुरस्तादुत मध्यतो नः सखा सखिभ्यः वरिवः कृणोतु ॥११॥
(२०,१७.१२ ) बृहस्पते युवमिन्द्रश्च वस्वो दिव्यस्येशाथे उत पार्थिवस्य ।
(२०,१७.१२ ) धत्तं रयिं स्तुवते कीरये चिद्यूयं पात स्वस्तिभिः सदा नः ॥१२॥
(२०,१८.१ ) वयमु त्वा तदितर्था इन्द्र त्वायन्तः सखायः ।
(२०,१८.१ ) कण्वा उक्थेभिर्जरन्ते ॥१॥
(२०,१८.२ ) न घेमन्यदा पपन वज्रिन्न् अपसो नविष्टौ ।
(२०,१८.२ ) तवेदु स्तोमं चिकेत ॥२॥
(२०,१८.३ ) इछन्ति देवाः सुन्वन्तं न स्वप्नाय स्पृहयन्ति ।
(२०,१८.३ ) यन्ति प्रमादमतन्द्राः ॥३॥
(२०,१८.४ ) वयमिन्द्र त्वायवोऽभि प्र णोनुमो वृषन् ।
(२०,१८.४ ) विद्धि त्वस्य नो वसो ॥४॥
(२०,१८.५ ) मा नो निदे च वक्तवेऽर्यो रन्धीरराव्ने ।
(२०,१८.५ ) त्वे अपि क्रतुर्मम ॥५॥
(२०,१८.६ ) त्वं वर्मासि सप्रथः पुरोयोधश्च वृत्रहन् ।
(२०,१८.६ ) त्वया प्रति ब्रुवे युजा ॥६॥
(२०,१९.१ ) वार्त्रहत्याय शवसे पृतनाषाह्याय च ।
(२०,१९.१ ) इन्द्र त्वा वर्तयामसि ॥१॥
(२०,१९.२ ) अर्वाचीनं सु ते मन उत चक्षुः शतक्रतो ।
(२०,१९.२ ) इन्द्र कृण्वन्तु वाघतः ॥२॥
(२०,१९.३ ) नामानि ते शतक्रतो विश्वाभिर्गीर्भिरीमहे ।
(२०,१९.३ ) इन्द्राभिमातिषाह्ये ॥३॥
(२०,१९.४ ) पुरुष्टुतस्य धामभिः शतेन महयामसि ।
(२०,१९.४ ) इन्द्रस्य चर्षणीधृतः ॥४॥
(२०,१९.५ ) इन्द्रं वृत्राय हन्तवे पुरुहूतमुप ब्रुवे ।
(२०,१९.५ ) भरेषु वाजसातये ॥५॥
(२०,१९.६ ) वाजेषु सासहिर्भव त्वामीमहे शतक्रतो ।
(२०,१९.६ ) इन्द्र वृत्राय हन्तवे ॥६॥
(२०,१९.७ ) द्युम्नेषु पृतनाज्ये पृत्सुतूर्षु श्रवःसु च ।
(२०,१९.७ ) इन्द्र साक्ष्वाभिमातिषु ॥७॥
(२०,२०.१ ) शुष्मिन्तमं न ऊतये द्युम्निनं पाहि जागृविम् ।
(२०,२०.१ ) इन्द्र सोमं शतक्रतो ॥१॥
(२०,२०.२ ) इन्द्रियाणि शतक्रतो या ते जनेषु पञ्चसु ।
(२०,२०.२ ) इन्द्र तानि त आ वृणे ॥२॥
(२०,२०.३ ) अगन्न् इन्द्र श्रवो बृहद्द्युम्नं दधिष्व दुष्टरम् ।
(२०,२०.३ ) उत्ते शुष्मं तिरामसि ॥३॥
(२०,२०.४ ) अर्वावतो न आ गह्यथो शक्र परावतः ।
(२०,२०.४ ) उ लोको यस्ते अद्रिव इन्द्रेह तत आ गहि ॥४॥
(२०,२०.५ ) इन्द्रो अङ्गं महद्भयमभि षदप चुच्यवत्।
(२०,२०.५ ) स हि स्थिरो विचर्षणिः ॥५॥
(२०,२०.६ ) इन्द्रश्च मृलयाति नो न नः पश्चादघं नशत्।
(२०,२०.६ ) भद्रं भवाति नः पुरः ॥६॥
(२०,२०.७ ) इन्द्र आशाभ्यस्परि सर्वाभ्यो अभयं करत्।
(२०,२०.७ ) जेता शत्रून् विचर्षणिः ॥७॥
(२०,२१.१ ) न्यू षु वाचं प्र महे भरामहे गिर इन्द्राय सदने विवस्वतः ।
(२०,२१.१ ) नू चिद्धि रत्नं ससतामिवाविदन् न दुष्टुतिर्द्रविणोदेषु शस्यते ॥१॥
(२०,२१.२ ) दुरो अश्वस्य दुर इन्द्र गोरसि दुरो यवस्य वसुन इनस्पतिः ।
(२०,२१.२ ) शिक्षानरः प्रदिवो अकामकर्शनः सखा सखिभ्यस्तमिदं गृणीमसि ॥२॥
(२०,२१.३ ) शचीव इन्द्र पुरुकृद्द्युमत्तम तवेदिदमभितश्चेकिते वसु ।
(२०,२१.३ ) अतः संगृभ्याभिभूत आ भर मा त्वायतो जरितुः काममूनयीः ॥३॥
(२०,२१.४ ) एभिर्द्युभिर्सुमना एभिरिन्दुभिर्निरुन्धानो अमतिं गोभिरश्विना ।
(२०,२१.४ ) इन्द्रेण दस्युं दरयन्त इन्दुभिर्युतद्वेषसः समिषा रभेमहि ॥४॥
(२०,२१.५ ) समिन्द्र राया समिषा रभेमहि सं वाजेभिः पुरुश्चन्द्रैरभिद्युभिः ।
(२०,२१.५ ) सं देव्या प्रमत्या वीरशुष्मया गोअग्रयाश्वावत्या रभेमहि ॥५॥
(२०,२१.६ ) ते त्वा मदा अमदन् तानि वृष्ण्या ते सोमासो वृत्रहत्येषु सत्पते ।
(२०,२१.६ ) यत्कारवे दश वृत्राण्यप्रति बर्हिष्मते नि सहस्राणि बर्हयः ॥६॥
(२०,२१.७ ) युधा युधमुप घेदेषि धृष्णुया पुरा पुरं समिदं हंस्योजसा ।
(२०,२१.७ ) नम्या यदिन्द्र सख्या परावति निबर्हयो नमुचिं नाम मायिनम् ॥७॥
(२०,२१.८ ) त्वं करञ्जमुत पर्णयं वधीस्तेजिष्ठयातिथिग्वस्य वर्तनी ।
(२०,२१.८ ) त्वं शता वङ्गृदस्याभिनत्पुरोऽनानुदः परिषूता ऋजिश्वना ॥८॥
(२०,२१.९ ) त्वमेतां जनराज्ञो द्विर्दशाबन्धुना सुश्रवसोपजग्मुषः ।
(२०,२१.९ ) षष्टिं सहस्रा नवतिं नव श्रुतो नि चक्रेण रथ्या दुष्पदावृणक्॥९॥
(२०,२१.१० ) त्वमाविथ सुश्रवसं तवोतिभिस्तव त्रामभिरिन्द्र तूर्वयाणम् ।
(२०,२१.१० ) त्व अस्मै कुत्समतिथिग्वमायुं महे राज्ञे यूने अरन्धनायः ॥१०॥
(२०,२१.११ ) य उदृचीन्द्र देवगोपाः सखायस्ते शिवतमा असाम ।
(२०,२१.११ ) त्वां स्तोषाम त्वया सुवीरा द्राघीय आयुः प्रतरं दधानाः ॥११॥
(२०,२२.१ ) अभि त्वा वृषभा सुते सुतं सृजामि पीतये ।
(२०,२२.१ ) तृम्पा व्यश्नुही मदम् ॥१॥
(२०,२२.२ ) मा त्वा मूरा अविष्यवो मोपहस्वान आ दभन् ।
(२०,२२.२ ) माकीं ब्रह्मद्विषो वनः ॥२॥
(२०,२२.३ ) इह त्वा गोपरीणसा महे मन्दन्तु राधसे ।
(२०,२२.३ ) सरो गौरो यथा पिब ॥३॥
(२०,२२.४ ) अभि प्र गोपतिं गिरेन्द्रमर्च यथा विदे ।
(२०,२२.४ ) सूनुं सत्यस्य सत्पतिम् ॥४॥
(२०,२२.५ ) आ हरयः ससृज्रिरेऽरुषीरधि बर्हिषि ।
(२०,२२.५ ) यत्राभि संनवामहे ॥५॥
(२०,२२.६ ) इन्द्राय गाव आशिरं दुदुह्रे वज्रिणे मधु ।
(२०,२२.६ ) यत्सीमुपह्वरे विदत्॥६॥
(२०,२३.१ ) आ तू न इन्द्र मद्र्यग्घुवानः सोमपीतये ।
(२०,२३.१ ) हरिभ्यां याह्यद्रिवः ॥१॥
(२०,२३.२ ) सत्तो होता न ऋत्वियस्तिस्तिरे बर्हिरानुषक्।
(२०,२३.२ ) अयुज्रन् प्रातरद्रयः ॥२॥
(२०,२३.३ ) इमा ब्रह्म ब्रह्मवाहः क्रियन्त आ बर्हिः सीद ।
(२०,२३.३ ) वीहि शूर पुरोलाशम् ॥३॥
(२०,२३.४ ) रारन्धि सवनेषु ण एषु स्तोमेषु वृत्रहन् ।
(२०,२३.४ ) उक्थेष्विन्द्र गिर्वणः ॥४॥
(२०,२३.५ ) मतयः सोमपामुरुं रिहन्ति शवसस्पतिम् ।
(२०,२३.५ ) इन्द्रं वत्सं न मातरः ॥५॥
(२०,२३.६ ) स मन्दस्वा ह्यन्धसो राधसे तन्वा महे ।
(२०,२३.६ ) न स्तोतारं निदे करः ॥६॥
(२०,२३.७ ) वयमिन्द्र त्वायवो हविष्मन्तो जरामहे ।
(२०,२३.७ ) उत त्वमस्मयुर्वसो ॥७॥
(२०,२३.८ ) मारे अस्मद्वि मुमुचो हरिप्रियार्वाङ्याहि ।
(२०,२३.८ ) इन्द्र स्वधावो मत्स्वेह ॥८॥
(२०,२३.९ ) अर्वाञ्चं त्वा सुखे रथे वहतामिन्द्र केशिना ।
(२०,२३.९ ) घृतस्नू बर्हिरासदे ॥९॥
(२०,२४.१ ) उप नः सुतमा गहि सोममिन्द्र गवाशिरम् ।
(२०,२४.१ ) हरिभ्यां यस्ते अस्मयुः ॥१॥
(२०,२४.२ ) तमिन्द्र मदमा गहि बर्हिष्ठां ग्रावभिः सुतम् ।
(२०,२४.२ ) कुविन् न्वस्य तृप्णवः ॥२॥
(२०,२४.३ ) इन्द्रमित्था गिरो ममाछागुरिषिता इतः ।
(२०,२४.३ ) आवृते सोमपीतये ॥३॥
(२०,२४.४ ) इन्द्रं सोमस्य पीतये स्तोमैरिह हवामहे ।
(२०,२४.४ ) उक्थेभिः कुविदागमत्॥४॥
(२०,२४.५ ) इन्द्र सोमाः सुता इमे तान् दधिष्व शतक्रतो ।
(२०,२४.५ ) जथरे वाजिनीवसो ॥५॥
(२०,२४.६ ) विद्मा हि त्वा धनंजयं वाजेषु दधृषं कवे ।
(२०,२४.६ ) अधा ते सुम्नमीमहे ॥६॥
(२०,२४.७ ) इममिन्द्र गवाशिरं यवाशिरं च नः पिब ।
(२०,२४.७ ) आगत्या वृषभिः सुतम् ॥७॥
(२०,२४.८ ) तुभ्येदिन्द्र स्व ओक्ये सोमं चोदामि पीतये ।
(२०,२४.८ ) एष रारन्तु ते हृदि ॥८॥
(२०,२४.९ ) त्वां सुतस्य पीतये प्रत्नमिन्द्र हवामहे ।
(२०,२४.९ ) कुशिकासो अवस्यवः ॥९॥
(२०,२५.१ ) अश्वावति प्रथमो गोषु गछति सुप्रावीरिन्द्र मर्त्यस्तवोतिभिः ।
(२०,२५.१ ) तमित्पृणक्षि वसुना भवीयसा सिन्धुमापो यथाभितो विचेतसः ॥१॥
(२०,२५.२ ) आपो न देवीरुप यन्ति होत्रियमवः पश्यन्ति विततं यथा रजः ।
(२०,२५.२ ) प्राचैर्देवासः प्र णयन्ति देवयुं ब्रह्मप्रियं जोषयन्ते वरा इव ॥२॥
(२०,२५.३ ) अधि द्वयोरदधा उक्थ्यं वचो यतस्रुचा मिथुना या सपर्यतः ।
(२०,२५.३ ) असंयत्तो व्रते ते क्षेति पुष्यति भद्रा शक्तिर्यजमानाय सुन्वते ॥३॥
(२०,२५.४ ) आदङ्गिराः प्रथमं दधिरे वय इद्धाग्नयः शम्या ये सुकृत्यया ।
(२०,२५.४ ) सर्वं पणेः समविन्दन्त भोजनमश्वावन्तं गोमन्तमा पशुं नरः ॥४॥
(२०,२५.५ ) यज्ञैरथर्वा प्रथमः पथस्तते ततः सूर्यो व्रतपा वेन आजनि ।
(२०,२५.५ ) आ गा आजदुशना काव्यः सचा यमस्य जातममृतं यजामहे ॥५॥
(२०,२५.६ ) बर्हिर्वा यत्स्वपत्याय वृज्यतेऽर्को वा श्लोकमाघोषते दिवि ।
(२०,२५.६ ) ग्रावा यत्र वदति करुरुक्थ्यस्तस्येदिन्द्रो अभिपित्वेषु रण्यति ॥६॥
(२०,२५.७ ) प्रोग्रां पीतिं वृष्ण इयर्मि सत्यां प्रयै सुतस्य हर्यश्व तुभ्यम् ।
(२०,२५.७ ) इन्द्र धेनाभिरिह मादयस्व धीभिर्विश्वाभिः शच्या गृणानः ॥७॥
(२०,२६.१ ) योगेयोगे तवस्तरं वाजेवाजे हवामहे ।
(२०,२६.१ ) सखाय इन्द्रमूतये ॥१॥
(२०,२६.२ ) आ घा गमद्यदि श्रवत्सहस्रिणीभिरूतिभिः ।
(२०,२६.२ ) वाजेभिरुप नो हवम् ॥२॥
(२०,२६.३ ) अनु प्रत्नस्यौकसो हुवे तुविप्रतिं नरम् ।
(२०,२६.३ ) यं ते पूर्वं पिता हुवे ॥३॥
(२०,२६.४ ) युञ्जन्ति ब्रध्नमरुषं चरन्तं परि तस्थुषः ।
(२०,२६.४ ) रोचन्ते रोचना दिवि ॥४॥
(२०,२६.५ ) युञ्जन्ति अस्य काम्या हरी विपक्षसा रथे ।
(२०,२६.५ ) शोणा धृष्णू नृवाहसा ॥५॥
(२०,२६.६ ) केतुं कृण्वन्न् अकेतवे पेशो मर्या अपेशसे ।
(२०,२६.६ ) समुषद्भिरजायथाः ॥६॥
(२०,२७.१ ) यदिन्द्राहं यथा त्वमीशीय वस्व एक इत्।
(२०,२७.१ ) स्तोता मे गोषखा स्यात्॥१॥
(२०,२७.२ ) शिक्षेयमस्मै दित्सेयं शचीपते मनीषिणे ।
(२०,२७.२ ) यदहं गोपतिः स्याम् ॥२॥
(२०,२७.३ ) धेनुष्ट इन्द्र सूनृता यजमानाय सुन्वते ।
(२०,२७.३ ) गामश्वं पिप्युषी दुहे ॥३॥
(२०,२७.४ ) न ते वर्तास्ति राधस इन्द्र देवो न मर्त्यः ।
(२०,२७.४ ) यद्दित्ससि स्तुतो मघम् ॥४॥
(२०,२७.५ ) यज्ञ इन्द्रमवर्धयद्यद्भूमिं व्यवर्तयत्।
(२०,२७.५ ) चक्राण ओपशं दिवि ॥५॥
(२०,२७.६ ) वावृधानस्य ते वयं विश्वा धनानि जिग्युषः ।
(२०,२७.६ ) ऊतिमिन्द्रा वृणीमहे ॥६॥
(२०,२८.१ ) व्यन्तरिक्षमतिरन् मदे सोमस्य रोचना ।
(२०,२८.१ ) इन्द्रो यदभिनद्वलम् ॥१॥
(२०,२८.२ ) उद्गा आजदङ्गिरोभ्य आविष्क्र्ण्वन् गुहा सतीः ।
(२०,२८.२ ) अर्वाञ्चं नुनुदे वलम् ॥२॥
(२०,२८.३ ) इन्द्रेण रोचना दिवो दृल्हानि दृंहितानि च ।
(२०,२८.३ ) स्थिराणि न पराणुदे ॥३॥
(२०,२८.४ ) अपामूर्मिर्मदन्न् इव स्तोम इन्द्राजिरायते ।
(२०,२८.४ ) वि ते मदा अराजिषुः ॥४॥
(२०,२९.१ ) त्वं हि स्तोमवर्धन इन्द्रास्युक्थवर्धनः ।
(२०,२९.१ ) स्तोतॄणामुत भद्रकृत्॥१॥
(२०,२९.२ ) इन्द्रमित्केशिना हरी सोमपेयाय वक्षतः ।
(२०,२९.२ ) उप यज्ञं सुराधसम् ॥२॥
(२०,२९.३ ) अपां फेनेन नमुचेः शिर इन्द्रोदवर्तयः ।
(२०,२९.३ ) विश्वा यदजय स्पृधः ॥३॥
(२०,२९.४ ) मायाभिरुत्सिसृप्सत इन्द्र द्यामारुरुक्षतः ।
(२०,२९.४ ) अव दस्यूंरधूनुथाः ॥४॥
(२०,२९.५ ) असुन्वामिन्द्र संसदं विषूचीं व्यनाशयः ।
(२०,२९.५ ) सोमपा उत्तरो भवन् ॥५॥
(२०,३०.१ ) प्र ते महे विदथे शंसिषं हरी प्र ते वन्वे वनुषो हर्यतं मदम् ।
(२०,३०.१ ) घृतं न यो हरिभिश्चारु सेचत आ त्वा विशन्तु हरिवर्पसं गिरः ॥१॥
(२०,३०.२ ) हरिं हि योनिमभि ये समस्वरन् हिन्वन्तो हरी दिव्यं यथा सदः ।
(२०,३०.२ ) आ यं पृणन्ति हरिभिर्न धेनव इन्द्राय शूशं हरिवन्तमर्चत ॥२॥
(२०,३०.३ ) सो अस्य वज्रो हरितो य आयसो हरिर्निकामो हरिरा गभस्त्योः ।
(२०,३०.३ ) द्युम्नी सुशिप्रो हरिमन्युसायक इन्द्रे नि रूपा हरिता मिमिक्षिरे ॥३॥
(२०,३०.४ ) दिवि न केतुरधि धायि हर्यतो विव्यचद्वज्रो हरितो न रंह्या ।
(२०,३०.४ ) तुददहिं हरिशिप्रो य आयसः सहस्रशोका अभवद्धरिम्भरः ॥४॥
(२०,३०.५ ) त्वंत्वमहर्यथा उपस्तुतः पूर्वेभिरिन्द्र हरिकेश यज्वभिः ।
(२०,३०.५ ) त्वं हर्यसि तव विश्वमुक्थ्यमसामि राधो हरिजात हर्यतम् ॥५॥
(२०,३१.१ ) ता वज्रिणं मन्दिनं स्तोम्यं मद इन्द्रं रथे वहतो हर्यता हरी ।
(२०,३१.१ ) पुरूण्यस्मै सवनानि हर्यत इन्द्राय सोमा हरयो दधन्विरे ॥१॥
(२०,३१.२ ) अरं कामाय हरयो दधमिरे स्थिराय हिन्वन् हरयो हरी तुरा ।
(२०,३१.२ ) अर्वद्भिर्यो हरिभिर्जोषमीयते सो अस्य कामं हरिवन्तमानशे ॥२॥
(२०,३१.३ ) हरिश्मशारुर्हरिकेश आयसस्तुरस्पेये यो हरिपा अवर्धत ।
(२०,३१.३ ) अर्वद्भिर्यो हरिभिर्वाजिनीवसुरति विश्वा दुरिता पारिषद्धरी ॥३॥
(२०,३१.४ ) श्रुवेव यस्य हरिणी विपेततुः शिप्रे वाजाय हरिणी दविध्वतः ।
(२०,३१.४ ) प्र यत्कृते चमसे मर्मृजद्धरी पीत्वा मदस्य हर्यतस्यान्धसः ॥४॥
(२०,३१.५ ) उत स्म सद्न हर्यतस्य पस्त्योरत्यो न वाजं हरिवामचिक्रदत्।
(२०,३१.५ ) मही चिद्धि धिषणाहर्यदोजसा बृहद्वयो दधिषे हर्यतस्चिदा ॥५॥
(२०,३२.१ ) आ रोदसी हर्यमाणो महित्वा नव्यंनव्यं हर्यसि मन्म नु प्रियम् ।
(२०,३२.१ ) प्र पस्त्यमसुर हर्यतं गोराविष्कृधि हरये सूर्याय ॥१॥
(२०,३२.२ ) आ त्वा हर्यन्तं प्रयुजो जनानां रथे वहन्तु हरिशिप्रमिन्द्र ।
(२०,३२.२ ) पिबा यथा प्रतिभृतस्य मध्वो हर्यन् यज्ञं सधमादे दशोणिम् ॥२॥
(२०,३२.३ ) अपाः पूर्वेषां हरिवः सुतानामथो इदं सवनं केवलं ते ।
(२०,३२.३ ) ममद्धि सोमं मधुमन्तमिन्द्र सत्रा वृषं जथर आ वृषस्व ॥३॥
(२०,३३.१ ) अप्सु धूतस्य हरिवः पिबेह नृभिः सुतस्य जठरं पृणस्व ।
(२०,३३.१ ) मिमिक्षुर्यमद्रय इन्द्र तुभ्यं तेभिर्वर्धस्व मदमुक्थवाहः ॥१॥
(२०,३३.२ ) प्रोग्रां पीतिं वृष्ण इयर्मि सत्यां प्रयै सुतस्य हर्यश्व तुभ्यम् ।
(२०,३३.२ ) इन्द्र धेनाभिरिह मादयस्व धीभिर्विश्वाभिः शच्या गृणानः ॥२॥
(२०,३३.३ ) ऊती शचीवस्तव वीर्येण वयो दधाना उशिज ऋतज्ञाः ।
(२०,३३.३ ) प्रजावदिन्द्र मंसो दुरोणे तस्थुर्गृणन्तः सधमाद्यासः ॥३॥
(२०,३४.१ ) यो जात एव प्रथमो मनस्वान् देवो देवान् क्रतुना पर्यमूषत्।
(२०,३४.१ ) यस्य शुष्माद्रोदसी अभ्यसेतां नृम्णस्य मह्ना स जनास इन्द्रः ॥१॥
(२०,३४.२ ) यः पृथिवीं व्यथमानामदृंहद्यः पर्वतान् प्रकुपितामरम्णात्।
(२०,३४.२ ) यो अन्तरिक्षं विममे वरीयो यो द्यामस्तभ्नात्स जनास इन्द्रः ॥२॥
(२०,३४.३ ) यो हत्वाहिमरिणात्सप्त सिन्धून् यो गा उदाजदपधा वलस्य ।
(२०,३४.३ ) यो अश्मनोरन्तरग्निं जजान संवृक्समत्सु स जनास इन्द्रः ॥३॥
(२०,३४.४ ) येनेमा विश्वा च्यवना कृतानि यो दासं वर्णमधरं गुहाकः ।
(२०,३४.४ ) श्वघ्नीव यो जिगीवां लक्षमाददर्यः पुष्टानि स जनास इन्द्रः ॥४॥
(२०,३४.५ ) यं स्मा पृछन्ति कुह सेति घोरमुतेमाहुर्नैषो अस्तीत्येनम् ।
(२०,३४.५ ) सो अर्यः पुष्टीर्विज इवा मिनाति श्रदस्मै धत्त स जनास इन्द्रः ॥५॥
(२०,३४.६ ) यो रध्रस्य चोदिता यः कृशस्य यो ब्रह्मणो नाधमानस्य कीरेः ।
(२०,३४.६ ) युक्तग्राव्णो योऽविता सुशिप्रः सुतसोमस्य स जनास इन्द्रः ॥६॥
(२०,३४.७ ) यस्याश्वासः प्रदिशि यस्य गावो यस्य ग्रामा यस्य विश्वे रथासः ।
(२०,३४.७ ) यः सूर्यं य उषसं जजान यो अपां नेता स जनास इन्द्रः ॥७॥
(२०,३४.८ ) यं क्रन्दसी संयती विह्वयेते परेऽवरे उभया अमित्राः ।
(२०,३४.८ ) समानं चिद्रथमातस्थिवांसा नाना हवेते स जनास इन्द्रः ॥८॥
(२०,३४.९ ) यस्मान् न ऋते विजयन्ते जनासो यं युध्यमाना अवसे हवन्ते ।
(२०,३४.९ ) यो विश्वस्य प्रतिमानं बभूव यो अच्युतच्युत्स जनास इन्द्रः ॥९॥
(२०,३४.१० ) यः शस्वतो मह्येनो दधानान् अमन्यमानां छर्वा जघान ।
(२०,३४.१० ) यः शर्धते नानुददाति शृध्यां यो दस्योर्हन्ता स जनास इन्द्रः ॥१०॥
(२०,३४.११ ) यः शम्भरं पर्वतेषु क्षियन्तं चत्वारिंश्यां शरद्यन्वविन्दत्।
(२०,३४.११ ) ओजायमानं यो अहिं जघान दानुं शयानं स जनास इन्द्रः ॥११॥
(२०,३४.१२ ) यः शम्भरं पर्यतरत्कसीभिर्योऽचारुकास्नापिबत्सुतस्य ।
(२०,३४.१२ ) अन्तर्गिरौ यजमानं बहुं जनं यस्मिन्न् आमूर्छत्स जनास इन्द्रः ॥१२॥
(२०,३४.१३ ) यः सप्तरश्मिर्वृषभस्तुविष्मान् अवासृजत्सर्तवे सप्त सिन्धून् ।
(२०,३४.१३ ) यो रौहिणमस्फुरद्वज्रबाहुर्द्यामारोहन्तं स जनास इन्द्रः ॥१३॥
(२०,३४.१४ ) द्यावा चिदस्मै पृथिवी ममेते शुष्माच्चिदस्य पर्वता भयन्ते ।
(२०,३४.१४ ) यः सोमपा निचितो वज्रबाहुर्यो वज्रहस्तः स जनास इन्द्रः ॥१४॥
(२०,३४.१५ ) यः सुन्वन्तमवति यः पचन्तं यः शंसन्तं यः शशमानमूती ।
(२०,३४.१५ ) यस्य ब्रह्म वर्धनं यस्य सोमो यस्येदं राधः स जनास इन्द्रः ॥१५॥
(२०,३४.१६ ) जातो व्यख्यत्पित्रोरुपस्थे भुवो न वेद जनितुः परस्य ।
(२०,३४.१६ ) स्तविष्यमाणो नो यो अस्मद्व्रता देवानां स जनास इन्द्रः ॥१६॥
(२०,३४.१७ ) यः सोमकामो हर्यश्वः सूरिर्यस्माद्रेजन्ते भुवनानि विश्वा ।
(२०,३४.१७ ) यो जघान शम्बरं यश्च शुष्णं य एकवीरः स जनास इन्द्रः ॥१७॥
(२०,३४.१८ ) यः सुन्वते पचते दुध्र आ चिद्वाजं दर्दर्षि स किलासि सत्यः ।
(२०,३४.१८ ) वयं त इन्द्र विश्वह प्रियासः सुवीरासो विदथमा वदेम ॥१८॥
(२०,३५.१ ) अस्मा इदु प्र तवसे तुराय प्रयो न हर्मि स्तोमं माहिनाय ।
(२०,३५.१ ) ऋचीषमायाध्रिगव ओहमिन्द्राय ब्रह्माणि राततमा ॥१॥
(२०,३५.२ ) अस्मा इदु प्रय इव प्र यंसि भराम्यान्गूषं बाधे सुवृक्ति ।
(२०,३५.२ ) इन्द्राय हृदा मनसा मनीषा प्रत्नाय पत्ये धियो मर्जयन्त ॥२॥
(२०,३५.३ ) अस्मा इदु त्यमुपमं स्वर्षां भराम्याङ्गूषमास्येन ।
(२०,३५.३ ) मंहिष्ठमछोक्तिभिर्मतीनां सुवृक्तिभिः सूरिं वावृधध्यै ॥३॥
(२०,३५.४ ) अस्मा इदु स्तोमं सं हिनोमि रथं न तष्टेव तत्सिनाय ।
(२०,३५.४ ) गिरश्च गिर्वाहसे सुवृक्तीन्द्राय विश्वमिन्वं मेधिराय ॥४॥
(२०,३५.५ ) अस्मा इदु सप्तिमिव श्रवस्येन्द्रायार्कं जुह्वा समञ्जे ।
(२०,३५.५ ) वीरं दानौकसं वन्दध्यै पुरां गूर्तश्रवसं दर्माणम् ॥५॥
(२०,३५.६ ) अस्मा इदु त्वष्टा तक्षद्वज्रं स्वपस्तमं स्वर्यं रणाय ।
(२०,३५.६ ) वृत्रस्य चिद्विदद्येन मर्म तुजन्न् ईशानस्तुजता कियेधाः ॥६॥
(२०,३५.७ ) अस्येदु मातुः सवनेषु सद्यो महः पितुं पपिवां चार्वन्ना ।
(२०,३५.७ ) मुषायद्विष्णुः पचतं सहीयान् विध्यद्वराहं तिरो अद्रिमस्ता ॥७॥
(२०,३५.८ ) अस्मा इदु ग्नाश्चिद्देवपत्नीरिन्द्रायार्कमहिहत्य ऊवुः ।
(२०,३५.८ ) परि द्यावापृथिवी जभ्र उर्वी नास्य ते महिमानं परि ष्टः ॥८॥
(२०,३५.९ ) अस्येदेव प्र रिरिचे महित्वं दिवस्पृथिव्याः पर्यन्तरिक्षात्।
(२०,३५.९ ) स्वरालिन्द्रो दम आ विश्वगूर्तः स्वरिरमत्रो ववक्षे रणाय ॥९॥
(२०,३५.१० ) अस्येदेव शवसा शुशन्तं वि वृश्चद्वज्रेण वृत्रमिन्द्रः ।
(२०,३५.१० ) गा न व्राणा अवनीरमुञ्चदभि श्रवो दावने सचेताः ॥१०॥
(२०,३५.११ ) अस्येदु त्वेषसा रन्त सिन्धवः परि यद्वज्रेण सीमयछत्।
(२०,३५.११ ) ईशानकृद्दाशुषे दशस्यन् तुर्वीतये गाधं तुर्वणिः कः ॥११॥
(२०,३५.१२ ) अस्मा इदु प्र भरा तूतुजानो वृत्राय वज्रमीशानः कियेधाः ।
(२०,३५.१२ ) गोर्न पर्व वि रदा तिरश्चेष्यन्न् अर्णांस्यपां चरध्यै ॥१२॥
(२०,३५.१३ ) अस्येदु प्र ब्रूहि पूर्व्याणि तुरस्य कर्माणि नव्य उक्थैः ।
(२०,३५.१३ ) युधे यदिष्णान आयुधान्यृघायमाणो निरिणाति शत्रून् ॥१३॥
(२०,३५.१४ ) अस्येदु भिया गिरयश्च दृल्हा द्यावा च भूमा जनुषस्तुजेते ।
(२०,३५.१४ ) उपो वेनस्य जोगुवान ओणिं सद्यो भुवद्वीर्याय नोधाः ॥१४॥
(२०,३५.१५ ) अस्मा इदु त्यदनु दाय्येषामेको यद्वव्ने भूरेरीशानः ।
(२०,३५.१५ ) प्रैतशं सूर्ये पस्पृधानं सौवश्व्ये सुष्विमावदिन्द्रः ॥१५॥
(२०,३५.१६ ) एवा ते हारियोजना सुवृक्तीन्द्र ब्रह्माणि गोतमासो अक्रन् ।
(२०,३५.१६ ) ऐषु विश्वपेशसं धियं धाः प्रातर्मक्षू धियावसुर्जगम्यात्॥१६॥
(२०,३६.१ ) य एक इद्धव्यश्चर्षणीनामिन्द्रं तं गीर्भिरभ्यर्च आभिः ।
(२०,३६.१ ) यः पत्यते वृषभो वृष्ण्यावान्त्सत्यः सत्वा पुरुमायः सहस्वान् ॥१॥
(२०,३६.२ ) तमु नः पूर्वे पितरो नवग्वाः सप्त विप्रासो अभि वाजयन्तः ।
(२०,३६.२ ) नक्षद्दाभं ततुरिं पर्वतेष्ठामद्रोघवाचं मतिभिः शविष्ठम् ॥२॥
(२०,३६.३ ) तमीमहे इन्द्रमस्य रायः पुरुवीरस्य नृवतः पुरुक्षोः ।
(२०,३६.३ ) यो अष्कृधोयुरजरः स्वर्वान् तमा भर हरिवो मादयध्यै ॥३॥
(२०,३६.४ ) तन् नो वि वोचो यदि ते पुरा चिज्जरितार आनशुः सुम्नमिन्द्र ।
(२०,३६.४ ) कस्ते भागः किं वयो दुध्र खिदुः पुरुहूत पुरूवसोऽसुरघ्नः ॥४॥
(२०,३६.५ ) तं पृछन्ती वज्रहस्तं रथेष्ठामिन्द्रं वेपी वक्वरी यस्य नू गीः ।
(२०,३६.५ ) तुविग्राभं तुविकूर्मिं रभोदां गातुमिषे नक्षते तुम्रमछ ॥५॥
(२०,३६.६ ) अया ह त्यं मायया वावृधानं मनोजुवा स्वतवः पर्वतेन ।
(२०,३६.६ ) अच्युता चिद्वीलिता स्वोजो रुजो वि दृल्हा धृषता विरप्शिन् ॥६॥
(२०,३६.७ ) तं वो धिया नव्यस्या शविष्ठं प्रत्नं प्रत्नवत्परितंसयध्यै ।
(२०,३६.७ ) स नो वक्षदनिमानः सुवह्नेन्द्रो विश्वान्यति दुर्गहाणि ॥७॥
(२०,३६.८ ) आ जनाय द्रुह्वणे पार्थिवानि दिव्यानि दीपयोऽन्तरिक्षा ।
(२०,३६.८ ) तपा वृषन् विश्वतः शोचिषा तान् ब्रह्मद्विषे शोचय क्षामपश्च ॥८॥
(२०,३६.९ ) भुवो जनस्य दिव्यस्य राजा पार्थिवस्य जगतस्त्वेषसंदृक्।
(२०,३६.९ ) धिष्व वज्रं दक्षिण इन्द्र हस्ते विश्वा अजुर्य दयसे वि मायाः ॥९॥
(२०,३६.१० ) आ संयतमिन्द्र णः स्वस्तिं शत्रुतूर्याय बृहतीममृध्राम् ।
(२०,३६.१० ) यया दासान्यार्याणि वृत्रा करो वज्रिन्त्सुतुका नाहुषाणि ॥१०॥
(२०,३६.११ ) स नो नियुद्भिः पुरुहूत वेधो विश्ववाराभिरा गहि प्रयज्यो ।
(२०,३६.११ ) न या अदेवो वरते न देव आभिर्याहि तूयमा मद्र्यद्रिक्॥११॥
(२०,३७.१ ) यस्तिग्मशृङ्गो वृषभो न भीमः एकः कृष्टीश्च्यवयति प्र विश्वाः ।
(२०,३७.१ ) यः शश्वतो अदाशुषो गयस्य प्रयन्तासि सुष्वितराय वेदः ॥१॥
(२०,३७.२ ) त्वं ह त्यदिन्द्र कुत्समावः शुश्रूषमाणस्तन्वा समर्ये ।
(२०,३७.२ ) दासं यच्शुष्णं कुयवं न्यस्मा अरन्धय आर्जुनेयाय शिक्षन् ॥२॥
(२०,३७.३ ) त्वं धृष्णो धृषता वीतहव्यं प्रावो विश्वाभिरूतिभिः सुदासम् ।
(२०,३७.३ ) प्र पौरुकुत्सिं त्रसदस्युमावः क्षेत्रसाता वृत्रहत्येषु पूरुम् ॥३॥
(२०,३७.४ ) त्वं नृभिर्नृमणो देववीतौ भूरीणि वृत्रा हर्यश्व हंसि ।
(२०,३७.४ ) त्वं नि दस्युं चुमुरिं धुनिं चास्वापयो दभीतये सुहन्तु ॥४॥
(२०,३७.५ ) तव च्यौत्नानि वज्रहस्त तानि नव यत्पुरो नवतिं च सद्यः ।
(२०,३७.५ ) निवेशने शततमाविवेषीरहं च वृत्रं नमुचिमुताहन् ॥५॥
(२०,३७.६ ) सना ता त इन्द्र भोजनानि रातहव्याय दाशुषे सुदासे ।
(२०,३७.६ ) वृष्णे ते हरी वृषणा युनज्मि व्यन्तु ब्रह्माणि पुरुशाक वाजम् ॥६॥
(२०,३७.७ ) मा ते अस्यां सहसावन् परिष्टावघाय भूम हरिवः परादौ ।
(२०,३७.७ ) त्रायस्व नोऽवृकेभिर्वरूथैस्तव प्रियासः सूरिषु स्याम ॥७॥
(२०,३७.८ ) प्रियास इत्ते मघवन्न् अभिष्टौ नरो मदेम शरणे सखायः ।
(२०,३७.८ ) नि तुर्वशं नि याद्वं शिशीह्यतिथिग्वाय शंस्यं करिष्यन् ॥८॥
(२०,३७.९ ) सद्यश्चिन् नु ते मघवन्न् अभिष्टौ नरः शंसन्त्युक्थशास उक्था ।
(२०,३७.९ ) ये ते हवेभिर्वि पणींरदाशन्न् अस्मान् वृणीष्व युज्याय तस्मै ॥९॥
(२०,३७.१० ) एते स्तोमा नरां नृतम तुभ्यमस्मद्र्यञ्चो ददतो मघानि ।
(२०,३७.१० ) तेषामिन्द्र वृत्रहत्ये शिवो भूः सखा च शूरोऽविता च नृणाम् ॥१०॥
(२०,३७.११ ) नू इन्द्र शूर स्तवमान ऊती ब्रह्मजूतस्तन्वा वावृधस्व ।
(२०,३७.११ ) उप नो वाजान् मिमीह्युप स्तीन् युयं पात स्वस्तिभिः सदा नः ॥११॥
(२०,३८.१ ) आ याहि सुषुमा हि त इन्द्र सोमं पिबा इमम् ।
(२०,३८.१ ) एदं बर्हिः सदो मम ॥१॥
(२०,३८.२ ) आ त्वा ब्रह्मयुजा हरी वहतामिन्द्र केशिना ।
(२०,३८.२ ) उप ब्रह्माणि नः शृणु ॥२॥
(२०,३८.३ ) ब्रह्माणस्त्वा वयं युजा सोमपामिन्द्र सोमिनः ।
(२०,३८.३ ) सुतावन्तो हवामहे ॥३॥
(२०,३८.४ ) इन्द्रमिद्गाथिनो बृहदिन्द्रमर्केभिरर्किणः ।
(२०,३८.४ ) इन्द्रं वाणीरनूषत ॥४॥
(२०,३८.५ ) इन्द्र इद्धर्योः सचा संमिश्ल आ वचोयुजा ।
(२०,३८.५ ) इन्द्रो वज्री हिरण्ययः ॥५॥
(२०,३८.६ ) इन्द्रो दीर्घाय चक्षस आ सूर्यं रोहयद्दिवि ।
(२०,३८.६ ) वि गोभिरद्रिमैरयत्॥६॥
(२०,३९.१ ) इन्द्रं वो विश्वतस्परि हवामहे जनेभ्यः ।
(२०,३९.१ ) अस्माकमस्तु केवलः ॥१॥
(२०,३९.२ ) व्यन्तरिक्षमतिरन् मदे सोमस्य रोचना ।
(२०,३९.२ ) इन्द्रो यदभिनद्वलम् ॥२॥
(२०,३९.३ ) उद्गा आजदङ्गिरोभ्य आविष्कृण्वन् गुहा सतीः ।
(२०,३९.३ ) अर्वाञ्चं नुनुदे वलम् ॥३॥
(२०,३९.४ ) इन्द्रेण रोचना दिवो दृल्हानि दृंहितानि च ।
(२०,३९.४ ) स्थिराणि न पराणुदे ॥४॥
(२०,३९.५ ) अपामूर्मिर्मदन्न् इव स्तोम इन्द्राजिरायते ।
(२०,३९.५ ) वि ते मदा अराजिषुः ॥५॥
(२०,४०.१ ) इन्द्रेण सं हि दृक्षसे संजग्मानो अबिभ्युषा ।
(२०,४०.१ ) मन्दू समानवर्चसा ॥१॥
(२०,४०.२ ) अनवद्यैरभिद्युभिर्मखः सहस्वदर्चति ।
(२०,४०.२ ) गणैरिन्द्रस्य काम्यैः ॥२॥
(२०,४०.३ ) आदह स्वधामनु पुनर्गर्भत्वमेरिरे ।
(२०,४०.३ ) दधाना नाम यज्ञियम् ॥३॥
(२०,४१.१ ) इन्द्रो दधीचो अस्थभिर्वृत्राण्यप्रतिष्कुतः ।
(२०,४१.१ ) जघान नवतीर्नव ॥१॥
(२०,४१.२ ) इछन् अश्वस्य यच्छिरः पर्वतेष्वपश्रितम् ।
(२०,४१.२ ) तद्विदच्छर्यणावति ॥२॥
(२०,४१.३ ) अत्राह गोरमन्वत नाम त्वष्टुरपीच्यम् ।
(२०,४१.३ ) इत्था चन्द्रमसो गृहे ॥३॥
(२०,४२.१ ) वाचमष्टापदीमहं नवस्रक्तिमृतस्पृशम् ।
(२०,४२.१ ) इन्द्रात्परि तन्वं ममे ॥१॥
(२०,४२.२ ) अनु त्वा रोदसी उभे क्रक्षमाणमकृपेताम् ।
(२०,४२.२ ) इन्द्र यद्दस्युहाभवः ॥२॥
(२०,४२.३ ) उत्तिष्ठन्न् ओजसा सह पीत्वी शिप्रे अवेपयः ।
(२०,४२.३ ) सोममिन्द्र चमू सुतम् ॥३॥
(२०,४३.१ ) भिन्धि विश्वा अप द्विषः बाधो जही मृधः ।
(२०,४३.१ ) वसु स्पार्हं तदा भर ॥१॥
(२०,४३.२ ) यद्वीलाविन्द्र यत्स्थिरे यत्पर्शाने पराभृतम् ।
(२०,४३.२ ) वसु स्पार्हं तदा भर ॥२॥
(२०,४३.३ ) यस्य ते विश्वमानुषो भूरेर्दत्तस्य वेदति ।
(२०,४३.३ ) वसु स्पार्हं तदा भर ॥३॥
(२०,४४.१ ) प्र सम्राजं चर्षणीनामिन्द्रं स्तोता नव्यं गीर्भिः ।
(२०,४४.१ ) नरं नृषाहं मंहिष्ठम् ॥१॥
(२०,४४.२ ) यस्मिन्न् उक्थानि रण्यन्ति विश्वानि च श्रवस्य ।
(२०,४४.२ ) अपामवो न समुद्रे ॥२॥
(२०,४४.३ ) तं सुष्टुत्या विवासे ज्येष्ठराजं भरे कृत्नुम् ।
(२०,४४.३ ) महो वाजिनं सनिभ्यः ॥३॥
(२०,४५.१ ) अयमु ते समतसि कपोत इव गर्भधिम् ।
(२०,४५.१ ) वचस्तच्चिन् न ओहसे ॥१॥
(२०,४५.२ ) स्तोत्रं राधानां पते गिर्वाहो वीर यस्य ते ।
(२०,४५.२ ) विभूतिरस्तु सूनृता ॥२॥
(२०,४५.३ ) ऊर्ध्वस्तिष्ठा न ऊतयेऽस्मिन् वाजे शतक्रतो ।
(२०,४५.३ ) समन्येषु ब्रवावहै ॥३॥
(२०,४६.१ ) प्रणेतारं वस्यो अछा कर्तारं ज्योतिः समत्सु ।
(२०,४६.१ ) सासह्वांसं युधामित्रान् ॥१॥
(२०,४६.२ ) स नः पप्रिः पारयाति स्वस्ति नावा पुरुहूतः ।
(२०,४६.२ ) इन्द्रो विश्वा अति द्विषः ॥२॥
(२०,४६.३ ) स त्वं न इन्द्र वाजोभिर्दशस्या च गातुया च ।
(२०,४६.३ ) अछा च नः सुम्नं नेषि ॥३॥
(२०,४७.१ ) तमिन्द्रं वाजयामसि महे वृत्राय हन्तवे ।
(२०,४७.१ ) स वृषा वृषभो भुवत्॥१॥
(२०,४७.२ ) इन्द्रः स दामने कृत ओजिष्ठः स मदे हितः ।
(२०,४७.२ ) द्युम्नी श्लोकी स सोम्यः ॥२॥
(२०,४७.३ ) गिरा वज्रो न संभृतः सबलो अनपच्युतः ।
(२०,४७.३ ) ववक्ष ऋष्वो अस्तृतः ॥३॥
(२०,४७.४ ) इन्द्रमिद्गाथिनो बृहदिन्द्रमर्केभिरर्किणः ।
(२०,४७.४ ) इन्द्रं वाणीरनूषत ॥४॥
(२०,४७.५ ) इन्द्र इद्धर्योः सचा संमिश्ल आ वचोयुजा ।
(२०,४७.५ ) इन्द्रो वज्री हिरण्ययः ॥५॥
(२०,४७.६ ) इन्द्रो दीर्घाय चक्षस आ सूर्यं रोहयद्दिवि ।
(२०,४७.६ ) वि गोभिरद्रिमैरयत्॥६॥
(२०,४७.७ ) आ याहि सुषुमा हि त इन्द्र सोमं पिबा इमम् ।
(२०,४७.७ ) एदं बर्हिः सदो मम ॥७॥
(२०,४७.८ ) आ त्वा ब्रह्मयुजा हरी वहतामिन्द्र केशिना ।
(२०,४७.८ ) उप ब्रह्माणि नः शृणु ॥८॥
(२०,४७.९ ) ब्रह्माणस्त्वा वयं युजा सोमपामिन्द्र सोमिनः ।
(२०,४७.९ ) सुतावन्तो हवामहे ॥९॥
(२०,४७.१० ) युञ्जन्ति ब्रध्नमरुषं चरन्तं परि तस्थुषः ।
(२०,४७.१० ) रोचन्ते रोचना दिवि ॥१०॥
(२०,४७.११ ) युञ्जन्त्यस्य काम्या हरी विपक्षसा रथे ।
(२०,४७.११ ) शोणा धृष्णू नृवाहसा ॥११॥
(२०,४७.१२ ) केतुं कृण्वन्न् अकेतवे पेशो मर्या अपेशसे ।
(२०,४७.१२ ) समुषद्भिरजायथाः ॥१२॥
(२०,४७.१३ ) उदु त्यं जातवेदसं देवं वहन्ति केतवः ।
(२०,४७.१३ ) दृशे विश्वाय सूर्यम् ॥१३॥
(२०,४७.१४ ) अप त्ये तायवो यथा नक्षत्रा यन्त्यक्तुभिः ।
(२०,४७.१४ ) सूराय विश्वचक्षसे ॥१४॥
(२०,४७.१५ ) अदृश्रन्न् अस्य केतवो वि रश्मयो जनामनु ।
(२०,४७.१५ ) भ्राजन्तो अग्नयो यथा ॥१५॥
(२०,४७.१६ ) तरणिर्विश्वदर्शतो ज्योतिष्कृदसि सूर्य ।
(२०,४७.१६ ) विश्वमा भासि रोचन ॥१६॥
(२०,४७.१७ ) प्रत्यङ्देवानां विशः प्रत्यङ्ङुदेषि मानुषीः ।
(२०,४७.१७ ) प्रत्यङ्विश्वं स्वर्दृशे ॥१७॥
(२०,४७.१८ ) येना पावक चक्षसा भुरण्यन्तं जनामनु ।
(२०,४७.१८ ) त्वं वरुण पश्यसि ॥१८॥
(२०,४७.१९ ) वि द्यामेषि रजस्पृथ्वहर्मिमानो अक्तुभिः ।
(२०,४७.१९ ) पश्यं जन्मानि सूर्य ॥१९॥
(२०,४७.२० ) सप्त त्वा हरितो रथे वहन्ति देव सूर्य ।
(२०,४७.२० ) शोचिष्केशं विचक्षणम् ॥२०॥
(२०,४७.२१ ) अयुक्त सप्त शुन्ध्युवः सूरो रथस्य नप्त्यः ।
(२०,४७.२१ ) ताभिर्याति स्वयुक्तिभिः ॥२१॥
(२०,४८.१ ) अभि त्वा वर्चसा गिरः सिञ्चन्त्या चरण्युवः ।
(२०,४८.१ ) अभि वत्सं न धेनवः ॥१॥
(२०,४८.२ ) ता अर्षन्ति शुभ्रियः पृञ्चतीर्वर्चसा पयः ।
(२०,४८.२ ) जातं जनिर्यथा हृदा ॥२॥
(२०,४८.३ ) वज्रापवसाध्यः कीर्तिर्म्रियमाणमावहन् ।
(२०,४८.३ ) मह्यमायुर्घृतं पयः ॥३॥
(२०,४८.४ ) आयं गौः पृश्निरक्रमीदसदन् मातरं पुरः ।
(२०,४८.४ ) पितरं च प्रयन्त्स्वः ॥४॥
(२०,४८.५ ) अन्तश्चरति रोचना अस्य प्राणादपानतः ।
(२०,४८.५ ) व्यख्यन् महिषः स्वः ॥५॥
(२०,४८.६ ) त्रिंशद्धामा वि राजति वाक्पतङ्गो अशिश्रियत्।
(२०,४८.६ ) प्रति वस्तोरहर्द्युभिः ॥६॥
(२०,४९.१ ) यच्छक्रा वाचमारुहन्न् अन्तरिक्षं सिषासथः ।
(२०,४९.१ ) सं देवा अमदन् वृषा ॥१॥
(२०,४९.२ ) शक्रो वाचमधृष्टायोरुवाचो अधृष्णुहि ।
(२०,४९.२ ) मंहिष्ठ आ मदर्दिवि ॥२॥
(२०,४९.३ ) शक्रो वाचमधृष्णुहि धामधर्मन् वि राजति ।
(२०,४९.३ ) विमदन् बर्हिरासरन् ॥३॥
(२०,४९.४ ) तं वो दस्ममृतीषहं वसोर्मन्दानमन्धसः ।
(२०,४९.४ ) अभि वत्सं न स्वसरेषु धेनव इन्द्रं गीर्भिर्नवामहे ॥४॥
(२०,४९.५ ) द्युक्षं सुदानुं तविषीभिरावृतं गिरिं न पुरुभोजसम् ।
(२०,४९.५ ) क्षुमन्तं वाजं शतिनं सहस्रिणं मक्षू गोमन्तमीमहे ॥५॥
(२०,४९.६ ) तत्त्वा यामि सुवीर्यं तद्ब्रह्म पूर्वचित्तये ।
(२०,४९.६ ) येना यतिभ्यो भृगवे धने हिते येन प्रस्कण्वमाविथ ॥६॥
(२०,४९.७ ) येना समुद्रमसृजो महीरपस्तदिन्द्र वृष्णि ते शवः ।
(२०,४९.७ ) सद्यः सो अस्य महिमा न संनशे यं क्षोणीरनुचक्रदे ॥७॥
(२०,५०.१ ) कन् नव्यो अतसीनां तुरो गृणीत मर्त्यः ।
(२०,५०.१ ) नही न्वस्य महिमानमिन्द्रियं स्वर्गृणन्त आनशुः ॥१॥
(२०,५०.२ ) कदु स्तुवन्त ऋतयन्त देवत ऋषिः को विप्र ओहते ।
(२०,५०.२ ) कदा हवं मघवन्न् इन्द्र सुन्वतः कदु स्तुवत आ गमः ॥२॥
(२०,५१.१ ) अभि प्र वः सुराधसमिन्द्रमर्च यथा विदे ।
(२०,५१.१ ) यो जरितृभ्यो मघवा पुरूवसुः सहस्रेणेव शिक्षति ॥१॥
(२०,५१.२ ) शतानीकेव प्र जिगाति धृष्णुया हन्ति वृत्राणि दाशुषे ।
(२०,५१.२ ) गिरेरिव प्र रसा अस्य पिन्विरे दत्राणि पुरुभोजसः ॥२॥
(२०,५१.३ ) प्र सु श्रुतं सुराधसमर्चा शक्रमभिष्टये ।
(२०,५१.३ ) यः सुन्वते स्तुवते काम्यं वसु सहस्रेणेव मंहते ॥३॥
(२०,५१.४ ) शतानीका हेतयो अस्य दुष्टरा इन्द्रस्य समिषो महीः ।
(२०,५१.४ ) गिरिर्न भुज्मा मघत्सु पिन्वते यदीं सुता अमन्दिषुः ॥४॥
(२०,५२.१ ) वयं घ त्वा सुतावन्त आपो न वृक्तबर्हिषः ।
(२०,५२.१ ) पवित्रस्य प्रस्रवणेषु वृत्रहन् परि स्तोतार आसते ॥१॥
(२०,५२.२ ) स्वरन्ति त्वा सुते नरो वसो निरेक उक्थिनः ।
(२०,५२.२ ) कदा सुतं तृषाण ओक आ गम इन्द्र स्वब्दीव वंसगः ॥२॥
(२०,५२.३ ) कण्वेभिर्धृष्णवा धृसद्वाजं दर्षि सहस्रिणम् ।
(२०,५२.३ ) पिशङ्गरूपं मघवन् विचर्षणे मक्षू गोमन्तमीमहे ॥३॥
(२०,५३.१ ) क ईं वेद सुते सचा पिबन्तं कद्वयो दधे ।
(२०,५३.१ ) अयं यः पुरो विभिनत्त्योजसा मन्दानः शिप्र्यन्धसः ॥१॥
(२०,५३.२ ) दाना मृगो न वारणः पुरुत्रा चरथं दधे ।
(२०,५३.२ ) नकिष्ट्वा नि यमदा सुते गमो महाश्चरस्योजसा ॥२॥
(२०,५३.३ ) य उग्रः सन्न् अनिष्टृत स्थिरो रणाय संस्कृतः ।
(२०,५३.३ ) यदि स्तोतुर्मघवा शृणवद्धवं नेन्द्रो योषत्या गमत्॥३॥
(२०,५४.१ ) विश्वाः पृतना अभिभूतरं नरं सजूस्ततक्षुरिन्द्रं जजनुश्च राजसे ।
(२०,५४.१ ) क्रत्वा वरिष्ठं वर आमुरिमुतोग्रमोजिष्ठं तवसं तरस्विनम् ॥१॥
(२०,५४.२ ) समीं रेभासो अस्वरन्न् इन्द्रं सोमस्य पीतये ।
(२०,५४.२ ) स्वर्पतिं यदीं वृधे धृतव्रतो ह्योजसा समूतिभिः ॥२॥
(२०,५४.३ ) नेमिं नमन्ति चक्षसा मेषं विप्रा अभिस्वरा ।
(२०,५४.३ ) सुदीतयो वो अद्रुहोऽपि कर्णे तरस्विनः समृक्वभिः ॥३॥
(२०,५५.१ ) तमिन्द्रं जोहवीमि मघवानमुग्रं सत्रा दधानमप्रतिष्कुतं शवांसि ।
(२०,५५.१ ) मंहिष्ठो गीर्भिरा च यज्ञियो ववर्तद्राये नो विश्वा सुपथा कृणोतु वज्री ॥१॥
(२०,५५.२ ) या इन्द्र भुज आभरः स्वर्वामसुरेभ्यः ।
(२०,५५.२ ) स्तोतारमिन् मघवन्न् अस्य वर्धय ये च त्वे वृक्तबर्हिषः ॥२॥
(२०,५५.३ ) यमिन्द्र दधिषे त्वमश्वं गां भागमव्ययम् ।
(२०,५५.३ ) यजमाने सुन्वति दक्षिणावति तस्मिन् तं धेहि मा पणौ ॥३॥
(२०,५६.१ ) इन्द्रो मदाय वावृधे शवसे वृत्रहा नृभिः ।
(२०,५६.१ ) तमिन् महत्स्वाजिषूतेमर्भे हवामहे स वाजेषु प्र नोऽविषत्॥१॥
(२०,५६.२ ) असि हि वीर सेन्योऽसि भूरि पराददिः ।
(२०,५६.२ ) असि दभ्रस्य चिद्वृधो यजमानाय शिक्षसि सुन्वते भूरि ते वसु ॥२॥
(२०,५६.३ ) यदुदीरत आजयो धृष्णवे धीयते धना ।
(२०,५६.३ ) युक्ष्वा मदच्युता हरी कं हनः कं वसौ दधोऽस्मामिन्द्र वसौ दधः ॥३॥
(२०,५६.४ ) मदेमदे हि नो ददिर्यूथा गवामृजुक्रतुः ।
(२०,५६.४ ) सं गृभाय पुरु शतोभयाहस्त्या वसु शिशीहि राय आ भर ॥४॥
(२०,५६.५ ) मादयस्व सुते सचा शवसे शूर राधसे ।
(२०,५६.५ ) विद्मा हि त्वा पुरूवसुमुप कामान्त्ससृज्महेऽथा नोऽविता भव ॥५॥
(२०,५६.६ ) एते त इन्द्र जन्तवो विश्वं पुष्यन्ति वार्यम् ।
(२०,५६.६ ) अन्तर्हि ख्यो जनानामर्यो वेदो अदाशुषां तेषां नो वेद आ भर ॥६॥
(२०,५७.१ ) सुरूपकृत्नुमूतये सुदुघामिव गोदुहे ।
(२०,५७.१ ) जुहूमसि द्यविद्यवि ॥१॥
(२०,५७.२ ) उप नः सवना गहि सोमस्य सोमपाः पिब ।
(२०,५७.२ ) गोदा इद्रेवतो मदः ॥२॥
(२०,५७.३ ) अथा ते अन्तमानां विद्याम सुमतीनाम् ।
(२०,५७.३ ) मा नो अति ख्य आ गहि ॥३॥
(२०,५७.४ ) शुष्मिन्तमं न ऊतये द्युम्निनं पाहि जागृविम् ।
(२०,५७.४ ) इन्द्र सोमं शतक्रतो ॥४॥
(२०,५७.५ ) इन्द्रियाणि शतक्रतो या ते जनेषु पञ्चसु ।
(२०,५७.५ ) इन्द्र तानि त आ वृणे ॥५॥
(२०,५७.६ ) अगन्न् इन्द्र श्रवो बृहद्द्युम्नं दधिष्व दुष्टरम् ।
(२०,५७.६ ) उत्ते शुष्मं तिरामसि ॥६॥
(२०,५७.७ ) अर्वावतो न आ गह्यथो शक्र परावतः ।
(२०,५७.७ ) उ लोको यस्ते अद्रिव इन्द्रेह तत आ गहि ॥७॥
(२०,५७.८ ) इन्द्रो अङ्ग महद्भयमभी षदप चुच्यवत्।
(२०,५७.८ ) स हि स्थिरो विचर्षनिः ॥८॥
(२०,५७.९ ) इन्द्रश्च मृलयाति नो न नः पश्चादघं नशत्।
(२०,५७.९ ) भद्रं भवाति नः पुरः ॥९॥
(२०,५७.१० ) इन्द्र आशाभ्यस्परि सर्वाभ्यो अभयं करत्।
(२०,५७.१० ) जेता शत्रून् विचर्षणिः ॥१०॥
(२०,५७.११ ) क ईं वेद सुते सचा पिबन्तं कद्वयो दधे ।
(२०,५७.११ ) अयं यः पुरो विभिनत्त्योजसा मन्दानः शिप्र्यन्धसः ॥११॥
(२०,५७.१२ ) दाना मृगो न वारणः पुरुत्रा चरथं दधे ।
(२०,५७.१२ ) नकिष्ट्वा नि यमदा सुते गमो महांश्चरस्योजसा ॥१२॥
(२०,५७.१३ ) य उग्रः सन्न् अनिष्टृत स्थिरो रणाय संस्कृतः ।
(२०,५७.१३ ) यदि स्तोतुर्मघवा शृणवद्धवं नेन्द्रो योषत्या गमत्॥१३॥
(२०,५७.१४ ) वयं घ त्वा सुतावन्त आपो न वृक्तबर्हिषः ।
(२०,५७.१४ ) पवित्रस्य प्रस्रवणेषु वृत्रहन् परि स्तोतार आसते ॥१४॥
(२०,५७.१५ ) स्वरन्ति त्वा सुते नरो वसो निरेक उक्थिनः ।
(२०,५७.१५ ) कदा सुतं तृषाण ओक आ गम इन्द्र स्वब्दीव वंसगः ॥१५॥
(२०,५७.१६ ) कण्वेभिर्धृष्णवा धृषद्वाजं दर्षि सहस्रिणम् ।
(२०,५७.१६ ) पिशङ्गरूपं मघवन् विचर्षणे मक्षू गोमन्तमीमहे ॥१६॥
(२०,५८.१ ) श्रायन्त इव सूर्यं विश्वेदिन्द्रस्य भक्षत ।
(२०,५८.१ ) वसूनि जाते जनमान ओजसा प्रति भागं न दीधिम ॥१॥
(२०,५८.२ ) अनर्शरातिं वसुदामुप स्तुहि भद्रा इन्द्रस्य रातयः ।
(२०,५८.२ ) सो अस्य कामं विधतो न रोषति मनो दानाय चोदयन् ॥२॥
(२०,५८.३ ) बण्महामसि सूर्य बडादित्य महामसि ।
(२०,५८.३ ) महस्ते सतो महिमा पनस्यतेऽद्धा देव महामसि ॥३॥
(२०,५८.४ ) बट्सूर्य श्रवसा महामसि सत्रा देव महामसि ।
(२०,५८.४ ) मह्ना देवानामसुर्यः पुरोहितो विभु ज्योतिरदाभ्यम् ॥४॥
(२०,५९.१ ) उदु त्ये मधु मत्तमा गिर स्तोमास ईरते ।
(२०,५९.१ ) सत्राजितो धनसा अक्षितोतयो वाजयन्तो रथा इव ॥१॥
(२०,५९.२ ) कण्वा इव भृगवः सूर्य इव विश्वमिद्धीतमानशुः ।
(२०,५९.२ ) इन्द्रं स्तोमेभिर्महयन्त आयवः प्रियमेधासो अस्वरन् ॥२॥
(२०,५९.३ ) उदिन् न्वस्य रिच्यतेऽंशो धनं न जिग्युसः ।
(२०,५९.३ ) य इन्द्रो हरिवान् न दभन्ति तं रिपो दक्षं दधाति सोमिनि ॥३॥
(२०,५९.४ ) मन्त्रमखर्वं सुधितं सुपेशसं दधात यज्ञियेष्वा ।
(२०,५९.४ ) पूर्वीश्चन प्रसितयस्तरन्ति तं य इन्द्रे कर्मणा भुवत्॥४॥
(२०,६०.१ ) एवा ह्यसि वीरयुरेवा शूर उत स्थिरः ।
(२०,६०.१ ) एवा ते राध्यं मनः ॥१॥
(२०,६०.२ ) एवा रातिस्तुवीमघ विश्वेभिर्धायि धातृभिः ।
(२०,६०.२ ) अघा चिदिन्द्र मे सचा ॥२॥
(२०,६०.३ ) मो षु ब्रह्मेव तन्द्रयुर्भुवो वाजानां पते ।
(२०,६०.३ ) मत्स्वा सुतस्य गोमतः ॥३॥
(२०,६०.४ ) एवा ह्यस्य सूनृता विरप्शी गोमती मही ।
(२०,६०.४ ) पक्वा शाखा न दाशुषे ॥४॥
(२०,६०.५ ) एवा हि ते विभूतय ऊतय इन्द्र मावते ।
(२०,६०.५ ) सद्यश्चित्सन्ति दाशुषे ॥५॥
(२०,६०.६ ) एवा ह्यस्य काम्या स्तोम उक्थं च शंस्या ।
(२०,६०.६ ) इन्द्राय सोमपीतये ॥६॥
(२०,६१.१ ) तं ते मदं गृणीमसि वृषणं पृत्सु सासहिम् ।
(२०,६१.१ ) उ लोककृत्नुमद्रिवो हरिश्रियम् ॥१॥
(२०,६१.२ ) येन ज्योतीम्ष्यायवे मनवे च विवेदिथ ।
(२०,६१.२ ) मन्दानो अस्य बर्हिषो वि राजसि ॥२॥
(२०,६१.३ ) तदद्या चित्त उक्थिनोऽनु ष्टुवन्ति पूर्वथा ।
(२०,६१.३ ) वृषपत्नीरपो जया दिवेदिवे ॥३॥
(२०,६१.४ ) तं वभि प्र गायत पुरुहूतं पुरुष्टुतम् ।
(२०,६१.४ ) इन्द्रं गीर्भिस्तविषमा विवासत ॥४॥
(२०,६१.५ ) यस्य द्विबर्हसो बृहत्सहो दाधार रोदसी ।
(२०,६१.५ ) गिरींरज्रामपः स्वर्वृषत्वना ॥५॥
(२०,६१.६ ) स राजसि पुरुष्टुतमेको वृत्राणि जिघ्नसे ।
(२०,६१.६ ) इन्द्र जैत्रा श्रवस्य च यन्तवे ॥६॥
(२०,६२.१ ) वयमु त्वामपूर्व्य स्थूरं न कच्चिद्भरन्तोऽवस्यवः ।
(२०,६२.१ ) वाजे चित्रं हवामहे ॥१॥
(२०,६२.२ ) उप त्वा कर्मन्न् ऊतये स नो युवोग्रश्चक्राम यो धृषत्।
(२०,६२.२ ) त्वामिद्ध्यवितारं ववृमहे सखाय इन्द्र सानसिम् ॥२॥
(२०,६२.३ ) यो न इदमिदं पुरा प्र वस्य आनिनाय तमु व स्तुषे ।
(२०,६२.३ ) सखाय इन्द्रमूतये ॥३॥
(२०,६२.४ ) हर्यश्वं सत्पतिं चर्षणीसहं स हि ष्मा यो अमन्दत ।
(२०,६२.४ ) आ तु नः स वयति गव्यमश्व्यं स्तोतृभ्यो मघवा शतम् ॥४॥
(२०,६२.५ ) इन्द्राय साम गायत विप्राय बृहते बृहत्।
(२०,६२.५ ) धर्मकृते विपश्चिते पनस्यवे ॥५॥
(२०,६२.६ ) त्वमिन्द्राभिभूरसि त्वं सूर्यमरोचयः ।
(२०,६२.६ ) विश्वकर्मा विश्वदेवो महामसि ॥६॥
(२०,६२.७ ) विभ्राजं ज्योतिषा स्वरगछो रोचनं दिवः ।
(२०,६२.७ ) देवास्त इन्द्र सख्याय येमिरे ॥७॥
(२०,६२.८ ) तं वभि प्र गायत पुरुहूतं पुरुष्टुतम् ।
(२०,६२.८ ) इन्द्रं गीर्भिस्तविषमा विवासत ॥८॥
(२०,६२.९ ) यस्य द्विबर्हसो बृहत्सहो दाधार रोदसी ।
(२०,६२.९ ) गिरींरज्रामपः स्वर्वृषत्वना ॥९॥
(२०,६२.१० ) स राजसि पुरुष्टुतमेको वृत्राणि जिघ्नसे ।
(२०,६२.१० ) इन्द्र जैत्र श्रवस्य च यन्तवे ॥१०॥
(२०,६३.१ ) इमा नु कं भुवना सीषधामेन्द्रश्च विश्वे च देवाः ।
(२०,६३.१ ) यज्ञं च नस्तन्वं च प्रजां चादित्यैरिन्द्रः सह चीकॢपाति ॥१॥
(२०,६३.२ ) आदित्यैरिन्द्रः सगणो मरुद्भिरस्माकं भूत्वविता तनूनाम् ।
(२०,६३.२ ) हत्वाय देवा असुरान् यदायन् देवा देवत्वमभिरक्षमाणाः ॥२॥
(२०,६३.३ ) प्रत्यञ्चमर्कमनयं छचीभिरादित्स्वधामिषिरां पर्यपश्यन् ।
(२०,६३.३ ) अया वाजं देवहितं सनेम मदेम शतहिमाः सुवीराः ॥३॥
(२०,६३.४ ) य एक इद्विदयते वसु मर्ताय दाशुषे ।
(२०,६३.४ ) ईशानो अप्रतिष्कुत इन्द्रो अङ्ग ॥४॥
(२०,६३.५ ) कदा मर्तमराधसं पदा क्षुम्पमिव स्फुरत्।
(२०,६३.५ ) कदा नः शुश्रवद्गिर इन्द्रो अङ्ग ॥५॥
(२०,६३.६ ) यश्चिद्धि त्वा बहुभ्य आ सुतावामाविवासति ।
(२०,६३.६ ) उग्रं तत्पत्यते शव इन्द्रो अङ्ग ॥६॥
(२०,६३.७ ) य इन्द्र सोमपातमो मदः शविष्ठ चेतति ।
(२०,६३.७ ) येना हंसि न्यत्त्रिणं तमीमहे ॥७॥
(२०,६३.८ ) येना दशग्वमध्रिगुं वेपयन्तं स्वर्णरम् ।
(२०,६३.८ ) येना समुद्रमाविथा तमीमहे ॥८॥
(२०,६३.९ ) येन सिन्धुं महीरपो रथामिव प्रचोदयः ।
(२०,६३.९ ) पन्थामृतस्य यातवे तमीमहे ॥९॥
(२०,६४.१ ) एन्द्र नो गधि प्रियः सत्राजिदगोह्यः ।
(२०,६४.१ ) गिरिर्न विश्वतस्पृथुः पतिर्दिवः ॥१॥
(२०,६४.२ ) अभि हि सत्य सोमपा उभे बभूथ रोदसी ।
(२०,६४.२ ) इन्द्रासि सुन्वतो वृधः पतिर्दिवः ॥२॥
(२०,६४.३ ) त्वं हि शश्वतीनामिन्द्र दर्ता पुरामसि ।
(२०,६४.३ ) हन्ता दस्योर्मनोर्वृधः पतिर्दिवः ॥३॥
(२०,६४.४ ) एदु मध्वो मदिन्तरं सिञ्च वाध्वर्यो अन्धसः ।
(२०,६४.४ ) एवा हि वीर स्तवते सदावृधः ॥४॥
(२०,६४.५ ) इन्द्र स्थातर्हरीणां नकिष्ते पूर्व्यस्तुतिम् ।
(२०,६४.५ ) उदानंश शवसा न भन्दना ॥५॥
(२०,६४.६ ) तं वो वाजानां पतिमहूमहि श्रवस्यवः ।
(२०,६४.६ ) अप्रायुभिर्यज्ञेभिर्वावृधेन्यम् ॥६॥
(२०,६५.१ ) एतो न्विन्द्रं स्तवाम सखाय स्तोम्यं नरम् ।
(२०,६५.१ ) कुष्टीर्यो विश्वा अभ्यस्त्येक इत्॥१॥
(२०,६५.२ ) अगोरुधाय गविषे द्युक्षाय दस्म्यं वचः ।
(२०,६५.२ ) घृतात्स्वादीयो मधुनश्च वोचत ॥२॥
(२०,६५.३ ) यस्यामितानि वीर्या न राधः पर्येतवे ।
(२०,६५.३ ) ज्योतिर्न विश्वमभ्यस्ति दक्षिणा ॥३॥
(२०,६६.१ ) स्तुहीन्द्रं व्यश्ववदनूर्मिं वाजिनं यमम् ।
(२०,६६.१ ) अर्यो गयं मंहमानं वि दाशुषे ॥१॥
(२०,६६.२ ) एवा नूनमुप स्तुहि वैयश्व दशमं नवम् ।
(२०,६६.२ ) सुविद्वांसं चर्कृत्यं चरणीनाम् ॥२॥
(२०,६६.३ ) वेत्था हि निरृतीनां वज्रहस्त परिवृजम् ।
(२०,६६.३ ) अहरहः शुन्ध्युः परिपदामिव ॥३॥
(२०,६७.१ ) वनोति हि सुन्वन् क्षयं परीणसः सुन्वानो हि ष्मा यजत्यव द्विषो देवानामव द्विषः ।
(२०,६७.१ ) सुन्वान इत्सिषासति सहस्रा वाज्यवृतः ।
(२०,६७.१ ) सुन्वानायेन्द्रो ददात्याभुवं रयिं ददात्याभुवम् ॥१॥
(२०,६७.२ ) मो षु वो अस्मदभि तानि पौंस्या सना भूवन् द्युम्नानि मोत जारिषुरस्मत्पुरोत जारिषुः ।
(२०,६७.२ ) यद्वश्चित्रं युगेयुगे नव्यं घोषादमर्त्यम् ।
(२०,६७.२ ) अस्मासु तन् मरुतो यच्च दुष्टरं दिधृता यच्च दुष्टरम् ॥२॥
(२०,६७.३ ) अग्निं होतारं मन्ये दास्वन्तं वसुं सूनुं सहसो जातवेदसं विप्रं न जातवेदसम् ।
(२०,६७.३ ) य ऊर्ध्वया स्वध्वरो देवो देवाच्या कृपा ।
(२०,६७.३ ) घृतस्य विभ्राष्टिमनु वष्टि शोचिषाजुह्वानस्य सर्पिषः ॥३॥
(२०,६७.४ ) यज्ञैः संमिश्लाः पृषतीभिरृष्टिभिर्यामं छुभ्रासो अञ्जिषु प्रिया उत ।
(२०,६७.४ ) आसद्या बर्हिर्भरतस्य सूनवः पोत्रादा सोमं पिबता दिवो नरः ॥४॥
(२०,६७.५ ) आ वक्षि देवामिह विप्र यक्षि चोशन् होतर्नि षदा योनिषु त्रिषु ।
(२०,६७.५ ) प्रति वीहि प्रस्थितं सोम्यं मधु पिबाग्नीध्रात्तव भागस्य तृस्णुहि ॥५॥
(२०,६७.६ ) एष स्य ते तन्वो नृम्णवर्धनः सह ओजः प्रदिवि बाह्वोर्हितः ।
(२०,६७.६ ) तुभ्यं सुतो मघवन् तुभ्यमाभृतस्त्वमस्य ब्राह्मणादा तृपत्पिब ॥६॥
(२०,६७.७ ) यमु पूर्वमहुवे तमिदं हुवे सेदु हव्यो ददिर्यो नाम पत्यते ।
(२०,६७.७ ) अध्वर्युभिः प्रस्थितं सोम्यं मधु पोत्रात्सोमं द्रविणोदः पिब ऋतुभिः ॥७॥
(२०,६८.१ ) सुरूपकृत्नुमूतये सुदुघामिव गोदुहे ।
(२०,६८.१ ) जुहूमसि द्यविद्यवि ॥१॥
(२०,६८.२ ) उप नः सवना गहि सोमस्य सोमपाः पिब ।
(२०,६८.२ ) गोदा इद्रेवतो मदः ॥२॥
(२०,६८.३ ) अथा ते अन्तमानां विद्याम सुमतीनाम् ।
(२०,६८.३ ) मा नो अति ख्य आ गहि ॥३॥
(२०,६८.४ ) परेहि विग्रमस्तृतमिन्द्रं पृछा विपश्चितम् ।
(२०,६८.४ ) यस्ते सखिभ्य आ वरम् ॥४॥
(२०,६८.५ ) उत ब्रुवन्तु नो निदो निरन्यतश्चिदारत ।
(२०,६८.५ ) दधाना इन्द्र इद्दुवः ॥५॥
(२०,६८.६ ) उत नः सुभगामरिर्वोचेयुर्दस्म कृष्टयः ।
(२०,६८.६ ) स्यामेदिन्द्रस्य शर्मणि ॥६॥
(२०,६८.७ ) एमाशुमाशवे भर यज्ञश्रियं नृमादनम् ।
(२०,६८.७ ) पतयन् मन्दयत्सखम् ॥७॥
(२०,६८.८ ) अस्य पीत्वा शतक्रतो घनो वृत्राणामभवः ।
(२०,६८.८ ) प्रावो वाजेषु वाजिनम् ॥८॥
(२०,६८.९ ) तं त्वा वाजेषु वाजिनं वाजयामः शतक्रतो ।
(२०,६८.९ ) धनानामिन्द्र सातये ॥९॥
(२०,६८.१० ) यो रायोऽवनिर्महान्त्सुपारः सुन्वतः सखा ।
(२०,६८.१० ) तस्मा इन्द्राय गायत ॥१०॥
(२०,६८.११ ) आ त्वेता नि षीदतेन्द्रमभि प्र गायत ।
(२०,६८.११ ) सखाय स्तोमवाहसः ॥११॥
(२०,६८.१२ ) पुरूतमं पुरूणामीशानं वार्याणाम् ।
(२०,६८.१२ ) इन्द्रं सोमे सचा सुते ॥१२॥
(२०,६९.१ ) स घा नो योग आ भुवत्स राये स पुरंध्याम् ।
(२०,६९.१ ) गमद्वाजेभिरा स नः ॥१॥
(२०,६९.२ ) यस्य संस्थे न वृण्वते हरी समत्सु शत्रवः ।
(२०,६९.२ ) तस्मा इन्द्राय गायत ॥२॥
(२०,६९.३ ) सुतपाव्ने सुता इमे शुचयो यन्ति वीतये ।
(२०,६९.३ ) सोमासो दध्याशिरः ॥३॥
(२०,६९.४ ) त्वं सुतस्य पीतये सद्यो वृद्धो अजायथाः ।
(२०,६९.४ ) इन्द्र ज्यैष्ठ्याय सुक्रतो ॥४॥
(२०,६९.५ ) आ त्वा विशन्त्वाशवः सोमास इन्द्र गिर्वणः ।
(२०,६९.५ ) शं ते सन्तु प्रचेतसे ॥५॥
(२०,६९.६ ) त्वां स्तोमा अवीवृधन् त्वामुक्था शतक्रतो ।
(२०,६९.६ ) त्वां वर्धन्तु नो गिरः ॥६॥
(२०,६९.७ ) अक्षितोतिः सनेदिमं वाजमिन्द्रः सहस्रिणम् ।
(२०,६९.७ ) यस्मिन् विश्वानि पौंस्या ॥७॥
(२०,६९.८ ) मा नो मर्ता अभि द्रुहन् तनूनामिन्द्र गिर्वणः ।
(२०,६९.८ ) ईशानो यवया वधम् ॥८॥
(२०,६९.९ ) युञ्जन्ति ब्रध्नमरुषं चरन्तं परि तस्थुषः ।
(२०,६९.९ ) रोचन्ते रोचना दिवि ॥९॥
(२०,६९.१० ) युञ्जन्त्यस्य काम्या हरी विपक्षसा रथे ।
(२०,६९.१० ) शोणा धृष्णू नृवाहसा ॥१०॥
(२०,६९.११ ) केतुं कृण्वन्न् अकेतवे पेशो मर्या अपेशसे ।
(२०,६९.११ ) समुषद्भिरजायथाः ॥११॥
(२०,६९.१२ ) आदह स्वधामनु पुनर्गर्भत्वमेरिरे ।
(२०,६९.१२ ) दधाना नाम यज्ञियम् ॥१२॥
(२०,७०.१ ) वीलु चिदारुजत्नुभिर्गुहा चिदिन्द्र वह्निभिः ।
(२०,७०.१ ) अविन्द उस्रिया अनु ॥१॥
(२०,७०.२ ) देवयन्तो यथा मतिमछा विदद्वसुं गिरः ।
(२०,७०.२ ) महामनूषत श्रुतम् ॥२॥
(२०,७०.३ ) इन्द्रेण सं हि दृक्षसे संजग्मानो अबिभ्युषा ।
(२०,७०.३ ) मन्दू समानवर्चसा ॥३॥
(२०,७०.४ ) अनवद्यैरभिद्युभिर्मखः सहस्वदर्चति ।
(२०,७०.४ ) गणैरिन्द्रस्य काम्यैः ॥४॥
(२०,७०.५ ) अतः परिज्मन्न् आ गहि दिवो वा रोचनादधि ।
(२०,७०.५ ) समस्मिन्न् ऋञ्जते गिरः ॥५॥
(२०,७०.६ ) इतो वा सातिमीमहे दिवो वा पार्थिवादधि ।
(२०,७०.६ ) इन्द्रं महो वा रजसः ॥६॥
(२०,७०.७ ) इन्द्रमिद्गथिनो बृहदिन्द्रमर्केभिरर्किणः ।
(२०,७०.७ ) इन्द्रं वाणीरनूषत ॥७॥
(२०,७०.८ ) इन्द्र इद्धर्योः सचा संमिश्ल आ वचोयुजा ।
(२०,७०.८ ) इन्द्रो वज्री हिरण्ययः ॥८॥
(२०,७०.९ ) इन्द्रो दीर्घाय चक्षस आ सूर्यं रोहयद्दिवि ।
(२०,७०.९ ) वि गोभिरिन्द्रमैरयत्॥९॥
(२०,७०.१० ) इन्द्र वाजेषु नोऽव सहस्रप्रधनेषु च ।
(२०,७०.१० ) उग्र उग्राभिरूतिभिः ॥१०॥
(२०,७०.११ ) इन्द्रं वयं महाधन इन्द्रमर्भे हवामहे ।
(२०,७०.११ ) युजं वृत्रेषु वज्रिणम् ॥११॥
(२०,७०.१२ ) स नो वृषन्न् अमुं चरुं सत्रादावन्न् अपा वृधि ।
(२०,७०.१२ ) अस्मभ्यमप्रतिष्कुतः ॥१२॥
(२०,७०.१३ ) तुञ्जेतुञ्जे य उत्तरे स्तोमा इन्द्रस्य वज्रिणः ।
(२०,७०.१३ ) न विन्धे अस्य सुष्टुतिम् ॥१३॥
(२०,७०.१४ ) वृषा यूथेव वंसगः कृष्टीरियर्त्योजसा ।
(२०,७०.१४ ) ईशानो अप्रतिष्कुतः ॥१४॥
(२०,७०.१५ ) य एकश्चर्षणीनां वसूनामिरज्यति ।
(२०,७०.१५ ) इन्द्रः पञ्च क्षितीनाम् ॥१५॥
(२०,७०.१६ ) इन्द्रं वो विश्वतस्परि हवामहे जनेभ्यः ।
(२०,७०.१६ ) अस्माकमस्तु केवलः ॥१६॥
(२०,७०.१७ ) एन्द्र सानसिं रयिं सजित्वानं सदासहम् ।
(२०,७०.१७ ) वर्षिष्ठमूतये भर ॥१७॥
(२०,७०.१८ ) नि येन मुष्टिहत्यया नि वृत्रा रुणधामहै ।
(२०,७०.१८ ) त्वोतासो न्यर्वता ॥१८॥
(२०,७०.१९ ) इन्द्र त्वोतासो आ वयं वज्रं घना ददीमहि ।
(२०,७०.१९ ) जयेम सं युधि स्पृधः ॥१९॥
(२०,७०.२० ) वयं शूरेभिरस्तृभिरिन्द्र त्वया युजा वयम् ।
(२०,७०.२० ) सासह्याम पृतन्यतः ॥२०॥
(२०,७१.१ ) महामिन्द्रः परश्च नु महित्वमस्तु वज्रिणे ।
(२०,७१.१ ) द्यौर्न प्रथिना शवः ॥१॥
(२०,७१.२ ) समोहे वा य आशत नरस्तोकस्य सनितौ ।
(२०,७१.२ ) विप्रासो वा धियायवः ॥२॥
(२०,७१.३ ) यः कुक्षिः सोमपातमः समुद्र इव पिन्वते ।
(२०,७१.३ ) उर्वीरापो न काकुदः ॥३॥
(२०,७१.४ ) एवा ह्यस्य सूनृता विरप्शी गोमती मही ।
(२०,७१.४ ) पक्वा शाखा न दाशुषे ॥४॥
(२०,७१.५ ) एवा हि ते विभूतय ऊतय इन्द्र मावते ।
(२०,७१.५ ) सद्यश्चित्सन्ति दाशुषे ॥५॥
(२०,७१.६ ) एवा ह्यस्य काम्या स्तोम उक्थं च शंस्या ।
(२०,७१.६ ) इन्द्राय सोमपीतये ॥६॥
(२०,७१.७ ) इन्द्रेहि मत्स्यन्धसो विश्वेभिः सोमपर्वभिः ।
(२०,७१.७ ) महामभिष्टिरोजसा ॥७॥
(२०,७१.८ ) एमेनं सृजता सुते मन्दिमिन्द्राय मन्दिने ।
(२०,७१.८ ) चक्रिं विश्वानि चक्रये ॥८॥
(२०,७१.९ ) मत्स्वा सुशिप्र मन्दिभि स्तोमेभिर्विश्वचर्षणे ।
(२०,७१.९ ) सचैषु सवनेष्वा ॥९॥
(२०,७१.१० ) असृग्रमिन्द्र ते गिरः प्रति त्वामुदहासत ।
(२०,७१.१० ) अजोषा वृषभं पतिम् ॥१०॥
(२०,७१.११ ) सं चोदय चित्रमर्वाग्राध इन्द्र वरेण्यम् ।
(२०,७१.११ ) असदित्ते विभु प्रभु ॥११॥
(२०,७१.१२ ) अस्मान्त्सु तत्र चोदयेन्द्र राये रभस्वतः ।
(२०,७१.१२ ) तुविद्युम्न यशस्वतः ॥१२॥
(२०,७१.१३ ) सं गोमदिन्द्र वाजवदस्मे पृथु श्रवो बृहत्।
(२०,७१.१३ ) विश्वायुर्धेह्यक्षितम् ॥१३॥
(२०,७१.१४ ) अस्मे धेहि श्रवो बृहद्द्युम्नं सहस्रसातमम् ।
(२०,७१.१४ ) इन्द्र ता रथिनीरिषः ॥१४॥
(२०,७१.१५ ) वसोरिन्द्रं वसुपतिं गीर्भिर्गृणन्त ऋग्मियम् ।
(२०,७१.१५ ) होम गन्तारमूतये ॥१५॥
(२०,७१.१६ ) सुतेसुते न्योकसे बृहद्बृहत एदरिः ।
(२०,७१.१६ ) इन्द्राय शूषमर्चति ॥१६॥
(२०,७२.१ ) विश्वेषु हि त्वा सवनेषु तुञ्जते समानमेकं वृषमण्यवः पृथक्स्वः सनिष्यवः पृथक्।
(२०,७२.१ ) तं त्वा नावं न पर्षणिं शूषस्य धुरि धीमहि ।
(२०,७२.१ ) इन्द्रं न यज्ञैश्चतयन्त आयव स्तोमेभिरिन्द्रमायवः ॥१॥
(२०,७२.२ ) वि त्वा ततस्रे मिथुना अवस्यवो व्रजस्य साता गव्यस्य निःसृजः सक्षन्त इन्द्र निःसृजः ।
(२०,७२.२ ) यद्गव्यन्ता द्वा जना स्वर्यन्ता समूहसि ।
(२०,७२.२ ) आविष्करिक्रद्वृषणं सचाभुवं वज्रमिन्द्र सचाभुवम् ॥२॥
(२०,७२.३ ) उतो नो अस्या उषसो जुषेत ह्यर्कस्य बोधि हविषो हवीमभिः स्वर्षाता हवीमभिः ।
(२०,७२.३ ) यदिन्द्र हन्तवे मृघो वृषा वज्रिं चिकेतसि ।
(२०,७२.३ ) आ मे अस्य वेधसो नवीयसो मन्म श्रुधि नवीयसः ॥३॥
(२०,७३.१ ) तुभ्येदिमा सवना शूर विश्वा तुभ्यं ब्रह्माणि वर्धना कृणोमि ।
(२०,७३.१ ) त्वं नृभिर्हव्यो विश्वधासि ॥१॥
(२०,७३.२ ) नू चिन् नु ते मन्यमानस्य दस्मोदश्नुवन्ति महिमानमुग्र ।
(२०,७३.२ ) न वीर्यमिन्द्र ते न राधः ॥२॥
(२०,७३.३ ) प्र वो महे महिवृधे भरध्वं प्रचेतसे प्र सुमतिं कृणुध्वम् ।
(२०,७३.३ ) विशः पूर्वीः प्र चरा चर्षणिप्राः ॥३॥
(२०,७३.४ ) यदा वज्रं हिरण्यमिदथा रथं हरी यमस्य वहतो वि सूरिभिः ।
(२०,७३.४ ) आ तिष्ठति मघवा सनश्रुत इन्द्रो वाजस्य दीर्घश्रवसस्पतिः ॥४॥
(२०,७३.५ ) सो चिन् नु वृष्टिर्यूथ्या स्वा सचामिन्द्रः श्मश्रूणि हरिताभि प्रुष्णुते ।
(२०,७३.५ ) अव वेति सुक्षयं सुते मधूदिद्धूणोति वातो यथा वनम् ॥५॥
(२०,७३.६ ) यो वाचा विवाचो मृध्रवाचः पुरू सहस्राशिवा जघान ।
(२०,७३.६ ) तत्तदिदस्य पौंस्यं गृणीमसि पितेव यस्तविषीं वावृधे शवः ॥६॥
(२०,७४.१ ) यच्चिद्धि सत्य सोमपा अनाशस्ता इव स्मसि ।
(२०,७४.१ ) आ तू न इन्द्र शंसय गोष्वश्वेषु शुभ्रिषु सहस्रेषु तुवीमघ ॥१॥
(२०,७४.२ ) शिप्रिन् वाजानां पते शचीवस्तव दंसना ।
(२०,७४.२ ) आ तू न इन्द्र शंसय गोष्वश्वेषु शुभ्रिषु सहस्रेषु तुवीमघ ॥२॥
(२०,७४.३ ) नि ष्वापया मिथूदृशा सस्तामबुध्यमाने ।
(२०,७४.३ ) आ तू न इन्द्र शंसय गोष्वश्वेषु शुभ्रिषु सहस्रेषु तुवीमघ ॥३॥
(२०,७४.४ ) ससन्तु त्या अरातयो बोधन्तु शूर रातयः ।
(२०,७४.४ ) आ तू न इन्द्र शंसय गोष्वश्वेषु शुभ्रिषु सहस्रेषु तुवीमघ ॥४॥
(२०,७४.५ ) समिन्द्र गर्दभं मृण नुवन्तं पपयामुया ।
(२०,७४.५ ) आ तू न इन्द्र शंसय गोष्वश्वेषु शुभ्रिषु सहस्रेषु तुवीमघ ॥५॥
(२०,७४.६ ) पताति कुण्डृणाच्या दूरं वातो वनादधि ।
(२०,७४.६ ) आ तू न इन्द्र शंसय गोष्वश्वेषु शुभ्रिषु सहस्रेषु तुवीमघ ॥६॥
(२०,७४.७ ) सर्वं परिक्रोशं जहि जम्भया कृकदाश्वम् ।
(२०,७४.७ ) आ तू न इन्द्र शंसय गोष्वश्वेषु शुभ्रिषु सहस्रेषु तुवीमघ ॥७॥
(२०,७५.१ ) वि त्वा ततस्रे मिथुना अवस्यवो व्रजस्य साता गव्यस्य निःसृजः सक्षन्त इन्द्र निःसृजः ।
(२०,७५.१ ) यद्गव्यन्त द्वा जना स्वर्यन्ता समूहसि ।
(२०,७५.१ ) आविष्करिक्रद्वृषणं सचाभुवं वज्रमिन्द्र सचाभुवम् ॥१॥
(२०,७५.२ ) विदुष्टे अस्य वीर्यस्य पूरवः पुरो यदिन्द्र शारदीरवातिरः सासहानो अवातिरः ।
(२०,७५.२ ) शासस्तमिन्द्र मर्त्यमयजुं शवसस्पते ।
(२०,७५.२ ) महीममुष्णाः पृथिवीमिमा अपो मन्दसान इमा अपः ॥२॥
(२०,७५.३ ) आदित्ते अस्य वीर्यस्य चर्किरन् मदेषु वृषन्न् उशिजो यदाविथ सखीयतो यदाविथ ।
(२०,७५.३ ) चकर्थ कारमेभ्यः पृतनासु प्रवन्तवे ।
(२०,७५.३ ) ते अन्यामन्यां नद्यं सनिष्णत श्रवस्यन्तः सनिष्णत ॥३॥
(२०,७६.१ ) वने न वा यो न्यधायि चाक्रं छुचिर्वां स्तोमो भुरणावजीगः ।
(२०,७६.१ ) यस्येदिन्द्रः पुरुदिनेषु होता नृणां नर्वो नृतमः क्षपावान् ॥१॥
(२०,७६.२ ) प्र ते अस्या उषसः प्रापरस्या नृतौ स्याम नृतमस्य नृणाम् ।
(२०,७६.२ ) अनु त्रिशोकः शतमावहन् नॄन् कुत्सेन रथो यो असत्ससवान् ॥२॥
(२०,७६.३ ) कस्ते मद इन्द्र रन्त्यो भूद्दुरो गिरो अभ्युग्रो वि धाव ।
(२०,७६.३ ) कद्वाहो अर्वागुप मा मनीषा आ त्वा शक्यामुपमं राधो अन्नैः ॥३॥
(२०,७६.४ ) कदु द्युम्नमिन्द्र त्वावतो नॄन् कया धिया करसे कन् न आगन् ।
(२०,७६.४ ) मित्रो न सत्य उरुगाय भृत्या अन्ने समस्य यदसन् मनीषाः ॥४॥
(२०,७६.५ ) प्रेरय सूरो अर्थं न पारं ये अस्य कामं जनिधा इव ग्मन् ।
(२०,७६.५ ) गिरश्च ये ते तुविजात पूर्वीर्नर इन्द्र प्रतिशिक्षन्त्यन्नैः ॥५॥
(२०,७६.६ ) मात्रे नु ते सुमिते इन्द्र पूर्वी द्यौर्मज्मना पृथिवी काव्येन ।
(२०,७६.६ ) वराय ते घृतवन्तः सुतासः स्वाद्नन् भवन्तु पीतये मधूनि ॥६॥
(२०,७६.७ ) आ मध्वो अस्मा असिचन्न् अमत्रमिन्द्राय पूर्णं स हि सत्यराधाः ।
(२०,७६.७ ) स वावृधे वरिमन्न् आ पृथिव्या अभि क्रत्वा नर्यः पौंस्यैश्च ॥७॥
(२०,७६.८ ) व्यानळ् इन्द्रः पृतनाः स्वोजा आस्मै यतन्ते सख्याय पूर्वीः ।
(२०,७६.८ ) आ स्मा रथं न पृतनासु तिष्ठ यं भद्रया सुमत्या चोदयासे ॥८॥
(२०,७७.१ ) आ सत्यो यातु मघवामृजीषी द्रवन्त्वस्य हरय उप नः ।
(२०,७७.१ ) तस्मा इदन्धः सुषुमा सुदक्षमिहाभिपित्वं करते गृणानः ॥१॥
(२०,७७.२ ) अव स्य शूराध्वनो नान्तेऽस्मिन् नो अद्य सवने मन्दध्यै ।
(२०,७७.२ ) शंसात्युक्थमुशनेव वेधाश्चिकितुषे असुर्याय मन्म ॥२॥
(२०,७७.३ ) कविर्न निण्यं विदथानि साधन् वृषा यत्सेकं विपिपानो अर्चात्।
(२०,७७.३ ) दिव इत्था जीजनत्सप्त कारून् अह्ना चिच्चक्रुर्वयुना गृणन्तः ॥३॥
(२०,७७.४ ) स्वर्यद्वेदि सुदृशीकमर्कैर्महि ज्योती रुरुचुर्यद्ध वस्तोः ।
(२०,७७.४ ) अन्धा तमांसि दुधिता विचक्षे नृभ्यश्चकार नृतमो अभिष्टौ ॥४॥
(२०,७७.५ ) ववक्ष इन्द्रो अमितमृजिष्युभे आ पप्रौ रोदसी महित्वा ।
(२०,७७.५ ) अतश्चिदस्य महिमा वि रेच्यभि यो विश्वा भुवना बभूव ॥५॥
(२०,७७.६ ) विश्वानि शक्रो नर्याणि विद्वान् अपो रिरेच सखिभिर्निकामैः ।
(२०,७७.६ ) अश्मानं चिद्ये बिभिदुर्वचोभिर्व्रजं गोमन्तमुशिजो वि वव्रुः ॥६॥
(२०,७७.७ ) अपो वृत्रं वव्रिवांसं पराहन् प्रावत्ते वज्रं पृथिवी सचेताः ।
(२०,७७.७ ) प्रार्णांसि समुद्रियाण्यैनोः पतिर्भवं छवसा शूर धृष्णो ॥७॥
(२०,७७.८ ) अपो यदद्रिं पुरुहूत दर्दराविर्भुवत्सरमा पूर्व्यं ते ।
(२०,७७.८ ) स नो नेता वाजमा दर्षि भूरिं गोत्रा रुजन्न् अङ्गिरोभिर्गृणानः ॥८॥
(२०,७८.१ ) तद्वो गाय सुते सचा पुरुहूताय सत्वने ।
(२०,७८.१ ) शं यद्गवे न शाकिने ॥१॥
(२०,७८.२ ) न घा वसुर्नि यमते दानं वाजस्य गोमतः ।
(२०,७८.२ ) यत्सीमुप श्रवद्गिरः ॥२॥
(२०,७८.३ ) कुवित्सस्य प्र हि व्रजं गोमन्तं दस्युहा गमत्।
(२०,७८.३ ) शचीभिरप नो वरत्॥३॥
(२०,७९.१ ) इन्द्र क्रतुं न आ भर पिता पुत्रेभ्यो यथा ।
(२०,७९.१ ) शिक्षा णो अस्मिन् पुरुहूत यामनि जीवा ज्योतिरशीमहि ॥१॥
(२०,७९.२ ) मा नो अज्ञाता वृजना दुराध्यो माशिवासो अव क्रमुः ।
(२०,७९.२ ) त्वया वयं प्रवतः शश्वतीरपोऽति शूर तरामसि ॥२॥
(२०,८०.१ ) इन्द्र ज्येष्ठं न आ भरमोजिष्ठं पपुरि श्रवः ।
(२०,८०.१ ) येनेमे चित्र वज्रहस्त रोदसी ओभे सुशिप्र प्राः ॥१॥
(२०,८०.२ ) त्वामुग्रमवसे चर्षणीसहं राजन् देवेषु हूमहे ।
(२०,८०.२ ) विश्वा सु नो विथुरा पिब्दना वसोऽमित्रान् सुषहान् कृधि ॥२॥
(२०,८१.१ ) यद्द्याव इन्द्र ते शतं शतं भूमिरुत स्युः ।
(२०,८१.१ ) न त्वा वज्रिन्त्सहस्रं सूर्या अनु न जातमष्ट रोदसी ॥१॥
(२०,८१.२ ) आ पप्राथ महिना कृष्ण्या वृषन् विश्वा शविष्ठ शवसा ।
(२०,८१.२ ) अस्मामव मघवन् गोमति व्रजे वज्रिं चित्राभिरूतिभिः ॥२॥
(२०,८२.१ ) यदिन्द्र यावतस्त्वमेतावदहमीशीय ।
(२०,८२.१ ) स्तोतारमिद्दिधिषेय रदावसो न पापत्वाय रासीय ॥१॥
(२०,८२.२ ) शिक्षेयमिन् महयते दिवेदिवे राय आ कुहचिद्विदे ।
(२०,८२.२ ) नहि त्वदन्यन् मघवन् न आप्यं वस्यो अस्ति पिता चन ॥२॥
(२०,८३.१ ) इन्द्र त्रिधातु शरणं त्रिवरूथं स्वस्तिमत्।
(२०,८३.१ ) छर्दिर्यछ मघवद्भ्यश्च मह्यं च यावया दिद्युमेभ्यः ॥१॥
(२०,८३.२ ) ये गव्यता मनसा शत्रुमादभुरभिप्रघ्नन्ति धृष्णुया ।
(२०,८३.२ ) अघ स्मा नो मघवन्न् इन्द्र गिर्वणस्तनूपा अन्तमो भव ॥२॥
(२०,८४.१ ) इन्द्रा याहि चित्रभानो सुता इमे त्वायवः ।
(२०,८४.१ ) अण्वीभिस्तना पूतासः ॥१॥
(२०,८४.२ ) इन्द्रा याहि धियेषितो विप्रजुतः सुतावतः ।
(२०,८४.२ ) उप ब्रह्माणि वाघतः ॥२॥
(२०,८४.३ ) इन्द्रा याहि तूतुजान उप ब्रह्माणि हरिवः ।
(२०,८४.३ ) सुते दधिष्व नश्चनः ॥३॥
(२०,८५.१ ) मा चिदन्यद्वि शंसत सखायो मा रिषण्यत ।
(२०,८५.१ ) इन्द्रमित्स्तोता वृषणं सचा सुते मुहुरुक्था च शंसत ॥१॥
(२०,८५.२ ) अवक्रक्षिणं वृषभं यथाजुरं गां न चर्षणीसहम् ।
(२०,८५.२ ) विद्वेषणं संवननोभयंकरं मंहिष्ठमुभयाविनम् ॥२॥
(२०,८५.३ ) यच्चिद्धि त्वा जना इमे नाना हवन्त ऊतये ।
(२०,८५.३ ) अस्माकं ब्रह्मेदमिन्द्र भूतु तेऽहा विश्वा च वर्धनम् ॥३॥
(२०,८५.४ ) वि तर्तूर्यन्ते मघवन् विपश्चितोऽर्यो विपो जनानाम् ।
(२०,८५.४ ) उप क्रमस्व पुरुरूपमा भर वाजं नेदिष्ठमूतये ॥४॥
(२०,८६.१ ) ब्रह्मणा ते ब्रह्मयुजा युनज्मि हरी सखाया सधमाद आशू ।
(२०,८६.१ ) स्थिरं रथं सुखमिन्द्राधितिष्ठन् प्रजानन् विद्वामुप याहि सोमम् ॥१॥
(२०,८७.१ ) अध्वर्यवोऽरुणं दुग्धमंशुं जुहोतन वृषभाय क्षितीनाम् ।
(२०,८७.१ ) गौराद्वेदीयामवपानमिन्द्रो विश्वाहेद्याति सुतसोममिछन् ॥१॥
(२०,८७.२ ) यद्दधिषे प्रदिवि चार्वन्नं दिवेदिवे पीतिमिदस्य वक्षि ।
(२०,८७.२ ) उत हृदोत मनसा जुषाण उशन्न् इन्द्र प्रस्थितान् पाहि सोमान् ॥२॥
(२०,८७.३ ) जज्ञानः सोमं सहसे पपाथ प्र ते माता महिमानमुवाच ।
(२०,८७.३ ) एन्द्र पप्राथोर्वन्तरिक्षं युधा देवेभ्यो वरिवश्चकर्थ ॥३॥
(२०,८७.४ ) यद्योधया महतो मन्यमानान् साक्षाम तान् बाहुभिः शाशदानान् ।
(२०,८७.४ ) यद्वा नृभिर्वृत इन्द्राभियुध्यास्तं त्वयाजिं सौश्रवसं जयेम ॥४॥
(२०,८७.५ ) प्रेन्द्रस्य वोचं प्रथमा कृतानि प्र नूतना मघवा या चकार ।
(२०,८७.५ ) यदेददेवीरसहिष्ट माया अथाभवत्केवलः सोमो अस्य ॥५॥
(२०,८७.६ ) तवेदं विश्वमभितः पशव्यं यत्पश्यसि चक्षसा सूर्यस्य ।
(२०,८७.६ ) गवामसि गोपतिरेक इन्द्र भक्षीमहि ते प्रयतस्य वस्वः ॥६॥
(२०,८७.७ ) बृहस्पते युवमिन्द्रश्च वस्वो दिव्यस्येशाथे उत पार्थिवस्य ।
(२०,८७.७ ) धत्तं रयिं स्तुवते कीरये चिद्यूयं पात स्वस्तिभिः सदा नः ॥७॥
(२०,८८.१ ) यस्तस्तम्भ सहसा वि ज्मो अन्तान् बृहस्पतिस्त्रिषधस्थो रवेण ।
(२०,८८.१ ) तं प्रत्नास ऋषयो दीध्यानाः पुरो विप्रा दधिरे मन्द्रजिह्वम् ॥१॥
(२०,८८.२ ) धुनेतयः सुप्रकेतं मदन्तो बृहस्पते अभि ये नस्ततस्रे ।
(२०,८८.२ ) पृषन्तं सृप्रमदब्धमूर्वं बृहस्पते रक्षतादस्य योनिम् ॥२॥
(२०,८८.३ ) बृहस्पते या परमा परावदत आ ते ऋतस्पृशो नि षेदुः ।
(२०,८८.३ ) तुभ्यं खाता अवता अद्रिदुग्धा मध्व श्चोतन्त्यभितो विरप्शम् ॥३॥
(२०,८८.४ ) बृहस्पतिः प्रथमं जायमानो महो ज्योतिषः परमे व्योमन् ।
(२०,८८.४ ) सप्तास्यस्तुविजातो रवेण वि सप्तरश्मिरधमत्तमांसि ॥४॥
(२०,८८.५ ) स सुष्टुभा स ऋक्वता गणेन वलं रुरोज फलिगं रवेन ।
(२०,८८.५ ) बृहस्पतिरुस्रिया हव्यसूदः कनिक्रदद्वावशतीरुदाजत्॥५॥
(२०,८८.६ ) एवा पित्रे विश्वदेवाय वृष्णे यज्ञैर्विधेम नमसा हविर्भिः ।
(२०,८८.६ ) बृहस्पते सुप्रजा वीरवन्तो वयं स्याम पतयो रयीणाम् ॥६॥
(२०,८९.१ ) अस्तेव सु प्रतरं लायमस्यन् भूषन्न् इव प्र भरा स्तोममस्मै ।
(२०,८९.१ ) वाचा विप्रास्तरत वाचमर्यो नि रामय जरितः सोम इन्द्रम् ॥१॥
(२०,८९.२ ) दोहेन गामुप शिक्षा सखायं प्र बोधय जरितर्जारमिन्द्रम् ।
(२०,८९.२ ) कोशं न पूर्णं वसुना न्यृष्टमा च्यावय मघदेयाय शूरम् ॥२॥
(२०,८९.३ ) किमङ्ग त्वा मघवन् भोजमाहुः शिशीहि मा शिशयं त्वा शृणोमि ।
(२०,८९.३ ) अप्नस्वती मम धीरस्तु शक्र वसुविदं भगमिन्द्रा भरा नः ॥३॥
(२०,८९.४ ) त्वां जना ममसत्येष्विन्द्र संतस्थाना वि ह्वयन्ते समीके ।
(२०,८९.४ ) अत्रा युजं कृणुते यो हविष्मान् नासुन्वता सख्यं वष्टि शूरः ॥४॥
(२०,८९.५ ) धनं न स्पन्द्रं बहुलं यो अस्मै तीव्रान्त्सोमामासुनोति प्रयस्वान् ।
(२०,८९.५ ) तस्मै शत्रून्त्सुतुकान् प्रातरह्नो नि स्वष्ट्रान् युवति हन्ति वृत्रम् ॥५॥
(२०,८९.६ ) यस्मिन् वयं दधिमा शंसमिन्द्रे यः शिश्राय मघवा काममस्मे ।
(२०,८९.६ ) आराच्चित्सन् भयतामस्य शत्रुर्न्यस्मै द्युम्ना जन्या नमन्ताम् ॥६॥
(२०,८९.७ ) आराच्छत्रुमप बाधस्व दूरमुग्रो यः शम्बः पुरुहूत तेन ।
(२०,८९.७ ) अस्मे धेहि यवमद्गोमदिन्द्र कृधी धियं जरित्रे वाजरत्नाम् ॥७॥
(२०,८९.८ ) प्र यमन्तर्वृषसवासो अज्मन् तीव्राः सोमा बहुलान्तास इन्द्रम् ।
(२०,८९.८ ) नाह दामानं मघवा नि यंसन् नि सुन्वते वहति भूरि वामम् ॥८॥
(२०,८९.९ ) उत प्रहामतिदीवा जयति कृतमिव श्वघ्नी वि चिनोति काले ।
(२०,८९.९ ) यो देवकामो न धनं रुणद्धि समित्तं रायः सृजति स्वधाभिः ॥९॥
(२०,८९.१० ) गोभिष्टरेमामतिं दुरेवां यवेन वा क्षुधं पुरुहूत विश्वे ।
(२०,८९.१० ) वयं राजसु प्रथमा धनान्यरिष्टासो वृजनीभिर्जयेम ॥१०॥
(२०,८९.११ ) बृहस्पतिर्नः परि पातु पश्चादुतोत्तरस्मादधरादघयोः ।
(२०,८९.११ ) इन्द्रः पुरस्तादुत मध्यतो नः सखा सखिभ्यो वरीयः कृणोतु ॥११॥
(२०,९०.१ ) यो अद्रिभित्प्रथमजा ऋतावा बृहस्पतिराङ्गिरसो हविष्मान् ।
(२०,९०.१ ) द्विबर्हज्मा प्राघर्मसत्पिता न आ रोदसी वृषभो रोरवीति ॥१॥
(२०,९०.२ ) जनाय चिद्य ईवते उ लोकं बृहस्पतिर्देवहूतौ चकार ।
(२०,९०.२ ) घ्नन् वृत्राणि वि पुरो दर्दरीति जयं छत्रूंरमित्रान् पृत्सु साहन् ॥२॥
(२०,९०.३ ) बृहस्पतिः समजयद्वसूनि महो व्रजान् गोमते देव एषः ।
(२०,९०.३ ) अपः सिषासन्त्स्वरप्रतीतो बृहस्पतिर्हन्त्यमित्रमर्कैः ॥३॥
(२०,९१.१ ) इमां धियं सप्तशीर्ष्णीं पिता न ऋतप्रजातां बृहतीमविन्दत्।
(२०,९१.१ ) तुरीयं स्विज्जनयद्विश्वजन्योऽयास्य उक्थमिन्द्राय शंसन् ॥१॥
(२०,९१.२ ) ऋतं शंसन्त ऋजु दीध्याना दिवस्पुत्रासो असुरस्य वीराः ।
(२०,९१.२ ) विप्रं पदमङ्गिरसो दधाना यज्ञस्य धाम प्रथमं मनन्त ॥२॥
(२०,९१.३ ) हंसैरिव सखिभिर्वावदद्भिरश्मन्मयानि नहना व्यस्यन् ।
(२०,९१.३ ) बृहस्पतिरभिकनिक्रदद्गा उत प्रास्तौदुच्च विद्वामगायत्॥३॥
(२०,९१.४ ) अवो द्वाभ्यां पर एकया गा गुहा तिष्ठन्तीरनृतस्य सेतौ ।
(२०,९१.४ ) बृहस्पतिस्तमसि ज्योतिरिछन् उदुस्रा आकर्वि हि तिस्र आवः ॥४॥
(२०,९१.५ ) विभिद्या पुरं शयथेमपाचीं निस्त्रीणि साकमुदधेरकृन्तत्।
(२०,९१.५ ) बृहस्पतिरुषसं सूर्यं गामर्कं विवेद स्तनयन्न् इव द्यौः ॥५॥
(२०,९१.६ ) इन्द्रो वलं रक्षितारं दुघानां करेणेव वि चकर्ता रवेण ।
(२०,९१.६ ) स्वेदाञ्जिभिराशिरमिछमानोऽरोदयत्पणिमा गा अमुष्णात्॥६॥
(२०,९१.७ ) स ईं सत्येभिः सखिभिः शुचद्भिर्गोधायसं वि धनसैरदर्दः ।
(२०,९१.७ ) ब्रह्मणस्पतिर्वृषभिर्वराहैर्घर्मस्वेदेभिर्द्रविणं व्यानट्॥७॥
(२०,९१.८ ) ते सत्येन मनसा गोपतिं गा इयानास इषणयन्त धीभिः ।
(२०,९१.८ ) बृहस्पतिर्मिथोअवद्यपेभिरुदुस्रिया असृजत स्वयुग्भिः ॥८॥
(२०,९१.९ ) तं वर्धयन्तो मतिभिः शिवाभिः सिंहमिव नानदतं सधस्थे ।
(२०,९१.९ ) बृहस्पतिं वृषणं शूरसातौ भरेभरे अनु मदेम जिष्णुम् ॥९॥
(२०,९१.१० ) यदा वाजमसनद्विश्वरूपमा द्यामरुक्षदुत्तराणि सद्म ।
(२०,९१.१० ) बृहस्पतिं वृषणं वर्धयन्तो नाना सन्तो बिभ्रतो ज्योतिरासा ॥१०॥
(२०,९१.११ ) सत्यमाशिषं कृणुता वयोधै कीरिं चिद्ध्यवथ स्वेभिरेवैः ।
(२०,९१.११ ) पश्चा मृधो अप भवन्तु विश्वास्तद्रोदसी शृणुतं विश्वमिन्वे ॥११॥
(२०,९१.१२ ) इन्द्रो मह्ना महतो अर्णवस्य वि मूर्धानमभिनदर्बुदस्य ।
(२०,९१.१२ ) अहन्न् अहिमरिणात्सप्त सिन्धून् देवैर्द्यावापृथिवी प्रावतं नः ॥१२॥
(२०,९२.१ ) अभि प्र गोपतिं गिरेन्द्रमर्च यथा विदे ।
(२०,९२.१ ) सूतुं सत्यस्य सत्पतिम् ॥१॥
(२०,९२.२ ) आ हरयः ससृज्रिरेऽरुषीरधि बर्हिषि ।
(२०,९२.२ ) यत्राभि संनवामहे ॥२॥
(२०,९२.३ ) इन्द्राय गाव आशिरं दुदुह्रे वज्रिणे मधु ।
(२०,९२.३ ) यत्सीमुपह्वरे विदत्॥३॥
(२०,९२.४ ) उद्यद्ब्रध्नस्य विष्टपं गृहमिन्द्रश्च गन्वहि ।
(२०,९२.४ ) मध्वः पीत्वा सचेवहि त्रिः सप्त सख्युः पदे ॥४॥
(२०,९२.५ ) अर्चत प्रार्चत प्रियमेधासो अर्चत ।
(२०,९२.५ ) अर्चन्तु पुत्रका उत पुरं न धृष्ण्वर्चत ॥५॥
(२०,९२.६ ) अव स्वराति गर्गरो गोधा परि सनिष्वणत्।
(२०,९२.६ ) पिङ्गा परि चनिष्कददिन्द्राय ब्रह्मोद्यतम् ॥६॥
(२०,९२.७ ) आ यत्पतन्त्येन्यः सुदुघा अनपस्फुरः ।
(२०,९२.७ ) अपस्फुरं गृभायत सोममिन्द्राय पातवे ॥७॥
(२०,९२.८ ) अपादिन्द्रो अपादग्निर्विश्वे देवा अमत्सत ।
(२०,९२.८ ) वरुण इदिह क्षयत्तमापो अभ्यनूषत वत्सं संशिश्वरीरिव ॥८॥
(२०,९२.९ ) सुदेवो असि वरुण यस्य ते सप्त सिन्धवः ।
(२०,९२.९ ) अनुक्षरन्ति काकुदं सूर्यं सुषिरामिव ॥९॥
(२०,९२.१० ) यो व्यतींरफाणयत्सुयुक्तामुप दाशुषे ।
(२०,९२.१० ) तक्वो नेता तदिद्वपुरुपमा यो अमुच्यत ॥१०॥
(२०,९२.११ ) अतीदु शक्र ओहत इन्द्रो विश्वा अति द्विषः ।
(२०,९२.११ ) भिनत्कनीन ओदनं पच्यमानं परो गिरा ॥११॥
(२०,९२.१२ ) अर्भको न कुमारकोऽधि तिष्ठन्न् अवं रथम् ।
(२०,९२.१२ ) स पक्षन् महिषं मृगं पित्रे मात्रे विभुक्रतुम् ॥१२॥
(२०,९२.१३ ) आ तू सुशिप्र दंपते रथं तिष्ठा हिरण्ययम् ।
(२०,९२.१३ ) अध द्युक्षं सचेवहि सहस्रपादमरुषं स्वस्तिगामनेहसम् ॥१३॥
(२०,९२.१४ ) तं घेमित्था नमस्विन उप स्वराजमासते ।
(२०,९२.१४ ) अर्थं चिदस्य सुधितं यदेतवे आवर्तयन्ति दावने ॥१४॥
(२०,९२.१५ ) अनु प्रत्नस्यौकसः प्रियमेधास एषाम् ।
(२०,९२.१५ ) पूर्वामनु प्रयतिं वृक्तबर्हिषो हितप्रयस आशत ॥१५॥
(२०,९२.१६ ) यो राजा चर्षणीनां याता रथेभिरध्रिगुः ।
(२०,९२.१६ ) विश्वासां तरुता पृतनानां ज्येष्ठो यो वृत्रहा गृणे ॥१६॥
(२०,९२.१७ ) इन्द्रं तं शुम्भ पुरुहन्मन्न् अवसे यस्य द्विता विधर्तरि ।
(२०,९२.१७ ) हस्ताय वज्रः प्रति धायि दर्शतो महो दिवे न सूर्यः ॥१७॥
(२०,९२.१८ ) नकिष्टं कर्मणा नशद्यश्चकार सदावृधम् ।
(२०,९२.१८ ) इन्द्रं न यज्ञैर्विश्वगूर्तमृभ्वसमधृष्टं धृष्ण्वोजसम् ॥१८॥
(२०,९२.१९ ) अषाल्हमुग्रं पृतनासु सासहिं यस्मिन् महीरुरुज्रयः ।
(२०,९२.१९ ) सं धेनवो जायमाने अनोनवुर्द्यावः क्षामो अनोनवुः ॥१९॥
(२०,९२.२० ) यद्द्याव इन्द्र ते शतं शतं भूमीरुत स्युः ।
(२०,९२.२० ) न त्वा वज्रिन्त्सहस्रं सूर्या अनु न जातमष्ट रोदसी ॥२०॥
(२०,९२.२१ ) आ पप्राथ महिना वृष्ण्या वृषन् विश्वा शविष्ठ शवसा ।
(२०,९२.२१ ) अस्मामव मघवन् गोमति व्रजे वज्रिं चित्राभिरूतिभिः ॥२१॥
(२०,९३.१ ) उत्त्वा मन्दन्तु स्तोमाः कृणुष्व राधो अद्रिवः ।
(२०,९३.१ ) अव ब्रह्मद्विषो जहि ॥१॥
(२०,९३.२ ) पदा पणींरराधसो नि बाधस्व महामसि ।
(२०,९३.२ ) नहि त्वा कश्चन प्रति ॥२॥
(२०,९३.३ ) त्वमीशिषे सुतानामिन्द्र त्वमसुतानाम् ।
(२०,९३.३ ) त्वं राजा जनानाम् ॥३॥
(२०,९३.४ ) ईङ्खयन्तीरपस्युव इन्द्रं जातमुपासते ।
(२०,९३.४ ) भेजानासः सुवीर्यम् ॥४॥
(२०,९३.५ ) त्वमिन्द्र बलादधि सहसो जात ओजसः ।
(२०,९३.५ ) त्वं वृषन् वृषेदसि ॥५॥
(२०,९३.६ ) त्वमिन्द्रासि वृत्रहा व्यन्तरिक्षमतिरः ।
(२०,९३.६ ) उद्द्यामस्तभ्ना ओजसा ॥६॥
(२०,९३.७ ) त्वमिन्द्र सजोषसमर्कं बिभर्षि बाह्वोः ।
(२०,९३.७ ) वज्रं शिशान ओजसा ॥७॥
(२०,९३.८ ) त्वमिन्द्राभिभुरसि विश्वा जातान्योजसा ।
(२०,९३.८ ) स विश्वा भुव आभवः ॥८॥
(२०,९४.१ ) आ यात्विन्द्रः स्वपतिर्मदाय यो धर्मणा तूतुजानस्तुविष्मान् ।
(२०,९४.१ ) प्रत्वक्षाणो अति विश्वा सहांस्यपारेण महता वृष्ण्येन ॥१॥
(२०,९४.२ ) सुष्ठामा रथः सुयमा हरी ते मिम्यक्ष वज्रो नृपते गभस्तौ ।
(२०,९४.२ ) शीभं राजन् सुपथा याह्यर्वाङ्वर्धाम ते पपुसो वृष्ण्यानि ॥२॥
(२०,९४.३ ) एन्द्रवाहो नृपतिं वज्रबाहुमुग्रमुग्रासस्तविषास एनम् ।
(२०,९४.३ ) प्रत्वक्षसं वृषभं सत्यशुष्ममेमस्मत्रा सधमादो वहन्तु ॥३॥
(२०,९४.४ ) एवा पतिं द्रोणसाचं सचेतसमूर्ज स्कम्भं धरुण आ वृषायसे ।
(२०,९४.४ ) ओजः कृष्व सं गृभाय त्वे अप्यसो यथा केनिपानामिनो वृधे ॥४॥
(२०,९४.५ ) गमन्न् अस्मे वसून्या हि शंसिषं स्वाशिषं भरमा याहि सोमिनः ।
(२०,९४.५ ) त्वमीशिषे सास्मिन्न् आ सत्सि बर्हिष्यनाधृष्या तव पात्राणि धर्मणा ॥५॥
(२०,९४.६ ) पृथक्प्रायन् प्रथमा देवहूतयोऽकृण्वत श्रवस्यानि दुष्टरा ।
(२०,९४.६ ) न ये शेकुर्यज्ञियां नावमारुहमिर्मैव ते न्यविशन्त केपयः ॥६॥
(२०,९४.७ ) एवैवापागपरे सन्तु दूध्योऽश्वा येषां दुर्युग आयुयुज्रे ।
(२०,९४.७ ) इत्था ये प्रागुपरे सन्ति दावने पुरूणि यत्र वयुनानि भोजना ॥७॥
(२०,९४.८ ) गिरींरज्रान् रेजमानामधारयद्द्यौः क्रन्ददन्तरिक्षाणि कोपयत्।
(२०,९४.८ ) समीचीने धिषणे वि ष्कभायति वृष्णः पीत्वा मद उक्थानि शंसति ॥८॥
(२०,९४.९ ) इमं बिभर्मि सुकृतं ते अङ्कुशं येनारुजासि मघवं छफारुजः ।
(२०,९४.९ ) अस्मिन्त्सु ते सवने अस्त्वोक्त्यं सुत इष्टौ मघवन् बोध्याभगः ॥९॥
(२०,९४.१० ) गोभिष्टरेमामतिं दुरेवां यवेन क्षुधं पुरुहूत विश्वाम् ।
(२०,९४.१० ) वयं राजभिः प्रथमा धनान्यस्माकेन वृजनेना जयेम ॥१०॥
(२०,९४.११ ) बृहस्पतिर्नः परि पातु पश्चादुतोत्तरस्मादधरादघयोः ।
(२०,९४.११ ) इन्द्रः पुरस्तादुत मध्यतो नः सखा सखिभ्यो वरिवः कृणोतु ॥११॥
(२०,९५.१ ) त्रिकद्रुकेषु महिषो यवाशिरं तुविशुष्मस्तृपत्सोममपिबद्विष्णुना सुतं यथावशत्।
(२०,९५.१ ) स ईं ममाद महि कर्म कर्तवे महामुरुं सैनं सश्चद्देवो देवं सत्यमिन्द्रं सत्य इन्दुः ॥१॥
(२०,९५.२ ) प्रो ष्वस्मै पुरोरथमिन्द्राय शूषमर्चत ।
(२०,९५.२ ) अभीके चिदु लोककृत्संगे समत्सु वृत्रहास्माकं बोधि चोदिता नभन्तामन्यकेषां ज्याका अधि धन्वसु ॥२॥
(२०,९५.३ ) त्वं सिन्धूंरवासृजोऽधराचो अहन्न् अहिम् ।
(२०,९५.३ ) अशत्रुरिन्द्र जज्ञिषे विश्वं पुष्यसि वार्यं तं त्वा परि ष्वजामहे नभन्तामन्यकेषां ज्याका अधि धन्वसु ॥३॥
(२०,९५.४ ) वि षु विश्वा अरातयोऽर्यो नशन्त नो धियः ।
(२०,९५.४ ) अस्तासि शत्रवे वधं यो न इन्द्र जिघांसति या ते रातिर्ददिर्वसु ।
(२०,९५.४ ) नभन्तामन्यकेषां ज्यका अधि धन्वसु ॥४॥
(२०,९६.१ ) तीव्रस्याभिवयसो अस्य पाहि सर्वरथा वि हरी इह मुञ्च ।
(२०,९६.१ ) इन्द्र मा त्वा यजमानासो अन्ये नि रीरमन् तुभ्यमिमे सुतासः ॥१॥
(२०,९६.२ ) तुभ्यं सुतास्तुभ्यमु सोत्वासस्त्वां गिरः श्वात्र्या आ ह्वयन्ति ।
(२०,९६.२ ) इन्द्रेदमद्य सवनं जुषाणो विश्वस्य विद्वामिह पाहि सोमम् ॥२॥
(२०,९६.३ ) य उशता मनसा सोममस्मै सर्वहृदा देवकामः सुनोति ।
(२०,९६.३ ) न गा इन्द्रस्तस्य परा ददाति प्रशस्तमिच्चारुमस्मै कृणोति ॥३॥
(२०,९६.४ ) अनुस्पष्टो भवत्येषो अस्य यो अस्मै रेवान् न सुनोति सोमम् ।
(२०,९६.४ ) निररत्नौ मघवा तं दधाति ब्रह्मद्विषो हन्त्यनानुदिष्टः ॥४॥
(२०,९६.५ ) अश्वायन्तो गव्यन्तो वाजयन्तो हवामहे त्वोपगन्तवा उ ।
(२०,९६.५ ) आभूषन्तस्ते सुमतौ नवायां वयमिन्द्र त्वा शुनं हुवेम ॥५॥
(२०,९६.६ ) मुञ्चामि त्वा हविषा जीवनाय कमज्ञातयक्ष्मादुत राजयक्ष्मात्।
(२०,९६.६ ) ग्राहिर्जग्राह यद्येतद्तस्या इन्द्राग्नी प्र मुमुक्तमेनम् ॥६॥
(२०,९६.७ ) यदि क्षितायुर्यदि वा परेतो यदि मृत्योरन्तिकं नीत एव ।
(२०,९६.७ ) तमा हरामि निरृतेरुपस्थादस्पार्शमेनं शतशारदाय ॥७॥
(२०,९६.८ ) सहस्राक्षेण शतवीर्येण शतायुषा हविषाहार्षमेनम् ।
(२०,९६.८ ) इन्द्रो यथैनं शरदो नयात्यति विश्वस्य दुरितस्य पारम् ॥८॥
(२०,९६.९ ) शतं जीव शरदो वर्धमानः शतं हेमन्तान् छतमु वसन्तान् ।
(२०,९६.९ ) शतं त इन्द्रो अग्निः सविता बृहस्पतिः शतायुषा हविषाहार्षमेनम् ॥९॥
(२०,९६.१० ) आहार्षमविदं त्वा पुनरागाः पुनर्णवः ।
(२०,९६.१० ) सर्वाङ्ग सर्वं ते चक्षुः सर्वमायुश्च तेऽविदम् ॥१०॥
(२०,९६.११ ) ब्रह्मणाग्निः सम्विदानो रक्षोहा बाधतामितः ।
(२०,९६.११ ) अमीवा यस्ते गर्भं दुर्णामा योनिमाशये ॥११॥
(२०,९६.१२ ) यस्ते गर्भममीवा दुर्णामा योनिमाशये ।
(२०,९६.१२ ) अग्निष्टं ब्रह्मणा सह निष्क्रव्यादमनीनशत्॥१२॥
(२०,९६.१३ ) यस्ते हन्ति पतयन्तं निषत्स्नुं यः सरीसृपम् ।
(२०,९६.१३ ) जातं यस्ते जिघांसति तमितो नाशयामसि ॥१३॥
(२०,९६.१४ ) यस्त ऊरू विहरत्यन्तरा दम्पती शये ।
(२०,९६.१४ ) योनिं यो अन्तरारेल्हि तमितो नाशयामसि ॥१४॥
(२०,९६.१५ ) यस्त्वा भ्राता पतिर्भूत्वा जारो भूत्वा निपद्यते ।
(२०,९६.१५ ) प्रजां यस्ते जिघांसति तमितो नाशयामसि ॥१५॥
(२०,९६.१६ ) यस्त्वा स्वप्नेन तमसा मोहयित्वा निपद्यते ।
(२०,९६.१६ ) प्रजां यस्ते जिघांसति तमितो नाशयामसि ॥१६॥
(२०,९६.१७ ) अक्षीभ्यां ते नासिकाभ्यां कर्णाभ्यां छुबुकादधि ।
(२०,९६.१७ ) यक्ष्मं शीर्षण्यं मस्तिष्काज्जिह्वाया वि वृहामि ते ॥१७॥
(२०,९६.१८ ) ग्रीवाभ्यस्त उष्णिहाभ्यः कीकसाभ्यो अनूक्यात्।
(२०,९६.१८ ) यक्ष्मं दोषण्यमंसाभ्यां बाहुभ्यां वि वृहामि ते ॥१८॥
(२०,९६.१९ ) हृदयात्ते परि क्लोम्नो हलीक्ष्णात्पार्श्वाभ्याम् ।
(२०,९६.१९ ) यक्ष्मं मतस्नाभ्यां प्लीह्नो यक्नस्ते वि वृहामसि ॥१९॥
(२०,९६.२० ) आन्त्रेभ्यस्ते गुदाभ्यो वनिष्ठोरुदरादधि ।
(२०,९६.२० ) यक्ष्मं कुक्षिभ्यां प्लाशेर्नाभ्या वि वृहामि ते ॥२०॥
(२०,९६.२१ ) ऊरुभ्यां ते अष्ठीवद्भ्यां पार्ष्णिभ्यां प्रपदाभ्याम् ।
(२०,९६.२१ ) यक्ष्मं भसद्यं श्रोणिभ्यां भासदं भांससो वि वृहामि ते ॥२१॥
(२०,९६.२२[]अ) मेहनाद्वनंकरणाल्लोमभ्यस्ते नखेभ्यः ।
(२०,९६.२२[]च्) यक्ष्मं सर्वस्मादात्मनस्तमिदं वि वृहामि ते ॥२२॥
(२०,९६.[]२२ ) अस्थिभ्यस्ते मज्जभ्यः स्नावभ्यो धमनिभ्यः ।
(२०,९६.[]२२ ) यक्ष्मं पाणिभ्यामङ्गुलिभ्यो नखेभ्यो वि वृहामि ते ॥२२॥
(२०,९६.२३ ) अङ्गेअङ्गे लोम्निलोम्नि यस्ते पर्वणिपर्वणि ।
(२०,९६.२३ ) यक्षं त्वचस्यं ते वयं कश्यपस्य वीबर्हेण विष्वञ्चं वि वृहामसि ॥२३॥
(२०,९६.२४ ) अपेहि मनसस्पतेऽप काम परश्चर ।
(२०,९६.२४ ) परो निरृत्या आ चक्ष्व बहुधा जीवतो मनः ॥२४॥
(२०,९७.१ ) वयमेनमिदा ह्योपीपेमेह वज्रिणम् ।
(२०,९७.१ ) तस्मा उ अद्य समना सुतं भरा नूनं भूषत श्रुते ॥१॥
(२०,९७.२ ) वृकश्चिदस्य वारण उरामथिरा वयुनेषु भूषति ।
(२०,९७.२ ) सेमं नः स्तोमं जुजुषाण आ गहीन्द्र प्र चित्रया धिया ॥२॥
(२०,९७.३ ) कदु न्वस्याकृतमिन्द्रस्यास्ति पौंस्यम् ।
(२०,९७.३ ) केनो नु कं श्रोमतेन न शुश्रुवे जनुषः परि वृत्रहा ॥३॥
(२०,९८.१ ) त्वामिद्धि हवामहे साता वाजस्य कारवः ।
(२०,९८.१ ) त्वां वृत्रेष्विन्द्र सत्पतिं नरस्त्वां काष्ठास्वर्वतः ॥१॥
(२०,९८.२ ) स त्वं नश्चित्र वज्रहस्त धृष्णुया मह स्तवानो अद्रिवः ।
(२०,९८.२ ) गामश्वं रथ्यमिन्द्र सं किर सत्रा वाजं न जिग्युषे ॥२॥
(२०,९९.१ ) अभि त्वा पूर्वपीतय इन्द्र स्तोमेभिरायवः ।
(२०,९९.१ ) समीचीनास ऋभवः समस्वरन् रुद्रा गृणन्त पूर्व्यम् ॥१॥
(२०,९९.२ ) अस्येदिन्द्रो वावृधे वृष्ण्यं शवो मदे सुतस्य विष्णवि ।
(२०,९९.२ ) अद्या तमस्य महिमानमायवोऽनु ष्टुवन्ति पूर्वथा ॥२॥
(२०,१००.१ ) अधा हीन्द्र गिर्वण उप त्वा कामान् महः ससृज्महे ।
(२०,१००.१ ) उदेव यन्त उदभिः ॥१॥
(२०,१००.२ ) वार्ण त्वा यव्याभिर्वर्धन्ति शूर ब्रह्माणि ।
(२०,१००.२ ) वावृध्वांसं चिदद्रिवो दिवेदिवे ॥२॥
(२०,१००.३ ) युञ्जन्ति हरी इषिरस्य गाथयोरौ रथ उरुयुगे ।
(२०,१००.३ ) इन्द्रवाहा वचोयुजा ॥३॥
(२०,१०१.१ ) अग्निं दूतं वृणीमहे होतारं विश्ववेदसम् ।
(२०,१०१.१ ) अस्य यज्ञस्य सुक्रतुम् ॥१॥
(२०,१०१.२ ) अग्निमग्निं हवीमभिः सदा हवन्त विश्पतिम् ।
(२०,१०१.२ ) हव्यवाहं पुरुप्रियम् ॥२॥
(२०,१०१.३ ) अग्ने देवामिहा वह जज्ञानो वृक्तबर्हिषे ।
(२०,१०१.३ ) असि होता न ईड्यः ॥३॥
(२०,१०२.१ ) ईलेन्यो नमस्यस्तिरस्तमांसि दर्शतः ।
(२०,१०२.१ ) समग्निरिध्यते वृषा ॥१॥
(२०,१०२.२ ) वृषो अग्निः समिध्यतेऽश्वो न देववाहनः ।
(२०,१०२.२ ) तं हविष्मन्तः ईलते ॥२॥
(२०,१०२.३ ) वृषणं त्वा वयं वृषन् वृषणः समिधीमहि ।
(२०,१०२.३ ) अग्ने दीद्यतं बृहत्॥३॥
(२०,१०३.१ ) अग्निमीलिष्वावसे गाथाभिः शीरशोचिषम् ।
(२०,१०३.१ ) अग्निं राये पुरुमील्ह श्रुतं नरोऽग्निं सुदीतये छर्दिः ॥१॥
(२०,१०३.२ ) अग्न आ याह्यग्निभिर्होतारं त्वा वृणीमहे ।
(२०,१०३.२ ) आ त्वामनक्तु प्रयता हविष्मती यजिष्ठं बर्हिरासदे ॥२॥
(२०,१०३.३ ) अछ हि त्वा सहसः सूनो अङ्गिरः स्रुचश्चरन्त्यध्वरे ।
(२०,१०३.३ ) ऊर्जो नपातं घृतकेशमीमहेऽग्निं यज्ञेषु पूर्व्यम् ॥३॥
(२०,१०४.१ ) इमा उ त्वा पुरूवसो गिरो वर्धन्तु या मम ।
(२०,१०४.१ ) पावकवर्णाः शुचयो विपश्चितोऽभि स्तोमैरनूषत ॥१॥
(२०,१०४.२ ) अयं सहस्रमृषिभिः सहस्कृतः समुद्र इव पप्रथे ।
(२०,१०४.२ ) सत्यः सो अस्य महिमा गृने शवो यज्ञेषु विप्रराज्ये ॥२॥
(२०,१०४.३ ) आ नो विश्वासु हव्य इन्द्रः समत्सु भूषतु ।
(२०,१०४.३ ) उप ब्रह्माणि सवनानि वृत्रहा परमज्या ऋचीषमः ॥३॥
(२०,१०४.४ ) त्वं दाता प्रथमो राघसामस्यसि सत्य ईशानकृत्।
(२०,१०४.४ ) तुविद्युम्नस्य युज्या वृणीमहे पुत्रस्य शवसो महः ॥४॥
(२०,१०५.१ ) त्वमिन्द्र प्रतूर्तिष्वभि विश्वा असि स्पृधः ।
(२०,१०५.१ ) अशस्तिहा जनिता विश्वतूरसि त्वं तूर्य तरुष्यतः ॥१॥
(२०,१०५.२ ) अनु ते शुष्मं तुरयन्तमीयतुः क्षोणी शिशुं न मातरा ।
(२०,१०५.२ ) विश्वास्ते स्पृधः श्नथयन्त मन्यवे वृत्रं यदिन्द्र तूर्वसि ॥२॥
(२०,१०५.३ ) इत ऊती वो अजरं प्रहेतारमप्रहितम् ।
(२०,१०५.३ ) आशुं जेतारं हेतारं रथीतममतूर्तं तुग्र्यावृधम् ॥३॥
(२०,१०५.४ ) यो राजा चर्षणीनां याता रथेभिरध्रिगुः ।
(२०,१०५.४ ) विश्वासां तरुता पृतनानां ज्येष्ठो यो वृत्रहा गृणे ॥४॥
(२०,१०५.५ ) इन्द्रं तं शुम्भ पुरुहन्मन्न् अवसे यस्य द्विता विधर्तरि ।
(२०,१०५.५ ) हस्ताय वज्रः प्रति धायि दर्शतो महो दिवे न सूर्यः ॥५॥
(२०,१०६.१ ) तव त्यदिन्द्रियं बृहत्तव शुष्ममुत क्रतुम् ।
(२०,१०६.१ ) वज्रं शिशाति धिषणा वरेण्यम् ॥१॥
(२०,१०६.२ ) तव द्यौरिन्द्र पौंस्यं पृथिवी वर्धति श्रवः ।
(२०,१०६.२ ) त्वामापः पर्वतासश्च हिन्विरे ॥२॥
(२०,१०६.३ ) त्वां विष्णुर्बृहन् क्षयो मित्रो गृणाति वरुणः ।
(२०,१०६.३ ) त्वां शर्धो मदत्यनु मारुतम् ॥३॥
(२०,१०७.१ ) समस्य मन्यवे विशो विश्वा नमन्त कुष्टयः ।
(२०,१०७.१ ) समुद्रायेव सिन्धवः ॥१॥
(२०,१०७.२ ) ओजस्तदस्य तित्विष उभे यत्समवर्तयत्।
(२०,१०७.२ ) इन्द्रश्चर्मेव रोदसी ॥२॥
(२०,१०७.३ ) वि चिद्वृत्रस्य दोधतो वज्रेण शतपर्वणा ।
(२०,१०७.३ ) शिरो बिभेद्वृष्णिना ॥३॥
(२०,१०७.४ ) तदिदास भुवनेषु ज्येष्ठं यतो जज्ञ उग्रस्त्वेषनृम्णः ।
(२०,१०७.४ ) सद्यो जज्ञानो नि रिणाति शत्रून् अनु यदेनं मदन्ति विश्व ऊमाः ॥४॥
(२०,१०७.५ ) वावृधानः शवसा भूर्योजाः शत्रुर्दासाय भियसं दधाति ।
(२०,१०७.५ ) अव्यनच्च व्यनच्च सस्नि सं ते नवन्त प्रभृता मदेषु ॥५॥
(२०,१०७.६ ) त्वे क्रतुमपि पृञ्चन्ति भूरि द्विर्यदेते त्रिर्भवन्त्यूमाः ।
(२०,१०७.६ ) स्वादोः स्वादीयः स्वादुना सृजा समदः सु मधु मधुनाभि योधीः ॥६॥
(२०,१०७.७ ) यदि चिन् नु त्वा धना जयन्तं रणेरणे अनुमदन्ति विप्राः ।
(२०,१०७.७ ) ओजीयः शुष्मिन्त्स्थिरमा तनुष्व मा त्वा दभन् दुरेवासः कशोकाः ॥७॥
(२०,१०७.८ ) त्वया वयं शाशद्महे रणेषु प्रपश्यन्तो युधेन्यानि भूरि ।
(२०,१०७.८ ) चोदयामि त आयुधा वचोभिः सं ते शिशामि ब्रह्मणा वयांसि ॥८॥
(२०,१०७.९ ) नि तद्दधिषेऽवरे परे च यस्मिन्न् आविथावसा दुरोणे ।
(२०,१०७.९ ) आ स्थापयत मातरं जिगत्नुमत इन्वत कर्वराणि भूरि ॥९॥
(२०,१०७.१० ) स्तुष्व वर्ष्मन् पुरुवर्त्मानं समृभ्वाणमिनतममाप्तमाप्त्यानाम् ।
(२०,१०७.१० ) आ दर्शति शवसा भूर्योजाः प्र सक्षति प्रतिमानं पृथिव्याः ॥१०॥
(२०,१०७.११ ) इमा ब्रह्म बृहद्दिवः कृणवदिन्द्राय शूषमग्नियः स्वर्षाः ।
(२०,१०७.११ ) महो गोत्रस्य क्षयति स्वराजा तुरश्चिद्विश्वमर्णवत्तपस्वान् ॥११॥
(२०,१०७.१२ ) एवा महान् बृहद्दिवो अथर्वावोचत्स्वां तन्वमिन्द्रमेव ।
(२०,१०७.१२ ) स्वसारौ मातरिभ्वरी अरिप्रे हिन्वन्ति चैने शवसा वर्धयन्ति च ॥१२॥
(२०,१०७.१३ ) चित्रं देवानां केतुरनीकं ज्योतिष्मान् प्रदिशः सूर्य उद्यन् ।
(२०,१०७.१३ ) दिवाकरोऽति द्युम्नैस्तमांसि विश्वातारीद्दुरितानि शुक्रः ॥१३॥
(२०,१०७.१४ ) चित्रं देवानामुदगादनीकं चक्षुर्मित्रस्य वरुणस्याग्नेः ।
(२०,१०७.१४ ) आप्राद्द्यावापृथिवी अन्तरिक्षं सूर्य आत्मा जगतस्तस्थुषश्च ॥१४॥
(२०,१०७.१५ ) सूर्यो देवीमुषसं रोचमानां मर्यो न योषामभ्येति पश्चात्।
(२०,१०७.१५ ) यत्रा नरो देवयन्तो युगानि वितन्वते प्रति भद्राय भद्रम् ॥१५॥
(२०,१०८.१ ) त्वं न इन्द्रा भरमोजो नृम्णं शतक्रतो विचर्षणे ।
(२०,१०८.१ ) आ वीरं पृतनाषहम् ॥१॥
(२०,१०८.२ ) त्वं हि नः पिता वसो त्वं माता शतक्रतो बभूविथ ।
(२०,१०८.२ ) अधा ते सुम्नमीमहे ॥२॥
(२०,१०८.३ ) त्वां शुष्मिन् पुरुहूत वाजयन्तमुप ब्रुवे शतक्रतो ।
(२०,१०८.३ ) स नो रास्व सुवीर्यम् ॥३॥
(२०,१०९.१ ) स्वादोरित्था विषुवतो मध्वः पिबन्ति गौर्यः ।
(२०,१०९.१ ) या इन्द्रेण सयावरीर्वृष्णा मदन्ति शोभसे वस्वीरनु स्वराज्यम् ॥१॥
(२०,१०९.२ ) ता अस्य पृशनायुवः सोमं श्रीणन्ति पृश्नयः ।
(२०,१०९.२ ) प्रिया इन्द्रस्य धेनवो वज्रं हिन्वन्ति सायकं वस्वीरनु स्वराज्यम् ॥२॥
(२०,१०९.३ ) ता अस्य नमसा सहः सपर्यन्ति प्रचेतसः ।
(२०,१०९.३ ) व्रतान्यस्य सश्चिरे पुरूणि पूर्वचित्तये वस्वीरनु स्वराज्यम् ॥३॥
(२०,११०.१ ) इन्द्राय मदूने सुतं परि ष्टोभन्तु नो गिरः ।
(२०,११०.१ ) अर्कमर्चन्तु कारवः ॥१॥
(२०,११०.२ ) यस्मिन् विश्वा अधि श्रियो रणन्ति सप्त संसदः ।
(२०,११०.२ ) इन्द्रं सुते हवामहे ॥२॥
(२०,११०.३ ) त्रिकद्रुकेषु चेतनं देवासो यज्ञमत्नत ।
(२०,११०.३ ) तमिद्वर्धन्तु नो गिरः ॥३॥
(२०,१११.१ ) यत्सोममिन्द्र विष्णवि यद्वा घ त्रित आप्त्ये ।
(२०,१११.१ ) यद्वा मरुत्सु मन्दसे समिन्दुभिः ॥१॥
(२०,१११.२ ) यद्वा शक्र परावति समुद्रे अधि मन्दसे ।
(२०,१११.२ ) अस्माकमित्सुते रणा समिन्दुभिः ॥२॥
(२०,१११.३ ) यद्वासि सुन्वतो वृधो यजमानस्य सत्पते ।
(२०,१११.३ ) उक्थे वा यस्य रण्यसि समिन्दुभिः ॥३॥
(२०,११२.१ ) यदद्य कच्च वृत्रहन्न् उदगा अभि सूर्य ।
(२०,११२.१ ) सर्वं तदिन्द्र ते वशे ॥१॥
(२०,११२.२ ) यद्वा प्रवृद्ध सत्पते न मरा इति मन्यसे ।
(२०,११२.२ ) उतो तत्सत्यमित्तव ॥२॥
(२०,११२.३ ) ये सोमासः परावति ये अर्वावति सुन्विरे ।
(२०,११२.३ ) सर्वांस्तामिन्द्र गछसि ॥३॥
(२०,११३.१ ) उभयं शृणवच्च न इन्द्रो अर्वागिदं वचः ।
(२०,११३.१ ) सत्राच्या मघवा सोमपीतये धिया शविष्ठ आ गमत्॥१॥
(२०,११३.२ ) तं हि स्वराजं वृषभं तमोजसे धिषणे निष्टतक्षतुः ।
(२०,११३.२ ) उतोपमानां प्रथमो नि षीदसि सोमकामं हि ते मनः ॥२॥
(२०,११४.१ ) अभ्रातृव्योऽना त्वमनापिरिन्द्र जनुषा सनादसि ।
(२०,११४.१ ) युधेदापित्वमिछसे ॥१॥
(२०,११४.२ ) नकी रेवन्तं सख्याय विन्दसे पीयन्ति ते सुराश्वः ।
(२०,११४.२ ) यदा कृणोषि नदनुं समूहस्यादित्पितेव हूयसे ॥२॥
(२०,११५.१ ) अहमिद्धि पितुष्परि मेधामृतस्य जग्रभ ।
(२०,११५.१ ) अहं सूर्य इवाजनि ॥१॥
(२०,११५.२ ) अहं प्रत्नेन मन्मना गिरः शुम्भामि कण्ववत्।
(२०,११५.२ ) येनेन्द्रः शुष्ममिद्दधे ॥२॥
(२०,११५.३ ) ये त्वामिन्द्र न तुष्टुवुरृषयो ये च तुष्टुवुः ।
(२०,११५.३ ) ममेद्वर्धस्व सुष्टुतः ॥३॥
(२०,११६.१ ) मा भूम निष्ट्या इवेन्द्र त्वदरणा इव ।
(२०,११६.१ ) वनानि नि प्रजहितान्यद्रिवो दुरोषासो अमन्महि ॥१॥
(२०,११६.२ ) अमन्महीदनाशवोऽनुग्रासश्च वृत्रहन् ।
(२०,११६.२ ) सुकृत्सु ते महता शूर राधसानु स्तोमं मुदीमहि ॥२॥
(२०,११७.१ ) पिबा सोममिन्द्र मन्दतु त्वा यं ते सुषाव हर्यश्वाद्रिः ।
(२०,११७.१ ) सोतुर्बाहुभ्यां सुयतो नार्वा ॥१॥
(२०,११७.२ ) यस्ते मदो युजस्चारुरस्ति येन वृत्राणि हर्यश्व हंसि ।
(२०,११७.२ ) स त्वामिन्द्र प्रभूवसो ममत्तु ॥२॥
(२०,११७.३ ) बोधा सु मे मघवन् वाचमेमां यां ते वसिष्ठो अर्चति प्रशस्तिम् ।
(२०,११७.३ ) इमा ब्रह्म सधमादे जुषस्व ॥३॥
(२०,११८.१ ) शग्ध्यू षु शचीपत इन्द्र विश्वाभिरूतिभिः ।
(२०,११८.१ ) भगं न हि त्वा यशसं वसुविदमनु शूर चरामसि ॥१॥
(२०,११८.२ ) पौरो अश्वस्य पुरुकृद्गवामस्युत्सो देव हिरण्ययः ।
(२०,११८.२ ) नकिर्हि दानं परिमर्धिषत्त्वे यद्यद्यामि तदा भर ॥२॥
(२०,११८.३ ) इन्द्रमिद्देवतातये इन्द्रं प्रयत्यध्वरे ।
(२०,११८.३ ) इन्द्रं समीके वनिनो हवामह इन्द्रं धनस्य सातये ॥३॥
(२०,११८.४ ) इन्द्रो मह्ना रोदसी पप्रथच्छव इन्द्रः सूर्यमरोचयत्।
(२०,११८.४ ) इन्द्रे ह विश्वा भुवनानि येमिर इन्द्रे सुवानास इन्दवः ॥४॥
(२०,११९.१ ) अस्तावि मन्म पूर्व्यं ब्रह्मेन्द्राय वोचत ।
(२०,११९.१ ) पूर्वीरृतस्य बृहतीरनूषत स्तोतुर्मेघा असृक्षत ॥१॥
(२०,११९.२ ) तुरण्यवो मधुमन्तं घृतश्चुतं विप्रासो अर्कमानृचुः ।
(२०,११९.२ ) अस्मे रयिः पप्रथे वृष्ण्यं शवोऽस्मे सुवानास इन्दवः ॥२॥
(२०,१२०.१ ) यदिन्द्र प्रागपागुदङ्न्यग्वा हूयसे नृभिः ।
(२०,१२०.१ ) सिमा पुरू नृषूतो अस्यानवेऽसि प्रशर्ध तुर्वशे ॥१॥
(२०,१२०.२ ) यद्वा रुमे रुशमे श्यावके कृप इन्द्र मादयसे सचा ।
(२०,१२०.२ ) कण्वासस्त्वा ब्रह्मभि स्तोमवाहस इन्द्रा यछन्त्या गहि ॥२॥
(२०,१२१.१ ) अभि त्वा शूर नोनुमोऽदुग्धा इव धेनवः ।
(२०,१२१.१ ) ईशानमस्य जगतः स्वर्दृशमीशानमिन्द्र तस्थुषः ॥१॥
(२०,१२१.२ ) न त्वावामन्यो दिव्यो न पार्थिवो न जातो न जनिष्यते ।
(२०,१२१.२ ) अश्वायन्तो मघवन्न् इन्द्र वाजिनो गव्यन्तस्त्वा हवामहे ॥२॥
(२०,१२२.१ ) रेवतीर्नः सधमाद इन्द्रे सन्तु तुविवाजाः ।
(२०,१२२.१ ) क्षुमन्तो याभिर्मदेम ॥१॥
(२०,१२२.२ ) आ घ त्वावान् त्मनाप्त स्तोतृभ्यो धृष्णवियानः ।
(२०,१२२.२ ) ऋणोरक्षं न चक्रयोः ॥२॥
(२०,१२२.३ ) आ यद्दुवः शतक्रतवा कामं जरितॄणाम् ।
(२०,१२२.३ ) ऋणोरक्षं न शचीभिः ॥३॥
(२०,१२३.१ ) तत्सूर्यस्य देवत्वं तन् महित्वं मध्या कर्तोर्विततं सं जभार ।
(२०,१२३.१ ) यदेदयुक्त हरितः सधस्थादाद्रात्री वासस्तनुते सिमस्मै ॥१॥
(२०,१२३.२ ) तन् मित्रस्य वरुणस्याभिचक्षे सूर्यो रूपं कृणुते द्योरुपस्थे ।
(२०,१२३.२ ) अनन्तमन्यद्रुशदस्य प्राजः कृष्णमन्यद्धरितः सं भरन्ति ॥२॥
(२०,१२४.१ ) कया नश्चित्र आ भुवदूती सदावृधः सखा ।
(२०,१२४.१ ) कया शचिष्ठया वृता ॥१॥
(२०,१२४.२ ) कस्त्वा सत्यो मदानां मंहिष्ठो मत्सदन्धसः ।
(२०,१२४.२ ) दृल्हा चिदारुजे वसु ॥२॥
(२०,१२४.३ ) अभी षु नः सखीनामविता जरितॄणाम् ।
(२०,१२४.३ ) शतं भवास्यूतिभिः ॥३॥
(२०,१२४.४ ) इमा नु कं भुवना सीषधामेन्द्रश्च विश्वे च देवाः ।
(२०,१२४.४ ) यज्ञं च नस्तन्वं च प्रजां चादित्यैरिन्द्रः सह चीकॢपाति ॥४॥
(२०,१२४.५ ) आदित्यैरिन्द्रः सगणो मरुद्भिरस्माकं भूत्वविता तनूनाम् ।
(२०,१२४.५ ) हत्वाय देवा असुरान् यदायन् देवा देवत्वमभिरक्षमाणाः ॥५॥
(२०,१२४.६ ) प्रत्यञ्चमर्कमनयं छचीभिरादित्स्वधामिषिरां पर्यपश्यन् ।
(२०,१२४.६ ) अया वाजं देवहितं सनेम मदेम शतहिमाः सुवीराः ॥६॥
(२०,१२५.१ ) अपेन्द्र प्राचो मघवन्न् अमित्रान् अपापाचो अभिभूते नुदस्व ।
(२०,१२५.१ ) अपोदीचो अप शूराधराच उरौ यथा तव शर्मन् मदेम ॥१॥
(२०,१२५.२ ) कुविदङ्ग यवमन्तो यवं चिद्यथा दान्त्यनुपूर्वं वियूय ।
(२०,१२५.२ ) इहेहैषां कृणुहि भोजनानि ये बर्हिषो नमोवृक्तिं न जग्मुः ॥२॥
(२०,१२५.३ ) नहि स्थूर्यृतुथा यातमस्ति नोत श्रवो विविदे संगमेषु ।
(२०,१२५.३ ) गव्यन्त इन्द्रं सख्याय विप्रा अश्वायन्तो वृषणं वाजयन्तः ॥३॥
(२०,१२५.४ ) युवं सुराममश्विना नमुचावासुरे सचा ।
(२०,१२५.४ ) विपिपाना शुभस्पती इन्द्रं कर्मस्वावतम् ॥४॥
(२०,१२५.५ ) पुत्रमिव पितरावश्विनोभेन्द्रावथुः काव्यैर्दंसनाभिः ।
(२०,१२५.५ ) यत्सुरामं व्यपिबः शचीभिः सरस्वती त्वा मघवन्न् अभिष्णक्॥५॥
(२०,१२५.६ ) इन्द्रः सुत्रामा स्ववामवोभिः सुमृडीको भवतु विश्ववेदाः ।
(२०,१२५.६ ) बाधतां द्वेषो अभयं नः कृणोतु सुवीर्यस्य पतयः स्याम ॥६॥
(२०,१२५.७ ) स सुत्रामा स्ववामिन्द्रो अस्मदाराच्चिद्द्वेषः सनुतर्युयोतु ।
(२०,१२५.७ ) तस्य वयं सुमतौ यज्ञियस्यापि भद्रे सौमनसे स्याम ॥७॥
(२०,१२६.१ ) वि हि सोतोरसृक्षत नेन्द्रं देवममंसत ।
(२०,१२६.१ ) यत्रामदद्वृषाकपिरर्यः पुष्टेषु मत्सखा विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥१॥
(२०,१२६.२ ) परा हीन्द्र धावसि वृषाकपेरति व्यथिः ।
(२०,१२६.२ ) नो अह प्र विन्दस्यन्यत्र सोमपीतये विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥२॥
(२०,१२६.३ ) किमयं त्वां वृषाकपिश्चकार हरितो मृगः ।
(२०,१२६.३ ) यस्मा इरस्यसीदु न्वर्यो वा पुष्टिमद्वसु विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥३॥
(२०,१२६.४ ) यमिमं त्वं वृषाकपिं प्रियमिन्द्राभिरक्षसि ।
(२०,१२६.४ ) श्वा न्वस्य जम्भिषदपि कर्णे वराहयुर्विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥४॥
(२०,१२६.५ ) प्रिया तष्टानि मे कपिर्व्यक्ता व्यदूदुषत्।
(२०,१२६.५ ) शिरो न्वस्य राविषं न सुगं दुष्कृते भुवं विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥५॥
(२०,१२६.६ ) न मत्स्त्री सुभसत्तरा न सुयाशुतरा भुवत्।
(२०,१२६.६ ) न मत्प्रतिच्यवीयसी न सक्थ्युद्यमीयसी विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥६॥
(२०,१२६.७ ) उवे अम्ब सुलाभिके यथेवाङ्गं भविष्यति ।
(२०,१२६.७ ) भसन् मे अम्ब सक्थि मे शिरो मे वीव हृष्यति विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥७॥
(२०,१२६.८ ) किं सुबाहो स्वङ्गुरे पृथुष्टो पृथुजाघने ।
(२०,१२६.८ ) किं शूरपत्नि नस्त्वमभ्यमीषि वृषाकपिं विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥८॥
(२०,१२६.९ ) अवीरामिव मामयं शरारुरभि मन्यते ।
(२०,१२६.९ ) उताहमस्मि वीरिणीन्द्रपत्नी मरुत्सखा विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥९॥
(२०,१२६.१० ) संहोत्रं स्म पुरा नारी समनं वाव गछति ।
(२०,१२६.१० ) वेधा ऋतस्य वीरिणीन्द्रपत्नी महीयते विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥१०॥
(२०,१२६.११ ) इन्द्राणीमासु नारिषु सुभगामहमश्रवम् ।
(२०,१२६.११ ) नह्यस्या अपरं चन जरसा मरते पतिर्विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥११॥
(२०,१२६.१२ ) नाहमिन्द्राणि रारण सख्युर्वृषाकपेरृते ।
(२०,१२६.१२ ) यस्येदमप्यं हविः प्रियं देवेषु गछति विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥१२॥
(२०,१२६.१३ ) वृसाकपायि रेवति सुपुत्र आदु सुस्नुषे ।
(२०,१२६.१३ ) घसत्त इन्द्र उक्षणः प्रियं काचित्करं हविर्विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥१३॥
(२०,१२६.१४ ) उक्ष्णो हि मे पञ्चदश साकं पचन्ति विंसतिम् ।
(२०,१२६.१४ ) उताहमद्मि पीव इदुभा कुक्षी पृणन्ति मे विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥१४॥
(२०,१२६.१५ ) वृषभो न तिग्मशृङ्गोऽन्तर्यूथेषु रोरुवत्।
(२०,१२६.१५ ) मन्थस्त इन्द्र शं हृदे यं ते सुनोति भावयुर्विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥१५॥
(२०,१२६.१६ ) न सेशे यस्य रम्बतेऽन्तरा सक्थ्या कपृत्।
(२०,१२६.१६ ) सेदीशे यस्य रोमशं निषेदुषो विजृम्भते विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥१६॥
(२०,१२६.१७ ) न सेशे यस्य रोमशं निषेदुषो विजृम्भते ।
(२०,१२६.१७ ) सेदीशे यस्य रम्बतेऽन्तरा सक्थ्या कपृत्विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥१७॥
(२०,१२६.१८ ) अयमिन्द्र वृषाकपिः परस्वन्तं हतं विदत्।
(२०,१२६.१८ ) असिं सूनां नवं चरुमादेधस्यान आचितं विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥१८॥
(२०,१२६.१९ ) अयमेमि विचाकशद्विचिन्वन् दासमार्यम् ।
(२०,१२६.१९ ) पिबामि पाकसुत्वनोऽभि धीरमचाकशं विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥१९॥
(२०,१२६.२० ) धन्व च यत्कृन्तत्रं च कति स्वित्ता वि योजना ।
(२०,१२६.२० ) नेदीयसो वृषाकपेऽस्तमेहि गृहामुप विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥२०॥
(२०,१२६.२१ ) पुनरेहि वृषाकपे सुविता कल्पयावहै ।
(२०,१२६.२१ ) य एष स्वप्ननंशनोऽस्तमेषि पथा पुनर्विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥२१॥
(२०,१२६.२२ ) यदुदञ्चो वृषाकपे गृहमिन्द्राजगन्तन ।
(२०,१२६.२२ ) क्व स्य पुल्वघो मृगः कमगं जनयोपनो विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥२२॥
(२०,१२६.२३ ) पर्शुर्ह नाम मानवी साकं ससूव विंशतिम् ।
(२०,१२६.२३ ) भद्रं भल त्यस्या अभूद्यस्या उदरमामयद्विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ॥२३॥
(२०,१२७.१ ) इदं जना उप श्रुत नराशंस स्तविष्यते ।
(२०,१२७.१ ) षष्टिं सहस्रा नवतिं च कौरम आ रुशमेषु दद्महे ॥१॥
(२०,१२७.२ ) उष्ट्रा यस्य प्रवाहणो वधूमन्तो द्विर्दश ।
(२०,१२७.२ ) वर्ष्मा रथस्य नि जिहीडते दिव ईषमाणा उपस्पृशः ॥२॥
(२०,१२७.३ ) एष इषाय मामहे शतं निष्कान् दश स्रजः ।
(२०,१२७.३ ) त्रीणि शतान्यर्वतां सहस्रा दश गोनाम् ॥३॥
(२०,१२७.४ ) वच्यस्व रेभ वच्यस्व वृक्षे न पक्वे शकुनः ।
(२०,१२७.४ ) नष्टे जिह्वा चर्चरीति क्षुरो न भुरिजोरिव ॥४॥
(२०,१२७.५ ) प्र रेभासो मनीषा वृषा गाव इवेरते ।
(२०,१२७.५ ) अमोतपुत्रका एषाममोत गा इवासते ॥५॥
(२०,१२७.६ ) प्र रेभ धीं भरस्व गोविदं वसुविदम् ।
(२०,१२७.६ ) देवत्रेमां वाचं स्रीणीहीषुर्नावीरस्तारम् ॥६॥
(२०,१२७.७ ) राज्ञो विश्वजनीनस्य यो देवोमर्त्यामति ।
(२०,१२७.७ ) वैश्वानरस्य सुष्टुतिमा सुनोता परिक्षितः ॥७॥
(२०,१२७.८ ) परिछिन्नः क्षेममकरोत्तम आसनमाचरन् ।
(२०,१२७.८ ) कुलायन् कृण्वन् कौरव्यः पतिर्वदति जायया ॥८॥
(२०,१२७.९ ) कतरत्त आ हराणि दधि मन्थां परि श्रुतम् ।
(२०,१२७.९ ) जायाः पतिं वि पृछति राष्ट्रे राज्ञः परिक्षितः ॥९॥
(२०,१२७.१० ) अभीवस्वः प्र जिहीते यवः पक्वः पथो बिलम् ।
(२०,१२७.१० ) जनः स भद्रमेधति राष्ट्रे राज्ञः परिक्षितः ॥१०॥
(२०,१२७.११ ) इन्द्रः कारुमबूबुधदुत्तिष्ठ वि चरा जनम् ।
(२०,१२७.११ ) ममेदुग्रस्य चर्कृधि सर्व इत्ते पृणादरिः ॥११॥
(२०,१२७.१२ ) इह गावः प्र जायध्वमिहाश्वा इह पूरुषाः ।
(२०,१२७.१२ ) इहो सहस्रदक्षिणोपि पूषा नि षीदति ॥१२॥
(२०,१२७.१३ ) नेमा इन्द्र गावो रिषन् मो आसां गोप रीरिषत्।
(२०,१२७.१३ ) मासाममित्रयुर्जन इन्द्र मा स्तेन ईशत ॥१३॥
(२०,१२७.१४ ) उप नो न रमसि सूक्तेन वचसा वयं भद्रेण वचसा वयम् ।
(२०,१२७.१४ ) वनादधिध्वनो गिरो न रिष्येम कदा चन ॥१४॥
(२०,१२८.१ ) यः सभेयो विदथ्यः सुत्वा यज्वाथ पूरुषः ।
(२०,१२८.१ ) सूर्यं चामू रिशादसस्तद्देवाः प्रागकल्पयन् ॥१॥
(२०,१२८.२ ) यो जाम्या अप्रथयस्तद्यत्सखायं दुधूर्षति ।
(२०,१२८.२ ) ज्येष्ठो यदप्रचेतास्तदाहुरधरागिति ॥२॥
(२०,१२८.३ ) यद्भद्रस्य पुरुषस्य पुत्रो भवति दाधृषिः ।
(२०,१२८.३ ) तद्विप्रो अब्रवीदु तद्गन्धर्वः काम्यं वचः ॥३॥
(२०,१२८.४ ) यश्च पणि रघुजिष्ठ्यो यश्च देवामदाशुरिः ।
(२०,१२८.४ ) धीराणां शश्वतामहं तदपागिति शुश्रुम ॥४॥
(२०,१२८.५ ) ये च देवा अयजन्ताथो ये च पराददिः ।
(२०,१२८.५ ) सूर्यो दिवमिव गत्वाय मघवा नो वि रप्शते ॥५॥
(२०,१२८.६ ) योऽनाक्ताक्षो अनभ्यक्तो अमणिवो अहिरण्यवः ।
(२०,१२८.६ ) अब्रह्मा ब्रह्मणः पुत्रस्तोता कल्पेषु संमिता ॥६॥
(२०,१२८.७ ) य आक्ताक्षः सुभ्यक्तः सुमणिः सुहिरण्यवः ।
(२०,१२८.७ ) सुब्रह्मा ब्रह्मणः पुत्रस्तोता कल्पेषु संमिता ॥७॥
(२०,१२८.८ ) अप्रपाणा च वेशन्ता रेवामप्रतिदिश्ययः ।
(२०,१२८.८ ) अयभ्या कन्या कल्याणी तोता कल्पेषु संमिता ॥८॥
(२०,१२८.९ ) सुप्रपाणा च वेशन्ता रेवान्त्सुप्रतिदिश्ययः ।
(२०,१२८.९ ) सुयभ्या कन्या कल्याणी तोता कल्पेषु संमिता ॥९॥
(२०,१२८.१० ) परिवृक्ता च महिषी स्वस्त्या च युधिं गमः ।
(२०,१२८.१० ) अनाशुरश्चायामी तोता कल्पेषु संमिता ॥१०॥
(२०,१२८.११ ) वावाता च महिषी स्वस्त्या च युधिं गमः ।
(२०,१२८.११ ) श्वाशुरश्चायामी तोता कल्पेषु संमिता ॥११॥
(२०,१२८.१२ ) यदिन्द्रादो दाशराज्ञे मानुषं वि गाहथाः ।
(२०,१२८.१२ ) विरूपः सर्वस्मा आसीत्सह यक्षाय कल्पते ॥१२॥
(२०,१२८.१३ ) त्वं वृषाक्षुं मघवन्न् अम्रं मर्याकरो रविः ।
(२०,१२८.१३ ) त्वं रौहिणं व्यास्यो वि वृत्रस्याभिनच्छिरः ॥१३॥
(२०,१२८.१४ ) यः पर्वतान् व्यदधाद्यो अपो व्यगाहथाः ।
(२०,१२८.१४ ) इन्द्रो यो वृत्रहान्महं तस्मादिन्द्र नमोऽस्तु ते ॥१४॥
(२०,१२८.१५ ) पृष्ठं धावन्तं हर्योरौच्चैः श्रवसमब्रुवन् ।
(२०,१२८.१५ ) स्वस्त्यश्व जैत्रायेन्द्रमा वह सुस्रजम् ॥१५॥
(२०,१२८.१६ ) ये त्वा श्वेता अजैश्रवसो हार्यो युञ्जन्ति दक्षिणम् ।
(२०,१२८.१६ ) पूर्वा नमस्य देवानां बिभ्रदिन्द्र महीयते ॥१६॥
(२०,१२९.१ ) एता अश्वा आ प्लवन्ते ॥१॥
(२०,१२९.२ ) प्रतीपं प्राति सुत्वनम् ॥२॥
(२०,१२९.३ ) तासामेका हरिक्निका ॥३॥
(२०,१२९.४ ) हरिक्निके किमिछासि ॥४॥
(२०,१२९.५ ) साधुं पुत्रं हिरण्ययम् ॥५॥
(२०,१२९.६ ) क्वाहतं परास्यः ॥६॥
(२०,१२९.७ ) यत्रामूस्तिस्रः शिंशपाः ॥७॥
(२०,१२९.८ ) परि त्रयः ॥८॥
(२०,१२९.९ ) पृदाकवः ॥९॥
(२०,१२९.१० ) शृङ्गं धमन्त आसते ॥१०॥
(२०,१२९.११ ) अयन्महा ते अर्वाहः ॥११॥
(२०,१२९.१२ ) स इछकं सघाघते ॥१२॥
(२०,१२९.१३ ) सघाघते गोमीद्या गोगतीरिति ॥१३॥
(२०,१२९.१४ ) पुमां कुस्ते निमिछसि ॥१४॥
(२०,१२९.१५ ) पल्प बद्ध वयो इति ॥१५॥
(२०,१२९.१६ ) बद्ध वो अघा इति ॥१६॥
(२०,१२९.१७ ) अजागार केविका ॥१७॥
(२०,१२९.१८ ) अश्वस्य वारो गोशपद्यके ॥१८॥
(२०,१२९.१९ ) श्येनीपती सा ॥१९॥
(२०,१२९.२० ) अनामयोपजिह्विका ॥२०॥
(२०,१३०.१ ) को अर्य बहुलिमा इषूनि ॥१॥
(२०,१३०.२ ) को असिद्याः पयः ॥२॥
(२०,१३०.३ ) को अर्जुन्याः पयः ॥३॥
(२०,१३०.४ ) कः कार्ष्ण्याः पयः ॥४॥
(२०,१३०.५ ) एतं पृछ कुहं पृछ ॥५॥
(२०,१३०.६ ) कुहाकं पक्वकं पृछ ॥६॥
(२०,१३०.७ ) यवानो यतिष्वभिः कुभिः ॥७॥
(२०,१३०.८ ) अकुप्यन्तः कुपायकुः ॥८॥
(२०,१३०.९ ) आमणको मणत्सकः ॥९॥
(२०,१३०.१० ) देव त्वप्रतिसूर्य ॥१०॥
(२०,१३०.११ ) एनश्चिपङ्क्तिका हविः ॥११॥
(२०,१३०.१२ ) प्रदुद्रुदो मघाप्रति ॥१२॥
(२०,१३०.१३ ) शृङ्ग उत्पन्न ॥१३॥
(२०,१३०.१४ ) मा त्वाभि सखा नो विदन् ॥१४॥
(२०,१३०.१५ ) वशायाः पुत्रमा यन्ति ॥१५॥
(२०,१३०.१६ ) इरावेदुमयं दत ॥१६॥
(२०,१३०.१७ ) अथो इयन्नियन्न् इति ॥१७॥
(२०,१३०.१८ ) अथो इयन्निति ॥१८॥
(२०,१३०.१९ ) अथो श्वा अस्थिरो भवन् ॥१९॥
(२०,१३०.२० ) उयं यकांशलोकका ॥२०॥
(२०,१३१.१ ) आमिनोनिति भद्यते ॥१॥
(२०,१३१.२ ) तस्य अनु निभञ्जनम् ॥२॥
(२०,१३१.३ ) वरुणो याति वस्वभिः ॥३॥
(२०,१३१.४ ) शतं वा भारती शवः ॥४॥
(२०,१३१.५ ) शतमाश्वा हिरण्ययाः ।
(२०,१३१.५ ) शतं रथ्या हिरण्ययाः ।
(२०,१३१.५ ) शतं कुथा हिरण्ययाः ।
(२०,१३१.६ ) अहुल कुश वर्त्तक ॥६॥
(२०,१३१.७ ) शफेन इव ओहते ॥७॥
(२०,१३१.८ ) आय वनेनती जनी ॥८॥
(२०,१३१.९ ) वनिष्ठा नाव गृह्यन्ति ॥९॥
(२०,१३१.१० ) इदं मह्यं मदूरिति ॥१०॥
(२०,१३१.११ ) ते वृक्षाः सह तिष्ठति ॥११॥
(२०,१३१.१२ ) पाक बलिः ॥१२॥
(२०,१३१.१३ ) शक बलिः ॥१३॥
(२०,१३१.१४ ) अश्वत्थ खदिरो धवः ॥१४॥
(२०,१३१.१५ ) अरदुपरम ॥१५॥
(२०,१३१.१६ ) शयो हत इव ॥१६॥
(२०,१३१.१७ ) व्याप पूरुषः ॥१७॥
(२०,१३१.१८ ) अदूहमित्यां पूषकम् ॥१८॥
(२०,१३१.१९ ) अत्यर्धर्च परस्वतः ॥१९॥
(२०,१३१.२० ) दौव हस्तिनो दृती ॥२०॥
(२०,१३२.१ ) आदलाबुकमेककम् ॥१॥
(२०,१३२.२ ) अलाबुकं निखातकम् ॥२॥
(२०,१३२.३ ) कर्करिको निखातकः ॥३॥
(२०,१३२.४ ) तद्वात उन्मथायति ॥४॥
(२०,१३२.५ ) कुलायं कृणवादिति ॥५॥
(२०,१३२.६ ) उग्रं वनिषदाततम् ॥६॥
(२०,१३२.७ ) न वनिषदनाततम् ॥७॥
(२०,१३२.८ ) क एषां कर्करी लिखत्॥८॥
(२०,१३२.९ ) क एषां दुन्दुभिं हनत्॥९॥
(२०,१३२.१० ) यदीयं हनत्कथं हनत्॥१०॥
(२०,१३२.११ ) देवी हनत्कुहनत्॥११॥
(२०,१३२.१२ ) पर्यागारं पुनःपुनः ॥१२॥
(२०,१३२.१३ ) त्रीण्युष्ट्रस्य नामानि ॥१३॥
(२०,१३२.१४ ) हिरण्य इत्येके अब्रवीत्॥१४॥
(२०,१३२.१५ ) द्वौ वा ये शिशवः ॥१५॥
(२०,१३२.१६ ) नीलशिखण्डवाहनः ॥१६॥
(२०,१३३.१ ) विततौ किरणौ द्वौ तावा पिनष्टि पूरुषः ।
(२०,१३३.१ ) न वै कुमारि तत्तथा यथा कुमारि मन्यसे ॥१॥
(२०,१३३.२ ) मातुष्टे किरणौ द्वौ निवृत्तः पुरुषानृते ।
(२०,१३३.२ ) न वै कुमारि तत्तथा यथा कुमारि मन्यसे ॥२॥
(२०,१३३.३ ) निगृह्य कर्णकौ द्वौ निरायछसि मध्यमे ।
(२०,१३३.३ ) न वै कुमारि तत्तथा यथा कुमारि मन्यसे ॥३॥
(२०,१३३.४ ) उत्तानायै शयानायै तिष्ठन्ती वाव गूहसि ।
(२०,१३३.४ ) न वै कुमारि तत्तथा यथा कुमारि मन्यसे ॥४॥
(२०,१३३.५ ) श्लक्ष्णायां श्लक्ष्णिकायां श्लक्ष्णमेवाव गूहसि ।
(२०,१३३.५ ) न वै कुमारि तत्तथा यथा कुमारि मन्यसे ॥५॥
(२०,१३३.६ ) अवश्लक्ष्णमिव भ्रंशदन्तर्लोममति ह्रदे ।
(२०,१३३.६ ) न वै कुमारि तत्तथा यथा कुमारि मन्यसे ॥६॥
(२०,१३४.१ ) इहेत्थ प्रागपागुदगधरागरालागुदभर्त्सथ ॥१॥
(२०,१३४.२ ) इहेत्थ प्रागपागुदगधराग्वत्साः पुरुषन्त आसते ॥२॥
(२०,१३४.३ ) इहेत्थ प्रागपागुदगधराक्स्थालीपाको वि लीयते ॥३॥
(२०,१३४.४ ) इहेत्थ प्रागपागुदगधराक्स वै पृथु लीयते ॥४॥
(२०,१३४.५ ) इहेत्थ प्रागपागुदगधरागास्ते लाहणि लीशाथी ॥५॥
(२०,१३४.६ ) इहेत्थ प्रागपागुदगधरागक्ष्लिली पुछिलीयते ॥६॥
(२०,१३५.१ ) भुगित्यभिगतः शलित्यपक्रान्तः फलित्यभिष्ठितः ।
(२०,१३५.१ ) दुन्दुभिमाहननाभ्यां जरितरोथामो दैव ॥१॥
(२०,१३५.२ ) कोशबिले रजनि ग्रन्थेर्धानमुपानहि पादम् ।
(२०,१३५.२ ) उत्तमां जनिमां जन्यानुत्तमां जनीन् वर्त्मन्यात्॥२॥
(२०,१३५.३ ) अलाबूनि पृषातकान्यश्वत्थपलाशम् ।
(२०,१३५.३ ) पिपीलिकावतश्वसो विद्युत्स्वापर्णशफो गोशफो जरितरोथामो दैव ॥३॥
(२०,१३५.४ ) वीमे देवा अक्रंसताध्वर्यो क्षिप्रं प्रचर ।
(२०,१३५.४ ) सुसत्यमिद्गवामस्यसि प्रखुदसि ॥४॥
(२०,१३५.५ ) पत्नी यदृश्यते पत्नी यक्ष्यमाणा जरितरोथामो दैव ।
(२०,१३५.५ ) होता विष्टीमेन जरितरोथामो दैव ॥५॥
(२०,१३५.६ ) आदित्या ह जरितरङ्गिरोभ्यो दक्षिणामनयन् ।
(२०,१३५.६ ) तां ह जरितः प्रत्यायंस्तामु ह जरितः प्रत्यायन् ॥६॥
(२०,१३५.७ ) तां ह जरितर्नः प्रत्यगृभ्णंस्तामु ह जरितर्नः प्रत्यगृभ्णः ।
(२०,१३५.७ ) अहानेतरसं न वि चेतनानि यज्ञान् एतरसं न पुरोगवामः ॥७॥
(२०,१३५.८ ) उत श्वेत आशुपत्वा उतो पद्याभिर्यविष्ठः ।
(२०,१३५.८ ) उतेमाशु मानं पिपर्ति ॥८॥
(२०,१३५.९ ) आदित्या रुद्रा वसवस्त्वेनु त इदं राधः प्रति गृभ्णीह्यङ्गिरः ।
(२०,१३५.९ ) इदं राधो विभु प्रभु इदं राधो बृहत्पृथु ॥९॥
(२०,१३५.१० ) देवा ददत्वासुरं तद्वो अस्तु सुचेतनम् ।
(२०,१३५.१० ) युष्मामस्तु दिवेदिवे प्रत्येव गृभायत्॥१०॥
(२०,१३५.११ ) त्वमिन्द्र शर्मरिणा हव्यं पारावतेभ्यः ।
(२०,१३५.११ ) विप्राय स्तुवते वसुवनिं दुरश्रवसे वह ॥११॥
(२०,१३५.१२ ) त्वमिन्द्र कपोताय छिन्नपक्षाय वञ्चते ।
(२०,१३५.१२ ) श्यामाकं पक्वं पीलु च वारस्मा अकृणोर्बहुः ॥१२॥
(२०,१३५.१३ ) अरंगरो वावदीति त्रेधा बद्धो वरत्रया ।
(२०,१३५.१३ ) इरामह प्रशंसत्यनिरामप सेधति ॥१३॥
(२०,१३६.१ ) यदस्या अंहुभेद्याः कृधु स्थूलमुपातसत्।
(२०,१३६.१ ) मुष्काविदस्या एजतो गोशफे शकुलाविव ॥१॥
(२०,१३६.२ ) यदा स्थूलेन पससाणौ मुष्का उपावधीत्।
(२०,१३६.२ ) विष्वञ्चा वस्या वर्धतः सिकतास्वेव गर्दभौ ॥२॥
(२०,१३६.३ ) यदल्पिकास्वल्पिका कर्कधूकेवषद्यते ।
(२०,१३६.३ ) वासन्तिकमिव तेजनं यन्त्यवाताय वित्पति ॥३॥
(२०,१३६.४ ) यद्देवासो ललामगुं प्रविष्टीमिनमाविषुः ।
(२०,१३६.४ ) सकुला देदिश्यते नारी सत्यस्याक्षिभुवो यथा ॥४॥
(२०,१३६.५ ) महानग्न्यतृप्नद्वि मोक्रददस्थानासरन् ।
(२०,१३६.५ ) शक्तिकानना स्वचमशकं सक्तु पद्यम ॥५॥
(२०,१३६.६ ) महानग्न्युलूखलमतिक्रामन्त्यब्रवीत्।
(२०,१३६.६ ) यथा तव वनस्पते निरघ्नन्ति तथैवेति ॥६॥
(२०,१३६.७ ) महानग्न्युप ब्रूते भ्रष्टोथाप्यभूभुवः ।
(२०,१३६.७ ) यथैव ते वनस्पते पिप्पति तथैवेति ॥७॥
(२०,१३६.८ ) महानग्न्युप ब्रूते भ्रष्टोथाप्यभूभुवः ।
(२०,१३६.८ ) यथा वयो विदाह्य स्वर्गे नमवदह्यते ॥८॥
(२०,१३६.९ ) महानग्न्युप ब्रूते स्वसावेशितं पसः ।
(२०,१३६.९ ) इत्थं फलस्य वृक्षस्य शूर्पे शूर्पं भजेमहि ॥९॥
(२०,१३६.१० ) महानग्नी कृकवाकं शम्यया परि धावति ।
(२०,१३६.१० ) अयं न विद्म यो मृगः शीर्ष्णा हरति धाणिकाम् ॥१०॥
(२०,१३६.११ ) महानग्नी महानग्नं धावन्तमनु धावति ।
(२०,१३६.११ ) इमास्तदस्य गा रक्ष यभ मामद्ध्यौदनम् ॥११॥
(२०,१३६.१२ ) सुदेवस्त्वा महानग्नीर्बबाधते महतः साधु खोदनम् ।
(२०,१३६.१२ ) कुसं पीवरो नवत्॥१२॥
(२०,१३६.१३ ) वशा दग्धामिमाङ्गुरिं प्रसृजतोग्रतं परे ।
(२०,१३६.१३ ) महान् वै भद्रो यभ मामद्ध्यौदनम् ॥१३॥
(२०,१३६.१४ ) विदेवस्त्वा महानग्नीर्विबाधते महतः साधु खोदनम् ।
(२०,१३६.१४ ) कुमारिका पिङ्गलिका कार्द भस्मा कु धावति ॥१४॥
(२०,१३६.१५ ) महान् वै भद्रो बिल्वो महान् भद्र उदुम्बरः ।
(२०,१३६.१५ ) महामभिक्त बाधते महतः साधु खोदनम् ॥१५॥
(२०,१३६.१६ ) यः कुमारी पिङ्गलिका वसन्तं पीवरी लभेत्।
(२०,१३६.१६ ) तैलकुण्डमिमाङ्गुष्ठं रोदन्तं शुदमुद्धरेत्॥१६॥
(२०,१३७.१ ) यद्ध प्राचीरजगन्तोरो मण्डूरधाणिकीः ।
(२०,१३७.१ ) हता इन्द्रस्य शत्रवः सर्वे बुद्बुदयाशवः ॥१॥
(२०,१३७.२ ) कपृन् नरः कपृथमुद्दधातन चोदयत खुदत वाजसातये ।
(२०,१३७.२ ) निष्टिग्र्यः पुत्रमा च्यावयोतय इन्द्रं सबाध इह सोमपीतये ॥२॥
(२०,१३७.३ ) दधिक्राव्णो अकारिषं जिष्णोरश्वस्य वाजिनः ।
(२०,१३७.३ ) सुरभि नो मुखा करत्प्र ण आयूंषि तारिषत्॥३॥
(२०,१३७.४ ) सुतासो मधुमत्तमाः सोमा इन्द्राय मन्दिनः ।
(२०,१३७.४ ) पवित्रवन्तो अक्षरन् देवान् गछन्तु वो मदाः ॥४॥
(२०,१३७.५ ) इन्दुरिन्द्राय पवत इति देवासो अब्रुवन् ।
(२०,१३७.५ ) वाचस्पतिर्मखस्यते विश्वस्येशान ओजसा ॥५॥
(२०,१३७.६ ) सहस्रधारः पवते समुद्रो वाचमीङ्खयः ।
(२०,१३७.६ ) सोमः पती रयीणां सखेन्द्रस्य दिवेदिवे ॥६॥
(२०,१३७.७ ) अव द्रप्सो अंशुमतीमतिष्ठदियानः कृष्णो दशभिः सहस्रैः ।
(२०,१३७.७ ) आवत्तमिन्द्रः शच्या धमन्तमप स्नेहितीर्नृमणा अधत्त ॥७॥
(२०,१३७.८ ) द्रप्समपश्यं विषुणे चरन्तमुपह्वरे नद्यो अंशुमत्याः ।
(२०,१३७.८ ) नभो न कृष्णमवतस्थिवांसमिष्यामि वो वृषणो युध्यताजौ ॥८॥
(२०,१३७.९ ) अध द्रप्सो अंशुमत्या उपस्थेऽधारयत्तन्वं तित्विषाणः ।
(२०,१३७.९ ) विशो अदेवीरभ्याचरन्तीर्बृहस्पतिना युजेन्द्रः ससाहे ॥९॥
(२०,१३७.१० ) त्वं ह त्यत्सप्तभ्यो जायमानोऽशत्रुभ्यो अभवः शत्रुरिन्द्र ।
(२०,१३७.१० ) गूल्हे द्यावापृथिवी अन्वविन्दो विभुमद्भ्यो भुवनेभ्यो रणं धाः ॥१०॥
(२०,१३७.११ ) त्वं ह त्यदप्रतिमानमोजो वज्रेण वज्रिन् धृषितो जघन्थ ।
(२०,१३७.११ ) त्वं शुष्णस्यावातिरो वधत्रैस्त्वं गा इन्द्र शच्येदविन्दः ॥११॥
(२०,१३७.१२ ) तमिन्द्रं वाजयामसि महे वृत्राय हन्तवे ।
(२०,१३७.१२ ) स वृषा वृषभो भुवत्॥१२॥
(२०,१३७.१३ ) इन्द्रः स दामने कृत ओजिष्ठः स मदे हितः ।
(२०,१३७.१३ ) द्युम्नी श्लोकी स सोम्यः ॥१३॥
(२०,१३७.१४ ) गिरा वज्रो न संभृतः सबलो अनपच्युतः ।
(२०,१३७.१४ ) ववक्ष ऋष्वो अस्तृतः ॥१४॥
(२०,१३८.१ ) महामिन्द्रो य ओजसा पर्जन्यो वृष्टिमामिव ।
(२०,१३८.१ ) स्तोमैर्वत्सस्य वावृधे ॥१॥
(२०,१३८.२ ) प्रजामृतस्य पिप्रतः प्र यद्भरन्त वह्नयः ।
(२०,१३८.२ ) विप्रा ऋतस्य वाहसा ॥२॥
(२०,१३८.३ ) कण्वाः इन्द्रं यदक्रत स्तोमैर्यज्ञस्य साधनम् ।
(२०,१३८.३ ) जामि ब्रुवत आयुधम् ॥३॥
(२०,१३९.१ ) आ नूनमश्विना युवं वत्सस्य गन्तमवसे ।
(२०,१३९.१ ) प्रास्मै यछतमवृकं पृथु छर्दिर्युयुतं या अरातयः ॥१॥
(२०,१३९.२ ) यदन्तरिक्षे यद्दिवि यत्पञ्च मानुषामनु ।
(२०,१३९.२ ) नृम्नं तद्धत्तमश्विना ॥२॥
(२०,१३९.३ ) ये वां दंसांस्यश्विना विप्रासः परिमामृशुः ।
(२०,१३९.३ ) एवेत्काण्वस्य बोधतम् ॥३॥
(२०,१३९.४ ) अयं वां घर्मो अश्विना स्तोमेन परि षिच्यते ।
(२०,१३९.४ ) अयं सोमो मधुमान् वाजिनीवसू येन वृत्रं चिकेतथः ॥४॥
(२०,१३९.५ ) यदप्सु यद्वनस्पतौ यदोषधीषु पुरुदंससा कृतम् ।
(२०,१३९.५ ) तेन माविष्टमश्विना ॥५॥
(२०,१४०.१ ) यन् नासत्या भुरण्यथो यद्वा देव भिषज्यथः ।
(२०,१४०.१ ) अयं वां वत्सो मतिभिर्न विन्धते हविष्मन्तं हि गछथः ॥१॥
(२०,१४०.२ ) आ नूनमश्विनोरृषि स्तोमं चिकेत वामया ।
(२०,१४०.२ ) आ सोमं मधुमत्तमं घर्मं सिञ्चादथर्वणि ॥२॥
(२०,१४०.३ ) आ नूनं रघुवर्तनिं रथं तिष्ठाथो अश्विना ।
(२०,१४०.३ ) आ वां स्तोमा इमे मम नभो न चुच्यवीरत ॥३॥
(२०,१४०.४ ) यदद्य वां नासत्योक्थैराचुच्युवीमहि ।
(२०,१४०.४ ) यद्वा वाणीभिरश्विनेवेत्कण्वस्य बोधतम् ॥४॥
(२०,१४०.५ ) यद्वां कक्षीवामुत यद्व्यश्व ऋषिर्यद्वां दीर्घतमा जुहाव ।
(२०,१४०.५ ) पृथी यद्वां वैन्यः सादनेष्वेवेदतो अश्विना चेतयेथाम् ॥५॥
(२०,१४१.१ ) यातं छर्दिष्पा उत परस्पा भूतं जगत्पा उत नस्तनूपा ।
(२०,१४१.१ ) वर्तिस्तोकाय तनयाय यातम् ॥१॥
(२०,१४१.२ ) यदिन्द्रेण सरथं याथो अश्विना यद्वा वायुना भवथः समोकसा ।
(२०,१४१.२ ) यदादित्येभिरृभुभिः सजोषसा यद्वा विष्णोर्विक्रमणेषु तिष्ठथः ॥२॥
(२०,१४१.३ ) यदद्याश्विनावहं हुवेय वाजसातये ।
(२०,१४१.३ ) यत्पृत्सु तुर्वणे सनस्तच्छ्रेष्ठमश्विनोरवः ॥३॥
(२०,१४१.४ ) आ नूनं यातमश्विनेमा हव्यानि वां हिता ।
(२०,१४१.४ ) इमे सोमासो अधि तुर्वशे यदाविमे कण्वेषु वामथ ॥४॥
(२०,१४१.५ ) यन् नासत्या पराके अर्वाके अस्ति भेषजम् ।
(२०,१४१.५ ) तेन नूनं विमदाय प्रचेतसा छर्दिर्वत्साय यछतम् ॥५॥
(२०,१४२.१ ) अभुत्स्यु प्र देव्या साकं वाचाहमश्विनोः ।
(२०,१४२.१ ) व्यावर्देव्या मतिं वि रातिं मर्त्येभ्यः ॥१॥
(२०,१४२.२ ) प्र बोधयोषो अश्विना प्र देवि सूनृते महि ।
(२०,१४२.२ ) प्र यज्ञहोतरानुषक्प्र मदाय श्रवो बृहत्॥२॥
(२०,१४२.३ ) यदुषो यासि भानुना सं सूर्येण रोचसे ।
(२०,१४२.३ ) आ हायमश्विनो रथो वर्तिर्याति नृपाय्यम् ॥३॥
(२०,१४२.४ ) यदापीतासो अंशवो गावो न दुह्र ऊधभिः ।
(२०,१४२.४ ) यद्वा वाणीरनुषत प्र देवयन्तो अश्विना ॥४॥
(२०,१४२.५ ) प्र द्युम्नाय प्र शवसे प्र नृषाह्याय शर्मणे ।
(२०,१४२.५ ) प्र दक्षाय प्रचेतसा ॥५॥
(२०,१४२.६ ) यन् नूनं धीभिरश्विना पितुर्योना निषीदथः ।
(२०,१४२.६ ) यद्वा सुम्नेभिरुक्थ्या ॥६॥
(२०,१४३.१ ) तं वां रथं वयमद्या हुवेम पृथुज्रयमश्विना संगतिं गोः ।
(२०,१४३.१ ) यः सूर्यां वहति वन्धुरायुर्गिर्वाहसं पुरुतमं वसूयुम् ॥१॥
(२०,१४३.२ ) युवं श्रियमश्विना देवता तां दिवो नपाता वनथः शचीभिः ।
(२०,१४३.२ ) युवोर्वपुरभि पृक्षः सचन्ते वहन्ति यत्ककुहासो रथे वाम् ॥२॥
(२०,१४३.३ ) को वामद्या करते रातहव्य ऊतये वा सुतपेयाय वार्कैः ।
(२०,१४३.३ ) ऋतस्य वा वनुषे पूर्व्याय नमो येमानो अश्विना ववर्तत्॥३॥
(२०,१४३.४ ) हिरण्ययेन पुरुभू रथेनेमं यज्ञं नासत्योप यातम् ।
(२०,१४३.४ ) पिबाथ इन् मधुनः सोम्यस्य दधथो रत्नं विधते जनाय ॥४॥
(२०,१४३.५ ) आ नो यातं दिवो अछ पृथिव्या हिरण्ययेन सुवृता रथेन ।
(२०,१४३.५ ) मा वामन्ये नि यमन् देवयन्तः सं यद्ददे नाभिः पूर्व्या वाम् ॥५॥
(२०,१४३.६ ) नू नो रयिं पुरुवीरं बृहन्तं दस्रा मिमाथामुभयेष्वस्मे ।
(२०,१४३.६ ) नरो यद्वामश्विना स्तोममावन्त्सधस्तुतिमाजमील्हासो अग्मन् ॥६॥
(२०,१४३.७ ) इहेह यद्वां समना पपृक्षे सेयमस्मे सुमतिर्वाजरत्ना ।
(२०,१४३.७ ) उरुष्यतं जरितारं युवं ह श्रितः कामो नासत्या युवद्रिक्॥७॥
(२०,१४३.८ ) मधुमतीरोषधीर्द्याव आपो मधुमन् नो भवत्वन्तरिक्षम् ।
(२०,१४३.८ ) क्षेत्रस्य पतिर्मधुमान् नो अस्त्वरिष्यन्तो अन्वेनं चरेम ॥८॥
(२०,१४३.९ ) पनाय्यं तदश्विना कृतं वां वृषभो दिवो रजसः पृथिव्याः ।
(२०,१४३.९ ) सहस्रं शंसा उत ये गविष्टौ सर्वामित्तामुप याता पिबध्यै ॥९॥
Search
Search here.