।। श्री गजानन महाराज बावन्नी ।।

जय जय सद्गुरू गजानना । रक्षक तुची भक्तजना ।।१।।  निर्गुण तू परमात्मा तू । सगुण रूपात गजानन तू ।।२।। सदेह तू परि विदेह तू । देह असूनि देहातीत तू ।।३।। माघ वद्य सप्तमी दिनी । शेगांवात प्रगटोनी ।।४।। उष्ट्या पत्रावळी निमित्त । विदेहत्व तव हो प्रगट ।।५।। बंकटलालावरी तुझी । कृपा जाहली ती साची ।।६।। गोसाव्याच्या नवसासाठी । गांजा घेसी लावुनी ओठी ।।७।। तव पदतीथें वाचविला । जानराव तो भक्त भला ।।८।। जानकीरामा चिंचवणे । नासवुनी स्वरूपी आणणे ।।९।। मुकिन चंदुचे कानवले । खाऊनि कृतार्थ त्या केले ।।१०।। विहिरीमाजी जलविहिना । केले देवा जलभरणा ।।११।। मधमाश्यांचे डंख तुवा । सहन सुखे केले देवा ।।१२।। त्यांचे काटे योगबले । काढुनि सहजी दाखविले ।।१३।। कुस्ती हरिशी खेळोनी । शक्ती दर्शन घडवोनी ।।१४।। वेद म्हणुनी दाखविला । चकित द्रविड ब्राम्हण झाला ।।१५।। जळत्या पर्यकावरती । ब्रम्हगिरीला ये प्रचिती ।।१६।। टाकळीकर हरिदासाचा । अश्व शांत केला साचा ।।१७।। बाळकृष्ण बाळापूरचा । समर्थ भक्तचि जो होता ।।१८।। रामदासरूपे त्याला । दर्शन देवुनि तोषविला ।।१९।। सुकलालाची गोमाता । व्दाड बहू होती ताता ।।२०।। कृपा तुझी होतांच क्षणी । शांत जाहली ती जननी ।।२१।।  घुडे लक्ष्मण शेगांवी । येता व्याधी तूं निरवी ।।२२।। दांभिकता परि ती त्याची । तू न चालवूनि घे साची ।।२३।। भास्कर पाटील तव भक्त । उध्दरिलासी तू त्वरीत ।।२४।। आज्ञा तव शिरसा वंद्य । काकहि मानति तुज वंद्य ।।२५।। विहिरीमाजी रक्षियला । देवां तु गणु जव-याला ।।२६।। पितांबराकरवी लीला । वठला आंबा पल्लविला ।।२७।। सुबुध्दी देशी जोश्याला । माफ करी तो दंडाला ।।२८।। सवड्द येथील गंगाभारती । थुकुंनी वारिली रक्तपिती ।।२९।। पुंडलिकांचे गंडांतर । निष्ठा जाणुनि केले दुर ।।३०।। ओंकारेश्र्वरी फुटली नौका । तारी नर्मदा क्षणात एका ।।३१।। माधवनाथा समवेत । केले भोजन अुच्छिष्ट ।।३२।। लोकमान्य त्या टिळकांना । प्रसाद तूंची पाठविला ।।३३।। कवर सुताची कांदा भाकर । भक्षिलीस त्वा प्रेमाखातर ।।३४।। नग्न बैसुनी गाडीत । लिला दाविली विपरीत ।।३५।। बायदे चित्ती तव भक्ती । पुंडलिकावर विरक्त प्रीती ।।३६।। बापुना मनी विठ्ठल भक्ती । स्वये होशि तू विठ्ठल मूर्ती ।।३७।। कवठ्याचा त्या वारक-याला । मरीपासूनी वाचविला ।।३८।। वासुदेव यति तुज भेटे । प्रेमाची ती खुण पटे ।।३९।। उध्दट झाला हवालदार । भस्मिभूत झाले घरदार ।।४०।।  देहांताच्या नंतरही । कितीजणा अनुभव येई ।।४१।। पडत्या मजुरा झेलियले । बघती जन आश्र्चर्य भले ।।४२।। अंगावरती खांब पडे । स्ञी वांचे आश्र्चर्य घडे ।।४३।। गजाननाच्या अध्दत लीला । अनुभव येती आज मितीला ।।४४।। शरण जाऊनी गजानना । दु:ख तयाते करि कथाना ।।४५।। कृपा करि तो भक्तांसी । धावुनी येते वेगेसी ।।४६।। गजाननाची बावन्नी । नित्य असावी ध्यानीमनी ।।४७।। बावन्न गुरूवारी नेमे । करा पाठ बहू भक्तीने ।।४८।। विघ्ने सारी पळती दूर । सर्वसुखाचा येई पुर ।।४९।। चिंता साया दुर करी । संकटातूनी पार करी ।।५०।। सदाचार रत सद् भक्ता । फळ लाभे बघता बघता ।।५१।। सुरेश बोले जय बोला । गजाननाची जय बोला ।।५२।।