श्री विठ्ठल शतनामावली स्तोत्रम श्रुत्वा नामसहस्रं श्रीविठ्ठलस्य गुणान्वितम् । पार्वती परिपप्रच्छ शङ्करं लोकशङ्करम् ॥ १॥ श्रीपार्वत्युवाच ॥ देवदेव महादेव देवानुग्रहविग्रह । अष्टोत्तरशतं नाम्नां तस्य देवस्य मे वद ॥ २॥ जनः कलिमलादिग्धोऽलसः कामाविलो जडः । पाठाद्यस्य सकृद्वापि सौशील्यादियुतो भवेत् ॥ ३॥ तदहं श्रेतुमिच्छामि तवाज्ञातं न विद्यते । इत्युक्तो भार्यया शम्भुः संस्मरन् पुरुषोत्तमम् ॥ ४॥ कटिस्थितकरद्वन्द्वं जगाद नगपुत्रिकाम् । श्रीशङ्कर उवाच देवि लोकोपकाराय कृतः प्रश्नस्त्वयानघे ॥ ५॥ हिताय सर्वजन्तूनां नाम्नामष्टोत्तरं शतम् । श्रीविठ्ठलस्य देवस्य वाग्मिसिद्धिप्रदं नृणाम् ॥ ६॥ अष्टोत्तरशतस्याहमृषिः प्रोक्तो मनीषिभिः । छन्दोऽनुष्टुब्देवता श्रीविठ्ठलः परिकीर्तितः ॥ ७॥ ध्यायेच्छ्रीविठ्ठलाख्यं समपदकमलं पद्मपत्रायताक्षं गम्भीरस्निग्धहासं कटिनिहितकरं नीलमेघावभासम् । विद्युद्वासो वसानं मणिमयमकुटं कुण्डलोद्भासिगण्डं मायूरस्रग्विभूषाभयवरसहितं कौस्तुभोद्भासिताङ्गम् ॥ ८॥ ॐक्लीं विठ्ठलः पुण्डरीकाक्षः पुण्डरीकनिभेक्षणः । पुण्डरीकाश्रमपदः पुण्डरीकजलाप्लुतः ॥ ९॥ पुण्डरीकक्षेत्रवासः पुण्डरीकवरप्रदः । शारदाधिष्ठितद्वारः शारदेन्दुनिभाननः ॥ १०॥ नारदाधिष्ठितद्वारो नारदेशप्रपूजितः । भुवनाधीश्वरीद्वारो भुवनाधीश्वरीश्वरः ॥ ११॥ दुर्गाश्रितोत्तरद्वारो दुर्गमागमसंवृतः । क्षुल्लपेशीपिनद्धोरुगोपेष्ट्याश्लिष्टजानुकः ॥ १२॥ कटिस्थितकरद्वन्द्वो वरदाभयमुद्रितः । त्रेतातोरणपालस्थत्रिविक्रम इतीरितः ॥ १३॥ तितऊक्षेत्रपोऽश्वत्थकोटीश्वरवरप्रदः । स एव करवीरस्थो नारीनारयणेति च ॥ १४॥ नीरासङ्गमसंस्थश्च सैकतप्रतिमार्चितः । वेणुनादेन देवानां मनः श्रवणमङ्गलः ॥ १५॥ देवकन्याकोटिकोटिनीराजितपदाम्बुजः । पद्मतीर्थस्थिताश्वत्थो नरो नारायणो महान् ॥ १६॥ चन्द्रभागासरोनीरकेलिलोलदिगम्बरः । ससध्रीचीत्सवीषूचीरितिश्रुत्यर्थरूपधृक् ॥ १७॥ ज्योतिर्मयक्षेत्रवासी सर्वोत्कृष्टत्रयात्मकः । स्वकुण्डलप्रतिष्ठाता पञ्चायुधजलप्रियः ॥ १८॥ क्षेत्रपालाग्रपूजार्थी पार्वतीपतिपूजितः । चतुर्मुखस्तुतो विष्णुर्जगन्मोहनरूपधृक् ॥ १९॥ मन्त्राक्षरावलीहृत्स्थकौस्तुभोरःस्थलप्रियः । स्वमन्त्रोज्जीवितजनः सर्वकीर्तनवल्लभः ॥ २०॥ वासुदेवो दयासिन्धुर्गोगोपीपरिवारितः । युधिष्ठिरहतारातिर्मुक्तकेशी वरप्रदः ॥ २१॥ बलदेवोपदेष्टा च रुक्मिणीपुत्रनायकः । गुरुपुत्रप्रदो नित्यमहिमा भक्तवत्सलः ॥ २२॥ भक्तारिहा महादेवो भक्ताभिलषितप्रदः । सव्यसाची ब्रह्मविद्यागुरुर्मोहापकारकः ॥ २३॥ भीमामार्गप्रदाता च भीमसेनमतानुगः । गन्धर्वानुग्रहकरो ह्यपराधसहो हरिः ॥ २४॥ स्वप्नदर्शी स्वप्नदृश्यो भक्तदुःस्वप्नशान्तिकृत् । आपत्कालानुपेक्षी चानपेक्षेऽपेक्षितो जनैः ॥ २५॥ सत्योपयाचनः सत्यसन्धः सत्याभितारकः । सत्याजानी रमाजानी राधाजानी रथाङ्गभाक् ॥ २६॥ सिञ्चनः क्रीडनो गोपैर्दधिदुग्धापहारकः । बोधिन्युत्सवयुक् तीर्थः शयन्युत्सवभूमिभाक् ॥ २७॥ मार्गशीर्षोत्सवाक्रान्तवेणुनादपदाङ्कभूः । दध्यन्नव्यञ्जनाभोक्ता दधिभुक्कामपूरकः ॥ २८॥ बिलान्तर्धानसत्केलिलोलुपो गोपवल्लभः । सखिनेत्रे पिधायाशु कोऽहम्पृच्छाविशारदः ॥ २९॥ समासमप्रश्नपूर्वमुष्टिमुष्टिप्रदर्शकः । कुटिलीलासु कुशलः कुटिलालकमण्डितः ॥ ३०॥ सारीलीलानुसारी च वाहक्रीडापरः सदा । कार्णाटकीरतिरतो मङ्गलोपवनस्थितः ॥ ३१॥ माध्याह्नतीर्थपूरेक्षाविस्मायितजगत्त्रयः । निवारितक्षेत्रविघ्नो दुष्टदुर्बुद्धिभञ्जनः ॥ ३२॥ वालुकावृक्षपाषाणपशुपक्षिप्रतिष्ठितः । आशुतोषो भक्तवशः पाण्डुरङ्गः सुपावनः ॥ ३३॥ पुण्यकीर्तिः परं ब्रह्म ब्रह्मण्यः कृष्ण एव च । अष्टोत्तरशतं नाम्नां विठ्ठलस्य महात्मनः ॥ ३४॥ इति ते कथितं देवि पवित्रं मङ्गलं महत् । त्रिकालमेककालं वा यः पठेन्नियतः शुचिः ॥ ३५॥ करस्थाः सिद्धयस्तस्य सत्यं सत्यं वदाम्यहम् । अपुत्रो बहुपुत्रः स्यादविद्यः सर्वविद्यते ॥ ३६॥ निर्धनो धनदो नूनं भवेदस्य निषेवणात् । अविनाभूतभार्यश्च जितारातिर्निरामयः ॥ ३७॥ बहुनोक्तेन किं देवि हरिवल्लभतामियात् । सूत उवाच श्रुत्वा तन्महदाश्वर्यमष्टोत्तरशां परम् ॥ ३८॥ पुनः पुनः प्रणम्येशं पार्वती वाक्यमब्रवीत् । पार्वत्युवाच तत्क्षेत्रवसतिश्चैव तत्तीर्थस्यावगाहनम् ॥ ३९॥ तन्मूर्तिदर्शनं चैव तन्नामावलिकीर्तनम् । देहि मे सर्वदा स्वामिन्नेकाग्रमनसा विभो ॥ ४०॥ श्रीशङ्कर उवाच तदस्तु तव देवेशि ममाप्येतन्मनीषितम् । इत्युक्त्वा प्रययौ तस्य निवासं परमादरात् ॥ ४१॥ इति श्रीपद्ममुप्राणान्तर्गतं श्रीविठ्ठलाष्टोत्तरशतनामस्तोत्रं सम्पूर्णम् ।