नवनाथस्तोत्र व नवनाथ दत्त आरती

— नवयोगीन्द्रनाथस्तोत्रम् —
वन्दे श्रीभगवद्रूपं कविं योगीन्द्रसंज्ञकम् ।
मच्छेन्द्रनाथं श्रीदत्तशिष्येन्द्रनवनाथकम् ॥१॥
वन्देहं भगवद्रूपं हरिं गोरक्षसंज्ञकम् ।
नाथं द्वितीयं मच्छेन्द्रशिष्येन्द्रं द्वैतवर्जितम् ॥२॥
वन्दे जालन्धरं नाथं योगीन्द्रं चान्तरिक्षकम् ।
तच्छिष्यं कानिफं वन्दे प्रबुद्धं बुद्धिनायकम् ॥३॥
वन्देहं चर्पटीनाथं पिप्पलायनसंज्ञकम् ।
आविर्होत्रं च योगीन्द्रनागनाथं नमाम्यहम् ॥४॥
नमो भर्तरीनाथाय योगीन्द्रद्रुमिलाय च ।
नमो रेवणसिद्धाय चमसाय च योगिने ॥५॥
नमो गहिनीनाथाय करभाजनयोगिने ।
प्रणमामि श्रीनिव्रुत्तिनाथं ज्ञानेश्वरं तथा ॥६॥
सोपानं मुक्तिजननीं दत्तछात्रपरम्पराम् ।
वन्दे दत्तगुरुं वासुदेवं गुरुपरात्परम् ॥७॥
योगिराजावतारं तं योगज्ञानाब्धिनाविकम् ।
मूलप्रकृतिकविष्ण्वीशावतारा: पान्तु न: सदा ॥८॥
इति नवयोगीन्द्रस्तोत्रम्

*********************************************
नवनाथ आरती २

जयदेव जयदेव जय श्रीनवनाथा , स्वामी नवनाथा ।
भावार्ते आरती ओवाळू आरती श्रीगुरुदेवदत्ता ॥ जयदेव ॥ धृ ॥

कलियुगी अवतार नवनाथांचा ।
केलासे उद्धार भक्तजनांचा ।
दावीला मूळमार्ग शाबरी विद्येचा ।
आगळा महिमा न कळे स्वामी सिद्धांचा ॥ १ ॥

मच्छीपासूनि झाले स्वामी मच्छिंद्र ।
गोरक्ष जन्मले गोवर भस्मात ।
जालंदर उत्पत्ति यज्ञकुण्डात ।
कानिफ पैदास गजकर्णात ॥ २ ॥

जयाचे चरणापासूनी झाले चर्पटीनाथ ।
गहिनी गोपीचंद अडबंगनाथ ।
हरिणीने रक्षिले भर्तरीनाथ ।
पुढे चौर्‍यांशी सिद्धांचे गणित ॥ ३ ॥

************************************************

जय जय दत्त दिगंबर आरती

जय जय दत्त दिगंबर अत्रिऋषीपुत्रा ।
अनुसया निजबालक म्हणविसी जगमित्रा ॥
जगदुद्‌भ वातिप्रलयां कारण आदिसुत्रा ।
ब्रह्म चिदंबर सुरवरवंद्य तूं सुखवक्त्रा ॥ १ ॥

जय देव जय देव जय दत्तात्रेया श्रीदत्तात्रया ।
भवहर वंदित चरणां सद्‌गुरुवर सदया ॥ धृ. ॥

भक्तिज्ञान विरागास्तव हे सन्मूर्ती ।
नरसिंहा दिक म्हणविसि अपणा सरस्वति ॥
यतिवर वेषा धरुनी रक्षिसि धर्मरिती ।
दर्शनस्पर्शनबोधें पावन हे जगती ॥ जय देव. ॥ २ ॥

विधिहरि शंकररुपा त्रिगुणात्मक दीपा ।
सच्चिन्मय सुखरुपा केवळ अरुपा ।
स्थानत्रय देहत्रय तापत्रय कुणपा ।
विरहित सर्व अपाधी निर्गत भवतापा ॥ जय. ॥ ३ ॥

अगणित प्रलयांबूसम चिद्‌घन रुप तुझें ।
बुब्दुवत जग सर्वहि जगदाभास सुजे ॥
विवर्त सिद्धांत हे मृषाचि सर्व दुजे ।
अर्द्वता करिं पावन निर्भय पादरजें ॥ जय. ॥ ४ ॥

अज्ञानां धसमुद्रा करि शोषण भद्रा ।
अनादि जीव कुनिद्रा पळविं तूं अमरेंद्रा ।
निजजनच कोरचंद्रा अवगुण जडतंद्रा ।
नाशय कुबुद्धि मौनी वंदित पदमुद्रा ॥ जय. ॥ ५ ॥