वैदिक देवीसूक्तम्
॥ अथ वैदिक देवीसूक्तम् ॥
ॐ अहं रुद्रेभिरित्यष्टर्चस्य सूक्तस्य वागांभृणी ऋषिः ॥
श्रीआदिशक्तिर्देवता, त्रिष्टुपछंदः, द्वितीया जगती,
श्रीजगदंबाप्रीत्यर्थे सप्तशतीजपांते जपे विनियोगः ॥
ॐ अहंरुद्रेभीर्वसुभिश्चराम्यहमादित्यैरुत विश्वर्देवैः ॥
अहंमित्रावरुणोभाबिभर्म्यहमिद्राग्नीअहमश्विनोभा ॥
अहंसोममाहनसंबिभर्म्यहंत्वष्टारमुतपूषणंभगम् ॥
अहं दधामिद्रविणंहविष्मतेसुप्राव्ये यजमानायसुन्वते ॥
अहंराष्ट्रीसंगमनीवसूनांचिकितुर्षीप्रथमायज्ञियानाम् ॥
तांमादेवाव्यदधुः पुरुत्राभूरिस्थात्रांभूर्यावेशयंतीम् ॥
मयासोअन्नमत्तियोविपश्यतियः प्राणितियईशृणोत्युक्तम् ॥
अमंतवो मांतउपक्षियंतिश्रुधिश्रुतश्रद्धिवंतेवदामि ॥
अहमेवस्वयमिदंवदामिजुष्टंदेवेभिरुतमानुषेभिः ॥
यंकामयेतंतमुग्रंकृणोमितंब्रह्माणंतमृषिंतंसुमेधाम् ॥१॥
अहंरुद्रायधनुरातनोमिब्रह्मद्विषेशरवेहंतवाउ ॥
अहंजनायसमदकृणोम्यहंद्यावापृथिवीआविवेश ॥
अहंसुवे पितरमस्य मूर्धन्ममयोनिरप्स्वं तः समुद्रे ॥
ततोवितिष्ठे भुवनानि विश्वोतामूंद्यांवर्ष्मणोप स्पृशामि ॥
अहमेववातइव प्रवाम्यारभमाणाभुवंनानिविश्वां ॥
परो दिवापरएना पृथित्र्यैतावतीमहिनासंबंभूव ॥२॥