यज्ञ – शान्ति

॥ श्रीसूक्तमहात्म्यम् ॥ राम उवाच- एकं मन्त्रं समाचक्ष्व देव लक्ष्मी विवर्धनम् । प्रतिवेदं जगन्नाथ यादोगणनृपात्मज ॥ १॥ पुष्कर उवाच- श्रीसूक्तं

॥ विश्वकर्मासूक्तम् ॥ ऋग्वेद दशम् मण्डल (सूक्त ८१ व ८२) यजुर्वेद अध्याय १७ (मत्रं १७ – ३२) य इ॒मा विश्वा॒

॥ मेधासूक्त ॥ तैत्तिरीयारण्यकम् – ४ प्रपाठकः १० – अनुवाकः ४१-४४ ॐ यश्छन्द॑सामृष॒भो वि॒श्वरू॑पः। छन्दो॒भ्योऽध्य॒मृता᳚थ्संब॒भूव॑। स मेन्द्रो॑ मे॒धया᳚ स्पृणोतु। अ॒मृत॑स्य

नारायणसूक्तम् तैत्तिरीयारण्यकम् – ४ प्रपाठकः – १० अनुवाकः १३ ॐ स॒ह ना॑ववतु। स॒ह नौ॑ भुनक्तु। स॒ह वी॒र्यं॑ करवावहै । ते॒ज॒स्विना॒वधी॑तमस्तु॒

॥ ब्रह्मणस्पतिसूक्तम् ॥ ऋग्वेदान्तर्गतम् ग॒णानां॑ त्वा ग॒णप॑तिं हवामहे क॒विं क॑वी॒नामु॑प॒मश्र॑वस्तमम् । ज्ये॒ष्ठ॒राजं॒ ब्रह्म॑णां ब्रह्मणस्पत॒ आ नः॑ शृ॒ण्वन्नू॒तिभिः॑ सीद॒ साद॑नम् ॥

ब्रह्मणस्पतिसूक्तहोमविधि: तत्र महागणपतिपूजनं स्वस्तिपुण्याहवाचन नान्दीश्राद्धं मातृकापूजनं, तथाचार्यादिऋत्विग्वरणं करिप्ये । आचार्यादीन्‌ यथाविधि वृणुयात्‌ । वृत: आचार्य: स्थण्डिलपूर्वभागे गणपतिभद्रे वा सर्वतोभद्रे वा