स्कंद पुराण

देव्युवाच

अद्यप्रभृति लोकेषु सर्वस्त्रीणां नराः सदा  ।

सर्वे वश्या भविष्यन्ति सर्वकार्यकराश्च ह  ॥ २९.२२५ ॥

आदौ पश्चाच्च सर्वाभ्यो हिरण्यं पशवः स्त्रियः  ।

सर्वभोगांश्च दास्यन्तु वशगाः सर्वथापि च  ॥ २९.२२६ ॥

व्यलीकान्यपि कुर्वन्त्यो बहूनि विविधानि च  ।

प्रिया एव भविष्यन्ति पापं न च भवेत्सदा  ॥ २९.२२७ ॥

मातरं पितरं भ्रातॄन् सुहृदोऽथ सुतानपि  ।

अकार्याणि करिष्यन्तु स्त्रीणां वश्यत्वमागताः  ॥ २९.२२८ ॥

पश्यन्तोऽपि व्यलीकानि दोषान्वैकृत्यमेव च  ।

नैव द्रक्ष्यन्ति ते पुंसो मद्वरान्मोहितेन्द्रियाः  ॥ २९.२२९ ॥

 

सनत्कुमार उवाच

ततः सा देवदेवस्य पत्नी हिमवतः सुता  ।

माल्यदामं गृहीत्वा तु भ्रामयन्ती शुभानना  ।

भव नार्य इति प्राह हसन्ती प्रियमव्यया  ॥ २९.२३० ॥

भ्राम्यतस्तस्य दाम्नस्तु यान्यशीर्यन्त भूतले  ।

कुसुमान्यभवंस्तानि नार्यः कमललोचनाः  ॥ २९.२३१ ॥

ता उवाचामरा यूयं जराक्षयविवर्जिताः  ।

जगन्मोहकरा यूयं पुंसां हृदयबन्धनाः  ॥ २९.२३२ ॥

दृष्टिस्पर्शविलासेषु आविश्य जगति स्त्रियः  ।

संमोहयिष्यथ नरान् स्त्रीवशांश्च करिष्यथ  ।

नराः सर्वे च युष्मासु भविष्यन्ति सदा रताः  ॥ २९.२३३ ॥

वृत्तिः शुभा भवित्री च सर्वासां मम तेजसा  ।

पुंसां स्त्रीभोगसिद्ध्यर्थं स्त्रीणां रत्यर्थमेव च  ॥ २९.२३४ ॥

क्रियाः शुभाङ्गसंस्कारा दिव्या ये मानुषाश्च ह  ।

बहुरूपाश्च ता भूत्वा विविशुः सर्वदाङ्गनाः  ॥ २९.२३५ ॥

 

सनत्कुमार उवाच

एवं देवी तदा व्यास सृष्ट्वा ता वै विसृज्य च  ।

उवाचाप्सरसो ब्रूत किं वो भूयः करोम्यहम्  ॥ २९.२३६ ॥

तास्तुष्टमनसश्चापि ऊचुर्व्यास भवेमहि  ।

देवानां मानुषाणां च अवध्याश्चैव रक्षसाम्  ।

ता उवाच ततो देवी एवं लोके भविष्यतु  ॥ २९.२३७ ॥

ततः स सहितो देव्या सनन्दी परमेश्वरः  ।

गणैः सर्वैश्च सहितो गृहान्स्वानाविशत्प्रभुः  ॥ २९.२३८ ॥

भगनयननिपाती दैत्यदर्पापहारी पुरकमलहिमौघः कामयज्ञेन्धनाग्निः   ।

जलदवृषभयायी सर्वदुःखान्तकारी समरवृषभकेतुश्चन्द्रमौलिर्जगाम  ॥ २९.२३९ ॥

इति स्कन्दपुराणे ऊनत्रिंशोऽध्यायः

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

error: Content is protected !!